Αρχική Αναμόρφωση του πειθαρχικού δικαίου των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα, σύσταση Ελληνικού Κέντρου Εμπειρογνωμοσύνης...ΜΕΡΟΣ Α’ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΤΗΣ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ (άρθρα 1-2)Σχόλιο του χρήστη Σύλλογος Υπαλλήλων Υπουργείου Εργασίας | 20 Ιουλίου 2025, 16:11
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σύλλογος Υπαλλήλων Υπουργείου Εργασίας' | 20 Ιουλίου 2025, 16:11

    Τοποθέτηση του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Εργαζομένων Υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας στη δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών με τίτλο: Αναμόρφωση του πειθαρχικού δικαίου των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα, σύσταση Ελληνικού Κέντρου Εμπειρογνωμοσύνης Διοικητικών Μεταρρυθμίσεων και λοιπές διατάξεις Η κυβέρνηση, με το νέο σχέδιο νόμου για το πειθαρχικό δίκαιο στο Δημόσιο, επιλέγει τον δρόμο του φόβου και της πειθάρχησης απέναντι στους εργαζόμενους που αγωνίζονται και διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Ακόμα περισσότερο η κυβέρνηση επιχειρεί αφενός διά της πλαγίας οδού, την κατάργηση της συνταγματικά κατοχυρωμένης μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων αφετέρου την αποδυνάμωση της ανεξαρτησίας του κατά την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών έναντι ισχυρών οικονομικών συμφερόντων. Ειδικότερα με το συγκεκριμένο νομοθέτημα: 1. Καταργείται η συμμετοχή των δύο αιρετών εκπροσώπων των εργαζομένων με δικαίωμα ψήφου στα πειθαρχικά συμβούλια, καταλύοντας με αυτό το τρόπο κάθε έννοια συλλογικού ελέγχου και υπεράσπισης των εργαζομένων. Τα νέα πειθαρχικά συμβούλια θα στελεχώνονται από τα μέλη του Νομικού Συμβουλίου του κράτους και αποκλείονται από τη σύνθεσή τους και οι δικαστές (όπως ίσχυε μέχρι τώρα) οι οποίοι μέχρι τώρα διατελούσαν Πρόεδροι των Πειθαρχικών. Ως «εκπροσώπηση» των εργαζομένων παρουσιάζεται η δυνατότητα να παραστεί, χωρίς δικαίωμα ψήφου, εκπρόσωπος τριτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης, προκειμένου να τοποθετηθεί ενώπιον τον Πειθαρχικού Συμβουλίου, ύστερα από αίτηση του διωκόμενου υπαλλήλου, χωρίς όμως να έχει ουσιαστική παρέμβαση στη διαδικασία. Πρόκειται περί εμπαιγμού καθώς νομικοί που έχουν ως εργοδότη το κράτος θα αποφασίζουν μόνοι τους εντελώς για την τύχη δημοσίων υπαλλήλων χωρίς αντίλογο, επί της ουσίας. 2. Καταργούνται τα δευτεροβάθμια Πειθαρχικά συμβούλια καθώς και το δικαίωμα υποβολής ένστασης και κρίσης των αποφάσεων, αναγκάζοντας όσους αδικούνται να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη εμπλεκόμενοι σε μια πολυδάπανη χρονοβόρα και εν τέλη εξαντλητική διαδικασία. 3. Εισάγεται ως ιδιώνυμο αδίκημα η άρνηση υπαλλήλου να λάβει μέρος, να διευκολύνει ή να προβεί στη διαδικασία αξιολόγησης προβλέποντας ακόμα και την ποινή της οριστικής παύσης –απόλυσης σε περίπτωση αποχής από την αξιολόγηση για δύο συνεχόμενες αξιολογικές περιόδους. Πρόκειται, αναμφισβήτητα για μία περαιτέρω ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και έκφρασης, λαμβάνοντας υπόψη ότι την απόφαση αποχής – απεργίας από την αξιολόγηση λαμβάνουν δευτεροβάθμια ή τριτοβάθμια συνδικαλιστικά όργανα και η απεργία αποτελεί δικαίωμα. 4. Καταργείται το τεκμήριο της αθωότητας και η αρχή της αναλογικότητας καθώς αρκεί η σύλληψη και η επιβολή περιοριστικών όρων, για πλήθος αδικημάτων για να τεθεί ένας εργαζόμενος στο καθεστώς της αυτοδίκαιης αργίας. Έτσι ο υπάλληλος οδηγείται στην απαξίωση και στην εξαθλίωση, ακόμη και αν τελικά αποδειχτεί ότι είναι αθώος. Θα μπορούσε κάλλιστα στην κατηγορία αυτή να συμπεριληφθεί μια ενδεχόμενη σύλληψη υπαλλήλου στο πλαίσιο συνδικαλιστικής ή πολιτικής δράσης και η μετατροπή των κατηγοριών σε βάρος του πχ για «αντίσταση κατά της αρχής» ή ακόμη και αδικήματα που αφορούν διαφορές προσωπικού ή οικογενειακού χαρακτήρα. 5. Προστίθενται νέα αδικήματα όπως η άσκηση εργασίας ή έργου χωρίς προηγούμενη άδεια της υπηρεσίας. Ταυτόχρονα διευρύνεται το «αξιόποινο» σειράς δημόσιων ή υπηρεσιακών στάσεων κάτω από τη γενική και εξαιρετικά αόριστη και αναχρονιστική κατηγορία της «αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς εντός ή εκτός υπηρεσίας», κάτι που σημαίνει ότι μπορεί να συμπεριλαμβάνονται η πολιτική δράση, η προστασία του Δημοσίου συμφέροντος από πράξεις ή παραλήψεις της Διοίκησης, η συνδικαλιστική δράση προς υπεράσπιση των δικαιωμάτων εργαζομένων, η συμμετοχή σε δράσεις και διαδηλώσεις για μείζονα άλλα ζητήματα, πχ αντιπολεμικό κίνημα, αλλά ακόμα και πλευρές της προσωπικής ζωής των εργαζομένων. 6. Εισάγονται νέες ποινές όπως η αφαίρεση έως 4 μισθολογικών κλιμακίων και η στέρηση μισθολογικής εξέλιξης έως και 5 έτη. Επίσης αυξάνονται τα πρόστιμα που μπορούν να επιβάλλουν τα μονοπρόσωπα πειθαρχικά όργανα χωρίς καμία ανάμιξη πειθαρχικού συμβουλίου, (όπως Διευθυντές, Διοικητές Οργανισμών, Υπουργός, Γενικοί Γραμματείς κλπ) π.χ. αυξάνεται το πρόστιμο του υπουργού από αποδοχές 3 μηνών σε 5 μήνες. Αυξάνονται οι περιπτώσεις για τις οποίες μπορούν να επιβληθούν οικονομικά πρόστιμα, τα οποία αγγίζουν ακόμη και τα όρια της εξόντωσης αφού φτάνουν ακόμη και το ποσό των 100.000 ευρώ! 7. Εισάγεται επίσης η έννοια «πειθαρχικής συναλλαγής», δηλαδή ο διωκόμενος υπάλληλος να έχει τη δυνατότητα υπογραφής «ομολογίας ενοχής» για να του επιβληθεί μικρότερη ποινή. Πρόκειται για διαδικασία εξευτελισμού τόσο της ίδιας της έννοιας των πειθαρχικών συμβουλίων όσο και των υπαλλήλων, των οποίων η αξιοπρέπεια προσβάλλεται βάναυσα. 8. Μάλιστα, πλέον καταργείται η έννοια της φυσικής επίδοσης της οποιασδήποτε καταγγελίας και εισάγεται η επίδοση μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, και μάλιστα ο υπάλληλος θεωρείται δεδομένο ότι έχει ενημερωθεί όταν παρέλθουν 3 ημέρες από την αποστολή του μηνύματος, ακόμη και αν πχ βρίσκεται σε άδεια. Ως Σύλλογος Εργαζομένων Υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας διεκδικούμε: • Να αποσυρθεί τώρα το σχέδιο νόμου για το νέο πειθαρχικό. • Εκδημοκρατισμό του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα έπειτα από διαβούλευση με τους εκπροσώπους των εργαζομένων προκειμένου να εξαλειφθούν αντιδραστικοί και γενικόλογοι όροι ελέγχου της συμπεριφοράς ακόμη και ΕΚΤΟΣ εργασίας. • Να παραμείνει και να διευρυνθεί η συμμετοχή αιρετών εκπροσώπων στα πειθαρχικά όργανα. • Να σταματήσει κάθε ποινικοποίηση, έμμεση ή άμεση, της συνδικαλιστικής δράσης και της ελεύθερης έκφρασης. Στο εν λόγω νομοσχέδιο προβλέπεται και η ίδρυση ενός Ν.Π.Ι.Δ. με τον τίτλο «Ελληνικό Κέντρο Εμπειρογνωμοσύνης Διοικητικών Μεταρρυθμίσεων». Σχετικά με αυτές τις διατάξεις διαπιστώσαμε ορισμένα ζητήματα όσον αφορά τη σκοπιμότητα ίδρυσης, τη λειτουργία και τη στελέχωση του φορέα. Συγκεκριμένα: 1.Υποτίθεται ότι σκοπός του φορέα είναι η παροχή εμπειρογνωμοσύνης στην ημεδαπή και η εξαγωγή εθνικής τεχνογνωσίας στην αλλοδαπή, στο πλαίσιο της εκτέλεσης ή συμμετοχής στην υλοποίηση έργων μεταρρυθμιστικού χαρακτήρα στον τομέα της δημόσιας διοίκησης. Ωστόσο είναι η ίδια η κυβέρνηση της ΝΔ που έχει εκχωρήσει κρίσιμα στάδια του σχεδιασμού και της υλοποίησης δημόσιων πολιτικών και προγραμμάτων σε ιδιωτικές εταιρείες οι οποίες μεταξύ άλλων αναλαμβάνουν να συντάξουν σχέδια κοινών υπουργικών αποφάσεων, προσκλήσεις ενδιαφέροντος, οδηγούς προς τους πολίτες με ερωτήσεις και απαντήσεις, να συγκεντρώσουν την ισχύουσα νομοθεσία, να καθορίζουν και να παρακολουθούν χρονοδιαγράμματα καθώς και να κοστολογούν σημαντικές παραμέτρους έργων και προγραμμάτων όπως κριτήρια επιλεξιμότητας. Αυτή η επιλογή έχει οδηγήσει σε μία πρωτοφανή απώλεια τεχνογνωσίας και αποειδίκευσης καθώς και σε σπατάλη δημόσιων πόρων. Εύλογα προκύπτει το ερώτημα ποια ανάγκη εξυπηρετεί η ίδρυση του συγκεκριμένου φορέα όταν την ίδια στιγμή θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και να επεκταθεί το πετυχημένο παράδειγμα της Μονάδας Εμπειρογνωμόνων Απασχόλησης, Κοινωνικής Ασφάλισης, Πρόνοιας και Κοινωνικών Υποθέσεων (ΜΕΚΥ) αλλά και του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ); 2. Βάσει ποιας λογικής και ποιων κριτηρίων θα έχουν τη δυνατότητα να εγγράφονται στο Μητρώο Εμπειρογνώμων στελέχη του ιδιωτικού τομέα; Διαπιστώνουμε ότι όπως με τους ιδιώτες μάνατζερ στον ΕΦΚΑ για ακόμα μία φορά η κυβέρνηση απαξιώνει το υψηλά εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό της δημόσιας διοίκησης. 3. Σύμφωνα με το άρθρο 84 η θέση του Γενικού Διευθυντή θα μπορεί να στελεχώνεται από στελέχη του ιδιωτικού τομέα. Ταυτόχρονα, όπως αναφέρει το άρθρο 85 οι αποδοχές του Γενικού Διευθυντή θα καθορίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και Εσωτερικών και το ύψος τους δεν δύναται να υπερβαίνει τις αποδοχές Γενικού Γραμματέα Υπουργείου. Επιπλέον όπως αναφέρεται στο άρθρο 86 Για την ανάθεση έργου ή προγράμματος σε εμπειρογνώμονες μόνιμους πολιτικούς υπαλλήλους ή υπαλλήλους με σχέση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου εκδίδεται απόφαση του Γενικού Διευθυντή, ύστερα από εισήγηση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Διεθνούς Συνεργασίας και Μεταρρυθμίσεων του Κέντρου, με την οποία καθορίζονται και οι αποδοχές τους. Οι ως άνω αποδοχές δεν δύνανται να υπερβαίνουν κατ’ έτος τις ετήσιες αποδοχές Γενικού Γραμματέα Υπουργείου. Πρόκειται για μία νέα περίπτωση αδιαφάνειας και πελατειακών σχέσεων καθώς απουσιάζει η οποιαδήποτε αναφορά σε μία δομημένη διαδικασία ανάθεσης έργων ή προγραμμάτων σε εμπειρογνώμονες. Με άλλα λόγια μία ακόμα ευκαιρία να μοιραστούν δημόσιοι πόροι με αδιαφανή και αυθαίρετα κριτήρια. Από τη μία πλευρά η κυβέρνηση αρνείται να επαναφέρει το 13ο και 14ο μισθό και από την άλλη θα παρέχει υπέρογκες αμοιβές σε ιδιώτες μάνατζερ και εμπειρογνώμονες. Σε αυτή την περίπτωση το επιχείρημα περί δημοσιονομικού κόστους δεν ισχύει; 4. Καταληκτικά διαπιστώνουμε την τάση η ρύθμιση κρίσιμων νομοθετικών ζητημάτων να πραγματοποιείται μέσω υπουργικών αποφάσεων οι οποίες βασίζονται σε εξουσιοδοτικές διατάξεις, παρακάμπτοντας με αυτό τον τρόπο την κοινοβουλευτική διαδικασία και τη δημόσια διαβούλευση. Αυτή η πρακτική αντιτίθεται σε δύο από τις βασικές αρχές της καλής νομοθέτησης, τη διαφάνεια και τη δημοκρατική νομιμοποίηση, Ως Σύλλογος Εργαζομένων Υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας διεκδικούμε: • Απόσυρση των διατάξεων που προβλέπουν σύσταση ν.π.ι.δ. «Ελληνικό Κέντρο Εμπειρογνωμοσύνης Διοικητικών Μεταρρυθμίσεων» • Εφαρμογή ενιαίου μισθολογίου με αυξήσεις και επαναφορά 13ου και 14ου μισθού • Δραστικό περιορισμό των αναθέσεων έργων και προγραμμάτων σε ιδιωτικές εταιρείες • Κατάργηση κάθε διάταξης που προβλέπει την στελέχωση των θέσεων ευθύνης από ιδιώτες και μετακλητούς • Αξιοποίηση των υφιστάμενων μονάδων εμπειρογνωμόνων και δημιουργία νέων ανά υπουργείο ή τομέα πολιτικής οι οποίες θα στελεχώνονται με μόνιμο και σταθερό προσωπικό. Διαμόρφωση πλαισίου για το συντονισμό και τη συνεργασία αυτών των μονάδων για την επίλυση σύνθετων-διυπουργικών ζητημάτων δημόσιας πολιτικής Το Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων Υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας