Αρχική Συμπληρωματικά μέτρα για την εφαρμογή του Κανονισμού (ΕΕ) 2019/788 και του Εκτελεστικού Κανονισμού (ΕΕ) 2019/1799ΜΕΡΟΣ Ε’ – ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ – Άρθρο 32 – Διαχείριση στερεών αποβλήτων στο σύνολο της Επικράτειας – Κατάργηση «Φορέων Σχεδιασμού Περιφερειακού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων» («ΦΟ.Σ.ΠΕΣΔΑ») – Τροποποίηση άρθρου 225 ν. 4555/2018Σχόλιο του χρήστη ΔΙΚΤΥΟ ΦΟΡΕΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΣΤΕΡΕΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ | 21 Ιουνίου 2022, 08:40
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΔΙΚΤΥΟ ΦΟΡΕΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΣΤΕΡΕΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ' | 21 Ιουνίου 2022, 08:40

    Άρθρο 32: 1. Μετά την κατάργηση της παρ. 3 του άρθρου 225 του ν. 4555/2018, δεν καθορίζονται τα κριτήρια και οι προϋποθέσεις νόμιμης λειτουργίας των ΦοΔΣΑ. Μπορούν να συνεχίσουν να λειτουργούν ΦοΔΣΑ – σφραγίδες. 2. Στο άρθρ. 32 «Διαχείριση στερεών αποβλήτων στο σύνολο της Επικράτειας – Κατάργηση «Φορέων Σχεδιασμού Περιφερειακού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων» («ΦΟ.Σ.ΠΕΣΔΑ») – Τροποποίηση άρθρου 225 ν. 4555/2018» περιλαμβάνεται τροποποίηση της παρ. 1 και 2 του άρθρ. 225 Ν. 4555/18, σύμφωνα με την οποία οι ΦοΔΣΑ χαρακτηρίζονται «δημόσια νομικά πρόσωπα». Η άστοχη ανωτέρω διατύπωση, επαναφέρει εκ νέου, μία ατελέσφορη συζήτηση περί τη νομική φύση των ΦοΔΣΑ, συνιστώντας ευθεία παρέμβαση του Κράτους στην ελεύθερη βούληση των Ο.Τ.Α. να επιλέξουν οι ίδιοι τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας του Φορέα Διαχείρισης που έχουν, κατά νόμο, συστήσει. Επισημαίνεται ότι ο λόγος που υποκίνησε τη Δημόσια Διοίκηση να παρέχει (μετά από μακρά διαβούλευση με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, με τη διατύπωση των άρθρων 30 του Ν. 3536/07, 2 της KYA 2527/09 και 13 παρ. 2 του Ν. 4071/12, των αρ. 225 παρ. 1 Ν. 4555/18) στα ανωτέρω νομικά πρόσωπα εναλλακτικά, τη δυνατότητα να λειτουργούν και με την νομική μορφή της Α.Ε., ήταν η ανάγκη τους να τύχουν πληρέστερης διοικητικής και λειτουργικής αυτοτέλειας. Πράγματι, τα Ν.Π.Ι.Δ. με τη νομική μορφή των Α.Ε. διατηρώντας πιο ευέλικτο σχήμα οργάνωσης και διοίκησης, επιτυγχάνουν ταχύτητα στη λήψη των αναγκαίων αποφάσεων και προσαρμογή στις συνθήκες που επικρατούν στην ελεύθερη αγορά, χρησιμοποιώντας τις πλέον κατάλληλες διαχειριστικές και λογιστικές μεθόδους και συστήματα, όπως και μεθόδους εργασίας της ίδιας φύσης με εκείνα που εφαρμόζονται από τα παρεμφερή ιδιωτικά νομικά πρόσωπα του Δημοσίου που τους παρέχουν ευελιξία τόσο σε σχέση με τους τρίτους συναλλασσόμενους συνεργάτες τους όσο και με το προσωπικό τους. Ωστόσο, ο επιδιωκόμενος σκοπός για τον οποίο ιδρύθηκαν όλοι οι ΦΟΔΣΑ, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που επέλεξαν να λειτουργούν ως Ν.Π.Ι.Δ. με την νομική μορφή της Α.Ε., ήτοι η παροχή από αυτούς υπηρεσιών προς όφελος του κοινωνικού συνόλου εκπληρώνοντας τις υποχρεώσεις που ορίζει το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο, παραμένει αναλλοίωτος. Οι ΦΟΔΣΑ, ανεξαρτήτως νομικής μορφής, έχουν κοινωφελή και μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα, αποσκοπώντας πρωτίστως στην εξυπηρέτηση του Δημοσίου Συμφέροντος. Ο χαρακτηρισμός μιας Επιχείρησης εξάλλου, ως «κοινής ωφέλειας», δεν εξαρτάται από τη νομική μορφή της (δημόσια ή ιδιωτική, Σύνδεσμος ή ΑΕ) ούτε από το νομικό καθεστώς που διέπει την ίδρυση και τη λειτουργία της, αλλά από τη φύση των υπηρεσιών που παρέχει, οι οποίες έχουν ζωτική σημασία για την εξυπηρέτηση βασικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου. Οι ΦΟΔΣΑ που λειτουργούν ως Α.Ε. δεν επιδιώκουν την επίτευξη κερδών (δεν είναι κερδοσκοπικές επιχειρήσεις), αλλά την καλύτερη και αποτελεσματικότερη άσκηση των οριζόμενων από τον νόμο αρμοδιοτήτων κοινωφελούς χαρακτήρα και παρόλο που διέπονται συνδυαστικά και από ιδιαίτερο νομοθετικό πλαίσιο οργάνωσης (Ν. 2190/20 όπως ισχύει), είναι σαφές ότι δεν διαφοροποιούνται κατά τα λοιπά ως προς το αντικείμενο και την εμβέλεια δράσης τους με τους ΦΟΔΣΑ που λειτουργούν με τη νομική μορφή του Συνδέσμου. Περαιτέρω το Διοικητικό Συμβούλιο των ανωνύμων εταιρειών ΦΟΔΣΑ διορίζεται από την Γενική Συνέλευση των μετόχων τους ΟΤΑ, οι οποίοι κατέχουν αποκλειστικά το σύνολο του μετοχικού τους κεφαλαίου, τα δε όργανα διοίκησης αυτών οργανώνουν και υλοποιούν δράσεις, απολαμβάνοντας καταρχήν επιχειρησιακή αυτοτέλεια. Συμπερασματικά δεν προκύπτει από καμία διάταξη, αλλά και πρακτικά δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος ώστε να χαρακτηριστούν «δημόσια νομικά πρόσωπα» τα νομικά πρόσωπα των ΟΤΑ. Αρκεί ο ήδη υφιστάμενος χαρακτηρισμός του άρθρου 225 παρ.2 του ν. 4555/2018, σύμφωνα με τον οποίο «Οι ΦΟΔΣΑ, ανεξαρτήτως νομικής μορφής, έχουν κοινωφελή και μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα και λειτουργούν χάριν του δημοσίου συμφέροντος.». Άρθρο 33: Η αρμοδιότητα της παρ. β’ του άρθρου αυτού, αντιστοιχεί στην περίπτωση η’ του άρθρου 227 παρ. 1 του ν. 4555/2018, όπως ισχύει σήμερα : «…η. Την παρακολούθηση της παραγωγής και διαχείρισης των αποβλήτων στην περιοχή ευθύνης τους μέσω του Ηλεκτρονικού Μητρώου Αποβλήτων (ΗΜΑ) της κοινής υπουργικής απόφασης 43942/4026/2016 (Β` 2992).». Η παρακολούθηση των στοιχείων αυτών από τους οικείους Περιφερειακούς ΦοΔΣΑ είναι απολύτως απαραίτητη, προκειμένου οι ΦοΔΣΑ να ελέγχουν την πορεία υλοποίησης των ΠΕΣΔΑ, τόσο από τεχνικής, όσο και από οικονομικής πλευράς, και να προβαίνουν στη λήψη αποφάσεων για τις απαιτούμενες τροποποιήσεις των ΠΕΣΔΑ. Δεν υπάρχει κανένας λόγος αφαίρεσης της αρμοδιότητας. Η αφαίρεση απαξιώνει τους ΦοΔΣΑ και δημιουργεί ουσιώδη προβλήματα στη δυνατότητα παρακολούθησης και τροποποίησης των ΠΕΣΔΑ. Άρθρο 34: 1. Ενώ ο σκοπός του νομοθέτη είναι η επίτευξη της ευρύτερης δυνατής συναίνεσης μεταξύ των ΟΤΑ που συμμετέχουν σε κάθε ΦΟΔΣΑ, η διατύπωση του άρθρου αυτού οδήγησε ήδη στην εκδήλωση κρίσης, εξ αιτίας του αποκλεισμού μιας Περιφερειακής Ενότητας από το Δ.Σ. του ΦΟΔΣΑ Ιονίων Νήσων. Κρίνεται σκόπιμη η διασφάλιση της εκπροσώπησης όλων των Περιφερειακών Ενοτήτων στο Δ.Σ. των ΦΟΔΣΑ. ΠΡΟΤΑΣΗ : «Κάθε Δήμος δικαιούται να συμμετέχει μόνο με έναν υποψήφιο στις εκλογές για την ανάδειξη του Δ.Σ. του Διαβαθμιδικού ΦΟΔΣΑ. Η εκλογή δύο εκπροσώπων από την ίδια Περιφερειακή Ενότητα στο Δ.Σ. είναι επιτρεπτή μόνο στην περίπτωση που οι υποψήφιοι σύμβουλοι δεν επαρκούν για την κάλυψη των θέσεων του Δ.Σ. Κατά τη διαδικασία εκλογής του Δ.Σ. του ΦΟΔΣΑ, η εκπροσώπηση όλων των περιφερειακών ενοτήτων διασφαλίζεται με την ανάδειξη ως τακτικού μέλους του Δ.Σ., του πρώτου επιλαχόντος εκπροσώπου δήμου-μέλους προερχόμενου από περιφερειακή ενότητα που δεν εκπροσωπείται στο εκλεγέν Δ.Σ., αντί του τελευταίου εκλεγέντος μέλους του Δ.Σ. που προέρχεται από περιφερειακή ενότητα η οποία εκπροσωπείται από δύο τουλάχιστον μέλη.» 2. Το άρθρο αυτό όπως και τα δύο επόμενα, εξαντλούνται σε περιπτωσιολογική ρύθμιση λειτουργίας συγκεκριμένων ΦοΔΣΑ. Το μέγεθος των άρθρων αυτών, είναι σχεδόν ίσο με το μέγεθος όλων των υπόλοιπων άρθρων του σχεδίου. Πρακτικά, το σχέδιο νόμου δεν ρυθμίζει ζητήματα που απασχολούν τους ΦοΔΣΑ. Ρυθμίζει σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα τα θέματα των συγκεκριμένων ΦοΔΣΑ. Παρεμπιπτόντως και επιδερμικά, ασχολείται και με τους υπόλοιπους ΦοΔΣΑ της χώρας, χωρίς να λαμβάνει υπ’ όψη του τις προτάσεις των ΦοΔΣΑ και χωρίς να επιλύει κανένα από τα προβλήματα που έχουν ήδη εντοπιστεί από την εφαρμογή του ν. 4555/2018. Άρθρο 35: Η παρ. 7 του άρθρου, περί των μετοχών της ΠΕΔ Β. Αιγαίου, είναι περιττή. Ηδη, μετά από την άσκηση σχετικής αίτησης ακύρωσης από το Δήμο Δυτ. Λέσβου, έχει εκδοθεί δικαστική απόφαση, η υπ’ αρ. Α 350/2021 του Διοικ. Εφετείου Πειραιά (Τμήμα Α3 Ακυρωτικό), η οποία λύνει το θέμα : μέτοχοι των ΦοΔΣΑ μπορούν να είναι μόνο οι ΟΤΑ. Με την απόφαση αυτή, ακυρώθηκε αντίθετη διαπιστωτική πράξη του Συντονιστή Αποκ. Διοίκησης Αιγαίου. Εχει ήδη εκδοθεί η υπ’ αρ. 15920/11-4-2022 διαπιστωτική πράξη του Συντονιστή Αποκ. Διοίκησης Αιγαίου, που έχει τακτοποιήσει το θέμα οριστικά. Επομένως, δεν απαιτείται νομοθετική ρύθμιση. Άρθρο 36: Να απαλειφθεί η πρόβλεψη της παρ. 3 περί μεταβατικής περιόδου λειτουργίας του ΦοΔΣΑ Β. Πεδιάδας μέχρι την 31.12.2028. Σε περίπτωση που δεν απαλειφθεί, να προστεθεί παρ. 5: 5. Μετά την πάροδο της μεταβατικής περιόδου της παρ. 3 του άρθρου αυτού, το προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου που υπηρετεί στο ΦοΔΣΑ Βόρειας Πεδιάδας, συμπεριλαμβανομένων των δικηγόρων που απασχολούνται με έμμισθη εντολή, καθίσταται, αυτοδικαίως, από το χρόνο δημοσίευσης της πράξης του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης περί συγχώνευσης, με την ίδια σχέση εργασίας, προσωπικό του ΕΣΔΑΚ και κατατάσσεται σε αντίστοιχες προσωρινές προσωποπαγείς θέσεις του ΕΣΔΑΚ, οι οποίες καταργούνται κατά την αποχώρηση του υπαλλήλου. Η πράξη κατάταξης του προσωπικού εκδίδεται από το αρμόδιο προς διορισμό όργανο και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Ο χρόνος προϋπηρεσίας του ανωτέρω προσωπικού αναγνωρίζεται για όλες τις συνέπειες. Το ανωτέρω προσωπικό εξακολουθεί να διέπεται από το ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό καθεστώς στο οποίο υπαγόταν πριν την κατάταξη του στον ΕΣΔΑΚ. Συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου που βρίσκονται σε ισχύ, συνεχίζονται από τον ΕΣΔΑΚ μέχρι τη λήξη τους. Άρθρο 37: Ως προς τις συναρμοδιότητες με τους ΟΤΑ (παρ. 3) : Οι ΦοΔΣΑ δεν αποτελούν ξένο σώμα σε σχέση με τους ΟΤΑ. Είναι νομικά πρόσωπα στα οποία εκπροσωπούνται όλοι οι ΟΤΑ κάθε Περιφέρειας. Η σύσταση των ΦοΔΣΑ κρίθηκε αναγκαία προκειμένου να υπάρξει ένα ενιαίο κέντρο λήψης αποφάσεων για το σχεδιασμό, την υλοποίηση και τη λειτουργία των έργων διαχείρισης αποβλήτων σε μια Περιφέρεια, δεδομένου ότι η λήψη των σχετικών αποφάσεων από τους 20-30 ΟΤΑ κάθε Περιφέρειας είναι μια δύσκολη και ιδιαίτερα χρονοβόρα διαδικασία. Αν οι ΟΤΑ καταστούν συναρμόδιοι σε αυτά τα ζητήματα, τότε, για τη λήψη απόφασης για το σχεδιασμό, την υλοποίηση και τη λειτουργία κάθε έργου, θα απαιτείται η απόφαση όχι μόνο των οργάνων διοίκησης των ΦοΔΣΑ, αλλά και η απόφαση των Δημοτικών Συμβουλίων των ΟΤΑ κάθε Περιφέρειας (συνυπολογιζομένων των πιθανών προσφυγών για τον έλεγχο νομιμότητας σε α’ και β’ βαθμό) που θα οδηγήσουν σε αδυναμία έγκαιρης λήψης αποφάσεων. Ποια ακριβώς είναι η σκοπιμότητα μιας τέτοιας διάταξης, και πώς ακριβώς θα εφαρμοστεί; Για παράδειγμα, πόσοι ΟΤΑ πρέπει να συμφωνήσουν για να ληφθεί μια απόφαση; Θα ισχύουν απόλυτα αριθμητικά κριτήρια (πλειοψηφία – μειοψηφία ΟΤΑ) ή θα υπάρχουν και κριτήρια πληθυσμιακά, ποσοτήτων αποβλήτων κλπ ; Η διάταξη αυτή είναι παντελώς αδύνατο να εφαρμοστεί. Θα οδηγήσει σε πλήρη αδυναμία λήψης αποφάσεων. Προς διευκόλυνση της κατασκευής και λειτουργίας των εγκαταστάσεων των Φο.Δ.Σ.Α. προτείνεται οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας αστικών αποβλήτων ευθύνης των Φο.Δ.Σ.Α. να υπάγονται στην κατηγορία των «Κτιρίων κοινής ωφελείας» του άρθρου 7 του Π.Δ. 24/31-5-1985 (ΦΕΚ 270/Δ/31-05-1985) «Όροι δόμησης γηπέδων εκτός σχεδίου πόλεων-εκτός ορίων προ 1923 οικισμών» και να τυγχάνουν εφαρμογής των παρεκκλίσεων των παρ. 3 και 4 του άρθρου αυτού. Άρθρο 38: Στην παρ. 2 του ήδη ισχύοντος άρθρου 228, προβλεπόταν επίσης η αρμοδιότητα των ΟΤΑ «…β. στην υλοποίηση και λειτουργία Κέντρων Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ) μέχρι και Β` κατηγορίας της 4ης ομάδας «Συστήματα Περιβαλλοντικών Υποδομών» της αριθμ. 37674/2016 απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας και με την επιφύλαξη των προβλέψεων του οικείου ΠΕΣΔΑ» Η αφαίρεση αυτής και μόνο της αρμοδιότητας από τους ΟΤΑ, σε σχέση με τη διατύπωση του άρθρου 228 όπως ισχύει σήμερα, δεν έχει κανένα απολύτως λογικό έρεισμα και κανένα νόημα. Δεν πρόκειται να διευκολύνει, αλλά αντιθέτως θα δυσχεράνει τη διαχείριση των ανακυκλώσιμων, ειδικά σε απομακρυσμένους ή νησιωτικούς ΟΤΑ. Εξακολουθούν να ισχύουν τα άρθρα 231 – 235 του ν. 4555/2018. Με τα συγκεκριμένα άρθρα, οι ΦοΔΣΑ με τη μορφή Συνδέσμου γίνονται λιγότερο ευέλικτοι από πριν, δεδομένου ότι δίνονται όλες σχεδόν οι αρμοδιότητες στο Δ.Σ, ενώ η Εκτελεστική Επιτροπή που είναι πιο ολιγομελής και πιο ευέλικτη μπορεί να λάβει ουσιαστικές αρμοδιότητες για την λειτουργία των ΦοΔΣΑ μόνο αν θέλει να τις εκχωρήσει το Δ.Σ. Σε περίπτωση που η Πολιτεία επιμείνει στη λειτουργία Φο.Δ.Σ.Α. με τη μορφή του Συνδέσμου, προτείνεται να καταργηθούν τα άρθρα 231-235 και να αναφερθεί στο άρθρο 230, ότι οι ΦοΔΣΑ με αυτή τη νομική μορφή Συνδέσου λειτουργούν σύμφωνα με τα άρθρα 245 έως 250 του ν. 3463/2006. 1. Εξακολουθεί να μην τροποποιείται η διάταξη του άρθρου 236 παρ. 6 εδ. γ΄ του ν. 4555/2018, σύμφωνα με την οποία στο Δ.Σ. μιας Α.Ε. συμμετέχουν εκπρόσωποι από όλους τους Δήμους – μετόχους. Η διάταξη είναι αντισυνταγματική (αντίθετη στην αρχή της αναλογικότητας, άρθρα 25 παρ. 4 και 106 Συντ/τος), ενώ έρχεται και σε αντίθεση με τη διάταξη του άρθρου 77 παρ.3 του ν. 4548/2018, που ορίζει ως ανώτατο αριθμό μελών του Δ.Σ. τα δεκαπέντε (15) μέλη. Με την ισχύουσα διατύπωση επιβάλλεται η εκπροσώπηση κάθε Δήμου - μέλους στο Δ.Σ. του ΦοΔΣΑ με την νομική μορφή της Ανώνυμης Εταιρείας (Α.Ε.), με αποτέλεσμα το Δ.Σ. να εξισώνεται με την Γενική Συνέλευση. Έτσι όμως, δημιουργούνται πολυμελή και δυσκίνητα Δ.Σ. που μπορεί να φτάσουν και τα 38 μέλη. Η διάταξη καθίσταται ακόμα πιο προβληματική, αν ληφθεί υπ’ όψη ότι στο αρ. 234 του ίδιου νόμου προβλέπεται για τους ΦοΔΣΑ με τη νομική μορφή των Συνδέσμων η συγκρότηση επταμελούς εκτελεστικής επιτροπής, δηλαδή η συγκρότηση οργάνου πολύ πιο ευέλικτου από το αντίστοιχο όργανο μιας Α.Ε. ΠΡΟΤΑΣΗ: «γ) η υποχρεωτική συμμετοχή στο Δ.Σ. του ΦΟΔΣΑ, ενός τουλάχιστον μέλους από κάθε περιφερειακή ενότητα της οικείας Περιφέρειας. Κατά τη διαδικασία εκλογής του Δ.Σ. του ΦΟΔΣΑ, η εκπροσώπηση όλων των περιφερειακών ενοτήτων διασφαλίζεται με την ανάδειξη ως τακτικού μέλους του Δ.Σ., του πρώτου επιλαχόντος εκπροσώπου δήμου-μέλους προερχόμενου από περιφερειακή ενότητα που δεν εκπροσωπείται στο εκλεγέν Δ.Σ., αντί του τελευταίου εκλεγέντος μέλους του Δ.Σ. που προέρχεται από περιφερειακή ενότητα η οποία εκπροσωπείται από δύο τουλάχιστον μέλη.» 2. Εξακολουθεί να μην τροποποιείται η διάταξη του άρθρου 236 παρ.6 εδ. δ΄’ του ν. 4555/2018, με την οποία η αναμόρφωση του προϋπολογισμού της Α.Ε. καθίσταται αρμοδιότητα της Γενικής Συνέλευσης. Στη διάρκεια του έτους, οι προϋπολογισμοί αναμορφώνονται αρκετές φορές. Για κάθε αποδοχή χρηματοδότησης π.χ. ενός έργου, απαιτείται αποδοχή του και εγγραφή του στον προϋπολογισμό του ΦΟΔΣΑ με τη μορφή της Α.Ε. Η ανάθεση της αρμοδιότητας αναμόρφωσης του προϋπολογισμού στη Γενική Συνέλευση της Α.Ε. και όχι στο Δ.Σ., οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην αδυναμία λειτουργίας της Α.Ε., αφού η σύγκληση της Γενικής Συνέλευσης της, σύμφωνα με τις διατάξεις των ν. 2190/1920 και 4548/2018, απαιτεί χρονικό διάστημα τουλάχιστον δύο μηνών. ΠΡΟΤΑΣΗ : «δ) η αποκλειστική αρμοδιότητα της Γενικής Συνέλευσης, υποχρεωτικά για τη λήψη απόφασης για τα παρακάτω ζητήματα: αα) ο καθορισμός τιμολογιακής πολιτικής προς τους δήμους - μέλη του ΦΟΔΣΑ, με την επιφύλαξη του άρθρου 9 του ν. 2939/2001, ββ) η ευθύνη εκπόνησης, υλοποίησης και παρακολούθησης της υλοποίησης του ΠΕΣΔΑ, σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 35 του ν. 4042/2012, αν είναι ο μοναδικός ΦΟΔΣΑ της οικείας περιφέρειας, γγ) η έγκριση του τεχνικού προγράμματος, δδ) η κατάρτιση του κανονισμού λειτουργίας του, εε) η ψήφιση του οργανισμού εσωτερικής υπηρεσίας, στστ) η λήψη απόφασης της περίπτωση α` της παραγράφου 4 του άρθρου 225 του παρόντος Μέρους, ζζ) η παράταση της χρονικής διάρκειας λειτουργίας του ΦΟΔΣΑ.» Άρθρο 39: Η φράση «ή του τέλους των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τον οικείο ΦΟΔΣΑ» που συμπεριλήφθηκε στην παρ. 4, πρέπει να προστεθεί και στην παρ. 3, στην οποία προφανώς εκ παραδρομής δεν συμπεριλήφθηκε, με αποτέλεσμα να μην διασφαλίζεται η είσπραξη των ποσών από υποστηρικτικές υπηρεσίες μέσω της παρακράτησης. Κατά συνέπεια, η παρ. 3 πρέπει να διαμορφωθεί ως εξής : «Το ποσό της ετήσιας εισφοράς ή του τέλους των παρεχόμενων υπηρεσιών ή οποιουδήποτε ποσού πάσης φύσεως συμμετοχής μετοχικού κεφαλαίου, των Ο.Τ.Α. α΄ βαθμού προς τον οικείο ΦΟΔΣΑ, παρακρατείται υποχρεωτικά…» Εξακολουθεί να μην τροποποιείται η διάταξη του άρθρου 240 του ν. 4555/2018, που εξομοιώνει τις α.ε. με τους συνδέσμους και προβλέπει τον ίδιο έλεγχο νομιμότητας ανεξαρτήτως νομικής μορφής, σε αντίθεση με τις αναπτυξιακές αε, όπου προβλέπεται μόνο ο έλεγχος σύμφωνα με τη νομοθεσία περί α.ε., και όχι ο έλεγχος νομιμότητας που προβλέπεται από το ν. 3852/2010 για τα νπδδ των ΟΤΑ. Προτείνεται να ισχύσει για τους ΦοΔΣΑ με τη νομική μορφή της Α.Ε. των ΟΤΑ, το ίδιο θεσμικό πλαίσιο που ισχύει για τους Αναπτυξιακούς Οργανισμούς των ΟΤΑ, που επίσης έχουν τη νομική μορφή της Α.Ε. των ΟΤΑ, σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 1, 3 ν. 4674/2020. Εξακολουθεί να μην τροποποιείται το άρθρο 241 του ν. 4555/2018, με αποτέλεσμα να μην λύνεται το θέμα της πρόσληψης μόνιμου προσωπικού των Φο.Δ.Σ.Α., παρά το γεγονός ότι το κόστος μισθοδοσίας δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά καλύπτεται από τα ανταποδοτικά τέλη καθαριότητας που καταβάλλουν οι δημότες. Άρθρο 40: 1. Σε καμία διάταξη δεν προβλέπονται οι προϋποθέσεις νόμιμης λειτουργίας των ΦοΔΣΑ, αφού έχει καταργηθεί η παρ. 3 του άρθρου 225 του ν. 4555/2018. Πρέπει ρητά να προβλεφθεί ότι ένας Φο.Δ.Σ.Α. παύει να λειτουργεί νόμιμα, σε περίπτωση που εντός συγκεκριμένου χρονικού πλαισίου αδυνατεί να παρέχει υπηρεσίες ολοκληρωμένης διαχείρισης των αστικών αποβλήτων των Δήμων – μελών του, και συγχωνεύεται στον πλησιέστερο ΦοΔΣΑ.. 2. Η παρ. 14 του άρθρου αυτού, προβλέπει τη συνέχιση της λειτουργίας όσων ΦοΔΣΑ υφίστανται σήμερα και λειτουργούν, πέραν του ενός ανά Περιφέρεια. Δεν τίθεται καμία απολύτως προϋπόθεση νόμιμης λειτουργίας των ΦοΔΣΑ. Δεν προβλέπεται ότι απαιτείται να είναι σε θέση να διαχειρίζονται τα απόβλητα των Δήμων μελών τους, όχι μόνο σε Μονάδες Επεξεργασίας Αποβλήτων, αλλά ακόμα και σε Χώρους Υγειονομικής Ταφής. Με τη διάταξη αυτή, ΦοΔΣΑ που δεν διαχειρίζονται κανένα απολύτως έργο, μπορούν να λειτουργούν νόμιμα. 3. Στην παρ. 15, προβλέπεται όχι η συγχώνευση Φο.Δ.Σ.Α. που έχει κριθεί με διαπιστωτική πράξη ότι πρέπει να συγχωνευθούν, αλλά η συγχώνευση των Δήμων – μελών αυτών των Φο.Δ.Σ.Α. Πρόκειται για τυπικό λάθος που πρέπει να διορθωθεί. Επίσης πρέπει να οριστούν πειθαρχικές ποινές τόσο για τους εκπροσώπους των ΦοΔΣΑ που δεν συγχωνεύονται, όσο και για τους εποπτεύοντες που δεν ασκούν πειθαρχικές διώξεις. 4. Η υποχρέωση παραχώρησης περιουσιακών στοιχείων στους ΦοΔΣΑ, να αφορά και τους ΟΤΑ β’ βαθμού. Σε κάθε περίπτωση, η ανωτέρω πρόβλεψη του νόμου να περιέλθουν οι εγκαταστάσεις διάθεσης απορριμμάτων που κατέχουν σήμερα οι ΦΟΔΣΑ με μακροχρόνιες συμβάσεις χρησιδανείου κατά κυριότητα σε αυτούς, πρέπει να αφορά μόνο τις λειτουργικές εγκαταστάσεις διάθεσης και επεξεργασίας απορριμμάτων, που δύνανται πραγματικά να εξυπηρετήσουν τη λειτουργία των ΠΕΣΔΑ, για την οποία υπεύθυνοι είναι οι ΦΟΔΣΑ, και όχι τη μετακύληση της ευθύνης των Δήμων ή Συνδέσμων ΟΤΑ αποκατάστασης και μεταφροντίδας κορεσμένων ή ανενεργών εγκαταστάσεων διαχείρισης στερεών αποβλήτων (π.χ. ΧΥΤΑ) που δεν εξυπηρετούν σήμερα τη διαχείριση των απορριμμάτων σύμφωνα με τον σχεδιασμό του ΠΕΣΔΑ. Οι ίδιοι οι Δήμοι ή Σύνδεσμοι που λειτουργούσαν με μέριμνα και ευθύνη τους τις ανωτέρω εγκαταστάσεις θα πρέπει να συνεχίζουν να διατηρούν την ευθύνη για την αποκατάστασή τους κατά το τέλος του κύκλου ζωής τους, για την οποία μάλιστα εισέπρατταν επί έτη τέλη μεταφροντίδας ειδικά προοριζόμενα για τον λόγο αυτό.