• Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος' | 17 Νοεμβρίου 2009, 15:27

    Οι φορείς που διεξάγουν έρευνα και τεχνολογική ανάπτυξη (ΝΠΙΔ) πρέπει να εξαιρεθούν από την διαδικασία μέσω ΑΣΕΠ, σε ότι αφορά το ερευνητικό και λοιπό επιστημονικό προσωπικό. Η προσέλκυση πόρων από ανταγωνιστικά έργα δεν μπορεί να γίνει από "υπαλλήλους". Καθαρές και σαφείς συμβάσεις έργου (με δικαιώματα στα αποτελέσματατων έργων) ΝΑΙ. Μόνιμη υπαλληλική σχέση ΟΧΙ. Ενα ερευνητικό έργο από τη στιγμή που προετοιμάζεται ως τη στιγμή που ξεκινά να υλοποιείται απαιτεί μερικούς μήνες (το πολύ). Μπορεί μάλιστα να ολοκληρωθεί σε 1-2 χρόνια. Η στελέχωση με ερευνητικό προσωπικό (που γνωρίζει το αντικείμενο) πρέπει να γίνει άμεσα. Η επιλογή δεν μπορεί να γίνει παρά από την ερευνητική ομάδα που το συνέταξε - πολλές φορές ο ενδιαφερόμενος ερευνητής που συνέγραψε την πρόταση είναι και αυτός που θα "τρέξει" το έργο. Διαδικασίες ΑΣΕΠ στην έρευνα (αντικειμενικοποίηση στην επιλογή) δεν μπορεί να υπάρξει. Σκεφτείτε το σενάριο ερευνητής να εργάζεται στην προετοιμασία πρότασης εργου, το οποίο σε 5 μήνες εγκρίνεται από την Κοινότητα (ή και τη ΓΓΕΤ) και το Ιδρυμα να πρέπει να ξεκινά διαδικασίες ΑΣΕΠ για την πρόσληψή του. Πως θα προσμετράται το γεγονός ότι στην πρόταση έχει πνευματικά δικαιώματα ο συγγραφέας; Η αξιολόγηση και κρίση από τους χρηματοδότες έχει γίνει με βάση τα βιογραφικά των συγγραφέων. Δεν εξετάζεται η υπαλληλική ή όχι σχέση με το φορέα. Πως διασφαλίζεται ότι δεν θα προσληφθεί άλλος (με περισσότερα ενδεχομένως "αντικειμενικά" υπολογιζόμενα μόρια), άσχετος με το θεματικό αντικείμενο και την συγκεκριμένη επιστημονική υποπεριοχή, ο οποίος δεν έχει αξιολογηθεί (το CV του) από το χρηματοδότη της έρευνας; Η ένταξη των Ερευνητικών ΝΠΙΔ σε διαδικασίες ΑΣΕΠ για το ερευνητικό και επιστημονικό προσωπικό θα αποθαρρύνει νέους ερευνητές να δοκιμάσουν και έμπειρους ερευνητές εκτός φορέα να συνδράμουν στην ανάπτυξη μίας δραστηριότητας αν δεν έχουν αυστηρή εργασιακή σχέση. Δεν είναι κάθε επαγελματικός χώρος που επιδιώκει την "υπαλληλική" ασφάλεια. Παρακαλώ συνεκτιμήσατε τις ιδιαιτερότητες κάθε "εργασιακού" χώρου. Η επιτυχέστατη πορεία των ελληνικών ερευνητικών ιδρυμάτων τις τελευταίες δεκαετίες στον ευρωπαϊκό χώρο (κορυφαίες επιδόσεις στην περιοχή π.χ. ICT) δεν στηρίχθηκε στο ενταγμένο "υπαλληλικό" προσωπικό των φορέων, αλλά στα νέο, κινητικό, ανταγωνιστικό και φιλόδοξο επιστημονικό ανθρώπινο δυναμικό που ξεκινούσε την σταδιοδρομία του και την επιθυμία του για κάτι καλύτερο και υψηλότερο.