Αρχική Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’Άρθρο 18 Αντιμετώπιση λεϊσμανίωσης

Άρθρο 18 Αντιμετώπιση λεϊσμανίωσης

1. Οι δεσποζόμενοι σκύλοι, στους οποίους έχει διαγνωστεί από κτηνίατρο η νόσος της λεϊσμανίωσης (Leishmania spp) και έχει επιβεβαιωθεί με εργαστηριακές εξετάσεις η μη αναστρέψιμη πορεία της, υπόκεινται σε ευθανασία, με τη συναίνεση του ιδιοκτήτη, λαμβάνοντας υπόψη τους κανόνες υγείας και ευζωίας των ζώων, καθώς και τον δυνητικό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία από την ύπαρξη φλεβοτόμων–μεταδοτών της ως άνω νόσου. Σε περίπτωση που δεν εφαρμοστεί ευθανασία, μετά από γνωμάτευση του κτηνίατρου και με την ευθύνη των ιδιοκτητών των δεσποζόμενων σκύλων, λαμβάνονται όλα τα υποστηρικτικά θεραπευτικά και προληπτικά μέτρα, τα οποία και καταγράφονται υποχρεωτικά στο βιβλίο των νοσημάτων υποχρεωτικής δήλωσης που πρέπει να διατηρεί κάθε κτηνίατρος, ενώ ενημερώνεται και το Εθνικό Μητρώο Ζώων Συντροφιάς σε ετήσια βάση.
2. Σε όλους τους αδέσποτους σκύλους επιβάλλεται, ανεξάρτητα από την κλινική τους εικόνα, ορολογική εξέταση για την ανίχνευση τίτλου των ειδικών κατά της Leishmania spp αντισωμάτων, με ενδεδειγμένη επικυρωμένη μέθοδο, κατά την πρώτη διαδικασία περισυλλογής τους και πριν από οποιαδήποτε άλλη ιατρική πράξη, όπως περίθαλψη ή στείρωση. Λαμβάνοντας υπόψη τους κανόνες υγείας και ευζωίας των ζώων, καθώς και τον δυνητικό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία που προκύπτει από την ύπαρξη φλεβοτόμων-μεταδοτών της Leishmania spp, εφόσον το αποτέλεσμα είναι θετικό και επιβεβαιωθεί από τον κτηνίατρο με επιπλέον αιματολογικές και παρασιτολογικές εξετάσεις η μη αναστρέψιμη πορεία της, οι αδέσποτοι σκύλοι υπόκεινται σε ευθανασία. Αν, μετά από γνωμάτευση κτηνιάτρου, η κλινική εικόνα και οι αιματολογικές και παρασιτολογικές εξετάσεις επιτρέπουν τη θεραπεία, οι σκύλοι κρατούνται σε κλειστό χώρο ή χώρο περιφραγμένο με κατάλληλες προστατευτικές σίτες, καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας. Η θεραπεία ορίζεται από τον κτηνίατρο, σύμφωνα με τα προτεινόμενα θεραπευτικά πρωτόκολλα, με τη χρησιμοποίηση εγκεκριμένων φαρμακευτικών σκευασμάτων από τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων ή τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων. Η συνταγή όπου αναφέρεται το πρωτόκολλο θεραπείας με την υπογραφή και τη σφραγίδα του θεράποντα κτηνιάτρου, φυλάσσεται στο αρχείο του καταφυγίου ή του δήμου και αντίγραφό της φέρει σε περίπτωση υιοθεσίας ο ιδιοκτήτης.
3. Εάν οι σκύλοι της παρ. 2 υιοθετηθούν, επιβάλλεται η υποχρεωτική γραπτή ενημέρωση του νέου ιδιοκτήτη για τον τίτλο των ειδικών κατά της Leismania spp αντισωμάτων και εν συνεχεία ο ιδιοκτήτης υποχρεούται να αναλάβει γραπτώς την ευθύνη της πλήρους και ενδεδειγμένης θεραπείας και προφύλαξης με παράλληλο έλεγχο από τον κτηνίατρο του δήμου ή τις κτηνιατρικές υπηρεσίες της οικείας περιφέρειας. Ο νέος ιδιοκτήτης υποχρεούται να τηρεί όλα τα δελτία και έγγραφα των εργαστηριακών και άλλων εξετάσεων, καθώς και τη συνταγή η οποία περιλαμβάνει το πρωτόκολλο θεραπείας για τη λεϊσμανίωση με την υπογραφή και τη σφραγίδα του θεράποντα κτηνιάτρου, καθ’ όλη τη διάρκεια ζωής του ζώου, και να τα καθιστά διαθέσιμα ανά πάσα στιγμή στον έλεγχο.
4. Για τα ζώα που υπήρξαν θετικά στη λεϊσμανίωση (δεσποζόμενα και αδέσποτα), λαμβάνονται ανά εξάμηνο όλα τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης και γίνεται κτηνιατρική εξέταση και ανίχνευση του τίτλου των κατά της Leishmania spp αντισωμάτων για την αξιολόγηση της πορείας του νοσήματος, με τήρηση όλων των παραστατικών των εργαστηριακών εξετάσεων. Το αποτέλεσμα και ο ακριβής τίτλος αντισωμάτων στα ζώα που επανεξετάζονται κάθε εξάμηνο, αναγράφονται στα ειδικά πεδία του Εθνικού Μητρώου Ζώων Συντροφιάς από τον θεράποντα κτηνίατρο του ζώου ή τον υπεύθυνο κτηνίατρο του καταφυγίου.
5. Τα αποδεικτικά έγγραφα που περιγράφονται στο παρόν άρθρο πρέπει να είναι στη διάθεση των κτηνιατρικών υπηρεσιών των Περιφερειών και των Περιφερειακών Ενοτήτων της Χώρας για έλεγχο. Επιπλέον, στο ηλεκτρονικό βιβλιάριο κάθε θετικού στη λεϊσμανίωση σκύλου, ο κτηνίατρος επισημειώνει στο τμήμα ΧΙΙ «Θετικό στη Λεϊσμανίωση».

Σχόλια 1 … 5 6 7
  • 20 Μαΐου 2021, 21:10 | Βασιλική Χρήστου , φιλοζωικό σωματείο Αδεσποτολόγιο

    Η υστερία με την Λεισμανίαση πρέπει να λάβει τέλος επιτέλους. Ζώα που έκαναν ακόμα και μία και μοναδική θεραπεία στην ζωή τους πεθαίνουν σε βαθειά γεράματα με μηδενικό τίτλο αντισωμάτων.
    Περί μεταδοτικότητας μεταξύ σκύλων , σε περιοχές ενδημικές για την Λεισμανίαση , ελαχιστοποιούνται στην διάρκεια των ετών οι περιπτώσεις σκύλων θετικών στην Λεισμανίαση με απλή και συνεπή τοποθέτηση αμπούλας με εντομοαπωθητικό στα αδέσποτα ζώα από φιλόζωους. Τόσο απλά.
    Περί μεταδοτικότητας σε ανθρώπους, τα περιστατικά ασθενών με Λεισμανίαση μετρούν μονοψήφιο αριθμό ενώ τα περιστατικά σκύλων θετικών φορέων χιλιάδες. Αυτό τα λέει όλα. Το άρθρο δυστυχώς ακολουθεί την αναχρονιστική πεπατημένη των προηγούμενων ,χρειάζεται ριζική αλλαγή με βάση επίκαιρα επιδημιολογικά στοιχεία.
    Τάσσομαι υπέρ των θέσεων της ΠΦΠΟ και Ζωοφιλικής Ομοσπονδίας Σωματείων Αττικής-Σαρωνικού
    2. Σε όλους τους αδέσποτους σκύλους επιβάλλεται, ανεξάρτητα από την κλινική τους εικόνα, ορολογική εξέταση για την ανίχνευση τίτλου των ειδικών κατά της Leishmania spp αντισωμάτων, με ενδεδειγμένη επικυρωμένη μέθοδο, κατά την πρώτη διαδικασία περισυλλογής τους και πριν από οποιαδήποτε άλλη ιατρική πράξη, όπως περίθαλψη ή στείρωση. Λαμβάνοντας υπόψη τους κανόνες υγείας και ευζωίας των ζώων, καθώς και τον δυνητικό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία που προκύπτει από την ύπαρξη φλεβοτόμων-μεταδοτών της Leishmania spp, εφόσον το αποτέλεσμα είναι θετικό και επιβεβαιωθεί από τον κτηνίατρο με επιπλέον αιματολογικές και παρασιτολογικές εξετάσεις η μη αναστρέψιμη πορεία της, οι αδέσποτοι σκύλοι υπόκεινται σε ευθανασία. Αν, μετά από γνωμάτευση κτηνιάτρου, η κλινική εικόνα και οι αιματολογικές και παρασιτολογικές εξετάσεις επιτρέπουν τη θεραπεία, οι σκύλοι κρατούνται σε κλειστό χώρο ή χώρο περιφραγμένο με κατάλληλες προστατευτικές σίτες, καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας. Η θεραπεία ορίζεται από τον κτηνίατρο, σύμφωνα με τα προτεινόμενα θεραπευτικά πρωτόκολλα, με τη χρησιμοποίηση εγκεκριμένων φαρμακευτικών σκευασμάτων από τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων ή τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων. Η συνταγή όπου αναφέρεται το πρωτόκολλο θεραπείας με την υπογραφή και τη σφραγίδα του θεράποντα κτηνιάτρου, φυλάσσεται στο αρχείο του καταφυγίου ή του δήμου και αντίγραφό της φέρει σε περίπτωση υιοθεσίας ο ιδιοκτήτης.ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ ΠΦΠΟ και Ζωοφιλικής Ομοσπονδίας Σωματείων Αττικής-Σαρωνικού
    Απόσυρση του άρθρου μέχρι βάσει πραγματικών στοιχείων, όπως παρακάτω αναφέρουμε, να αποδειχθεί αν η νόσος αποτελεί ή όχι κίνδυνο για τη δημόσια υγεία.
    Η πρόταση μας για το άρθρο αυτό, την οποία έχουμε καταθέσει από τον Αύγουστο του 2020 αλλά ουδεμία σημασία δόθηκε, είναι η παρακάτω:
    ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΦΠΟ και Ζωοφιλικής Ομοσπονδίας Σωματείων Αττικής-Σαρωνικού
    Δεν υπάρχει Ευρωπαϊκός Κανονισμός που να θεωρεί την νόσο αυτή υποχρεωτικής δήλωσης, ώστε να παίρνονται διάφορα μέτρα παρακολούθησης της νόσου. Υπάρχει μόνο η Ευρωπαϊκή Οδηγία 2003/99/ΕΚ, που είναι οδηγία άρα όχι υποχρεωτική. Η οδηγία αναφέρεται σε νόσο μεταδιδόμενη στον άνθρωπο. Για να θεωρηθεί η νόσος υποχρεωτικής δήλωσης θα πρέπει το ΥΠΕΣ να ζητήσει τα στοιχεία της τελευταίας 10ετιας από τον αρμόδιο φορέα για το πόσα αποδεδειγμένα ζώα νόσησαν από λεϊσμανίωση και πόσοι άνθρωποι, με ταυτόχρονη ιχνηλασιμότητα αν τα άτομα αυτά είχαν ταξιδέψει σε χώρες όπου η νόσος αυτή είναι διαδεδομένη σε ανθρώπους, πχ χώρες της Αφρικής, Αίγυπτο κλπ, ώστε να εξαχθούν σωστά και αντικειμενικά συμπεράσματα για το αν και κατά πόσο είναι μεταδιδόμενη η νόσος στον άνθρωπο στην Ελλάδα. Η Ελλάδα δεν είναι Αφρική όπου η νόσος θερίζει και αποτελεί κίνδυνο για την δημόσια υγεία. Όλοι μας γνωρίζουμε ότι είναι εξαιρετικά λίγα τα περιστατικά ανθρώπων που έχουν νοσήσει από τη νόσο αυτή, η οποία μπορεί να έχει μεταδοθεί σε αυτόν και με άλλους τρόπους.
    Αν τα στοιχεία καταδείξουν ότι νόσησαν 100.000 σκύλοι και 9 άνθρωποι (δεν είναι τυχαίος ο αριθμός αυτός) τότε η νόσος αυτή στη χώρα μας ΔΕΝ θα πρέπει να καταταχθεί στα νοσήματα υποχρεωτικής δήλωσης και ΔΕΝ χρειάζεται να γίνονται όλα αυτά που περιγράφει το άρθρο αυτό. Μπορεί ο ΠΟΥ να εξέδωσε το 2020 λίστα με τις μεταδιδόμενες στον άνθρωπο νόσους αλλά η χώρα μας, όπως κάνουν και άλλες χώρες, θα πρέπει να δει το νόσημα αυτό σύμφωνα με τα δικά της κλιματικά δεδομένα και κάτω από το πρίσμα ότι είναι απειροελάχιστα τα ανθρώπινα κρούσματα.
    Στην υποθετική όμως περίπτωση που τα στοιχεία δείξουν όντως κίνδυνο για τη δημόσια γεια τότε να προστεθεί μέσω άλλου νομοσχεδίου του ΥΠΕΣ – ΥΠΑΑΤ τροπολογία για την λεϊσμανίωση.
    Στην περίπτωση που δεν γίνει δεκτή η παραπάνω πρότασή μας τότε να ισχύσουν οι παρακάτω προτάσεις:
    ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΦΠΟ και Ζωοφιλικής Ομοσπονδίας Σωματείων Αττικής-Σαρωνικού
    ❖ ……….. με ενδεδειγμένη επικυρωμένη μέθοδο (π χ το rapid test λεισμανια).
    ❖ ……..Αν, μετά από γνωμάτευση κτηνιάτρου, η κλινική εικόνα και οι αιματολογικές και παρασιτολογικές εξετάσεις επιτρέπουν τη θεραπεία, οι σκύλοι κρατούνται σε κλειστό χώρο ή χώρο περιφραγμένο με κατάλληλες προστατευτικές σίτες, καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας.
    Η μέθοδος αυτή με τις σίτες κλπ δεν μπορεί να ισχύει εν κτηνιατρικώ έτει 2021.
    Επίσης, η διατύπωση θα πρέπει να ακουμπά τις σύγχρονες κτηνιατρικές απόψεις και σε κάθε περίπτωση η διατύπωση να είναι: Οι σκύλοι θα παραμένουν – όχι κρατούνται – προφυλαγμένοι σε χώρους, όπου θα είναι δυνατή η σωστή θεραπεία τους, τέτοιοι χώροι δύναται να είναι και οι χώροι που διαθέτουν οι προσωρινοί ιδιοκτήτες ή ανάδοχοι των ζώων αυτών, και με απαραίτητη τη χρήση εντομοαπωθητικών.

  • 20 Μαΐου 2021, 21:08 | M. Αλεβιζακη

    Μη δημιουργείτε εμπόδια στην περίθαλψη των σκύλων που πάσχουν με λεϊσμανίαση: Να επιτρέπεται μέσω του θεσμού της αναδοχής, η φροντίδα και περίθαλψη.Συμφωνούμε με την προταση της Πανελλαδικης Φιλοζωικής Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας για το αρθρο 18

  • 20 Μαΐου 2021, 21:47 | Ιωάννα Χανδρίδη

    H Λεϊσμανίαση χαρακτηρίζεται ζωοανθρωπονόσος αλλά με την εξέλιξη της κτηνιατρικής καθίσταται ιάσιμη για ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ζώων. Με την κατάλληλη θεραπεία και διαχείριση τα ζώα δεν την μεταδίδουν. Η ιδιαίτερη αναφορά στο άρθρο 18 θα πρέπει να είναι ενημερωτική ως προς τον τρόπο θεραπείας και διαχείρισης και όχι εκφοβιστική χαρακτηρίζοντας την ασθένεια ως επικίνδυνη.

Σχόλια 1 … 5 6 7