• Σχόλιο του χρήστη 'Βίβιαν Μητροπούλου' | 17 Νοεμβρίου 2009, 17:04

    Κύριε Υπουργέ, Εκφράζοντας τα συγχαρητήριά μου για την δυνατότητα που δώσατε στους πολίτες να κάνουν γνωστές τις απόψεις τους κατά τη διαδικασία δημόσιας διαβούλευσης θα ήθελα να θέσω υπόψη σας τα παρακάτω: Το γενικότερο θέμα των κινήτρων και της επιβράβευσης των αθλητών είναι ένα θέμα που θα πρέπει να δείτε συνολικά και όχι αποσπασματικά σε διάφορα νομοσχέδια όπως αυτό που βλέπει μόνο το κομμάτι του διορισμού στο Δημόσιο ως επιβράβευση και επαγγελματική αποκατάσταση των αθλητών. Γιατί βλέποντας το θέμα αποσπασματικά, χάνεται η δυνατότητα να βρεθούν άλλα κίνητρα/επιβραβεύσεις για τους αθλητές που να λειτουργούν καλύτερα για την προώθηση του αθλητικού ιδεώδους χωρίς να προκαλούν το κοινό αίσθημα το οποίο είναι οξυμμένο από φαινόμενα κατάχρησης των σχετικών προνομίων. Όμως, επειδή αντιλαμβάνομαι ότι η νομοθετική διαδικασία πιθανά θέτει κάποιους περιορισμούς, θα προχωρήσω σε αναλυτικό σχολιασμό του άρθρου 9 του Σχεδίου Νόμου και θα παραθέσω επιπλέον κάποιες προτάσεις για κίνητρα-επιβράβευση αθλητών που ελπίζω να γίνει δυνατό να αξιοποιηθούν από τον αρμόδιο Υπουργό κατά τη επεξεργασία νέου Σχεδίου Νόμου για τον Αθλητισμό. Παράγραφος 1 Όπως παρατήρησαν και άλλοι σχολιαστές, θα πρέπει να γίνει διαχωρισμός μεταξύ ομαδικών και ατομικών αθλημάτων. Είναι σαφέστατα δυσκολότερο για έναν αθλητή ατομικού αθλήματος να πετύχει ατομική επίδοση που θα τον φέρει στις κορυφές του αθλήματός του, σε σύγκριση με ένα αθλητή ομαδικού αθλήματος που πιθανά μέτρια ατομική του επίδοση καλύπτεται από τη συνολική επίδοση της ομάδας. Ο αθλητής ατομικού αθλήματος παλεύει μόνος του στηριζόμενος αποκλειστικά στις δικές του δυνάμεις οι οποίες σε σωματικό, ψυχολογικό και τεχνικό επίπεδο πρέπει να είναι άριστες ενώ ο αθλητής ομαδικού αθλήματος ωφελείται από την συνολική δυναμική της ομάδας. Ειδικότερα για αθλητές ατομικού αθλήματος τα όρια θα πρέπει να επεκταθούν έως την 6η νίκη για Ολυμπιακούς, Παγκόσμιους και Πανευρωπαϊκούς αγώνες (περιπτώσεις Α,Β,Γ). Επιπλέον θα πρέπει να επεκταθούν οι κατηγορίες αθλητών που μπορούν να επωφεληθούν των προνομίων αυτών. Ειδικότερα θα πρέπει εκτός των ανδρών και γυναικών να συμπεριληφθούν και οι κατηγορίες νέων ανδρών –γυναικών, εφήβων – νεανίδων για νίκες σε Παγκόσμιους και Πανευρωπαϊκούς αγώνες (περιπτώσεις Β, Γ), που πολύ σωστά τις περιλαμβάνεται στην περίπτωση Ε που αφορά επίτευξη ή ισοφάριση παγκόσμιου ρεκόρ. Γιατί παγκόσμιο ρεκόρ μπορείς να κάνεις και σε Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, ή άλλη αναγνωρισμένη διοργάνωση αλλά είναι το ίδιο σημαντικό να λάβεις θέση την 6άρα σε Παγκόσμιο ή Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που συμμετέχουν οι καλύτεροι αθλητές από πολλές χώρες με υψηλό αθλητικό επίπεδο. Πολύ σωστά εξαιρείτε τους επαγγελματίες αθλητές είτε ομαδικού (το σύνηθες) είτε ατομικού αθλήματος. Κατά συνέπεια προτείνω την αναδιαμόρφωση της παραγράφου 1 ως εξής: «1. Αθλητές οι οποίοι επιτυγχάνουν εξαιρετική αγωνιστική διάκριση σε ατομικά ή ομαδικά αθλήματα, διορίζονται κατά παρέκκλιση των κειμένων διατάξεων. Εξαιρετική αγωνιστική διάκριση αθλητή, προκειμένου να αποκτήσει δικαίωμα διορισμού είναι : Α. αα) Προκειμένου για αθλητές ομαδικού αθλήματος 1η έως 3η νίκη σε θερινούς ή χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες. ββ) Προκειμένου για αθλητές ατομικού αθλήματος 1η έως 6η νίκη σε θερινούς ή χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες. Β. αα) Προκειμένου για αθλητές ομαδικού αθλήματος 1η έως 3η νίκη σε Παγκόσμιους Αγώνες ανδρών – γυναικών, νέων ανδρών –γυναικών, εφήβων – νεανίδων. ββ) Προκειμένου για αθλητές ατομικού αθλήματος 1η έως 6η νίκη σε Παγκόσμιους Αγώνες ανδρών – γυναικών, νέων ανδρών –γυναικών, εφήβων – νεανίδων. Γ. αα) Προκειμένου για αθλητές ομαδικού αθλήματος 1η έως 3η νίκη σε Πανευρωπαϊκούς Αγώνες ανδρών – γυναικών, νέων ανδρών –γυναικών, εφήβων – νεανίδων. ββ) Προκειμένου για αθλητές ατομικού αθλήματος 1η έως 6η νίκη σε Πανευρωπαϊκούς Αγώνες ανδρών – γυναικών, νέων ανδρών –γυναικών, εφήβων – νεανίδων. Δ. 1η έως 3η νίκη σε Μεσογειακούς Αγώνες ανδρών γυναικών. Ε. Η επίτευξη ή ισοφάριση παγκόσμιας επίδοσης ανδρών – γυναικών , νέων ανδρών –γυναικών, εφήβων – νεανίδων σε αγώνισμα αθλήματος που καλλιεργείται από αναγνωρισμένες ομοσπονδίες. Δικαίωμα διορισμού αποκτούν και αθλητές με αναπηρία που κατακτούν 1η έως 6η νίκη σε θερινούς ή χειμερινούς Παραολυμπιακούς αγώνες καθώς και στους υπό τα στοιχεία, Β, Γ και Δ ανωτέρω αγώνες. Οι εν λόγω αθλητές επιτρέπεται να διορίζονται και σε συνιστώμενες προσωποπαγείς θέσεις, οι οποίες συνιστώνται με την πράξη διορισμού και καταργούνται με την αποχώρηση με οποιονδήποτε τρόπο αυτών που τις κατέχουν. Εξαιρούνται οι επαγγελματίες αθλητές που επιτυγχάνουν νίκη κατά τις ανωτέρω διακρίσεις.» Παράγραφος 2 Ένα από τα κυριότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο αθλητής είναι το βιοποριστικό. Πως θα είναι δυνατόν να αφιερώνει το χρόνο που απαιτείται για την σκληρή προπόνηση και τη συμμετοχή σε αγώνες για την επίτευξη σημαντικής διάκρισης όταν θα πρέπει να εργάζεται για να ζήσει αυτός και η οικογένειά του. Όπως ομολόγησε ο ίδιος ο εξαιρετικός αθλητής της κωπηλασίας κ. Πολύμερος σε συνέντευξή του μετά το δεύτερο μετάλλιό του σε Ολυμπιακούς αγώνες θα ήταν αδύνατο να αφοσιωθεί στο άθλημά του αν δεν είχε λύσει το βιοποριστικό του πρόβλημα με τον διορισμό του στις Ένοπλες Δυνάμεις σε θέση που δεν απαιτείται η παρουσία του. Αν ήταν σε ισχύ η παράγραφος 2 το 2004, σε τι δίλλημα θα έμπαινε ο κ. Πολύμερος να συνεχίσει την αθλητική του δραστηριότητα στερώντας τα βασικά από την οικογένειά του ή να σταματήσει τον αθλητισμό για να διοριστεί στερώντας έτσι την Ελλάδα από ένα ακόμα Ολυμπιακό μετάλλιο. Καταλαβαίνω και προβληματίζομαι και εγώ για το πώς θα μπορούσε να βρεθεί η χρυσή τομή ώστε από τη μια να μην αντιμετωπίζουν οι αθλητές βιοποριστικό πρόβλημα και από την άλλη να μην βλέπουν τον διορισμό στο Δημόσιο σαν αυτοσκοπό και να μην γεμίζει το δημόσιο με αργομισθίες από αθλητές που συνεχίζουν την αθλητική τους δραστηριότητα αλλά με πενιχρά αποτελέσματα. Για αυτό και αναφέρομαι στα γενικά σχόλια παραπάνω ότι τα κίνητρα/επιβραβεύσεις θα πρέπει να τα δει κανείς συνολικά. Πάντως η λογική της διακοπής της αθλητικής δραστηριότητας δεν βοηθάει και θα πρέπει να μην ισχύσει. Θα μπορούσαν να εξεταστούν κάποια άλλα κριτήρια που να υποχρεώνουν τον διορισμένο αθλητή να είναι παρόν και παραγωγικός στην εργασία του αν π.χ. σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (4 χρόνια που είναι ένας Ολυμπιακός κύκλος) μετά την επίτευξη της διάκρισης δεν μπορέσει να επαναλάβει την διάκριση αυτή σε αγώνες των περιπτώσεων Α, Β, Γ, Δ ή την επίδοση της περίπτωσης Ε της παραγράφου 1. Με την επεξεργασία και τη σύνθεση απόψεων είμαι σίγουρη ότι θα βρεθούν τα κατάλληλα κριτήρια. Για το θέμα του ντόπινγκ πιστεύω ότι η ανάκληση του διορισμού πρέπει να έχει αναδρομική ισχύ και για αθλητές που διορίστηκαν μέχρι και 31/12/2009 βάσει προηγούμενων διατάξεων του Νόμου. Κατά συνέπεια προτείνω την αναδιαμόρφωση της παραγράφου 2 ως εξής: «2. Απαραίτητη προϋπόθεση για το διορισμό των αθλητών, είναι να έχουν συμπληρώσει το 18 έτος ηλικίας κατά το χρόνο υποβολής της αίτησής τους για διορισμό. Δεν διορίζεται, κατά τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, αθλητής ο οποίος τιμωρήθηκε ποινικά ή πειθαρχικά για παράβαση ντόπινγκ. Σε περίπτωση που η παράβαση ντόπινγκ διαπιστωθεί μετά τον διορισμό τότε ο διορισμός αυτός ανακαλείται ακόμα και αν οι αθλητές αυτοί διορίστηκαν πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου.» Παράγραφος 3 Δεν είναι κατανοητό αν η ΚΥΑ θα αφορά μια γενικότερη ρύθμιση ή ατομική ρύθμιση για κάθε αθλητή που επιτυγχάνει τις διακρίσεις της παραγράφου 1. Παράγραφος 4 Σε συνέχεια των σχολίων/προτάσεων της παραγράφου 2 θα πρέπει να μην ισχύσει και για τις περιπτώσεις αυτές η διακοπή της αθλητικής δραστηριότητας. Κατά συνέπεια προτείνω την αναδιαμόρφωση της παραγράφου 4 ως εξής: «4. Η διαδικασία διορισμού διακριθέντων αθλητών που πέτυχαν διάκριση μέχρι και την 31/12/ 2009 , γίνεται βάσει των διατάξεων του Ν.2725/99, καθώς και της κοινής υπουργικής απόφασης αρ. 24344/9-6-2009 (ΦΕΚ 1182/Β/17-6-2009), όπως ισχύουν. Ο διορισμός τους γίνεται οποτεδήποτε, χωρίς τον περιορισμό που προβλέπεται στην παρ. 12α του άρθρου 18 του Ν.3708/08 (ΦΕΚ 210Α), όπως αντικαταστάθηκε από την παρ. Γ2 του άρθρου 45 του Ν.3773/09 (120Α).» Επανερχόμενη στο θέμα των κινήτρων και της επιβράβευσης των αθλητών δεν θα ήθελα να κουράσω με εκτενή σχόλια μιας και το προς σχολιασμό νομοσχέδιο περιορίζεται στα θέματα διορισμού. Επιγραμματικά μόνο θα ήθελα να αναφερθώ στο θέμα της μοριοδότησης των αθλητών με διακρίσεις για την εισαγωγή τους στα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Η προηγούμενη κυβέρνηση περιόρισε τρομακτικά το εύρος της μοριοδότησης χωρίς να εμβαθύνει στο θέμα, με αποτέλεσμα να λειτουργεί ως αντικίνητρο για την ενασχόληση των νέων παιδιών με τον αθλητισμό αξιώσεων. Είναι γενικά αποδεκτό ότι ο ποιο σκληρά εργαζόμενος είναι ο μαθητής που προετοιμάζεται για τις Πανελλήνιες. Ακόμα ποιο σκληρά εργαζόμενος είναι ο μαθητής/αθλητής που αγωνίζεται για διακρίσεις σε Ολυμπιακούς αγώνες, Παγκόσμια και Πανευρωπαϊκά Πρωταθλήματα ή για την επίτευξη/ισοφάριση παγκόσμιου ρεκόρ, που πρέπει να αφιερώνει, ανάλογα και με το άθλημα, τουλάχιστον 3-5 ώρες ημερησίως συμπεριλαμβανομένου και του Σαββατοκύριακου για προπόνηση. Το λιγότερο που περιμένει ένας μαθητής/αθλητής με τέτοιες διακρίσεις είναι να ανταμειφθεί, εφόσον συνεχίσει να ισχύει το υφιστάμενο σύστημα πρόσβασης στην ανώτερη εκπαίδευση, με την εισαγωγή του χωρίς περιορισμό στο ΑΕΙ της επιλογής του. Θα πρέπει λοιπόν, στο πλαίσιο της συνολικής επεξεργασίας για τη δημιουργία κινήτρων και την επιβράβευση των αθλητών να συζητηθεί το θέμα της πρόσβασης των αθλητών στην ανώτατη εκπαίδευση προς την κατεύθυνση της άρσης των περιορισμών/αντικινήτρων που επέβαλε τη προηγούμενη κυβέρνηση. Τα παραπάνω δεν αφορούν τον μαθητικό αθλητισμό ο οποίος θα πρέπει να διαχωριστεί και να ληφθεί ειδική μέριμνα για αυτόν, λόγω του χαμηλού αθλητικού επιπέδου και της μεγάλης συναλλαγής μεταξύ γονέων και γυμναστών/προπονητών που παρατηρείται. Εύχομαι καλή επιτυχία στην προσπάθεια σας. Στη διάθεσή σας.