• Σχόλιο του χρήστη 'Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία (ΠΦΟ)' | 20 Μαΐου 2021, 10:03

    Υπάρχει δομικό πρόβλημα στο σχέδιο νόμου, που ξεκινά από τους ορισμούς. Απουσιάζουν οι ορισμοί κρίσιμων εννοιών που απαντώνται στις σύγχρονες νομοθεσίες. Χωρίς αυτούς δημιουργείται (και συντηρείται στα επόμενα άρθρα) σύγχυση γύρω από ρόλους και ευθύνες. Ενδεικτικά (αλλά όχι εξαντλητικά) απουσιάζουν οι ορισμοί: εγκατάλειψη, υιοθεσία, κάτοχος, συνοδός, φύλακας, φροντιστής, χειριστής, υπεύθυνος ευζωίας, εκτροφείο/εγκατάσταση εκτροφής, ενδιαίτημα , φιλοζωική οργάνωση ... Οι διαφορετικές αφετηρίες και η άρνηση του συντάκτη του Σχεδίου Νόμου να δει το ζώο σε σχέση με τον άνθρωπο, οδηγούν σε πολύ σοβαρές αστοχίες, από τις οποίες αναφέρουμε και πάλι ενδεικτικά, τις εξής: Παρ. 2. Ευζωία: θα έπρεπε να αποτελεί ξεχωριστό άρθρο. Ο ορισμός, προφανώς προϊόν κακής μετάφρασης, μιλάει για “ζώο άνετο”, που δεν “υποφέρει από δυσάρεστη κατάσταση”. Απαραίτητη η βελτίωση και αντικατάσταση. Παρ. 3. Ζώα συντροφιάς: ο συντάκτης του Σχεδίου Νόμου για την ΕΥΖΩΙΑ ορίζει το ζώο συντροφιάς χρησιμοποιώντας, λανθασμένα, τον ευρωπαϊκό νόμο για την ΥΓΕΙΑ των ζώων, ο οποίος έχει διαφορετικό σκοπό και πεδίο εφαρμογής, με αποτέλεσμα (1) να μην είναι κατανοητός για τον αναγνωστη ο ο κεντρικότερος ορισμός και (2) να μην απαγορεύεται, πλέον, η κατοχή ζώων της άγριας πανίδας (που απαγορεύεται με την ισχυουσα νομοθεσια), εφόσον αναφέρονται στο Μέρος Β του Παραρτήματος Ι του Κανονισμού που επικαλείται (3) και να μην θεωρούνται ζώα συντροφιάς, ούτε τα άλογα, ούτε τα πόνυ. Παρ. 6. Σκύλος εργασίας: Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες περιπτώσεις (κυνηγόσκυλα, ποιμενικά, έρευνας & διάσωσης, σκύλοι ενόπλων δυνάμεων & σωμάτων ασφαλείας) στις οποίες η χρήση του σκύλου συνδέεται (επικουρεί/συμπληρώνει ή γίνεται υπό την καθοδήγηση του ανθρώπου), η “φύλαξη χώρων” δεν προϋποθέτει την ανθρώπινη παρουσία ή και την απλή αλληλεπίδραση με τον άνθρωπο και πρέπει να διαγραφεί. Παρ. 7. Ζώο θεραπείας: ο ορισμός του ζώου θεραπείας ως ζώου συντροφιάς σε συνδυασμό με τον ορισμό “ζώο συντροφιάς” που περιλαμβάνει μόνο ζώα που αναφέρονται στο Παράρτημα Ι του ΕΚ 2016/429 εξαιρεί εξ ορισμού τα άλογα, τα πόνυ και άλλα ζώα που χρησιμοποιεί η παγκόσμια θεραπευτική κοινότητα για την επούλωση ψυχικών και φυσικών τραυμάτων ευπαθών ομάδων. Παρ. 8. Δεσποζόμενο ζώο συντροφιάς: (1) Εφόσον είναι πλέον ΔΕΣΠΟΖΟΜΕΝΟ, πρέπει να διαγραφεί το τμήμα του ορισμού “ή προορίζεται να συντηρηθεί”. (2) Τεράστιο νομοτεχνικό και ουσιαστικό σφάλμα. Είναι παράλογο να περιγράφεται το καθεστώς του ζώου (δεσποζόμενο ή αδέσποτο) ως απόρροια μιας τεχνικής διαδικασίας (εγγραφής ή όχι σε μητρώο) και να αγνοείται η πραγματική σχέση του ανθρώπου με το ζώο. Παρ. 10. Ιδιοκτήτης ζώου συντροφιάς: (1) Τεράστιο νομοτεχνικό και ουσιαστικό σφάλμα. Και εδώ, ο συντάκτης του Σχεδίου, αντί να περιγράψει την πραγματική σχέση του ανθρώπου με το ζώο (η οποία ΕΞΑΡΧΗΣ γεννά υποχρεώσεις και ευθύνες), την ορίζει μόνο βάσει εγγραφής ή μη σε Μητρώο. Ένα από τα αδιέξοδα στα οποία οδηγεί ο ΠΑΡΑΛΟΓΟΣ αυτός ορισμός, είναι ότι σε κάτοχο ζώου που δεν καταχωρήθηκε ως ιδιοκτήτης, δεν μπορεί να καταλογιστεί καμία από τις ευθύνες του ιδιοκτήτη δεσποζόμενου ζώου συντροφιάς (όπως εγκατάλειψη, παραμέληση, κακοποίηση και μη σήμανση). (2) Να διευκρινιστεί αν ο νομοθέτης θεωρεί τους εκτροφείς, εισαγωγείς, έμπορους ‘ιδιοκτήτες’ ή όχι, και αν φέρουν τις ίδιες ευθύνες και υποχρεώσεις; Παρ. 11. Προσωρινός ιδιοκτήτης: Σύμφωνα με τον προτεινόμενο ορισμό, δεν επιτρέπεται Φιλοζωικό Σωματείο ή Οργάνωση ή φυσικό πρόσωπο να είναι προσωρινός ιδιοκτήτης αν δεν διατηρεί καταφύγιο. Τι εξυπηρετεί αυτή η λογική; Παρ. 12. Ανάδοχος: (1) Υπάρχει σύγχυση στον ορισμό, καθώς από την παρ.11 ‘προσωρινός ιδιοκτήτης’ είναι ο δήμος ή κάποιος με καταφύγιο. Συνεπώς, ενώ δεν μπορεί να θεωρείται προσωρινός ιδιοκτήτης ο ανάδοχος, η χρήση της φράσης “ήτοι τον ανάδοχο” εξισώνει τον ανάδοχο με την προσωρινό ιδιοκτήτη! Παρ. 22. Έγγραφο ταυτοποίησης: το διαβατήριο. Εντελώς ασαφής και αντιφατικός σε σχέση με τις επιμέρους διατάξεις του Νόμου, που δημιουργεί σύγχυση και βρίσκεται σε ασυμφωνία με τον ενωσιακό κανόνα: (1) Ο συντάκτης δεν έχει αποφασίσει εάν το έγγραφο ταυτοποίησης είναι μόνο το διαβατήριο (βλ. νέο ηλεκτρονικό βιβλιάριο υγείας) και εάν είναι υποχρεωτικό. Ο ορισμός είναι αντιγραφή-αυτοαναφορά και δημιουργεί σύγχυση: θα πρέπει να αντιστραφεί και να ορίζεται απλώς το “διαβατήριο”, βάσει του Εκτελεστικού Κανονισμού (ΕΕ) 577/2013, σύμφωνα με τον οποίο είναι ταξιδιωτικό έγγραφο, υποχρεωτικό μόνο για μετακινήσεις εκτός της Χώρας. (2) Για την επισήμανση των αντιφάσεων: (α) άρθρο 5, παρ.6 “Ο ιδιοκτήτης κυνηγετικού σκύλου, κατά τη διάρκεια του κυνηγιού ή σε κάθε άλλη μετακίνησή του μαζί με τον σκύλο του για τον σκοπό αυτό, υποχρεούται να φέρει μαζί του το διαβατήριο του σκύλου του” (διάταξη όπου φαίνεται να απαιτείται η έκδοση διαβατηρίου, ακόμη και εάν μετακινούνται εντός της χώρας) και (β) άρθρο 5 παρ. 1 στοιχείο δ) “η οποία αποδεικνύεται από το βιβλιάριο υγείας και το διαβατήριο του ζώου, εφόσον διαθέτει”, διάταξη από την οποία προκύπτει ότι η έκδοση διαβατηρίου του ζώου, ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Παρ. 23. Εθνικό Μητρώο Ζώων Συντροφιάς (ΕΜΖΣ): βλ. περισσότερα σχόλια στο οικείο άρθρο. Περιοριζόμαστε στις εξής επισημάνσεις: (1) Αναφορά σε Υπομητρώο Καταγραφής και Παρακολούθησης Ζώων Συντροφιάς, χωρίς να εξηγείται, σε αυτό ή σε άλλο σημείο του νόμου, σε τι συνίσταται η ‘παρακολούθηση’, ποιος θα το ενημερώνει, με ποιες πληροφορίες, σε ποια συχνότητα και βάσει ποιων ελέγχων και τελικά με ποιο σκοπό, (2) αναφορά σε Υπομητρώο Εκτροφέων χωρίς να υπάρχει η παραμικρή μνεία για τους ελέγχους, τη συχνότητά τους και τη δική τους ‘παρακολούθηση’. Μάλιστα ΟΥΤΕ στο σχετικό άρθρο 6, ΟΥΤΕ αλλού στο νόμο, δεν προκύπτει η υποχρέωση εγγραφής των εκτροφέων στο μητρώο τους, (3) Υπομητρώο Εθελοντικής Αιμοδοσίας Ζώων Συντροφιάς. Ποιος το τηρεί, πώς λειτουργεί; Λείπουν οι ορισμοί (και συνεπως οι ευθύνες και υποχρεώσεις) για επαγγελματίες/εγκαταστάσεις στους οποίους εμπιστεύεται προσωρινά ένας ιδιοκτήτης το ζώο του όπως είναι οι κτηνίατροι, οι εκπαιδευτές, τα νοσοκομεία και ξενοδοχεία ζώων, δημοτικά κτηνιατρεία κ.λπ...