• Σχόλιο του χρήστη 'ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ' | 16 Σεπτεμβρίου 2019, 17:54

    Σχόλια επί της παραγράφου 3. και των αναπτυξιακών διατάξεων εν γένει. Στο άρθρο 11 του ν. 4608/2019 προστίθεται παράγραφος 4 ως εξής: « 4. Για την πραγματοποίηση Στρατηγικών Επενδύσεων επιτρέπονται συγκεκριμένες και ειδικές παρεκκλίσεις από τους ισχύοντες όρους και περιορισμούς δόμησης της περιοχής για λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος όπως αυτοί προσδιορίζονται και εξειδικεύονται στο άρθρο 10 παρ.1, εφόσον κρίνεται απαραίτητο για την πραγματοποίηση της επένδυσης. Η αιτιολόγηση και η σχετική τεκμηρίωση γίνονται με ευθύνη του φορέα της επένδυσης, συνυποβαλλόμενες με το φάκελο του άρθρου 16 και εγκρίνονται κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 13 του παρόντος.» Οι περιβαλλοντικές και κοινωνικές ανησυχίες - και για λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος - απαιτούν αυστηρότερους όρους και δεσμεύσεις (όχι απλά ενδεικτικά μέτρα) παρά παρεκκλίσεις, ακριβώς λόγω της έκτασης των επιπτώσεων που επιφέρουν. Οι Στρατηγικές Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων - όπως δηλώνει και ο τίτλος - ΗΔΗ δε συμπεριλαμβάνουν εμπεριστατωμένες εκτιμήσεις των (μόνιμων) επιπτώσεων που ΘΑ επέλθουν στις τοπικές οικονομίες, δημογραφίες και φυσιογνωμίες παρά γνωμοδοτούν μιλώντας ασαφώς για θετικά αποτελέσματα τα οποία σε σημαντικό βαθμό καταρρίπτονται από μελέτες και έρευνες σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Αντίστοιχα χαλαρή είναι και η αντιμετώπιση του "περιορισμένου" περιβαλλοντικού κόστους που εκτιμάται ότι ΘΑ προκληθεί αφενός γιατί συνεχίζεται αμείωτο το περιβαλλοντικό αποτύπωμα αφετέρου γιατί αναφέρονται σε συστάσεις και όχι σε δεσμευτικά μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος. Περιορισμοί και όροι που προκαλούν καθυστερήσεις στην αξιοποίηση ακινήτων όπως: - Δάση και δασικές εκτάσεις - Περιοχές του δικτύου Natura 2000 ή περιοχές προστασίας ειδικών οικοτόπων - Ζώνες αιγιαλού, παραλίας και λιμένα - Ύδατα, υδατορέματα, υγρότοπους, όχθες πλεύσιμων ποταμών και μεγάλων λιμνών - Αρχαιολογικούς χώρους ή ιστορικούς τόπους - Παραδοσιακούς οικισμούς, παραδοσιακά σύνολα ή προστατευόμενους χώρους θα έπρεπε να εξαιρούνται παρεκκλίσεων και να υπόκεινται σε αυστηρότερους κανονισμούς. Δεδομένης της χαλαρότητας με την οποία ΗΔΗ αντιμετωπίζεται η δημόσια περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου, δη οι δασικές εκτάσεις και οι οικοτόποι (ειδικοί και μη), το δημόσιο συμφέρον εξασφαλίζεται με την απένταξή τους από τα υπό εκμετάλλευση ακίνητα και τον επαναπροσδιορισμό του δημοσίου καθήκοντος για την προστασία αυτών εκ μέρους των δημοσίων και τοπικών φορέων στους οποίους (και θα έπρεπε) να ανήκουν [το σχόλιο αφορά και δημόσια περιουσία του ΕΔ που ανήκει στην ΕΕΣΥΠ]. Όπως με τις διατάξεις περί αιγιαλού που τέθηκαν εκτός του νομοσχεδίου για περαιτέρω επεξεργασία, έτσι το όλο νομοσχέδιο θα έπρεπε να αποχαρακτηριστεί ως κατεπείγον και να παραχθεί ουσιαστικός διάλογος, διάλογος ο οποίος ΔΕΝ προκύπτει από τον τρόπο με τον οποίο διενεργείται σήμερα η διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης. Η προθεσμία της διαβούλευσης είναι πολύ μικρή ενώ δεν ορίζεται σαφής διαδικασία για την ενσωμάτωση (ή μη) των σχολίων στο σχετικό κείμενο κ.ά. Σχετικά με τις προθεσμίες και με έμφαση στη διαδικασία έγκρισης των επενδυτικών Σχεδίων, με το άρθρο 12 παράγραφος 2 περίπτωση β του νόμου 3986/2011: "Οι προθεσμίες που προβλέπονται στο άρθρο 7 της ανωτέρω κ.υ.α., οι οποίες είναι άνω των 5 ημερών και έως 15 ημέρες, μειώνονται κατά 5 ημέρες, ενώ όλες οι υπόλοιπες κατά 10 ημέρες"... αντί να αυξάνονται, γεγονός που υποκρύπτει λοιπές σκοπιμότητες.