• Σχόλιο του χρήστη 'Ελένη Σ.' | 22 Μαΐου 2022, 09:47

    Θα εκθέσω μερικές καταστάσεις που υπάρχουν όχι μόνο σήμερα αλλά πάρα πολλά χρόνια. 1. Για να υπάρχει σωστή αξιολόγηση στο Δημόσιο και για να δουλέψει σωστά το Δημόσιο θα πρέπει να υπάρχει πρώτα από όλα διαφάνεια και αξιοκρατία. 2. Θα πρέπει να μην υπάρχουν (εάν υπάρχουν) πελατειακές σχέσεις οι οποίες και παρεμβαίνουν στον Δημόσιο τομέα. Αναλυτικότερα, προκειμένου να αποκτηθεί μία καλύτερη εικόνα της όλης κατάστασης θα πρέπει να είναι γνωστό για κάθε υπηρεσία του Δημοσίου: 1. Πότε έγιναν τελευταία φορά κρίσεις και γιατί δεν γίνονται κρίσεις για χρόνια; Ποιοι κάνουν τις κρίσεις; Θα πρέπει οι κρίσεις να γίνονται από όργανα ανεξάρτητα της υπηρεσίας του υπαλλήλου. Για να υπάρχει διαφάνεια και αμεροληψία. Τα υπηρεσιακά συμβούλια θα πρέπει να στελεχώνονται από άτομα ανεξάρτητα της υπηρεσίας του υπαλλήλου. 2. Ποιος ο βαθμός του κάθε υπαλλήλου αναλόγως των προσόντων του. Υπάρχει αντιστοιχία των προσόντων και του βαθμού ενός υπαλλήλου; Έχει δοθεί ο βαθμός σωστά για κάθε υπάλληλο; 3. Με ποιον τρόπο (απόφαση, νομοθεσία, κρίσεις) γίνεται η τοποθέτηση προϊσταμένων και ποια είναι τα κριτήρια επιλογής τους. Γίνεται μετά από κρίσεις; Ή μετά από απόφαση του ιεραρχικά ανώτερου με ιδία κριτήρια; 4. Ποια τα προσόντα του κάθε υπαλλήλου και τελικά τι μετράει; Τα χρόνια προϋπηρεσίας ή και η απόκτηση μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων; Και πως γίνεται άτομα με μεταπτυχιακό και διδακτορικό να μην γίνονται προϊστάμενοι αλλά να λαμβάνεται υπόψη μόνον η προϋπηρεσία σε κάποιες περιπτώσεις; 5. Ας γίνει μια λίστα με τους υπαλλήλους κάθε υπηρεσίας που έχουν διδακτορικό (ή και μεταπτυχιακό) και τι βαθμό και θέση έχουν. Προΐστανται; Και αν όχι; Γιατί; Οι Διευθύνσεις Προσωπικού να ελέγχονται αν έχουν ενεργήσει αρμοδίως για την αξιοποίηση των ειδικών προσόντων των υπαλλήλων. 6. Πόσα χρόνια είναι τοποθετημένος ένας υπάλληλος σε μια θέση. Γιατί δεν υπάρχει rotation υποχρεωτικά ανά μερικά χρόνια τουλάχιστον ώστε όλοι να ξέρουν από όλα; Με αποτέλεσμα μόλις λείπει ένας υπάλληλος να μην μπορεί να εξυπηρετηθεί ο πολίτης ή να μένει η δουλειά πίσω; Αυτό που δεν μετακινείται ένας υπάλληλος λόγω εμπειρίας είναι μια φθηνή δικαιολογία. Όλοι θα πρέπει να ξέρουν από όλα για την εύρυθμη λειτουργία μιας υπηρεσίας. 7. Οι αξιολογητές προϊστάμενοι θα πρέπει να είναι πιστοποιημένοι. Να δίνουν γραπτές εξετάσεις. Οι αξιολογητές προϊστάμενοι θα πρέπει να αξιολογούνται να βαθμολογούνται και να ελέγχονται όπως αξιολογούν και βαθμολογούν. Αυτό θα πρέπει να είναι σαφές και αμφίδρομο μεταξύ Αξιολογητή και Αξιολογούμενου και κάποιας ενδεχομένως ανεξάρτητης αρχής. Πως δουλεύει λοιπόν το όλο σύστημα: Οι “καλές” θέσεις σε μια υπηρεσία καταλαμβάνονται για χρόνια από ορισμένους οι οποίοι δεν μετακινούνται με τίποτα και είναι άλλοι που καταλαμβάνουν άλλες θέσεις λιγότερο επιθυμητές και κάποιοι υπάλληλοι μετακινούνται συνέχεια. Αυτό που εγώ ξέρω τον τάδε και θέλω μια χάρη σε μια θέση που να μην ταλαιπωρείται και άσε τους άλλους να ταλαιπωρούνται. Όταν γίνονται έτσι οι επιλογές δεν πρόκειται να δουλέψει το Δημόσιο. Όταν κάποιοι δεν μετακινούνται και είναι ήσυχοι ότι δεν τους κουνάει κανείς νομίζουν ότι έχουν μια υπεραξία και είναι στο απυρόβλητο. Όταν οι προϊστάμενοι δεν επιλέγονται μετά από κρίσεις και ανάλογα των προσόντων πως πιστεύετε ότι θα αξιολογήσει ένας τέτοιος προϊστάμενος τον υφιστάμενο του που ενδεχομένως έχει περισσότερα προσόντα (πχ μεταπτυχιακό ή διδακτορικό) νιώθοντας ότι απειλείται; Αν θέλει να σε δυσκολέψει ο άλλος για να σου δημιουργήσει πρόβλημα μπορεί να το κάνει. Αν θέλετε τους πραγματικά καλούς που δουλεύουν να προΐστανται και να ανταμείβονται θα πρέπει να επιλέγονται. Οι προϊστάμενοι σε μια υπηρεσία θα πρέπει να επιλέγονται αποκλειστικά και μόνον μετά από κρίσεις με διαφάνεια και αξιοκρατία. Οι κρίσεις θα πρέπει να γίνονται από όργανα ανεξάρτητα της υπηρεσίας του υπαλλήλου. Οι κρίσεις θα πρέπει να γίνονται ανά δύο τουλάχιστον χρόνια και όχι να μην γίνονται για χρόνια. Για να βρίσκονται οι προϊστάμενοι και οι υπάλληλοι σε εγρήγορση. Και αυτό για όλον τον Δημόσιο τομέα. Και γιατί δεν γίνονται για χρόνια ή δίνεται αναβολή; Δεν θα έπρεπε γι ‘αυτό να υπάρχει έλεγχος; Δεν θα έπρεπε στον ιεραρχικά προϊστάμενο να επιβάλλεται ποινή παύσης όταν δεν τηρούνται οι προθεσμίες όσον αφορά τις κρίσεις ή όταν υπάρχει αμεροληψία και αδιαφάνεια; Θα πρέπει επίσης να υπάρχει μια ανεξάρτητη Αρχή όπου να εξετάζονται φαινόμενα αδιαφάνειας αποκλειστικά για τέτοια θέματα και για όλα τα θέματα και στην οποία να μπορεί ο καθένας να απευθυνθεί άμεσα. Και όχι να αναγκάζεται αυτός που έχει αδικηθεί να καταφεύγει στα διοικητικά δικαστήρια να βρει το δίκιο του με ψυχικό κόστος και χρηματικό κόστος. Επίσης, είναι και χρονοβόρες τέτοιες διαδικασίες. Εάν δεν αλλάξει η κατάσταση αυτή οποιοδήποτε σύστημα αξιολόγησης δεν θα έχει αποτέλεσμα! Θα πρέπει να υπάρχει ελεγκτικός μηχανισμός εάν τηρούνται οι σωστές διαδικασίες και οι νομοθεσίες!