• Σχόλιο του χρήστη 'Κώστας Κοκόλης' | 15 Νοεμβρίου 2009, 23:53

    Κατ' αρχήν θεωρώ τη δημόσια διαβούλευση πολύ καλή ιδέα και έχουσα πρακτικές και χρήσιμες εφαρμογές. Το Σύνταγμά μας προβλέπει, για τα όργανα της διοίκησης, σχέσεις εργασίας (μόνιμες, αορίστου χρόνου, ιδιωτικού δικαίου, εντολής ή με σύμβαση έργου) για θέσεις (οργανικές ή που καλύπτουν πρόσκαιρες, απρόβλεπτες και επείγουσες ανάγκες), που αποτελούν δημόσιες λειτουργίες για να εξυπηρετείται ο πολίτης. Και αφήνει στο Νόμο να καθορίσει τα προσόντα και τον τρόπο διορισμού, τους όρους πρόσληψης, τις ειδικότερες εγγυήσεις τις οποίες πρέπει να έχει το προσωπικό που πρσλαμβάνεται, τις τυχόν ειδικές διαδικασίες επιλογής, όπως και τα καθήκοντα που μπορεί να ακεί το προσωπικό, το οποίο είναι ανάγκη να προσληφθεί. Επειδή πολλές από τις ανάγκες των δημόσιων, ως άνω, λειτουργιών, μπορούν, σύμφωνα με τα κατοχυρωμένα με Π.Δ/γματα, επαγγελματικά δικαιώματα των υποψηφίων, ταυτόχονα να καλυφθούν από διαφορετικούς κλάδους και ειδικότητες, έχω τη γνώμη, με βάση την άρχή της ίσης μεταχείρισης (ισότητας), πως η διατύπωση της παραγράφου 7 του άρθρου 7 του υπο διαβούλευση νομοσχεδίου , ταιριάζει περισσότερο με την αρχή αυτή, παρά η διατύπωση του πρώτου εδαφίου του άρθρου 5 του ίδιου νομοσχεδίου , όπως και η διατύπωση του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 1β του άρθρου 8 του ιδίου νομοσχεδίου που παραπέμπει στις παραγράφους 7 και 8 του άρθρου 21 του Ν. 2190/1994. Με λίγα λόγια στις προκηρύξεις για τις προσλήψεις στο δημόσιο τομέα θα πρέπει να προδιορίζονται, από τον φορέα, μόνο οι θέσεις, δηλαδή οι δημόσιες λειτουργίες , που πιστεύει πως χρειάζεται να εξυπηρετηθούν για όφελος των πολιτών και το αντικείμενο αυτών των λειτουργιών, χωρίς περιορισμό στους κλάδους και στις ειδικοτήτες των υποψηφίων, για να μήν υποκρύπτονται προτιμήσεις ή φωτογραφικές αναφορές, εκτός βέβαια ορισμένων εξειδικευμένων εξαιρέσεων. Τέλος έτσι με βάση και την παραπάνω επισήμανση θα πρέπει να διατυπωθούν αλλοιώς και οι δύο πρώτες σειρές της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του ν. 2190/1994.