• Σχόλιο του χρήστη 'Μυρτώ Ξανθοπούλου - Σύμβουλος της ΚτΠ' | 19 Νοεμβρίου 2021, 14:32

    Ως ενεργός πολίτης και μέλος της Κοινωνίας των Πολιτών, χαιρετίζω καταρχάς την πρωτοβουλία της Κυβέρνησης για πλαισίωση και περαιτέρω ρύθμιση του χώρου. Πρόκειται για ένα πάγιο αίτημα των οργανώσεων και των φιλανθρωπικών ιδρυμάτων επί πολλές δεκαετίες. Χωρίς να αμφισβητώ τις καλές προθέσεις, φοβούμαι πως το παρόν νομοσχέδιο αφορά μια σχετικά στενή προσέγγιση της συνολικής προσπάθειας, με προτεραιότητα στον έλεγχο και την καταγραφή σε μητρώα (μάλιστα, δύο ταχυτήτων), εισάγοντας κάποιες πρωτοβουλίες χρηματοδοτήσεων και φοροαπαλλαγών, χάνοντας όμως την μεγάλη ευκαιρία για ουσιαστική πλαισίωση και ανάδειξη του χώρου της Κοινωνίας των Πολιτών. Η απαξίωση των οργανώσεων της ΚτΠ αποτελεί, δυστυχώς, συστηματική επιλογή της Πολιτείας στη χώρα μας εδώ κι δεκαετίες. Κατέληξε έτσι ο όρος ΜΚΟ να είναι ιδιαίτερα αρνητικός στην κοινωνία, πρωτοφανώς για Ευρωπαϊκή χώρα, εμποδίζοντας, ως αποτέλεσμα, όχι μόνο τις ίδιες οργανώσεις να παράγουν το σημαντικό κοινωφελές έργο που μπορούν με τη στήριξη της κοινωνίας, αλλά, πιο σοβαρά, εμποδίζοντας την ίδια την κοινωνία να γίνει πιο ενεργή ως προς την κοινωνική της ευθύνη. Η οργανωμένη και συστημική συμμετοχή των πολιτών στα κοινά στη χώρα μας βρίσκεται σε δραματικά χαμηλό επίπεδο: σύμφωνα με το World Giving Index, το οποίο μετρά την ενεργητικότητα των πολιτών στη φιλανθρωπία και τον εθελοντισμό, η Ελλάδα κατατάσσεται 125η από 126 χώρες παγκοσμίως. Η συμμετοχή των πολιτών στα κοινά δεν είναι δυνατή χωρίς τον σεβασμό και την ανάδειξη των φορέων της Κοινωνίας των Πολιτών, και η χαμηλή μας επίδοση συνδέεται άμεσα με την συστηματική απαξίωση των κοινωφελών οργανώσεων. Ο κοινωφελής χώρος και οι οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών διαδραματίζουν ενεργό και ηγετικό ρόλο στις σύγχρονες δημοκρατίες. Απολαμβάνουν σεβασμού και αποδοχής στο σύνολο του ανεπτυγμένου κόσμου, που τις αναγνωρίζει ως βασικά εργαλεία της δημοκρατίας και κύριο οδηγό της κοινωνικής συμμετοχής. Δρουν καταλυτικά, καλύπτοντας με ευελιξία και τεχνογνωσία κενά όπου το κράτος αδυνατεί να το πράξει, διορθώνοντας συστημικές αδικίες, εξασφαλίζοντας πρόσβαση στην υγεία, την παιδεία και την ευημερία σε εκείνους που δεν έχουν φωνή και διαπραγματευτική δύναμη, αναδεικνύοντας τη θεμελιώδη σημασία της προστασίας του περιβάλλοντος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπράττοντας ενεργά με την κοινωνία και εκπροσωπώντας την ολιστικά. Η Πολιτεία έχει την ευθύνη και πρέπει να αποκτήσει τη βούληση να προχωρήσει στη ρύθμιση και προστασία και πλαισίωσή του χώρου (όπως ήδη επιχειρεί), αλλά και στην αναγνώριση και το σεβασμό του κοινωφελούς χώρου,στην ανάπτυξη αποτελεσματικών συμπράξεων και συνεργασιών με το Κράτος και στην ανάδειξη, εν τέλει, της Κοινωνίας των Πολιτών ως κύριο πυλώνα της Ελληνικής δημοκρατίας.