• Σχόλιο του χρήστη 'ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΕΑΣ' | 3 Μαρτίου 2022, 11:55

    Κύριε Υφυπουργέ Εθνικής Άμυνας, Οι στρατιωτικοί μεταπίπτουν σε Υπηρεσία Γραφείου, Ελαφρά Υπηρεσία, Υπηρεσία Ξηράς και Υπηρεσία Εδάφους μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους υγείας μετά από γνωματεύσεις των Ανωτάτων Στρατ. Επιτροπών. Σύμφωνα με τον ν.3883/2010 στις υποπεριπτώσεις (4) και (5) της περίπτωσης ε’ του άρθρου 23 του ν.3883/2010 οι Αξιωματικοί απόφοιτοι ΑΣΣΥ (προερχόμενοι εκ Υπαξιωματικών) έχουν ως καταληκτικό βαθμό του Λοχαγού για τους Αξιωματικούς Υπηρεσίας Γραφείου και του Υπολοχαγού για τους Αξιωματικούς Ελαφράς Υπηρεσίας του ΣΞ, Υπηρεσίας Ξηράς του ΠΝ και Υπηρεσίας Εδάφους της ΠΑ που προέρχονται από Υπαξιωματικούς απόφοιτους ΑΣΣΥ. Να επισημάνουμε πως οι υπόλοιποι Αξιωματικοί ίδιας προέλευσης φτάνουν στον βαθμό του Συνταγματάρχη. Τέτοιος διαχωρισμός στην σταδιοδρομική εξέλιξη των στελεχών εξαιτίας λόγων υγείας δεν υφίσταται σε κανένα κλάδο ή τομέα του δημοσίου, συμπεριλαμβανομένων όλων των δημοσίων υπαλλήλων και των Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας και του Λιμενικού Σώματος. Οι Αξιωματικοί που διέπονται από το σταδιοδρομικό καθεστώς του ν.2439/1996 έχοντας μεγαλύτερο σταδιοδρομικό ορίζοντα εξέλιξης και οι Αξιωματικοί προερχόμενοι από τον ν.705/1977 Εθελοντών-Εθελοντριών δεν εμπίπτουν στον ν.3883/2010 με αποτέλεσμα να μην έχουν περιορισμό στον καταληκτικό βαθμό. Συνέπεια των παραπάνω είναι οι Αξιωματικοί προέλευσης ΑΣΣΥ που ανήκουν στις ειδικές καταστάσεις, να ολοκληρώνουν την σταδιοδρομία τους με κατά πολύ διαφορετικό καταληκτικό βαθμό, καθώς Αξιωματικοί νεότεροι ή ακόμα και κατώτεροι άλλων να καθίστανται αρχαιότεροι ή και ανώτεροι αυτών, μόνο επειδή έπονται συγκυριακά στο προηγούμενο καθεστώς. Πλέον έχει γίνει πλήρης εξίσωση με τους Αξιωματικούς Εθελοντές Μακράς Θητείας (ΕΜΘ) οι οποίοι έχουν κοινό καταληκτικό βαθμό με τους Αξιωματικούς Ελαφράς Υπηρεσίας του ΣΞ, Υπηρεσίας Ξηράς του ΠΝ και Υπηρεσίας Εδάφους της ΠΑ. Επίσης στους Αξιωματικούς ΕΜΘ που βρίσκονται στις ειδικές καταστάσεις δεν γίνεται διαχωρισμός με τους υπόλοιπους Αξιωματικούς ΕΜΘ ως προς την εξέλιξη. Σύμφωνα με το «Νέο Ασφαλιστικό» (ν.3865/2010, ν.4387/2016, ν.4670/2020) όσοι θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από 1-1-2015 και μετά, θα συνταξιοδοτούνται με την συμπλήρωση είτε του 60ού έτους της ηλικίας τους είτε με 40 έτη συντάξιμης υπηρεσίας. Οι Αξιωματικοί ειδικών καταστάσεων που προέρχονται από Υπαξιωματικούς απόφοιτους ΑΣΣΥ θα φτάνουν στον καταληκτικό βαθμό στα 28 έτη και για 12 ακόμη έτη θα παραμένουν στάσιμοι. Μάλιστα από τα 32 έτη και μέχρι τα 40 έτη δεν θα υπάρχει καμία οικονομική αύξηση. Να τονιστεί δε, η σοβαρή παράλειψη του νομοθέτη στο νέο μισθολόγιο των στρατιωτικών (ν.4472/2017) όπου δεν έγινε πρόβλεψη για τα ανωτέρω στελέχη. Στο προηγούμενο μισθολόγιο δεν υπήρχε αυτή η διάκριση γιατί βασιζόταν σε μισθολογικές προαγωγές και όχι σε διοικητικές προαγωγές. Τέλος με το «Νέο Ασφαλιστικό» (ν.3865/2010 και ν.4387/2016) θα δίνονται συντάξεις κύριας και επικουρικής σύμφωνα με τις εισφορές που καταβλήθηκαν. Συνεπώς η αδικία θα συνεχιστεί και στον συντάξιμο βίο. Προτείνεται λοιπόν στο νέο υπό κατάθεση νομοσχέδιο του ΥΠΕΘΑ να καταργηθεί η περίπτωση ε’ του άρθρου 23 του ν.3883/2010 και να μην υπάρχει αυτή η διαφορετική και ρατσιστική αντιμετώπιση των στελεχών ειδικών καταστάσεων. Εγείρονται θέματα ίσης μεταχείρισης πολιτών του κράτους τα οποία τυγχάνει να πάσχουν από κάποιο χρόνιο νόσημα. Η σύνδεση της βαθμολογικής εξέλιξης ενός Αξιωματικού με την κατάσταση της υγείας του, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το όραμα μιας σύγχρονης κοινωνίας όπου ο κάθε πολίτης θα πρέπει να αισθάνεται ίσος έναντι των συμπολιτών του, ανεξαρτήτως φύλου, χρώματος ή κατάστασης υγείας. Άλλωστε αυτό επιτάσσει το Σύνταγμά μας το οποίο αναφέρει ότι «Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου» (παραγ.1, άρθρο 4) και κατ’ εκπλήρωση της επιταγής αυτής του Συντάγματος ο νόμος 4488/2017 (αντιρατσιστικός), στο άρθρο 59 αναγράφει ότι: «Σκοπός του παρόντος μέρους είναι η άρση των εμποδίων που δυσχαιρένουν την πλήρη και ισότιμη συμμετοχή Ατόμων με Αναπηρίες (ΑμεΑ) στην κοινωνική , οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας», ενώ στο άρθρο 4 αναγράφει ότι: «δεν πρέπει να υπάρχουν διακρίσεις κατά των ατόμων με αναπηρίες». Σε μια κοινωνία ίσων ευκαιριών και πολύ περισσότερο στην Ελλάδα της κρίσης, είναι αναγκαίο να αξιοποιηθεί η κάθε δυνατότητα από όλους τους πολίτες. Αν γνωρίζουμε ότι κάποιος πολίτης μπορεί και θέλει να προσφέρει , θα πρέπει να του δίνουμε τα μέσα και τις ευκαιρίες να αξιοποιεί τις δυνατότητές του κατά το μέγιστο δυνατό χωρίς περιορισμούς.