Αρχική Αναμόρφωση συστήματος προσλήψεων και καθολική υπαγωγή τους στον πλήρη έλεγχο του ΑΣΕΠΆρθρο 4 Επαναρυθμίσεις για τη μοριοδότηση υποψηφίωνΣχόλιο του χρήστη Βασίλης Κ. | 17 Νοεμβρίου 2009, 23:01
  • Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης Κ.' | 17 Νοεμβρίου 2009, 23:01

    Καταρχάς θα ήθελα να τονίσω ότι η νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης είναι προς την σωστή κατεύθυνση καθώς εξασφαλίζει την καθολική υπαγωγή των προσλήψεων στο δημόσιο υπο τον έλεγχο του ΑΣΕΠ. Όσον αφορά τα επιμέρους άρθρα θα ήθελα να παρατηρήσω τα εξής: (1) Το άρθρο 2 είναι προς την σωστή κατεύθυνση αφού δεν είναι δυνατόν η εμπειρία στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα να μοριοδοτούνται με διαφορετικό τρόπο. Έπρεπε όμως να υπάρξει μια μεταβατική περίοδος ώστε να προσαρμοστούν οι υποψήφιοι προς πρόσληψη στα νέα δεδομένα. Ας μην ξεχνούμε ότι η προσαύξηση ήταν πρακτική του ελληνικού κράτους για πολλά χρόνια. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι τα κόμματα εξουσίας χρησιμοποίησαν την διάταξη αυτή πριονίζοντας την αξιοκρατία στις προσλήψεις όμως αυτό δεν δικαιολογεί την σκληρή συμπεριφορά του νόμου απέναντι στους συνανθρώπους μας που προγραμμάτισαν το επαγγελματικό μέλλον τους στηριζόμενοι στην πρακτική αυτή. (2) Η κατάργηση της συνέντευξης (άρθρο 3) είναι επίσης προς την σωστή κατεύθυνση αφού οι πολιτικοί της χώρας μας έχουν αποδείξει στο παρελθόν ότι τους είναι αδύνατον να δείξουν αυτοσυγκράτηση στην μοριοδότηση των ημετέρων. Φυσικά τα συμπεράσματα της συνέντευξης θα ήταν πολύ χρήσιμα αν το μέτρο μπορούσε να εφαρμοστεί αντικειμενικά. (3) Σχετικά με την μοριοδότηση (άρθρο 4, 5 και 6) παρατηρώ μεταξύ των συμπολιτών μας μια έντονη αντιπαράθεση σχετικά με το αν θα πρέπει να μοριοδοτηθεί περισσότερο η εμπειρία ή οι τίτλοι σπουδών ή το τεστ δεξιοτήτων κ.λπ. Στην πραγματικότητα το διακύβευμα δεν είναι αυτό! Οπωσδήποτε ο υποψήφιος προς πρόσληψη πρέπει να έχει εμπειρία αλλά πρέπει να έχει και τίτλους σπουδών. Είναι προφανές ότι και στα δυο κριτήρια έχουν τεθεί περιορισμοί, στην εμπειρία η μη προσμέτρηση της άνω της πενταετίας και στους τίτλους σπουδών η μη προσμέτρηση δεύτερου μεταπτυχιακού τίτλου. Επιπρόσθετα το τέστ δεξιοτήτων καμία από τις δυο πλευρές δεν χρειάζεται να το φοβάται καθώς όλοι ξεκινούν από μηδενική βάση. Οπότε δίνεται μια ευκαιρία να αποδείξουν την αξία τους όλοι. Σχετικά με το ποσοστό των θέσεων που θα προκηρύσσονται χωρίς να απαιτείται εμπειρία θεωρώ το 50% υπερβολικό. Ίσως ένα 30% να ήταν επαρκές ώστε να ενισχύσει όσους δεν είχαν την ευκαιρία να αποκτήσουν εμπειρία. Είναι σίγουρο ότι οποιοδήποτε σύστημα μοριδότησης και να εφαρμοσθεί , είναι πολύ δύσκολο να είναι απόλυτα δίκαιο. Γι΄αυτό κατά την γνώμη μου το πραγματικό διακύβευμα είναι αφενός να διατηρηθεί ο τρόπος μοριοδότησης σταθερός για μακρύ χρονικό διάστημα ώστε να εμπεδωθεί από τους υποψηφίους και αφετέρου να τηρηθεί ο νόμος με συνέπεια από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία. Πρέπει να δοθεί τέλος στα παράθυρα για προσλήψεις ημετέρων. Επίσης θεωρώ ότι βρίσκεται προς την σωστή κατεύθυνση το ότι με το νέο νομοσχέδιο δεν θίγονται μέτρα κοινωνικού χαρακτήρα π.χ. διορισμοί συγγενών αποβιωσάντων κατά και εξαιτίας της εκτέλεσης υπηρεσιακού καθήκοντος, τριτέκνων, πολυτέκνων κ.λπ. Θα ήθελα να ολοκληρώσω την παρέμβαση μου αυτή με ένα παράπονο σχετικά με τον Ν.3454/2006 που μεταξύ άλλων ορίζει ποιοι πολίτες θεωρούνται τέκνα πολυτέκνων, κατά συνέπεια μπορούν να μετέχουν σε διαγωνισμούς τους ΑΣΕΠ με την ποσόστωση του 20% που προβλέπεται για την κατηγορία αυτή. Στην παρ. 1 του άρθρου 6 ο νόμος αναφέρει: «Σε περίπτωση θανάτου και των δύο γονέων, τα απορφανισθέντα τέκνα αποτελούν ιδίαν οικογένεια και, αν είναι τουλάχιστον δύο, απολαμβάνουν όλα τα ευεργετήματα των πολυτέκνων και των τέκνων των πολυτέκνων, υπό τους περιορισμούς της πρώτης παραγράφου του παρόντος άρθρου.» Αντίθετα στην παρ. 2 του άρθρου 6 ο νόμος αναφέρει: «Οι γονείς που απέκτησαν την πολυτεκνική ιδιότητα βάσει των διατάξεων του ν. 860/1979 (ΦΕΚ 2 Α΄), όπως και εκείνοι που την αποκτούν βάσει των διατάξεων του παρόντος, τη διατηρούν ισοβίως και απολαμβάνουν ισοβίως τα δικαιώματα που απορρέουν από την πολυτεκνική ιδιότητα, τα δε τέκνα τους προστατεύονται και απολαμβάνουν των δικαιωμάτων των τέκνων πολυτέκνων όσο διαρκεί η πολυτεκνική ιδιότητα έστω και του ενός γονέα». Από τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι ο πολίτης που έχασε τους γονείς του δεν θεωρείται πολύτεκνος εφόσον ένα από τα αδέλφια του έχει ξεπεράσει το 23 έτος της ηλικίας του ή δεν είναι άγαμο. Αντίθετα ένας πολίτης του οποίου ζει έστω και ένας γονέας θεωρείται τέκνο πολύτεκνης οικογένειας ανεξαρτήτως ηλικίας και οικογενειακής κατάστασης. Και ερωτώ ο πολίτης της πρώτης περίπτωσης δεν μεγάλωσε σε πολύτεκνη οικογένεια;;;;; Επιπλέον έχει νόημα μια τέτοια ρύθμιση που αποκλείει κάποιους από την πολυτεκνική ιδιότητα (ενώ μεγάλωσαν σε πολύτεκνη οικογένεια) όταν συνήθως οι θέσεις πολυτέκνων που προκηρύσσονται δεν καλύπτονται;;;;;;;;;;; Θεωρώ την διάταξη αυτή αντισυνταγματική καθώς παραβιάζει την αρχή της ισότητας και την αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου. Ελπίζω να γίνει κάτι ώστε να αλλάξει αυτή η κατάφωρη αδικία απέναντι στα τέκνα πολυτέκνων όπου είχαν την ατυχία να απωλέσουν τους γονείς τους ή να τεθεί κριτήριο ηλικίας – οικογενειακής κατάστασης για όλες τις περιπτώσεις. Ευχαριστώ πολύ!