• Σχόλιο του χρήστη 'Αριάδνη' | 18 Νοεμβρίου 2009, 23:08

    Επειδή είμαι από την παλιότερη γενιά , τότε που τα πτυχία μας είχαν κάποια αξία και σε μεταπτυχιακές σπουδές προχωρούσαν οι "ολίγοι", ξεκίνησα να δουλεύω ως συμβασιούχος αρχαιολόγος στο ΥΠ.ΠΟ. με μόνο εφόδιο το πτυχίο μου. Και ενώ τα χρόνια περνούσαν 5...7...10, και έβλεπα τους νεότερους συναδέλφους να συνεχίζουν τις σπουδές τους, εγώ συνεχίσα να εργάζομαι και να μετακινούμαι από τόπο σε τόπο και από σύμβαση σε σύμβαση, γιατί δεν είχα άλλη επιλογή... Δεν διαφωνώ με την μοριοδότηση των μεταπτυχιακών και των διδακτορικών. Η εμπειρία όμως, δεν είναι εξίσου σημαντική; Η αξία της παύει να προσμετράται μετά τα 5 χρόνια; Είναι το ίδιο κάποιος με 10 χρόνια προϋπηρεσίας και αυτός που δεν έχει εργαστεί ποτέ του, ώστε να μοριοδοτούνται το ίδιο; Και ποιός είναι αυτός που αποφασίζει ότι μετά από τόσα χρόνια προσφοράς δεν είμαστε πια κατάλληλοι; Και αν γίνουμε κυνηγοί μορίων- μόνο βέβαια όσοι από εμάς έχουν την οικονομική δυνατότητα- θα γίνουμε ως δια μαγείας ικανοί;