• Σχόλιο του χρήστη 'ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΙΑΡΟΣ' | 21 Μαΐου 2022, 12:15

    Συζητώντας για το ν/σ σχετικά με την αξιολόγηση στο δημόσιο, δεν πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός ότι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του Ελληνικού Δημοσίου και από τις κυριότερες παθογένειες του είναι ο πελατειακός του χαρακτήρας, με σκοπό την αναπαραγωγή του μέσα από μηχανισμούς ενσωμάτωσης. Αυτό το βασικό δομικό στοιχείο, εξυπηρετεί κάθε νόμος για την αξιολόγηση των υπαλλήλων του Δημοσίου των Ν.Π.Δ.Δ . και των Ο.Τ.Α. Σε αυτή την κατεύθυνση , όπως όλα τα συστήματα αξιολόγησης που εφαρμόστηκαν κατά τα τελευταία 30 χρόνια , από τα πιο ήπια(Π.Δ. 318/1992, ν.4369/2016) έως τα πιο ακραίο (Ν.4250/2014) και το υπό διαβούλευση ν/σ, αν και δεν έχει τον χαρακτήρα του ν.4250/2014, λειτουργεί μέσω της ‘’ επιβράβευσης’’ με την λογική του «διαίρει και βασίλευε», οξύνοντας τις αντιθέσεις μεταξύ των υπαλλήλων, διαχωρίζοντας τους με απολύτως αδιαφανή και υποκειμενικά κριτήρια, σε αποδοτικούς και μη, ιδιαιτέρως σε υπηρεσίες όπως οι Ο.Τ.Α όπου δεν υπάρχει προσωποποιημένη στοχοθεσία, ‘’επιβραβεύοντας’’ ως αποδοτικούς τους πιο ‘’χειραγωγήσιμους’’ και ‘’πρόθυμους’’ υπαλλήλους & προϊσταμένους, οι οποίοι τυφλά υπηρετούν τις επιδιώξεις κάθε διοίκησης ,κεντρικής ή τοπικής, με αποτέλεσμα, διαφθορά, αδιαφάνεια, κακοδιαχείριση, κακές υπηρεσίες προς τον πολίτη και ενίοτε κατασπατάληση δημοσίου χρήματος. Περαιτέρω δε, λαμβάνοντας υπόψη ότι κάθε γραφειοκρατία τείνει να αναπαράγεται διατηρώντας τα προνόμια της, πως μπορεί να εξασφαλισθεί η αξιοκρατία και αντικειμενικότητα κάθε συστήματος αξιολόγησης, από την στιγμή που οι αξιολογητές, προϊστάμενοι, διευθύνσεων & τμημάτων, η πλειονότητα των οποίων εισήλθαν στην δημόσια διοίκηση χωρίς διαγωνιστική διαδικασία και σήμερα υπηρετούν σε θέσεις ευθύνης με μόνο κριτήριο τα χρόνια υπηρεσίας τους, καλούνται να αξιολογήσουν υπαλλήλους με αυξημένα τυπικά προσόντα, τίτλους σπουδών με ειδίκευση, μεγάλη προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα, μεταπτυχιακούς τίτλους κλπ? Οι υπάλληλοι των φορέων της Κεντρικής και της Γενικής Κυβέρνησης, οφείλουν να παρέχουν ποιοτικές υπηρεσίες προς τους πολίτες και να υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες εκπληρώνοντας τα καθήκοντα τους, όχι με την λογική των ‘bonus αποτελεσματικότητας’’ και γενικότερα των κινήτρων απόδοσης, τα οποία θυμίζουν εποχές με τα περίφημα επιδόματα ‘έγκαιρης προσέλευσης’, αλλά σεβόμενοι το κοινωνικό σύνολο, παράλληλα οφείλουν να διεκδικούν ικανοποιητικές αποδοχές , για την κάλυψη των σύγχρονων βιοτικών τους αναγκών.