Αρχική Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’Άρθρο 18 Αντιμετώπιση λεϊσμανίωσηςΣχόλιο του χρήστη Ολγα Αβρηλια | 20 Μαΐου 2021, 19:51
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ολγα Αβρηλια' | 20 Μαΐου 2021, 19:51

    ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 18 Αναφορα σε παρ 1&2: «Οι σκύλοι, στους οποίους έχει διαγνωστεί από κτηνίατρο η νόσος της λεϊσμανίωσης (Leishmania spp) και έχει επιβεβαιωθεί με εργαστηριακές εξετάσεις η μη αναστρέψιμη πορεία της, υπόκεινται σε ευθανασία, με τη συναίνεση του ιδιοκτήτη ( για τους δεσποζομενους),η τη συναινεση του δημου για τους αδεσποτους.» Εδώ πρεπει να επισημανουμε ότι: ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΗ πορεια της νοσου θεωρειται ΜΟΝΟ η περιπτωση η νοσος να εχει καταστρεψει τα νεφρα του ζωου. Όμως, δυστυχως ως «μη αναστρεψιμη» λανθασμενα θεωρειται ο ΥΨΗΛΟΣ ΤΙΤΛΟΣ της νοσου. Αυτό είναι αναληθες και εντελως ψευδες γιατι η λεισμανια δρα εντελως διαφορετικα στο κάθε οργανισμο κι εχουμε εκατονταδες παραδειγματα ζωων που τα πηραμε ως μελλοθανατα ( γιατι ειχαν υψηλο τιτλο λεισμανιας) από καταφυγια και διαδημοτικα κεντρα περιθαλψης , τα οποια, με σωστη θεραπεια (περα από τα πρωτοκολα που αναγραφονται εδώ) εζησαν 8-10 χρονια κι εφτασαν στα γηρατεια τους. Η λεισμανια αντιμετωπιζεται και θεραπευεται, αρκει να μην επηρεασει τα ζωτικα οργανα του ζωου πχ νεφρα, συκωτι κλπ. Γι αυτό προτεινουμε, η αποφαση για ευθανασια, ειτε σε δεσποζομενο ειτε σε αδεσποτο ζωο να γινεται με ΠΟΛΥ ΑΥΣΤΗΡΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ. Γιατι μια τετοια αποφαση νομιμοποιει τον κάθε κηδεμονα σκυλου και τον κάθε Δημο, που δεν θελει να ξοδεψει χρηματα και χρονο για τη θεραπεια του ζωου , να μπορει ευκολα να ευθανατωνει το ατυχο ζωο που θα μπορουσε να γιατρευτει.