Αρχική Αναμόρφωση συστήματος προσλήψεων και καθολική υπαγωγή τους στον πλήρη έλεγχο του ΑΣΕΠΆρθρο 4 Επαναρυθμίσεις για τη μοριοδότηση υποψηφίωνΣχόλιο του χρήστη alexia | 18 Νοεμβρίου 2009, 19:55
  • Σχόλιο του χρήστη 'alexia' | 18 Νοεμβρίου 2009, 19:55

    Η άτυχη γενιά του 1982 ..αλλάζει η κυβέρνηση; αλλάζουν και όλα στη ζωή σου!! ..Εμείς σηκώσαμε το βάρος της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ (επί Γεράσιμου ΑΡΣΈΝΗ, στο ΥΠ.ΠΑΙΔΕΙΑΣ), η οποία έτσι άκριτα αποφάσισε να αλλάξει το σύστημα πρόσβασης στα ΑΕΙ της χώρας. Και ενώ ξέραμε οτι θα εξεταζόμασταν σε 4 μαθήματα της ΔΕΣΜΗΣ, ξαφνικά παρουσιάστηκαν 12 ή 14 διαφορετικά μαθήματα, ανάλογα με την ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ και το ΠΕΔΙΟ, στο οποίο ήθελε ο κάθε υποψήφιος να "περάσει".ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΤΗΚΑΜΕ! Και με χίλιες δυσκολίες, βιώνοντας την άθλια ελληνική πραγματικότητα του ΔΗΜΟΣΙΟΥ σχολείου, βάσει της οποίας όλοι οι μαθητές είχαμε "ανάγκη" τον προφορικό ΒΑΘΜΟ του ΣΧΟΛΕΙΟΥ για να "περάσουμε" την πόρτα του Πανεπιστημίου,και να γίνουν τα όνειρά μας πραγματικότητα ...καταφέραμε να "μπούμε" σε ένα από τα Περιφερειακά Πανεπιστήμια, μιάς που οι "φίλοι" μας από τα ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ κράτησαν δικές τους τις θέσεις στα Πανεπιστήμια των Αθηνών.ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΤΗΚΑΜΕ! Τότε λέγαμε :"Δεν πειράζει! Καλό είναι και το Περιφερειακό Πανεπιστήμιο..είναι στη χώρα σου και δεν είναι και ΤΕΙ!"..(Γιατι ο Έλληνας έχει καταβολές και θέλει να μπει στο ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ και όχι στο ΤΕΙ!!). Πέρασαν τα 4 ή 5 χρόνια-ανάλογα με το Τμήμα- ορκιστήκαμε και αρχίσαμε να μπαίνουμε στην αγορά εργασίας. Και έτσι ξεκίνησε ένας νέος κύκλος "επιβίωσης".Δύσκολο πράγμα να διώξεις από "πάνω" σου την ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΙΑ=0!!Πέρασαν περίπου 1 με 2 χρόνια για να βρεθεί κάτι που θα αλλάξει αυτό το μηδενικό! ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΤΗΚΑΜΕ! Στο ενδιάμεσο κάποιοι από εμάς κατάφεραν και "μπήκαν" σε ένα Μεταπτυχιακό, με όλες τις αντιξοότητες που υπάρχουν και εκεί. Όλα αυτά για ένα καλύτερο αύριο..και όχι απαραίτητα για μια θέση στο Δημόσιο. Έχοντας λοιπόν την προϋπηρεσία ή/και ένα Μεταπτυχιακό σε συνάφεια με τον πρώτο τίτλο (για να μετρήσουν τα 150 μόρια-τότε...) έχοντας φτάσει πλέον 27 χρονών ελπίζουμε όλοι σε κάτι καλύτερο. Στο ενδιάμεσο τα ΤΕΙ που όλοι υποτιμούσαμε έγιναν το ίδιο με τα ΑΕΙ.ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΤΗΚΑΜΕ! 2 λοιπόν ήταν οι επιλογές: Κάποιοι από εμάς αναγκάστηκαν να εργάζονται για 600 ευρώ το μήνα στο Δημόσιο έχοντας πτυχίο ΑΕΙ και Μεταπτυχιακό συναφές με τον πρώτο τίτλο. Η ελπίδα τους..η συγκέντρωση των μορίων από την εργασία τους στο Δημόσιο. Μερικοί ασχολήθηκαν με τον ιδιωτικό τομέα κοροϊδεύοντας όσους επέμεναν πως για μια θέση στο Δημόσιο πρέπει να αμείβεσαι λιγότερο, δίχως επιδόματα και "δώρα", και κάνοντας υπομονή. Είδαμε πως για αυτή την πολυπόθητη θέση στο Δημόσιο πρέπει: 1.είτε να είσαι μέλος πολύτεκνης / τρίτεκνης οικογένειας, 2.είτε να παντρευτείς και να δημιουργήσεις δική σου αντίστοιχη οικογένεια, 3.είτε να περιμένεις να κλείσεις 24 μήνες στο Δημόσιο και μετά αν έχεις φροντίσει να ¨πάρεις" και κανένα πτυχίο ακόμα (ΑΕΙ-ΠΜΣ-ΞΈΝΗ ΓΛΩΣΣΑ) μπορεί να έρθει και η σειρά σου.. Βασική προϋπόθεση για την υλοποίηση του 3. ήταν το να ξεπεράσεις τους 40ρηδες, οι οποίοι είτε βαρέθηκαν στο Δήμο του χωριού τους -και έχοντας κλείσει 5ετία ως διορισμένοι, νομιμοποιούνται να ¨κάνουν χαρτιά" για διεκδίκηση βέλτιστης θέσης μεσω ΑΣΕΠ, είτε αποφάσισαν να φύγουν από τον ιδιωτικό τομέα και να κρυφτούν στη μεγάλη αγκαλιά του Δημοσίου.ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΤΗΚΑΜΕ! Ερχόμαστε στο τώρα..όπου έχουμε γύρω στα 3 -4 χρόνια προϋπηρεσία ίσως ένα Μεταπτυχιακό, οι πιο τυχεροί ίσως και δεύτερο τίτλο ΑΕΙ τετραετούς φοίτησης, και οι ακόμα πιο τυχεροί ίσως και δεύτερο Μεταπτυχιακό τίτλο. Κοντεύουμε 30 χρονών και ξαφνικά όλο το ¨σχέδιο¨ πορείας αλλάζει!! ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΛΈΜΕ ΟΤΙ "ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΤΗΚΑΜΕ!" όταν θα διηγούμαστε την τωρινή κατάσταση σε 5 χρόνια; 1.Το ότι η συνάφεια του Μεταπτυχιακού σταμάτησε να μετράει και άρα γίναμε όλοι το ίδιο;( για μια ακόμη φορά;) 2.Το οτι αν έχουμε πάρει ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΤΥΧΙΟ δεν ενδιαφέρει κανέναν, γιατι πολύ απλά ΔΕΝ ΜΕΤΡΑΕΙ και οτι είμασταν ανόητοι που καθόμασταν και διαβάζαμε για να γίνουμε καλύτεροι; 3.Το οτι το ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ δεν μετράει και άρα ο κόπος αυτός δεν θα αμειφθεί; 4.Το οτι είναι απαραίτητο να διαβάσουμε για το Τεστ Δεξιοτήτων, το οποίο δεν θα γίνεται κάθε χρόνο, αλλά κάθε 2 χρόνια, αλλά θα μετράει για μια δεκαετία (!); Συνεπώς προκύπτουν πολλά ερωτήματα: -Πού είναι η αξιοκρατία; -Πώς αμείβεται ο καλός φοιτητής επαγγελματικά στην Ελλάδα; -Πώς αμείβεται ο καλός καθηγητής, δάσκαλος στην Ελλάδα; -Γιατί η βοήθεια προσφέρεται κυρίως στους κακούς μαθητές του σχολείου οι οποίοι είτε μπήκαν σε ΤΕΙ, είτε πήγαν για σπουδές Αγγλία, Ρουμανία κλπ; -Γιατί η χώρα μας μας ΠΟΝΑΕΙ ΤΟΣΟ; -Τι είναι αυτό που πρέπει να περιμένουμε;