Αρχική Αναμόρφωση του συστήματος διακυβέρνησης Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμού...ΜΕΡΟΣ Δ’ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΕΠΙΔΟΣΕΩΝ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ Άρθρο 30 Κόμβος Παρακολούθησης Επιδόσεων Τοπικής ΑυτοδιοίκησηςΣχόλιο του χρήστη ΠΑΡΘΕΝΑ Ε | 15 Σεπτεμβρίου 2023, 11:59
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΡΘΕΝΑ Ε' | 15 Σεπτεμβρίου 2023, 11:59

    Σύμφωνα με το Σύνταγμα άρθρο 22 "Το Κράτος ασκεί στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης εποπτεία που συνίσταται αποκλειστικά σε έλεγχο νομιμότητας και δεν επιτρέπεται να εμποδίζει την πρωτοβουλία και την ελεύθερη δράση τους." Η άσκηση εποπτείας για οποιοδήποτε άλλο λόγο δεν θα πρέπει να επιτρέπεται και αποτελεί μια συγκεντρωτική διαδικασία "διοίκηση από πάνω προς τα κάτω". Θα πρέπει για αποτελεσματικότερο προγραμματισμό και έλεγχο των τοπικών υποθέσεων να ενεργοποιηθούν οι τοπικές κοινωνίες με θεσμική κατοχύρωση όχι της διαβούλευσης όπως ισχύει σήμερα, αλλά της αποφασιστικής αρμοδιότητας. Δηλαδή να μην αποφασίζουν τα σημερινά κέντρα λήψης αποφάσεων, αλλά να είναι δεσμευτικές οι αποφάσεις των τοπικών συμβουλίων οι οποίες θα πρέπει να λαμβάνονται εφόσον υποχρεωτικά εισακούονται οι απόψεις των πολιτών. Τα αντίστοιχα πρέπει να γίνονται και για την αξιολόγηση των αποφάσεων που λήφθηκαν. Η αποτελεσματικότητα λοιπόν επιτυγχάνεται με σύστημα διοίκησης από "κάτω προς τα πάνω". Οτιδήποτε άλλο συνιστά παρέμβαση στις αποφάσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης. Επίσης λαμβάνονται αποφάσεις σε κεντρικό επίπεδο για τη μεταφορά αρμοδιοτήτων στους ΟΤΑ "στο πόδι" χωρίς μελέτες σκοπιμότητας και πιλοτικές δοκιμές ώστε να κριθεί η αποτελεσματικότητα του εγχειρήματος. Ταυτόχρονα δεν υπάρχει πρόβλεψη για τους πόρους ανθρώπινους, υλικούς, οικονομικούς. Στο Δήμο Αλμωπίας είμαστε μικρότερος αριθμός υπαλλήλων πριν τις συνενώσεις (συνταξιοδότηση, μετατάξεις, απαγόρευση προσλήψεων κλπ) και ασκούμαι τις 225 της πρώην νομαρχιακής αυτοδιοίκησης, συν των δήμων που συνενώθηκαν, συν των νομικών προσώπων και επιχειρήσεων που καταργήθηκαν με προηγούμενο νομοθέτημα (μουσεία κλπ), συν κρατικές αρμοδιότητες και δεν έχει γίνει μια μελέτη για το αν επαρκεί το προσωπικό, αν έχει καταρτισθεί για να αναλάβει τις αρμοδιότητες κλπ. Τα θύματα στο έλλειμμα προγραμματισμού είναι οι πολίτες, οι οποίοι επιθυμούν να εξυπηρετηθούν και δεν τους ενδιαφέρει αν το κράτος λαμβάνει αποφάσεις χωρίς να μεριμνήσει πριν νομοθετήσει. Για παράδειγμα πρώτα να ενημερώσει τις διοικήσεις των δήμων, να υποβάλλουν τις προτάσεις τους, να γίνει απογραφή περιουσιακών και λοιπών πόρων, να καταρτισθεί το προσωπικό και των νομικών προσώπων και των δήμων στα ισχύοντα της νέας λειτουργίας κλπ