Αρχική Ρυθμίσεις σχετικά με τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμού...Άρθρο 24 Καταβολή επιδόματος στους υπαλλήλους της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ΑιγαίουΣχόλιο του χρήστη ΔΡΑΜΗΤΙΝΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ | 3 Απριλίου 2023, 14:25
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΔΡΑΜΗΤΙΝΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ' | 3 Απριλίου 2023, 14:25

    Η διάταξη του άρθρου 24 κινείται σε σωστά πλαίσια, δεδομένου ότι οι κάτοικοι των νησιών της παραμεθορίου αντιμετωπίζουν πλείστα προβλήματα στην καθημερινότητά τους και αυτού του είδους η ενίσχυση προσπαθεί να εξομαλύνει (δύσκολο) τις όποιες ανισότητες, γεωγραφικές και οικονομικές, με την ηπειρωτική χώρα. Η δυσκολία στις μετακινήσεις, το κόστος μετακίνησης από και προς την ηπειρωτική Ελλάδα, είτε αεροπορικώς είτε ακτοπλοϊκώς είναι δυσβάσταχτο. Οι αυξημένες τιμές των καυσίμων και ως επέκταση των μεταφορικών εξόδων με αποτέλεσμα την αύξηση της τιμής των βασικών προϊόντων διαβίωσης. Το γεγονός ότι καλούμαστε όλοι οι κάτοικοι ακόμα και για μικρής σοβαρότητας προβλήματα υγείας, πόσο μάλλον για πιο σοβαρά θέματα, να μετακινηθούμε στην Αθήνα ή την Θεσσαλονίκη, με όποιο κόστος αυτό συνεπάγεται (εισιτήρια, διαμονή, διατροφή) μια και δεν υπάρχει η δυνατότητα άμεσης κάλυψης από τις δομές υγείας που υπάρχουν στα νησιά μας. Μην ξεχνάμε ακόμα ότι τα νησιά του Β. Αιγαίου ταλαιπωρούνται ακόμα από τις δυσμενείς οικονομικές επιπτώσεις του μεταναστευτικού και η Σάμος από τις επιπτώσεις του σεισμού το 2020. Η παράγραφος 2 ωστόσο, με την οποία εξαιρούνται οι υπάλληλοι της Αποκεντρωμένης οι οποίοι είναι μόνιμοι κάτοικοι των νησιών είναι απαράδεκτη. Οι υπάλληλοι που είτε κατάγονται από τα νησιά, είτε επέλεξαν να εγκατασταθούν εκεί με τις οικογένειές τους και αποφάσισαν να επενδύσουν σε ένα ιδιόκτητο σπίτι, για το οποίο κλήθηκαν να πάρουν ένα διόλου ευκαταφρόνητο δάνειο με μηναία δόση αρκετά μεγαλύτερη από ένα ή και δύο ενοίκια κατοικίας, τιμωρούνται για αυτή τους την απόφαση. Ο λόγος του αυξημένου δανείου έχει να κάνει κυρίως με το συνολικό κόστος ανέγερσης της κατοικίας, λαμβάνοντας υπόψη τις τιμές που επικρατούν στα νησιά μας για οικοδομικά υλικά κυρίως. Ο υπάλληλος ο οποίος καλείται να πληρώσει σχετικό φόρο για το δάνειο (ακόμα και αν αφορά πρώτη κατοικία), ΕΝΦΙΑ και παράλληλα με τα συνεχή αυξημένα έξοδα συντήρησης και τους λογαριασμούς κοινής ωφέλειας καταλήγει να ξοδεύει το σύνολο του μισθού σε αυτά και ότι μείνει στα απολύτως απαραίτητα είδη διαβίωσης. Όταν μάλιστα έχεις παιδιά τα οποία ζητούν και αξίζουν να μάθουν μία ξένη γλώσσα (σε κάποιες γλώσσες μάλιστα για τις εξετάσεις θα πρέπει να μετακινηθούν στην ηπειρωτική Ελλάδα), να ασχοληθούν με τον αθλητισμό, να σπουδάσουν, με τι χρήματα θα γίνει αυτό; Με την παράγραφο αυτή λοιπόν, αντί να στηριχθούν οι υπάλληλοι που επέλεξαν να μείνουν στα νησιά και ακριβώς λόγω της υποστελέχωσης των Υπηρεσιών, υπερβάλλουν εαυτόν και καλούνται να ανταπεξέλθουν σε αυξημένο όγκο εργασίας, προθεσμιών κλπ, τιμωρούνται επειδή επέλεξαν να παραμείνουν στα νησιά αυτά. Συνεπώς, η παράγραφος αυτή θα πρέπει να εξαλειφθεί.