• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ' | 17 Δεκεμβρίου 2018, 09:35

    Βασική θέση της Ε.Σ.Α.μεΑ. και σύσσωμου του αναπηρικού κινήματος της χώρας είναι ότι το παρόν σχέδιο νόμου μπορεί να συμβάλλει -μέσω του ανταγωνισμού- στην άρση αρκετών από τα εμπόδια που αντιμετωπίζει επί σειρά ετών το 16 % των πολιτών με αναπηρία στον ιδιωτικό τομέα, τόσο στον τομέα της απασχόλησης όσο και στον τομέα της παροχής αγαθών και υπηρεσιών, δεδομένου ότι οι στρατηγικοί επενδυτές μπορούν να αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμηση. Ως εκ τούτου, οι προτάσεις που ακολουθούν στοχεύουν στην ενσωμάτωση της διάστασης της αναπηρίας (αρχή της μη διάκρισης λόγω αναπηρίας και προσβασιμότητα) για την άρση υφιστάμενων, αλλά και την πρόληψη δημιουργίας νέων, εμποδίων σε βάρος των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις. Επίσης, οφείλουμε να αναφέρουμε ότι βάσει των απαιτήσεων: α) της παρ. 3 του άρθρο 4 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία που η ελληνική Βουλή κύρωσε με τον ν.4074/2012, σύμφωνα την οποία: «Κατά την ανάπτυξη και εφαρμογή της νομοθεσίας και των πολιτικών, για να εφαρμοστεί η παρούσα Σύμβαση και σε άλλες διαδικασίες λήψης αποφάσεων που αφορούν ζητήματα σχετικά με τα άτομα με αναπηρίες, τα Συμβαλλόμενα Κράτη θα συμβουλεύονται συνεχώς και θα εμπλέκουν ενεργά τα άτομα με αναπηρίες […] μέσω των αντιπροσωπευτικών οργανώσεών τους», και β) της παρ. 1 του άρθρου 68 του ν. 4488/2017, σύμφωνα με την οποία: «1. Κατά το στάδιο της νομοπαραγωγικής διαδικασίας τα αρμόδια όργανα συνεκτιμούν τα δικαιώματα των ΑμεΑ, όπως αυτά περιγράφονται στη Σύμβαση […] και κατά τη διάρκεια της κατάρτισης σχεδίων νόμου, συνεργάζονται με το Συντονιστικό Μηχανισμό του άρθρου 69 και με το Κεντρικό Σημείο Αναφοράς του άρθρου 70 και τελούν σε διαβούλευση με αναγνωρισμένες αντιπροσωπευτικές οργανώσεις του αναπηρικού κινήματος […]», το Υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης θα έπρεπε να έχει συνεργαστεί στενά με την Ε.Σ.Α.μεΑ. πριν από την ανάρτηση του σχεδίου νόμου στον διαδικτυακό τόπο της ανοιχτής διακυβέρνησης. Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη τις παρακάτω επιταγές/απαιτήσεις/κατευθύνσεις/διαπιστώσεις: 1. Την παρ. 6 του Άρθρου 21 του Συντάγματος της χώρας, σύμφωνα με την οποία «τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας», 2. Τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, η οποία, μεταξύ άλλων, επιβάλλει την προώθηση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία ως εργαζόμενων και ως εξυπηρετούμενων. Πιο συγκεκριμένα: -σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 4 «Γενικές Υποχρεώσεις», τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναλαμβάνουν: « […] γ. Να λάβουν υπόψη την προστασία και την προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρίες, σε όλες τις πολιτικές και τα προγράμματά τους […], ε. Να λάβουν όλα τα κατάλληλα μέτρα προκειμένου να εξαλειφθούν οι διακρίσεις βάσει της αναπηρίας, από οποιοδήποτε πρόσωπο, οργανισμό ή ιδιωτική επιχείρηση, στ. Να αναλάβουν ή να προάγουν την έρευνα και ανάπτυξη των καθολικά σχεδιασμένων αγαθών, υπηρεσιών, εξοπλισμού και εγκαταστάσεων, όπως αυτό καθορίζεται στο άρθρο 2 της παρούσας Σύμβασης, που θα πρέπει να απαιτήσουν την ελάχιστη δυνατή προσαρμογή και το λιγότερο κόστος, προκειμένου να ικανοποιούνται οι συγκεκριμένες ανάγκες ενός ατόμου με αναπηρίες, να προάγουν τη διαθεσιμότητα και τη χρήση τους και να προάγουν τον καθολικό σχεδιασμό κατά την ανάπτυξη των προτύπων και κατευθυντήριων οδηγιών, ζ. Να αναλάβουν ή προάγουν την έρευνα και ανάπτυξη και να προάγουν τη διαθεσιμότητα και χρήση των νέων τεχνολογιών, συμπεριλαμβανομένων και των τεχνολογιών της πληροφορίες και των επικοινωνιών, των βοηθημάτων κινητικότητας, των συσκευών και υποβοηθητικών τεχνολογιών, τα οποία είναι κατάλληλα για τα άτομα με αναπηρίες, δίνοντας προτεραιότητα στις τεχνολογίες με προσιτό κόστος […]». -σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 9 «Προσβασιμότητα», τα Συμβαλλόμενα Κράτη λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα προκειμένου: «[…] β. να διασφαλίζουν ότι οι ιδιωτικοί φορείς, οι οποίοι προσφέρουν εγκαταστάσεις και υπηρεσίες που είναι ανοικτές ή παρέχονται στο κοινό, λαμβάνουν υπόψη τους όλες τις μορφές της προσβασιμότητας για τα άτομα με αναπηρίες […]», Επιπρόσθετα: ii) σύμφωνα με τον ν.4488/2017 και δη: - με την παρ. 1 του άρθρο 61 «Κάθε φυσικό πρόσωπο ή νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου υποχρεούται να διασφαλίζει την ισότιμη άσκηση των δικαιωμάτων των ΑμεΑ στο πεδίο των αρμοδιοτήτων ή δραστηριοτήτων του, λαμβάνοντας κάθε πρόσφορο μέτρο και απέχοντας από οποιαδήποτε ενέργεια ή πρακτική που ενδέχεται να θίγει την άσκηση των δικαιωμάτων των ΑμεΑ. Ιδίως υποχρεούται: α) να αφαιρεί υφιστάμενα εμπόδια κάθε είδους, β) να τηρεί τις αρχές καθολικού σχεδιασμού σε κάθε τομέα της αρμοδιότητάς του ή της δραστηριοποίησής του, προκειμένου να διασφαλίζει για τα ΑμεΑ την προσβασιμότητα των υποδομών, των υπηρεσιών ή των αγαθών που προσφέρει, γ) να παρέχει, όπου απαιτείται σε συγκεκριμένη περίπτωση, εύλογες προσαρμογές υπό τη μορφή εξατομικευμένων και κατάλληλων τροποποιήσεων, ρυθμίσεων και ενδεδειγμένων μέτρων, χωρίς την επιβολή δυσανάλογου ή αδικαιολόγητου βάρους, δ) να απέχει από πρακτικές, κριτήρια, συνήθειες και συμπεριφορές που συνεπάγονται διακρίσεις σε βάρος των ΑμεΑ, ε) να προάγει με θετικά μέτρα την ισότιμη συμμετοχή και άσκηση των δικαιωμάτων των ΑμεΑ στον τομέα της αρμοδιότητας ή δραστηριότητάς του», -με την παρ. 2 του άρθρο 68 «Στην ανάλυση συνεπειών ρυθμίσεων που συνοδεύει κάθε σχέδιο νόμου, προσθήκη ή τροπολογία, καθώς και κανονιστικές αποφάσεις μείζονος οικονομικής ή κοινωνικής σημασίας, συμπεριλαμβάνεται ειδική ενότητα τεκμηρίωσης της συμβατότητας των προτεινόμενων ρυθμίσεων με τη Σύμβαση, καθώς και των ειδικών συνεπειών των προτεινόμενων ρυθμίσεων στα ΑμεΑ», ii) σύμφωνα με το άρθρο 26 του ν. 4067/2012 (Νέος Οικοδομικός Κανονισμός) «1. Στους χώρους όλων των νέων κτιρίων εκτός των κτιρίων με χρήση κατοικίας […] επιβάλλεται να εξασφαλίζεται η οριζόντια και κατακόρυφη αυτόνομη και ασφαλής προσπέλαση από άτομα με αναπηρία ή εμποδιζόμενα άτομα και η εξυπηρέτηση αυτών σε όλους τους εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους των κτιρίων σύμφωνα με τις Οδηγίες Σχεδιασμού του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής “Σχεδιάζοντας για Όλους”, όπως αυτές τροποποιούνται και ισχύουν κάθε φορά. [...] Ειδικά για τα κτίρια με χρήση κατοικίας επιβάλλεται να εξασφαλίζεται η αυτόνομη και ασφαλής οριζόντια και κατακόρυφη προσπέλαση από άτομα με αναπηρία ή εμποδιζόμενα άτομα σε όλους τους εξωτερικούς και εσωτερικούς κοινόχρηστους χώρους των κτιρίων κατοικίας, καθώς επίσης και η διασφάλιση συνθηκών εύκολης μετατρεψιμότητας των κατοικιών σε κατοικίες μελλοντικών χρηστών με αναπηρία/εμποδιζόμενων ατόμων, χωρίς να θίγεται ο φέρων οργανισμός του κτιρίου» και ότι «3. Οι κοινής χρήσης υπαίθριοι χώροι των οικοπέδων, στα οποία κατασκευάζονται τα κτίρια που αναφέρονται στην παράγραφο 1, επιβάλλεται να διαμορφώνονται κατάλληλα, εφόσον το επιτρέπει η μορφολογία του εδάφους ώστε να χρησιμοποιούνται και από άτομα με αναπηρία ή εμποδιζόμενα άτομα. 4. Στα υφιστάμενα πριν από την ισχύ του παρόντος νόμου κτίρια που στεγάζονται [...] ή έχουν χρήσεις [...] προσωρινής διαμονής, [...] επιβάλλεται να γίνουν οι απαραίτητες διαμορφώσεις, ώστε οι λειτουργικοί χώροι τους να είναι προσπελάσιμοι από άτομα με αναπηρία ή εμποδιζόμενα άτομα. Οι διαμορφώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο αυτή γίνονται σύμφωνα με τις Οδηγίες Σχεδιασμού του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, που αναφέρονται στην παραπάνω παράγραφο 1 και θα πρέπει να ολοκληρωθούν μέχρι το 2020, με την προϋπόθεση ότι δεν θίγεται ο φέρων οργανισμός του κτιρίου, άλλως τα κτίρια θα θεωρούνται αυθαίρετα.»., 3. Τον ν. 4443/2016 (Αρ. ΦΕΚ 232 Α’/9.12.2016) - με τον οποίο ενσωματώνεται στην εθνική μας νομοθεσία η Οδηγία 78/2000 – ο οποίος απαγορεύει τις «άμεσες» και «έμμεσες» διακρίσεις σε βάρος των υποψήφιων εργαζομένων και των εργαζομένων με αναπηρία (άρθρο 2). Επιπρόσθετα, σύμφωνα με τον ίδιο νόμο, η μη εφαρμογή «εύλογων προσαρμογών» συνιστά διάκριση (άρθρο 2), 4. Τα άρθρα 33, 34 και 35 του Κανονισμού (ΕΕ) υπ’ αριθ. 651/2014 της Επιτροπής της 17ης Ιουνίου 2014 για την απασχόληση εργαζόμενων με αναπηρία και την παροχή σε αυτά εύλογων προσαρμογών, 5. Το άρθρο 7 του Κανονισμού (ΕΕ) 1303/2013 (Κανονιστικό Πλαίσιο Ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών και Επενδυτικών Ταμείων για την προγραμματική περίοδο 2014 – 2020), επιβάλλει στα κράτη μέλη τη λήψη των κατάλληλων μέτρων προκειμένου «[…] να αποτρέψουν κάθε διάκριση εξαιτίας του φύλου, της […] αναπηρίας, της ηλικίας ή του γενετήσιου προσανατολισμού κατά την εκπόνηση και υλοποίηση των προγραμμάτων. Ειδικότερα, η προσβασιμότητα για τα άτομα με αναπηρίες λαμβάνεται υπόψη σε όλα τα στάδια της προετοιμασίας και της εφαρμογής των προγραμμάτων [..]», 6. Τον αναπτυξιακό ν. 4399/2016, στον οποίο περιλαμβάνεται η παρ. 5 του άρθρου 4 που αφορά στην εφαρμογή του «Κανόνα μη διάκρισης και της προσβασιμότητας των ατόμων με αναπηρία», 7. Η εφαρμογή των 17 στόχων που περιλαμβάνονται στην «Ατζέντα 2030» για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη – η οποία υιοθετήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2015 από τα 193 κράτη-μέλη του ΟΗΕ, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η Ελλάδα- φιλοδοξούν να συμβάλλουν στην αλλαγή του μοντέλου ανάπτυξης. Από τη μια μεριά η δικαιωματική προσέγγιση της αναπηρίας, όπως αυτή κατοχυρώνεται από τη Σύμβαση των ΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, η οποία εστιάζει στην άρση όλων των εμποδίων, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών και περιβαλλοντικών, και από την άλλη το νέο μοντέλο ανάπτυξης, που προωθείται μέσω της «Ατζέντας 2030», με επίκεντρο τον άνθρωπο, τα δικαιώματά του και το περιβάλλον, πρέπει να αποτελέσουν τη βάση πάνω στην οποία η ελληνική Πολιτεία οφείλει να στηρίξει τον νέο αναπτυξιακό σχεδιασμό της, ο οποίος πρέπει να «αποτυπωθεί» και στο συγκεκριμένο σχεδίου νόμου, 8. Τα άτομα με αναπηρία αποτελούν περίπου το 16% των καταναλωτών, μια αγορά υποτιμημένη μέχρι σήμερα από τις επιχειρήσεις. Αν μάλιστα σε αυτό το ποσοστό προστεθούν οι οικογένειες των ατόμων με αναπηρίες και άλλες ομάδες με παρόμοιες ανάγκες, όπως τα άτομα τρίτης ηλικίας, το ποσοστό αυτό αποκτά τεράστια δυναμική, η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία αιτείται τη συμπερίληψη στο παρόν σχέδιο νόμου διατάξεων που θα υποχρεώνουν τους στρατηγικούς επενδυτές να συμβάλλουν: α) στην ενίσχυση της απασχόλησης των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, β) στην έρευνα και ανάπτυξη καθολικά σχεδιασμένων αγαθών, υπηρεσιών, εξοπλισμού, εγκαταστάσεων και υποστηρικτικής τεχνολογίας, για την αποφυγή της δημιουργίας νέων εμποδίων σε βάρος των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις και συνακόλουθα της άρσης του αποκλεισμού τους από την κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας. Βάσει όλων των προαναφερθέντων, η Ε.Σ.Α.μεΑ. αιτείται να συμπεριληφθούν στο σχέδιο νόμου ανά άρθρο οι παρακάτω προτάσεις μας, οι οποίες συνάδουν απόλυτα με τον αναπτυξιακό σχεδιασμό της Κυβέρνησης για «μετάβαση σ’ ένα νέο υπόδειγμα βιώσιμης, καινοτόμου και δίκαιης ανάπτυξης, για τους πολλούς και όχι για τους λίγους». Άρθρο 1- Ορισμός, κριτήρια και κατηγορίες Στρατηγικών Επενδύσεων Η παρ. 1 να συμπληρωθεί ως ακολούθως: «1. Ως «Στρατηγικές Επενδύσεις» νοούνται οι επενδύσεις, ιδίως σε τομείς οικονομικών δραστηριοτήτων διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων ή υπηρεσιών με κύρια χαρακτηριστικά την εξωστρέφεια, την καινοτομία και τον καθολικό σχεδιασμό («σχεδιασμό για όλους»), καθώς και την υψηλή προστιθέμενη αξία, οι οποίες λόγω της στρατηγικής τους βαρύτητας για την εθνική ή και την τοπική οικονομία, μπορούν να επιφέρουν ποσοτικά και ποιοτικά αποτελέσματα σημαντικής εντάσεως για την αύξηση της απασχόλησης, συμπεριλαμβανομένης και της απασχόλησης ευπαθών ομάδων του πληθυσμού όπως είναι τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, την παραγωγική ανασυγκρότηση και την ανάδειξη του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος της χώρας σύμφωνα με τις αρχές της κοινωνικά δίκαιης, δίχως αποκλεισμούς, ισόρροπης και αειφόρου ανάπτυξης και με την Εθνική Αναπτυξιακή Στρατηγική. Οι «Στρατηγικές Επενδύσεις» διακρίνονται στις εξής κατηγορίες:» Αιτιολόγηση: οι προαναφερθείσες προτεινόμενες προσθήκες βασίζονται στις συνταγματικές επιταγές (άρθρο 21, παρ.6), στις απαιτήσεις της εθνικής νομοθεσίας (ν.4074/ 2012, ν.4488/2017, ν. 4443/2016, ν.4399/2016) και του Κανονισμού (ΕΕ) υπ. αριθ. 651/2014 της Επιτροπής της 17ης Ιουνίου 2014 καθώς και στην «Ατζέντα 2030» για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη. Πρέπει να επισημανθεί ότι τα κριτήρια για την ένταξη των επενδυτικών προτάσεων στις Στρατηγικές Επενδύσεις, θα έπρεπε, για λόγους διαφάνειας και λογοδοσίας, αφενός να εξειδικεύονται περισσότερο και να παρουσιάζονται κωδικοποιημένα (όπως π.χ. τα κριτήρια επιλογής πράξεων στα Επιχειρησιακά Προγράμματα του ΕΣΠΑ 2014 - 2020), αφετέρου να περιλαμβάνονται σε ένα άρθρο και όχι σε διάφορα, όπως συμβαίνει στο παρόν σχέδιο νόμου (βλ. άρθρα 1, 7, 11 κ.λπ.). Έννοιες όπως η καινοτομία, η υψηλή προστιθέμενη αξία κ.λπ. είναι πολύ γενικές και συνακόλουθα ανοιχτές σε πολλές αναγνώσεις.