Αρχική Αναμόρφωση συστήματος προσλήψεων και καθολική υπαγωγή τους στον πλήρη έλεγχο του ΑΣΕΠΆρθρο 9 Διορισμός διακριθέντων αθλητών.Σχόλιο του χρήστη Τριανταφύλλου Μάνος, Οικονομολόγος | 17 Νοεμβρίου 2009, 18:47
  • Σχόλιο του χρήστη 'Τριανταφύλλου Μάνος, Οικονομολόγος' | 17 Νοεμβρίου 2009, 18:47

    Πρώτη παρατήρηση: Έτσι όπως έχουν συνταχθεί τα επιμέρους άρθρα του Νόμου και όπου αυτά συσχετίζονται με υφιστάμενους παλιούς Νόμους που τροποποιούνται ή καταργούνται, δεν μπορεί κανείς να βγάλει άκρη χωρίς να έχει και τα άρθρα του παλιού Νόμου ή και ολόκληρο τον κάθε παλιό Νόμο μπροστά του. Συνεπώς δεν είναι έτσι δυνατό να γίνουν παρατηρήσεις ή προτάσεις επί των αλλαγών που επέρχονται στο Νομοσχέδιο. Αλλά και να είχε κανείς τους παλιούς Νόμους, που είναι και αρκετοί , μια που υπάρχει τρόπος να βρεθούν, άρθρα των οποίων αλλάζουν ή καταργούνται με το παρόν Νομοσχέδιο, δεν θα ήταν φαντάζομαι καθόλου εύκολο να ψάχνει και να μελετά κάθε άρθρο όλων αυτών των παλιών Νόμων που τροποποιούνται ή καταργούνται, ώστε να μπορεί να κρίνει αν, κατά τη γνώμη του, είναι οι αλλαγές που επέρχονται προς τη σωστή κατεύθυνση, ώστε, αν κρίνει επίσης σκόπιμο, να κάνει βελτιωτικές προτάσεις. Καλύτερα θα ήταν αν μπορούσε να γίνει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο Νόμου το οποίο θα περιελάμβανε ότι παραμένει σε ισχύ από τους παλιούς Νόμους και σχετίζεται με το σύστημα προσλήψεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και δεν εννοώ τον αρχικό ή βασικό Νόμο περί ΑΣΕΠ (Ν. 2190/94), αλλά τις τροποποιήσεις και προσθήκες που ακολούθησαν, όπως επίσης και όλες τις τροποποιήσεις και προσθήκες που προβλέπεται να γίνουν τώρα, ως ολοκληρωμένα άρθρα και να καταργηθούν έτσι όλοι οι παλαιότεροι σχετικοί Νόμοι στο σύνολο τους πλην του βασικού. Αν συνεχίσουμε έτσι δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ τίποτα με την τεράστια πολυνομία που έχει η χώρα και πρέπει να ανατρέξει κανείς κάθε φορά σε μια σειρά από Νόμους (τροποποιητικούς των βασικών) προκειμένου να βρει το σύνολο των ρυθμίσεων που σχετίζονται π.χ. με το σύστημα προσλήψεων στο δημόσιο. Άλλωστε ο ίδιος ο Αναστάσιος Πεπονής που ήταν ο εμπνευστής Υπουργός της ανεξάρτητης αρχής για αξιοκρατικές προσλήψεις στο δημόσιο με το Νόμο 2190/1994 (γνωστός και ως «Νόμος Πεπονή») παρατήρησε σε σχετική συνέντευξη στο Δημοσιογράφο Ηλία Μπενέκο, ότι αν συγκεντρώναμε όλες τις τροποποιήσεις που έχει υποστεί ο νόμος αυτός θα μπορούσε να γραφτεί βιβλίο 408 σελίδων και αυτό δεν ήταν δική του αυθαίρετη εκτίμηση, όπως παρατήρησε ο πρώην Υπουργός, αλλά προκύπτει από την ιδιωτική κωδικοποίηση του πρώην συμβούλου του ΑΣΕΠ κ. Βασίλη Ανδρονόπουλου. Το γεγονός αυτό δείχνει το μέγεθος της προσπάθειας καταστρατήγησης από διάφορους παράγοντες των κυβερνήσεων που ακολούθησαν μετά τη ψήφιση του Νόμου αυτού, τουλάχιστον μετά τις αναπότρεπτες προσθήκες και τροποποιήσεις που ήταν αναγκαίες κατά το πρώτο στάδιο εφαρμογής του. Αυτή η παρατήρηση ισχύει για κάθε νέο σχέδιο Νόμου και όχι μόνο για το συγκεκριμένο θέμα. Παρατήρηση σε σχέση με το άρθρο 9 (Διορισμός διακριθέντων αθλητών): Δεν συμφωνώ καθόλου με τη σχετική ρύθμιση, δηλαδή να διορίζονται οι αθλητές αυτοί κατά παρέκκλιση των κειμένων διατάξεων. Σίγουρα υπάρχουν αρκετοί άλλοι τρόποι και πρέπει να επιβραβεύονται αθλητές οι οποίοι επιτυγχάνουν εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις, όπως αυτές που αναφέρονται στη παραγρ. 1. από τη πολιτεία, αλλά όχι στη πλάτη των πολιτών και των συνυποψηφίων, κυρίως νέων ανθρώπων, που πραγματοποίησαν επί σειρά ετών σπουδές, μεταπτυχιακά και διδακτορικά με οικονομική αιμορραγία των γονιών τους, μια που δεν χρειάζεται οι αθλητές να έχουν τα απαραίτητα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα που απαιτούνται για τις συγκεκριμένες θέσεις στο δημόσιο, όπως τουλάχιστον προκύπτει από το παραπάνω άρθρο. Θα συμφωνούσα μόνο στη περίπτωση που οι αθλητές αυτοί πληρούν όλες τις τυπικές και ουσιαστικές προϋποθέσεις που απαιτούνται για τη κάλυψη της κάθε θέσης στο δημόσιο και έχουν μια προσαύξηση μοριοδότησης λόγω των εξαιρετικών τους αγωνιστικών διακρίσεων και τίποτα παραπάνω. Άλλωστε συνήθως γίνονται οι αθλητές με αυτές τις εξαιρετικές επιδόσεις γνωστοί και διαθέτουν, όπως έχει γίνει συχνά στο παρελθόν, την αναγνωρισημότητα τους για διαφημιστικούς σκοπούς , φυσικά με το αζημίωτο και τα χρήματα στη περίπτωση αυτή δεν είναι λίγα. Πρόταση σε σχέση με τα Stage στον ιδιωτικό τομέα: Μετά τη κατάργηση των stage στο δημόσιο τομέα πρέπει να δοθεί μεγάλη προσοχή και στα προγράμματα μαθητείας (stage) του ιδιωτικού τομέα. Συγκεκριμένα είναι απαραίτητο τα παιδιά αυτά να ασφαλίζονται κατά τη διάρκεια της μαθητείας τους από τον εργοδότη κανονικά μια που την αμοιβή τους, έστω αυτή την πενιχρή αμοιβή, την καλύπτει η ΕΕ, αν δεν κάνω λάθος. Επιπλέον θα ενισχυθούν έτσι και τα ασφαλιστικά ταμεία που έχουν το μαύρο τους το χάλι. Επίσης είναι σημαντικό να έχουν αυτά τα προγράμματα μαθητείας συγκεκριμένη χρονική διάρκεια, χωρίς δυνατότητα ανανέωσης ή συνέχισης της μαθητείας, να βασίζονται σε αναλυτική σύμβαση μεταξύ του εργοδότη, του ΟΑΕΔ και του μαθητευόμενου και να ελέγχονται π.χ. από τον ΟΑΕΔ ως προς την τήρηση της σύμβασης σε ότι αφορά το ίδιο το πρόγραμμα μαθητείας αλλά και ως προς την εφαρμογή της στο σύνολο της. Ο στόχος των προγραμμάτων αυτών πρέπει να είναι η επαγγελματική κατάρτιση και κατά το δυνατό απορρόφηση αυτών των νέων, μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης τους, από τον ίδιο τον εργοδότη, έτσι ώστε να μειωθεί η ανεργία των νέων ανθρώπων και φυσικά τουλάχιστον με τη νόμιμη αμοιβή. Για το σκοπό αυτό μπορούν να δοθούν από τη κυβέρνηση κίνητρα και για τον εργοδότη, όπως π.χ. η επιδότηση για τα πρώτα3-4 χρόνια των ασφαλιστικών εισφορών του νέου εργαζόμενου. Κατά τα λοιπά έπρεπε κατά τη γνώμη μου να γίνουν αυτές οι αλλαγές σχετικά με τα Stage στο δημόσιο και την μη μοριοδότηση τους μια που το θέμα έφτασε να είναι εκτός ελέγχου αλλά και άδικο σε βάρος της απαραίτητης αξιοκρατίας στο δημόσιο αλλά και σε βάρος των νέων με λαμπρές σπουδές που δεν είχαν κάποιο πολιτικό βύσμα ή δεν ήθελαν να φιλήσουν τις κατουρημένες ποδιές αυτών των άθλιων πολιτικών.