• Σχόλιο του χρήστη 'ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΡΟΥΤΣΟΣ, ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΟΕΥ Γ'' | 9 Δεκεμβρίου 2009, 13:28

    Προς τους σχολιαστές: Το τι συνιστά "προσωπικό δεδομένο" ρυθμίζεται με απόλυτη σαφήνεια στο σχετικό νόμο του 1997. Από εκεί και πέρα, το απόρρητο των προσωπικών δεδομένων πρέπει να θεωρείται απαραβίαστο και η συγκεκριμένη διάταξη είναι σωστή. Εκπτώσεις στο συγκεκριμένο απόρρητο κινδυνεύει να εκθέσει ανεπανόρθωτα την ιδιωτικότητα του καθενός στη βορά της δημοσιότητας και του κοτσουμπολιού. Κάτι τέτοιο θα ήταν ανεπίτρεπτο και όσοι προτείνουν εκπτώσεις φοβάμαι ότι δεν το αντιλαμβάνονται. Εννοείται, βέβαια, ότι δικαστικές αποφάσεις, ποινικές ιδίως, με τα στοιχεία των καταδικασθέντων δε δύνανται να αναρτώνται στο διαδίκτυο. Το επιχείρημα της "προστασίας του κοινωνικού συνόλου από εγκληματίες" είναι επικίνδυνο και οδηγεί σε χειρίστης μορφής κοινωνικό στιγματισμό (μήπως να στείλουμε και τους αποφυλακιζόμενους, μετά το πέρας της καταδίκης τους για παιδεραστεία, σε ειδικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως, ώστε να μην έρχονται σε επαφή με τα παιδιά μας;!). Το δικαίωμα των προσωπικών δεδομένων ισχύει για όλους: παραλήπτες δημοσίου χρήματος, εγκληματίες ή μη κτλ. Όσοι προτείνουν εκπτώσεις ας σκεφτούν ότι μπορεί οι ίδιοι κάποια στιγμή να αντιμετωπίσουν τα απρόσμενα δεινά της δημόσιας διαπόμπευσης. Θα σας άρεσε για μια απρόσμενη φορολογική παράβαση (λάθος στη δήλωση πρώτης κατοικίας ή αυτοκινήτου που οδηγεί σε φορολογική κύρωση) ή πειθαρχική παραπομπή (ανυπόστατες κατηγορίες πολίτη κατά δημοσίου υπαλλήλου) να βρίσκεστε ξαφνικά διαπομπευόμενοι ως "φοροκλέπτες" ή "δωρολήπτες"; Ώραια είναι να μιλάμε για τους γιατρούς του Κολωνακίου, αλλά, όταν έχουμε να κάνουμε με νόμους και ατομικά δικαιώματα, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο φαίνονται.