ΜΕΡΟΣ Α΄ ΠΡΟΣΕΛΚΥΣΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ – Άρθρο 1 Τροποποίηση ν. 4608/2019 (Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα και προσέλκυση Στρατηγικών Επενδύσεων και άλλες διατάξεις)

1. Το πρώτο εδάφιο της περίπτωσης ε’ της παραγράφου 2 του άρθρου 10 του ν. 4608/2019 αντικαθίσταται ως εξής:
«ε) «Αυτοδίκαια εντασσόμενες Στρατηγικές Επενδύσεις», όπως οι επενδύσεις του ν. 3389/2005 (Α` 232) που έχουν εγκριθεί από τη Διυπουργική Επιτροπή ΣΔΙΤ και οι επενδύσεις του άρθρου 8 του ν. 4271/2014 (Α` 144) για τα Ευρωπαϊκά Ενεργειακά Έργα Κοινού Ενδιαφέροντος – Projects of Common Interest (PCI).»
2. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 11 του ν. 4608/2019 αντικαθίσταται ως εξής:
«Για τις επενδύσεις της περίπτωσης β’ και της υποπερίπτωσης ββ΄ της περίπτωσης γ΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 10, ο ανώτατος επιτρεπόµενος συντελεστής δόµησης που προβλέπεται στην περίπτωση β΄ της παρ. 1 του Κεφαλαίου Γ΄ του άρθρου 11 του ν. 3986/2011 (Α΄ 152) ορίζεται σε 0.6.»
3. Στο ρθρο 11 του ν. 4608/2019 προστίθεται παράγραφος 4 ως εξής:
« 4. Για την πραγματοποίηση Στρατηγικών Επενδύσεων επιτρέπονται συγκεκριμένες και ειδικές παρεκκλίσεις από τους ισχύοντες όρους και περιορισμούς δόμησης της περιοχής για λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος όπως αυτοί προσδιορίζονται και εξειδικεύονται στο άρθρο 10 παρ.1, εφόσον κρίνεται απαραίτητο για την πραγματοποίηση της επένδυσης. Η αιτιολόγηση και η σχετική τεκμηρίωση γίνονται με ευθύνη του φορέα της επένδυσης, συνυποβαλλόμενες με το φάκελο του άρθρου 16 και εγκρίνονται κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 13 του παρόντος.»
4. Η παράγραφος 5 του Άρθρου 13 του ν. 4608/2019 αντικαθίσταται ως εξής:
«Σε περίπτωση άπρακτης παρέλευσης της προθεσμίας της παραγράφου 1, η αρμοδιότητα έκδοσης κάθε άδειας, με εξαίρεση των αδειών εγκατάστασης και λειτουργίας Στρατηγικών Επενδύσεων, η αρμοδιότητα έκδοσης των οποίων ρυθμίζεται στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 1α, μπορεί να μεταφέρεται στον Υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων, ο οποίος, μετά από εισήγηση της Γενικής Γραμματείας Στρατηγικών και Ιδιωτικών Επενδύσεων του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, βεβαιώνει την παρέλευση της ανωτέρω προθεσμίας, και είτε αιτιολογημένα εκδίδει τη σχετική άδεια λαμβάνοντας υπόψη την αίτηση, τα στοιχεία του φακέλου και τις κείμενες διατάξεις, είτε αιτιολογημένα την απορρίπτει εντός προθεσμίας ενός (1) μηνός.»
5. Στο Άρθρο 13 του ν. 4608/2016 προστίθεται παράγραφος 7 ως εξής:
«Η άπρακτη παρέλευση της προθεσμίας της παραγράφου 1 ή η μη εμπρόθεσμη αποστολή από τις περιφερειακές ή άλλες υπηρεσίες προς την αρμόδια αδειοδοτούσα αρχή εγκρίσεων, εισηγήσεων ή γνωμοδοτήσεων σύμφωνα με την παράγραφο 4 αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα που καταλογίζεται τόσο στον αρμόδιο υπάλληλο όσο και στον προϊστάμενο της εκάστοτε αδειοδοτικής ή γνωμοδοτικής υπηρεσίας, ο οποίος ορίζεται εκ του νόμου ως το καθ` ύλην αρμόδιο όργανο για την υλοποίηση των υποχρεώσεων που απορρέουν από τον παρόντα νόμο. Οι κυρώσεις που προβλέπονται στον Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. επιβάλλονται στην περίπτωση αυτή με κατώτατη πειθαρχική ποινή αυτή της προσωρινής παύσης τριών (3) μηνών.»
6. Στο Άρθρο 19 του ν. 4608/2019 προστίθεται παράγραφος 6 ως εξής:
«Ως προς την υπαγωγή επενδυτικής πρότασης σε μια από τις κατηγορίες του άρθρου 10 και τη συνδρομή των προϋποθέσεων χαρακτηρισμού αυτής ως Στρατηγικής Επένδυσης, εφαρμόζονται οι διατάξεις που ισχύουν κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησης υπαγωγής και αποκλείεται η αναδρομική ισχύς μεταγενέστερων νόμων που προβλέπουν αυστηρότερα κριτήρια για το χαρακτηρισμό επένδυσης ως Στρατηγικής.».
7. Η παράγραφος 3 του Άρθρου 12 του ν. 4608/2019 αντικαθίσταται ως εξής:
«Οι επιλέξιμες δαπάνες των περιπτώσεων α’ και β’ της παραγράφου 2 του παρόντος προσδιορίζονται με τους όρους και τις προϋποθέσεις του άρθρου 14 του Κανονισμού (ΕΕ) υπ` αριθμ. 651/2014 της Επιτροπής της 17ης Ιουνίου 2014 (L 187) και θα εξειδικεύονται με την απόφαση της παρα-γραφου 1 του άρθρου 20»
8. Στην παράγραφο 1 του Άρθρου 16 του ν. 4608/2019 προστίθεται περίπτωση (η) ως εξής:
«(η) Αναλυτική περιγραφή των αιτούμενων ενισχύσεων και των σχετικών δαπανών καθώς και τα απαραίτητα στοιχεία προς απόδειξη της πλήρωσης των κατά περίπτωση εφαρμοζόμενων προϋποθέσεων συμβατότητας του Κανονισμού (ΕΕ) υπ` αριθμ. 651/2014 της Επιτροπής της 17ης Ιουνίου 2014 (L 187), μόνο στην περίπτωση που η αίτηση χαρακτηρισμού του επενδυτικού σχεδίου ως Στρατηγικής Επένδυσης περιλαμβάνει και αίτηση χορήγησης ενισχύσεων των άρθρων 12 και 14».
9. Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1 του Άρθρου 20 του ν. 4608/2019 αντικαθίσταται ως εξής:
«Μετά την έκδοση της προβλεπόμενης στο άρθρο 10 απόφασης χαρακτηρισμού της επένδυσης ως Στρατηγικής, εκδίδεται απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης, με την οποία χορηγούνται και εξειδικεύονται οι ενισχύσεις των άρθρων 12 και 14 κατά περίπτωση».
10. Η παράγραφος 2 του Άρθρου 20 του ν. 4608/2019 διαγράφεται και η παράγραφος 3 του ίδιου Άρθρου αναριθμείται σε 2.

Πλοήγηση στη Διαβούλευση

42 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ Α΄ ΠΡΟΣΕΛΚΥΣΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ – Άρθρο 1 Τροποποίηση ν. 4608/2019 (Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα και προσέλκυση Στρατηγικών Επενδύσεων και άλλες διατάξεις)
51 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ Β΄ ΕΛΕΓΧΟΣ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΝΑΡΞΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ 4399/2016 (Α’ 117), 3908/2011 (Α’ 8), 3299/2004 (Α’ 261) ΚΑΙ 2601/1998 (Α’ 81) – Άρθρο 2
4 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ Γ’ ΕΝΙΑΙΟΣ ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ – Άρθρο 3 – Ορισμός
2 ΣχόλιαΆρθρο 4 – Αρμόδια όργανα
10 ΣχόλιαΆρθρο 5 – Παραχώρηση πρόσβασης σε γεωχωρικά δεδομένα
5 ΣχόλιαΆρθρο 6 – Νομική δεσμευτικότητα
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 07 – Ρύθμιση λεπτομερειών εφαρμογήςΆρθρο 07 – Ρύθμιση λεπτομερειών εφαρμογής
1 ΣχόλιοΆρθρο 08 – Τελική διάταξη
3 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ Δ’ ΕΘΝΙΚΟ ΜΗΤΡΩΟ ΥΠΟΔΟΜΩΝ – Άρθρο 9
25 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ Ε’ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑ-ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑ – Άρθρο 10
25 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ ΣΤ’ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΑ ΠΑΡΚΑ – Άρθρο 11
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 12Άρθρο 12
11 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ Ζ΄ – ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ – Άρθρο 13
21 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ Η΄ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ Ν. 4442/2016 «ΝΕΟ ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ» – Άρθρο 14
12 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ Θ΄ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ – Άρθρο 15
5 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ Ι΄ – ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΕΠΟΠΤΕΙΑ – Άρθρο 16
3 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ ΙΑ’ ΨΗΦΙΑΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΑΔΕΙΟΔOΤΗΣΗ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ ΚΕΡΑΙΩΝ ΣΤΗΝ ΞΗΡA – Άρθρο 17 – Ορισμοί
15 ΣχόλιαΆρθρο 18 – Διαδικασία αδειοδότησης κατασκευών κεραιών στην ξηρά
9 ΣχόλιαΆρθρο 19 – Άδεια κατασκευής κεραίας από την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ)
8 ΣχόλιαΆρθρο 20 – Έγκριση δομικών κατασκευών κεραίας
1 ΣχόλιοΆρθρο 21 – Έλεγχος εφαρμογής έγκρισης δομικών κατασκευών κεραιών από ελεγκτή δόμησης
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 22 – Απομάκρυνση δομικών κατασκευών κεραιώνΆρθρο 22 – Απομάκρυνση δομικών κατασκευών κεραιών
1 ΣχόλιοΆρθρο 23 – Συνεγκατάσταση – από κοινού χρήση ευκολιών.
4 ΣχόλιαΆρθρο 24 – Εγκατάσταση κατασκευών κεραιών για την παροχή υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών
2 ΣχόλιαΆρθρο 25 – Τροποποίηση κατασκευών κεραιών
93 ΣχόλιαΆρθρο 26 – Ειδικές κατηγορίες κατασκευών κεραιών
1 ΣχόλιοΆρθρο 27 – Περιορισμοί για την εγκατάσταση κεραιών σε περιοχές προστασίας
2 ΣχόλιαΆρθρο 28 – Οργανωμένες εκτάσεις υποδοχής κατασκευών κεραιών (πάρκα κεραιών)
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 29 – Πάρκα κεραιών εντός οργανωμένων υποδοχέων μεταποιητικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτωνΆρθρο 29 – Πάρκα κεραιών εντός οργανωμένων υποδοχέων μεταποιητικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 30 – ΈλεγχοιΆρθρο 30 – Έλεγχοι
2 ΣχόλιαΆρθρο 31 – Καταγραφή και ένταξη υφιστάμενων δομικών κατασκευών κεραιών στο νέο πλαίσιο
22 ΣχόλιαΆρθρο 32 – Έλεγχοι ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας
1 ΣχόλιοΆρθρο 33 – Εθνικό Παρατηρητήριο Ηλεκτρομαγνητικών Πεδίων (ΕΠΗΠ)
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 34 – ΚυρώσειςΆρθρο 34 – Κυρώσεις
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 35 – Λειτουργία της πληροφοριακής υποδομήςΆρθρο 35 – Λειτουργία της πληροφοριακής υποδομής
2 ΣχόλιαΆρθρο 36 – Μεταβατικές διατάξεις
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 37 – Καταργούμενες διατάξειςΆρθρο 37 – Καταργούμενες διατάξεις
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 38 – Κωδικοποίηση νομοθετικού πλαισίου αδειοδότησης και ελέγχου κατασκευών ΚεραιώνΆρθρο 38 – Κωδικοποίηση νομοθετικού πλαισίου αδειοδότησης και ελέγχου κατασκευών Κεραιών
1 ΣχόλιοΆρθρο 39 – Τροποποίηση του Παραρτήματος Χ του ν. 4070/2012
12 ΣχόλιαΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ – Άρθρο 40 – Εθνικό Ευρυζωνικό Σχέδιο
7 ΣχόλιαΆρθρο 41 – Υλοποίηση δράσεων ανάπτυξης δικτυακών υποδομών
9 ΣχόλιαΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’ – ΕΘΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΠΛΟΥΣΤΕΥΣΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ – Άρθρο 42 – Εθνικό Πρόγραμμα Απλούστευσης Διαδικασιών
3 ΣχόλιαΆρθρο 43 – Σύσταση Επιτροπής για την ανάπλαση του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας
8 ΣχόλιαΆρθρο 44 – Σύσταση Παρατηρητηρίου Γραφειοκρατίας στο Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης
7 ΣχόλιαΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’ – ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ – Άρθρο 45 – Σύσταση Επιτροπής υψηλού επιπέδου για τον Ψηφιακό και Διοικητικό Μετασχηματισμό της Ελλάδας
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 46 – Σύσταση Αυτοτελούς Τμήματος Πολιτικής Σχεδίασης Εκτάκτου Ανάγκης (Π.Σ.Ε.Α.) στο Υπουργείο Ψηφιακής ΔιακυβέρνησηςΆρθρο 46 – Σύσταση Αυτοτελούς Τμήματος Πολιτικής Σχεδίασης Εκτάκτου Ανάγκης (Π.Σ.Ε.Α.) στο Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης
1 ΣχόλιοΆρθρο 47 – Γενική Διεύθυνση Κυβερνοασφάλειας και λοιπές διατάξεις
3 ΣχόλιαΆρθρο 48 – Λοιπά οργανωτικά ζητήματα Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης
14 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ ΙΒ’ – ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΘΕΜΑΤΑ – ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ – Συλλογικές Εργασιακές Σχέσεις – Άρθρο 49 – Εξαιρέσεις από την εφαρμογή όρων συλλογικών ρυθμίσεων
6 ΣχόλιαΆρθρο 50 – Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων και Οργανώσεων Εργοδοτών
10 ΣχόλιαΆρθρο 51 – Συρροή συλλογικών ρυθμίσεων
1 ΣχόλιοΆρθρο 52 – Επέκταση συλλογικών ρυθμίσεων
2 ΣχόλιαΆρθρο 53 – Επίλυση συλλογικών διαφορών με διαιτησία
5 ΣχόλιαΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ – ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ – Άρθρο 54 – Καθυστέρηση δεδουλευμένων αποδοχών
9 ΣχόλιαΆρθρο 55 – Μέτρα για την προστασία εργαζομένων μερικής απασχόλησης
12 ΣχόλιαΆρθρο 56 – Αναβάθμιση του ρόλου του ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ στην καταγραφή της εργασίας και της απασχόλησης
2 ΣχόλιαΆρθρο 57 – Άρση αβεβαιότητας σχετικά με τους όρους αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως προς την απόσπαση εργαζομένων από επιχειρήσεις εγκατεστημένες στο Ηνωμένο Βασίλειο
1 ΣχόλιοΆρθρο 58 – Ζητήματα λειτουργίας συλλογικών οργάνων Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων
8 ΣχόλιαΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ – ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΔΗΛΩΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ – Άρθρο 59 – Διοικητικές κυρώσεις για αδήλωτη εργασία
1 ΣχόλιοΆρθρο 60 – Δικαίωμα και προϋποθέσεις έκπτωσης
2 ΣχόλιαΆρθρο 61 – Καταβολή προστίμου και μητρώο παραβατών για την αδήλωτη εργασία
2 ΣχόλιαΆρθρο 62 – Εξουσιοδοτικές διατάξεις- Έναρξη ισχύος
1 ΣχόλιοΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’ – ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ – Άρθρο 63 – Ρύθμιση για την Αναλυτική Περιοδική Δήλωση (ΑΠΔ)
2 ΣχόλιαΆρθρο 64 – Καταληκτική ημερομηνία υπαγωγής στη ρύθμιση
23 ΣχόλιαΆρθρο 65 – Παράταση άρθρου 50 του ν. 4569/2018
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 66 – Παράταση διάρκειας σύμβασηςΆρθρο 66 – Παράταση διάρκειας σύμβασης
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 67 – Υποχρέωση κατάρτισης ισολογισμώνΆρθρο 67 – Υποχρέωση κατάρτισης ισολογισμών
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 68 – Ρυθμίσεις Επιλογής ΠροϊσταμένωνΆρθρο 68 – Ρυθμίσεις Επιλογής Προϊσταμένων
4 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ ΙΓ’ – ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – Άρθρο 69 – Υποχρεωτική ηλεκτρονική κατάθεση δικογράφων και σχετικών εγγράφων στο Συμβούλιο της Επικρατείας
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 70 – Υποχρεωτική ηλεκτρονική κατάθεση δικογράφων και εγγράφων κατά τη διαδικασία του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ν. 2717/1999, Α΄ 97)Άρθρο 70 – Υποχρεωτική ηλεκτρονική κατάθεση δικογράφων και εγγράφων κατά τη διαδικασία του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ν. 2717/1999, Α΄ 97)
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 71 – Τροποποίηση του π.δ. 40/2013 (Α΄ 75)Άρθρο 71 – Τροποποίηση του π.δ. 40/2013 (Α΄ 75)
1 ΣχόλιοΆρθρο 72 – Υποχρέωση αναγραφής του ΑΦΜ στα δικόγραφα ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας και των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων
15 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ ΙΔ΄ – ΑΠΛΟΠΟΙΗΣΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ ΓΕΜΗ – Άρθρο 73
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 74Άρθρο 74
1 ΣχόλιοΆρθρο 75
2 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ ΙΕ’ – ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ – Άρθρο 76 – Σύμβαση μελέτης/κατασκευής
1 ΣχόλιοΆρθρο 77 – Συμβάσεις παραχώρησης
2 ΣχόλιαΆρθρο 78 – Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα
4 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ ΙΣΤ’ – ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΑΕ – Άρθρο 79 – «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΑΕ»
1 ΣχόλιοΜΕΡΟΣ ΙΖ’ – ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ – Άρθρο 80
2 ΣχόλιαΆρθρο 81
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 82Άρθρο 82
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 83Άρθρο 83
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 84Άρθρο 84
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 85Άρθρο 85
1 ΣχόλιοΆρθρο 86
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 87 – Λειτουργία μονάδων παραγωγής ισοτόπων-ραδιοφαρμάκωνΆρθρο 87 – Λειτουργία μονάδων παραγωγής ισοτόπων-ραδιοφαρμάκων
13 ΣχόλιαΆρθρο 88 – Μεταβατικές διατάξεις

Σχόλια

17 Σεπτεμβρίου 2019, 19:29 | Μαρία

Μόνιμος Σύνδεσμος

Επιπρόσθετα , θα μπορούσε να επεκταθεί το δικαίωμα της επιφάνειας και στα εκκλησιαστικά νπιδ . Η Εκκλησία της Ελλάδας , της Κρητης , οι Μητροπόλεις Δωδεκανησων που υπάγονται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο , τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία έχουν υπό τον έλεγχο τους νπιδ τα οποία δεν μπορούν να αξιοποιήσουν τα ακίνητα που διαθέτουν. Ο ενδεδειγμένος τρόπος ανάπτυξης , αξιοποίησης και εκμετάλευσης των ακινήτων αυτών είναι μέσω του δικαιώματος επιφάνειας.
17 Σεπτεμβρίου 2019, 19:39 | Κώστας Πούλιος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Προτείνουμε στο πλαίσιο προσέλκυσης στρατηγικών επενδύσεων να τροποποιηθεί και η διάταξη του αρ. 1 του Α.Ν. 89/1967: Με την προσθήκη αυτή υπηρετείται η πάγια στόχευση για προσέλκυση ξένων επενδύσεων στην Ελλάδα, καθώς παρέχεται μεγαλύτερη ευελιξία, με την δυνατότητα σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους του εξωτερικού να μεταφέρουν επιπλέον σημαντικές λειτουργίες τους στην χώρα μας, με αμοιβαία επωφελείς όρους. Οι προϋποθέσεις της απασχόλησης άνω των 40 ατόμων και της διενέργειας δαπανών στην Ελλάδα τουλάχιστον 5 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως για την υπαγωγή επιχειρήσεων στο καθεστώς που καθορίζεται από την προστιθέμενη διάταξη θα συμβάλουν στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και στην εισροή σημαντικών επιπλέον χρηματικών κεφαλαίων στην Ελλάδα. Η δυνατότητα παροχής κάθε είδους (και όχι μόνο συγκεκριμένων) υπηρεσιών προς τα κεντρικά τους καταστήματα ή σε συνδεδεμένες με αυτές επιχειρήσεις δεν οδηγούν σε διάβρωση της φορολογικής βάσης στην Ελλάδα, καθώς η υποχρέωση τεκμηρίωσης του κέρδους που θα προκύψει θα εξακολουθήσει υπάγεται έγκριση με βάση την τυπική και ουσιαστική εφαρμογή της αρχής των ίσων αποστάσεων (arms’ length principle).

Προτείνουμε στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 1, Α.Ν.89/1967 να προστεθεί η ακόλουθη παράγραφος:

«Αλλοδαπές εταιρείες που πραγματοποιούν δαπάνες λειτουργίας στην Ελλάδα ύψους τουλάχιστον 5.000.000 ευρώ ετησίως και απασχολούν περισσότερα από 40 άτομα προσωπικό, μπορούν να παρέχουν στα κεντρικά τους καταστήματα ή σε συνδεδεμένες με αυτές επιχειρήσεις, και οποιαδήποτε άλλη υπηρεσία πέραν των ανωτέρω, ενώ δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις των παραγράφων 3 και 4 του άρθρου 4, Ν.4172/2013 τόσο για αυτές όσο και για τις συνδεδεμένες με αυτές επιχειρήσεις»
17 Σεπτεμβρίου 2019, 19:55 | Κώστας Κουνάδης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Προτείνουμε στο πλαίσιο προσέλκυσης στρατηγικών επενδύσεων να τροποποιηθεί και η διάταξη του αρ. 1 του Α.Ν. 89/1967: Με την προσθήκη αυτή υπηρετείται η πάγια στόχευση για προσέλκυση ξένων επενδύσεων στην Ελλάδα, καθώς παρέχεται μεγαλύτερη ευελιξία, με την δυνατότητα σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους του εξωτερικού να μεταφέρουν επιπλέον σημαντικές λειτουργίες τους στην χώρα μας, με αμοιβαία επωφελείς όρους. Οι προϋποθέσεις της απασχόλησης άνω των 40 ατόμων και της διενέργειας δαπανών στην Ελλάδα τουλάχιστον 5 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως για την υπαγωγή επιχειρήσεων στο καθεστώς που καθορίζεται από την προστιθέμενη διάταξη θα συμβάλουν στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και στην εισροή σημαντικών επιπλέον χρηματικών κεφαλαίων στην Ελλάδα. Η δυνατότητα παροχής κάθε είδους (και όχι μόνο συγκεκριμένων) υπηρεσιών προς τα κεντρικά τους καταστήματα ή σε συνδεδεμένες με αυτές επιχειρήσεις δεν οδηγούν σε διάβρωση της φορολογικής βάσης στην Ελλάδα, καθώς η υποχρέωση τεκμηρίωσης του κέρδους που θα προκύψει θα εξακολουθήσει υπάγεται έγκριση με βάση την τυπική και ουσιαστική εφαρμογή της αρχής των ίσων αποστάσεων (arms’ length principle).

Προτείνουμε στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 1, Α.Ν.89/1967 να προστεθεί η ακόλουθη παράγραφος:

«Αλλοδαπές εταιρείες που πραγματοποιούν δαπάνες λειτουργίας στην Ελλάδα ύψους τουλάχιστον 5.000.000 ευρώ ετησίως και απασχολούν περισσότερα από 40 άτομα προσωπικό, μπορούν να παρέχουν στα κεντρικά τους καταστήματα ή σε συνδεδεμένες με αυτές επιχειρήσεις, και οποιαδήποτε άλλη υπηρεσία πέραν των ανωτέρω, ενώ δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις των παραγράφων 3 και 4 του άρθρου 4, Ν.4172/2013 τόσο για αυτές όσο και για τις συνδεδεμένες με αυτές επιχειρήσεις»
17 Σεπτεμβρίου 2019, 19:03 | μαρω ευαγγελιδου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Μάρω Ευαγγελίδου πολεοδόμος χωροτάκτης πρώην στέλεχος του ΥΠΕΚΑ και του ΟΡΣΑ

Γενικό σχόλιο για την σχέση βιομηχανικής / επιχειρηματικής ανάπτυξης και χωρικού σχεδιασμού

Ο ρυθμιστικός χωρικός σχεδιασμός δεν ήταν πάντα σύμμαχος της επιχειρηματικής ανάπτυξης, ούτε υπό το πρίσμα της αειφορίας, ούτε σε μια κατεύθυνση συνεργασίας ευνοϊκής για τις επιχειρήσεις. Υπ’ αυτή την γενική θέση/διαπίστωση θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει ότι ένα ΣΝ που αποσκοπεί στην διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας θα ήταν ευπρόσδεκτο να παρέμβει και στο χωρικό ρυθμιστικό πλαίσιο, ή/ και σ΄αυτό της περιβαλλοντικής πολιτικής. Δύο δρόμοι θα μπορούσαν να αναζητηθούν:

Ο πρώτος θα ήταν Η ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΩΝ ΣΗΜΕΙΩΝ ΤΡΙΒΗΣ που έχουν προκύψει από την ανελαστικότητα του ρυθμιστικού χωρικού σχεδιασμού , που προέρχεται από μια υποτίμηση των ιδιαίτερων απαιτήσεων /δυσκολιών μιας επένδυσης βιομηχανίας ή άλλης επιχείρησης. Πρόκειται προφανώς για πρόβλημα του χωρικού σχεδιασμού που ανάγεται –κατά τη γνώμη μου- στον «κατοικειοστρεφή» χαρακτήρα του κατά τα πρώτα χρόνια ενεργοποίησης του, (που έγινε εμφανής κυρίως στο θεσμικό πλαίσιο πολεοδόμησης, το οποίο μεταφέρθηκε άκριτα και στις άτυπες βιομηχανικές συγκεντρώσεις) αλλά και στην άκριτη επιβολή «φιλοπεριβαλλοντικών» ή μορφολογικών περιορισμών, χωρίς συνεκτίμηση της επίπτωσης στο κόστος κατασκευής και την λειτουργικότητα της επιχείρησης (όπως πχ κεραμοσκεπούς στέγης ή διάσπαση όγκων σε εγκαταστάσεις αγροτικών εκμεταλλεύσεων). Η καταγραφή και αναίρεση τέτοιων ανελαστικοτήτων θα ήταν ευπρόσδεκτη (αρκεί να ελέγχεται με συνολική θεώρηση) , αλλά η βελτίωση του πλαισίου πολεοδόμησης είναι πιο σύνθετο θέμα και συνδέεται με τον δεύτερο δρόμο.

Ο δεύτερος δρόμος είναι η ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΗ ΜΙΑΣ ΠΛΗΡΕΣΤΕΡΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ μεταξύ χωρικού σχεδιασμού και επιχειρηματικότητας, κάτι που άρχισε με την θέσπιση του Ειδικού Χωρικού Πλαισίου της Βιομηχανίας το 2009 (ΦΕΚ 151΄ΑΑΠΘ), το οποίο έθεσε τις βάσεις, αφενός εισάγοντας κατάλληλες μορφές ανάπτυξης περιοχών επαγγελματικής εγκατάστασης (όπως ο Ενδιάμεσος Βαθμός Οργάνωσης) αφετέρου διαφορετικής αντιμετώπισης της οργανωμένης από την μεμονωμένη χωροθέτηση, σε μια κατεύθυνση αποφυγής της διασποράς και πριμοδότησης των οργανωμένων υποδοχέων. Το νέο αυτό πνεύμα συμπληρώθηκε σταδιακά με την τομεακή νομοθεσία του Υπ Βιομηχανίας για τις ΒΕΠΕ και τα Επιχειρηματικά Πάρκα (Ν3982/2011). Το νέο πλαίσιο βοήθησε την χωροθέτηση και ανάπτυξη Επιχειρηματικών Περιοχών, με την θέσπιση οριζόντιων δυνατοτήτων ως προς τον χαρακτήρα και τις διαδικασίες ανάπτυξης αυτών των πάρκων, αλλά δεν εμπιστεύτηκε ούτε καλλιέργησε την δυνατότητα ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕ ΤΑ ΤΟΠΙΚΑ ΧΩΡΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ (πρώην Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια).

Σε δύο τομείς εντοπίζεται η αναγκαιότητα εμβάθυνσης αυτής της συνεργασίας, ώστε να μην περιοριστεί η νομοθετική παρέμβαση στον πρώτο δρόμο:

(α) στη ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΑ ΤΧΣ ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΧΡΗΣΕΩΝ ΓΗΣ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΠΑΡΚΩΝ, στο βαθμό που οι μελέτες στις οποίες στηρίζονται αξιολογούν συνολικά την οικονομική ζωή και τις αναπτυξιακές δυνατότητες μιας περιοχής και μπορούν να εκτιμήσουν (πχ) σε ποιο βαθμό η ανάπτυξη μιας νέας ζώνης μπορεί είτε να αποσυμφορήσει (θετική επίπτωση) είτε να πλήξει (αρνητική επίπτωση) τον παρακείμενο οικισμό. Η παρατήρηση αυτή συνδέεται με το πλαίσιο χρήσεων γης των επιχειρηματικών περιοχών που περιλαμβάνουν πλέον και τριτογενείς χρήσεις πλην των δευτερογενών, σε ελεγχόμενα μεν ποσοστά αλλά με οριζόντιο τρόπο ρυθμιζόμενα και χωρίς κριτήρια για το επιτρεπόμενο ποσοστό, κάτι που εξ άλλου θα ήταν αδύνατον να γίνει οριζοντίως λόγω του πλήθους των ιδιαιτεροτήτων . Για παράδειγμα ο έλεγχος του ποσοστού ανάπτυξης τριτογενών χρήσεων σε επιχειρηματικές περιοχές μπορεί να λειτουργεί εις όφελος της βιομηχανίας επειδή περιορίζει την αύξηση των τιμών γης, και αντίστοιχα η εισαγωγή νέων δυνατοτήτων σε υποδοχείς μεταποιητικών δραστηριοτήτων παλαιότερων καθεστώτων μπορεί να λειτουργήσει προωθητικά. Είναι όμως αναγκαίο αυτή η αξιολόγηση να γίνει βάσει συγκεκριμένων στοιχείων, και όχι να αφεθεί αποκλειστικά σους μηχανισμούς της αγοράς και δη της κτηματαγοράς.
Αντίστοιχη όμως οριζόντια θεώρηση που οδηγεί σε ανελαστικότητα έχει και το πολεοδομικό πλαίσιο (zoning) χρήσεων γης που αναμορφώθηκε πρόσφατα με (την σωστή μεν) κατάργηση των οριζόντιων ρυθμίσεων του ν 4269/13, αλλά χωρίς δυστυχώς να εμπιστεύεται τον τοπικό χωρικό σχεδιασμό, προβλέποντας δυνατότητες εισαγωγής ειδικών χρήσεων στις διάφορες κατηγορίες ζωνών. Πχ να επιτρέπονται Ξενοδοχεία στην «Γενική Κατοικία», ώστε να τονωθεί η τουριστική επένδυση σε περιοχές κατοικίας τουριστικών οικισμών, χωρίς να χρειάζεται να προστρέξει κανείς στην ζώνη «Τουρισμός Αναψυχή» που επιβαρύνει πολύ την κατοικία, ή να επιτρέπονται ΚΥΕ (καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος) σε επιχειρηματικές περιοχές, ώστε να μ ην οχλούν με θόρυβο τις περιοχές κατοικίας. Αν λοιπόν η ρύθμιση των χρήσεων γης έχει μεγαλύτερα περιθώρια συνεργασίας του αναπτυξιακού σχεδιασμού με τον οικιστικό θα είχαμε θετικά αποτελέσματα

(β) στην ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΗΣΗΣ μιας ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ και άρα στην ένταξη του θέματος της πολεοδόμησης των ΕΠΠΕ (που καθιστούν πιο λειτουργική την περιοχή και πιο οργανική τη σχέση της με τον υπόλοιπο οικισμό) στον προγραμματισμό εφαρμογής του χωρικού σχεδίου, μέσω θέσπισης χρονοδιαγράμματος, φυσικά μετά από συνεργασία του φορέα της περιοχής με την αυτοδιοίκηση. Η πρόσφατη τραγωδία στο Μάτι ανέδειξε την σημασία της ρυμοτόμησης στις περιοχές συγκέντρωσης δραστηριοτήτων ή κατοικίας που έχουν αναπτυχθεί με το καθεστώς της εκτός σχεδίου δόμησης.
Το ΣΝ έχει εντάξει πλήθος αποσπασματικών , μεμονωμένων ρυθμίσεων που ενδεχομένως να αναιρούν περιττές ανελαστικότητας, αλλά χωρίς την δέουσα τεκμηρίωση, αναγκαία για την κατάθεση ρυθμίσεων εμφανώς αναιτιολόγητων (όπως ο υπολογισμός της μη δομήσιμης ζώνης εκατέρωθεν σιδηροδρομικής γραμμής στο ποσοστό κοινόχρηστων χώρων, που ασφαλώς δεν συντελεί στην ρυμοτομική εξυπηρέτηση μιας περιοχής, απλά περιορίζει το οφειλόμενο ποσοστό εισφοράς γης του φορέα, παρ.14). Να ελπίσουμε ότι η επεξεργασία της αιτιολογικής έκθεσης θα βοηθήσει στην διόρθωση τέτοιων ζητημάτων που ενδεχομένως έχουν παρεισφρήσει ? .. ..

Η ΠΡΟΤΑΣΗ που καταθέτει αυτή η παρέμβαση κινείται στο πνεύμα συνεργασίας αναπτυξιακής /επενδυτικής και χωρικής πολιτικής, αλλά με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και την λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη, η οποία ή θα ενσωματώνει και θα δίνει ισχύ και κύρος στον χωρικό σχεδιασμό ή δεν θα είναι πράσινη. Συγκεκριμένα προτείνεται :

(α) να μπορεί το ΤΧΣ να παρεμβαίνει στην ρύθμιση των χρήσεων γης (ενδεχομένως με συνυπογραφή από τον Υπ Ανάπτυξης) στις επιχειρηματικές περιοχές και
(β) να διατηρηθούν τα προτεινόμενα ευνοϊκά μέτρα για τις επιχειρήσεις που βρίσκονται σε οργανωμένους υποδοχείς και για την ανάπτυξη των υποδοχέων (πχ μεταβολή ορίων) αλλά να ισχύουν ΜΌΝΟ όταν αυτοί πολεοδομούνται (έστω με ενδιάμεσο βαθμό), ή όταν συνάδουν με τον χωρικό σχεδιασμό, ώστε να λειτουργήσουν ως κίνητρο για την πολεοδόμηση (που είναι αναγκαία αν όχι άμεσα, σίγουρα στην πλήρη ανάπτυξη των περιοχών) αλλά και να αιτιολογηθούν ουσιαστικά έναντι των μεμονωμένων μονάδων.
(γ) να υποστηριχθεί η συνεργασία των φορέων ανάπτυξης επιχειρηματικών περιοχών με τους ΟΤΑ, εισάγοντας μια αντίληψη προγραμματικών συμβάσεων. Για παράδειγμα είναι λογικό να μπορεί ο φορέας ανάπτυξης να αναλάβει την διαχείριση των απορριμμάτων μιας ζώνης (παρ 8) αλλά είναι λογικό αυτό να γίνει με απλή δήλωση προς τον ΟΤΑ?

Μάρω Ευαγγελίδου πολεοδόμος χωροτάκτης πρώην στέλεχος του ΥΠΕΚΑ και του ΟΡΣΑ
17 Σεπτεμβρίου 2019, 19:53 | μαρω ευαγγελιδου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Μάρω Ευαγγελίδου πολεοδόμος χωροτάκτης πρώην στέλεχος του ΥΠΕΚΑ και του ΟΡΣΑ
Γενικό σχόλιο για την σχέση βιομηχανικής / επιχειρηματικής ανάπτυξης και χωρικού σχεδιασμού
Ο ρυθμιστικός χωρικός σχεδιασμός δεν ήταν πάντα σύμμαχος της επιχειρηματικής ανάπτυξης, ούτε υπό το πρίσμα της αειφορίας, ούτε σε μια κατεύθυνση συνεργασίας ευνοϊκής για τις επιχειρήσεις. Υπ’ αυτή την γενική θέση/διαπίστωση θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει ότι ένα ΣΝ που αποσκοπεί στην διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας θα ήταν ευπρόσδεκτο να παρέμβει και στο χωρικό ρυθμιστικό πλαίσιο, ή/ και σ΄αυτό της περιβαλλοντικής πολιτικής. Δύο δρόμοι θα μπορούσαν να αναζητηθούν:
Ο πρώτος θα ήταν Η ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΩΝ ΣΗΜΕΙΩΝ ΤΡΙΒΗΣ που έχουν προκύψει από την ανελαστικότητα του ρυθμιστικού χωρικού σχεδιασμού , που προέρχεται από μια υποτίμηση των ιδιαίτερων απαιτήσεων /δυσκολιών μιας επένδυσης βιομηχανίας ή άλλης επιχείρησης. Πρόκειται προφανώς για πρόβλημα του χωρικού σχεδιασμού που ανάγεται –κατά τη γνώμη μου- στον «κατοικειοστρεφή» χαρακτήρα του κατά τα πρώτα χρόνια ενεργοποίησης του, (που έγινε εμφανής κυρίως στο θεσμικό πλαίσιο πολεοδόμησης, το οποίο μεταφέρθηκε άκριτα και στις άτυπες βιομηχανικές συγκεντρώσεις) αλλά και στην άκριτη επιβολή «φιλοπεριβαλλοντικών» ή μορφολογικών περιορισμών, χωρίς συνεκτίμηση της επίπτωσης στο κόστος κατασκευής και την λειτουργικότητα της επιχείρησης (όπως πχ κεραμοσκεπούς στέγης ή διάσπαση όγκων σε εγκαταστάσεις αγροτικών εκμεταλλεύσεων). Η καταγραφή και αναίρεση τέτοιων ανελαστικοτήτων θα ήταν ευπρόσδεκτη (αρκεί να ελέγχεται με συνολική θεώρηση) , αλλά η βελτίωση του πλαισίου πολεοδόμησης είναι πιο σύνθετο θέμα και συνδέεται με τον δεύτερο δρόμο.
Ο δεύτερος δρόμος είναι η ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΗ ΜΙΑΣ ΠΛΗΡΕΣΤΕΡΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ μεταξύ χωρικού σχεδιασμού και επιχειρηματικότητας, κάτι που άρχισε με την θέσπιση του Ειδικού Χωρικού Πλαισίου της Βιομηχανίας το 2009 (ΦΕΚ 151΄ΑΑΠΘ), το οποίο έθεσε τις βάσεις, αφενός εισάγοντας κατάλληλες μορφές ανάπτυξης περιοχών επαγγελματικής εγκατάστασης (όπως ο Ενδιάμεσος Βαθμός Οργάνωσης) αφετέρου διαφορετικής αντιμετώπισης της οργανωμένης από την μεμονωμένη χωροθέτηση, σε μια κατεύθυνση αποφυγής της διασποράς και πριμοδότησης των οργανωμένων υποδοχέων. Το νέο αυτό πνεύμα συμπληρώθηκε σταδιακά με την τομεακή νομοθεσία του Υπ Βιομηχανίας για τις ΒΕΠΕ και τα Επιχειρηματικά Πάρκα (Ν3982/2011). Το νέο πλαίσιο βοήθησε την χωροθέτηση και ανάπτυξη Επιχειρηματικών Περιοχών, με την θέσπιση οριζόντιων δυνατοτήτων ως προς τον χαρακτήρα και τις διαδικασίες ανάπτυξης αυτών των πάρκων, αλλά δεν εμπιστεύτηκε ούτε καλλιέργησε την δυνατότητα ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕ ΤΑ ΤΟΠΙΚΑ ΧΩΡΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ (πρώην Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια).
Σε δύο τομείς εντοπίζεται η αναγκαιότητα εμβάθυνσης αυτής της συνεργασίας, ώστε να μην περιοριστεί η νομοθετική παρέμβαση στον πρώτο δρόμο:
(α) στη ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΑ ΤΧΣ ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΧΡΗΣΕΩΝ ΓΗΣ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΠΑΡΚΩΝ, στο βαθμό που οι μελέτες στις οποίες στηρίζονται αξιολογούν συνολικά την οικονομική ζωή και τις αναπτυξιακές δυνατότητες μιας περιοχής και μπορούν να εκτιμήσουν (πχ) σε ποιο βαθμό η ανάπτυξη μιας νέας ζώνης μπορεί είτε να αποσυμφορήσει (θετική επίπτωση) είτε να πλήξει (αρνητική επίπτωση) τον παρακείμενο οικισμό. Η παρατήρηση αυτή συνδέεται με το πλαίσιο χρήσεων γης των επιχειρηματικών περιοχών που περιλαμβάνουν πλέον και τριτογενείς χρήσεις πλην των δευτερογενών, σε ελεγχόμενα μεν ποσοστά αλλά με οριζόντιο τρόπο ρυθμιζόμενα και χωρίς κριτήρια για το επιτρεπόμενο ποσοστό, κάτι που εξ άλλου θα ήταν αδύνατον να γίνει οριζοντίως λόγω του πλήθους των ιδιαιτεροτήτων . Για παράδειγμα ο έλεγχος του ποσοστού ανάπτυξης τριτογενών χρήσεων σε επιχειρηματικές περιοχές μπορεί να λειτουργεί εις όφελος της βιομηχανίας επειδή περιορίζει την αύξηση των τιμών γης, και αντίστοιχα η εισαγωγή νέων δυνατοτήτων σε υποδοχείς μεταποιητικών δραστηριοτήτων παλαιότερων καθεστώτων μπορεί να λειτουργήσει προωθητικά. Είναι όμως αναγκαίο αυτή η αξιολόγηση να γίνει βάσει συγκεκριμένων στοιχείων, και όχι να αφεθεί αποκλειστικά σους μηχανισμούς της αγοράς και δη της κτηματαγοράς.
Αντίστοιχη όμως οριζόντια θεώρηση που οδηγεί σε ανελαστικότητα έχει και το πολεοδομικό πλαίσιο (zoning) χρήσεων γης που αναμορφώθηκε πρόσφατα με (την σωστή μεν) κατάργηση των οριζόντιων ρυθμίσεων του ν 4269/13, αλλά χωρίς δυστυχώς να εμπιστεύεται τον τοπικό χωρικό σχεδιασμό, προβλέποντας δυνατότητες εισαγωγής ειδικών χρήσεων στις διάφορες κατηγορίες ζωνών. Πχ να επιτρέπονται Ξενοδοχεία στην «Γενική Κατοικία», ώστε να τονωθεί η τουριστική επένδυση σε περιοχές κατοικίας τουριστικών οικισμών, χωρίς να χρειάζεται να προστρέξει κανείς στην ζώνη «Τουρισμός Αναψυχή» που επιβαρύνει πολύ την κατοικία, ή να επιτρέπονται ΚΥΕ (καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος) σε επιχειρηματικές περιοχές, ώστε να μ ην οχλούν με θόρυβο τις περιοχές κατοικίας. Αν λοιπόν η ρύθμιση των χρήσεων γης έχει μεγαλύτερα περιθώρια συνεργασίας του αναπτυξιακού σχεδιασμού με τον οικιστικό θα είχαμε θετικά αποτελέσματα
(β) στην ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΗΣΗΣ μιας ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ και άρα στην ένταξη του θέματος της πολεοδόμησης των ΕΠΠΕ (που καθιστούν πιο λειτουργική την περιοχή και πιο οργανική τη σχέση της με τον υπόλοιπο οικισμό) στον προγραμματισμό εφαρμογής του χωρικού σχεδίου, μέσω θέσπισης χρονοδιαγράμματος, φυσικά μετά από συνεργασία του φορέα της περιοχής με την αυτοδιοίκηση. Η πρόσφατη τραγωδία στο Μάτι ανέδειξε την σημασία της ρυμοτόμησης στις περιοχές συγκέντρωσης δραστηριοτήτων ή κατοικίας που έχουν αναπτυχθεί με το καθεστώς της εκτός σχεδίου δόμησης.
Το ΣΝ έχει εντάξει πλήθος αποσπασματικών , μεμονωμένων ρυθμίσεων που ενδεχομένως να αναιρούν περιττές ανελαστικότητας, αλλά χωρίς την δέουσα τεκμηρίωση, αναγκαία για την κατάθεση ρυθμίσεων εμφανώς αναιτιολόγητων (όπως ο υπολογισμός της μη δομήσιμης ζώνης εκατέρωθεν σιδηροδρομικής γραμμής στο ποσοστό κοινόχρηστων χώρων, που ασφαλώς δεν συντελεί στην ρυμοτομική εξυπηρέτηση μιας περιοχής, απλά περιορίζει το οφειλόμενο ποσοστό εισφοράς γης του φορέα, παρ.14). Να ελπίσουμε ότι η επεξεργασία της αιτιολογικής έκθεσης θα βοηθήσει στην διόρθωση τέτοιων ζητημάτων που ενδεχομένως έχουν παρεισφρήσει ? .. ..
Η ΠΡΟΤΑΣΗ που καταθέτει αυτή η παρέμβαση κινείται στο πνεύμα συνεργασίας αναπτυξιακής /επενδυτικής και χωρικής πολιτικής, αλλά με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και την λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη, η οποία ή θα ενσωματώνει και θα δίνει ισχύ και κύρος στον χωρικό σχεδιασμό ή δεν θα είναι πράσινη. Συγκεκριμένα προτείνεται :
(α) να μπορεί το ΤΧΣ να παρεμβαίνει στην ρύθμιση των χρήσεων γης (ενδεχομένως με συνυπογραφή από τον Υπ Ανάπτυξης) στις επιχειρηματικές περιοχές και
(β) να διατηρηθούν τα προτεινόμενα ευνοϊκά μέτρα για τις επιχειρήσεις που βρίσκονται σε οργανωμένους υποδοχείς και για την ανάπτυξη των υποδοχέων (πχ μεταβολή ορίων) αλλά να ισχύουν ΜΌΝΟ όταν αυτοί πολεοδομούνται (έστω με ενδιάμεσο βαθμό), ή όταν συνάδουν με τον χωρικό σχεδιασμό, ώστε να λειτουργήσουν ως κίνητρο για την πολεοδόμηση (που είναι αναγκαία αν όχι άμεσα, σίγουρα στην πλήρη ανάπτυξη των περιοχών) αλλά και να αιτιολογηθούν ουσιαστικά έναντι των μεμονωμένων μονάδων.
(γ) να υποστηριχθεί η συνεργασία των φορέων ανάπτυξης επιχειρηματικών περιοχών με τους ΟΤΑ, εισάγοντας μια αντίληψη προγραμματικών συμβάσεων. Για παράδειγμα είναι λογικό να μπορεί ο φορέας ανάπτυξης να αναλάβει την διαχείριση των απορριμμάτων μιας ζώνης (παρ 8) αλλά είναι λογικό αυτό να γίνει με απλή δήλωση προς τον ΟΤΑ?
Μάρω Ευαγγελίδου πολεοδόμος χωροτάκτης πρώην στέλεχος του ΥΠΕΚΑ και του ΟΡΣΑ
17 Σεπτεμβρίου 2019, 19:19 | Μαρία

Μόνιμος Σύνδεσμος

Προτείνεται η ένταξη μιας προσθήκης για την επέκταση του δικαιώματος της επιφάνειας σε ακίνητα ΝΠΙΔ πάσης φύσεως , όπως ακριβώς ισχύει για τα ΝΠΔΔ και για τα κληροδοτήματα κοινωφελών σκοπών , τους ΟΤΑ και τα πανεπιστήμια. Τα ΝΠΙΔ , όπως και τα κληροδοτήματα βαρύνονται με τον όρο της μη εκποίησης τους. Υπάρχουν μεγάλες οικοπεδικές εκτάσεις που παραμένουν αναξιοποίητες εξαιτίας ακριβώς του όρου αυτού, αφού οποιαδήποτε ανοικοδόμηση – και εκμετάλλευση – απαιτεί κεφάλαια, που συχνά δεν υπάρχουν. Η δυνατότητα να παρασχεθεί δικαίωμα επιφάνειας (αυτοτελούς κυριότητας επί των κτισμάτων) μπορεί να επιτρέψει την αξιοποίηση των ακινήτων αυτών από ιδιωτικούς φορείς, χωρίς, καταρχήν τουλάχιστον, να υφίσταται παράβαση του όρου της μη εκποίησης του οικοπέδου. Θα πρέπει να αναφερθεί ότι ενώ ισχύει το δικαίωμα της επιφάνειας για τα πανεπιστήμια , δεν ισχύει για τα νπιδ που κατέχουν ακίνητα και τα οποία διοικούνται από τα πανεπιστήμια. Επίσης θα μπορούσε να δοθεί στην εταιρεία Enterprise Greece η δυνατότητα να αναλάβει τις διαγωνιστικές διαδικασίες για λογαριασμό των ΝΠΙΔ για την αξιοποίηση των ακινήτων.
17 Σεπτεμβρίου 2019, 18:48 | Δημήτριος Παντελάτος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Σχόλια επί της παραγράφου 3. και των αναπτυξιακών διατάξεων εν γένει.
Η λογική της λογιστικής ικανοποίησης των όρων για ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα είναι διαχρονική ακόμα και σε περιπτώσεις που εθνικά αυτό ήταν ζημιογόνο. Αυτό που απαιτείται περισσότερο από την λογιστική διευθέτηση, είναι η χάραξη συγκεκριμένης αναπτυξιακής στρατηγικής για τη Χώρα μας, που θα στηρίζεται στις δυνατότητες στις ανάγκες και στις απαιτήσεις της.
Με λίγα λόγια χρειάζεται ένα μακρόπνοο όραμα, το οποίο θα υποστηριχθεί εμφατικά και με ολιστικό τρόπο από την πολιτεία. Αυτό θα χρησιμοποιηθεί ως βάση και σε αυτό, εφαρμόζοντας τους σχετικούς επενδυτικούς αλγορίθμους τους, θα κληθούν να επενδύσουν οι ξένοι και ντόπιοι επενδυτές.
Τα τελευταία πέντε χρόνια η μοναδική εθνική στρατηγική που γνωρίζω να απόκτησε επίσημο χαρακτήρα, μέσω της έγκρισής της από το ΚΥΣΕΑ τον Μάρτιο του 2017, ήταν η Εθνική Αμυντική Βιομηχανική Στρατηγική (ΕΑΒΣ), η οποία τελικά ήταν και αυτή θύμα της γραφειοκρατίας. Η ΕΑΒΣ αν και έγινε προσπάθεια τον Νοέμβρη του 2018 (!), δεν μπόρεσε να ενταχθεί σε ένα νόμο που θα αντικαθιστούσε τον μνημονιακό Ν. 3978/2011, που αφορούσε τη συμμόρφωση της Χώρας μας με τους όρους της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2009/81/ΕΚ. Η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα της ΕΕ που υιοθέτησε αυτήν την οδηγία, με σκοπό “να προάγει τον ανταγωνισμό και να εισάγει τη διαφάνεια στις προμήθειες που σχετίζονται με τους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας”. Το αποτέλεσμα αυτού του νόμου ήταν, όπως προαναφέρθηκε, η Χώρα μας να “αγοράζει Γερμανικά”. Η λογική της παραπάνω οδηγίας ήταν καθαρά λογιστική, συγχέοντας σκόπιμα το “επιχειρησιακό” με το “επιχειρηματικό” και εγείρει προβληματισμό για τον ρόλο της αντιπροσωπείας μας στην Ευρώπη, κατά τη διάρκεια της διαβούλευσης και αρχικής συγγραφής της. Ο νέος νόμος θα αξιοποιούσε τις προβλέψεις του άρθρου 346 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της ΕΕ (ΣΛΕΕ) και θα επέβαλλε ειδικούς όρους σχετικά με την εκτέλεση των σχετικών συμβάσεων προς όφελος των Ελληνικών εταιρειών αλλά, κυρίως, της διατήρησης της στρατιωτικής εφοδιαστικής αλυσίδας.
Οι περιστάσεις είναι τέτοιες, ιδίως στο πεδίο της άμυνας, που η επιλογή ενός σχετικού αναπτυξιακού οράματος βασισμένο στην ΕΑΒΣ είναι αναγκαία και άμεση.
Με γνώμονα τις δυνατότητες Ελληνικών αμυντικών βιομηχανιών αλλά και εγχώριων εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην παροχή υπηρεσιών στους τομείς ασφάλειας και άμυνας, η ανάπτυξη που μπορεί να έλθει σαν αποτέλεσμα αυτού του οράματος είναι δεδομένη, με την προϋπόθεση ότι θα επιλεγεί και ο κατάλληλος Φορέας για την υλοποίησή του. Αυτό θα αποτελέσει και ένα ισχυρό οργανωτικό πλεονέκτημα, κατά την αξιολόγηση από τους επενδυτικούς αλγόριθμους. Ενδεικτικά η γείτων και σύμμαχος χώρα, έχει προβλέψει για τον ρόλο αυτό ξεχωριστό Υπουργείο.

Το υπό διαβούλευση αναπτυξιακό νομοσχέδιο, επιχειρώντας να διευκολύνει τις επενδύσεις απλοποιώντας τις διαδικασίες αδειοδότησης, δεν κάνει καμία διαφοροποίηση ανάμεσα στους διαφορετικούς τύπους επενδύσεων κατά χρήση και, στην προκειμένη περίπτωση, επενδύσεων που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην κάλυψη κρίσιμων Εθνικών απαιτήσεων. Εκτιμώ ότι με το νομοσχέδιο αυτό δίδεται μια ευκαιρία να αναδειχθούν οι βιομηχανικές και τεχνολογικές δυνατότητες της χώρας μας στους τομείς της άμυνας και ασφάλειας (και των συναφών προϊόντων διττής χρήσης) και να αποδεσμευτούμε θεσμικά από την υλοποίηση των προβλέψεων Ευρωπαϊκών Οδηγιών που μας έχουν επιβληθεί από τους εταίρους μας, οι οποίοι δεν αντιμετωπίζουν παρόμοιες με τις δικές μας προκλήσεις ασφάλειας.
Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να προσδιοριστούν με μεγαλύτερη ακρίβεια οι Εθνικοί κρίσιμοι τομείς άμυνας και ασφάλειας και να τύχουν ιδιαίτερης μεταχείρισης από το παρόν νομοσχέδιο χαρακτηριζόμενοι ως τομείς “υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος”, λόγω της έκτασης των Εθνικών επιπτώσεων που αυτοί επιφέρουν. Στο πλαίσιο αυτό οι τομείς αυτοί θα μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο “fast track” διαδικασιών επιλογής και ως Στρατηγικές Επενδύσεις να επιτρέπονται συγκεκριμένες και ειδικές παρεκκλίσεις από τους ισχύοντες όρους και περιορισμούς όχι μόνο σε θέματα χωροταξίας αλλά να προβλέπονται κίνητρα και προνόμια, που θα αποτελέσουν αντικείμενο ΚΥΑ, μεταξύ των Υπουργείων Οικονομικών και Εθνικής Άμυνας.
Αυτού του τύπου οι επιχειρηματικές δραστηριότητες μπορούν να κατευθύνονται προς ειδικά οργανωμένα επιχειρηματικά πάρκα, τα οποία να τελούν υπό ειδικό νομοθετικό καθεστώς, αξιοποιώντας τη συνεργασία Ευρωπαϊκών Φορέων, όπως ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας (EDA), η Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία (PESCO) και το Ευρωπαϊκό Ταμείο για την Άμυνα (EDF), λαμβάνοντας υπόψη τις διαδικασίες της Ετήσιας Συντονισμένης Ανασκόπησης Άμυνας (CARD).
Οι προϋποθέσεις επιτυχίας μιας τέτοιας προσέγγισης είναι σημαντικές, με δεδομένο ότι πλέον τα σύνορα μεταξύ των Αμυντικών και Εμπορικών επιχειρήσεων είναι δυσδιάκριτα και ότι η Καινοτομία & Τεχνολογία ρέει αυξανόμενα από τον Εμπορικό προς τον Αμυντικό τομέα, ενώ κατά το παρελθόν συνέβαινε το αντίθετο.
Οι παραγωγικές δυνατότητες της Εθνικής Αμυντικής Τεχνολογικής και Βιομηχανικής Βάσης (ΕΑΤΒΒ), σύμφωνα και με τον ΗELDIC (Hellenic Defense Industrial Catalogue), που θα μπορούσαν να ενταχθούν στις παραπάνω προβλέψεις του νομοσχεδίου είναι οι ακόλουθες:
Παραγωγή Κατασκευή, ανάπτυξη, παραγωγή και παροχή υπηρεσιών αδρανοποίησης επικίνδυνων υλικών.
Παροχή υπηρεσιών διασύνδεσης – διαλειτουργικότητας συστημάτων.
Παραγωγή μηχανολογικών – μηχανουργικών απαρτιών εξαρτημάτων και ανταλλακτικών τεχνικού υλικού ποικίλης φύσεως.
Παραγωγή συσσωρευτών πάσης φύσεως και λοιπού ηλεκτρολογικού και ηλεκτρομηχανολογικού υλικού, όπως το υλικό διασύνδεσης συστημάτων και υποσυστημάτων ενσωματωμένων σε κύρια συστήματα (καλώδια).
Κατασκευή σύγχρονων συστημάτων ασφαλούς ρεαλιστικής εκπαίδευσης προσωπικού ( training simulators κλπ).
Η συντήρηση, υποστήριξη και αναβάθμιση των υπαρχόντων συστημάτων και μέσων.
Προηγμένο λογισμικό και οι εφαρμογές κυβερνοάμυνας.
Ασφαλείς επικοινωνίες και Συστήματα Διοίκησης Ελέγχου (C4ISR), συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων χερσαίας και θαλάσσιας εποπτείας (έλεγχος συνόρων).
Επιχειρησιακή προστασία του προσωπικού, αντίστοιχα συστήματα ενεργητικής και παθητικής προστασίας.
Η προστασία του προσωπικού στο επιχειρησιακό περιβάλλον, μέσω της απόκτησης σχετικών δυνατοτήτων ασφάλειας στους τομείς της φυσικής σωματικής προστασίας και των ατομικών οπτικών και υπερύθρων αισθητήρων και επικοινωνιών.
Τεχνολογίες βελτιστοποίησης της ενεργειακής κατανάλωσης – Ανάπτυξη συστημάτων παραγωγής ενέργειας υβριδικής τεχνολογίας.
Η ναυπήγηση πλοίων και άλλων πλωτών μέσων.
Κρίσιμα ανταλλακτικά χερσαίων, θαλάσσιων και εναέριων οχημάτων και μέσων.
Τεχνολογικά εξελιγμένα υλικά συμπεριλαμβανομένων των κραμάτων χάλυβα και αλουμινίου, τα ανθρακονήματα και τα νανοϋλικά, καθώς και οι συναφείς τεχνολογίες που αφορούν σε επικαλύψεις, βαφές, κατεργασίες λέιζερ και τρισδιάστατη εκτύπωση.
Πολυεπιστημονικές εφαρμογές – συστήματα αυτομάτου ελέγχου – αισθητήρες.

Με Εκτίμηση
Δημήτρης Παντελάτος
Υποπτέραρχος (Ι) ε.α.
Γραμματέας της σχετικής Επιτροπής του ΥΠΕΘΑ
για τη σύνταξη του σχεδίου της ΕΑΒΣ Νοε 2015
17 Σεπτεμβρίου 2019, 18:45 | Αθ. Μπακλατζής

Μόνιμος Σύνδεσμος

Γενικό Σχόλιο
Η κυβέρνηση προωθεί με θετικό τρόπο την πρότασή της για την βιώσιμη ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα, την προσέλκυση άμεσων επενδύσεων και εν τέλει την εξασφάλιση καλύτερης θέσης της χώρας στο Διεθνή Καταμερισμό Εργασίας. Διαπιστώνεται ωστόσο ότι οι ψηφισθέντες νόμοι δεν αποδίδουν λόγω ιδιαίτερα χρονοβόρων και γραφειοκρατικών εμποδίων, που ακυρώνουν τις υπό διαβούλευση ρυθμίσεις, ως επιχειρηματικού εργαλείου ανάπτυξης.

Σε αποκατάσταση, κατά το δυνατόν, των ανωτέρω προτείνονται οι παρακάτω προτάσεις με την προσθήκη, μεταβολή ή τροποποίηση των σχετικών διατάξεων προς όφελος της αποτελεσματικότερης εφαρμογής των σχετικών διατάξεων.

Συντονισμός
Κρίνεται αναγκαία η νομοθετική σύσταση και λειτουργία κρατικής δομής υποδοχής επενδύσεων, με σκοπό την δραστική μείωση του χρόνου αδειοδότησης και υλοποίησης των επενδύσεων, αναλαμβάνοντας συντονιστικό ρόλο μεταξύ των εμπλεκομένων φορέων .

Υποδομές
Κατά το στάδιο της κατάρτισης της επιχειρηματικής επένδυσης, παραμένει κενό και αμφίβολο το πεδίο της διασύνδεσης της υποβαλλόμενης επένδυσης με τις υπόλοιπες κρατικές υποδομές. Θα πρέπει για τον λόγο αυτό να ληφθούν πρόνοιες ώστε η έγκριση της Στρατηγικής επένδυσης να συνοδεύεται από ένα ολιστικό πρόγραμμα υποστήριξης και ενίσχυσης της επένδυσης αυτής από την Πολιτεία, μέσω εμφαντικών παρεμβάσεων και έργων σε οδικές, σιδηροδρομικές και λιμενικές εμπορευματικές υποδομές ώστε να ενισχυθούν αποτελεσματικά τα κίνητρα για την προσέλκυση των στρατηγικών επενδύσεων.

Γραφειοκρατία – Εμπιστοσύνη πολίτη προς το Κράτος
Το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη νόμων αλλά η καθυστέρηση στην εφαρμογή τους. Η θέσπιση χρονικών ορίων για την υλοποίηση των σχετικών ενεργειών εκ μέρους των κρατικών φορέων και η τήρηση αυτών είναι αναγκαία για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του πολίτη προς το Κράτος. Προτείνεται προσθήκη στην παράγραφο 1 του Άρθρου 13 του ν. 4608/2019, η οποία θα αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Για την έκδοση οποιασδήποτε απαιτούμενης άδειας, έγκρισης ή γνωμοδότησης για την εγκατάσταση ή λειτουργία Στρατηγικής Επένδυσης, συμπεριλαμβανομένων και όλων των προαπαιτούμενων ενεργειών για την έκδοση αυτών , όπως ενδεικτικά έκδοσης προεδρικών διαταγμάτων και λοιπών εκτελεστικών διαταγμάτων , προηγούμενων γνωμοδοτήσεων, εγκρίσεων ή αδειών από συναρμόδιες υπηρεσίες, ορίζεται προθεσμία σαράντα πέντε (45) ημερολογιακών ημερών, με την επιφύλαξη ειδικότερων διατάξεων οι οποίες έχουν ενσωματώσει διαδικασίες και προθεσμίες του ενωσιακού δικαίου. Η προθεσμία αυτή εκκινεί από την υποβολή από τον φορέα της επένδυσης στη Γενική Διεύθυνση Στρατηγικών Επενδύσεων (ΓΔΣΕ) του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης του σχετικού φακέλου για έκαστη απαιτούμενη άδεια, έγκριση ή γνωμοδότηση με όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά. Στην ως άνω προθεσμία δεν συνυπολογίζεται ο χρόνος προσκόμισης των ζητούμενων από τη Διοίκηση συμπληρωματικών στοιχείων.»

Ταχύτητα υλοποίησης
Στα πλαίσια προσέλκυσης Στρατηγικών Επενδύσεων, το Κράτος πρέπει να ανταποκρίνεται με ταχύτητα και αμεσότητα σε δίκαια και τεκμηριωμένα αιτήματα και προτάσεις των επενδυτών, όπως προβλέπεται ήδη στο σχετικό άρθρο 13. Σε περίπτωση αναιτιολόγητης και αδικαιολόγητης άρνησης ανταπόκρισης εκ μέρους του Κράτους ή του κρατικού φορέα, η σχετική έγκριση ή άδεια θα πρέπει να θεωρείται έτι έχει χορηγηθεί «κατά πλάσμα δικαίου». Με αυτό τον τρόπο είναι κατ΄ αρχήν δυνατός ο βέλτιστος προγραμματισμός της υποβαλλόμενης επένδυσης
Προτείνεται προσθήκη στο τέλος της παραγράφου 5 του άρθρου 13 του Νόμου ως εξής:
«Σε περίπτωση άπρακτης παρέλευσης της προθεσμίας της παραγράφου 1, η αρμοδιότητα έκδοσης κάθε άδειας, με εξαίρεση των αδειών εγκατάστασης και λειτουργίας Στρατηγικών Επενδύσεων, η αρμοδιότητα έκδοσης των οποίων ρυθμίζεται στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 1α, μπορεί να μεταφέρεται στον Υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων, ο οποίος, μετά από εισήγηση της Γενικής Γραμματείας Στρατηγικών και Ιδιωτικών Επενδύσεων του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, βεβαιώνει την παρέλευση της ανωτέρω προθεσμίας, και είτε αιτιολογημένα εκδίδει τη σχετική άδεια λαμβάνοντας υπόψη την αίτηση, τα στοιχεία του φακέλου και τις κείμενες διατάξεις, είτε αιτιολογημένα την απορρίπτει εντός προθεσμίας ενός (1) μηνός. Σε περίπτωση άπρακτης παρέλευσης της προθεσμίας της παρούσας παραγράφου 5, η σχετική άδεια λογίζεται ότι έχει χορηγηθεί»
Έτσι κάθε κρατική δράση θα έχει συγκεκριμένη προθεσμία και η αδράνεια της θα λειτουργεί υπέρ του πολίτη στα πλαίσια της άσκησης χρηστής διοίκησης. Η προσθήκη αυτή άλλωστε ευθυγραμμίζεται με το γενικό πνεύμα της καταπολέμησης της γραφειοκρατίας, όπως αποδεικνύεται από την άμεση προσθήκη 7 στο άρθρο 13 του νόμου 4608/2016, σχετικά με τον πειθαρχικό έλεγχο κατά τη λήξη της προθεσμίας.
17 Σεπτεμβρίου 2019, 18:35 | Θανάσης Μπακλατζής

Μόνιμος Σύνδεσμος

Γενικό Σχόλιο
Η κυβέρνηση προωθεί με θετικό τρόπο την πρότασή της για την βιώσιμη ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα, την προσέλκυση άμεσων επενδύσεων και εν τέλει την εξασφάλιση καλύτερης θέσης της χώρας στο Διεθνή Καταμερισμό Εργασίας. Διαπιστώνεται ωστόσο ότι οι ψηφισθέντες νόμοι δεν αποδίδουν λόγω ιδιαίτερα χρονοβόρων και γραφειοκρατικών εμποδίων, που ακυρώνουν τις υπό διαβούλευση ρυθμίσεις, ως επιχειρηματικού εργαλείου ανάπτυξης.

Σε αποκατάσταση, κατά το δυνατόν, των ανωτέρω προτείνονται οι παρακάτω προτάσεις με την προσθήκη, μεταβολή ή τροποποίηση των σχετικών διατάξεων προς όφελος της αποτελεσματικότερης εφαρμογής των σχετικών διατάξεων.

Συντονισμός
Κρίνεται αναγκαία η νομοθετική σύσταση και λειτουργία κρατικής δομής υποδοχής επενδύσεων, με σκοπό την δραστική μείωση του χρόνου αδειοδότησης και υλοποίησης των επενδύσεων, αναλαμβάνοντας συντονιστικό ρόλο μεταξύ των εμπλεκομένων φορέων .

Υποδομές
Κατά το στάδιο της κατάρτισης της επιχειρηματικής επένδυσης, παραμένει κενό και αμφίβολο το πεδίο της διασύνδεσης της υποβαλλόμενης επένδυσης με τις υπόλοιπες κρατικές υποδομές. Θα πρέπει για τον λόγο αυτό να ληφθούν πρόνοιες ώστε η έγκριση της Στρατηγικής επένδυσης να συνοδεύεται από ένα ολιστικό πρόγραμμα υποστήριξης και ενίσχυσης της επένδυσης αυτής από την Πολιτεία, μέσω εμφαντικών παρεμβάσεων και έργων σε οδικές, σιδηροδρομικές και λιμενικές εμπορευματικές υποδομές ώστε να ενισχυθούν αποτελεσματικά τα κίνητρα για την προσέλκυση των στρατηγικών επενδύσεων.

Γραφειοκρατία – Εμπιστοσύνη πολίτη προς το Κράτος
Το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη νόμων αλλά η καθυστέρηση στην εφαρμογή τους. Η θέσπιση χρονικών ορίων για την υλοποίηση των σχετικών ενεργειών εκ μέρους των κρατικών φορέων και η τήρηση αυτών είναι αναγκαία για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του πολίτη προς το Κράτος. Προτείνεται προσθήκη στην παράγραφο 1 του Άρθρου 13 του ν. 4608/2019, η οποία θα αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Για την έκδοση οποιασδήποτε απαιτούμενης άδειας, έγκρισης ή γνωμοδότησης για την εγκατάσταση ή λειτουργία Στρατηγικής Επένδυσης, συμπεριλαμβανομένων και όλων των προαπαιτούμενων ενεργειών για την έκδοση αυτών , όπως ενδεικτικά έκδοσης προεδρικών διαταγμάτων και λοιπών εκτελεστικών διαταγμάτων , προηγούμενων γνωμοδοτήσεων, εγκρίσεων ή αδειών από συναρμόδιες υπηρεσίες, ορίζεται προθεσμία σαράντα πέντε (45) ημερολογιακών ημερών, με την επιφύλαξη ειδικότερων διατάξεων οι οποίες έχουν ενσωματώσει διαδικασίες και προθεσμίες του ενωσιακού δικαίου. Η προθεσμία αυτή εκκινεί από την υποβολή από τον φορέα της επένδυσης στη Γενική Διεύθυνση Στρατηγικών Επενδύσεων (ΓΔΣΕ) του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης του σχετικού φακέλου για έκαστη απαιτούμενη άδεια, έγκριση ή γνωμοδότηση με όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά. Στην ως άνω προθεσμία δεν συνυπολογίζεται ο χρόνος προσκόμισης των ζητούμενων από τη Διοίκηση συμπληρωματικών στοιχείων.»

Ταχύτητα υλοποίησης
Στα πλαίσια προσέλκυσης Στρατηγικών Επενδύσεων, το Κράτος πρέπει να ανταποκρίνεται με ταχύτητα και αμεσότητα σε δίκαια και τεκμηριωμένα αιτήματα και προτάσεις των επενδυτών, όπως προβλέπεται ήδη στο σχετικό άρθρο 13. Σε περίπτωση αναιτιολόγητης και αδικαιολόγητης άρνησης ανταπόκρισης εκ μέρους του Κράτους ή του κρατικού φορέα, η σχετική έγκριση ή άδεια θα πρέπει να θεωρείται έτι έχει χορηγηθεί «κατά πλάσμα δικαίου». Με αυτό τον τρόπο είναι κατ΄ αρχήν δυνατός ο βέλτιστος προγραμματισμός της υποβαλλόμενης επένδυσης

Προτείνεται προσθήκη στο τέλος της παραγράφου 5 του άρθρου 13 του Νόμου ως εξής:
« Σε περίπτωση άπρακτης παρέλευσης της προθεσμίας της παρούσας παραγράφου 5, η σχετική άδεια λογίζεται ότι έχει χορηγηθεί»

Έτσι κάθε κρατική δράση θα έχει συγκεκριμένη προθεσμία και η αδράνεια της θα λειτουργεί υπέρ του πολίτη στα πλαίσια της άσκησης χρηστής διοίκησης. Η προσθήκη αυτή άλλωστε ευθυγραμμίζεται με το γενικό πνεύμα της καταπολέμησης της γραφειοκρατίας, όπως αποδεικνύεται από την άμεση προσθήκη 7 στο άρθρο 13 του νόμου 4608/2016, σχετικά με τον πειθαρχικό έλεγχο κατά τη λήξη της προθεσμίας.
17 Σεπτεμβρίου 2019, 17:04 | ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού εδώ και 47 χρόνια δίνει αγώνες για την προάσπιση του περιβάλλοντος και της πολιτιστικής κληρονομιάς. Με το παρόν καταθέτει τις παρατηρήσεις της επί του σχεδίου νόμου «Αναπτυξιακό Πολυνομοσχέδιο» στο πλαίσιο της Δημόσιας Διαβούλευσης.

Το άρθρο 1 του Αναπτυξιακού Νομοσχέδιου εμπεριέχει στοιχεία που είναι προβληματικά προς το περιβάλλον και το κλίμα, προωθώντας ένα μη αειφορικό μοντέλο ανάπτυξης.
Σύμφωνα με τη παρ. 1 επιτρέπεται η υπαγωγή σε καθεστώς κρατικής επιδότησης δραστηριοτήτων όπως οι υποστηρικτικές εγκαταστάσεις εξόρυξης πετρελαίου και άνθρακα. Τέτοιου είδους δραστηριότητες, με ανυπολόγιστο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, έρχονται σε πλήρη ρήξη με σειρά ευρωπαϊκών και διεθνών πρωτοβουλιών. Στόχος των πρωτοβουλιών αυτών είναι να ανακατανείμουν τους δημοσίους πόρους από περιβαλλοντικά επιζήμιες δραστηριότητες σε κλάδους που συνεισφέρουν στη μετάβαση προς μια οικονομία μηδενικών εκπομπών και να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας χαμηλού περιβαλλοντικού αποτυπώματος.
Η κλιματική αλλαγή έχει δημιουργήσει την ανάγκη για μια διαφορετική προσέγγιση σχετικά με τις πολιτικές για την οικονομία, την ανάπτυξη και τις επενδύσεις. Η αλλαγή του κλίματος επιβάλει τον επαναπροσδιορισμό του παραγωγικού μοντέλου. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι ζητούμενο για την Ελληνική κοινωνία αποτελεί η αναζωογόνηση της οικονομίας και η δημιουργία θέσεων εργασίας, όμως στο βωμό των παραπάνω δε θα πρέπει να ενισχυθούν επιβαρυντικές προς το περιβάλλον επενδύσεις.

Θεωρούμε ότι η ενίσχυση δραστηριοτήτων στον ενεργειακό κλάδο θα πρέπει να επικεντρωθεί στον τομέα της Γεωθερμίας, η οποία αποτελεί την πλέον φιλική μορφή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Η ΕΛΛΕΤ έχει διοργανώσει σειρά διαλέξεων και ημερίδων ενώ έχει κάνει αντίστοιχη σχετική μελέτη πάνω στο αντικείμενο και είναι στη διάθεση σας για οποιαδήποτε περαιτέρω συζήτηση.
17 Σεπτεμβρίου 2019, 17:25 | Κώνστας Πούλιος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Πρόταση

Στο πλαίσιο της προσέλκυσης στρατηγικών επενδύσεων, θεωρούμε κρίσιμο να επιστατευθεί και η εφαρμογή του α.ν. 89/1967 που αφορά τα λεγόμενα shared services centers.

Προτείνουμε με το παρόν άρθρο για τις στρατηγικές επενδύσεις να προστεθεί επιπλέον εδάφιο στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του α.ν. 89/1967. Με την προσθήκη αυτή υπηρετείται η πάγια στόχευση για προσέλκυση ξένων επενδύσεων στην Ελλάδα, καθώς παρέχεται μεγαλύτερη ευελιξία, με την δυνατότητα σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους του εξωτερικού να μεταφέρουν επιπλέον σημαντικές λειτουργίες τους στην χώρα μας, με αμοιβαία επωφελείς όρους. Οι προϋποθέσεις της απασχόλησης άνω των 40 ατόμων και της διενέργειας δαπανών στην Ελλάδα τουλάχιστον 5 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως για την υπαγωγή επιχειρήσεων στο καθεστώς που καθορίζεται από την προτεινόμενη διάταξη θα συμβάλουν στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και στην εισροή σημαντικών επιπλέον χρηματικών κεφαλαίων στην Ελλάδα. Η δυνατότητα παροχής κάθε είδους (και όχι μόνο συγκεκριμένων) υπηρεσιών προς τα κεντρικά τους καταστήματα ή σε συνδεδεμένες με αυτές επιχειρήσεις δεν οδηγούν σε διάβρωση της φορολογικής βάσης στην Ελλάδα, καθώς η υποχρέωση τεκμηρίωσης του κέρδους που θα προκύψει θα εξακολουθήσει υπάγεται έγκριση με βάση την τυπική και ουσιαστική εφαρμογή της αρχής των ίσων αποστάσεων (arms’ length principle).

Συνεπώς, στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 1, Ν.89/1967 προτείνουμε να προστεθεί παράγραφος ως εξής:

«Αλλοδαπές εταιρείες που πραγματοποιούν δαπάνες λειτουργίας στην Ελλάδα ύψους τουλάχιστον 5.000.000 ευρώ ετησίως και απασχολούν περισσότερα από 50 άτομα προσωπικό, μπορούν να παρέχουν στα κεντρικά τους καταστήματα ή σε συνδεδεμένες με αυτές επιχειρήσεις, και οποιαδήποτε άλλη υπηρεσία πέραν των ανωτέρω, ενώ δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις των παραγράφων 3 και 4 του άρθρου 4, Ν.4172/2013 τόσο για αυτές όσο και για τις συνδεδεμένες με αυτές επιχειρήσεις»
17 Σεπτεμβρίου 2019, 16:02 | ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Π.Ο. Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
ΕΝΩΣΕΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ

Μαυρομματαίων 17, 104 34 ΑΘΗΝΑ
τηλ: 210-88.16.583 fax: 210-82.59.410 e-mail: emdydas@tee.gr URL: http://www.emdydas.gr

Αρ. Πρωτ.: 7915 Αθήνα, 17-9-2019
Προς: Α’ Βάθμιες Ενώσεις
(κοινοποίηση στα μέλη)
Κοιν.: 1. Πρόεδρο και ΔΕ ΤΕΕ
2. ΑΔΕΔΥ

Θέμα: Απόσυρση του Σχεδίου Νόμου «Αναπτυξιακό Πολυνομοσχέδιο».

Το κρίσιμο Σχέδιο Νόμου με τον τίτλο «Αναπτυξιακό Πολυνομοσχέδιο» δόθηκε για ολιγοήμερη διαβούλευση έξι (6) ημερών σε αντίθεση με όσα ορίζει ο πρόσφατος Νόμος για το επιτελικό κράτος, ο οποίος προβλέπει ελάχιστη διαβούλευση δύο εβδομάδων. Στα 88 άρθρα του περιλαμβάνονται πληθώρα διατάξεων που αφορούν στις διαδικασίες αδειοδοτήσεων Στρατηγικών και άλλων Επενδύσεων και πληθώρα άλλων διατάξεων. Βασική του φιλοσοφία αποτελεί η με «πάση θυσία» διευκόλυνση των επενδύσεων σε βάρος κοινωνικών δικαιωμάτων, Δημοσίου Ελέγχου και περιβαλλοντικής προστασίας. Για το λόγο αυτό ζητάμε και την απόσυρση του, τον εξ αρχής διάλογο με όλους τους εμπλεκόμενους και την τήρηση των προβλεπόμενων διαδικασιών και προθεσμιών.
Ενδεικτικά αναφέρουμε διατάξεις που θεωρούμε προβληματικές:
Για εμάς τα κριτήρια για τις στρατηγικές και σημαντικές επενδύσεις δεν θα πρέπει να είναι μόνο το ποσό της επένδυσης και ο αριθμός των εργαζομένων που θα απασχοληθούν αλλά και ο βιώσιμος και αειφόρος χαρακτήρας τους. Επενδύσεις μακροπρόθεσμες με σεβασμό στο περιβάλλον και στην κοινωνία είναι επενδύσεις δημοσίου συμφέροντος.
Είναι αδιανόητο να υπάρχει η μετακύλιση της ευθύνης και η συνεχής απειλή πειθαρχικών διώξεων Υπαλλήλων αν σε διάστημα μόλις ενός μήνα δε γνωμοδοτήσουν, τη στιγμή που η πολυνομία, η πολυπλοκότητα και ασάφεια της νομοθεσίας (και ειδικά των Χωροταξικών σχεδίων), η επικάλυψη αρμοδιοτήτων μεταξύ φορέων, η προαπαιτούμενη γνωμοδότηση Συλλογικών Οργάνων (που δεν έχουν μέλη Δημοσίους Υπαλλήλους αλλά επιστήμονες), όσο και τεράστια ελλείμματα στελέχωσης και ο φόρτος εργασίας οδηγούν στην αναποτελεσματικότητα και αυτά είναι που οφείλουν να επιλυθούν. Οι Υπάλληλοι που ελέγχουν επενδυτικά σχέδια εκατομμυρίων με τεράστιες επιπτώσεις δε μπορούν να κάνουν ευσυνείδητα την υπεύθυνη δουλειά τους υπό τη δαμόκλειο σπάθη πειθαρχικών διώξεων και αυταρχισμού. Είναι προφανές ότι οι απειλές διώξεων δε θα περιοριστούν στις “Στρατηγικές Επενδύσεις” αλλά θα επεκταθούν στο σύνολο των αδειοδοτήσεων – ελέγχων (Άρθρο 1).
Διαφωνούμε ριζικά με την κατεύθυνση αντικατάστασης των αναγκαίων μόνιμων και σταθερών σχέσεων εργασίας στο Δημόσιο με τη μερική απασχόληση Ιδιωτικού δικαίου που εισάγει η παρ. 18 του Άρθρου 55. Με την παράγραφο αυτή για πρώτη φορά σε Δημόσιες Υπηρεσίες “για την αντιμετώπιση εκτάκτων ή επειγουσών αναγκών συμφωνείται με σύμβαση ορισμένου χρόνου διάρκειας μέχρι έξι (6) μηνών. Μερική απασχόληση που δεν υπερβαίνει τις τέσσερις (4) ώρες ημερησίως. “ Δηλαδή το συνεχώς μειούμενο προσωπικό των Υπηρεσιών θα αντικαθίσταται σταδιακά -και λόγω του περιορισμού των προσλήψεων- με ανακυκλούμενους εργαζόμενους ορισμένου χρόνου και περιορισμένου ωραρίου που όπως όλοι καλά γνωρίζουμε δε μπορούν να υπογράψουν διοικητικές πράξεις αλλά απλά ανακυκλώνουν την ανεργία.
Το πολυνομοσχέδιο επιχειρεί να διευκολύνει τις επενδύσεις απλοποιώντας τις διαδικασίες αδειοδότησης όμως δεν κάνει καμία διαφοροποίηση ανάμεσα στους διαφορετικούς τύπους επενδύσεων κατά χρήση (βιομηχανία, υποδομή, τουρισμός, κλπ) καταργώντας εξίσου ολόκληρα στάδια της υφιστάμενης διαδικασίας (γνωμοδοτήσεις ή/και εγκρίσεις, κλπ.) χωρίς να εξετάζεται το επίπεδο των επιπτώσεων. Γνώμη μας είναι ότι απαιτείται ενίσχυση των αδειοδοτικών και ελεγκτικών μηχανισμών, ανάδειξη του συμβουλευτικού και υποστηρικτικού ρόλου τους, αναβάθμιση του ελεγκτικού έργου, εντατικοποίηση των ελέγχων και αναβάθμιση των αντίστοιχων Δημόσιων Υπηρεσιών με τεχνογνωσία – επιμόρφωση και παροχή των απαιτούμενων μέσων. Μόνο έτσι μπορεί να εξασφαλισθεί το συνολικό Δημόσιο Συμφέρον και να μην αφεθούν ανεξέλεγκτα τα ιδιωτικά συμφέροντα (Άρθρα 10,11,14,15).
Ο γενικός κανόνας τους είναι πρώτα να ξεκινούν τη λειτουργία τους οι επιχειρήσεις και να διενεργείται εκ των υστέρων ο έλεγχος των απαιτούμενων δικαιολογητικών. Σε αυτό το πλαίσιο, μια επιχείρηση δεν θα χρειάζεται πλέον – εκτός της άδειας εγκατάστασης- ούτε άδεια λειτουργίας και θα αρκεί μια απλή γνωστοποίηση ότι ξεκινά τη δραστηριότητά της. Για τις επιχειρήσεις εντός των πάρκων θεσμοθετούνται χαμηλότερες κατηγορίες περιβαλλοντικής κατάταξης, έτσι ώστε να χρειάζονται απλούστερη περιβαλλοντική αδειοδότηση. Είναι προφανές ότι σύντομα θα βρεθούμε μπροστά στον κίνδυνο πρώτα να αδειοδοτούμε δραστηριότητες και στη συνέχεια να πληρώνουμε πολλαπλό τίμημα αποκατάστασης βλαβών (Άρθρα 11 – 13).
Ο Ενιαίας Ψηφιακός Χάρτης δύναται να ανατεθεί σε ιδιωτικό φορέα, το οποίο μας βρίσκει κάθετα αντίθετους καθώς τα δεδομένα που θα συγκεντρώνει είναι κρίσιμα και πρέπει να παραμείνουν υπό τον έλεγχο και την εποπτεία του Δημοσίου. Επίσης το πλήθος, η ενημέρωση – διόρθωση και η επικαιροποίηση τους είναι τέτοιο που θα πρέπει να εξασφαλισθεί η απρόσκοπτη συνεργασία μεταξύ των Δημόσιων Φορέων που θα τα παρέχουν και αυτού που θα τα συγκεντρώσει. Οι Δημόσιες Υπηρεσίες δεν πρέπει να καταλήξουν για άλλη μια φορά ως «αποδιοπομπαίοι τράγοι» ελλείψεων για τις οποίες δεν ευθύνονται (Άρθρα 3 – 8).
Το Εθνικό Μητρώο Υποδομών επίσης πρέπει για τους λόγους που περιγράψαμε και παραπάνω, να παραμείνει σε Δημόσιο Έλεγχο και όχι να παραχωρηθεί και αυτό σε κάποιο Ιδιωτικό σχήμα, όπως προβλέπει το Πολυνομοσχέδιο. Να εξασφαλισθεί η πληρότητα, η εμπιστευτικότητα και ο Δημόσιος χαρακτήρας των δεδομένων του Εθνικού Μητρώου Υποδομών με ευθύνη του αρμόδιου Υπουργείου (Άρθρο 9).
Είναι προφανές για εμάς ότι η αξιολόγηση των επενδυτικών σχεδίων όπως και ο έλεγχος της υλοποίησης τους, πρέπει να παραμείνει σε Δημόσιο Έλεγχο και όχι να παραχωρηθεί σε ιδιώτες, τράπεζες ή άλλα σχήματα τα οποία ενδεχομένως να έχουν όμορα συμφέροντα με αυτά του επενδυτή (μέσω ομίλων, κοινοπραξιών κλπ). Μόνο αναβαθμισμένοι και επαρκώς στελεχωμένοι Δημόσιοι Ελεγκτικοί Μηχανισμοί μπορούν να εξασφαλίζουν την ανεξαρτησία και ακεραιότητα που απαιτούνται (Άρθρο 2).
Όσον αφορά τα εργασιακά καταδικάζουμε κάθε προσπάθεια κρατικής παρέμβασης στη ζωή και τη λειτουργία των συνδικαλιστικών ενώσεων (Άρθρο 50). Οι ενώσεις των εργαζομένων έχουν τις δικές τους καταστατικές τους διατάξεις και λογοδοτούν αποκλειστικά στα μέλη τους. Κάθε κρατική παρέμβαση για τον τρόπο λήψης αποφάσεων (ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, απαιτούμενα ποσοστά λήψης αποφάσεων) ή για τον έλεγχο των σωματείων (Μητρώα συνδικαλιστικών ενώσεων και συνδικαλιστών) μας γυρίζει σε εποχές που θα έπρεπε να έχουμε ξεχάσει.
Η υπονόμευση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με την υπερίσχυση των Επιχειρησιακών έναντι των Κλαδικών και των τοπικών έναντι των Εθνικών καθώς και τα προσκόμματα στις Διαιτητικές Αποφάσεις και στην επεκτασιμότητα των Συμβάσεων, οδηγεί σε πλήρη επαναφορά των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της εσωτερικής υποτίμησης της εργασίας ώστε να ανακάμψει η κερδοφορία του κεφαλαίου σε βάρος των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων (Άρθρα 49 – 53).
Τέλος επιτρέπεται η υπαγωγή σε καθεστώς κρατικής επιδότησης δραστηριοτήτων με μεγάλο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, όπως οι υποστηρικτικές εγκαταστάσεις εξόρυξης υδρογονανθράκων (αγωγοί, πλατφόρμες άντλησης, πύργοι γεώτρησης κλπ) και η εξόρυξη χρυσού. Πρακτικά, εξαιρετικά επώδυνα για το περιβάλλον προγράμματα εξορύξεων θα επιδοτούνται με δημόσιο χρήμα, τη στιγμή που σε τοπικό επίπεδο υπάρχουν ισχυρές αντιδράσεις για αντίστοιχες επενδύσεις (Άρθρο 2).
Για όλους τους παραπάνω λόγους καλούμε σε απόσυρση του επίμαχου Νομοσχεδίου και είμαστε σε ετοιμότητα άμεσων απεργιακών απαντήσεων σε συντονισμό με το υπόλοιπο κίνημα των εργαζομένων. Καλούμε τους συναδέλφους να συμμετάσχουν μαζικά στα συλλαλητήρια – κινητοποιήσεις – απεργίες της επόμενης περιόδου.
17 Σεπτεμβρίου 2019, 16:33 | ΔΗΜ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Μέρος Α, Αρθρο 1, παρ. 5
Η μη ολοκλήρωση της επαρκούς αξιολόγησης Μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΜΠΕ), κατά τεκμήριο σημαντικών βιομηχανικών εγκαταστάσεων, από υποστελεχωμένες υπηρεσίες, εντός ασφυκτικών χρονικών περιθωρίων δεν μπορεί να στοχοποιεί υπαλλήλους, διαφορετικά η αξιολόγηση θα είναι ανεπαρκής, με ό,τι αυτό σημαίνει για το έργο και τους υπαλλήλους.
17 Σεπτεμβρίου 2019, 16:29 | ΔΗΜ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Μέρος Α, Αρθρο 1, παρ. 3
«Υπέρτερο δημόσιο συμφέρον». Εχει συγκεκριμένο περιεχόμενο ή πρόκειται για έννοια κάπως αόριστη, όπως το γνωστό «επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης»;
17 Σεπτεμβρίου 2019, 15:31 | ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΩΝ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Απόψεις του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων επί του Αναπτυξιακού Πολυνομοσχεδίου

Όπως και κατά την διαβούλευση επί του Ν. 4608/2019, ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων (Σ.Ε.Α.) εκφράζει τις έντονες επιφυλάξεις του επί των σημείων του Ν/Σ που θέτουν ασφυκτικές προθεσμίες στην διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, χωρίς να παρέχονται στις Υπηρεσίες τα αντίστοιχα μέσα προκειμένου οι τελευταίες να είναι σε θέση να αντεπεξέλθουν. Αποτελεί πάγια άποψη του Συλλόγου ότι ο ενδελεχής έλεγχος από τις Υπηρεσίες του Υπ. Πολιτισμού και Αθλητισμού , και ειδικά της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, προφυλάσσει τις επενδύσεις και τα μεγάλα έργα από λανθασμένους σχεδιασμούς, χρονοδιαγράμματα και προϋπολογισμούς και δεν είναι δυνατόν να εντάσσεται σε ενιαίες προθεσμίες.

Συγκεκριμένα, οι επιφυλάξεις του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων επί του σχεδίου νόμου εντοπίζονται
Στο Μέρος Α, άρθρο 1 «Τροποποίηση ν. 4608/2019 (Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα και προσέλκυση Στρατηγικών Επενδύσεων και άλλες διατάξεις)»:
α)Με την παράγραφο 5 συμπληρώνεται το Άρθρο 11 του ν. 4608/2019 ως εξής:« 4. Για την πραγματοποίηση Στρατηγικών Επενδύσεων επιτρέπονται συγκεκριμένες και ειδικές παρεκκλίσεις από τους ισχύοντες όρους και περιορισμούς δόμησης της περιοχής για λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος[…]», είναι εξαιρετικά γενικόλογο και αφήνει περιθώρια για κάθε είδους παρεκκλίσεις από την αρχαιολογική νομοθεσία, με αστάθμητες πιθανές επιπτώσεις σε αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία.
β) Η παράγραφος 5 του άρθρου 13 του Ν. 4608/2019 «Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα και προσέλκυση Στρατηγικών Επενδύσεων και άλλες διατάξεις» αντικαθίσταται από διάταξη που προβλέπει τη μεταφορά της αρμοδιότητας για την έκδοση κάθε άδειας στον Υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων, καθώς και β) στο ίδιο άρθρο προστίθεται παράγραφος 7, σύμφωνα με την οποία τα πιεστικά χρονοδιαγράμματα (που σε συνάρτηση με παράγοντες που παραβλέπει ο νομοθέτης καθίστανται ανεφάρμοστα) συναρτώνται με την πρόβλεψη για την επιβολή πειθαρχικών κυρώσεων σε περίπτωση ακόμα και ανυπαίτιας καθυστέρησης στην τήρησή τους.

Για τον Σ.Ε.Α., όπως κατ’ επανάληψη έχει υποστηρίξει με ανακοινώσεις του, οι αρχαιότητες και κάθε πολιτιστικό αγαθό δεν αποτελούν τροχοπέδη για την ανάπτυξη. Αντίθετα, ο εντοπισμός, η ανάδειξη και τελικά η ενσωμάτωση της πολιτιστικής κληρονομιάς στα σύγχρονα έργα τούς προσδίδει προστιθέμενη αξία, όπως άλλωστε έχει συμβεί επανειλημμένως σε μεγάλα έργα, δημόσια και ιδιωτικά, στο παρελθόν. Προϋπόθεση για την ανάδειξη αλλά και την αξιοποίηση αυτής της αξίας είναι η διατήρηση ενός σαφούς και ασφαλούς πλαισίου προστασίας του πολιτιστικού αγαθού αλλά και η εφαρμογή του με τα κατάλληλα μέσα από τους εντεταλμένους δημόσιους λειτουργούς.
Το προκείμενο Ν/Σ ανατρέπει τη λογική και τη συνεπή σειρά των προτεραιοτήτων. Το πλαίσιο εξασθενίζει και ο δημόσιος λειτουργός θα αντιμετωπίζει πλέον την απειλή των πειθαρχικών κυρώσεων για κάθε καθυστέρηση, ακόμα και αν είναι ανυπαίτια. Δεν ερωτάται, όμως, διαθέτει τα μέσα να ανταποκριθεί στις ασφυκτικές προθεσμίες για την διεκπεραίωση των αιτημάτων; Είναι σε θέση να προβεί εντός της προθεσμίας που θέτει το Ν/Σ στην ανάθεση μιας εργασίας σε εξωτερικό συνεργάτη; Έχει την δυνατότητα να προσλάβει το απαραίτητο προσωπικό, προκειμένου να τεκμηριώσει επαρκώς και εγκαίρως την εισήγησή του; Δύναται να υλοποιήσει όλο το σύνθετο αρχαιολογικό έργο ακόμα και ο προϊστάμενος της Υπηρεσίας που δεν διαθέτει υπαλλήλους;
Τα ερωτήματα αυτά και άλλα τόσα δεν απαντώνται στο Ν/Σ, με το οποίο επιδιώκεται η παράκαμψη των Υπηρεσιών και τελικά του ίδιου του Αρχαιολογικού Νόμου.
17 Σεπτεμβρίου 2019, 14:49 | ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.), που αποτελεί τον τριτοβάθμιο κοινωνικό και συνδικαλιστικό φορέα των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους στη χώρα, επίσημα αναγνωρισμένο Κοινωνικό Εταίρο της ελληνικής Πολιτείας σε ζητήματα αναπηρίας και ιδρυτικό μέλος του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Ατόμων με Αναπηρία (European Disability Forum) -του μεγαλύτερου φορέα εκπροσώπησης των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους σε ευρωπαϊκό επίπεδο- με το παρόν έγγραφό της σας υποβάλλει τις προτάσεις της στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης επί του σχεδίου νόμου «Αναπτυξιακό Πολυνομοσχέδιο».

Καταρχάς πρέπει να επισημάνουμε ότι οι προτάσεις που ακολουθούν στοχεύουν στην ενσωμάτωση της διάστασης της αναπηρίας στο προαναφερθέν σχέδιο νόμου με στόχο την άρση υφιστάμενων, αλλά και την πρόληψη δημιουργίας νέων, εμποδίων σε βάρος των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις.

Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη τις παρακάτω επιταγές/απαιτήσεις/δεσμεύσεις:

1. της παρ. 6 του Άρθρου 21 του Συντάγματος της χώρας, σύμφωνα με την οποία «τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας»,

2. της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, την οποία η χώρα μας κύρωσε με τον ν.4074/2012 καθιστώντας την μέρος του εθνικού θεσμικού της πλαισίου,

3. του Μέρος Δ΄ (άρθρα 59-74) του ν.4488/2017, με το οποίο θεσπίζονται οι κατευθυντήριες – οργανωτικές διατάξεις υλοποίησης της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες,

4. του άρθρο 26 του ν. 4067/2012 (Νέος Οικοδομικός Κανονισμός), σύμφωνα με το οποίο «1. Στους χώρους όλων των νέων κτιρίων εκτός των κτιρίων με χρήση κατοικίας […] επιβάλλεται να εξασφαλίζεται η οριζόντια και κατακόρυφη αυτόνομη και ασφαλής προσπέλαση από άτομα με αναπηρία ή εμποδιζόμενα άτομα και η εξυπηρέτηση αυτών σε όλους τους εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους των κτιρίων σύμφωνα με τις Οδηγίες Σχεδιασμού του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής «Σχεδιάζοντας για Όλους», όπως αυτές τροποποιούνται και ισχύουν κάθε φορά. […] 4. Στα υφιστάμενα πριν από την ισχύ του παρόντος νόμου κτίρια που στεγάζονται […] ή έχουν χρήσεις […] προσωρινής διαμονής, […] επιβάλλεται να γίνουν οι απαραίτητες διαμορφώσεις, ώστε οι λειτουργικοί χώροι τους να είναι προσπελάσιμοι από άτομα με αναπηρία ή εμποδιζόμενα άτομα. Οι διαμορφώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο αυτή γίνονται σύμφωνα με τις Οδηγίες Σχεδιασμού του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, που αναφέρονται στην παραπάνω παράγραφο 1 και θα πρέπει να ολοκληρωθούν μέχρι το 2020, με την προϋπόθεση ότι δεν θίγεται ο φέρων οργανισμός του κτιρίου, άλλως τα κτίρια θα θεωρούνται αυθαίρετα.»,

5. του ν. 4443/2016 (Αρ. ΦΕΚ 232 Α΄/9.12.2016) – με τον οποίο ενσωματώνεται στην εθνική μας νομοθεσία η Οδηγία 78/2000 – ο οποίος απαγορεύει τις «άμεσες» και «έμμεσες» διακρίσεις σε βάρος των υποψήφιων εργαζομένων και των εργαζομένων με αναπηρία (άρθρο 2). Επιπρόσθετα, σύμφωνα με τον ίδιο νόμο, η μη εφαρμογή «εύλογων προσαρμογών» συνιστά διάκριση (άρθρο 2),

6. των άρθρων 33, 34 και 35 του Κανονισμού (ΕΕ) υπ’ αριθ. 651/2014 της Επιτροπής της 17ης Ιουνίου 2014 για την απασχόληση εργαζόμενων με αναπηρία και την παροχή σε αυτά εύλογων προσαρμογών,

7. του άρθρου 7 του Κανονισμού (ΕΕ) 1303/2013 (Κανονιστικό Πλαίσιο Ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών και Επενδυτικών Ταμείων για την προγραμματική περίοδο 2014 – 2020), το οποίο επιβάλλει στα κράτη μέλη τη λήψη των κατάλληλων μέτρων προκειμένου «[…] να αποτρέψουν κάθε διάκριση εξαιτίας του φύλου, της […] αναπηρίας, της ηλικίας ή του γενετήσιου προσανατολισμού κατά την εκπόνηση και υλοποίηση των προγραμμάτων. Ειδικότερα, η προσβασιμότητα για τα άτομα με αναπηρίες λαμβάνεται υπόψη σε όλα τα στάδια της προετοιμασίας και της εφαρμογής των προγραμμάτων [..]»,

8. της παρ. 5 του άρθρου 4 του ν. 4399/2016 (Αναπτυξιακός Νόμος), η οποία αφορά στην εφαρμογή του «Κανόνα μη διάκρισης και της προσβασιμότητας των ατόμων με αναπηρία»,

9. της «Ατζέντας 2030» για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη -που υιοθετήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2015 από τα 193 κράτη-μέλη του ΟΗΕ, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η Ελλάδα- η οποία φιλοδοξεί να συμβάλλει στην αλλαγή του μοντέλου ανάπτυξης. Από τη μια μεριά η δικαιωματική προσέγγιση της αναπηρίας, όπως αυτή κατοχυρώνεται από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, η οποία εστιάζει στην άρση όλων των εμποδίων, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών και περιβαλλοντικών, και από την άλλη το νέο μοντέλο ανάπτυξης, που προωθείται μέσω της «Ατζέντας 2030», με επίκεντρο τον άνθρωπο, τα δικαιώματά του και το περιβάλλον, πρέπει να αποτελέσουν τη βάση πάνω στην οποία η ελληνική Πολιτεία οφείλει να στηρίξει τον νέο αναπτυξιακό σχεδιασμό της, ο οποίος πρέπει να «αποτυπωθεί» και στο συγκεκριμένο σχεδίου νόμου,

10. το γεγονός ότι, σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Θεμάτων Αναπηρίας της Ε.Σ.Α.μεΑ., το 11,2% του συνολικού πληθυσμού της χώρας ηλικίας 16+ αντιμετωπίζουν σοβαρής μορφής περιορισμό στην δραστηριότητά τους,

η Ε.Σ.Α.μεΑ. αιτείται ανά άρθρο τα εξής:

1. Την προσθήκη παραγράφων 11 και 12 στο άρθρο 1 ως ακολούθως:
«11. Το εδάφιο α, της παρ.1 του άρθρου 14 του ν. 4608/2019 αντικαθίσταται ως εξής:
α) Ενισχύσεις για την πρόσληψη εργαζομένων σε μειονεκτική θέση και ατόμων με αναπηρία, και χρόνιες παθήσεις, σύμφωνα με τα άρθρα 32 και 33 του Κανονισμού (EE) 651/2014, καθώς και για την παροχή εύλογων προσαρμογών σύμφωνα με την παρ.1 του άρθρου 61 του ν.4488/2017. Η ενίσχυση της παρούσας κατηγορίας αθροιζόμενη με τυχόν άλλες κρατικές ενισχύσεις που λαμβάνει ο φορέας της επένδυσης δεν μπορεί να υπερβαίνει τα πέντε εκατομμύρια (5.000.000) ευρώ ανά επενδυτικό σχέδιο. […]».

Αιτιολόγηση: οι προαναφερθείσες προτεινόμενες προσθήκες βασίζονται στις συνταγματικές επιταγές (άρθρο 21, παρ.6), στις απαιτήσεις της εθνικής νομοθεσίας (ν.4074/2012, ν.4488/2017, ν. 4443/2016) και του Κανονισμού (ΕΕ) υπ. αριθ. 651/2014 της Επιτροπής της 17ης Ιουνίου 2014.

«12. Η παρ. 3 του άρθρου 15 του ν. 4608/2019 αντικαθίσταται ως εξής:
Ο Πρόεδρος της Δ.Ε.Σ.Ε. (Διυπουργικής Επιτροπής Στρατηγικών Επενδύσεων) μπορεί να καλεί ενώπιον της Επιτροπής, Περιφερειάρχες, Δημάρχους, άλλα αιρετά στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης, θεσμικούς φορείς της επιχειρηματικότητας του κλάδου ή εκπρόσωπο οποιουδήποτε άλλου εμπλεκόμενου φορέα, όπως είναι και η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.), προκειμένου να γνωστοποιήσουν τις απόψεις τους επί Στρατηγικών Επενδύσεων στα τοπικά όρια αρμοδιότητάς τους. Ομοίως, εφόσον κρίνεται αναγκαίο, μπορεί για τη συγκέντρωση επιπλέον πληροφοριών σχετικά με την υπό εξέταση επενδυτική πρόταση να καλούνται φορείς της Κοινωνίας των Πολιτών προερχόμενοι από τον τόπο όπου σχεδιάζεται η υλοποίηση της επένδυσης, καθώς και ειδικοί εμπειρογνώμονες»

Αιτιολόγηση: η προαναφερθείσα προτεινόμενη προσθήκη βασίζεται στην παρ. 3 του άρθρου 4 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, σύμφωνα με την οποία: «Κατά την ανάπτυξη και εφαρμογή της νομοθεσίας και των πολιτικών, για να εφαρμοστεί η παρούσα Σύμβαση και σε άλλες διαδικασίες λήψης αποφάσεων που αφορούν ζητήματα σχετικά με τα άτομα με αναπηρίες, τα Συμβαλλόμενα Κράτη θα συμβουλεύονται συνεχώς και θα εμπλέκουν ενεργά τα άτομα με αναπηρίες […] μέσω των αντιπροσωπευτικών οργανώσεών τους». Με τη συμμετοχή της Ε.Σ.Α.μεΑ. επίσης δύναται να διασφαλιστεί η τήρηση του «Κανόνα μη διάκρισης και της προσβασιμότητας των ατόμων με αναπηρία» της παρ. 5, άρθρο 4 του ν. 4399/2016 (Αναπτυξιακός Νόμος).
17 Σεπτεμβρίου 2019, 14:36 | Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων

Μόνιμος Σύνδεσμος

Προτείνουμε η προσθήκη αυτή να επεκταθεί πέραν των επενδύσεων στρατηγικού χαρακτήρα και στην κατηγορία των έργων της ομάδας Α του Ν. 4014/2011

Η διάταξη που προέβλεπε ότι σε περίπτωση μη απάντησης εμπλεκόμενης Αρχής επί γνωμοδότησης, η γνωμοδότηση θεωρείτο αυτοδικαίως θετική μετά παρέλευση συγκεκριμένου διαστήματος, έχει καταστεί ανενεργή λόγω σχετικής απόφασης του ΣτΕ. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, έχουμε πρακτικά επιστρέψει στην πρότερη κατάσταση η οποία συνοψίζεται σε μακρούς χρόνους γνωμοδοτήσεων. Μέσω της διάταξης αυτής, όπως η προτεινόμενη στο άρθρο1 παράγραφος 5 του νέου νόμου, μπορεί να διασφαλιστεί το έγκαιρο των γνωμοδοτήσεων στην περιβαλλοντική αδειοδότηση
17 Σεπτεμβρίου 2019, 14:24 | ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Προτείνουμε η προσθήκη αυτή να επεκταθεί πέραν των επενδύσεων στρατηγικού χαρακτήρα και στην κατηγορία των έργων της ομάδας Α του Ν. 4014/2011.

Σχόλιο:

Η διάταξη που προέβλεπε ότι σε περίπτωση μη απάντησης εμπλεκόμενης Αρχής επί γνωμοδότησης, η γνωμοδότηση θεωρείτο αυτοδικαίως θετική μετά παρέλευση συγκεκριμένου διαστήματος έχει καταστεί ανενεργή μέσω σχετικής απόφασης του ΣτΕ, οπότε έχουμε πρακτικά επιστρέψει στην πρότερη κατάσταση, η οποία συνοψίζεται σε μακρούς χρόνους γνωμοδοτήσεων. Μέσω μιας διάταξης όπως η προτεινόμενη στο Άρ.5 του νέου Νόμου μπορεί να διασφαλιστεί το έγκαιρο των γνωμοδοτήσεων.
17 Σεπτεμβρίου 2019, 14:07 | Β.ΤΣΑΔΑΡΗ Δ/ΝΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΔΕΗ Α.Ε.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 1
Τροποποίηση ν. 4608/2019 (Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα και προσέλκυση Στρατηγικών Επενδύσεων και άλλες διατάξεις)

1. Το πρώτο εδάφιο της περίπτωσης ε’ της παραγράφου 2 του άρθρου 10 του ν. 4608/2019 αντικαθίσταται ως εξής:
«Αυτοδίκαια εντασσόμενες Στρατηγικές Επενδύσεις», όπως οι επενδύσεις του ν. 3389/2005 (Α` 232) που έχουν εγκριθεί από τη Διυπουργική Επιτροπή ΣΔΙΤ και οι επενδύσεις του άρθρου 8 του ν. 4271/2014 (Α` 144) για τα Ευρωπαϊκά Ενεργειακά Έργα Κοινού Ενδιαφέροντος – Projects of Common Interest (PCI).»
Πρόταση:
Να προστεθεί : Ως «αυτοδίκαια εντασσόμενες Στρατηγικές Επενδύσεις» θεωρούνται και οι επενδύσεις που διασφαλίζουν τον ενεργειακό εφοδιασμό της χώρας, όπως:
1. Διασυνδέσεις Μικρών Απομονωμένων Συστημάτων (ΜΑΣ) ή/και Μικρών Συνδεδεμένων Συστημάτων (ΜΣΣ), όπως αυτά ορίζονται στο άρθρο 2, σημεία 42 και 43 της Οδηγίας 2019/944/ΕΕ «σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και την τροποποίηση της Οδηγίας 2012/27/ΕΕ»,
2. Έργα/υποδομές που υλοποιούνται σε ΜΑΣ ή/και ΜΣΣ για τον εφοδιασμό των Μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με καύσιμα,
3. Μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που εγκαθίστανται σε ΜΑΣ ή/και ΜΣΣ, μετά από σχετική γνωμοδότηση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ), προκειμένου να διασφαλίζεται η ενεργειακή επάρκεια και να καλύπτονται έκτακτες ανάγκες.

3. Στο άρθρο 11 του ν. 4608/2019 προστίθεται παράγραφος 4 ως εξής:
« 4. Για την πραγματοποίηση Στρατηγικών Επενδύσεων επιτρέπονται συγκεκριμένες και ειδικές παρεκκλίσεις από τους ισχύοντες όρους και περιορισμούς δόμησης της περιοχής για λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος…»
Πρόταση:
Να προστεθεί: «Στην έννοια του υπέρτερου δημόσιου συμφέροντος εντάσσεται και η ασφάλεια ενεργειακού εφοδιασμού της Χώρας».
17 Σεπτεμβρίου 2019, 13:52 | Κρεμαλής Κωνσταντίνος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η αναφορά στις αδειοδοτήσεις ειδικά των μονάδων της μεταποίησης της παραγράφου 4 παρέχει την ευκαιρία για τον ακόλουθο σχολιασμό:
• Μεταξύ των γενικών δικαιολογητικών για την έκδοση «Άδειας Εγκατάστασης» περιλαμβάνεται η Μελέτη Εγκατάστασης σύμφωνα με το ΒΔ 15/21.10.1922 (!) με περιεχόμενο σύμφωνα με το ΒΔ 241/1961 (!). Δεδομένου όμως ότι το ανεπίκαιρο αυτό περιεχόμενο υπερκαλύπτεται από τα περιεχόμενα των μελετών που υποβάλλονται για την περιβαλλοντική αδειόδοτηση σύμφωνα με τον ν 4014/2011 και την απόφαση (ΦΕΚ 1450/14.06.2013) για την εφαρμογή της ολοκληρωμένης αντιμετώπισης της ρύπανσης σύμφωνα με την Οδηγία 1/2008, προκύπτει το ερώτημα προς τι η διατήρηση των ρυθμίσεων της νομοθεσίας του 1922 (!). Πιστεύουμε ότι θα δοθεί απάντηση στη Βουλή, ιδιαίτερα για τις περιπτώσεις δραστηριοτήτων που υπάγονται στην κατηγορία SEVEZO και για τις οποίες ως ειδικό δικαιολογητικό για την έκδοση άδειας εγκατάστασης απαιτείται η υποβολή μελέτης επικινδυνότητας.
• Τα λοιπά απαιτούμενα γενικά δικαιολογητικά για την έκδοση «Άδειας Εγκατάστασης» είναι η απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ) ή η απαίτηση εφαρμογής Πρότυπων Δεσμεύσεων (ΠΠΔ) και η βεβαίωση χρήσης γης από την αρμόδια Πολεοδομική Αρχή. Μεταξύ δε των λοιπών κύριων ειδικών δικαιολογητικών είναι τα Τοπογραφικά και Αρχιτεκτονικά σχεδιαγράμματα και οι γνωμοδοτήσεις Υπηρεσιών ή φορέων καθώς η μελέτη SEVEZΟ όταν απαιτείται .
Σύμφωνα όμως με το 4014/2011 οι χωροταξικές και πολεοδομικές προϋποθέσεις καθώς οι γνώμες άλλων φορέων ή Υπηρεσιών είναι προαπαιτούμενα για την ΑΕΠΟ ή τις ΠΠΔ όπως άλλωστε τούτο προκύπτει και από το Άρθρο 15 του παρόντος Ν/Σ.

Πέραν της αλληλοκάλυψης αρμοδιοτήτων απαιτείται διευκρίνιση ως προς το τι συνίσταται η εξαίρεσης της «Άδειας Εγκατάστασης» που αναφέρεται στην παρ. 4.0. Και τούτο διότι:
• Αν αφορά συνολικά τη διαδικασία και τα δικαιολογητικά για την έκδοση της, τότε δικαιολογείται δεδομένου ότι οι προθεσμίες της παρ. 3 το Άρθρου 5 του 4608/2019 τίθενται με την επιφύλαξη εφαρμογής ενωσιακών διατάξεων, η δε περιβαλλοντική αδειοδότηση ανήκει στο ενωσιακό δίκαιο.
• Αν όμως δεν εξαιρείται η περιβαλλοντική αδειοδότηση που είναι προαπαιτούμενο για την έκδοση Άδειας Εγκατάστασης, τότε θεωρούμε ότι δημιουργείται πρόβλημα.
Με την ευκαιρία θεωρούμε σκόπιμο να σημειώσουμε τα ακόλουθα για την επιτάχυνση των αδειοδοτήσεων και την απλοποίηση των διαδικασιών σοβαρών επενδυτικών σχεδίων στη μεταποίηση, είτε υπάγονται σε ενισχύσεις ή κίνητρα είτε όχι.
• Οι αδειοδοτήσεις πρέπει να παραλληλίζονται με το πρόγραμμα υλοποίησης των επενδύσεων και τις σχετικές μελέτες που εκπονούνται με την ευθύνη των επενδυτών.
• Η αξιολόγηση μελετών επιπέδου σκοπιμότητας επιτρέπει από τους αρμόδιους φορείς την έγκριση ή όχι των επενδύσεων ανάλογα με περιβαλλοντικά κριτήρια στα οποία ενσωματόνται οι χωροταξικές και πολεοδομικές ρυθμίσεις ή άλλες ειδικές ρυθμίσεις. Είναι πρόδηλο και τούτο ισχύει, ότι τα κριτήρια είναι περισσότερο χαλαρά όταν οι επενδύσεις προορίζονται να λειτουργήσουν σε οργανωμένους υποδοχείς. Στην περίπτωση εγκρίσεων τίθενται όροι και περιορισμοί που δεσμεύουν τους επενδυτές και πρέπει να ισχύσουν κατά την κατασκευή των έργων και κατά τη λειτουργία των μονάδων.
• Ο έλεγχος τήρησης των όρων και των περιορισμών που περιλαμβάνονται στις ανωτέρω εγκρίσεις, που είναι και το κυρίως ζητούμενο για την αειφόρο ανάπτυξη, πρέπει να γίνεται σταδιακά και προληπτικά κατά τη διάρκεια κατασκευής των έργων καθώς και κατά τη λειτουργία των μονάδων. Προς τούτο και ειδικά στα στάδια κατασκευής οι επενδυτές πρέπει να υποβάλλουν οριστικές μελέτες.
Στο σημείο αυτό σημειώνεται ότι η ισχύουσα νομοθεσία για την αδειοδότηση κατασκευής έργων, που αποτελεί ευθύνη της Πολεοδομίας εντοπίζεται στα κτιριακά έργα και δεν αντιμετωπίζει διακριτά και αποτελεσματικά ως όφειλε την κατασκευή των έργων και των εγκαταστάσεων, που περιλαμβάνονται στις βιομηχανικές και βιοτεχνικές εγκαταστάσεις και πρέπει να υλοποιούνται με βάση προδιαγραφές και κανονισμούς ανάλογα με την κατηγορία τους ή το αντικείμενο τους. Και στο θέμα αυτό θα μπορούσαν να υπάρξουν σχετικές κατευθύνσεις στο Ν/Σ, ώστε να αντιμετωπίζονται συνολικά οι δομικές κατασκευές και ο εξοπλισμός των βιομηχανικών εγκαταστάσεων.
Η διάκριση των όρων η τήρηση των οποίων πρέπει να ελέγχεται είτε σε στάδια υλοποίησης των διαφόρων κατασκευών, είτε στο στάδιο αδειοδότησης της λειτουργίας των μονάδων, είναι πράγματι ένα θέμα που απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή προκειμένου αφενός μεν να περιορίζεται η γραφειοκρατία, αφετέρου όμως να εξασφαλίζεται προληπτικά και αποτελεσματικά η προστασία του περιβάλλοντος και η ασφάλεια των κατασκευών και των εργαζομένων.
Η εξαίρεση της «Άδειας Λειτουργίας» στην παρ. 4 είναι οπωσδήποτε ορθή ρύθμιση. Αναγνωρίζεται ότι τα δικαιολογητικά και οι ρυθμίσεις του Υπ. Ανάπτυξης που αφορούν την έκδοση «Αδειών Λειτουργίας» για τις διάφορες κατηγορίες βιομηχανικών δραστηριοτήτων, κινούνται διαδικαστικά στην ορθή κατεύθυνση. Για την πλέον όμως ουσιαστική εφαρμογή των ελέγχων θα προτείναμε:
• Τη συμμετοχή περιβαλλοντικού ελεγκτή, ώστε να πιστοποιείται η κατασκευή των περιβαλλοντικών έργων, σύμφωνα με τους όρους που έχουν τεθεί.
• Τον έλεγχο των ληφθέντων μέτρων προστασίας της ασφάλειας και υγείας των εργαζομένων με βάση τους όρους που προκύπτουν από τις νομοθετικές ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των κινδύνων όπως π.χ είναι οι σκόνες, οι αέριοι ρύποι και οι θόρυβοι.
• Την προσαρμογή των μελετών πυροπροστασίας και την εφαρμογή κατάλληλων μέτρων όταν τούτο προκύπτει ως απαραίτητο από τις μελέτες επικινδυνότητας, όπως τούτο ισχύει σ’ ορισμένες μόνον δραστηριότητες.
Συμπερασματικά θεωρούμε ότι πρέπει να εξετασθεί η εξαίρεση της «Άδειας Εγκατάστασης» από την παρ. 4 του Άρθρου 1 του Ν/Σ και η εξαίρεση να αφορά την σταδιακή αδειοδότηση των κατασκευών και της λειτουργίας των μονάδων με βάση τους όρους που τίθενται στις εγκρίσεις ίδρυσης των διαφόρων μονάδων ή των επενδύσεων. Δεδομένου ότι οι εγκρίσεις αυτές βασίζονται σε μελέτες επιπέδου σκοπιμότητας των επενδυτών, θεωρούμε ότι απλοποιούνται οι διαδικασίες υλοποίησης των επενδύσεων και περιορίζεται η γραφειοκρατία.

Κ. Κρεμαλής
17 Σεπτεμβρίου 2019, 13:09 | Β.ΤΣΑΔΑΡΗ Δ/ΝΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΔΕΗ Α.Ε.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Πρόταση:
Να προστεθεί: Ως «αυτοδίκαια εντασσόμενες Στρατηγικές Επενδύσεις» θεωρούνται και οι επενδύσεις που διασφαλίζουν τον ενεργειακό εφοδιασμό της χώρας, όπως:
1. Διασυνδέσεις Μικρών Απομονωμένων Συστημάτων (ΜΑΣ) ή/και Μικρών Συνδεδεμένων Συστημάτων (ΜΣΣ), όπως αυτά ορίζονται στο άρθρο 2, σημεία 42 και 43 της Οδηγίας 2019/944/ΕΕ «σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και την τροποποίηση της Οδηγίας 2012/27/ΕΕ»,
2. Έργα/υποδομές που υλοποιούνται σε ΜΑΣ ή/και ΜΣΣ για τον εφοδιασμό των Μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με καύσιμα,
3. Μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που εγκαθίστανται σε ΜΑΣ ή/και ΜΣΣ, μετά από σχετική γνωμοδότηση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ), προκειμένου να διασφαλίζεται η ενεργειακή επάρκεια και να καλύπτονται έκτακτες ανάγκες.
17 Σεπτεμβρίου 2019, 13:58 | Ε.Β.Ε.Π.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 1
Πολλές επενδύσεις στρατηγικής σημασίας για την Ελλάδα, παραμένουν στα «χαρτιά» καθώς καθυστερεί σημαντικά η αδειοδότησή τους. Οι επενδυτικοί νόμοι, αντί να λειτουργούν ως αναπτυξιακό εργαλείο, εγκλωβίζουν τους επενδυτές σε διοικητικές διαδικασίες και καθυστερήσεις, στερώντας από τη χώρα και την οικονομία πολύτιμους πόρους και από την κοινωνία και τους πολίτες, νέες θέσεις εργασίας. Με το αναπτυξιακό σχέδιο νόμου που παρουσιάζει η κυβέρνηση, προβλέπεται μεγαλύτερη ευελιξία στις επενδύσεις που θεωρούνται στρατηγικές για να μπορέσουν να αδειοδοτηθούν γρήγορα. Οι παρεμβάσεις που περιέχονται στο νομοσχέδιο επιτρέπουν τη διαμόρφωση γόνιμου εδάφους και φιλικού κλίματος για την προσέλκυση νέων επενδύσεων, ξεπερνώντας τα εμπόδια του παρελθόντος.
Άρθρο 2
Eισάγεται μια ευέλικτη διαδικασία πιστοποίησης της ολοκλήρωσης και έναρξης παραγωγικής λειτουργίας της επένδυσης από ορκωτούς-ελεγκτές λογιστές ή ελεγκτικές εταιρείες καθώς και από πολιτικούς μηχανικούς, μηχανολόγους μηχανικούς ή άλλης επαγγελματικής ειδικότητας πρόσωπα, που πληρούν τα κριτήρια όπως ορίζονται σε σχετική διάταξη. Τα Επιμελητήρια και οι επιχειρήσεις-μέλη τους έχουν εμπιστοσύνη στον υποστηρικτικό ρόλο του ιδιωτικού τομέα.
Άρθρο 3
Αποτυπώνονται και συγκεντρώνονται όλα τα γεωχωρικά δεδομένα, όπως όροι και περιορισμοί δόμησης, δάση και δασικές εκτάσεις, αιγιαλός, αρχαιολογικοί χώροι και περιοχές natura σε ένα «Ενιαίο Ψηφιακό Χάρτη». H ενιαία αποτύπωση του συνόλου των γεωχωρικών δεδομένων θα είναι δημόσια και δωρεάν προσβάσιμη μέσω διαδικτύου. Γεωχωρικά δεδομένα είναι οποιαδήποτε πληροφορία υπάρχει για αντικείμενα, δραστηριότητες ή φαινόμενα και ταυτόχρονα για τη θέση στην οποία εντοπίζονται. Στον ενιαίο ψηφιακό χάρτη θα περιλαμβάνονται αποκλειστικά οι πληροφορίες που συνδέονται με την άσκηση επενδυτικής ή κατασκευαστικής δραστηριότητας και χαρακτηριστικά των κτιρίων ή εκτάσεων που καταγράφονται.
Άρθρο 9
Η έλλειψη ενός Εθνικού Μητρώου Υποδομών έχει ως συνέπεια να μην είναι σαφές ποιοι φορείς μεταξύ Κεντρικής Διοίκησης, Οργανισμών, Περιφερειών και Δήμων έχουν την αρμοδιότητα για τη συντήρηση και τον έλεγχο των δημοσίων υποδομών και κτιρίων. Το Εθνικό Μητρώο Υποδομών θα λειτουργεί σε ψηφιακή μορφή και όλοι θα έχουν πρόσβαση στις πληροφορίες, που θα συγκροτούν κάτι σαν «βιβλιάριο υγείας» του ακινήτου. Θα ελέγχεται ψηφιακά εάν υπάρχει διατηρητέο κτίσμα ή άλλο βάρος στην αξιοποίηση της ιδιωτικής περιουσίας, και θα προβλέπεται το ενδεχόμενο μεταφοράς συντελεστή δόμησης σε «περιοχές υποδοχής», όπως δημόσιες εκτάσεις, εγκαταλελειμμένες βιομηχανίες και ξενοδοχεία, καθώς και ακίνητα κοινωφελών χρήσεων που έχουν δεσμευθεί.
Άρθρο 10
Στο νομοσχέδιο δίνονται κίνητρα και γίνονται πολλές παρεμβάσεις για τη στήριξη του κατασκευαστικού κλάδου, ώστε όλοι να ξέρουν τι επιτρέπεται και πού. Μειώνεται δραστικά ο χρόνος και το κόστος απόκτησης της πληροφορίας, καθώς τα δεδομένα θα διατίθενται δωρεάν. Παράλληλα, προβλέπεται η άμεση θέσπιση 40% έκπτωσης για την ενεργειακή και αισθητική αναβάθμιση κτιρίων, η αναστολή για τρία χρόνια του Φ.Π.Α. στις νέες οικοδομές και του φόρου υπεραξίας στις πωλήσεις ακινήτων. Έχει ήδη αποτυπωθεί η μεσοσταθμική μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 22%, αλλά πρέπει να συνεχιστεί, ώστε να αγγίξει το 30% σε βάθος διετίας και να συμπεριλάβει τα επαγγελματικά ακίνητα που ανήκουν σε νομικά πρόσωπα και ιδιαίτερα στα ιδιοχρησιμοποιούμενα ακίνητα.
Άρθρο 11
Γίνεται ευκολότερη η εγκατάσταση επιχειρήσεων σε επιχειρηματικά πάρκα και παρέχεται δυνατότητα διαμεσολάβησης μεταξύ φορέα διαχείρισης πάρκου και εγκατεστημένων επιχειρήσεων για την άμεση επίλυση διαφορών. Εκσυγχρονίζεται και απλοποιείται το καθεστώς έναρξης λειτουργίας μιας επιχείρησης σε πάρκο. Έτσι, μια επιχείρηση δεν θα χρειάζεται πλέον, εκτός της άδειας εγκατάστασης, ούτε άδεια λειτουργίας και θα αρκεί μια απλή γνωστοποίηση ότι ξεκινά τη δραστηριότητά της. Αναμένεται επίσης, για τις επιχειρήσεις εντός των πάρκων, να θεσμοθετηθούν χαμηλότερες κατηγορίες περιβαλλοντικής κατάταξης έτσι ώστε να χρειάζονται ελαφρύτερη περιβαλλοντική αδειοδότηση.
Να επανεξετασθεί η διάταξη του Ν. 4605/2019 άρθρο 10 παρ. 1δ. που αφορά επιχειρήσεις ήδη εγκατεστημένες σε βιομηχανικά πάρκα και ρυθμίζει τη μείωση των θέσεων στάθμευσης κατά 50%. Να προστεθεί η ακόλουθη διάταξη: «είναι δυνατή η μείωση των θέσεων στάθμευσης έως και 50% σε επιχειρήσεις εγκαταστημένες σε επιχειρηματικά πάρκα, μετά από σύμφωνη γνώμη του φορέα διαχείρισης του επιχειρηματικού πάρκου, ο οποίος γνωμοδοτεί, λαμβάνοντας υπόψη την εγκατεστημένη δραστηριότητα, τον αριθμό των εργαζομένων καθώς και την πιθανή προσέλευση πρόσθετων οχημάτων για εξυπηρέτηση της εγκατάστασης. Η μείωση των θέσεων στάθμευσης εγκρίνεται από το Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης εντός (30) τριάντα ημερών από την κοινοποίηση σε αυτόν της σύμφωνης γνώμης του φορέα διαχείρισης του πάρκου».
Άρθρο 13
Αποσαφηνίζεται πού δεν απαιτείται πλέον έγκριση εγκατάστασης και καταργείται η κατηγορία «μεσαίας όχλησης», ιδίως για βιοτεχνικές και εμπορικές επενδύσεις, που κατατάσσονται στην κατηγορία Α2 της περιβαλλοντικής κατάταξης. Η επιχείρηση θα γνωστοποιεί τη λειτουργία της και θα ελέγχεται, αλλά δεν θα βρίσκεται σε αναμονή για να ξεκινήσει τη λειτουργία της περιμένοντας τον έλεγχο των απαιτούμενων δικαιολογητικών και την αδειοδότηση από την αρμόδια αρχή.
Άρθρο 14
Η πιστοποίηση και ο έλεγχος θα γίνεται όχι μόνο από δημοσίους αλλά και από ιδιωτικούς φορείς, εγκεκριμένους από το Εθνικό Σύστημα Υποδομών Ποιότητας. Θα υπάρχουν πρόσθετες ρυθμίσεις που θα διασφαλίζουν την αμεροληψία καθώς και κυρώσεις, ενώ η δημόσια διοίκηση δεν απεμπολεί το δικαίωμα να διεξάγει η ίδια ελέγχους αν χρειαστεί.
Άρθρο 15
Παύει να ισχύει το διπλό παράλληλο σύστημα δύο κατατάξεων, όχλησης και περιβαλλοντικής κατάταξης, και μένει μόνο το δεύτερο, που είναι συμβατό με την Ενωσιακή Νομοθεσία.
Άρθρο 16
Η έλλειψη ανθρωπίνων πόρων οδηγεί πολλές φορές σε λιγότερους και σε μη στοχευμένους ελέγχους με αποτέλεσμα να ελέγχονται μόνο μικρές επιχειρήσεις αντί μεγάλων ή επικίνδυνων μονάδων. Για να μην μειωθούν οι έλεγχοι, προβλέπεται ότι ελεγκτές μπορούν να είναι και φυσικά ή νομικά πρόσωπα του ιδιωτικού τομέα. Αυτό θα γίνεται πάντοτε με τις νόμιμες διαδικασίες, με παραχώρηση ή ανάθεση αρμοδιότητας των αρμόδιων δημόσιων ελεγκτικών αρχών. Προβλέπεται ότι κάθε καταγγελία θα γίνεται με ηλεκτρονικό τρόπο για να υπάρχει μια σωστή χαρτογράφηση των καταγγελιών των πολιτών για επιχειρήσεις και να μπορούν οι ελεγκτικές αρχές να δουν το ιστορικό μιας επιχείρησης σύμφωνα με τις καταγγελίες. Επίσης, προβλέπονται υποχρεωτικά πρωτόκολλα συνεργασίας των ελεγκτικών αρχών για να αποφεύγεται το φαινόμενο να ελέγχονται οι επιχειρήσεις από διαφορετικές αρχές για τον ίδιο λόγο.
Υπενθυμίζουμε το αίτημά μας για προειδοποίηση και χρόνο συμμόρφωσης πριν την επιβολή προστίμου.
Άρθρο 32
Προβλέπεται ενιαία ρύθμιση για τις κεραίες τηλεπικοινωνιών, με σκοπό την προσέλκυση επενδύσεων σε δίκτυα νέας γενιάς. Η δημιουργία πάρκων κεραιών και η θέσπιση Εθνικού παρατηρητηρίου Η/Μ πεδίων βοηθά στον έλεγχο της τήρησης ορίων ασφαλούς έκθεσης στα πεδία. Το νομοσχέδιο έρχεται να εκσυγχρονίσει το πλαίσιο αδειοδότησης και λειτουργίας των κεραιών της κινητής τηλεφωνίας στην Ελλάδα, στα πρότυπα διεθνών καλών πρακτικών, με βάση τις προδιαγραφές που παρέχονται στις Οδηγίες της ΕΕ και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Εισάγει τα διεθνή πρότυπα που έχει θεσπίσει η Διεθνής Επιτροπή Προστασίας από την Μη Ιονίζουσα Ακτινοβολία (ICNIRP) περί ασφαλών ορίων έκθεσης στα ηλεκτρομαγνητικά πεδία, με στόχο την προστασία της ανθρώπινης υγείας.
Άρθρο 41
Το νομοσχέδιο ευνοεί την καινοτομία και τη χρήση ψηφιακών υπηρεσιών στη δημόσια διοίκηση και τις ΜμΕ αναβαθμίζοντας τις παρεχόμενες υπηρεσίες και επιταχύνει την ψηφιοποίηση της δημόσιας διοίκησης. Προωθεί τον ψηφιακό μετασχηματισμό της χώρας, και έτσι μεταρρυθμίζει και εκσυγχρονίζει τη χώρα, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής στρατηγικής κινητών επικοινωνιών.
Άρθρο 42
Το πρόγραμμα αντιμετωπίζει τις δαιδαλώδεις διαδικασίες της επαφής με το δημόσιο και θέτει ως στόχο τη καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, που κοστίζει σήμερα σε χρόνο και σε κόστος στους πολίτες, τις επιχειρήσεις, αλλά και την ίδια την δημόσια διοίκηση. Στο πρόγραμμα, στο οποίο θα συμβάλλουν όλες οι υπηρεσίες του κράτους και θα έχει διυπουργικό συντονισμό, εντάσσονται όλες οι δράσεις απλούστευσης διοικητικών διαδικασιών, όπως για παράδειγμα η κατάργηση δικαιολογητικών και η απλοποίηση του νομοθετικού πλαισίου με τη κωδικοποίηση του.
Στο νομοσχέδιο εντάσσονται βασικές παράμετροι με τη ψηφιοποίηση των διαδικασιών και τη διαλειτουργικότητα των συστημάτων, αλλά και τη παροχή καλύτερης και πληρέστερης πληροφόρησης στους πολίτες και από τους πολίτες προς την διοίκηση, για την αναβάθμιση της εξυπηρέτησης. Για πρώτη φορά, το Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής και ειδικότερα η Γραμματεία Ψηφιακής Διακυβέρνησης και Απλούστευσης Διαδικασιών εντάσσει οργανώνεται με την δημιουργία ομάδας έργου και διυπουργική συμμετοχή.
Άρθρο 50
Αναφορικά με τη δημιουργία ηλεκτρονικών Μητρώων Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων και Οργανώσεων Εργοδοτών ενισχύει το αίτημα θεσμοθέτησης των Επιμελητηρίων σε κοινωνικούς εταίρους, που διασφαλίζουν τη πληρότητα σε σχέση με την ταυτότητα και την αντιπροσωπευτική δυνατότητα του 100% των επιχειρήσεων μελών τους.
Άρθρο 52
Το ζήτημα της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης όταν συντρέχουν περισσότερες της μιας συλλογικές συμβάσεις, όπως άλλωστε και η επέκταση/διάρκεια των συλλογικών συμβάσεων, εξέτασε η Επιτροπή Ειδικών Εμπειρογνωμόνων όταν δημοσίευσε τον Σεπτέμβριο του 2016 τις Συστάσεις της για την αναθεώρηση των θεσμών της αγοράς εργασίας στην Ελλάδα. Η επιτροπή έλαβε υπόψη τι ισχύει στις άλλες 27 χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πρότεινε τη πρακτική σε περιπτώσεις εκτάκτων οικονομικών αναγκών κυρίως μικρών επιχειρήσεων να γίνονται εξαιρέσεις κατά την εφαρμογή των όρων των συλλογικών συμβάσεων προκειμένου να διευκολυνθούν για να ορθοποδήσουν. Τέτοιες επιχειρήσεις είναι όσες αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα δηλαδή επιχειρήσεις σε καθεστώς προπτωχευτικής διαδικασίας, ή πτώχευσης ή εξωδικαστικού συμβιβασμού ή εξυγίανσης, επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας και νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού σκοπού. Με τις σχετικές διατάξεις επιβεβαιώνεται η σταθερή θέση για την ανεξαρτησία των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την ενίσχυση της συλλογικής αυτονομίας των κοινωνικών εταίρων. Οι κλαδικές συμβάσεις συνεχίζουν να υπάρχουν, η συρροή συνεχίζει να υπάρχει, η επεκτασιμότητα συνεχίζει να υπάρχει. Ενσωματώνονται, ευρωπαϊκές πρακτικές για χρεωμένες επιχειρήσεις, αλλά παραμένει στους κοινωνικούς εταίρους, εάν θέλουν να τους εξαιρέσουν από τις κλαδικές συμβάσεις. Παρέχεται λοιπόν στους κοινωνικούς εταίρους η δυνατότητα να αποφασίζουν μόνοι τους για το πεδίο ισχύος των κλαδικών συμβάσεων που συνυπογράφουν και οι δύο πλευρές, εργαζόμενοι και εργοδότες.
Άρθρο 55
Το φαινόμενο της υποδηλωμένης εργασίας έχει πάρει ανησυχητική έκταση, καθώς υπάρχουν εργοδότες που δηλώνουν μεν το προσωπικό τους, αλλά για λιγότερες ώρες από αυτές που πραγματικά εργάζονται, προκειμένου να μειώσουν την ασφαλιστική τους επιβάρυνση. Για να αντιμετωπιστεί η προβληματική κατάσταση αυξάνεται κατά 12% το κόστος των ωρών εργασίας, σε περίπτωση υπέρβασης των συμφωνημένων ωρών μερικής απασχόλησης. Επιδιώκεται έτσι η ενίσχυση της εργασίας πλήρους ωραρίου και, κυρίως, η αποτροπή από τη συστηματική προσφυγή σε καταχρηστικού τύπου συμβάσεις μερικής απασχόλησης. Με την αυστηροποίηση των κυρώσεων σε περίπτωση ψευδούς μερικής απασχόλησης, θα πρέπει ο εργοδότης να επιλέξει εάν θα δώσει αύξηση 12% για τις επιπλέον ώρες, εάν θα διευρύνει τη σύμβαση σε πλήρους απασχόλησης.
Άρθρο 59
Αναβαθμίζεται ο ρόλος του πληροφοριακού συστήματος «ΕΡΓΑΝΗ» στη καταγραφή της εργασίας, την χαρτογράφηση της αγοράς εργασίας και την καταπολέμηση της παραβατικότητας. Δυστυχώς, διατηρείται το πρόστιμο για αδήλωτη εργασία στο ύψος των 10.500 ευρώ και εντείνονται οι έλεγχοι, ενώ ταυτόχρονα θεσπίζεται και δυνατότητα έκπτωσης του προστίμου στα 2.000 ευρώ, εφόσον υπάρξει πρόσληψη του αδήλωτου εργαζόμενου για τουλάχιστον δώδεκα μήνες. Καθιερώνονται επαναληπτικοί έλεγχοι, προσαύξησης του προστίμου σε περιπτώσεις υποτροπής, αλλά και δυνατότητα οριστικής διακοπής της λειτουργίας μιας επιχείρησης όταν η υποτροπή είναι επαναλαμβανόμενη. Τέλος δημιουργείται ηλεκτρονικό μητρώο αδήλωτης εργασίας έτσι ώστε να γίνεται επίσημη συνολική χαρτογράφηση της παραβατικότητας και να αξιοποιούνται τα συμπεράσματα στον προγραμματισμό ελέγχων και τη χάραξη της στρατηγικής για την αντιμετώπιση της αδήλωτης εργασίας. Το ΕΒΕΠ δεν επιθυμεί τον αθέμιτο ανταγωνισμό από τις παραβατικές στις συνεπείς επιχειρήσεις, αλλά θεωρεί το πρόστιμο υπερβολικό και εξοντωτικό, όταν μάλιστα επιβάλλεται άδικα.
Πρέπει να επανεξεταστεί το θέμα των υπερωριών σε κάποιους τομείς, όπως πχ. οι εφοδιασμοί πλοίων κλπ, και να αυξηθεί ο ετήσιος αριθμός ωρών υπερωριών. Επίσης να υπάρχει δυνατότητα να δηλώνεται αναδρομικά από τις επιχειρήσεις η χορήγηση άδειας στο προσωπικό και όχι προκαταβολικά.
Να ισχύσει η αναστολή του προστίμου των 10.500 ευρώ σε επιχειρήσεις που δεν έχουν υποπέσει σε παράβαση στο παρελθόν.
Άρθρο 63
Πάγιο αίτημα του επιχειρηματικού κόσμου είναι η σταδιακή μείωση των ασφαλιστικών εισφορών στους συνεπείς εργοδότες και η εφαρμογή του «Λευκού μητρώου» των επιχειρήσεων.

Άρθρο 69
Επιταχύνονται οι διαδικασίες της Δικαιοσύνης με τη ψηφιοποίηση των ένδικων μέσων. Από τον Ιανουάριο του 2021 υποχρεωτικά πλέον οι δικηγόροι και τα μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους θα πρέπει να καταθέτουν ηλεκτρονικά τα δικόγραφα και όλα τα σχετικά έγγραφα στο ΣτΕ και στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια. Ηλεκτρονικά θα γίνονται και όλες οι επιδόσεις των αποφάσεων. Η ηλεκτρονική κατάθεση και επίδοση μειώνει την ταλαιπωρία για τους πολίτες, ενώ επιτρέπει ταχύτερη οργάνωση και μειώνει το κόστος για όλες τις πλευρές.
Άρθρο 73
Οι βελτιώσεις στο ΓΕΜΗ προβλέπουν απλούστευση για όλους τους τύπους εταιρειών ως προς τον έλεγχο των δημοσιευτέων στοιχείων στο ΓΕ.ΜΗ και επιτάχυνση της αξιολόγησης των επενδυτικών φακέλων μέσω «outsourcing» υπηρεσιών. Σήμερα λιμνάζουν 2500 φάκελοι που θα μπορούσαν να φέρουν νέες επενδύσεις, δουλειές και ανάπτυξη. Μειώνονται οι πράξεις για τις οποίες το ΓΕΜΗ διενεργεί έλεγχο και πλέον καταχωρούνται και δημοσιεύονται αυτόματα από τις εταιρείες. Για τις κεφαλαιουχικές εταιρείες εξαιρούνται από την αυτόματη δημοσίευση οι εταιρικές πράξεις που αφορούν τη λύση, διαγραφή, αναβίωση και τους εταιρικούς μετασχηματισμούς. Για τις προσωπικές εταιρείες εξαιρούνται οι πράξεις εταιρικών μετασχηματισμών.
Άρθρο 76
Απλοποιούνται οι προϋποθέσεις για τη σύναψη συμβάσεων μελέτης και κατασκευής δημοσίου έργου, προκειμένου να επιτευχθεί η ταχεία προώθηση των απαιτούμενων έργων υποδομών, κατά τρόπο απολύτως συμβατό με τις σχετικές διατάξεις του ενωσιακού δικαίου των δημοσίων συμβάσεων.
Άρθρο 77
Στις συμβάσεις παραχώρησης, μειώνεται το απαιτούμενο ποσοστό συντελεστή απαλλοτριώσεων στο 50%.
Άρθρο 78
Στις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), προβλέπονται διαδικασίες επιτάχυνσης του έργου σε περίπτωση ανεύρεσης αρχαιοτήτων, θεσπίζοντας ανώτατο όριο ανταπόκρισης των υπηρεσιών στους τρεις μήνες. Τέλος εισάγονται νομοτεχνικές αλλαγές στην διαδικασία απαλλοτρίωσης για υπέρτατο δημόσιο συμφέρον, οι οποίες δεν επηρεάζουν τα συμφέροντα των εμπλεκομένων πλευρών.
Άρθρο 79
Η μεταφορά της εποπτείας του «Enterprise Greece» στον Υπουργό Εξωτερικών, αρμόδιο για την οικονομική διπλωματία και την εξωστρέφεια, είναι ορθή.
Άρθρο 80
Σωστή η προσθήκη για τα Κέντρα διανομής εμπορευμάτων προς καταστήματα λιανικής πωλήσεως
Άρθρο 81
Κάθε διάταξη για την αξιοποίηση της περιοχής πέριξ των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά από τον ιδιωτικό τομέα και ο απεγκλωβισμός τους από το Υπουργείο Άμυνας είναι καλοδεχούμενος.
Άρθρο 82
Κάθε μέτρο διευκόλυνσης της καταστροφής προϊόντων παρεμπορίου και πάταξης του παράνομου Υπαίθριου Εμπορίου βρίσκει το Επιμελητήριο μας σύμφωνο.
Άρθρο 83
Οι πιστοποιημένοι Ιδιωτικοί φορείς για απονομή εμπορικών σημάτων είναι αποδεκτοί και θα πρέπει να δοθεί η ανάλογη δυνατότητα στα Επιμελητήρια.
Άρθρο 84
Σωστή η διάταξη για τα Καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος σε οργανωμένες κεντρικές αγορές
Άρθρο 85
Λογική η διάταξη για τις ενισχύσεις των επιχειρήσεων
Άρθρο 86
Οι περιορισμοί αναφορικά με το ποσοστό του Δημοσίου σε εταιρείες δεν βοήθησαν την εξυγίανση ή την ανάπτυξη τους.
Άρθρο 87
Συμφωνούμε με τη προσεκτική Λειτουργία μονάδων παραγωγής ισοτόπων-ραδιοφαρμάκων
17 Σεπτεμβρίου 2019, 12:02 | WWF Ελλάς

Μόνιμος Σύνδεσμος

Σχόλιο επί της διαδικασίας διαβούλευσης
Ως θέση αρχής, το WWF Ελλάς παγίως υποστηρίζει την ουσιαστική και χρονικά επαρκή διαβούλευση επί του νομοθετικού έργου κάθε κυβέρνησης. Το παρόν νομοσχέδιο τίθεται σε περιορισμένου χρόνου διαβούλευση έξι ημερών, όταν ο πολύ πρόσφατος νόμος 4622/2017 για το επιτελικό κράτος ορίζει ως υποχρεωτική διάρκεια της διαβούλευσης επί νομοσχεδίων τις δύο εβδομάδες. Από πουθενά δεν προκύπτουν οι επαρκώς τεκμηριωμένοι λόγοι για σύντμηση της διαβούλευσης. Ειδικά με δεδομένο ότι το παρόν νομοσχέδιο είναι πολύ μεγάλο και εισάγει σοβαρότατες αλλαγές του θεσμικού πλαισίου προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας, ο περιορισμός στον χρόνο που ο υπουργός διαθέτει για υποβολή σχολίων από το ενδιαφερόμενο κοινό είναι απαράδεκτα περιορισμένος.
Ως επιπλέον προβληματικό στοιχείο επισημαίνεται η προσθήκη άλλων εγγράφων κατά τη διάρκεια της ήδη περιορισμένη διαβούλευσης: στις 16 Σεπτεμβρίου, μια μέρα πριν τη λήξη της προθεσμίας διαβούλευσης, φαίνεται πως προστέθηκε στο σχετικό υλικό το «Παράρτημα 1: Καταστατικό Ελληνικής Εταιρείας Επενδύσεων και Εξωτερικού Εμπορίου ΑΕ».

Σχόλια επί του άρθ. 1 «Τροποποίηση ν. 4608/2019 (Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα και προσέλκυση Στρατηγικών Επενδύσεων και άλλες διατάξεις)»
Παράγραφος 1: Με την προτεινόμενη τροποποίηση, τα ΣΔΙΤ αναγορεύονται σε «αυτοδίκαια εντασσόμενες στρατηγικές επενδύσεις», χωρίς να είναι εφεξής απαραίτητη η υπαγωγή τους στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Στρατηγικών Επενδύσεων (EFSI). Δυστυχώς, με τον τρόπο αυτόν, παρακάμπτονται τα ελάχιστα κριτήρια ποιότητας που χρησιμοποιεί το EFSI: για παράδειγμα, στην περίπτωση των ενεργειακών έργων και δραστηριοτήτων, το EFSI εφαρμόζει ανάλυση κόστους-οφέλους, που συνεκτιμά και τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, καθώς και κριτήρια ενεργειακής αποδοτικότητας [βλ., π.χ., EIB Energy Lending Criteria, https://www.eib.org/en/publications/eib-energy-lending-criteria.htm ενώ αντίστοιχα κριτήρια υφίστανται για επενδύσεις σε κλάδους μεταφορών και νερού (transport and water sectors lending policies) ]. Κατά συνέπεια, η προτεινόμενη διάταξη επιδεινώνει το ισχύον καθεστώς, καθώς επιφυλάσσει την προνομιακή επιφύλαξη των «αυτοδίκαια εντασσόμενων στρατηγικών επενδύσεων» (πρβλ. 10 παρ. 2 περ. ε’ ν. 4609/2018) σε έργα που δεν ικανοποιούν κάποια ελάχιστα κριτήρια βιωσιμότητας.
Αποτελεί επίσης πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία o χαρακτηρισμός όλων των ΣΔΙΤ, ανεξαρτήτως κριτήριων, κλάδου και τύπου επένδυσης, ως «στρατηγικών επενδύσεων» για την οικονομία. Υπάρχει πλούσια διεθνής βιβλιογραφία που καταδεικνύει πως οι ΣΔΙΤ όχι μόνο δεν έχουν πάντα τα αναμενόμενα οφέλη για την οικονομία, αλλά ενδεχομένως έχουν αρνητικό αντίκτυπο τόσο δημοσιονομικά όσο και για την ευρύτερη οικονομία, κοινωνία και περιβάλλον. Ενδεικτικά, πρόσφατη έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνέδριου διαπίστωσε περιορισμένα οφέλη από τις ΣΔΙΤ σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τονίζοντας ταυτόχρονα να ποικίλα προβλήματα και περαιτέρω κόστη που δημιουργούν (βλ. εδώ: https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/SR18_09/SR_PPP_EN.pdf ). Επομένως, με βάση αυτήν την διάταξη, οι Έλληνες φορολογούμενοι καλούνται να επιδοτήσουν δραστηριότητες με αμφιλεγόμενα οφέλη για τους ιδίους, και μάλιστα με οριζόντιο τρόπο, χωρίς καμία διασφάλιση μέσω συγκεκριμένων κριτήριων υπαγωγής.
Παράγραφος 3: Με την προτεινόμενη διάταξη, επιτρέπονται ειδικές παρεκκλίσεις (δηλαδή, υπερβάσεις) από τους ισχύοντες όρους και περιορισμούς δόμησης. Πιθανώς οι παρεκκλίσεις αυτές να είναι απαραίτητες σε ορισμένες περιπτώσεις: ωστόσο, η προτεινόμενη διάταξη, χωρίς να θεσπίζει συγκεκριμένα κριτήρια ή την υποχρέωση αντισταθμιστικών μέτρων, καθιστά σαφές ότι κάθε σχετικό αίτημα επενδυτή θα ικανοποιηθεί. Με τον τρόπο αυτό, διαστρεβλώνεται ο θεσμός των στρατηγικών επενδύσεων, οι οποίες θα έπρεπε να είχαν υποδειγματικό χαρακτήρα, και υπονομεύεται το πολεοδομικό καθεστώς της περιοχής εγκατάστασης. Είναι επίσης σαφές πως, κατ’ αυτόν τον τρόπο, δημιουργείται de facto ένα πολεοδομικό καθεστώς δυο ταχυτήτων, το οποίο και θα οδηγήσει σε ανταγωνιστικό μειονέκτημα δραστηριότητες και επιχειρήσεις που δεν είναι «στρατηγικές επενδύσεις», δημιουργώντας ένα μακροπρόθεσμο ρίσκο μια «εξίσωσης προς τα κάτω» (race to the bottom) του πολεοδομικού καθεστώτος.
Παράγραφος 6: Πρόκειται για ρύθμιση που είναι παντελώς μάταιη: αν ο νομοθέτης αποφασίσει μεταγενέστερα να εφαρμόσει αυστηρότερα κριτήρια, προφανώς θα την καταργήσει. Αλλά είναι και στην ουσία της εξαιρετικά προβληματική: σε μία εποχή όξυνσης της περιβαλλοντικής κρίσης, με αυτή τη διάταξη ο νομοθέτης προσπαθεί να «απαγορεύσει» μελλοντική νομοθεσία που θα αυστηροποιεί τα κριτήρια των στρατηγικών επενδύσεων.
17 Σεπτεμβρίου 2019, 12:17 | ΕΝΩΣΗ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

9β. Σε νομίμως υφιστάμενες χρήσεις κτιρίων ή εγκαταστάσεων, πουεμπίπτουν στα άρθρα 17 επ. του ν. 3982/2011, οι οποίες διατηρούνται, λειτουργούν νομίμως και ευρίσκονται σε εκτός σχεδίου μη θεσμοθετημένες βιομηχανικές περιοχές, επιτρέπεται ο εκσυγχρονισμός και η κτιριακή τους επέκταση, με τους όρους δόμησης που ίσχυαν κατά το χρόνο έγκρισης της παρέκκλισης, μετά από έγκριση του αρμόδιου για τη λειτουργικότητα φορέα, καθώς και εργασίες συντήρησης, επισκευής, ενεργειακής αναβάθμισης και διαρρυθμίσεων των κτιρίων, που αποσκοπούν στη βελτίωσητων επιπτώσεων στο περιβάλλον, τη λειτουργική τους αναβάθμιση, την ασφάλεια και την υγιεινή των διαβιούντων και εργαζομένων σε αυτά. Επίσης επιτρέπεται η επέκταση και σε όμορο ακίνητο του ίδιου ιδιοκτήτη ανεξάρτητα από το χρόνο κτήσης του με τους όρους δόμησης που ίσχυαν κατά το χρόνο έγκρισης της παρέκκλισης.

Τα ανωτέρω ισχύουν υπό την προϋπόθεση ότι δεν μεταβάλλεται η κατηγορία υπαγωγής στο ν. 4014/2011 και στην εκάστοτε κατ’ εξουσιοδότηση αυτού εκδοθείσα κανονιστική πράξη περί κατάταξης δημοσίων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων. Στην περίπτωση της επέκτασης-εκσυγχρονισμού δραστηριότητας, λαμβάνεται υπόψη συνολικά η τελική δραστηριότητα και πάντως, εκείνη με την υψηλότερη κατάταξη. Η ως άνω δυνατότητα ισχύει μέχρι την έγκριση Ειδικού Χωρικού Σχεδίου ή αντίστοιχου εργαλείου χωρικούσχεδιασμού το οποίο να καταλαμβάνει.
17 Σεπτεμβρίου 2019, 11:13 | βαλτε ταξη στις συντεχνιες

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΚΑΝΤΕ ΠΡΩΤΑ ΤΑ ΕΥΚΟΛΑ ΌΠΩΣ ΑΝΟΙΧΤΕ ΤΑ ΚΛΕΙΣΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΜΙΣΟΑΝΟΙΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΛΟΓΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΑΞΙ ΦΟΡΤΗΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΧΩΡΑΤΕ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ. Το να συνεχίζετε της προηγούμενης κυβέρνησης την υποτακτική πολιτική στις συντεχνίες δεν σας τιμά. Τα επιμελητήρια κοιτάνε τα συμφέροντα τους και των μελών τους , εσεις εχετε εκλεγεί για να κοιτάτε τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Μην την ξαναπατήσετε για άλλη μια φορά. Πληρη απελευθέρωση της αγοράς εργασίας. Εχουμε φτάσει στο σημείο ανθρωποι εξειδικευμένοι με πτυχια απλά επειδή δεν εγγράφονται στα επιμελητήρια τους να μην μπορούν να εξασκήσουν επάγγελμα. Αυτοί τα συμφεροντα τους τα ονομάζουν νομοθετικά προστατευόμενο επαγγελμα, ο Ελληνικός λαός το ονομάζει απαγόρευση στο δικαίωμα στην εργασία και καταστρατηγηση του ιδιου του συνταγματος.
17 Σεπτεμβρίου 2019, 08:59 | Ιωάννης Απ. Κυριάκης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 1 – παρ/φος 5 : «Πειθαρχικές Διατάξεις Υπαλλήλων για καθυστέρηση αδειοδοτήσεων»
•Η «Μονομερής Ποινικοποίηση» ουδεμία σχέση έχει με την Πρόοδο και την Ανάπτυξη.
•Η μη έγκαιρη γνωμοδότηση των αρμόδιων υπηρεσιών πολλές φορές εξαρτάται από γνωμοδοτήσεις Συλλογικών Οργάνων των οποίων μέλη είναι Ελεύθεροι Επαγγελματίες, μέλη της Επιστημονικής Κοινότητας, κ.ά.
•Το πλαίσιο όσον αφορά τη «χρήση του χώρου» δεν είναι «κωδικοποιημένο και ασφαλές» καθώς π.χ.:
1.-νέα χωρικά σχέδια συνήθως δεν έχουν πρόβλεψη για την «τύχη» των νομίμως υφιστάμενων εγκαταστάσεων στις περιπτώσεις που αλλάζει το καθεστώς χρήσεων,
2.-λόγω της κλίμακας σχεδιασμού, ο χωροταξικός σχεδιασμός σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο είναι απλά κατευθυντήριος,
3.-τα Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια είναι υπό αναθεώρηση και τα περισσότερα είναι ήδη ανεπίκαιρα, ενώ τα νέα Περιφερειακά, που έχουν εκδοθεί είναι «ημιτελή», καθώς φέρουν περικοπές όσον αφορά το περιεχόμενο των ρυθμίσεών τους,
4.-τα περισσότερα από τα ισχύοντα σχέδια είναι ήδη πολύ παλιά και δεν προβλέπουν «νέες δραστηριότητες»,
οπότε συνολικά ως προς τα παραπάνω, δημιουργείται μεγάλο «θέμα» ως προς την διαχείριση αιτημάτων χωροθέτησης.

Ως εκ τούτου και Όχι μόνον, η Παρ/φος 5 του Άρθρου 1, δύναται να τροποποιηθεί όπως παρακάτω:
«Εάν εντός της προθεσμίας της παραγράφου 1, δεν έχουν αποσταλεί από τις περιφερειακές ή άλλες υπηρεσίες και τα αρμόδια συλλογικά γνωμοδοτικά όργανα κατά περίπτωση, εισηγήσεις ή γνωμοδοτήσεις σύμφωνα με την παράγραφο 4, τότε επί των εκκρεμούντων εισηγήσεων ή γνωμοδοτήσεων αποφαίνεται η αρμόδια αδειοδοτούσα αρχή εγκρίσεων»

Ιωάννης Απ. Κυριάκης
Αρχιτέκτων Μηχανικός
Πρ/νος Τμ. Προγρ/σμού & Ανάπτυξης Δήμου Χαλκιδέων
Μέλος ΕΜΔΥΔΑΣ Ν.ΕΥΒΟΙΑΣ
16 Σεπτεμβρίου 2019, 22:05 | Νέο Ρεύμα- Νέο Όραμα

Μόνιμος Σύνδεσμος

Οι προτάσεις αφορούν το think tank Νέο Ρεύμα – Νέο Όραμα και τις 320 μεγάλες επιχειρήσεις και ενώσεις πολιτών επί των συγκεκριμένων θεμάτων. Για την χωροταξία και την άρση των εμποδίων επενδύσεων και τις καταστροφικές διατάξεις του περιφερειακού χωροταξικού: συμπλέουν 5 δήμαρχοι, 8 βουλευτές, 4 ευρωβουλευτές, 5 μεγάλοι οικονομικοί φορείς και οι 320 μεγάλες επιχειρήσεις με ~15.000 εργαζόμενους και πωλήσεις κάθε χρόνο το 50% του ΑΕΠ της Κ. Μακεδονίας ~ 6-7 δις €.
Χαιρόμαστε που η Πολιτεία τόσο γρήγορα ασχολείται με τις επενδύσεις, τον αναπτυξιακό και τις στρατηγικές επενδύσεις. Συνολικά το σχέδιο νόμου έχει σωστές και θετικές σημειακές παρεμβάσεις για την διόρθωση διαφόρων εμποδίων ανάπτυξης.
Θα προτείναμε την θετική διεύρυνση του περιεχομένου του νομοσχεδίου με τις τις παρακάτω προσθήκες στους ισχύοντες σχετικούς νόμους και στα επιμέρους κεφάλαια του υπάρχοντος νομοσχεδίου για να ανατραπεί η επενδυτική απραγία!
Καλό το 5% της παραγωγής εντός θυλάκων, αλλά είναι απαραίτητο μετά 10 χρόνια κρίσης να αναταχθούν θετικά και με άρση των εμποδίων το 95% της παραγωγικής δομής που βρίσκεται εκτός ζωνών. Το ίδιο ισχύει για τα κενά κτίρια με νέες δραστηριότητες, νέα ΑΦΜ, νέα ΚΑΔΚανένας δεν περισσεύει. Εκεί κτυπάει η καρδιά της Ελλάδας.
Η διάταξη για τις μετεγκαταστάσεις – λουκέτα – που αναφέρεται με το καταστροφικό περιεχόμενο – Μέρος Ζ, άρθρο 13. 3 .9.β αναφέρει για τις μετεγκαταστάσεις – λουκέτα 3-4.000 επιχειρήσεων στη Κ. Μακεδονία … μέχρι να ισχύσει το εργαλείο χωρικού σχεδιασμού, δηλαδή αφού ψηφίστηκε από την ΠΚΜ ή γίνει ΦΕΚ ισχύει από σήμερα. Η δε αναφορά για ειδικό χωρικό … απλά επιβεβαιώνει τις ανησυχίες όλων … επειδή ισχύει η απαγόρευση δόμησης και επενδύσεων από έγγραφο του ΟΡΘΕ από το 2009 και χρειάζεται ειδική αναφορά για την κατάργηση της! Δηλαδή θα ισχύουν οι καταστροφικοί χάρτες ερήμωσης Σεβέζο στη δυτική Θεσσαλονίκη, παρόλο που δεν ισχύουν πουθενά αλλού, ούτε στην Αττική, ούτε σε άλλα περιφερειακά χωροταξικά της χώρας, έκανε και θετική παρέμβαση αντίθετη με παρόμοιες διατάξεις η αρμόδια υπηρεσία της ΕΕ και ο Πρόεδρος Γιούνκερ! Προτείνεται η διαγραφή του άρθρου και η αντικατάσταση του. Αναλυτικά στο κείμενο. Σε κάθε περίπτωση δεν καλύπτονται και οι υφιστάμενες μονάδες και στα κενά κτίρια νέες δραστηριότητες, νέα ΑΦΜ, νέα ΚΑΔ.

Με εκτίμηση,
Κ. Ζήσης, Χ. Μπόγιας, Μ. Ναξιάδης, Ε. Νικολαίδου, Ν. Φιλίππου

ΜΕΡΟΣ Α’
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΛΚΥΣΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ 4608/19
ΓΕΝΙΚΑ Ταυτοχρόνως όμως, εκτιμούμε και πιστεύουμε ότι, πρέπει να συμπληρωθούν και να διορθωθούν ΟΛΕΣ οι ατέλειες και αγκυλώσεις της σχετικής νομοθεσίας. Στο σύνολο του νομοθετικού πλέγματος, πρέπει όλα να λειτουργούν θετικά, καθότι οι επενδύσεις μπορούν να «σκαλώσουν» σε οποιοδήποτε σημείο «στραγγαλισμού», είτε αυτό ξεκινάει από την υποδοχή, τις εμπλοκές, μέχρι και την υλοποίηση. Η εποχή και η περίοδος είναι τόσο κρίσιμη, που πρέπει να γίνει η καλύτερη δυνατή προσπάθεια.  
ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ
 1. ΝΑ ΟΡΙΣΘΕΙ ΕΝΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ/ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ, ΜΕ ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΑΠΕΜΠΛΟΚΩΝ ΚΑΙ ΑΔΕΙΩΝ. Η πολυδαιδαλότητα αρμοδιοτήτων- με οποιαδήποτε τυπική εξήγηση «παγώνει» και δεν υλοποιούνται επενδύσεις. 
2. Το οργανόγραμμα διαχείρισης των επενδύσεων με τις νέες υπηρεσίες, να έχει με τον αρμόδιο Υπουργό/Υφυπουργό άμεση κάθετη σύνδεση ευθύνης, ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ME ΤΟ ΓΔΣΕ, ΣΕΣΕ, ΔΕΣΕ. 
3. ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ Δ.Ε.Σ.Ε. ΜΕ 3 ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΜΟΔΙΟ. 
4. Στο οργανόγραμμα, να θεσμοθετηθεί ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΥΠΟΔΟΧΗΣ όλων των επενδυτών ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΚΑΙ ΤΑΚΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ, ανεξάρτητα του αν επιθυμούν κρατική ενίσχυση ή όχι. 
5. Συγκροτημένη και ηλεκτρονική οργάνωση του matchmaking προσέλκυσης επενδύσεων, στο Enterprise Greece, στο ΥΠΑΝΕΠ και στο Υπουργείο Εξωτερικών. 
6. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΥΤΟΤΕΛΟΥΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΠΕΜΠΛΟΚΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ. Η Γενική Γραμματεία Στρατηγικών και Ιδιωτικών Επενδύσεων, να έχει την ευθύνη, εκτός από τις πολεοδομικές και περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις, τις ΑΠΕΜΠΛΟΚΕΣ των επενδυτών από τα εκατοντάδες προβλήματα που συνήθως δημιουργούνται, σε ατέλειωτο αριθμό υπηρεσιών, ΜΕ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ 60 ΗΜΕΡΩΝ. 
7. ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΑΙΩΝ ΠΔ, ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΚΔΟΘΟΥΝ ΣΕ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ 30 ΗΜΕΡΩΝ! 
8. ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΩΝ ΠΑΣΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΑΔΕΙΩΝ- ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ (ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΥΠΕΝ, ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΩΝ, ΔΗΜΩΝ, Κ.Α.), ΠΡΟΤΕΙΝΟΝΤΑΙ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΕΣ ΠΡΟΘΕΣΜΙΕΣ 60 – 120 ΜΕΡΕΣ για τους Δήμους και το Σ.τ.Ε. Μόνο με αυτόν τον τρόπο, θα προσφέρεται ασφάλεια στον επενδυτή. 
9. Η υποστήριξη του Enterprise Greece για τις ΠΗΓΕΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΤΥΟ, προτείνεται να γίνει συγκεκριμένη και οριζόντια για όλες τις σοβαρές επενδύσεις, χωρίς αποκλεισμούς και επιλογές. ΠΟΤΕ, ΠΟΥ, ΠΩΣ. Π.χ. funds, investment banks, governments. 
10. Το ίδιο να ισχύει και για το στέλεχος του Enterprise Greece, που θα έχει την ΕΥΘΥΝΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΠΕΝΔΥΤΗ και όχι μόνο με την Γενική Διεύθυνση Αδειοδοτήσεων, αλλά και με άλλες αντίστοιχες υπηρεσίες ΣΕ ΑΛΛΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ, που δημιουργούν εμπλοκές και εμπόδια στις επιχειρήσεις. 
11. Προτείνεται να υπάρχουν ΜΙΚΡΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ- 2-3 ΑΤΟΜΩΝ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΚΑΙ ΑΠΕΜΠΛΟΚΗΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΣΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ (Οικονομικών, Ανάπτυξης, ΥΠEN, Τουρισμού, Αγροτικής Ανάπτυξης). 
12. Ορθά υιοθετείται η διαδικασία Προεδρικών Διαταγμάτων ή Υπουργικών Αποφάσεων, για τις άδειες στρατηγικών επενδύσεων. Για την άπρακτη προθεσμία των 45 ημερών και η μεταφορά της αρμοδιότητας στον Υπουργό Ανάπτυξης, θα πρέπει να διευθετηθεί, αν η αρμοδιότητα αυτή περιλαμβάνει τις πιθανές εμπλοκές υπηρεσιών άλλων Υπουργείων και Σ.τ.Ε. και το ΠΟΤΕ- ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΈΝΑ, θα πρέπει ο Υπουργός να εκδίδει τις άδειες. 
13. Προτείνεται να ιδρυθεί 6ο τμήμα Σ.τ.Ε. για τις προσφυγές κατά επενδύσεων, με προθεσμία αποφάσεων 60 – 90 ημερών. 
14. Για τις άδειες, που εκτιμάται ότι θεωρούνται δευτερεύουσας σημασίας, ο θεσμός της «ΑΥΤΟΒΕΒΑΙΩΣΗΣ», μπορεί σε πρώτη όψη να είναι θετικός. Θα πρέπει όμως, να υπάρχει μέριμνα για τους επόμενους επικείμενους κινδύνους ( π.χ. ΣτΕ, Δήμοι, κ.α. ), γιατί αλλιώς καμιά επένδυση δεν θα πάρει το ρίσκο και δεν θα προχωρήσει σε προκαταρκτικές δαπάνες και πόσο μάλλον ουσιαστικές δαπάνες. 
15. Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗ ΑΜΟΙΒΗ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΩΣ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΩΝ 50.000 € ειδικά όταν ζητείται κυρίως έγκριση και μετά τα τυχόν κίνητρα. Η διαχειριστική αμοιβή υπέρ του δημοσίου, θα πρέπει να είναι ΑΝΑΛΟΓΗ της προσφερόμενης υπηρεσίας. Χρήσιμο είναι να υπάρχουν γενικοί κανόνες, οι οποίοι πρέπει να στηρίζονται στην ανταποδοτικότητα και στην αμοιβή κατά φάσης, όπως π.χ. letter of intent, comfort, προσύμφωνα, προπαρασκευαστικές ενέργειες, προέγκριση, υπαγωγή, δήμοι, άδειες, δασαρχεία, Σ.τ.Ε., τελικές συμφωνίες, υλοποίηση. 
16. ΝΑ ΥΠΑΓΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ, ΤΑ MOU’S, LETTER OF INTENT, COMFORT, ΠΡΟΣΥΜΦΩΝΑ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ( REAL AND VALID), ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΦΕΚ Η ΠΔ. 
17. Να υπάρχει πλήρη αρμοδιότητα και για την έκδοση όλων των πολεοδομικών και περιβαλλοντικών αδειών. Τα Ειδικά Σχέδια Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικών Επενδύσεων (ΕΣΧΑΣΕ), να περιλαμβάνουν την διαδικασία Δήμων, Σ.τ.Ε. και κατά την πρόταση, να επαρκεί/ αποδέχεται την προέγκριση των αρχιτεκτονικών μελετών. 
18. Προτείνεται να καθοριστεί ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ ΚΙΝΗΤΡΑ των επενδύσεων, χωρίς τις μακροχρόνιες διαδικασίες ελέγχων, με κάποιο ποσοστό tax holiday, που θα ελέγχεται μόνο από τις φορολογικές αρχές για την νομιμότητα τους. Για τον έλεγχο των τυχόν τιμολογίων, να πραγματοποιείται εκ των υστέρων, σε διάστημα 6 μηνών. 
19. Η υπαγωγή επενδυτικών σχεδίων άνω των 50.000.000 €, που πρέπει να κυρώνεται είναι θετικό σημείο. ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΥΛΟΠΟΙΗΤΑΙ ΜΕ ΠΔ, γιατί ΔΥΣΚΟΛΑ ΘΑ ΨΗΦΙΖΟΝΤΑΙ ΝΟΜΟΙ. Η ΕΝΝΑΛΑΚΤΙΚΑ ΝΑ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΘΕΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΔ. 
20. Προτείνεται, να καθοριστούν οι διαδικασίες ΠΔ, ώστε να μην υπάρχει μεγάλη γραφειοκρατική εμπλοκή. Π.χ. αιτήσεις χωρίς απαιτήσεις τελικών συμβάσεων και αγοραπωλησιών, γιατί τα χρηματοδοτικά σχήματα και οι τελικές συμφωνίες, διαμορφώνονται μόλις οριστικοποιηθεί η προέγκριση αρχιτεκτονικών μελετών, οι άδειες, η αγορά και η τελική χρηματοδότηση. 
21. Η ΑΝΩΤΑΤΗ ΚΛΙΜΑΚΑ ΕΝΙΣΧΥΣΕΩΝ ΝΑ ΜΗΝ ΧΟΡΗΓΕΙΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΒΕΠΕ ΚΑΙ ΒΙΠΑ. ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΙΣΧΥΟΥΝ ΠΑΝΤΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΚΑΝΤΟΤΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΑΔΕΙΑ ΚΤΙΡΙΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΔΥΤΙΚΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Το μέτρο αυτό, θα μπορούσε να ισχύει ιδιαίτερα για τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις.

ΜΕΡΟΣ Β’ – Για την βελτίωση του ισχύοντος αναπτυξιακού νόμου 4399/ 2016:
Εισαγωγή, Γενικές Παρατηρήσεις
 Συνεισφέρουμε διαχρονικά στην βελτίωση των αναπτυξιακών νόμων από το 1979, με συμμετοχή στην συγγραφή διατάξεων και υποβολής προτάσεων.  Όλοι οι αναπτυξιακοί νόμοι, ενώ παλαιότερα βελτίωναν την παραγωγή ΑΕΠ και την δημιουργία θέσεων εργασίας, με τα χρόνια έχουν διαφορετικό αποτύπωμα. Μόνο μερικώς βελτιώνουν την παραγωγή, άλλες φορές χρησιμοποιούνται για άλλες δράσεις- όπως ενέργεια, παρόλο που οι οικονομικοί παράμετροι καθορίζονται από την ίδια την Πολιτεία (τιμή kwhr), καθορισμός ύψους έργων – που καθορίζει τις μεγάλες ή τις σοβαρές επενδύσεις. Διαχρονικά οι αναπτυξιακοί νόμοι δημιουργούν προσδοκίες και “βοηθούν” την χρηματοδότηση επενδύσεων από πόρους Ε.Ε. ή και εθνικούς πόρους. Όμως το μέγεθος, το είδος και η ανάγκη για πολλές και μεγάλες επενδύσεις, δημιουργεί την ανάγκη για μεγαλύτερες παρεμβάσεις. Η χώρα δεν ανέστρεψε την αποεπένδυση, ούτε την μη προσέλκυση σημαντικού ύψος επενδύσεων, παρά τις παρεμβάσεις των αναπτυξιακών νόμων. Φυσικά, κάθε δράση είναι ευπρόσδεκτη, όμως σήμερα είναι απαραίτητες μεγαλύτερες παρεμβάσεις.  Προτείνεται να απαλειφθούν ορισμένες περιοριστικές διατάξεις. Κυρίως όμως θα πρέπει να δοθεί κύριο βάρος στην βελτίωση του νόμου των στρατηγικών επενδύσεων 4146/13, με συγκεκριμένες διατάξεις που να αφορούν όλες τις επενδύσεις είτε επιδοτούμενες, είτε όχι.  Για το νομοσχέδιο αυτό, να ορισθεί σαφές κονδύλιο στον προϋπολογισμό, ετήσιο ποσό ως ποσοστό- % στο ΑΕΠ και να περιοριστούν οι εμφανείς επιλεκτικότητες.  

Παρατηρήσεις κατά άρθρο
 Κεφάλαιο Α, Άρθρο 5, παρ.2 – Ελάχιστο ύψος επενδυτικών σχεδίων Με την σοβαρή μείωση του κατώτατου ορίου επενδύσεων από τις 500.000 € μέχρι 100.000 € θα διαμοιράσει τις αναπτυξιακές και επενδυτικές προσπάθειες της χώρας. Στην δεκαετία 1990 δόθηκε αγώνας να ανέβουν τα όρια, ίσχυσε μέχρι το 2011 που παρατηρήθηκε ξανά η τάση μείωσης. Προτείνεται η επαναφορά στα προηγούμενα ύψη 1 εκατ – 500.000 €. 

Κεφάλαιο Β, άρθρο 6, παρ. 3.β. – εξαίρεση περί 2ετούς παύσης δραστηριότητας Να απαλειφθεί το άρθρο, ασχέτως αν η επιχείρηση έπαυσε την λειτουργία δραστηριότητας. Είναι ζητούμενο η επαναδραστηριοποίηση δραστηριοτήτων που επλήγησαν από την 7ετη κρίση. Άρθρο 7, παρ. 3 και 4 – Υπαγόμενα σχέδια Τα ευρυζωνικά δίκτυα έχουν μεγάλη διεθνή απήχηση και μεγάλη κερδοφορία για να απορροφήσουν τα τόσο χρειαζούμενα κονδύλια του αναπτυξιακού νόμου. Προτείνεται να εξαιρεθούν. Το ίδιο ισχύει για τον τομέα παραγωγής, διανομής και υποδομών ενέργειας, παρά τους περιορισμούς. Από μόνες τους αυτές οι δράσεις θα περιορίσουν τα ποσά του αναπτυξιακού και θα μειώσουν την ανασυγκρότηση του παραγωγικού ιστού. Θα πάρουν τα κονδύλια λίγες εταιρείες, όπως την περίοδο 2005-2010. Προτείνεται να εξαιρεθούν.  Άρθρο 9 – Επιλέξιμες δαπάνες εκτός περιφερειακών ενισχύσεων παρ.5- δαπάνες για συνεργατικούς σχηματισμούς καινοτομίας: προτείνεται η εξαίρεση γιατί φαίνεται ότι διευκολύνει ασαφείς δραστηριότητες, σε ασαφώς περιγραφόμενες ενέργειες. Να αποφευχθούν οι ασαφείς δαπάνες. Παρ. 6, 7, 8 – να αποφευχθούν οι ελευθεριότητες για παραγωγή ενέργειες από συμπαραγωγή, ΑΠΕ. Προτείνεται να καθοριστούν περιορισμοί για αποφυγή της διοχέτευσης κονδυλίων επενδύσεων, σε ένα καθεστώς που τα τεχνοοικονομικά δεδομένα καθορίζονται άνωθεν από τις διεθνείς τιμές ενέργειες. Απορροφήθηκαν τεράστια κονδύλια επενδυτικών νόμων, αντί να κατευθυνθούν στη παραγωγή ΑΕΠ προς εξαγωγή ή αντικατάσταση εισαγωγών. 

Κεφάλαιο Γ, άρθρο 10, παρ. 1, εδαφ. ζ- χρηματοδότηση μέσω ταμείου συμμετοχών Είναι μείζον θέμα η διοχεύτηση πόρων στα venture capital, κυρίως εξωτερικού, λόγω της ελληνικής αποστέρησης των καταθέσεων 100 δις €, του συναπαγόμενου και μη θεραπευόμενου στραγγαλισμού χορηγήσεων, των δημιουργηθέντων όπως δεν ήταν απαραίτητο ή αυτόματο κόκκινων δανείων 120 δις € και της μακρόχρονης χρηματοδοτικής στενότητας. Μόνο για λόγους ισονομίας, προτείνεται να ισχύει το ίδιο και για τις αυξήσεις κεφαλαίου των εταιρειών για επενδυτικούς σκοπούς. Η πριμοδότηση κυρίως κατά ανισομέρια αλλοδαπών κεφαλαίων, αδικεί κατάφωρα της προσπάθειες ελληνικών επιχειρήσεων. Παρ. 3 – κέρδη 6ετίας, προτείνεται να διαγραφεί λόγω της μακρόχρονης κρίσης. Άρθρο 11- παρ. 2, εδάφιο ε – εντάσεις και ύψος ενισχύσεων Για clusters καινοτομίας είναι υπερβολή για διοχετεύονται κονδύλια σε έολης απόδοσης δραστηριότητες, που μέχρι στιγμής δεν απέδωσαν ορατά αποτελέσματα. Η κρατικοδίαιτη συντήρηση αυτών στερεί παραγωγικού πόρους. Προτείνεται η διαγραφή του εδαφίου. Εδάφια στ, ζ, η – να υπάρχουν ίδιοι περιορισμοί για την αποφυγή παροχέτευσης ενισχύσεων των παραγράφων 6, 7, 8 του άρθρου 9. 

Κεφάλαιο Δ, άρθρο 13, α & β – υποβολή αίτησης υπαγωγής Στις Περιφέρειες να υπάγονται μέχρι 6 εκατ €, στο ΥΜΑΘ άνω των 6 εκατ. € με δικαιοδοσία πλήρους και ανεξάρτητης αξιολόγησης και έγκρισης, χωρίς την μεσολάβηση της ΓΔΙΕ. Να καθοριστούν απαραίτητα ποσά πχ. ποσοστό ~40-60% των διατιθέμενων κονδυλίων του αναπτυξιακού στην Β. Ελλάδα, λόγω της μακρόχρονης αποεπένδυσης και παραχέτευσης κονδυλίων κατά 70% στο κέντρο. Είχε περιληφθεί στον αναπτυξιακό 2010 κατά 40%. Δεν υπάρχει λόγος εξαίρεσης σήμερα.  

Άρθρο 15- Ενστάσεις Οι προθεσμίες ενστάσεων να γίνουν 30 ημέρες. Άρθρο 20 – Καταβολή ενισχύσεων παρ. 1, α – φορολογική απαλλαγή – να δοθεί δυνατότητα αξιοποίησης εντός 10ετίας / αντί 15ετίας. Παρ.2, α – επιχορήγηση – η πιστοποίηση να γίνεται σε 2 μήνες από την αίτηση και επιχορήγηση να καταβάλλεται σε 3 μήνες από την διαπίστωση. Να εξαιρεθεί η προυπόθεση κάλυψης του συνόλου της ιδίας συμμετοχής και η αποδοχή του 50%.  Παρ.2 , β – επιχορήγηση – η καταβολή να γίνεται σε 3 μήνες. 

Κεφάλαιο ΣΤ, Άρθρο 21, υποχρεώσεις ενισχυομένων φορέων παρ. 3, ζ & η – οι εκμισθώσεις και συγχωνεύσεις να υλοποιούνται με τροποποίηση της απόφασης υπαγωγής σε προθεσμάι 30 ημερών. 

ΕΙΔΙΚΟ ΜΕΡΟΣ – ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ ΕΝΙΣΧΥΣΕΩΝ, Κεφάλαιο Θ, Μέρος Α, άρθρο 33, επιλέξιμες δαπάνες, β – να επιτρέπεται ανάλογα της τεχνολογίας να μην υπάρχει περιορισμός 10 ετίας, αλλά 15 ετίας. Μέρος Β – Συνέργειες και Δικτυώσεις, άρθρο 52, 55, 56, 57 – σχηματισμοί συνέργειας, συστάδες – προτείνεται να καθοριστούν απτά για τις συνέργειες αποτελέσματα και να μην επιχορηγούνται από το υστέρημα των επενδυτικών κονδυλίων οι φαινόμενες δαπάνες ερευνητικών οργανισμών. Συγκεκριμένες διατάξεις διατυπώνονται στο νόμο της καινοτομίας. 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΑ – ΤΑΜΕΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ, ΑΡΘΡΟ 59 & 60 Να ισχύουν οι ίδιες διατάξεις και για τις ιδιωτικές αυξήσεις κεφαλαίου. Τα venture capital έχουν κυρίως προέλευση από την αλλοδαπή και συνιστά μεροληπτική μεταχείρηση σε βάρος των ελληνικών επιχειρήσεων.  

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΓ – ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΜΕΓΕΘΟΥΣ, ΑΡΘΡΟ 65 – 68 Άρθρο 67- Είδος Ενίσχυσης – τα 12 χρόνια σταθερού συντελεστή σημαίνει 29%. Προτείνεται να ισχύει μειωμένος συντελεστής κατά 1% κάθε χρόνο για τα 12 χρόνια. 

Άρθρο 68- Ταχεία Αδειοδότηση – ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΑΥΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΔΕΙΟΔΟΤΙΚΕΣΣ ΒΕΛΤΙΩΣΕΙΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ 4146/2013.  

Συνοπτικά:  ένας Υπουργός επενδύσεων με αναφορά στον Πρωθυπουργό, 3 μέλη στην ΔΕΣΕ η οποία να συνεδριάζει τακτικά, απεμπλοκές παντού με χρόνο 30 ημερών, 3 μελής επιτροπές απεμπλοκών σε 3-4 Υπουργεία με προθεσμίες 30 ημερών, ΕΣΧΑΣΕ και έλεγχος ΠΔ αδειών σε τακτούς χρόνους, για το σύνολο των επενδύσεων προθεσμία ΣτΕ 2-3 μήνες με 6ο τμήμα, ΠΔ ή ΦΕΚ για όλες τις επενδύσεις στο fast track, να υπαχθούν οι πρόδρομες δαπάνες και τα preproject, μείωση κόστους έγκρισης από 100.000 € σε 20.000 €, άμεση καθιέρωση διπλών χρήσεων γης σε γήπεδα και ακίνητα με οριζόντια νομοθετική ρύθμιση- βάσει αιτήσεως, διατήρηση ενισχύσεων 30-40% και 40% των ποσών στην Β. Ελλάδα.  

Αναλυτικά:  1 ) ΝΑ ΟΡΙΣΘΕΙ ΕΝΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ/ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ, ΜΕ ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΑΠΕΜΠΛΟΚΩΝ ΚΑΙ ΑΔΕΙΩΝ. Η πολυδαιδαλότητα αρμοδιοτήτων- με οποιαδήποτε τυπική εξήγηση «παγώνει» και δεν υλοποιούνται επενδύσεις. Διεθνώς αυτό ισχύει στην Ιρλανδία, Τουρκία, Η.Β. και πρόθεση για τις ΗΠΑ. Το έχουν ζητήσει επανειλημμένα οι επενδυτές από ΗΠΑ, καθώς και οι αντίστοιχοι στην Ελλάδα. Γνωρίζουμε τις αγκυλώσεις, ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΛΥΣΗ, ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ, ΚΑΙ ΘΑ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΑΣΤΕ ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ. 2) ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ Δ.Ε.Σ.Ε. ΜΕ 3 ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΜΟΔΙΟ ΥΠΟΥΡΓΟ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΖΕΙ ΤΑΚΤΙΚΑ. 3) ΝΑ ΥΠΑΧΘΟΥΝ ΣΤΟ FAST TRACK ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΦΕΚ/ΠΔ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗ π. χ. retail, τα εμπορικά κέντρα. Είναι κύρια δηλωμένη πηγή ενδιαφέροντος, οι επενδύσεις σε mall. Π. χ. Μελέτη Mc Kinsey- ΣΕΒ, Qatar για Ελληνικό, ΤΑΙΠΕΔ για mall και αλλού. ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟΥΝ ΟΙ ΤΑΧΕΙΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΣΤΑ ΕΣΧΑΣΕ, ΑΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ Πρόσκληση επενδυτών για επενδύσεις σε mall, χωρίς πρόβλεψη υπαγωγής στο fast track βοηθά ? Η διασταλτική ερμηνεία, σημαίνει θέλω/ δεν θέλω και αυτό από μόνο του ακυρώνει τις επενδύσεις. 4) Στην αυτοτελή κεντρική υπηρεσία απεμπλοκών επενδύσεων- ombudsman, να δοθεί εξουσία υπογραφών με καταληκτική ημερομηνία και σύσταση σε κάθε Υπουργείο μικρής υπηρεσίας απεμπλοκών. Δημιουργούνται παντού προβλήματα που αν δεν λύνονται, δυσκολεύεται η αλυσίδα της διαδικασίας ολοκλήρωσης. Είναι τόσο πολλά τα προβλήματα ΑΠΕΜΠΛΟΚΩΝ, ΠΟΥ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ. Σε προηγούμενα κυβερνητικά σχήματα η αρμοδιότητα είχε υπαχθεί στον Αντιπρόεδρο (χωρίς αρμοδιότητα και υπογραφή). ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΟΙΑ Η ΖΗΜΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΓΗ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΜΙΚΡΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΚΑΙ ΕΠΙΒΛΕΨΗ ΚΕΝΤΡΙΚΑ. Όλοι οι επενδυτές γνωρίζουν τα ατέλειωτα προβλήματα και εμπόδια που ανακύπτουν εκτός νόμιμης διαδικασίας. Θα βοηθούσε νομοθετική διαδικασία ουσιαστικής επίλυσης εμποδίων με καταληκτικές ημερομηνίες. Ο κ. Πρωθυπουργός θετικά προσπαθεί top down και red carpet τις επενδύσεις. Φυσικά, όμως μετά χρειάζεται και το down. Για το επιχείρημα να μην προστεθεί μια ακόμη διαδικασία, εκτιμούμε ότι αντίθετα καθίσταται ακόμη πιο απαραίτητη Η ΑΠΕΜΠΟΛΟΚΗ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ, ΑΠΟ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ. Αλλιώς δεν θα έρθουν επενδύσεις. Όλοι θα φεύγουν πικραμένοι. Το απαραίτητο προσωπικό είναι ελάχιστο, 10-15 άτομα κεντρικά και 2-3 σε κάθε Υπουργείο. 5) Καταληκτικές ημερομηνίες σε όλα τα επενδυτικά σχέδια για διαδικασίες Σ.τ.Ε. με αυτοτελές 6ο τμήμα και καταληκτικές ημερομηνίες. Είναι γνωστά τα ατελείωτα προβλήματα και οι ακυρώσεις επενδύσεων για δικαστικούς λόγους. Προτείνεται καταληκτική ημερομηνία 3-4 μηνών και όχι αόριστη χρονικά διαδικασία. Η αδράνεια στην συναινετική συνεννόηση με ΣτΕ, παγώνει επενδύσεις και απευθύνει προσκλήσεις για επιλεκτικότητες. 6) Πρέπει να περιληφθούν και να καλυφθούν από τις διαδικασίες fast track οι επενδυτές με MOU’s, letter of intent, agreements (στα προκαταρκτικά και πρίν τις άδειες) για τις πρόδρομες δαπάνες, όπως τα preproject, αρχιτεκτονικά, κ.α. Να εκδίδονται αντίστοιχα ΦΕΚ ή ΠΔ για όλες τις επενδύσεις και όχι μόνο για την διαδικασία ΕΣΧΑΣΕ, με η χωρίς επιχορήγηση, για λόγους προσέλκυσης επενδυτών και χρηματοδοτικής δυνατότητας. Το υπάρχον νομοσχέδιο προβλέπει για το fast track μόνο αιτήσεις αδειών, που σημαίνει υπογραφή τελικής σύμβασης επενδυτή και γηπέδου η έργου. Όμως ποτέ δεν υπογράφεται κατευθείαν τελική σύμβαση. Πάντα μεσολαβούν LoI, MOUs, precontacts, preprojects, πρόδρομες μελέτες, κ.α. προκειμένου ο επενδυτής να πάρει την τελική απόφαση υλοποίησης του έργου. Προτείνεται να περιληφθούν στο fast track και οι πρόδρομες διαδικασίες. 7) Να γίνουν ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΕΣ και λογικότερες οι δαπάνες αμοιβής διαχείρισης. Να προβλεφθούν ανταποδοτικές χρεώσεις, ακόμη και για πρόδρομες συμφωνίες, με ποσά πολύ μικρότερα των προβλεπομένων 100.000 €, πχ. 20.000 €. Με την υλοποίηση και τελική απόφαση, προτείνεται να χρεώνεται μεγαλύτερη αμοιβή. 8) ΔΣ ΕΣΤΕ, να συμμετέχουν άτομα με επενδυτική εμπειρία και χωρίς «flair» local ανταγωνισμού. Οι κίνδυνοι ανταγωνισμού επενδύσεων, χρήσιμο θα ήταν να περιοριστούν. Vested interests do not promote competitive investments. Its one of the reasons Greece has low effectiveness for new investments. 9) Η ανώτατη κλίμακα ενισχύσεων, να ισχύει παντού σε κάθε περιοχή, όχι μόνο ΒΕΠΕ, ΒΙΠΑ – λόγω πολλών κενών κτηρίων σε πολλές περιοχές. 10) Λόγω της αποβιομηχάνησης και αποδραστηριοποίησης σε όλη την χώρα και ιδιαίτερα στην Θεσσαλονίκη που η αποεπένδυση άρχισε το 1998, υπάρχουν εκατοντάδες κενά κτήρια εκατομμυρίων τετραγωνικών μέτρων που μπορούν να αξιοποιηθούν. 11) Να υπάρχει πλήρης αρμοδιότητα έγκρισης του αναπτυξιακού νόμου στην ΕΜΑ με αναλογία 40% διάθεσης των πόρων στην Β. Ελλάδα.  

ΜΕΡΟΣ Γ’ ΕΝΙΑΙΟΣ ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
Πολύ θετική έννοια.
Σήμερα, δεν υπάρχουν τελικά και εγκεκριμένα χωροταξικά παντού, τα περιφερειακά είναι όλα διφορούμενα και με αντιφατικές διατάξεις, τα ΓΠΣ/ΤΧΣ δεν έχουν γίνει σχεδόν πουθενά με τα νέα περιφερειακά χωροταξικά.
Ποιος χάρτης θα ισχύει? Ο σημερινός, ο αυριανός, ποιος θα έχει την ευθύνη?
Προτείνεται από το νόμο να προβλέπεται οριζόντια η ακύρωση όλης της επαμφοτερίζουσας νομοθεσίας για μετεγκαταστάσεις λουκέτα- λουκέτα στη χαμηλή και μέση όχληση στη υπάρχουσα παραγωγή, στα κενά κτίρια, σε νέα ΑΦΜ, νέες δραστηριότητες ΚΑΔ. Επίσης να προβλέπεται η ακύρωση διατάξεων που ερημώνουν περιοχές εκτός ορίων εγκαταστάσεων υψηλής όχλησης, όπως προβλέπει η Σεβέζο ΙΙΙ και οι αρμόδιες υπηρεσίες ΕΕ για Σεβέζο και ο Πρόεδρος Γιούνκερ επί του συγκεκριμένου.
Το 95% του παραγωγικού δυναμικού είναι εκτός οργανωμένων θυλάκων. Εκτιμούμε ότι πρέπει πρώτα αυτοί οι χώροι να αξιοποιηθούν, μετά τόσα χρόνια κρίσης!

ΜΕΡΟΣ Ε’ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑ-ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑ
Τα θετικά μέτρα γιατί να ισχύουν μόνο σε οργανωμένους θύλακες που αντιπροσωπεύουν το 5% του παραγωγικού δυναμικού? Ποια είναι η μέριμνα για το 95% των επιχειρήσεων που βρίσκονται εκτός θυλάκων? Προτείνεται οι θετικές διατάξεις να ισχύουν παντού! Από το 2021 ή από τώρα σύμφωνα με παρακάτω άρθρο: Ζ 3!
Άρθρο 10
Επιτρέπεται στους Οργανωμένους Υποδοχείς Δραστηριοτήτων της παραγράφου 4 του άρθρου 41 του ν. 3982/2011, εφόσον τούτο προβλέπεται από το εκάστοτε ισχύον ρυθμιστικό σχέδιο Αθήνας- Αττικής, η εγκατάσταση και λειτουργία των δραστηριοτήτων οι οποίες κατατάσσονται στις κατηγορίες Α1 και Α2 σύμφωνα με τις προβλέψεις του ν. 4014/2011 και της Υπουργικής Απόφασης της παρ. 9 του άρθρου 20 ν. 3982/2011.

ΜΕΡΟΣ ΣΤ’ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΑ ΠΑΡΚΑ
Να γίνουν θετικά όσα μπορεί να κάνει η χώρα. Είναι θετικά τα κίνητρα για μεταβιβάσεις, φορολογία, άδεια εγκατάστασης σε αυτά.
Επειδή το 95% των δραστηριοτήτων χαμηλής και μέσης όχλησης είναι εκτός πάρκων, θα προτείναμε για λόγους ισομερούς και ανταγωνιστικής βάσης να ισχύουν σε όλες τις μονάδες παραγωγής σε όλη τη χώρα!
Το ισχυρότερο κίνητρο για τυχόν μετεγκαταστάσεις όταν το επιτρέπει η τεχνολογία και η κτιριακή δομή των μονάδων παραγωγής, είναι η θέσπιση ΔΙΠΛΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ ΓΗΣ, όπου η αστική προσέγγιση και η υπεραξίες μπορούν να είναι χρηματοδοτικό κίνητρο! Οι σκέψεις για βίαιες μετεγκαταστάσεις ύστερα από 10 χρόνια κρίσης και η τυχόν άγνοια της προίκας των υπαρχόντων μόνο ζημία θα προκαλέσει!

Προτάσεις για τους σχετικούς νόμους της βιομηχανίας, μετεγκαταστάσεις, λουκέτα, επιχειρηματικά πάρκα. Νόμοι 4546/18, 4549/18 και 4605/19 για τις μετεγκαταστάσεις βιομηχανιών, καθώς και στην υπόλοιπη νομοθεσία της βιομηχανίας. Ο ν. 3325/2005 αφορά τις αρχικές μετεγκαταστάσεις χωρίς χρήσεις γης, ο ν.3298/11 αφορά τις μετεγκαταστάσεις μέχρι 31/12/14, ο ν.4155/14 δίνει παράταση μέχρι 31/12/17, ο ν. 4178/13 αφορά μόνο τις επεκτάσεις μάλλον αυθαιρέτων, ο ν.4442/16 δίνει παράταση μέχρι 09/08/19 και ο 4605/19 για το 2021. Δηλαδή η βιομηχανία θα ζήσει με ορίζοντες 3 ετίας?

Να μην “θυσιάσουμε” στο όνομα των νέων επιχειρηματικών πάρκων όλη την υπάρχουσα παραγωγή δομή μετά 10 χρόνια κρίσης, που κατά 90-95% βρίσκεται εκτός οργανωμένων θυλάκων. Ειδικά για τη χαμηλή και μέση όχληση που λειτουργεί σήμερα ή τα κενά παραγωγικά κτίρια που είναι η ευκαιρία και η “προίκα” της χώρας! Ακούγονται …. και αρνητικές προτάσεις νέων λουκέτων στη χαμηλή και μέση όχληση!

Η μετάθεση της αντιμετώπισης των προβλημάτων απλά σε άλλη διαδικασία, θα έχει τον κίνδυνο των ίδιων προβλημάτων από περιφερειακά χωροταξικά, ΓΠΣ/ΤΧΣ που δεν υπάρχουν παντού, δεκάδες νομοθετήματα αντιφατικά και αλληλοαναιρούμενα, ΓΠΣ που διώχνουν την χαμηλή όχληση, περιφερειακά χωροταξικά που βάζουν λουκέτα σε χιλιάδες επιχειρήσεις, διατάξεις που ερημώνουν ολόκληρη τη δυτική Θεσσαλονίκη με παράνομους χάρτες ερήμωσης.

Μέγιστο θέμα είναι ότι η υπάρχουσα παραγωγική δομή βρίσκεται κατά 90-95% εκτός οργανωμένων θυλάκων. Καλά τα νέα πάρκα, αλλά κρίσιμο είναι οι υπάρχουσες παραγωγικές μονάδες να μην κλείσουν με νέα λουκέτα. Δεν μας περισσεύουν!

Ακόμη μεγαλύτερο θέμα είναι, η αξιοποίηση των υπαρχόντων κενών κτιρίων, σε βιομηχανικά ακίνητα, καπναποθήκες, νέα ΑΦΜ, νέα ΚΑΔ, νέες δραστηριότητες. Αυτή είναι η μεγάλη προίκα της χώρας και ειδικά της Θεσσαλονίκης και της Κ. Μακεδονίας με πάνω από ~1.000.000 μ2 διαθέσιμα κτίρια!

Θα προτείναμε να γίνουν πρώτα οι ουσιαστικές διορθώσεις και μετά οι διαδικαστικές!

Αναλυτικά στους πρόσφατους ισχύοντες νόμους της βιομηχανίας:

Προτείνεται να διατυπωθούν στο άρθρο 70 του ν. 4549/18- που δεν δίνει λύση στις μετεγκατάστασεις – λουκέτα για τα λεγόμενα 20 χρόνια, λόγω ασυμβατών χρήσεων που έχουν λήξει και παρεκκλίσεων. Δεν σώνονται ούτε η μέση, ούτε η χαμηλή όχληση:
Να διαγραφούν- ΑΝΑΣΤΑΛΟΥΝ όλες οι διατάξεις σε διάφορους νόμους του ΥΠΕΝ και ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, όπως ν. 3255/2005, 3298/11 4155/14, 4442/16 και από το νόμο επίσημα Πρακτικά της ΡΛΑ ́, 5 Ιουνίου 2018, για τις μετεγκαταστάσεις παραγωγικών μονάδων καθώς και
διατάξεις για περιορισμούς χρήσεων γύρω από τις εγκαταστάσεις Σεβέζο, όπως υποβλήθηκαν από την Περιφερειακή ‘Ενωση Δήμων Κεντρικής Μακεδονίας και έχουν επίσημα περιληφθεί στην απόφαση για το χωροταξικό της ΠΚΜ υπ. αριθμ. 266/2015. Συμπλέουν δημόσια και ενυπόγραφα: 5 Δημάρχοι δυτικής Θεσσαλονίκης με 500.000 κατοίκους, 8 Βουλευτές, 4 Ευρωβουλευτές όλων των κομμάτων, 4 οικονομικοί φορείς με 70.000 μέλη και οι 320 μεγάλες επιχειρήσεις και ενώσεις πολιτών με ~15.000 εργαζόμενους και πωλήσεις το ~1/2 ΑΕΠ της Περιφέρειας.

Προσθήκη άρθρου από το ν. 4277/14 για την ανάπτυξη και την παραγωγή- όπως ακριβώς Ρυθμιστικό Αθήνας.
– “Στήριξη της βιομηχανίας και ενίσχυση της καινοτόμου επιχειρηματικότητας με παράλληλη προστασία του περιβάλλοντος. Ενθάρρυνση της παραμονής με βελτίωση των όρων λειτουργίας. Στήριξη της ίδρυσης νέων μεταποιητικών δραστηριοτήτων χαμηλής και μέσης όχλησης στις περιοχές μικτών χρήσεων και ιδιαίτερα όπου υπάρχει κατάλληλο κενό κτηριακό απόθεμα και ειδικότερα βιομηχανικό”.
1. Διαγραφή ή αναστολή- όχι παράταση- από τον ν. 3255/05, ν. 3298/11, ν. 4155/13, ν. 4178/13 και ν.4442/16 των ημερομηνιών μετεγκατάστασης. Κανείς δεν επιθυμεί την παράταση, γιατί βεβαιώνει τον επικείμενο θάνατο. Στο ρυθμιστικό Αθήνας καλώς εξαιρούνται.
Προσθήκη άρθρου για τη ρύθμιση της υψηλής όχλησης Σεβέζο 2012 στη δυτική Θεσσαλονίκη.
– Ακύρωση της απόφασης ΟΡΘΕ 2009 από το ΥΠΕΝ που έχει ήση ακυρωθεί λόγω ακύρωσης Σεβέζο 2007, που για αυθαίρετους λόγους και σκανδαλώδεις λόγους ενσωμάτωσε τότε κάποιους αυθαίρετους και παράνομους χάρτες ερήμωσης μόνο στη δυτική Θεσσαλονίκη. Δεν υπάρχουν χάρτες ερήμωσης στην ΕΕ, δεν υπάρχουν στην Αθήνα. 2 μέτρα, 2 σταθμά. Είναι επιλήψιμη από τότε αυτή η ρύθμιση. Δεν υφίστανται λόγοι ΜΗ συμβίωσης δεξαμενών με τον αστικό ιστό. Υποβλήθηκαν από Δημάρχους και επιχειρήσεις πολλά διεθνή παραδείγματα στην ΕΕ και ΗΠΑ. Το έχει επισημάνει η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής και για τυπικούς λόγους και για ουσιαστικούς.
3. Νέο κείμενο όπως διατυπώθηκε στη Σεβέζο 2012 και από την Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής: “Στην περίπτωση υφιστάμενων μονάδων που εμπίπτουν στην οδηγία Σεβέζο, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε ο φορέας εκμετάλλευσης να λαμβάνει όλα τα απαραίτητα πρόσθετα τεχνικά μέτρα εντός των ορίων τους, ώστε να μην αυξάνεται η επικινδυνότητα για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον (άρθρα 13.2.γ και 5 της Οδηγίας). Επισημαίνεται ότι, συμφώνως προς τα άρθρα 31 και 32 της Οδηγίας, τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι αναγκαίες για να συμμορφωθούν προς την παρούσα Οδηγία έως την 31.5.2015 και εφαρμόζουν τα εν λόγω μέτρα από την 1.6.2015. Η Οδηγία 96/82/ΕΚ καταργείται από την 1.6.2015. Υπό το φως των ανωτέρω, δεδομένου ότι η εν λόγω διάταξη αφορά την προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος και ότι δεν γίνεται σχετική αναφορά, η ρύθμιση που αφορά τη δυνατότητα βελτίωσης της ασφάλειας για όλες τις υφιστάμενες «εγκαταστάσεις» και «μονάδες» Seveso να γίνει άμεσα” …. και να καταργηθούν άμεσα οι χάρτες ερήμωσης Σεβέζο ΙΙΙ στη δυτική Θεσσαλονίκη.

Προσθήκη άρθρου στον ν. 4546/18 για την ανάπτυξη και την παραγωγή- όπως ακριβώς Ρυθμιστικό Αθήνας- που δίνει μόνο 3 ετή παράταση!

– “Στήριξη της βιομηχανίας και ενίσχυση της καινοτόμου επιχειρηματικότητας με παράλληλη προστασία του περιβάλλοντος. Ενθάρρυνση της παραμονής με βελτίωση των όρων λειτουργίας. Στήριξη της ίδρυσης νέων μεταποιητικών δραστηριοτήτων χαμηλής και μέσης όχλησης στις περιοχές μικτών χρήσεων και ιδιαίτερα όπου υπάρχει κατάλληλο κενό κτηριακό απόθεμα και ειδικότερα βιομηχανικό”.
2. Διαγραφή- όχι παράταση- από τον ν. 3298/11, ν. 4155/13, ν. 4178/13 και ν.4442/16 των ημερομηνιών μετεγκατάστασης. Κανείς δεν επιθυμεί την παράταση, γιατί βεβαιώνει τον επικείμενο θάνατο. Στο ρυθμιστικό Αθήνας καλώς εξαιρούνται.

Προσθήκη άρθρου για τη ρύθμιση της υψηλής όχλησης Σεβέζο στη δυτική Θεσσαλονίκη.
– Ακύρωση της απόφασης ΟΡΘΕ 2009 από το ΥΠΕΝ που έχει ήση ακυρωθεί λόγω ακύρωσης ΣεβέζοΙΙ, που για αυθαίρετους λόγους και σκανδαλώδεις λόγους ενσωμάτωσε τους χάρτες ερήμωσης μόνο στη δυτική Θεσσαλονίκη. Δεν υπάρχουν χάρτες ερήμωσης στην ΕΕ, δεν υπάρχουν στην Αθήνα. 2 μέτρα, 2 σταθμά. Είναι επιλήψιμη από τότε αυτή η ρύθμιση. Δεν υφίστανται λόγοι ΜΗ συμβίωσης δεξαμενών με τον αστικό ιστό. Υποβλήθηκαν από Δημάρχους και επιχειρήσεις πολλά διεθνή παραδείγματα στην ΕΕ και ΗΠΑ. Το έχει επισημάνει η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής και για τυπικούς λόγους και για ουσιαστικούς.
– Νέο κείμενο όπως διατυπώθηκε από την Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής: “Στην περίπτωση υφιστάμενων μονάδων που εμπίπτουν στην οδηγία Σεβέζο, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε ο φορέας εκμετάλλευσης να λαμβάνει όλα τα απαραίτητα πρόσθετα τεχνικά μέτρα εντός των ορίων τους, ώστε να μην αυξάνεται η επικινδυνότητα για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον (άρθρα 13.2.γ και 5 της Οδηγίας). Επισημαίνεται ότι, συμφώνως προς τα άρθρα 31 και 32 της Οδηγίας, τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι αναγκαίες για να συμμορφωθούν προς την παρούσα Οδηγία έως την 31.5.2015 και εφαρμόζουν τα εν λόγω μέτρα από την 1.6.2015. Η Οδηγία 96/82/ΕΚ καταργείται από την 1.6.2015. Υπό το φως των ανωτέρω, δεδομένου ότι η εν λόγω διάταξη αφορά την προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος και ότι δεν γίνεται σχετική αναφορά, η ρύθμιση που αφορά τη δυνατότητα βελτίωσης της ασφάλειας για όλες τις υφιστάμενες «εγκαταστάσεις» και «μονάδες» Seveso να γίνει άμεσα” και να μην υπάρχουν οι χάρτες ερήμωσης Σεβέζο για την δυτική Θεσσαλονίκη!

ΥΠΟΒΛΗΘΗΣΑ ΠΡΟΤΑΣΗ για τον ν. 4605/19- που δεν διορθώνει κινδύνους μετεγκαταστάσεων με την διατύπωση των παρεκκλίσεων που ισχύει για το 90% της παραγωγής.

Προσθήκη άρθρου ως από το ν. 4277/14 για την ανάπτυξη και την παραγωγή- όπως ακριβώς Ρυθμιστικό Αθήνας.

Κείμενο: είτε σε νέο νόμο, είτε στο ΠΠΧΣΣΑ ΠΚΜ: “Στήριξη της βιομηχανίας και ενίσχυση της καινοτόμου επιχειρηματικότητας με παράλληλη προστασία του περιβάλλοντος. Ενθάρρυνση της παραμονής με βελτίωση των όρων λειτουργίας. Στήριξη της ίδρυσης νέων μεταποιητικών δραστηριοτήτων χαμηλής και μέσης όχλησης στις περιοχές μικτών χρήσεων και ιδιαίτερα όπου υπάρχει κατάλληλο κενό κτηριακό απόθεμα και ειδικότερα βιομηχανικό”.
3. Διαγραφή ή αναστολή- όχι παράταση- από τον ν. 3255/05, ν. 3298/11, ν. 4155/13, ν. 4178/13 και ν.4442/16, ν.4546 και ν. 4549/18 των ημερομηνιών μετεγκατάστασης. Δεν ισχύουν για την χωροταξία και πολεοδομία. Κανείς δεν επιθυμεί την παράταση, γιατί βεβαιώνει τον επικείμενο θάνατο. Στο ρυθμιστικό Αθήνας καλώς εξαιρούνται.

Νόμος 4605/19 της 29/03/19

Εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την Οδηγία (ΕΕ) 2016/943 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 8ης Ιουνίου 2016 σχετικά με την προστασία της τεχνογνωσίας και των επιχειρηματικών πληροφοριών που δεν έχουν αποκαλυφθεί (εμπορικό απόρρητο) από την παράνομη απόκτηση, χρήση και αποκάλυψή τους (EEL 157 της 15.6.2016) – Μέτρα για την επιτάχυνση του έργου του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης και άλλες διατάξεις

Άρθρο 98 Μετεγκατάσταση λόγω αλλαγών χρήσεων γης
Στον ν. 3325/2005 (Α ́68) επέρχονται οι εξής τροποποιήσεις:
1. Στο άρθρο 7, όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθη- κε με το άρθρο 70 του ν. 4549/2018 (Α ́ 105), προστίθε- νται παράγραφοι 4 και 5 ως εξής:
«4. Οι δραστηριότητες που ιδρύθηκαν νόμιμα και λει- τουργούν σε περιοχές χωρίς καθορισμένες χρήσεις γης, μπορούν να συνεχίσουν τη λειτουργία τους σε περίπτω- ση καθορισμού της χρήσης γης με τον οποίο αυτές καθί- στανται μη συμβατές, εφόσον δεν επιβάλλεται ρητά η α- πομάκρυνσή τους. Η επέκταση των δραστηριοτήτων αυ- τών είναι δυνατή εντός του χώρου ή του γηπέδου όπου λειτουργούσαν πριν τον καθορισμό της χρήσης γης και μέσα στα όρια του βαθμού όχλησης, όπως αυτά προσ- διορίζονται βάσει της τελευταίας ισχύουσας έγκρισης ή γνωστοποίησης λειτουργίας.
5. Για τις δραστηριότητες των παραγράφων 1 έως 4, στην περίπτωση κτηριακής επέκτασης για την οποία υποβάλλεται αίτηση μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος, δεν εφαρμόζονται οι παρεκκλίσεις για την εκτός σχεδίου πόλεως δόμηση.»
2. Το τελευταίο εδάφιο των παραγράφων 1, 2 και 3 του άρθρου 7 καταργείται.

ΜΕΡΟΣ Ζ ́ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ : μετά το 2020 αλλάζουν οι βαθμοί όχλησης από Χ-Μ-Υ σε Α1- Α2
Να μην απαιτείται έγκριση εγκατάστασης όχι μόνο όπου είναι καθορισμένες βιομηχανικές χρήσεις γης, αλλά και σε όλες τις υπάρχουσες παραγωγικές μονάδες είτε λειτουργούν, είτε είναι κενές και περιμένουν αξιοποίηση και επένδυση σε όλη τη χώρα!
Να ληφθεί υπόψιν ότι το 95% είναι εκτός θυλάκων και σχεδόν παντού στα 2 μεγάλα βιομηχανικά κέντρα τα ΓΠΣ δεν καθορίζουν βιομηχανικές χρήσεις, με αποτέλεσμα οι μονάδες να απειλούνται με λουκέτα. Προτείνεται ο καθορισμός ΔΙΠΛΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ ΓΗΣ σαν εργαλείο χρηματοδότησης τυχόν μετεγκατάστασης, με επιλογή της επιχείρησης!
Προτείνεται να διαγραφεί η παράγραφος: 2.Η παράγραφος 5 του άρθρου 19 του ν. 3982/2011 αντικαθίσταται ως εξής:
«5. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος, η λειτουργία των εγκαταστάσεων των δραστηριοτήτων του άρθρου 17 του ν. 4442/2016 που κατατάσσονται στην κατηγορία Α2 σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. ΔΙΠΑ/οικ. 37674/27.07.2016 Απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας (Β` 2471) ή των εγκαταστάσεων που μετά από εκσυγχρονισμό ή επέκταση κατατάσσονται για πρώτη φορά στην κατηγορία Α2, υπόκειται σε καθεστώς γνωστοποίησης κατά την έννοια του άρθρου 5 και σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 18 του ν. 4442/2016. Κάθε αντίθετη διάταξη καταργείται. Αιτήσεις για χορήγηση έγκρισης λειτουργίας εγκαταστάσεων των δραστηριοτήτων του προηγούμενου εδαφίου που είχαν ήδη υποβληθεί κατά το χρόνο έναρξης ισχύος του παρόντος δεν εξετάζονται και οι φάκελοι
—- 3. Η παρ. 9 του άρθρου 20 ν. 3982/2011 αντικαθίσταται ως εξής:
«9α. Με κοινή απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων και Περιβάλλοντος και Ενέργειας, που εκδίδεται έως την 31η Δεκεμβρίου 2020, κατατάσσονται οι μεταποιητικές δραστηριότητες που προβλέπονται στις διατάξεις της Απόφασης υπ’ αριθμόν 3137 /191/ Φ.15/ 21.3.2002 (Β’ 1048) των Υπουργών Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, όπως αυτή έχει τροποποιηθεί και συμπληρωθεί με την υπ’ αριθμόν 13234/ 800/ Φ.15/ 16.11.2012 όμοια (Β’ 3251), την υπ’ αριθμόν 10432/ 1115/ Φ.15/ 17.9.2014 όμοια (Β’ 2604), την υπ’ αριθμόν Φ.15/ 48/ 5/ 7.1.2014 όμοια (Β’ 27), την υπ’ αριθμόν 132894/ 1751/ Φ.15/ 4.12.2017 απόφαση των Αναπληρωτών Υπουργών Οικονομίας και Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος και Ενέργειας (Β’ 4412) και την υπ’ αριθμόν 89209/1187/Φ15/ 37.8.2018 όμοια (Β’ 3675), στις κατηγορίες που ορίζει η απόφαση που προβλέπεται στην παρ. 4 του άρθρου 1 ν. 4014/2011 (Α’ 209). Μετά την έκδοση της απόφασης αυτής κάθε αναφορά στην κείμενη νομοθεσία σε υψηλή, μέση και χαμηλή όχληση αντικαθίσταται από αναφορά σε έργα και δραστηριότητες που έχουν καταταγεί, αντιστοίχως, στις κατηγορίες Α1, Α2 και Β.
ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ Η ΔΙΑΤΑΞΗ 9β ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΤΑΘΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΤΊΣΤΟΙΧΕΣ ΤΟΥ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟΥ ΑΘΗΝΑΣ, ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΣΗΜΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΕΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΓΙΟΥΝΚΕΡ: Είναι διάταξη των χωροταξικών. Ενώ μοιάζει θετική η διάταξη στην αρχή, μετά ακυρώνεται στο τέλος με το ειδικό χωρικό και χωρικό σχεδιασμό. Σε καμιά περίπτωση δεν σώζονται οι υφιστάμενες δραστηριότητες και στα κενά κτίρια νέες δραστηριότητες, νέα ΑΦΜ, νέα ΚΑΔ!
9β. Οι μεταποιητικές δραστηριότητες που εμπίπτουν στα άρθρα 17 επ. του ν. 3982/2011 οι οποίες κατά το χρόνο έκδοσης του παρόντος λειτουργούν νόμιμα βάσει άδειας, έγκρισης ή γνωστοποίησης, μπορούν να εκσυγχρονίζουν τις εγκαταστάσεις τους, να αντικαθιστούν, τροποποιούν ή διευρύνουν τη δραστηριότητά τους ή τον εξοπλισμό τους, ακόμα και στις περιπτώσεις που μετά την αρχική εγκατάστασή τους έχει μεταβληθεί το καθεστώς χρήσεων γης και δεν προβλέπεται αντίστοιχη χρήση, υπό την αποκλειστική προϋπόθεση ότι δεν μεταβάλλεται η κατηγορία υπαγωγής στο ν. 4014/2011 και στην εκάστοτε κατ’ εξουσιοδότηση αυτού εκδοθείσα κανονιστική πράξη περί κατάταξης δημοσίων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων. Στην περίπτωση της διεύρυνσης δραστηριότητας, λαμβάνεται υπόψη συνολικά η τελική δραστηριότητα και πάντως, εκείνη με την υψηλότερη κατάταξη. Η ως άνω δυνατότητα ισχύει μέχρι την έγκριση Ειδικού Χωρικού Σχεδίου ή αντίστοιχου εργαλείου χωρικού σχεδιασμού το οποίο να καταλαμβάνει τις χρήσεις της εν λόγω δραστηριότητας κατά τις κείμενες διατάξεις».

Συνοπτική πρόταση στην ΚΥΑ και αποφάσεις χωροταξίας ΠΚΜ- στη βάση προτάσεων ΠΕΔ, 320 και όλων των φορέων:

Α) Να ακυρωθεί με απλό Υπουργικό έγγραφο το ήδη άκυρο έγγραφο του Οργανισμού Ρυθμιστικού Θεσσαλονίκης με την απαγόρευση αδειών δυτικά στους Δήμους Κορδελιού – Ευόσμου, γιατί έχει καταργηθεί ή Σεβέζο ΙΙ του 2017, υπάρχει η Σεβέζο ΙΙΙ του 2012 που δεν υπάρχουν τέτοιες διατάξεις. Το παράτυπο και παράνομο αυτού αναφέρονται στην Σεβέζο ΙΙΙ, στο έγγραφο της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής και στο ειδικό έγγραφο ΕΕ Διεύθυνση Σεβέζο, κατόπιν παρέμβασης Π. Γιούνκερ

Β) (3) αντικαθίσταται η 141/18 απόφαση του ΠΣ της ΠΚΜ με τις προτάσεις της παρούσας εισήγησης

(4) διαγράφονται το άρθρο 8ε στην σελ. 4, η παράγραφος 4.1.2 στη σελ 17 και τελευταία παράγραφος της απόφασης στη σελ 19 της απόφασης ΠΚΜ με αριθμό 266/15 του ΠΣ καθώς και η παρ. 3.1 και 4 του άρθρου 19 της ΚΥΑ, ώστε μετά της σχετικές διαγραφές να αξιοποιηθούν οι προβλέψεις του Ρυθμιστικού Αθήνας για τις μετεγκαταστάσεις και να προστεθούν στα ως ανω διαγραφέντα εδάφια περί των μετεγκαταστάσεων:

α) Στήριξη της βιομηχανίας και ενίσχυση της καινοτόμου επιχειρηματικότητας με παράλληλη προστασία του περιβάλλοντος. Ενθάρρυνση της παραμονής με βελτίωση των όρων λειτουργίας. Στήριξη της ίδρυσης νέων μεταποιητικών δραστηριοτήτων χαμηλής και μέσης όχλησης στις περιοχές μικτών χρήσεων και ιδιαίτερα όπου υπάρχει κατάλληλο κενό κτηριακό απόθεμα και ειδικότερα βιομηχανικό.
Γ) 4) διαγράφονται η παρ 4.5.2 στη σελ 34 της απόφασης ΠΚΜ με αριθμό 266/15 του ΠΣ καθώς και το άρθρο 16 και το σημείο 7 του άρθρου 22 της ΚΥΑ, ώστε μετά της σχετικές διαγραφές να αξιοποιηθεί, με την ενσωμάτωση της στην εισήγηση, η διατύπωση της ΕΕ και του Προέδρου Γιούνκερ και της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής που γνωμάτευσε ως ακολούθως:

ΕΕ υπηρεσιακά και Πρόεδρος Γιούνκερ επί της χωροταξίας της Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας:
“….This does not prescribe the re-location of existing industries near establishments storing large quantities of dangerous substances nor does it prohibit investments into new or existing activities or require the closure of schools and health centres”.

“Συγκεκριμένως, ορίζεται ότι στην περίπτωση υφιστάμενων μονάδων, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε ο φορέας εκμετάλλευσης να λαμβάνει όλα τα απαραίτητα πρόσθετα τεχνικά μέτρα, ώστε να μην αυξάνεται η επικινδυνότητα για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον (άρθρα 13.2.γ και 5 της Οδηγίας). Επισημαίνεται ότι, συμφώνως προς τα άρθρα 31 και 32 της Οδηγίας, τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι αναγκαίες για να συμμορφωθούν προς την παρούσα Οδηγία έως την 31.5.2015 και εφαρμόζουν τα εν λόγω μέτρα από την 1.6.2015. Η Οδηγία 96/82/ΕΚ καταργείται από την 1.6.2015. Υπό το φως των ανωτέρω, δεδομένου ότι η εν λόγω διάταξη αφορά την προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος και ότι δεν γίνεται σχετική αναφορά στην Αιτιολογική Έκθεση, η ρύθμιση που αφορά τη δυνατότητα βελτίωσης της ασφάλειας για όλες τις υφιστάμενες «εγκαταστάσεις» και «μονάδες» Seveso εντός χρονικού διαστήματος δεκαετίας χρήζει αιτιολόγησης” ……. και να μην ισχύουν οι χάρτες ερήμωσης εκτός ορίων των εγκαταστάσεων!

ΜΕΡΟΣ Θ ́ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ – σελ 21
Ποια είναι η κατηγορία Α2 για την οποία ζητείται περιβαλλοντική έγκριση
ΜΕΡΟΣ ΙΒ’ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΘΕΜΑΤΑ σελ 69- 78.
ΚΕΦΑΑΙΟ Β’ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ – σελ 78- 90.
ΜΕΡΟΣ ΙΓ’ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – σελ 90
ΜΕΡΟΣ ΙΣΤ’ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΑΕ Άρθρο 79 – σελ 100-
Εποπτεύεται από το ΥΠΕΞ. Θα προτείναμε να εποπτεύεται και από τον Πρωθυπουργό.
Στο ΔΣ να συμμετέχουν εκπρόσωποι και γνώστες του χώρου των επενδύσεων και εξαγωγών!
16 Σεπτεμβρίου 2019, 20:46 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΩΣΗΦΙΔΗΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

πίσης στη παράγραφο 1 του άρθρου 11 του ν.4608/2019 ορίζεται ότι, το Υπουργείο Οικονομίας & Ανάπτυξης μπορεί να καταρτίζει ΕΣΧΑΣΕ για Στρατηγικές Επενδύσεις με απόφαση της Δ.Ε.Σ.Ε. του άρθρου 15 σε καταρχήν ΕΝΙΑΙΩΝ ΕΚΤΑΣΕΩΝ.
Αυτό δεν βοηθάει τις περισσότερες φορές τους Στρατηγικούς Επενδυτές (ΕΝΙΑΙΑ ΕΚΤΑΣΗ) που θέλουν να επενδύσουν μεγάλα ποσά σε ολόκληρες περιοχές εντός της ιδίας δημοτικής ενότητας. Προτείνεται να αλλάξει σε ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ όπως ήταν στο παρελθόν.
16 Σεπτεμβρίου 2019, 19:33 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΩΣΗΦΙΔΗΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Με την παράγραφο 3 του άρθρου 11 του ν. 4608/2019 τέθηκε ως όριο αναγκαστικής απαλλοτρίωσης ακινήτων για την εξυπηρέτηση των Στρατηγικών Επενδύσεων το 3% της συνολικής έκτασης υλοποίησης της επένδυσης με ειδικά αιτιολογημένη απόφαση της Δ.Ε.Σ.Ε.
Το όριο αυτό είναι μικρό εφόσον ένας επενδυτής αποφασίσει να επενδύσει στην χώρα μας αγοράζοντας μεγάλες εκτάσεις με σκοπό την υλοποίηση Στρατηγικής Επένδυσης και χρειάζεται την απαλλοτρίωση ιδιωτικών,δημόσιων ή και εκτάσεων ΟΤΑ εντός της ιδίας δημοτικής ενότητας.
Εφόσον θέλουμε ταχεία (πραγματική) ανάπτυξη με προσέλκυση επενδυτών από το εσωτερικό και κυρίως από το εξωτερικό θα πρέπει να αποφεύγουμε τις ποσοστώσεις όπως η παραπάνω διάταξη και το μέγεθος της απαλλοτρίωσης να το εγκρίνει (όπως το σκοπό) με απόφαση της η Δ.Ε.Σ.Ε.
16 Σεπτεμβρίου 2019, 17:54 | ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Σχόλια επί της παραγράφου 3. και των αναπτυξιακών διατάξεων εν γένει.
Στο άρθρο 11 του ν. 4608/2019 προστίθεται παράγραφος 4 ως εξής:
« 4. Για την πραγματοποίηση Στρατηγικών Επενδύσεων επιτρέπονται συγκεκριμένες και ειδικές παρεκκλίσεις από τους ισχύοντες όρους και περιορισμούς δόμησης της περιοχής για λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος όπως αυτοί προσδιορίζονται και εξειδικεύονται στο άρθρο 10 παρ.1, εφόσον κρίνεται απαραίτητο για την πραγματοποίηση της επένδυσης. Η αιτιολόγηση και η σχετική τεκμηρίωση γίνονται με ευθύνη του φορέα της επένδυσης, συνυποβαλλόμενες με το φάκελο του άρθρου 16 και εγκρίνονται κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 13 του παρόντος.»

Οι περιβαλλοντικές και κοινωνικές ανησυχίες – και για λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος – απαιτούν αυστηρότερους όρους και δεσμεύσεις (όχι απλά ενδεικτικά μέτρα) παρά παρεκκλίσεις, ακριβώς λόγω της έκτασης των επιπτώσεων που επιφέρουν.
Οι Στρατηγικές Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων – όπως δηλώνει και ο τίτλος – ΗΔΗ δε συμπεριλαμβάνουν εμπεριστατωμένες εκτιμήσεις των (μόνιμων) επιπτώσεων που ΘΑ επέλθουν στις τοπικές οικονομίες, δημογραφίες και φυσιογνωμίες παρά γνωμοδοτούν μιλώντας ασαφώς για θετικά αποτελέσματα τα οποία σε σημαντικό βαθμό καταρρίπτονται από μελέτες και έρευνες σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Αντίστοιχα χαλαρή είναι και η αντιμετώπιση του «περιορισμένου» περιβαλλοντικού κόστους που εκτιμάται ότι ΘΑ προκληθεί αφενός γιατί συνεχίζεται αμείωτο το περιβαλλοντικό αποτύπωμα αφετέρου γιατί αναφέρονται σε συστάσεις και όχι σε δεσμευτικά μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος.

Περιορισμοί και όροι που προκαλούν καθυστερήσεις στην αξιοποίηση ακινήτων όπως:
– Δάση και δασικές εκτάσεις
– Περιοχές του δικτύου Natura 2000 ή περιοχές προστασίας ειδικών οικοτόπων
– Ζώνες αιγιαλού, παραλίας και λιμένα
– Ύδατα, υδατορέματα, υγρότοπους, όχθες πλεύσιμων ποταμών και μεγάλων λιμνών
– Αρχαιολογικούς χώρους ή ιστορικούς τόπους
– Παραδοσιακούς οικισμούς, παραδοσιακά σύνολα ή προστατευόμενους χώρους
θα έπρεπε να εξαιρούνται παρεκκλίσεων και να υπόκεινται σε αυστηρότερους κανονισμούς.
Δεδομένης της χαλαρότητας με την οποία ΗΔΗ αντιμετωπίζεται η δημόσια περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου, δη οι δασικές εκτάσεις και οι οικοτόποι (ειδικοί και μη), το δημόσιο συμφέρον εξασφαλίζεται με την απένταξή τους από τα υπό εκμετάλλευση ακίνητα και τον επαναπροσδιορισμό του δημοσίου καθήκοντος για την προστασία αυτών εκ μέρους των δημοσίων και τοπικών φορέων στους οποίους (και θα έπρεπε) να ανήκουν [το σχόλιο αφορά και δημόσια περιουσία του ΕΔ που ανήκει στην ΕΕΣΥΠ].

Όπως με τις διατάξεις περί αιγιαλού που τέθηκαν εκτός του νομοσχεδίου για περαιτέρω επεξεργασία, έτσι το όλο νομοσχέδιο θα έπρεπε να αποχαρακτηριστεί ως κατεπείγον και να παραχθεί ουσιαστικός διάλογος, διάλογος ο οποίος ΔΕΝ προκύπτει από τον τρόπο με τον οποίο διενεργείται σήμερα η διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης. Η προθεσμία της διαβούλευσης είναι πολύ μικρή ενώ δεν ορίζεται σαφής διαδικασία για την ενσωμάτωση (ή μη) των σχολίων στο σχετικό κείμενο κ.ά.
Σχετικά με τις προθεσμίες και με έμφαση στη διαδικασία έγκρισης των επενδυτικών Σχεδίων, με το άρθρο 12 παράγραφος 2 περίπτωση β του νόμου 3986/2011: «Οι προθεσμίες που προβλέπονται στο άρθρο 7 της ανωτέρω κ.υ.α., οι οποίες είναι άνω των 5 ημερών και έως 15 ημέρες, μειώνονται κατά 5 ημέρες, ενώ όλες οι υπόλοιπες κατά 10 ημέρες»… αντί να αυξάνονται, γεγονός που υποκρύπτει λοιπές σκοπιμότητες.
16 Σεπτεμβρίου 2019, 17:54 | Re.De-Plan AE Consultants, Σύμβουλοι Επιχειρήσεων

Μόνιμος Σύνδεσμος

Πολύ σημαντική η προσπάθεια βελτίωσης του Ν.4608/2019 για τις Στρατηγικές Ιδιωτικές Επενδύσεις, σε πλείστα όσα σημεία του νομοθετήματος. Ενδεικτικά αναφέρεται ως ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα η απόφαση για την μεταφορά της αδειοδοτικής αρμοδιότητας μεγάλων επενδυτικών σχεδίων στην κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης, εφόσον οι καθ’ ύλην αρμόδιες δομές καθυστερούν επί μακρόν και αναιτιολόγητα. Εξίσου σημαντική είναι και η δυνατότητα που θεσμοθετείται για τη χορήγηση αποκλίσεων ή εξαιρέσεων από το καθεστώς και τους όρους δόμησης, όταν πρόκειται για επενδύσεις υψηλού δημοσίου συμφέροντος.
Η θέσπιση όρων, διαδικασιών και προθεσμιών λειτουργία της διοίκησης και των στελεχών της, θεσμοθετώντας πειθαρχικές και διοικητικές συνέπειες αποτελεί μία κρίσιμη διάταξη που, εφόσον εφαρμοστεί ορθά, θα αποτρέψει τα διοικητικά εμπόδια και άλλες εμπλοκές που οδηγούν συχνά σε μεγάλες καθυστερήσεις ή/και στην ακύρωση επενδυτικών σχεδίων. Προτείνεται η γενίκευση της εν λόγω διάταξης και εκτός του πεδίου των Στρατηγικών Ιδιωτικών Επενδύσεων, προς υποστήριξη και των λοιπών επενδύσεων.
Στο πλαίσιο της παρούσας διαβούλευσης προτείνεται:
1.H επανένταξη των επενδύσεων των Επιχειρηματικών Πάρκων στις Στρατηγικές Ιδιωτικές Επενδύσεις με τις προϋποθέσεις που κατωτέρω αναφέρονται, όπως εξάλλου είχε διατυπωθεί και κατατεθεί αρμοδίως από την ΚΕΕ
2. Θεσμοθέτηση προέγκρισης Στρατηγικής Ιδιωτικής Επένδυσης στο όνομα συμβουλευτικών εταιρειών ή εταιρειών real estate
Συγκεκριμένα:
1) Ένταξη επενδυτικών σχεδίων Επιχειρηματικών Πάρκων του Ν.3982/2011 στο καθεστώς των Στρατηγικών Ιδιωτικών Επενδύσεων
Αιτιολογία
Με το εδαφ. (ε) του άρθ. 1 του Ν.4146/2013, τα Επιχειρηματικά Πάρκα του Ν.3982/2011, με προϋπολογισμό άνω των 5 εκ. €, συμπεριλαμβάνονταν στις Στρατηγικές Ιδιωτικές Επενδύσεις. Η εν λόγω διάταξη, απολύτως ατεκμηρίωτα και αναιτιολόγητα, καταργήθηκε στο νέο νόμο των Στρατηγικών Επενδύσεων (Ν.4608/2019), παρά την ριζική αντίθεση των φορέων της αγοράς και τις προτάσεις που είχαν καταγράφει στη διάρκεια της διαβούλευσης.
Οι λόγοι που απέτρεψαν τη εφαρμογή του Ν.4146/2013,κατά τη διάρκεια ισχύος του, τόσο για τα Πάρκα όσο και για άλλες μεγάλες επενδύσεις, ήταν κατά κανόνα τα υψηλά κόστη ένταξης και η αναποτελεσματική διοικητική πρακτική που καταγράφηκε, σε συνδυασμό με τις συνθήκες που δημιουργήθηκαν από την οικονομική κρίση.
Με την ψήφιση του Ν.4608/2019 και τη μείωση της σχετικής δαπάνης διαχειριστικής αμοιβής και του ρυθμού απόδοσης της, αναμένεται να δημιουργηθούν καλύτερες συνθήκες για την αξιοποίηση του απ την αγορά και για επενδύσεις σε Ε.Π.
Για το λόγο αυτό προτείνεται η επαναφορά της εν λόγω διάταξης στο Ν. 4608/2019, ώστε οι επενδύσεις Επιχειρηματικών Πάρκων να μπορούν να λάβουν τα κίνητρα των άρθρων 11 και 13, που αφορούν στη χωροθέτηση και την ταχεία αδειοδότηση, περιοριστικά.
Προς επιβεβαίωση αυτής της αναγκαιότητας, τονίζεται ότι οι εν λόγω επενδύσεις, εκτός από τις προφανέστατες ωφέλειες χωροταξικής και περιβαλλοντικής ευνομίας που διασφαλίζουν, δημιουργούν, δυναμικά, εκατοντάδες θέσεις εργασίας για εκατοντάδες επιχειρήσεις που μπορούν να εγκατασταθούν σε αυτά. Ενδεικτικά και μόνο αναφέρεται ότι σε ένα Πάρκο με προϋπολογισμό 5 εκ. €, με έκταση 500 στρ., μπορούν να εγκατασταθούν περισσότερες από 175 επιχειρήσεις, με μέση επιφάνεια εκμετάλλευσης 2 στρέμματα/ επιχείρηση , με προϋπολογισμό, σε πλήρη ανάπτυξη του Πάρκου, να υπερβαίνει τα 350 εκ. € και με πρόβλεψη εκατοντάδων (ή/και χιλιάδων) θέσεων εργασίας.
Συμπερασματικά, η βελτίωση των όρων υπαγωγής και προώθησης των Στρατηγικών Επενδύσεων που επήλθε με τον Ν.4608/2019 και βεβαίως η μείωση της διαχειριστικής αμοιβής, θα αποτελέσει σημαντικό κίνητρο για την υπαγωγή Επιχειρηματικών Πάρκων του Ν.3982/2011, στο νέο νομοθετικό πλαίσιο. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τη δραστική μείωση του χρόνου, άρα και του κόστους, αδειοδότησης τους, που σήμερα διαρκεί 3 έως 5 έτη, και γενικότερα θα συμβάλει στην ανάπτυξη σημαντικών επενδύσεων στον τομέα αυτό.
Πρόταση Νόμου
Προσθήκη εδαφ. (ε) στην παραγ. 2 στο Άρθ.10 και αναρίθμηση του εδαφ. (ε) του Ν.4608/2019
«ε) «Στρατηγικές επενδύσεις χωρικής οργάνωσης των επιχειρήσεων», οι οποίες αφορούν στην ανάπτυξη Επιχειρηματικών Πάρκων του Ν3982/11 με συνολικό προϋπολογισμό άνω των πέντε εκατομμυρίων ευρώ (5 εκ. €). Οι επενδύσεις της κατηγορίας αυτής μπορούν να λάβουν τα κίνητρα των άρθρων 2 και 4 του παρόντος, διαζευκτικά ή σωρευτικά και κατόπιν σχετικού αιτήματος του Φορέα επένδυσης (ΕΑΝΕΠ).»
2) Θεσμοθέτηση προέγκρισης Στρατηγικής Ιδιωτικής Επένδυσης στο όνομα συμβουλευτικών εταιρειών ή εταιρειών real estate
Αιτιολογική έκθεση
Η πρόταση αφορά στη θεσμοθέτηση της δυνατότητας ωρίμανσης και προέγκρισης Στρατηγικής Επένδυσης, επί ακινήτων από συμβουλευτικές εταιρείες ή εταιρείες ανάπτυξης ακινήτων (real estate) κ.λπ. που έχουν πληρεξουσιότητα από τον ιδιοκτήτη ακινήτου, αλλά δεν έχουν βεβαιωμένη διαθεσιμότητα επενδυτικού φορέα. Η διάταξη αυτή αποσκοπεί στο να δημιουργηθεί μία νέα οικονομική δυναμική στις επιχειρήσεις ανάπτυξης ακινήτων, οι οποίες θα μπορούν να αναλαμβάνουν το ρίσκο και την ευθύνη, να ωριμάζουν ακίνητα σε επίπεδο προέγκρισης Στρατηγικής Επένδυσης, υποβάλλοντας τον κατάλληλο φάκελο προς αξιολόγηση. Η δυνατότητα αυτή, θα δημιουργήσει με τη σειρά της, νέα δυναμική προσέλκυσης επενδυτών, κυρίως από το διεθνή χώρο, οι οποίοι (επενδυτές) διατυπώνουν σταθερά τις επιφυλάξεις τους να ασχοληθούν με επενδύσεις επί ακινήτων, χωρίς την κατάλληλη ωριμότητα, δηλαδή ακινήτων “green field”.
Πρόταση Νόμου
Προσθήκη παραγ. 3 στο Άρθ. 17 του Ν.4608/2019, ως εξής:
«Συμβουλευτικές επιχειρήσεις ή επιχειρήσεις ανάπτυξης και αξιοποίησης ακινήτων μπορούν να καταθέτουν φάκελο επενδυτικής πρότασης επί ακινήτου, για το οποίο διαθέτουν συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο από τον ιδιοκτήτη του για την ωρίμανση, διαχείριση και ανάπτυξη του, ως Φορείς διαχείρισης του ακινήτου, χωρίς απαραίτητα να διαθέτουν τη στήριξη συγκεκριμένου επενδυτή. Στη περίπτωση αυτή τα ζητούμενα στοιχεία της παρ.1 του εδαφ. α του Άρθρου 16 που κατατίθενται περιορίζονται στο Επιχειρησιακό σχέδιο (master plan) της επένδυσης, που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, περιγραφή της επένδυσης, περιγραφή των επί μέρους επενδύσεων με ειδικότερη αναφορά στην πλήρωση των κριτηρίων του άρθρου 10 του παρόντος σχετικά με την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, την καινοτομία, την εξωστρέφεια, την υψηλή προστιθέμενη αξία και την περιβαλλοντική προστασία, περιγραφή του τρόπου που προτείνεται για την υλοποίηση του έργου, περιγραφή των επί μέρους δραστηριοτήτων και των υπηρεσιών που θα παρασχεθούν, περιβαλλοντικά και πολεοδομικά χαρακτηριστικά των ακινήτων που προβλέπονται στο σχέδιο καθώς και τίτλοι κυριότητας (ενδεικτικά αγοραπωλητήρια συμβόλαια, παραχωρητήρια κυριότητας κλπ) του φορέα της επένδυσης, ή μισθωτήρια κατά τα άρθρα 574 ΑΚ – 618 ΑΚ διάρκειας τουλάχιστον τριάντα (30) ετών, ή παραχωρητήρια (άλλως αποφάσεις παραχώρησης) χρήσης ακινήτων επίσης διάρκειας τουλάχιστον τριάντα (30) ετών, καθώς και ενδεικτικό προϋπολογισμό της συνολικής και των επί μέρους επενδύσεων. Όπου στα λοιπά εδάφια του Άρθρου 16 αναφέρεται επενδυτής ή φορέας επένδυσης, νοείται ο Φορέας διαχείρισης του ακινήτου. Για την περίπτωση αυτή, χορηγείται Προέγκριση της επενδυτικής πρότασης με απόφαση της ΔΕΣΕ και η διαδικασία περαιώνεται με τη δημοσίευση της σε ΦΕΚ. Το διοικητικό κόστος του εδαφ. στ περιορίζεται στο 0,025 του εκτιμώμενου προϋπολογισμού με κατώτατο όριο τις 15.000€. Το αναλογούν ποσό καταβάλλεται σε δυο ισόποσες δόσεις, κατά την κατάθεση του φακέλου στην «Ελληνική Εταιρεία Επενδύσεων και Εξωτερικού Εμπορίου Α.Ε.» και προ της συνεδρίασης της ΔΕΣΕ, στην ΗΔ της οποίας έχει ενταχθεί το θέμα.
Μετά την χορήγηση προέγκρισης επένδυσης και εφόσον εκδηλωθεί συγκεκριμένο επενδυτικό ενδιαφέρον για την ανάπτυξη της, ο Φορέας επένδυσης μπορεί να προβεί στην κατάθεση νέας αίτησης και φακέλου για τη συνέχιση της διαδικασίας αδειοδότησης της επένδυσης, καταβάλλοντας τη διαφορά του κόστους της διεκπεραίωσης, όπως εξάγεται από τον τελικό προϋπολογισμό της επένδυσης κατά τα αναφερόμενα στο εδαφ. στ του Άρθ. 16. Στην περίπτωση αυτή, εφαρμόζονται όλες οι διατάξεις του παρόντος νόμου, χωρίς απαραίτητα να απαιτείται νέα έγκριση της ΔΕΣΕ . Επ’ αυτού εκδίδεται απόφαση του Γενικού Γραμματέα Στρατηγικών και Ιδιωτικών Επενδύσεων μετά από εισήγηση της «Ελληνικής Εταιρείας Επενδύσεων και Εξωτερικού Εμπορίου Α.Ε.»
Προέγκριση Στρατηγικής Επένδυσης μπορεί να χορηγηθεί και για τα ακίνητα του Δημοσίου και του ευρύτερου δημοσίου τομέα σύμφωνα με τα οριζόμενα στο Άρθ. 18 του παρόντος»
16 Σεπτεμβρίου 2019, 16:39 | Παρατηρητήριο Πολιτών για την Αειφόρο Ανάπτυξη-CISD

Μόνιμος Σύνδεσμος

Αθήνα 16 Σεπτεμβρίου 2019

Αναπτυξιακό Πολυνομοσχέδιο

Το Παρατηρητήριο Πολιτών για την Αειφόρο Ανάπτυξη – CISD εκτιμά ότι η επανεκκίνηση της ανάπτυξης που έχει ανάγκη η χώρα θα πρέπει να ακολουθεί τις αρχές και τις κατευθύνσεις της αειφόρου ανάπτυξης και αυτό προφανώς προϋποθέτει, ανάμεσα σε άλλα, και κατάργηση των εμποδίων που λειτουργούν ως αντικίνητρα στην βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και της οικονομίας. Χωρίς όμως να γίνονται εκπτώσεις που υπονομεύουν τις λοιπές συνιστώσες της αειφόρου ανάπτυξης, δηλαδή την κοινωνία και το περιβάλλον.
Εκτός των άλλων αυτό απαιτεί ικανές δομές και υποδομές, καταρτισμένο και επαρκές προσωπικό, ισχυρή και σταθερή πολιτική βούληση, διαφάνεια, συμμετοχή των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων, συστηματική παρακολούθηση, αξιόπιστους ελέγχους, κοκ., δηλαδή ένα λειτουργικό σύγχρονο σύστημα περιβαλλοντικής διακυβέρνησης.
Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι το αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο, που προωθεί η κυβέρνηση, επιχειρεί να διαμορφώσει ένα πλαίσιο ασφάλειας για τους επενδυτές και τους πολίτες, θέτοντας ως βάση την καθιέρωση ενός ενιαίου ψηφιακού χάρτη (άρθ. 3 του Ν/Σ) όπου θα γίνεται πλέον η ενιαία αποτύπωση του συνόλου των γεωχωρικών δεδομένων με τρόπο δημόσια και δωρεάν προσβάσιμο στο κοινό, μέσω διαδικτύου, ώστε να μπορούν να εντοπίζουν εάν οι δραστηριότητες που σκοπεύουν να ξεκινήσουν επιτρέπονται ή όχι που αποτελεί μεγάλη μεταρρυθμιστική τομή. Σε συνεργασία με το Εθνικό Μητρώο Υποδομών σε ψηφιακή μορφή, που επίσης καθιερώνεται, όλοι θα έχουμε πρόσβαση στις πληροφορίες, που θα συγκροτούν κάτι σαν «βιβλιάριο υγείας» της υποδομής ή κτηρίου. Στην παραπάνω δέσμη εάν αθροιστεί και το Ηλεκτρονικό Μητρώο των Επιχειρήσεων του Ν. 4014/2011, εφόσον βεβαίως συγκροτηθεί κα λειτουργήσει έως και την έκδοση της Περιβαλλοντικής Ενημερότητας, θα μπορούμε να μιλάμε για έναν ουσιαστικό εκσυγχρονισμό στη λειτουργία του κράτους που πράγματι θα ενισχύει την απλοποίηση και την επιτάχυνση των επενδύσεων.
Και τούτο διότι και άλλα μέτρα που προωθούνται προς την σωστή κατεύθυνση προάγουν ουσιαστικά τόσο την οργάνωση και λειτουργία των οργανωμένων υποδοχέων βιομηχανικών και άλλων δραστηριοτήτων, όσο και την απλοποίηση της αδειοδότησης των επιχειρήσεων εντός Επιχειρηματικών Πάρκων με την αποφασιστικότητα που διαφαίνεται για την εφαρμογή της νομοθεσίας που επιτρέπει στις υπάρχουσες Μεμονωμένες Μεγάλες Μονάδες, να μετατρέψουν τις εγκαταστάσεις τους σε Επιχειρηματικά Πάρκα, ενώ σημαντική πρόοδος καταγράφεται στην ανάπτυξη της αυτοδιαχείρισης των αναγκών των Επιχειρηματικών Πάρκων, λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτό θα πρέπει να οδηγεί στη δραστική μείωση των δημοτικών τελών.
Στο πλαίσιο της μεγαλύτερης ευελιξίας που επιχειρείται για τις στρατηγικές επενδύσεις εισάγονται σημαντικές ρυθμίσεις, όπως μια ευέλικτη διαδικασία πιστοποίησης της ολοκλήρωσης και έναρξης παραγωγικής λειτουργίας της επένδυσης από ορκωτούς-ελεγκτές λογιστές ή ελεγκτικές εταιρείες καθώς και από πολιτικούς μηχανικούς, μηχανολόγους μηχανικούς ή άλλης επαγγελματικής ειδικότητας πρόσωπα, που πληρούν τα κριτήρια που ορίζει η σχετική διάταξη.
Ωστόσο, το πολυνομοσχέδιο, στο σύνολό του, εν ονόματι της επανεκκίνησης της ανάπτυξης καταλήγει σε μια σαρωτική ισοπέδωση και των τριών συνιστωσών της αειφόρου ανάπτυξης, συσκοτίζοντας συχνά ουσιαστικά ζητήματα τα οποία επιχειρεί να επιλύσει ή εμπλέκοντας νομοθετήματα ή ακόμη και αλλοιώνοντας φιλοσοφίες που βρίσκονται πίσω από σχεδιασμούς που έχουν προωθηθεί έως σήμερα και εφαρμόζονται με επιτυχία, όπως για παράδειγμα:
 Η υπαγωγή σε καθεστώς κρατικής επιδότησης δραστηριοτήτων που συχνά έχουν τεράστιο περιβαλλοντικό κόστος, τη στιγμή που το ζητούμενο, σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο είναι η ανακατανομή των δημοσιονομικών πόρων από περιβαλλοντικά επιζήμιες δραστηριότητες
 Η έλλειψη συντονισμού του εν λόγω πολυνομοσχεδίου με λοιπές πετυχημένες εθνικές στρατηγικές, όπως για παράδειγμα το Εθνικό Σχέδιο για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και το Εθνικό Σχέδιο για την Κυκλική Οικονομία, με αποτέλεσμα να αποπροσανατολίζεται ο στόχος της μετάβασης προς μια οικονομία χαμηλού άνθρακα που είναι και το ζητούμενο,
 οι θεσμικές πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση της απλοποίησης των διαδικασιών αδειοδότησης (Ν.4014/2011 για την περιβαλλοντική αδειοδότηση, Ν. 3982/2011 για την αδειοδότηση της βιομηχανικής δραστηριότητας και νόμο ομπρέλα Ν.4262/2014), που αξιολογήθηκαν καταρχήν ως θετικές πρωτοβουλίες στο επίπεδο του νομοθετικού περιεχομένου.
Το πολυνομοσχέδιο επιχειρώντας να διευκολύνει τις επενδύσεις απλοποιώντας τις διαδικασίες αδειοδότησης δεν κάνει καμία διαφοροποίηση ανάμεσα στους διαφορετικούς τύπους επενδύσεων κατά χρήση (βιομηχανία, υποδομή, τουρισμός, κλπ) καταργώντας εξίσου ολόκληρα στάδια της υφιστάμενης διαδικασίας (γνωμοδοτήσεις ή/και εγκρίσεις, κλπ.) χωρίς να εξετάζεται το επίπεδο των επιπτώσεων.
Η απλούστευση των διαδικασιών, η μείωση της γραφειοκρατίας και των χρόνων αναμονής απαιτούν και προϋποθέτουν την ανάπτυξη και εφαρμογή ενός ορθολογικού συστήματος ελέγχου τήρησης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας στη βάση ενός απλοποιημένου και αποτελεσματικού πλαισίου περιβαλλοντικής αδειοδότησης που μπορεί να περνά και μέσα από έναν κεντρικό φορέα υπηρεσιών μιας στάσης (one-stop-shop), αλλά έχοντας αποσαφηνίσει με ακρίβεια τη διαδικασία έγκρισης περιβαλλοντικής αδειοδότησης, η οποία και θα καθοδηγεί τις περιφερειακές υπηρεσίες, θα εγγυάται την τήρηση των προβλεπόμενων από το νόμο χρονοδιαγραμμάτων (άπρακτη προθεσμία) και θα αξιοποιεί τις υπηρεσίες διαπιστευμένων αξιολογητών.
Στο πλαίσιο αυτό αξίζει να τονιστεί ότι το επίμαχο στοιχείο που οφείλει να αναδείξει αυτό το πολυνομοσχέδιο είναι η πλήρης αποσαφήνιση του τρόπου ανάπτυξης και λειτουργίας των Επιχειρηματικών Πάρκων επιλύοντας τις όποιες αγκυλώσεις. Μόνο έτσι θα μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα διαθέτει η χώρα το κατάλληλο περιβάλλον που θα επιτρέψει τη χωρική αναδιοργάνωση των άτυπων συγκεντρώσεων και τη χωροθέτηση επιχειρήσεων βιομηχανίας και εφοδιαστικής σε Υποδοχείς και μόνο έτσι θα δούμε να κατευθύνεται το επενδυτικό ενδιαφέρον σε οργανωμένους υποδοχείς έναντι της εκτός σχεδίου δόμησης.
Η περιβαλλοντική νομοθεσία δεν αποτελεί έναν απομονωμένο τομέα, αλλά αντίθετα είναι απόλυτα συνδεδεμένη με τις πολιτικές προτεραιότητες αλλά και την διοικητική ικανότητα του κράτους να προσαρμοστεί στις σύγχρονες και πιεστικές προκλήσεις.
Και αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη διασφάλιση του κεντρικού συντονιστικού ρόλου του ΥΠΕΝ, τόσο κατά την έγκριση όσο και κατά τον έλεγχο τήρησης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας (περιβαλλοντικών όρων), μετά από την άμεση άρση των συναρμοδιοτήτων και την καθιέρωση μιας κοινής μεθοδολογίας τακτικών ελέγχων στη βάση αντικειμενικής μεθόδου επιλογής των επιχειρήσεων που θα υπόκεινται σε έλεγχο και της συχνότητας των ελέγχων και υπολογισμού του ύψους του προστίμου.
Είναι προφανές ότι τα παραπάνω προϋποθέτουν ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών, ανάδειξη του συμβουλευτικού και υποστηρικτικού ρόλου τους, αναβάθμιση του ελεγκτικού έργου, εντατικοποίηση των ελέγχων από εξειδικευμένα μικτά κλιμάκια, ανάπτυξη συστήματος επιβράβευσης των συνεπών επιχειρήσεων και ρητός προσδιορισμός του αποτρεπτικού έναντι του κατασταλτικού χαρακτήρα των προστίμων, κλπ. Αν και η πιο ασφαλής επιλογή για την βελτιστοποίηση της αποτελεσματικότητας των ελέγχων και της βελτίωσης της περιβαλλοντικής συμμόρφωσης είναι η μετατροπή των Ελεγκτικών Μηχανισμών σε Αυτοτελείς Ανεξάρτητες Αρχές, συνεργαζόμενες κάτω από ένα Συντονιστικό Όργανο υψηλού επιπέδου, με ισχυρές αρμοδιότητες και ενισχυμένο ρόλο, όπως συμβαίνει τα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ
Η ενίσχυση της συμμόρφωσης των επιχειρήσεων με την περιβαλλοντική νομοθεσία, αλλά και η διασφάλιση της πληρότητας των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων προϋποθέτει υλοποίηση δράσεων και δομών ενίσχυσης, υποστήριξης και συνεργασίας μεταξύ των επιχειρήσεων και της τοπικής κοινωνίας μέσα από μια νέα προσέγγιση στα ζητήματα αειφόρου ανάπτυξης που θα εγγυάται τη δημιουργία ευνοϊκού επιχειρηματικού περιβάλλοντος.
Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες, τύπου βιομηχανία, βιοτεχνία, αποθήκες – logistics, θα πρέπει να κατευθυνθούν προς τα οργανωμένα επιχειρηματικά πάρκα που αποτελούν σημαντική παράμετρο για την ανασυγκρότηση της βιομηχανικής οικονομίας και την προσέλκυση επενδύσεων, ειδικότερα μάλιστα σε εφαρμογή του νέου νομοθετικού πλαισίου για τα επιχειρηματικά πάρκα, με τη συνεργασία και της Παγκόσμιας Τράπεζας, που μεταφέρει τις καλές διεθνείς πρακτικές, όπως η βιομηχανική συμβίωση που ενισχύει την κυκλική οικονομία.
Άρα το κρίσιμο ζητούμενο είναι να δοθούν σημαντικά κίνητρα και σειρά «προνομίων» για δραστηριότητες που θα επιλέγουν να εγκαθίστανται εντός οργανωμένων Υποδοχέων, όπως είναι η απλούστευση της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης προκειμένου να αποτρέπεται η χωροθέτηση επαγγελματικών δραστηριοτήτων (κύρια βιομηχανίας-βιοτεχνίας) σε εκτός σχεδίου περιοχές για τις οποίες δεν έχουν καθοριστεί χρήσεις γης.
Τέτοια κίνητρα μπορεί να είναι η έκπτωση δραστηριότητας σε χαμηλότερη κατηγορία (π.χ. κατηγορία Α2) αλλά μόνο στην περίπτωση που αυτή εγκαθίσταται εντός οργανωμένου επιχειρηματικού πάρκου το οποίο έχει αδειοδοτηθεί περιβαλλοντικά και το οποίο προβλέπεται από Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο ή κάθε άλλο επίπεδο σχεδιασμό χρήσεων γης για το οποίο έχει εκπονηθεί Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ).
Στην περίπτωση αυτή και μόνο αυτή να μπορεί να γίνεται αυτοδίκαιη μετάπτωση από την κατηγορία Α1 στην κατηγορία Α2 και από την κατηγορία Α2 στην κατηγορία Β. Οι ΑΕΠΟ των δραστηριοτήτων κατηγορίας Β που θα έχουν προκύψει από μετάπτωση από την κατηγορία Α2, θα πρέπει να αντικατασταθούν από Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις (ΠΠΔ), με ενσωμάτωση αυτών στην άδεια λειτουργίας τους, με ευθύνη πλέον της αρμόδιας αρχής για την έκδοση άδειας λειτουργίας και όχι της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Όσον αφορά στις δραστηριότητες κατηγορίας Β προ της μετάπτωσης σε χαμηλότερη κατηγορία, η αδειοδότηση θα πρέπει να παραμείνει ως είχε, ήτοι από την αρμόδια αρχή για έκδοση άδειας λειτουργίας με συνημμένες τις αντίστοιχες Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις.
Η σύγχρονη επιχειρηματικότητα επιδιώκει την τήρηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας καθώς αποτελεί εγγύηση για την ανταγωνιστική λειτουργία των κλάδων και αγορών, και την αναπτυξιακή δυναμική της οικονομίας και της κοινωνίας και για το λόγο αυτό τάσσεται υπέρ ενός αξιόπιστου συστήματος ελέγχου που θα την προάγει και θα την πιστοποιεί.
Οι σύγχρονες προκλήσεις πολλές και δεν είναι τυχαίο ότι η συμμόρφωση με την περιβαλλοντική νομοθεσία αποτελεί κυρίαρχο σημείο κάθε επενδυτικού προγραμματισμού και δέσμευση την οποία οι κοινωνικά υπεύθυνες επιχειρήσεις αναλαμβάνουν και τηρούν.
Ωστόσο, τόσο η πολυπλοκότητα, η ασάφεια της νομοθεσίας και η επικάλυψη αρμοδιοτήτων μεταξύ των φορέων, όσο και τα δραματικά ελλείμματα στελέχωσης ή και γνώσης των υπηρεσιών, επιδρούν ανασταλτικά στην αποτελεσματικότητα του κρατικού ελεγκτικού μηχανισμού. Έτσι, μεγαλώνει το έλλειμμα συμμόρφωσης με την ισχύουσα νομοθεσία, ενώ ταυτόχρονα καλλιεργείται και για τις επιχειρήσεις η αίσθηση «ανασφάλειας δικαίου», ειδικά για όσες επιδιώκουν και επενδύουν στην τήρηση των απαιτήσεων της νομοθεσίας και των δεσμεύσεων που απορρέουν από αυτή.
Αξίζει να τονιστεί ότι «το ρυθμιστικό έλλειμμα που αντιμετωπίζει η χώρα μας δεν είναι μόνο μια ποσοτική αναφορά σε ένα σημαντικό πλήθος εμποδίων, αλλά είναι πάνω από όλα μια ποιοτική αναφορά σε ένα συγκεκριμένο σύστημα παραγωγής ρυθμίσεων, σε μία συγκεκριμένη κουλτούρα του διοικείν και του συμπράττειν με την επιχειρηματική κοινότητα και την κοινωνία των πολιτών» (ΣΕΒ 2011, Έκθεση με θέμα: «Νέα Προσέγγιση για τη δημιουργία ευνοϊκού επιχειρηματικού περιβάλλοντος»).
Ως εκ τούτου είναι σαφές ότι ο τομέας του ελέγχου και της εποπτείας, ιδιαίτερα σε θέματα τήρησης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας χρήζει ενδυνάμωσης και ουσιαστικής μέριμνας σε κάθε λεπτομέρεια προκειμένου να ενισχυθεί ο ρόλος των αρμόδιων υπηρεσιών και υπαλλήλων. Οι επιθεωρητές στον τομέα του περιβάλλοντος και άλλοι επαγγελματίες χρειάζονται τεχνογνωσία και κατάρτιση προκειμένου να είναι αποτελεσματικοί μέσα από μέτρα που θα συμβάλλουν στην αποσαφήνιση ρόλων και αρμοδιοτήτων, στην υιοθέτηση ενιαίων διαδικασιών ελέγχου και επιβολής προστίμων, κλπ., αλλά και βελτίωση της διαχείρισης των καταγγελιών από τους πολίτες ώστε να ανταποκρίνονται με τον καλύτερο τρόπο (π.χ. χρήση δορυφορικών εικόνων και άλλων πηγών γεωχωρικών δεδομένων για να εντοπίζει την παράνομη απόρριψη αποβλήτων, την παράνομη χρήση γης και άλλες παραβάσεις).
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να υπάρξει για την καταπολέμηση του περιβαλλοντικού εγκλήματος με έμφαση στα εγκλήματα που αφορούν σε απόβλητα, τα οποία δεν καταστρέφουν μόνο το περιβάλλον (έδαφος, επιφανειακά και υπόγεια νερά, βιοποικιλότητα) αλλά υπονομεύουν και την κυκλική οικονομία, ενώ τα εγκλήματα κατά των άγριων ειδών θέτουν σε κίνδυνο τα απειλούμενα είδη.
Και όλα τα παραπάνω λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ελλείψεις των εποπτικών και ελεγκτικών μηχανισμών έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία σημαντικών ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων για τους παραβάτες έναντι των επιχειρήσεων που συμμορφώνονται με τους περιβαλλοντικούς όρους, με προφανείς αρνητικές συνέπειες για το περιβάλλον και το κοινωνικό σύνολο.
Εάν συνυπολογίσομε μάλιστα και τη χρονοβόρα διαδικασία ενστάσεων κατά πιθανών προστίμων, ή σε ακραίες περιπτώσεις αναστολών αδειών, τα οποία επιβάλλονται από τους εκάστοτε επιθεωρητές και ειδικότερα λόγω των καθυστερήσεων και αναβολών που παρουσιάζονται στις διαδικασίες προσφυγών στα αρμόδια διοικητικά δικαστήρια, τότε αντιλαμβανόμαστε καλύτερα και τα σημαντικά διοικητικά και χρηματοοικονομικά κόστη.
Εν κατακλείδι το πολυνομοσχέδιο αν και φιλόδοξο δεν καταφέρνει να βάλει μια τάξη στα ζητήματα που προσπαθεί να επιλύσει αφήνοντας τεράστια κενά ως προς τα θέματα οργάνωσης και εφαρμογής.
Λείπουν οι βασικοί άξονες ενεργειών που μπορούν να εγγυηθούν βελτιστοποίηση των ελέγχων και ξεμπλοκάρισμα των επενδυτικών σχεδίων, όπως η στελέχωση των υπηρεσιών με ανθρώπινους πόρους με εμπειρία στο αντικείμενο των αξιολογήσεων, διαχειρίσεων και παρακολουθήσεων των Επενδυτικών Σχεδίων, αλλά και η θέσπιση χρόνου ολοκλήρωσης των ενεργειών και τέλος αξιοποίηση επιστημόνων με εμπειρία.
Ο τρόπος λειτουργίας των Μητρώων ΕΜΠΑ και ΕΜΠΕ είναι δυσλειτουργικός και αναξιόπιστος. Πρέπει να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να μπορεί να γίνεται ουσιαστικός έλεγχος ως προς την αξιοπιστία των τεστ και των επιλεγμένων ατόμων. Η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων από το «γραφειοκρατικό» Δημόσιο προς τους ιδιώτες (δηλαδή προς τα μέλη ΕΜΠΕ – ΕΜΠ11Α που δεν έχουν οικονομικό συμφέρον σχετιζόμενο με θετικές αξιολογήσεις και ελέγχους) μπορεί να συμβάλλει στην ορθότερη λειτουργία του όλου συστήματος, αλλά θα πρέπει να συνοδεύεται από ικανό και αμερόληπτο έλεγχο (επιτάχυνση διαδικασιών, αλλά όχι εις βάρος της ποιότητας – νομιμότητας – διαφάνειας).
Τέλος, κρίνεται άκρως ενδιαφέρουσα η απόφαση για την μεταφορά της αδειοδοτικής αρμοδιότητας μεγάλων επενδυτικών σχεδίων στην κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης (άρθ. 1, παρ. 4 του Ν/Σ), καθώς και η δυνατότητα χορήγησης αποκλίσεων ή εξαιρέσεων από το καθεστώς και τους όρους δόμησης (άρθ. 1, παρ. 3 του Ν/Σ), όταν πρόκειται για επενδύσεις υψηλού δημοσίου συμφέροντος με την προϋπόθεση της ορθής εφαρμογής των εν λόγω διατάξεων εκ μέρους της διοίκησης.

Η Πρόεδρος

Μαργαρίτα Καραβασίλη
16 Σεπτεμβρίου 2019, 16:31 | Παρατηρητήριο Πολιτών για την Αειφόρο Ανάπτυξη-CISD

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΓΕΝΙΚΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ-ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ

Το Παρατηρητήριο Πολιτών για την Αειφόρο Ανάπτυξη – CISD εκτιμά ότι η επανεκκίνηση της ανάπτυξης που έχει ανάγκη η χώρα θα πρέπει να ακολουθεί τις αρχές και τις κατευθύνσεις της αειφόρου ανάπτυξης και αυτό προφανώς προϋποθέτει, ανάμεσα σε άλλα, και κατάργηση των εμποδίων που λειτουργούν ως αντικίνητρα στην βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και της οικονομίας. Χωρίς όμως να γίνονται εκπτώσεις που υπονομεύουν τις λοιπές συνιστώσες της αειφόρου ανάπτυξης, δηλαδή την κοινωνία και το περιβάλλον.
Εκτός των άλλων αυτό απαιτεί ικανές δομές και υποδομές, καταρτισμένο και επαρκές προσωπικό, ισχυρή και σταθερή πολιτική βούληση, διαφάνεια, συμμετοχή των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων, συστηματική παρακολούθηση, αξιόπιστους ελέγχους, κοκ., δηλαδή ένα λειτουργικό σύγχρονο σύστημα περιβαλλοντικής διακυβέρνησης.
Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι το αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο, που προωθεί η κυβέρνηση, επιχειρεί να διαμορφώσει ένα πλαίσιο ασφάλειας για τους επενδυτές και τους πολίτες, θέτοντας ως βάση την καθιέρωση ενός ενιαίου ψηφιακού χάρτη (άρθ. 3 του Ν/Σ) όπου θα γίνεται πλέον η ενιαία αποτύπωση του συνόλου των γεωχωρικών δεδομένων με τρόπο δημόσια και δωρεάν προσβάσιμο στο κοινό, μέσω διαδικτύου, ώστε να μπορούν να εντοπίζουν εάν οι δραστηριότητες που σκοπεύουν να ξεκινήσουν επιτρέπονται ή όχι που αποτελεί μεγάλη μεταρρυθμιστική τομή. Σε συνεργασία με το Εθνικό Μητρώο Υποδομών σε ψηφιακή μορφή, που επίσης καθιερώνεται, όλοι θα έχουμε πρόσβαση στις πληροφορίες, που θα συγκροτούν κάτι σαν «βιβλιάριο υγείας» της υποδομής ή κτηρίου. Στην παραπάνω δέσμη εάν αθροιστεί και το Ηλεκτρονικό Μητρώο των Επιχειρήσεων του Ν. 4014/2011, εφόσον βεβαίως συγκροτηθεί κα λειτουργήσει έως και την έκδοση της Περιβαλλοντικής Ενημερότητας, θα μπορούμε να μιλάμε για έναν ουσιαστικό εκσυγχρονισμό στη λειτουργία του κράτους που πράγματι θα ενισχύει την απλοποίηση και την επιτάχυνση των επενδύσεων.
Και τούτο διότι και άλλα μέτρα που προωθούνται προς την σωστή κατεύθυνση προάγουν ουσιαστικά τόσο την οργάνωση και λειτουργία των οργανωμένων υποδοχέων βιομηχανικών και άλλων δραστηριοτήτων, όσο και την απλοποίηση της αδειοδότησης των επιχειρήσεων εντός Επιχειρηματικών Πάρκων με την αποφασιστικότητα που διαφαίνεται για την εφαρμογή της νομοθεσίας που επιτρέπει στις υπάρχουσες Μεμονωμένες Μεγάλες Μονάδες, να μετατρέψουν τις εγκαταστάσεις τους σε Επιχειρηματικά Πάρκα, ενώ σημαντική πρόοδος καταγράφεται στην ανάπτυξη της αυτοδιαχείρισης των αναγκών των Επιχειρηματικών Πάρκων, λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτό θα πρέπει να οδηγεί στη δραστική μείωση των δημοτικών τελών.
Στο πλαίσιο της μεγαλύτερης ευελιξίας που επιχειρείται για τις στρατηγικές επενδύσεις εισάγονται σημαντικές ρυθμίσεις, όπως μια ευέλικτη διαδικασία πιστοποίησης της ολοκλήρωσης και έναρξης παραγωγικής λειτουργίας της επένδυσης από ορκωτούς-ελεγκτές λογιστές ή ελεγκτικές εταιρείες καθώς και από πολιτικούς μηχανικούς, μηχανολόγους μηχανικούς ή άλλης επαγγελματικής ειδικότητας πρόσωπα, που πληρούν τα κριτήρια που ορίζει η σχετική διάταξη.
Ωστόσο, το πολυνομοσχέδιο, στο σύνολό του, εν ονόματι της επανεκκίνησης της ανάπτυξης καταλήγει σε μια σαρωτική ισοπέδωση και των τριών συνιστωσών της αειφόρου ανάπτυξης, συσκοτίζοντας συχνά ουσιαστικά ζητήματα τα οποία επιχειρεί να επιλύσει ή εμπλέκοντας νομοθετήματα ή ακόμη και αλλοιώνοντας φιλοσοφίες που βρίσκονται πίσω από σχεδιασμούς που έχουν προωθηθεί έως σήμερα και εφαρμόζονται με επιτυχία, όπως για παράδειγμα:
 Η υπαγωγή σε καθεστώς κρατικής επιδότησης δραστηριοτήτων που συχνά έχουν τεράστιο περιβαλλοντικό κόστος, τη στιγμή που το ζητούμενο, σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο είναι η ανακατανομή των δημοσιονομικών πόρων από περιβαλλοντικά επιζήμιες δραστηριότητες
 Η έλλειψη συντονισμού του εν λόγω πολυνομοσχεδίου με λοιπές πετυχημένες εθνικές στρατηγικές, όπως για παράδειγμα το Εθνικό Σχέδιο για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και το Εθνικό Σχέδιο για την Κυκλική Οικονομία, με αποτέλεσμα να αποπροσανατολίζεται ο στόχος της μετάβασης προς μια οικονομία χαμηλού άνθρακα που είναι και το ζητούμενο,
 οι θεσμικές πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση της απλοποίησης των διαδικασιών αδειοδότησης (Ν.4014/2011 για την περιβαλλοντική αδειοδότηση, Ν. 3982/2011 για την αδειοδότηση της βιομηχανικής δραστηριότητας και νόμο ομπρέλα Ν.4262/2014), που αξιολογήθηκαν καταρχήν ως θετικές πρωτοβουλίες στο επίπεδο του νομοθετικού περιεχομένου.
Το πολυνομοσχέδιο επιχειρώντας να διευκολύνει τις επενδύσεις απλοποιώντας τις διαδικασίες αδειοδότησης δεν κάνει καμία διαφοροποίηση ανάμεσα στους διαφορετικούς τύπους επενδύσεων κατά χρήση (βιομηχανία, υποδομή, τουρισμός, κλπ) καταργώντας εξίσου ολόκληρα στάδια της υφιστάμενης διαδικασίας (γνωμοδοτήσεις ή/και εγκρίσεις, κλπ.) χωρίς να εξετάζεται το επίπεδο των επιπτώσεων.
Η απλούστευση των διαδικασιών, η μείωση της γραφειοκρατίας και των χρόνων αναμονής απαιτούν και προϋποθέτουν την ανάπτυξη και εφαρμογή ενός ορθολογικού συστήματος ελέγχου τήρησης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας στη βάση ενός απλοποιημένου και αποτελεσματικού πλαισίου περιβαλλοντικής αδειοδότησης που μπορεί να περνά και μέσα από έναν κεντρικό φορέα υπηρεσιών μιας στάσης (one-stop-shop), αλλά έχοντας αποσαφηνίσει με ακρίβεια τη διαδικασία έγκρισης περιβαλλοντικής αδειοδότησης, η οποία και θα καθοδηγεί τις περιφερειακές υπηρεσίες, θα εγγυάται την τήρηση των προβλεπόμενων από το νόμο χρονοδιαγραμμάτων (άπρακτη προθεσμία) και θα αξιοποιεί τις υπηρεσίες διαπιστευμένων αξιολογητών.
Στο πλαίσιο αυτό αξίζει να τονιστεί ότι το επίμαχο στοιχείο που οφείλει να αναδείξει αυτό το πολυνομοσχέδιο είναι η πλήρης αποσαφήνιση του τρόπου ανάπτυξης και λειτουργίας των Επιχειρηματικών Πάρκων επιλύοντας τις όποιες αγκυλώσεις. Μόνο έτσι θα μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα διαθέτει η χώρα το κατάλληλο περιβάλλον που θα επιτρέψει τη χωρική αναδιοργάνωση των άτυπων συγκεντρώσεων και τη χωροθέτηση επιχειρήσεων βιομηχανίας και εφοδιαστικής σε Υποδοχείς και μόνο έτσι θα δούμε να κατευθύνεται το επενδυτικό ενδιαφέρον σε οργανωμένους υποδοχείς έναντι της εκτός σχεδίου δόμησης.
Η περιβαλλοντική νομοθεσία δεν αποτελεί έναν απομονωμένο τομέα, αλλά αντίθετα είναι απόλυτα συνδεδεμένη με τις πολιτικές προτεραιότητες αλλά και την διοικητική ικανότητα του κράτους να προσαρμοστεί στις σύγχρονες και πιεστικές προκλήσεις.
Και αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη διασφάλιση του κεντρικού συντονιστικού ρόλου του ΥΠΕΝ, τόσο κατά την έγκριση όσο και κατά τον έλεγχο τήρησης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας (περιβαλλοντικών όρων), μετά από την άμεση άρση των συναρμοδιοτήτων και την καθιέρωση μιας κοινής μεθοδολογίας τακτικών ελέγχων στη βάση αντικειμενικής μεθόδου επιλογής των επιχειρήσεων που θα υπόκεινται σε έλεγχο και της συχνότητας των ελέγχων και υπολογισμού του ύψους του προστίμου.
Είναι προφανές ότι τα παραπάνω προϋποθέτουν ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών, ανάδειξη του συμβουλευτικού και υποστηρικτικού ρόλου τους, αναβάθμιση του ελεγκτικού έργου, εντατικοποίηση των ελέγχων από εξειδικευμένα μικτά κλιμάκια, ανάπτυξη συστήματος επιβράβευσης των συνεπών επιχειρήσεων και ρητός προσδιορισμός του αποτρεπτικού έναντι του κατασταλτικού χαρακτήρα των προστίμων, κλπ. Αν και η πιο ασφαλής επιλογή για την βελτιστοποίηση της αποτελεσματικότητας των ελέγχων και της βελτίωσης της περιβαλλοντικής συμμόρφωσης είναι η μετατροπή των Ελεγκτικών Μηχανισμών σε Αυτοτελείς Ανεξάρτητες Αρχές, συνεργαζόμενες κάτω από ένα Συντονιστικό Όργανο υψηλού επιπέδου, με ισχυρές αρμοδιότητες και ενισχυμένο ρόλο, όπως συμβαίνει τα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ
Η ενίσχυση της συμμόρφωσης των επιχειρήσεων με την περιβαλλοντική νομοθεσία, αλλά και η διασφάλιση της πληρότητας των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων προϋποθέτει υλοποίηση δράσεων και δομών ενίσχυσης, υποστήριξης και συνεργασίας μεταξύ των επιχειρήσεων και της τοπικής κοινωνίας μέσα από μια νέα προσέγγιση στα ζητήματα αειφόρου ανάπτυξης που θα εγγυάται τη δημιουργία ευνοϊκού επιχειρηματικού περιβάλλοντος.
Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες, τύπου βιομηχανία, βιοτεχνία, αποθήκες – logistics, θα πρέπει να κατευθυνθούν προς τα οργανωμένα επιχειρηματικά πάρκα που αποτελούν σημαντική παράμετρο για την ανασυγκρότηση της βιομηχανικής οικονομίας και την προσέλκυση επενδύσεων, ειδικότερα μάλιστα σε εφαρμογή του νέου νομοθετικού πλαισίου για τα επιχειρηματικά πάρκα, με τη συνεργασία και της Παγκόσμιας Τράπεζας, που μεταφέρει τις καλές διεθνείς πρακτικές, όπως η βιομηχανική συμβίωση που ενισχύει την κυκλική οικονομία.
Άρα το κρίσιμο ζητούμενο είναι να δοθούν σημαντικά κίνητρα και σειρά «προνομίων» για δραστηριότητες που θα επιλέγουν να εγκαθίστανται εντός οργανωμένων Υποδοχέων, όπως είναι η απλούστευση της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης προκειμένου να αποτρέπεται η χωροθέτηση επαγγελματικών δραστηριοτήτων (κύρια βιομηχανίας-βιοτεχνίας) σε εκτός σχεδίου περιοχές για τις οποίες δεν έχουν καθοριστεί χρήσεις γης.
Τέτοια κίνητρα μπορεί να είναι η έκπτωση δραστηριότητας σε χαμηλότερη κατηγορία (π.χ. κατηγορία Α2) αλλά μόνο στην περίπτωση που αυτή εγκαθίσταται εντός οργανωμένου επιχειρηματικού πάρκου το οποίο έχει αδειοδοτηθεί περιβαλλοντικά μετά από εκπόνηση Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ).
Στην περίπτωση αυτή και μόνο αυτή να μπορεί να γίνεται αυτοδίκαιη μετάπτωση από την κατηγορία Α1 στην κατηγορία Α2 και από την κατηγορία Α2 στην κατηγορία Β. Οι ΑΕΠΟ των δραστηριοτήτων κατηγορίας Β που θα έχουν προκύψει από μετάπτωση από την κατηγορία Α2, θα πρέπει να αντικατασταθούν από Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις (ΠΠΔ), με ενσωμάτωση αυτών στην άδεια λειτουργίας τους, με ευθύνη πλέον της αρμόδιας αρχής για την έκδοση άδειας λειτουργίας και όχι της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Όσον αφορά στις δραστηριότητες κατηγορίας Β προ της μετάπτωσης σε χαμηλότερη κατηγορία, η αδειοδότηση θα πρέπει να παραμείνει ως είχε, ήτοι από την αρμόδια αρχή για έκδοση άδειας λειτουργίας με συνημμένες τις αντίστοιχες Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις.
Η σύγχρονη επιχειρηματικότητα επιδιώκει την τήρηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας καθώς αποτελεί εγγύηση για την ανταγωνιστική λειτουργία των κλάδων και αγορών, και την αναπτυξιακή δυναμική της οικονομίας και της κοινωνίας και για το λόγο αυτό τάσσεται υπέρ ενός αξιόπιστου συστήματος ελέγχου που θα την προάγει και θα την πιστοποιεί.
Οι σύγχρονες προκλήσεις πολλές και δεν είναι τυχαίο ότι η συμμόρφωση με την περιβαλλοντική νομοθεσία αποτελεί κυρίαρχο σημείο κάθε επενδυτικού προγραμματισμού και δέσμευση την οποία οι κοινωνικά υπεύθυνες επιχειρήσεις αναλαμβάνουν και τηρούν.
Ωστόσο, τόσο η πολυπλοκότητα, η ασάφεια της νομοθεσίας και η επικάλυψη αρμοδιοτήτων μεταξύ των φορέων, όσο και τα δραματικά ελλείμματα στελέχωσης ή και γνώσης των υπηρεσιών, επιδρούν ανασταλτικά στην αποτελεσματικότητα του κρατικού ελεγκτικού μηχανισμού. Έτσι, μεγαλώνει το έλλειμμα συμμόρφωσης με την ισχύουσα νομοθεσία, ενώ ταυτόχρονα καλλιεργείται και για τις επιχειρήσεις η αίσθηση «ανασφάλειας δικαίου», ειδικά για όσες επιδιώκουν και επενδύουν στην τήρηση των απαιτήσεων της νομοθεσίας και των δεσμεύσεων που απορρέουν από αυτή.
Αξίζει να τονιστεί ότι «το ρυθμιστικό έλλειμμα που αντιμετωπίζει η χώρα μας δεν είναι μόνο μια ποσοτική αναφορά σε ένα σημαντικό πλήθος εμποδίων, αλλά είναι πάνω από όλα μια ποιοτική αναφορά σε ένα συγκεκριμένο σύστημα παραγωγής ρυθμίσεων, σε μία συγκεκριμένη κουλτούρα του διοικείν και του συμπράττειν με την επιχειρηματική κοινότητα και την κοινωνία των πολιτών» (ΣΕΒ 2011, Έκθεση με θέμα: «Νέα Προσέγγιση για τη δημιουργία ευνοϊκού επιχειρηματικού περιβάλλοντος»).
Ως εκ τούτου είναι σαφές ότι ο τομέας του ελέγχου και της εποπτείας, ιδιαίτερα σε θέματα τήρησης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας χρήζει ενδυνάμωσης και ουσιαστικής μέριμνας σε κάθε λεπτομέρεια προκειμένου να ενισχυθεί ο ρόλος των αρμόδιων υπηρεσιών και υπαλλήλων. Οι επιθεωρητές στον τομέα του περιβάλλοντος και άλλοι επαγγελματίες χρειάζονται τεχνογνωσία και κατάρτιση προκειμένου να είναι αποτελεσματικοί μέσα από μέτρα που θα συμβάλλουν στην αποσαφήνιση ρόλων και αρμοδιοτήτων, στην υιοθέτηση ενιαίων διαδικασιών ελέγχου και επιβολής προστίμων, κλπ., αλλά και βελτίωση της διαχείρισης των καταγγελιών από τους πολίτες ώστε να ανταποκρίνονται με τον καλύτερο τρόπο (π.χ. χρήση δορυφορικών εικόνων και άλλων πηγών γεωχωρικών δεδομένων για να εντοπίζει την παράνομη απόρριψη αποβλήτων, την παράνομη χρήση γης και άλλες παραβάσεις).
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να υπάρξει για την καταπολέμηση του περιβαλλοντικού εγκλήματος με έμφαση στα εγκλήματα που αφορούν σε απόβλητα, τα οποία δεν καταστρέφουν μόνο το περιβάλλον (έδαφος, επιφανειακά και υπόγεια νερά, βιοποικιλότητα) αλλά υπονομεύουν και την κυκλική οικονομία, ενώ τα εγκλήματα κατά των άγριων ειδών θέτουν σε κίνδυνο τα απειλούμενα είδη.
Και όλα τα παραπάνω λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ελλείψεις των εποπτικών και ελεγκτικών μηχανισμών έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία σημαντικών ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων για τους παραβάτες έναντι των επιχειρήσεων που συμμορφώνονται με τους περιβαλλοντικούς όρους, με προφανείς αρνητικές συνέπειες για το περιβάλλον και το κοινωνικό σύνολο.
Εάν συνυπολογίσομε μάλιστα και τη χρονοβόρα διαδικασία ενστάσεων κατά πιθανών προστίμων, ή σε ακραίες περιπτώσεις αναστολών αδειών, τα οποία επιβάλλονται από τους εκάστοτε επιθεωρητές και ειδικότερα λόγω των καθυστερήσεων και αναβολών που παρουσιάζονται στις διαδικασίες προσφυγών στα αρμόδια διοικητικά δικαστήρια, τότε αντιλαμβανόμαστε καλύτερα και τα σημαντικά διοικητικά και χρηματοοικονομικά κόστη.
Εν κατακλείδι το πολυνομοσχέδιο αν και φιλόδοξο δεν καταφέρνει να βάλει μια τάξη στα ζητήματα που προσπαθεί να επιλύσει αφήνοντας τεράστια κενά ως προς τα θέματα οργάνωσης και εφαρμογής.
Λείπουν οι βασικοί άξονες ενεργειών που μπορούν να εγγυηθούν βελτιστοποίηση των ελέγχων και ξεμπλοκάρισμα των επενδυτικών σχεδίων, όπως η στελέχωση των υπηρεσιών με ανθρώπινους πόρους με εμπειρία στο αντικείμενο των αξιολογήσεων, διαχειρίσεων και παρακολουθήσεων των Επενδυτικών Σχεδίων, αλλά και η θέσπιση χρόνου ολοκλήρωσης των ενεργειών και τέλος αξιοποίηση επιστημόνων με εμπειρία.
Ο τρόπος λειτουργίας των Μητρώων ΕΜΠΑ και ΕΜΠΕ είναι δυσλειτουργικός και αναξιόπιστος. Πρέπει να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να μπορεί να γίνεται ουσιαστικός έλεγχος ως προς την αξιοπιστία των τεστ και των επιλεγμένων ατόμων. Η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων από το «γραφειοκρατικό» Δημόσιο προς τους ιδιώτες (δηλαδή προς τα μέλη ΕΜΠΕ – ΕΜΠ11Α που δεν έχουν οικονομικό συμφέρον σχετιζόμενο με θετικές αξιολογήσεις και ελέγχους) μπορεί να συμβάλλει στην ορθότερη λειτουργία του όλου συστήματος, αλλά θα πρέπει να συνοδεύεται από ικανό και αμερόληπτο έλεγχο (επιτάχυνση διαδικασιών, αλλά όχι εις βάρος της ποιότητας – νομιμότητας – διαφάνειας).
Τέλος, κρίνεται άκρως ενδιαφέρουσα η η απόφαση για την μεταφορά της αδειοδοτικής αρμοδιότητας μεγάλων επενδυτικών σχεδίων στην κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης (άρθ. 1, παρ. 4 του Ν/Σ), καθώς και η δυνατότητα χορήγησης αποκλίσεων ή εξαιρέσεων από το καθεστώς και τους όρους δόμησης (άρθ. 1, παρ. 3 του Ν/Σ), όταν πρόκειται για επενδύσεις υψηλού δημοσίου συμφέροντος με την προϋπόθεση της ορθής εφαρμογής των εν λόγω διατάξεων εκ μέρους της διοίκησης.

Η Πρόεδρος

Μαργαρίτα Καραβασίλη
16 Σεπτεμβρίου 2019, 07:59 | ΕΝΩΣΗ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

προτείνεται η ένταξη τροποποίησης του 56 του Ν 3982/ 2011 για την αδειοδότηση των επιχειρήσεων και τα επιχειρηματικά πάρκα ως ακολούθως

ΑΡΘΡΟ 56
1. Περιοχές άτυπων βιομηχανικών συγκεντρώσεων, στις οποίες περιλαμβάνονται και τα ΒΙΠΑ-ΒΙΟΠΑ και οι ΕΜ-ΕΟ περιοχές της Αττικής που έχουν θεσμοθετηθεί με ΓΠΣ ή άλλες πολεοδομικές διατάξεις, μπορεί να χαρακτηρίζονται ως περιοχές που χρήζουν λειτουργικής και περιβαλλοντικής εξυγίανσης, με κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
Για το χαρακτηρισμό αυτό προηγείται υποβολή σχετικής μελέτης στην αρμόδια υπηρεσία της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας, η οποία συντάσσεται και υποβάλλεται κατά προτεραιότητα με ευθύνη των ιδιοκτητών γης που κατέχουν τουλάχιστον το 55%της συνολικής έκτασης αυτής της περιοχής, ειτε απο τον οικείο ΟΤΑ Α και Β βαθμού, είτε από τα κατά τόπους Επιμελητήρια, είτε από το Υπουργείο Ανάπτυξης και τεκμηριώνει την αναγκαιότητα της εξυγίανσης της περιοχής
2. Στις περιοχές που έχουν χαρακτηρισθεί κατά τα ανωτέρω ως περιοχές που χρήζουν λειτουργικής και περιβαλλοντικής εξυγίανσης μπορεί να ιδρυθεί «Επιχειρηματικό Πάρκο Εξυγίανσης» (ΕΠΕ).
3. Τα επιχειρηματικά πάρκα εξυγίανσης καθορίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και ΠΕΚΑ, με αίτημα που υποβάλλεται από ΕΝΑΕΠ, η οποία ως ΑΕ οφείλει να πληροί τις απαιτήσεις του παρόντος νόμου.
4. Η αίτηση καθορισμού του επιχειρηματικού πάρκου εξυγίανσης συνοδεύεται από μελέτη εσωτερικής οργάνωσης του καταρτίζεται με ευθύνη της ΕΑΝΕΠ του πάρκου και επέχει θέση επιχειρηματικού σχεδίου. Στη μελέτη εσωτερικής οργάνωσης πέραν των προβλεπόμενων έργων υποδομής ενσωματώνονται, οι αναγκαίες πολεοδομικές και ρυμοτομικές παρεμβάσεις, που επέχουν θέση πολεοδομικής μελέτης, τα έργα περιβαλλοντικής εξυγίανσης καθώς και οι δαπάνες εκτέλεσης των επί μέρους έργων.
5. Για την υλοποίηση του επιχειρηματικού σχεδίου, τη χρηματοδότηση, τη λειτουργία του επιχειρηματικού πάρκου και κάθε άλλο σχετικό θέμα ακολουθούνται τα προβλεπόμενα στα άρθρα 45 έως 56 του Ν 3982/2011 με τις εξής διαφοροποιήσεις: α) Η εισφορά σε γη αποτελείται από ποσοστό επιφανείας κάθε ιδιοκτησίας πριν από την πολεοδομική μελέτη που ανέρχεται στο 10% της αρχικής έκτασης της ιδιοκτησίας χωρίς άλλη επιβάρυνση εισφοράς σε γη για κοινόχρηστους χώρους και χώρους πρασίνου β) το ελάχιστο ποσοστό κοινοχρήστων και κοινωφελών χώρων θα είναι 10% υπολογιζόμενο επί της συνολικής επιφάνειας του ΕΠΕ γ) Η εισφορά σε χρήμα θα καλύπτει ακριβώς τις ανάγκες ίδιας συμμετοχής στο εγκεκριμένο με την υπουργική απόφαση έργο και θα καταβάλλεται από τους ιδιοκτήτες γης ανάλογα με το εμβαδόν της αρχικής έκτασης της ιδιοκτησίας τους δ) Η έκταση να έχει εμβαδόν άνω των 100 στρεμμάτων ε) Να υπάρχουν λειτουργικά και περιβαλλοντικά προβλήματα (ενδεικτικά αναφέρονται αρνητικές εκθέσεις από το Σώμα Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, πρόστιμα, προβλήματα με τον υδροφόρο ορίζοντα, κυκλοφοριακή συμφόρηση, έλλειψη ή αναμόρφωση δικτύων όμβριων, αποχέτευσης, οδοποιίας) στ) Το άθροισμα των επιφανειών κάλυψης των δομημένων γηπέδων να υπερβαίνει το 15% της συνολικής οριοθετημένης έκτασης.
6. Φορέας υλοποίησης του έργου και της οργάνωσης του πάρκου ορίζεται ΑΕ που θα συγκροτήσουν οι ιδιοκτήτες γης που κατέχουν τουλάχιστον το 55% της συνολικής έκτασης ή αλλη εταιρεία που θα έχει την έγκριση του φορέα που θα συγκροτήσουν οι ιδιοκτήτες γης.
15 Σεπτεμβρίου 2019, 13:02 | Tol

Μόνιμος Σύνδεσμος

Να δοθεί κίνητρο στον υπάλληλο για να ολοκληρώσει κάτι πολύ γρηγορότερα (κάποιο είδος bonus) και να μην αποτελεί μόνο παράπτωμα η καθυστέρηση από πλευράς υπαλλήλοu.
15 Σεπτεμβρίου 2019, 12:11 | Σ. Σμπυράκης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η ενισχυση των προσαυξημένων αποσβέσεων νέου εξοπλισμού των Στρατηγικών Επενδύσεων πρέπει να παρέχεται για το σύνολο των παραγωγικών επενδύσεων και όχι μόνο για των μεταποιητικών.

Επίσης, καθώς είναι πολύ πιθανόν μέσω των επιταχυνόμενων αποσβέσεων που προβλέπονται στο άρθρο 12 του Ν.4608/2019, η προβλεπόμενη επένδυση να δημιουργήσει φορολογικές ζημιές τα πρώτα χρόνια λειτουργίας, προτείνεται το φορολογικό όφελος που προκύπτει από την παρεχόμενη προσαύξηση των αποσβέσεων να διατηρείται απεριόριστα μέχρι εξαντλήσεως του.

Προτείνεται η παρακάτω βελτίωση:

Η περίπτωση β’ της παραγράφου 2 του άρθρου 12 του ν. 4608/2019 αντικαθίσταται ως εξής:
β. Επιτάχυνση φορολογικών αποσβέσεων των παγίων που έχουν ενταχθεί στο εγκεκριμένο σχέδιο επένδυσης με προσαύξηση των συντελεστών του πίνακα της παρ. 4 του άρθρου 24 του ν. 4172/2013 κατά ποσοστό εκατό τοις εκατό (100%). Σε περίπτωση που ο αρχικός συντελεστής απόσβεσης είναι ανώτερος του είκοσι τοις εκατό (20%), ο τελικός προσαυξημένος συντελεστής δεν μπορεί να υπερβαίνει το σαράντα τοις εκατό (40%). Επιπλέον, οι αποσβέσεις των μηχανημάτων και του μηχανολογικού εξοπλισμού εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα κατά τον χρόνο της πραγματοποίησής τους, προσαυξημένες κατά ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%). Στην περίπτωση που προκύψουν φορολογικές ζημίες μετά την αφαίρεση του ως άνω ποσοστού προσάυξησης, αυτές μεταφέρονται αορίστως μέχρι την εξάντληση τους.
15 Σεπτεμβρίου 2019, 12:46 | Σ. Σμπυράκης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Στο σημείο 7, ο περιορισμός των ενισχύσεων μόνο στις Περιφερειακές ενισχύσεις (άρθρο 14 του ΓΑΚ651) δεν δίδει κίνητρα για προγραμματισμό (και δέσμευση των επενδυτών) για περαιτέρω επενδύσεις και δημιουργία παγίων στους τομείς προστασίας του περιβάλλοντος, πολιτισμού και διατήρησης της κληρονμιάς και δημιουργίας τοπικών υποδομών. Προτείνεται η παρακάτω τροποποίηση:

7. Η παράγραφος 3 του Άρθρου 12 του ν. 4608/2019 αντικαθίσταται ως εξής:
«Οι επιλέξιμες δαπάνες των περιπτώσεων α’ και β’ της παραγράφου 2 του παρόντος προσδιορίζονται με τους όρους και τις προϋποθέσεις των άρθρων 14 (Περιφερειακές επενδυτικές ενισχύσεις), 36 έως και 49 (Ενισχύσεις για την προστασία του περιβάλλοντος), 53 (Ενισχύσεις για τον πολιτισμό και τη διατήρηση της κληρονομιάς), 55 (Ενισχύσεις για αθλητικές υποδομές και πολυλειτουργικές ψυχαγωγικές υποδομές) και 56 (Ενισχύσεις για τοπικές υποδομές) του Κανονισμού (ΕΕ) υπ` αριθμ. 651/2014 της Επιτροπής της 17ης Ιουνίου 2014 (L 187) και θα εξειδικεύονται με την απόφαση της παραγραφου 1 του άρθρου 20».
15 Σεπτεμβρίου 2019, 12:18 | Σ. Σμπυράκης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Να βελτιωθεί η διατύπωση του σημείου 4 όπως παρακάτω, καθώς μπορεί να ερμηνευθεί ότι η υποχρέωση τήρησης του ενός μηνός αφορά μόνο την απόρριψη:

4. Η παράγραφος 5 του Άρθρου 13 του ν. 4608/2019 αντικαθίσταται ως εξής:
«Σε περίπτωση άπρακτης παρέλευσης της προθεσμίας της παραγράφου 1, η αρμοδιότητα έκδοσης κάθε άδειας, με εξαίρεση των αδειών εγκατάστασης και λειτουργίας Στρατηγικών Επενδύσεων, η αρμοδιότητα έκδοσης των οποίων ρυθμίζεται στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 1α, μπορεί να μεταφέρεται στον Υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων. Ο Υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων μετά από εισήγηση της Γενικής Γραμματείας Στρατηγικών και Ιδιωτικών Επενδύσεων του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, βεβαιώνει την παρέλευση της ανωτέρω προθεσμίας και εντός προθεσμίας ενός (1) μηνός είτε αιτιολογημένα εκδίδει τη σχετική άδεια λαμβάνοντας υπόψη την αίτηση, τα στοιχεία του φακέλου και τις κείμενες διατάξεις, είτε αιτιολογημένα την απορρίπτει.»
13 Σεπτεμβρίου 2019, 16:38 | CISD-Παρατηρητήριο Πολιτών για την Αειφόρο Ανάπτυξη

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΓΕΝΙΚΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ

Η επανεκκίνηση της ανάπτυξης που έχει ανάγκη η χώρα με γνώμονα την επίτευξη της αειφόρου ανάπτυξης προϋποθέτει την κατάργηση των εμποδίων που λειτουργούν ως αντικίνητρα στην βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και της οικονομίας. Χωρίς όμως να γίνουν εκπτώσεις και στις άλλες συνιστώσες της αειφόρου ανάπτυξης, δηλαδή στην κοινωνία και στο περιβάλλον.
Δηλαδή απαιτεί δομές, υποδομές, καταρτισμένο και επαρκές προσωπικό, πολιτική βούληση, παρακολούθηση, ελέγχους, κοκ., δηλαδή ένα λειτουργικό σύγχρονο σύστημα περιβαλλοντικής διακυβέρνησης.
Το αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση επιχειρεί να διαμορφώσει ένα πλαίσιο ασφάλειας για τους επενδυτές και τους πολίτες, καθιερώνοντας καταρχάς τον ενιαίο ψηφιακό χάρτη για την ενιαία αποτύπωση του συνόλου των γεωχωρικών δεδομένων με τρόπο δημόσια και δωρεάν προσβάσιμο στο κοινό, μέσω διαδικτύου, ώστε να μπορούν να εντοπίζουν εάν οι δραστηριότητες που σκοπεύουν να ξεκινήσουν επιτρέπονται ή όχι.
Θετική εξέλιξη βέβαια μαζί με το Εθνικό Μητρώο Υποδομών, το οποίο επίσης καθιερώνεται σε ψηφιακή μορφή ώστε όλοι να έχουμε πρόσβαση στις πληροφορίες, που θα συγκροτούν κάτι σαν «βιβλιάριο υγείας» της υποδομής ή κτηρίου.
Στο πλαίσιο της μεγαλύτερης ευελιξίας που επιχειρείται για τις στρατηγικές επενδύσεις εισάγονται σημαντικές ρυθμίσεις, όπως μια ευέλικτη διαδικασία πιστοποίησης της ολοκλήρωσης και έναρξης παραγωγικής λειτουργίας της επένδυσης από ορκωτούς-ελεγκτές λογιστές ή ελεγκτικές εταιρείες καθώς και από πολιτικούς μηχανικούς, μηχανολόγους μηχανικούς ή άλλης επαγγελματικής ειδικότητας πρόσωπα, που πληρούν τα κριτήρια που ορίζει η σχετική διάταξη.
Ωστόσο, στο σύνολό του το πολυνομοσχέδιο εν ονόματι της επανεκκίνησης της ανάπτυξης καταλήγει σε μια σαρωτική ισοπέδωση και των τριών συνιστωσών της αειφόρου ανάπτυξης, συσκοτίζοντας συχνά ουσιαστικά ζητήματα τα οποία επιχειρεί να επιλύσει ή εμπλέκοντας νομοθετήματα ή ακόμη και αλλοιώνοντας φιλοσοφίες που βρίσκονται πίσω από σχεδιασμούς που έχουν προωθηθεί έως σήμερα και εφαρμόζονται με επιτυχία, όπως για παράδειγμα:
 οι θεσμικές πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση της απλοποίησης των διαδικασιών αδειοδότησης (Ν.4014/2011 για την περιβαλλοντική αδειοδότηση, Ν. 3982/2011 για την αδειοδότηση της βιομηχανικής δραστηριότητας και νόμο ομπρέλα Ν.4262/2014), που αξιολογήθηκαν καταρχήν ως θετικές πρωτοβουλίες στο επίπεδο του νομοθετικού περιεχομένου
Το πολυνομοσχέδιο επιχειρώντας να διευκολύνει τις επενδύσεις απλοποιώντας τις διαδικασίες αδειοδότησης δεν κάνει καμία διαφοροποίηση ανάμεσα στους διαφορετικούς τύπους επενδύσεων κατά χρήση (βιομηχανία, υποδομή, τουρισμός, κλπ) καταργώντας εξίσου ολόκληρα στάδια της υφιστάμενης διαδικασίας (γνωμοδοτήσεις ή/και εγκρίσεις, κλπ.) χωρίς να εξετάζεται το επίπεδο των επιπτώσεων.
Η απλούστευση των διαδικασιών, η μείωση της γραφειοκρατίας και των χρόνων αναμονής απαιτούν και προϋποθέτουν την ανάπτυξη και εφαρμογή ενός ορθολογικού συστήματος ελέγχου τήρησης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας στη βάση ενός απλοποιημένου και αποτελεσματικού πλαισίου περιβαλλοντικής αδειοδότησης που μπορεί να περνά και μέσα από έναν κεντρικό φορέα υπηρεσιών μιας στάσης (one-stop-shop), αλλά έχοντας αποσαφηνίσει με ακρίβεια τη διαδικασία έγκρισης περιβαλλοντικής αδειοδότησης, η οποία και θα καθοδηγεί τις περιφερειακές υπηρεσίες, θα εγγυάται την τήρηση των προβλεπόμενων από το νόμο χρονοδιαγραμμάτων (άπρακτη προθεσμία) και θα αξιοποιεί τις υπηρεσίες διαπιστευμένων αξιολογητών.
Και αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη διασφάλιση του κεντρικού συντονιστικού ρόλου του ΥΠΕΝ, τόσο κατά την έγκριση όσο και κατά τον έλεγχο τήρησης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας (περιβαλλοντικών όρων), μετά από την άμεση άρση των συναρμοδιοτήτων και την καθιέρωση μιας κοινής μεθοδολογίας τακτικών ελέγχων στη βάση αντικειμενικής μεθόδου επιλογής των επιχειρήσεων που θα υπόκεινται σε έλεγχο και της συχνότητας των ελέγχων και υπολογισμού του ύψους του προστίμου. .
Είναι προφανές ότι τα παραπάνω προϋποθέτουν ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών, ανάδειξη του συμβουλευτικού και υποστηρικτικού ρόλου τους, αναβάθμιση του ελεγκτικού έργου, εντατικοποίηση των ελέγχων από εξειδικευμένα μικτά κλιμάκια, ανάπτυξη συστήματος επιβράβευσης των συνεπών επιχειρήσεων και ρητός προσδιορισμός του αποτρεπτικού έναντι του κατασταλτικού χαρακτήρα των προστίμων, κλπ. Αν και η πιο ασφαλής επιλογή για την βελτιστοποίηση της αποτελεσματικότητας των ελέγχων και της βελτίωσης της περιβαλλοντικής συμμόρφωσης είναι η μετατροπή των Ελεγκτικών Μηχανισμών σε Αυτοτελείς Ανεξάρτητες Αρχές, συνεργαζόμενες κάτω από ένα Συντονιστικό Όργανο υψηλού επιπέδου, με ισχυρές αρμοδιότητες και ενισχυμένο ρόλο, όπως συμβαίνει τα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ
Η ενίσχυση της συμμόρφωσης των επιχειρήσεων με την περιβαλλοντική νομοθεσία, αλλά και η διασφάλιση της πληρότητας των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων προϋποθέτει υλοποίηση δράσεων και δομών ενίσχυσης, υποστήριξης και συνεργασίας μεταξύ των επιχειρήσεων και της τοπικής κοινωνίας μέσα από μια νέα προσέγγιση στα ζητήματα αειφόρου ανάπτυξης που θα εγγυάται τη δημιουργία ευνοϊκού επιχειρηματικού περιβάλλοντος.
Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες, τύπου βιομηχανία, βιοτεχνία, αποθήκες – logistics, θα πρέπει να κατευθυνθούν προς τα οργανωμένα επιχειρηματικά πάρκα που αποτελούν σημαντική παράμετρο για την ανασυγκρότηση της βιομηχανικής οικονομίας και την προσέλκυση επενδύσεων, ειδικότερα μάλιστα σε εφαρμογή του νέου νομοθετικού πλαισίου για τα επιχειρηματικά πάρκα, με τη συνεργασία και της Παγκόσμιας Τράπεζας, που μεταφέρει τις καλές διεθνείς πρακτικές, όπως η βιομηχανική συμβίωση που ενισχύει την κυκλική οικονομία.
Άρα το κρίσιμο ζητούμενο είναι να δοθούν σημαντικά κίνητρα και σειρά «προνομίων» για δραστηριότητες που θα επιλέγουν να εγκαθίστανται εντός οργανωμένων Υποδοχέων, όπως είναι η απλούστευση της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης προκειμένου να αποτρέπεται η χωροθέτηση επαγγελματικών δραστηριοτήτων (κύρια βιομηχανίας-βιοτεχνίας) σε εκτός σχεδίου περιοχές για τις οποίες δεν έχουν καθοριστεί χρήσεις γης.
Τέτοια κίνητρα μπορεί να είναι η έκπτωση δραστηριότητας σε χαμηλότερη κατηγορία (π.χ. κατηγορία Α2) αλλά μόνο στην περίπτωση που αυτή εγκαθίσταται εντός οργανωμένου επιχειρηματικού πάρκου το οποίο έχει αδειοδοτηθεί περιβαλλοντικά μετά από εκπόνηση Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ).
Στην περίπτωση αυτή και μόνο αυτή να μπορεί να γίνεται αυτοδίκαιη μετάπτωση από την κατηγορία Α1 στην κατηγορία Α2 και από την κατηγορία Α2 στην κατηγορία Β. Οι ΑΕΠΟ των δραστηριοτήτων κατηγορίας Β που θα έχουν προκύψει από μετάπτωση από την κατηγορία Α2, θα πρέπει να αντικατασταθούν από Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις (ΠΠΔ), με ενσωμάτωση αυτών στην άδεια λειτουργίας τους, με ευθύνη πλέον της αρμόδιας αρχής για την έκδοση άδειας λειτουργίας και όχι της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Όσον αφορά στις δραστηριότητες κατηγορίας Β προ της μετάπτωσης σε χαμηλότερη κατηγορία, η αδειοδότηση θα πρέπει να παραμείνει ως είχε, ήτοι από την αρμόδια αρχή για έκδοση άδειας λειτουργίας με συνημμένες τις αντίστοιχες Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις.
Ταυτόχρονα, εστιάζοντας στα ζητήματα της περιβαλλοντικής νομοθεσίας θα πρέπει να τονιστεί και πάλι ότι αυτή δεν αποτελεί έναν απομονωμένο τομέα, αλλά αντίθετα είναι απόλυτα συνδεδεμένη με τις πολιτικές προτεραιότητες αλλά και την διοικητική ικανότητα του κράτους να προσαρμοστεί στις σύγχρονες και πιεστικές προκλήσεις.
Η σύγχρονη επιχειρηματικότητα επιδιώκει την τήρηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας καθώς αποτελεί εγγύηση για την ανταγωνιστική λειτουργία των κλάδων και αγορών, και την αναπτυξιακή δυναμική της οικονομίας και της κοινωνίας και για το λόγο αυτό τάσσεται υπέρ ενός αξιόπιστου συστήματος ελέγχου που θα την προάγει και θα την πιστοποιεί.
Οι σύγχρονες προκλήσεις πολλές και δεν είναι τυχαίο ότι η συμμόρφωση με την περιβαλλοντική νομοθεσία αποτελεί κυρίαρχο σημείο κάθε επενδυτικού προγραμματισμού και δέσμευση την οποία οι κοινωνικά υπεύθυνες επιχειρήσεις αναλαμβάνουν και τηρούν.
Ωστόσο, τόσο η πολυπλοκότητα, η ασάφεια της νομοθεσίας και η επικάλυψη αρμοδιοτήτων μεταξύ των φορέων, όσο και τα δραματικά ελλείμματα στελέχωσης ή και γνώσης των υπηρεσιών, επιδρούν ανασταλτικά στην αποτελεσματικότητα του κρατικού ελεγκτικού μηχανισμού. Έτσι, μεγαλώνει το έλλειμμα συμμόρφωσης με την ισχύουσα νομοθεσία, ενώ ταυτόχρονα καλλιεργείται και για τις επιχειρήσεις η αίσθηση «ανασφάλειας δικαίου», ειδικά για όσες επιδιώκουν και επενδύουν στην τήρηση των απαιτήσεων της νομοθεσίας και των δεσμεύσεων που απορρέουν από αυτή.
Αξίζει να τονιστεί ότι «το ρυθμιστικό έλλειμμα που αντιμετωπίζει η χώρα μας δεν είναι μόνο μια ποσοτική αναφορά σε ένα σημαντικό πλήθος εμποδίων, αλλά είναι πάνω από όλα μια ποιοτική αναφορά σε ένα συγκεκριμένο σύστημα παραγωγής ρυθμίσεων, σε μία συγκεκριμένη κουλτούρα του διοικείν και του συμπράττειν με την επιχειρηματική κοινότητα και την κοινωνία των πολιτών» (ΣΕΒ 2011, Έκθεση με θέμα: «Νέα Προσέγγιση για τη δημιουργία ευνοϊκού επιχειρηματικού περιβάλλοντος»).

Ως εκ τούτου είναι σαφές ότι ο τομέας του ελέγχου και της εποπτείας, ιδιαίτερα σε θέματα τήρησης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας χρήζει ενδυνάμωσης και ουσιαστικής μέριμνας σε κάθε λεπτομέρεια προκειμένου να ενισχυθεί ο ρόλος των αρμόδιων υπηρεσιών και υπαλλήλων. Οι επιθεωρητές στον τομέα του περιβάλλοντος και άλλοι επαγγελματίες χρειάζονται τεχνογνωσία και κατάρτιση προκειμένου να είναι αποτελεσματικοί μέσα από μέτρα που θα συμβάλλουν στην αποσαφήνιση ρόλων και αρμοδιοτήτων, στην υιοθέτηση ενιαίων διαδικασιών ελέγχου και επιβολής προστίμων, κλπ., αλλά και βελτίωση της διαχείρισης των καταγγελιών από τους πολίτες ώστε να ανταποκρίνονται με τον καλύτερο τρόπο (π.χ. χρήση δορυφορικών εικόνων και άλλων πηγών γεωχωρικών δεδομένων για να εντοπίζει την παράνομη απόρριψη αποβλήτων, την παράνομη χρήση γης και άλλες παραβάσεις).
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να υπάρξει για την καταπολέμηση του περιβαλλοντικού εγκλήματος με έμφαση στα εγκλήματα που αφορούν σε απόβλητα, τα οποία δεν καταστρέφουν μόνο το περιβάλλον (έδαφος, επιφανειακά και υπόγεια νερά, βιοποικιλότητα) αλλά υπονομεύουν και την κυκλική οικονομία, ενώ τα εγκλήματα κατά των άγριων ειδών θέτουν σε κίνδυνο τα απειλούμενα είδη.
Και όλα τα παραπάνω λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ελλείψεις των εποπτικών και ελεγκτικών μηχανισμών έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία σημαντικών ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων για τους παραβάτες έναντι των επιχειρήσεων που συμμορφώνονται με τους περιβαλλοντικούς όρους, με προφανείς αρνητικές συνέπειες για το περιβάλλον και το κοινωνικό σύνολο.
Εάν συνυπολογίσομε μάλιστα και τη χρονοβόρα διαδικασία ενστάσεων κατά πιθανών προστίμων, ή σε ακραίες περιπτώσεις αναστολών αδειών, τα οποία επιβάλλονται από τους εκάστοτε επιθεωρητές και ειδικότερα λόγω των καθυστερήσεων και αναβολών που παρουσιάζονται στις διαδικασίες προσφυγών στα αρμόδια διοικητικά δικαστήρια, τότε αντιλαμβανόμαστε καλύτερα και τα σημαντικά διοικητικά και χρηματοοικονομικά κόστη.
13 Σεπτεμβρίου 2019, 10:21 | Hoya Rodriguez

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΚΓιατί δεν εγκρίνεται ΑΥΟΔΙΚΑΙΑ ή ΝΑ ΘΕΩΤΕΊΤΑΙ ΘΕΤΙΚΗ ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΟΡΓΆΝΟΥ ή ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ αν παρέλθει η προθεσμία της παραγράφου 1 ???
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΠΟΥ ΓΝΩΜΟΔΟΤΟΥΝ ΟΠΟΥ ΤΑ ΜΕΛΗΙ ΔΕΝ ΕΙΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ? ΑΠΟ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΑΥΣΕΤΑΙ ?
ΑΦΟΥ ΤΕΛΙΚΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΣΚΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ την ΘΕΛΕΙ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΣΕ ΠΡΟΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΤΟΣ ΤΟΤΕ Ο ΕΛΕΓΧΟΣ. ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΠΙΚΥΡΩΝΟΥΝ προαποφασισμενες ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ.
Γιατί θεωρείτε εκ των προτέρων ότι η άπρακτη παρέλευση της προθεσμίας της παραγράφου 1 ή η μη εμπρόθεσμη αποστολή από τις περιφερειακές ή άλλες υπηρεσίες προς την αρμόδια αδειοδοτούσα αρχή εγκρίσεων, εισηγήσεων ή γνωμοδοτήσεων σύμφωνα με την παράγραφο 4 αποτελεί ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΆ ΥΠΑΙΤΙΟΤΗΤΑ ενός ΥΠΑΛΛΉΛΟΥ ? Έχετε αναρωτηθεί αν υπάρχει και η περίπτωση του υπέρμετρου υπηρεσιακού φόρτου ? Αν ένας υπάλληλος έχει χρεωθεί 200 ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ για παράδειγμα τι να κάνει θα πρέπει να απολογηθεί για την έλλειψη προσωπικού ??
οι ΦΑΚΕΛΟΙ ΜΕ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ & ΑΣΑΦΙΕΣ κλπ
ΑΝ εφαρμοστεί κατώτατη πειθαρχική ποινή αυτή της προσωρινής παύσης τριών (3) μηνών ας οργανώσουν οι «ΛΕΛΟΜΕΝΟΙ ΑΠΕΙΘΑΡΧΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ» τις διακοπές τους και να δούμε μετά αν τελικά θα υπάρξει ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΡΑΤΙΚΟΣ ? Μετά την παραπάνω απειλή ….γνώμες θα έχετε σε 45 μέρες ΘΕΛΕΤΑΙ ΝΑ ΕΊΝΑΙ όμως υποχρεωτικά ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΕΣ ??? Απλά καταργήστε ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ και εκχωρήστε τον ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟ ΙΔΙΩΤΙΚΌ ΤΟΜΈΑ !!!!
13 Σεπτεμβρίου 2019, 10:22 | ΑΝΤΩΝΙΑ ΣΕΦΕΡΛΗ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Όσον αφορά στο άρθρο 1 παρ. 3 σχετικά με την πρόβλεψη δυνατότητας παρεκκλίσεων από υφιστάμενες ρυθμίσεις: Το μεγαλύτερο πρόβλημα όσον αφορά τη χωροθέτηση μιας επένδυσης είναι η «μη ρύθμιση» του χώρου. Ο χωροταξικός σχεδιασμός σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο είναι κατευθυντήριος λόγω κλίμακας. Τα Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια τελούν υπό αναθεώρηση και στην πλειονότητά τους είναι πλέον ανεπίκαιρα και τα νέα Περιφερειακά, όσα έχουν εκδοθεί είναι «ατελή», καθώς έγιναν περικοπές όσον αφορά το περιεχόμενο των ρυθμίσεών τους. Επίσης η πλειοψηφία των εν ισχύ υποκείμενων σχεδίων είναι πολύ παλιά και για νέες δραστηριότητες που δεν προβλέπονταν δημιουργείται μεγάλη σύγχιση όσον αφορά τη διαχείριση αιτημάτων χωροθέτησης επενδύσεων/δραστηριοτήτων από τις αρμόδιες αρχές. Ως εκ τούτου και η πρόβλέψη της παρ. 5, σχετικά με την «ποινοποίηση» της μη έγκαιρης γνωμοδότησης των αρμόδιων υπηρεσιών είναι ιδιαίτερα αυστηρή καθώς αφενός δεν υπάρχει ‘ασφαλές» πλαίσιο όσον αφορά τη χρήση του χώρου και αφετέρου στα νέα χωρικά σχέδια συνήθως δεν υπάρχει πρόβλεψη για την ‘τύχη» των νομίμως υφιστάμενων εγκαταστάσεων στις περιπτώσεις που αλλάζει το καθεστώς χρήσεων ή δεν προβλέπεται μηχανισμός ρύθμισης βάσει της αρχής της προστατευομένης εμπιστοσύνης ως οφείλεται.
12 Σεπτεμβρίου 2019, 12:16 | Μαρία Πετεινάκη

Μόνιμος Σύνδεσμος

Μέρος Α’ παρ 3
«επιτρέπονται συγκεκριμένες και ειδικές παρεκκλίσεις από τους ισχύοντες όρους και περιορισμούς δόμησης της περιοχής για λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος»
Όπου στρατηγικές και σημαντικές επενδύσεις δεν μπορεί να κρίνονται μόνο βάση του ποσού της επένδυσης και του αριθμού εργαζομένων που θα απασχολήσει. Είναι σημαντικό να δύνονται τέτοια προτερήματα σε επενδύσεις που έχουν ένα βιώσιμο και αειφόρο χαρακτήρα, που θα δώσουν μεν δουλειά, αλλά και θα βοηθήσουν την βελτίωση του περιβάλλοντος, την καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής, που να είναι σε μία πράσινη κατεύθυνση και μακροπρόθεσμα. Αυτό είναι το δημόσιο συμφέρον στην ουσία. Αν έρθει μία βιομηχανία που λέει ότι θα δώσει 150 θέσεις εργασίας, αλλά έχει τρομερές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην υγεία των πολιτών, και πάλι είμαστε εντάξει; Το θεωρούμε δημόσιο συμφέρον;

Σχόλια

Υπουργείο Ανάπτυξης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων