Άρθρο 5 Προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα

Η ανάρτηση των πράξεων που αναφέρονται στο άρθρο 2 στο Διαδίκτυο και η οργάνωση της αναζήτησης πληροφοριών πραγματοποιείται με την επιφύλαξη των κανόνων για την προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και με την επιφύλαξη κανόνων πνευματικής και βιομηχανικής ιδιοκτησίας, καθώς και εταιρικού ή άλλου απορρήτου που προβλέπεται από ειδικότερες διατάξεις.

  • Με την αντικατάσταση του καταλόγου της παραγράφου 3 ΠροσχΝ με μία πλήρη και γενική διατύπωση καθίσταται περιττό και το περιεχόμενο του άρθρου 5, αφού οι κανόνες που προβλέπουν τη δημοσίευση στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως ή με άλλον τρόπο εισάγουν περιορισμένη εξαίρεση από τις ρυθμίσεις για το απόρρητο, την προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την πνευματική και βιομηχανική ιδιοκτησία, ενώ αφήνουν σαφές πεδίο εφαρμογής κατά τα λοιπά, πλην της εξαίρεσης, των σχετικών ρυθμίσεων. Αξίζει να επισημανθεί ότι η περιπτωσιολογία της παραγράφου 3 δεν αποτελεί παρά συνεπτυγμένη απόδοση του μεγαλύτερου μέρους του άρθρου 5 και περιπτώσεων των άρθρων 7 & 8 του ήδη ισχύοντος Ν. 3469/2006 «Εθνικό Τυπογραφείο, Εφημερίς της Κυβερνήσεως και λοιπές διατάξεις». Για το λόγο αυτό είναι δυνατό, αντί του ιδιαίτερα μακροσκελούς καταλόγου του άρθρου 2 § 3 ΠροσχΝ, πολύ απλούστερα, πληρέστερα και συντομότερα, να αναφέρεται ότι αναρτώνται στο Διαδίκτυο το σύνολο των πράξεων των οποίων προβλέπεται η δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ή με άλλο τρόπο από το νόμο για την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, με την εξαίρεση των δημοσιευόμενων στο Τεύχος Ανωνύμων Εταιριών και Εταιριών Περιορισμένης Ευθύνης.

    ΣΙΜΟΣ Ι. ΣΑΜΑΡΑΣ – Δικηγόρος
    Υπ. Διδάκτορας Νομικής Πανεπιστημίου Αθηνών
    http://www.nomologio.wordpress.com

  • 7 Ιανουαρίου 2010, 03:01 | Σπύρος Τσώλης

    Η λυση στο προβλημα που προκύπτει με τα προσωπικα δεδομενα ειναι απλη. Η λυση αναγεται στην ιδεα της φερεγγυότητας ως ενα δημόσιο χαρακτηριστικο το οποιο προσαπτεται πανω σε προσωπο, εταιρια κτλ. Παρακατω εξεταζω την λειτουργια της ιδεας της φερεγγυοτητας ως βαθμολογηση και την προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα σε σχεση με το πληροφοριακο συστημα που καλειται να υποστηριξει. Οσο πιο φερέγγυος ειναι καποιος τοσο τον εμπιστευομαστε. Αυτο το «οσο» δεν σας μοιαζει να ειναι βαθμωτου τυπου σαν να ειναι ενας αριθμος; Αρχικα μην γνωριζοντας ποιοι ειναι καλοι και ποιοι οχι, ολοι ξεκινανε με το μηδεν (0) εκτος απο αυτους που ηδη εχουν βεβαρημενο ποινικο μητρωο κτλ. Οταν ομως εχει τελεσει αδικημα ή αλλη παρανομη πραξη θα πρεπει κατοπιν προσφυγης στον Συνηγορο Του Πολιτη ή απο αλλο αναγνωρισμενο δικαστηριο αυτος να βαθμολογειται, αρχικα με το ενα (1). Συν το οσο ηταν, αν ηταν κατω απο 1.0 το οποιο και εξηγω παρακατω.

    Ο βαθμος 1 θα δειχνει οτι καποιος-οι εχουν προβληματα και εχει γινει ενσταση – προσφυγη. Περισσότερες της μιας προσφυγης δεν θα αθροιζονται. Ουτε οι καταδικαστικες αποφασεις περαν της μιας θα αθροιζονται.

    Οταν εξεταστει η περιπτωση του, (και σε ευλογο χρονικο διαστημα) αν βρεθει αθωος, ο βαθμος ενα (1) θα αφαιρειται και στην συγκεκριμενη περιπτωση θα γινεται παλι μηδεν. Αν βρεθει ενοχος θα προστειθεται μια μοναδα ακομα και θα πηγαινει στο 2. Μετα το περας της εκτελεσμενης ποινης ή αλλης ισοδυναμης πραξης θα αφαιρουνται οι 2 μοναδες. Αν σε επομενη φαση καταδικαστει παλι (βαθμος 1+1=2) για αλλη πραξη, με το περας της ποινης θα πηγαινει στο 0.1 ενω για καθε επομενη καταδικαστικη αποφαση θα προστειθεται 0.1 με οριο το 0.9 και αυτο ωστε να ξερουμε οτι εχει καταδικαστει και εχει εκπληρωσει αναλογες ποινες τις συγκεκριμενες φορες. Ο ανωτερος βαθμος θα ειναι το 3.9 που σημαίνει: μια καταδικαστικη αποφαση (απο προγουμενη προσφυγη) σε εξελιξη ποινης (1+1), 10 καταδικαστικες με ηδη εκτελεσμενη την ποινη(0.9), συν μια ακομα προσφυγη (1). Ετσι αν ψαχνουμε στοιχεια για καποιον ή για καποια εταιρεια θα μπορουμε να βρουμε αν ειναι φερεγγυος και κατα ποσο αλλα οχι αλλα προσωπικα στοιχεια ποιο συγκεκριμενα πχ. αν ηταν παιδεραστης ή ληστης ή απλως δεν πληρωσε το εισιτηριο του λεωφορείου. Ο βαθμος φερεγγυοτητας δεν θα αντικατροπτιζει το αν εκανε βαρια αδικηματα ή ελαφρια. Αυτο θα ειναι θεμα των δικαστηριων και των ποινων που θα επιβαλουν σε καθε περιπτωση, οχι θεμα που θα φαινεται επακριβως στον βαθμο φαρεγγυοτητας. Ακομη τα ανωτερα δικαστηρια θα μπορουν να αφαιρουν βαθμους σε περιπτωση εφεσης προηγουμενης καταδικαστικης αποφασης η οποια δεν ανταποκρινονταν στην πραγματικοτητα ή για αλλο σχετικο λογο οπως θα κριθει.

    Ολοι προστατευονται με αυτον τον τροπο, και τα προσωπικα δεδομενα και η κοινωνια διαφυλασει τα προσωπικα δεδομενα και τους υπαρχοντες νομους. Ενω ολοι θα μπορουν να ειναι καλλιστα βαθμολογημενοι σε διαφορετκο βαθμο, αυτο δεν θα αποτελει μονομερη κονωνικο αποκλεισμο και στιγματισμο οπως θα ισχυε αν φανερώνονταν ολα τα προσωπικα δεδομενα μονο αυτων που εχουν εκτελεσει καποιες παρανομες πραξεις. Παραλληλα δινεται και ενα κινητρο ωστε ολοι να προσπαθουν για καλυτερο βαθμο ωστε περισσοτεροι και ευκολοτερα να τους επιλεγουν για υπαλληλους, εκμισθωτες, διοικητικους, εργοδοτες κτλ.

    Ο βαθμος φερεγγυοτητας θα πρεπει να φυλασεται σε επιπεδο χρονου (time machine) οπου ο νεοτερος βαθμος θα ειναι και ο τελικος, δηλαδη ο τρεχον. Με το υποσυστημα «time machine» θα εχουμε την δυνατοτητα να δουμε σε βαθος χρονου πως αλλαζε καθε φορα ο βαθμος φερεγγυοτητας καποιου αλλα και σε δευτερο επιπεδο κανεις υπαλληλος δεν θα μπορει να αλλαξει αυθαιρετα το βαθμο καποιου πολιτη ή εταιριας γιατι ΟΛΕΣ οι αλλαγες θα φαινονται οπως φαινονται σε ενα διπλογραφικο τραπεζικο συστημα.

  • 4 Ιανουαρίου 2010, 18:26 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΡΙΚΗΣ

    Κάθε νόμος που γίνεται θέλει να προστατεύσει από έκνομες πράξεις η να ρυθμίσει λειτουργίες της δημόσιας ζωής. O νόμος περί προστασίας προσωπικών δεδομένων εισήχθη στη δημόσια ζωή για την προστασία των πολιτών από την δημοσιοποίηση των προσωπικών τους δεδομένων από αυτούς που τα γνωρίζουν και μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν με προσβλητική και κακόβουλη διάθεση .
    Ως προσωπικό δεδομένο ορίζεται οποιοδήποτε στοιχείο αφορά την προσωπική ζωή καθενός πολίτη και τελεί υπό την προστασία της πολιτείας αρκεί αυτό να μην έχει άμεση βλαπτική επίδραση στη δημόσια ζωή-κοινωνία . O κάθε πολίτης απολαμβάνει τα αγαθά αυτής της οργανωμένης κοινωνίας που επιχειρεί να βλάψει με τις πράξεις του και δεν γίνεται να του επιτραπεί να την βλάψει κρυπτόμενος πίσω από την ανωνυμία των προσωπικών δεδομένων.
    Σαφώς και οι προσωπικές προτιμήσεις επιλογές ασθένειες κλπ είναι απόρρητες, και υπό την κρατική προστασία .
    Η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος έγινε πίσω από την κουρτίνα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων από τους κάθε φορά και με οποιονδήποτε τρόπο λήπτες. Βλέπε υπάλληλοι με σκανδαλώδεις συμβάσεις ανύπαρκτες υπερωρίες και εκτός έδρας ΕΡΤ ΟΤΕ κλπ Τα χρήματα είναι το ελληνικού λαού που αναθέτει την διαχείρισή τους στην εκάστοτε εκλεγμένη κυβέρνηση με την κρατική μηχανή δεν γίνεται οι εντολοδόχοι διαχειριστές να λειτουργούν ερήμην του εντολέα αυτό είναι ανιστόρητο ανήκουστο απαράδεκτο .
    Είναι προσωπικό δεδομένο ότι αφορά την διάθεση του χρημάτων του κάθε δημόσιου υπαλλήλου όχι το ΠΟΣΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ παίρνει από τον δημόσιο ταμείο που είναι προιόν της φορολογίας των πολιτών.
    Φανταστείτε μια εταιρεία (κράτος) όπου ο λογιστής- διαχειριστής (κρατικός μηχανισμός ) με την δικαιολογία των προσωπικών δεδομένων να μην δηλώνει στους μετόχους (λαός) πόσα χρήματα παίρνει ως μισθό, θα έθετε αμέσως εαυτόν εκτός εταιρείας.
    Ο κάθε υπάλληλος παρέχει στο κράτος μια υπηρεσία ανεξάρτητα από την εργασιακή σχέση του
    Ο προμηθευτής μικρός η μεγάλος και αυτός παρέχει μια υπηρεσία
    Ο εργολάβος μικρός η μεγάλος και αυτός παρέχει μία υπηρεσία
    Οι συμβάσεις του δημόσιου για εργολαβίες προμήθειες όταν δημοσιοποιούνται εκεί δεν έχουμε προσβολή προσωπικών δεδομένων του προμηθευτή ;
    Ο άμεσος κοινωνικός έλεγχος είναι η ελάχιστη αναγκαία συνθήκη για την λειτουργία της δημοκρατίας και δεν μπορεί να τον υποκαταστήσει κανένας σε διαφορετική περίπτωση θα ζήσουμε καταστάσεις ανάλογες με αυτές της τελευταίας πενταετίας .

  • Προκειμένου να διαφυλάσσονται τα προσωπικά δεδομένα και να ξέρουμε όμως τις αμοιβές των προκηρυσσόμενων θέσεων, προτείνουμε το εξής:

    Μαζί με κάθε προκηρυσσόμενη θέση να δημοσιοποιούνται συγχρόνως και οι αποδοχές που αντιστοιχούν σε αυτήν.

  • 21 Δεκεμβρίου 2009, 15:47 | Κυριακή

    Η συγκεκριμένη διάταξη χρειάζεται ερμηνεία και διευκρίνιση από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, ώστε αφενός να προστατεύεται το άτομο από την επεξεργασία των προσωπικών του δεδομένων, αφετέρου να αποφευχθεί ο υποκειμενικός χαρακτηρισμός συγκεκριμένων δεδομένων ως προσωπικών, με στόχο την αποφυγή δημοσίευσης συγκεκριμένων πράξεων στο διαδίκτυο.

  • 14 Δεκεμβρίου 2009, 22:47 | ΧΡΗΣΤΟΣ Τ.

    Οι παρατηρήσεις που προηγούνται είναι πολύ εύστοχες, ιδιαίτερα του κ. Νίκου Ιωσηφίδη στις 9/12, του κ. Στυλιανού Μυστακίδη στις 8/12 και του κ. Κωστή στις 8/12. Υπάρχει κίνδυνος στην πράξη να αποδυναμωθεί όλος ο νόμος με καταχρηστικές και αυθαίρετες ερμηνείες και συμπεριφορές όπως άλλωστε ισχύει κατά κόρον και σήμερα.

  • 14 Δεκεμβρίου 2009, 15:52 | «ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ – ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΗΣ ΓΓ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ»

    «ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ –
    ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
    ΤΗΣ ΓΓ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ»

    Αθήνα 7.12.2009

    Τοποθέτηση:
    Κοινά αποδεκτές αρχές για την οριστικοποίηση διατάξεων του νομοσχεδίου που αφορούν την προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο της φανερής δράσης της Δημόσιας Διοίκησης

    α) Η υπηρεσιακή δράση των δημοσίων υπαλλήλων δεν είναι μυστική.

    β) Η παροχή πληροφοριών ή η πρόσβαση στα έγγραφα δημοσίων αρχών μπορεί να περιορισθεί μόνον όταν αυτό επιβάλλεται προς προστασία υπέρτερων δημοσίων ή ιδιωτικών συμφερόντων (απόρρητα και ιδιωτική ζωή).

    γ) Η απόκρυψη δημοσίων εγγράφων, τα οποία αφορούν δημοσίους υπαλλήλους που παρανόμησαν βλάπτοντας το Δημόσιο και κρίνονται για θέσεις προϊσταμένων οργανικών μονάδων, αντιστρατεύεται ευθέως τις συνταγματικές αρχές της φανερής δράσης της δημόσιας διοίκησης και της αξιοκρατίας.

    «ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ –
    ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΗΣ ΓΓ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ»

  • 12 Δεκεμβρίου 2009, 12:36 | Γιώργος Πανίδης

    Η λέξη «προσωπικό δεδομένο» ρητά πρέπει να ανάγεται στην ιδιωτική ή καθαρά ενδοεπιχειρηματική ζωή κάποιου. Οτιδήποτε άλλο αφήνει πονηρά παράθυρα.
    Η εκμίσθωση πχ κοινοτικού κυλικείου και το ποσό εκμίσθωσης δεν είναι προσωπικό δεδομένο αλλά δημόσιο.
    Η ανάρτηση πολεοδομικών πράξεων και αποφάσεων οικοδομικών αδειών πρέπει να είναι υποχρεωτική αφού αφορά δημόσιο συμφέρον.
    Η ανάρτηση συμβάσεων δημοσίων έργων.
    Η ισχύς των ανωτέρω να γίνεται 30 ημέρες από της αναρτήσεως για να μπορούν να γίνονται ενστάσεις που όμως δεν θα απαγορευουν την πρόοδο των έργων αλλά θα καθιστούν εμφανή την τυχόν παρανομία και τις πιθανές επιπτώσεις επί του εργολήπτη ή ιδιοκτήτη οικοδομής.

  • Ο Νόμος περί προσωπικών δεδομένων, δεν ανταποκρίνεται πλήρως προς τον προορισμό του, καθότι δεν προσταεύει τους πολίτες.Έμποροιναρκωτικών, παιδεραστές, ληστές, και άλλοι παρανομούντες συλλαμβάνονται και δεν γνωστοποιούνται τα ονόματά τους, με αποτέλεσμα όλοι να κάνομε παρέα μ’ αυτούς χωρίς να γνωρίζομε το ποιόν τους και ο κίνδυνος είναι μεγάλος. Επίσης δεν υπάρχει αρχή να ελέγχει τις αποφάσεις της Επιτροπής Προστασίας, οπότε η αυθαρεσία μεγαλώνει. Ο Νόμος πρέπει να τροποποιηθεί, να επιτραπεί η γνωστοποίηση των στοιχείων των δραστών απ’ όλα τα ΜΜΕ, διαφορετικά να καταργηθεί.

  • 11 Δεκεμβρίου 2009, 20:49 | Γιάννης

    Θεωρώ ότι η επιφύλαξη υπέρ της προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα είναι απολύτως ορθή.
    Desideratum της σκοπούμενης ρύθμισης, άλλωστε, δεν είναι η επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, ούτε και η παραβίαση των δικαιωμάτων του υποκειμένου των δεδομένων.

    Ωστόσο, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η δημόσια διοίκηση, που θα κληθεί να εφαρμόσει το νόμο, είτε εν πολλοίς αγνοεί τη νομοθεσία περί προσωπικών δεδομένων, είτε την επικαλείται αποσπασματικά και κατά το δοκούν. Κατά τούτο, το ερώτημα «Αναρτάται μια πράξη στο διαδίκτυο όταν περιέχει δεδομένα προσωπικού χαρακτήρά;» πρέπει να τονιστεί ότι απαντάται ήδη θετικά με το υπό συζήτηση νομοθέτημα («Η ανάρτηση πραγματοποιείται….με την επιφύλαξη των κανόνων για την επιφύλαξη του ατόμου…»).

    Το βάρος, συνεπώς, μετακυλίεται στον καθορισμό των τρόπων με τους οποίους η Διοίκηση θα προφυλάξει το υποκείμενο των δεδομένων από πιθανούς κινδύνους. Ο κάθε φορά ενδεδειγμένος τρόπος πρέπει να κρίνεται ad hoc, ανάλογα με τα ιδιαίτερα δεδομένα της κάθε περίπτωσης, όπως είναι η φύση των δεδομένων, οι πιθανοί κίνδυνοι για το υποκείμενο των δεδομένων από τη δημοσίευση των στοιχείων που το αφορούν κ.α..

    Για τους λόγους αυτούς, πρέπει με διευκρινιστική εγκύκλιο (και όχι με νόμο, που περιέχει γενική και αδιαφοροποίητη ρύθμιση) να καταστεί σαφές ότι η υποχρέωση ανάρτησης στο διαδίκτυο και η προστασία προσωπικών δεδομένων δεν είναι κατ’ ανάγκην ανταγωνιστικά έννομα αγαθά. Και τα δύο αποτελούν υποχρέωση της Πολιτείας και τα δυο λειτουργούν για την προστασία των προσώπων και της κοινωνίας.

    Καθιερώνοντας, λοιπόν, την υποχρέωση ανάρτησης των πράξεων στο διαδίκτυο, χρήζει διευκρίνησης – με εγκύκλιο – στους αποδέκτες της σχετικής υποχρέωσης οι τρόποι με τους οποίους μπορούν και οφείλουν να εξισσοροπούν τα εμπλεκόμενα έννομα αγαθά. Μερικοί από αυτούς είναι η ανωνυμοποίηση των αναγκαίων στοιχείων ή η μερική δημοσίευση ορισμένων στοιχείων (όπως μη γνωστοποίηση ορισμένων ή λεπτομερών ή ευαίσθητων στοιχείων ενός προσώπου).

  • 10 Δεκεμβρίου 2009, 23:38 | ΖΩΡΖΟΥ Φ

    Να ορίζεται σαφώς σε ποιες περιπτώσεις επιτρέπεται η εξαίρεση.

  • 10 Δεκεμβρίου 2009, 14:11 | Δημήτρης Ευγενίδης

    Μήπως πρέπει να ερωτηθεί πρώτα η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για τη συμβατότητα του σχεδίου Νόμου με το Νόμο περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων και να δώσει την έγκρισή της με σχετική απόφασή της? Αλλιώς κινδυνεύει το κάθε Οργανο, ή Υπηρεσία ή Αρχή που αναρτά απόφασή της, να βρεθεί εκτεθειμένη σε δικαστικούς αγώνες από οποιονδήποτε πιστεύει ότι παραβιάζονται τα προσωπικά δεδομένα του!!

  • 9 Δεκεμβρίου 2009, 13:28 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΡΟΥΤΣΟΣ, ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΟΕΥ Γ’

    Προς τους σχολιαστές:

    Το τι συνιστά «προσωπικό δεδομένο» ρυθμίζεται με απόλυτη σαφήνεια στο σχετικό νόμο του 1997. Από εκεί και πέρα, το απόρρητο των προσωπικών δεδομένων πρέπει να θεωρείται απαραβίαστο και η συγκεκριμένη διάταξη είναι σωστή. Εκπτώσεις στο συγκεκριμένο απόρρητο κινδυνεύει να εκθέσει ανεπανόρθωτα την ιδιωτικότητα του καθενός στη βορά της δημοσιότητας και του κοτσουμπολιού. Κάτι τέτοιο θα ήταν ανεπίτρεπτο και όσοι προτείνουν εκπτώσεις φοβάμαι ότι δεν το αντιλαμβάνονται.

    Εννοείται, βέβαια, ότι δικαστικές αποφάσεις, ποινικές ιδίως, με τα στοιχεία των καταδικασθέντων δε δύνανται να αναρτώνται στο διαδίκτυο. Το επιχείρημα της «προστασίας του κοινωνικού συνόλου από εγκληματίες» είναι επικίνδυνο και οδηγεί σε χειρίστης μορφής κοινωνικό στιγματισμό (μήπως να στείλουμε και τους αποφυλακιζόμενους, μετά το πέρας της καταδίκης τους για παιδεραστεία, σε ειδικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως, ώστε να μην έρχονται σε επαφή με τα παιδιά μας;!).

    Το δικαίωμα των προσωπικών δεδομένων ισχύει για όλους: παραλήπτες δημοσίου χρήματος, εγκληματίες ή μη κτλ.

    Όσοι προτείνουν εκπτώσεις ας σκεφτούν ότι μπορεί οι ίδιοι κάποια στιγμή να αντιμετωπίσουν τα απρόσμενα δεινά της δημόσιας διαπόμπευσης.

    Θα σας άρεσε για μια απρόσμενη φορολογική παράβαση (λάθος στη δήλωση πρώτης κατοικίας ή αυτοκινήτου που οδηγεί σε φορολογική κύρωση) ή πειθαρχική παραπομπή (ανυπόστατες κατηγορίες πολίτη κατά δημοσίου υπαλλήλου) να βρίσκεστε ξαφνικά διαπομπευόμενοι ως «φοροκλέπτες» ή «δωρολήπτες»;

    Ώραια είναι να μιλάμε για τους γιατρούς του Κολωνακίου, αλλά, όταν έχουμε να κάνουμε με νόμους και ατομικά δικαιώματα, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο φαίνονται.

  • 9 Δεκεμβρίου 2009, 01:09 | Νικος Ιωσηφιδης

    Η διακύβευση της προστασίας των προσωπικών δεδομένων των συμμετεχόντων σε δημόσιους διαγωνισμούς ή άλλων υποκειμένων του συγκεκριμένου νομοσχεδίου δεν είναι ισχυρή. Μάλιστα, το δικαίωμα οποιουδήποτε στη δημόσια πληροφόρηση και διαφάνεια σε ότι αφορά το δημόσιο χρήμα ειναι αδιαπραγμάτευτο και υπερισχύει του δικαιώματος διαφύλαξης για παράδειγμα του γεγονότος οτι ο Χ συμμετείχε στη συγκεκριμένη διαδικασία. Επιπρόσθετα, πιστεύω το πνεύμα του συγκεκριμένου άρθρου πρέπει να αφορά τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, όπως αυτά καθορίζονται ήδη και διαφέρουν από τα μη ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. Μόνο πολύ εξειδικευμένες αποφάσεις πρέπει να αποκλειστούν από τη δημοσίευση για λόγους εθνικής ασφάλειας και σε αυτήν, ομως, την περίπτωση πρέπει αυτές οι εξαιρέσεις να αποκλειστούν ρητά και με σαφή αδιαμφισβήτητο τρόπο από την υποχρέωση δημοσίευσης. όπως είναι γνωστό, στην Ελλάδα, τα παραθυράκια του νόμου γίνονται αιτία κατάχρησης και αλόγιστης καταπάτησης της ουσίας του διαφυλασσόμενου αγαθού στο οποίο στοχεύει η οικεία νομοθετική ρύθμιση.

  • 8 Δεκεμβρίου 2009, 20:55 | Αθανάσιος Αντωνίου

    Νομίζω οτι δέν πρέπει να δημοσιεύονται ονόματα υπευθύνων να ενεργήσουν διότι μπορεί να υπάρξουν πιθανές πιέσεις εκβιασμοί κ.λπ. Τα ονόματα να γίνονται γνωστα στην κεντρική υπηρεσία καθώς και κάθε αλλαγή ή προσθαφαίρεση υπευθύνων.

  • 8 Δεκεμβρίου 2009, 18:40 | ΚΩΣΤΗΣ

    Η διάταξη θέλει πολύ προσοχή γιατί μπορεί να οδηγήσει σε ΜΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ πολλών και σημαντικών για το δημόσιο έλεγχο πράξεων της Διοίκησης. Θεωρώ ότι η φράση «με την επιφύλαξη» δεν πρέπει να συμπεριληφθεί γιατί θα έχει σαν αποτέλεσμα, έτσι όπως τίθεται, τη μη δημοσίευση ενώ μπορεί να γίνεται και κατάχρηση της «επίκλησης» προσωπικών και άλλων «δεδομένων» ακριβώς για να αποφευχθεί η δημοσίευση. Αντί λοιπόν για επιφύλαξη θα μπορούσε να τεθεί ότι η δημοσίευση όλων των πραξεων είναι ανεπιφύλακτος κανόνας πλην όμως δεν θα δημοσιεύονται τα στοιχεία αυτά των πράξεων που εμπίπτουν στις διατάξεις του ν. 2472/1997 (προσωπικά δεδομένα)όπως ισχύει. Νομίζω ότι αυτά πρέπει να ρυθμιστούν εδώ αναλυτικότερα και ΟΧΙ με Π.Δ. γιατί δεν είναι λεπτομέρειες τεχνικής φύσεως.

  • Συμφωνώ με την άποψη ότι άτομα και φορείς που γίνονται παραλήπτες δημοσίου χρήματος ΔΕΝ πρέπει να θεωρείται ότι υπόκεινται σε ρυθμίσεις προστασίας προσωπικών δεδομένων. Οπουδήποτε εμπλέκεται κατανάλωση δημοσίων πόρων, προτεραιότητα έχει η διαφάνεια παρά το απόρρητο προσωπικών δεδομένων.

  • 7 Δεκεμβρίου 2009, 19:05 | Γ.Φ.Γ

    Το άρθρο δεν θα πρέπει να αποτελέσει παράθυρο για την αποφυγή της δημοσίευσης των συμβάσεων πρόσληψης και των όρων αμοιβής, όλων όσων προσλήφτηκαν η θα προσληφθούν στο μέλλον από τη νέα κυβέρνηση, για την κάλυψη ειδικών θέσεων γραμματέων, συμβούλων, μελών ΔΣ, διοικητών οργανισμών-επιχειρήσεων και συναφών.

  • 7 Δεκεμβρίου 2009, 19:39 | ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

    1. Θα πρέπει να προσδιοριστεί επακριβώς τι αποτελεί στοιχείο προσωπικών δεδομένων, γιατί διαφορετικά με την πιθανό ισχυρισμό της έννοιας του έννομου συμφέροντος, δεν θα αναρτάται τίποτε.
    Να ισχύει ο γενικός κανόνας ότι υπηρεσία που παρέχεται από το Δημόσιο ή τον ευρύτερο φορέα είναι δημοσιοποιήσιμο, κάθε αιτία για την οποία διατίθεται κοινωνικός πόρος είναι δημοσιοποιήσιμη, κάθε υποχρέωση του πολίτη προς το κράτος στα πλαίσια των υποχρεώσεών του προς αυτό, είναι δημοσιοποιήσιμη.

  • 7 Δεκεμβρίου 2009, 18:27 | Μιχάλης

    Να δημοσιεύουνται και οι δικαστικές αποφάσεις καταδίκης ατόμων που διαπράττουν ποινικά αδικήματα όπως παιδεραστίας, απατεωνιές σε βάρος του δημοσίου και γενικά πράξεων που επηρεάζουν τον πολίτη και πρέπει να τις γνωρίζει για να προφυλάσσεται.

  • 7 Δεκεμβρίου 2009, 18:53 | Νίκος

    Το άρθρο αυτό είναι «παράθυρο» για να μήν δημοσιοποιούνται μία σειρά αποφάσεων και δεν πρέπει να ισχύει εάν πρόκειται για πράξεις της διοίκησης.

    Γιατί προφυλάσσεται ο Γιατρός στο Κολωνάκι με κότερο κτλ που δηλώνει εισόδημα 12.000; Δεν το δήλωσε στην Εφορί;