• Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης Κεσίσογλου' | 31 Μαρτίου 2023, 11:18

    Επί του άρθρου 7- Βεβαίωση και είσπραξη οφειλών υπόχρεων προς δήμους σε περίπτωση μη υποβολής δήλωσης αναγκαίων στοιχείων ή υποβολής δήλωσης με ανακριβή ή ελλιπή στοιχεία – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 166Α ν. 3463/2006 1. Στην τροποποιούμενη διάταξη αναφέρεται πως προστίθενται οι λέξεις «αλλά όχι πέραν της δεκαετίας» στην παρ. 2 του άρθρου 166Α του ν. 3463/06, όπως προστέθηκε από το άρθρο 39 του ν. 5027/23, το οποίο έρχεται σε αντίθεση με την αιτιολογική έκθεση του ν. 5027/23 που ορίζει πως: «Με την αξιολογούμενη διάταξη προτείνεται η ενιαία αντιμετώπιση του θέματος με τη θέσπιση μίας ρύθμισης που να ορίζει ειδικά και μόνο για τους δήμους, α) τους όρους βεβαίωσης των εσόδων, β) μία προθεσμία ταμειακής βεβαίωσης (πενταετία από το επόμενο έτος της βεβαίωσης υπό ευρεία έννοια) και γ) ενιαία, πενταετή προθεσμία είσπραξης που αρχίζει από το επόμενο έτος της ταμειακής βεβαίωσης. Η σύντμηση αυτή της προθεσμίας είσπραξης καθίσταται αναγκαία, λόγω των σύγχρονων αντιλήψεων για ταχεία εκκαθάριση των οικονομικών εκκρεμοτήτων, των ευρέων δυνατοτήτων χρήσης ψηφιακών εφαρμογών, που διευκολύνουν τις συναλλαγές, και εναρμονίζεται με τη γενικότερη λογική που επικρατεί για μία πενταετή προθεσμία σε όλες τις οφειλές προς το κράτος.» Επομένως, πως προκύπτει η δεκαετία; 2. Στην παράγραφο 3 του άρθρου 166Α του ν. 3463/06, όπως προστέθηκε από το άρθρο 39 του ν. 5027/23 αναφέρεται πως: «3.Οι δήμοι εξασφαλίζουν την είσπραξη των βεβαιωθέντων εσόδων εντός αποσβεστικής προθεσμίας πέντε (5) ετών, που αρχίζει από τη λήξη του έτους της ταμειακής τους βεβαίωσης.». Η ανωτέρω διάταξη παραπέμπει σε παραγραφή και όχι σε αποσβεστική προθεσμία η οποία αφορά τη βεβαίωση των εσόδων. Μήπως πρέπει να αναδιατυπωθεί στο ορθό; 3. Επίσης, στην ίδια παράγραφο αναφέρεται πως : «Η προθεσμία του πρώτου εδαφίου παρατείνεται για ίσο χρονικό διάστημα με την κοινοποίηση πράξης βεβαίωσης ή ατομικής ειδοποίησης εν ευρεία ή εν στενή έννοια, προς τον υπόχρεο, ή σε εφαρμογή της παρ. 1 του άρθρου 138 του ν. 4270/2014 (Α’ 143), περί του καθορισμού των περιπτώσεων διακοπής της παραγραφής των χρηματικών απαιτήσεων του Δημοσίου.». Η ατομική ειδοποίηση είναι κοινοποίηση αφότου έχει τελεστεί η ταμιακή βεβαίωση (βεβαίωση με τη στενή έννοια), επομένως τι εννοεί η διάταξη με την ευρεία έννοια; Δημιουργούνται ασάφειες ως προς τη σωστή λειτουργία του ταμείου και εν γένει του τμήματος εσόδων. Η ίδια διάταξη επαναλαμβάνεται και άρθρο 72: «Οφειλές προς τους δήμους, από οποιαδήποτε αιτία, που γεννήθηκαν μέχρι και τις 31.12.2018, αν σύμφωνα με τις παρ. 1 και 2 του άρθρου 73, μπορούσαν να αναζητηθούν-βεβαιωθούν, εξακολουθούν να αναζητούνται και να βεβαιώνονται για δύο (2) έτη από την έναρξη ισχύος του παρόντος. Με την κοινοποίηση πράξης βεβαίωσης ή ατομικής ειδοποίησης, εν ευρεία ή εν στενή έννοια, προς τον υπόχρεο, ή σε εφαρμογή της παρ. 1 του άρθρου 138 του ν. 4270/2014 (Α’ 143), παρατείνεται η αποσβεστική προθεσμία εντός της οποίας οι δήμοι εξασφαλίζουν την είσπραξη των βεβαιωθέντων εσόδων κατά πέντε (5) έτη.» 4. Ακόμη, στην παράγραφο 4 του άρθρου 166Α του ν. 3463/06, όπως προστέθηκε από το άρθρο 39 του ν. 5027/23 αναφέρεται πως: «Για τα οφειλόμενα ποσά που έγιναν με οποιονδήποτε νόμιμο τρόπο γνωστά στον δήμο αλλά δεν βεβαιώθηκαν εντός της προθεσμίας της παρ. 1, καθώς και για τα ανείσπρακτα έσοδα μετά το πέρας της προθεσμίας της παρ. 3, συντάσσεται, με ευθύνη του Προϊσταμένου Οικονομικής Υπηρεσίας, έκθεση για τους λόγους της μη βεβαίωσης και της μη είσπραξης. Η έκθεση υποβάλλεται, εντός του πρώτου μήνα κάθε έτους, στην αρμόδια Διεύθυνση του Υπουργείου Εσωτερικών και αποστέλλεται στο αρμόδιο κλιμάκιο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, το οποίο ενεργεί σύμφωνα με τον ν. 4820/2021 (Α’ 130).» Ποιο είναι το αρμόδιο κλιμάκιο του Ελ. Συν;; 5. Για τις ανείσπρακτες οφειλές που αποστέλλουν οι πάροχοι ηλεκτρικής ενέργειας στους Δήμους, σε πόσο χρονικό διάστημα πρέπει αυτές να βεβαιωθούν; 6. Τέλος, το άρθρο 136 του ν. 4270/14 που αναφέρει κατηγορίες χρηματικών απαιτήσεων που παραγράφονται σε πενταετία ή εικοσαετία αντίστοιχα, συνεχίζει να ισχύει ως διάταξη υπερνομοθετικού χαρακτήρα;