Αρχική Πολυεπίπεδη διακυβέρνηση και διαχείριση κινδύνων στον δημόσιο τομέαΆρθρο 8 Μεθοδολογία κατανομής αρμοδιοτήτων στα επίπεδα διακυβέρνησης

Άρθρο 8 Μεθοδολογία κατανομής αρμοδιοτήτων στα επίπεδα διακυβέρνησης

1. Κάθε αρμόδιος φορέας του δημοσίου τομέα, σύμφωνα με την περ. α΄ της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α` 143), για την κατανομή αρμοδιοτήτων στα επίπεδα διακυβέρνησης:
α. Σε πρώτο στάδιο αα) συσχετίζει τις αρμοδιότητές του προς τις δημόσιες πολιτικές σύμφωνα με τη λειτουργική ταξινόμηση του άρθρου 7, αβ) εντοπίζει τους εμπλεκόμενους φορείς σε κάθε επίπεδο διακυβέρνησης και αγ) αξιολογεί τον σκοπό και το αντικείμενο της εκάστοτε δημόσιας πολιτικής, τη διαθεσιμότητα και την καταλληλότητα των αναγκαίων πόρων κάθε εμπλεκόμενου φορέα κατά την ενάσκηση της συγκεκριμένης δημόσιας πολιτικής.
β. Σε δεύτερο στάδιο και σε περίπτωση που εντοπίζονται αρμοδιότητες σε κοινά πεδία σύμφωνα με τη λειτουργική ταξινόμηση και ασκούνται από πλείονες φορείς διαφορετικών επιπέδων διακυβέρνησης, είναι δυνατή η ανακατανομή και μεταφορά αρμοδιοτήτων με στόχο την αποτελεσματικότερη εφαρμογή της δημόσιας πολιτικής στο πεδίο.
2. Η ανακατανομή ή μεταφορά των αρμοδιοτήτων μεταξύ επιπέδων διακυβέρνησης διενεργείται σύμφωνα με τις γενικές αρχές του Εθνικού Συστήματος Πολυεπίπεδης Διακυβέρνησης του άρθρου 6, στο πλαίσιο του άρθρου 102 του Συντάγματος.

Σχόλια
  • 28 Νοεμβρίου 2022, 10:29 | Κωνσταντίνος Σούλης

    Θεωρώ ότι το άρθρο 8 είναι ασαφές, θα πρέπει να υπάρξει περαιτέρω επεξεργασία και θα πρέπει να συμπεριληφθεί και αυτό στις εξουσιοδοτικές διατάξεις όπου με απόφαση υπουργού που θα περιγράφεται επακριβώς τη μεθοδολογία και τον τρόπο κατανομής αρμοδιοτήτων στα επίπεδα διακυβέρνησης με χρήση προτυποποιημένων εγγράφων και αντίστοιχους ρόλους και καθήκοντα.
    Για παράδειγμα αν πάρουμε έναν φορέα τοπικής αυτοδιοίκησης, πχ έναν Δήμο, με βάση τα όσα αναφέρονται στο άρθρο αυτό και βάσει του άρθρου 7, θα πρέπει να συσχετίσει τις αρμοδιότητες του σε κάποιο θεματικό αντικείμενο του τρίτου επιπέδου. Στη συνέχεια θα πρέπει να εντοπίσει για τη συγκεκριμένη αρμοδιότητα τους εμπλεκόμενους φορείς σε κάθε επίπεδο διακυβέρνησης, η πλειονότητα των αρμοδιοτήτων των Δήμων να είναι μόνο στο επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης και στη συνέχεια να αξιολογήσει το σκοπό και το αντικείμενο της εκάστοτε δημόσιας πολιτικής. Η αξιολόγηση της δημόσιας πολιτικής δεν μπορεί να γίνει από έναν ΟΤΑ, καθώς αυτή αποφασίζεται σε επίπεδο κεντρικού κράτους. Στην συνέχεια θα πρέπει να αξιολογήσει τη διαθεσιμότητα και την καταλληλόλητα των αναγκαίων πόρων κάθε εμπλεκόμενου φορέα κατά την ενάσκηση της συγκεκριμένης δημόσιας πολιτικής. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο σε επίπεδο άσκησής της αρμοδιότητάς και όχι της δημόσιας πολιτικής και αποκλειστικά για τον ίδιο φορέα και όχι για τους άλλους εμπλεκόμενους.
    Εδώ επίσης υπάρχει το ζήτημα των αρμοδιοτήτων. Αυτές είναι καταγεγραμμένες στον ΟΕΥ κάθε φορέα, οπότε το ερώτημα που τίθεται κατά πόσο είναι επικαιροποιημένος ο ΟΕΥ κάθε φορέα.
    Επίσης ποιος θα επικυρώνει ότι έχει συσχετισθεί το σύνολο των αρμοδιοτήτων του φορέα έτσι όπως προβλέπονται από τον ΟΕΥ ή το όποιο άλλο θεσμικό πλαίσιο?
    Ακόμη ένας Δήμος έχει ένα σύνολο εποπτευόμενων φορέων, πχ τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα, υπάγονται και αυτοί οι φορείς στις διατάξεις του νόμου (γενικά στα ΔΗΠΕΘΕ ζήτημα είναι να υπάρχουν 1-2 διοικητικοί υπάλληλοι).

Σχόλια