• Σχόλιο του χρήστη 'Αικατερίνη Ζεβόλη' | 2 Μαρτίου 2022, 20:41

    Θα ξεκινήσω υπενθυμίζοντας τι σημαίνει το ακρωνύμιο ΕΝΦΙΑ: Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων. Υπενθυμίζω επίσης ότι το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας (Τ.Α.Π.) είχε καταργηθεί με το 44 παρ. 3 του Ν. 4262/2014 ακριβώς για τον λόγο ότι το αντίστοιχο τέλος ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΦΘΗΚΕ στον ΕΝΦΙΑ και αυτό ήταν μία δίκαιη, αν και πρόσκαιρη, νομοθέτηση, καθώς λίγα χρόνια αργότερα οι Δήμοι απαίτησαν την επαναφορά του ΤΑΠ, αφού αυτό μεταφράζεται σε έσοδα για τα ταμεία τους. Επανήλθε λοιπόν το ΤΑΠ μετά Βαΐων και κλάδων, χωρίς όμως αντίστοιχα να μειωθεί κατά το ανάλογο ποσό ο ΕΝΦΙΑ, με αποτέλεσμα να μιλάμε για έναν παράνομο πια φόρο (φόρος είναι και το τέλος), καθώς φορολογείται το ακίνητο δύο φορές για τον ίδιο λόγο. Δεν φτάνει όμως αυτό αλλά οι Δήμοι επανήλθαν με άγριες διαθέσεις και προκειμένου να εκδώσουν την πολυπόθητη βεβαίωση, ώστε να καταστεί δυνατή η μεταβίβαση του ακινήτου, απαιτούν την προσκομιδή χίλιων δυο δικαιολογητικών (που δεν ζητούσαν προηγουμένως), έχουν εφαρμόσει διαδικασίες δύσκολες (που δεν ίσχυαν πριν), ορίζουν αυθαιρέτως ως χρόνο λήξης της βεβαίωσης τον έναν ή τους 2 μήνες, ενώ κατά νόμον η βεβαίωση ισχύει μέχρι το τέλος του έτους για το οποίο εκδίδεται αλλά και συνηθίζουν να χρεώνουν και να εισπράττουν (παρανόμως) και οφειλές των πολιτών από άλλες αιτίες, άσχετες με το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας, προκειμένου να εκδώσουν την αιτούμενη βεβαίωση. Μιλάμε δηλαδή για την απόλυτη αυθαιρεσία, η οποία φυσικά δεν απασχόλησε όλον αυτόν τον καιρό κανέναν εκ των αρμοδίων. Αλλά ούτε μόνον αυτό φτάνει, καθώς σε όλα τα παραπάνω έρχεται να προστεθεί και η ανικανότητα των δημοτικών υπηρεσιών να ανταποκριθούν στο έργο της έκδοσης της βεβαίωσης περί μη οφειλής ΤΑΠ, με αποτέλεσμα οι βεβαιώσεις πολλές φορές να εκδίδονται μήνες μετά από την κατάθεση της σχετικής αίτησης και να βραχυκυκλώνουν τις διαδικασίες μεταβίβασης των ακινήτων, λήγοντας εν τω μεταξύ άλλα δικαιολογητικά που εκδόθηκαν με ανάλογο κόπο. Μετά τα παραπάνω, αντί να νομοθετηθεί η κατάργηση του παράνομου νόμου, αντί έστω να νομοθετηθεί υποχρέωση των Δήμων να εκδίδουν εντός 3 ημερών τη σχετική βεβαίωση (δική τους υποχρέωση είναι)αλλιώς να μεταβιβάζεται το ακίνητο νομίμως χωρίς αυτήν, κάποιος νους συνέλαβε την καταπληκτική ιδέα, προκειμένου να καλυφθεί η ανικανότητα των Δήμων (ακόμα και να εισπράττουν χρήματα) και να προχωρούν γρηγορότερα (το γρήγορα απέχει έτη φωτός για πολλούς και διαφόρους λόγους) οι συναλλαγές που αφορούν τη μεταβίβαση ακινήτων, να καταθέτει ο άμοιρος πολίτης (μέσω του Συμβολαιογράφου!) ΠΡΙΝ την υπογραφή του συμβολαίου εγγύηση στον Δήμο ποσό που αντιστοιχεί στο 3 τοις χιλίοις επί της αξίας πώλησης του ακινήτου (τις άλλες μορφές μεταβίβασης πχ γονικές παροχές / δωρεές εν ζωή δεν τις γνωρίζει ο νομοθέτης φαίνεται), προκειμένου 3 μήνες ΜΕΤΑ την υπογραφή του συμβολαίου, να αποφασίσει ο Δήμος ΑΝ υπάρχουν οφειλές του πολίτη (που αφορούν την 5ετία) και να προβεί στη σχετική εκκαθάριση. Ουδείς σκέφθηκε ότι η παραπάνω ρύθμιση είναι ξεκάθαρα και απολύτως αντισυνταγματική; Και σε τι εξυπηρετεί η εμπλοκή του Συμβολαιογράφου στην εφαρμογή μιας παράνομης και αντισυνταγματικής διαδικασίας; Δεν πρόκειται να προσδώσει νομιμότητα, παρά μόνο να εξευτελίσει περαιτέρω τον θεσμό της προληπτικής δικαιοσύνης (που είναι ο συμβολαιογράφος σε αυτήν τη χώρα). Η δε πρόβλεψη στην υπό ψήφιση διάταξη ότι μπορούν οι Δήμοι να εκδώσουν εντός 3 ημερών τη βεβαίωση, ενώ θα έχουν την ευχέρεια να εισπράττουν παρανόμως εγγύηση από τον πολίτη, μόνο ως αστείο μπορεί να θεωρηθεί (δεν το κάνουν ούτε τώρα που δεν έχουν αυτήν τη δυνατότητα). Το ίδιο και η πρόβλεψη ότι το ΔΣ κάθε Δήμου θα έχει τη δυνατότητα να αποφασίζει την αναστολή της υποχρέωσης υποβολής της βεβαίωσης περί μη οφειλής ΤΑΠ για τη μεταβίβαση της κυριότητας των ακινήτων του οικείου Δήμου, αντί να εισπράττει προκαταβολές από τον πολίτη μέσω του Συμβολαιογράφου, όχι μόνο γιατί δεν θα έχει κανέναν λόγο να το κάνει αλλά και για τον πρόσθετο λόγο ότι, τα μέλη όποιου ΔΣ υπερψηφίσουν μια τέτοια αποφαση,απλούστατα θα λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη κατηγορούμενοι για την τέλεση του αδικήματος της απιστίας στην υπηρεσία. Τελειώνοντας, για να μην κοροϊδευόμαστε -και για να μην μπω σε περιπτωσιολογία για τους λόγους που η υπό ψήφιση διάταξη δεν μπορεί να εφαρμοστεί ούτε στην πράξη, με την οποία προφανώς ο νομοθέτης δεν έχει επαφή (πχ συμβόλαια με δάνεια, οφειλές σε ΕΦΚΑ, Δημόσιο κ.α.): 1/ Δεν έχει κανέναν λόγο ο πολίτης να χρηματοδοτεί (και άλλο) την παραδοχή του κράτους ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει. Αν δεν μπορεί, να μην εισπράττει. 2/ Απλούστευση των διαδικασιών και συντόμευση του χρόνου που απαιτείται για τη μεταβίβαση των ακινήτων μπορεί να επιτευχθεί ΜΟΝΟ με κατάργηση των απαιτούμενων δικαιολογητικών (υπάρχου πολλά περιττά, αν μας ρωτήσετε θα σας τα υποδείξουμε) και τη μείωση της γραφειοκρατίας και όχι με την σύλληψη και εφαρμογή ευφάνταστων σχεδίων (εις βάρος πάντα του πολίτη) ώστε αυτή να συντηρείται, να αυξάνεται και να μεταλλάσσεται σε ηλεκτρονική. 3/ Η παρούσα διάταξη, αν ψηφιστεί και εφαρμοστεί ως έχει, είναι σίγουρο ότι στην πρώτη προσφυγή θα καταπέσει.