• Σχόλιο του χρήστη 'Χρήστος Δ. Πρασκίδης' | 20 Οκτωβρίου 2009, 15:59

    Αυτό το "χωρίς αποκλειστική χρήση" τουλάχιστον σήμερα δεν ισχύει στην πράξη, ενώ θα έπρεπε σε κάποιες των παραπάνω περιπτώσεων. Στην περιοχή μου Δήμαρχοι δήμων των 4-5000 κατοίκων, όλοι (οι δήμαρχοι) έχουν από ένα αυτοκίνητο πολυτελείας, μεγάλου κυβισμού, για αποκλειστική ιδιωτική χρήση με το οποίο κινούνται κατά κανόνα για ιδιωτικές υποθέσεις τους, πολύ περισσότερο απ' ότι για υπηρεσιακές. Καθημερινό το ζήτημα αυτό, που αν συναρτηθεί και με άλλα, που δεν είναι του παρόντος, αποτελούν ένα διαρκές σκάνδαλο. Όπως όλοι οι εργαζόμενοι, θα πρέπει να έχουν το δικό τους, ιδιωτικό, όχημα. Μέχρι πριν από 15 χρόνια κανείς δήμος (από αυτούς της περιοχής μου)δε διέθετε αυτοκίνητο για το δήμαρχο και δεν υπήρχε φυσικά κανένα εκ τούτου προερχόμενο πρόβλημα. Ο κάθε ένας από τους αναφερόμενους στο προς διαβούλευση σχέδιο, πρέπει να πηγαίνει στην υπηρεσία του και να φεύγει από αυτήν με το δικό του όχημα η με όποιο άλλο τρόπο θέλει. Οι υπηρεσίες έχουν και πρέπει να έχουν οχήματα για τις ανάγκες τους. Αν υπάρξει ανάγκη για μετακίνηση κάποιου Γ. Γραμματέα, νομάρχη, αξιωματικού, δημάρχου κλπ μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα από τα οχήματα που χρησιμοποιεί ο κάθε υπάλληλος για υπηρεσιακούς λόγους και όχι κάτι ιδιαίτερο για τα αξιώματα αυτά. Δεν μου έγινε κατανοητό γιατί σύμφωνα με το προσχέδιο ο δήμαρχος δήμου άνω των 10.000 κατοίκων χρειάζεται αυτοκίνητο ενώ οι κάτω των 10.000 κατοίκων όχι. Ίσα-ίσα που οι μικροί συνήθως αγροτικοί δήμοι αποτελούνται από πολλούς οικισμούς, πολλές φορές απομακρυσμένους, χωρίς συγκοινωνία, ενώ οι δήμοι π.χ. της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης παρότι πολυπληθέστεροι έχουν πολύ μικρότερη κτηματική περιοχή και πολλές φορές ίσως εξυπηρετεί η μετακίνηση να γίνεται με ΜΜΜ. Πολύ σημαντικό (ίσως το σημαντικότερο) είναι ο έλεγχος για κατάχρηση όσων ισχύουν κάθε φορά, να είναι αυστηρός, απροειδοποίητος και να υπάρχουν ξεκάθαρες οι επιπτώσεις αναλόγως με την παράβαση.