Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 2. Διαδικασία εξωδικαστικού συμβιβασμούΣχόλιο του χρήστη Martin Hank | 2 Νοεμβρίου 2009, 18:42
  • Σχόλιο του χρήστη 'Martin Hank' | 2 Νοεμβρίου 2009, 18:42

    Αναφέρετε: «Προϋπόθεση για την υποβολή αίτησης ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου ρύθμισης και απαλλαγής από τα χρέη αποτελεί η πραγματοποίηση εκ μέρους του οφειλέτη κατά το τελευταίο εξάμηνο πριν την υποβολή της αίτησης προσπάθειας για την επίτευξη εξωδικαστικού συμβιβασμού με τους πιστωτές, η οποία να αποδεικνύεται εγγράφως με τη βεβαίωση της περ. α της πρώτης παραγράφου του άρθρου 4 του παρόντος νόμου και να έχει αποβεί άκαρπη.» Εξωδικαστικός συμβιβασμός χωρίς προϋποθέσεις είναι ένας συμβιβασμός υπέρ του ισχυρότερου. Εάν ο αδύναμος δεν συμφωνήσει προχωρούμε στον ειρηνοδίκη και στην εφαρμογή αναλόγως του πτωχευτικού κώδικα. Γιατί δεν θέτετε προϋποθέσεις στον συμβιβασμό υπέρ του αδυνάτου; Δώσατε στις τράπεζες 28 δις, ταυτόχρονα εγγυηθήκατε τις καταθέσεις ως κράτος σε ιδιωτικές εταιρείες, ως ΠΑΣΟΚ δεν το πήρατε πίσω, άρα αυτά παραμένουν και τώρα στέλνετε τους δανειολήπτες σε εξωδικαστικό «συμβιβασμό» χωρίς καμία προστασία. Ευγενές μέτρο υπέρ των δανειοληπτών. Σήμερα ένας οφειλέτης που δεν έχει περιουσία κυνηγιέται από τις εισπρακτικές εταιρείες με διαφόρους τρόπους. Δεν προβλέπεται ούτε ότι κατά την διάρκεια του έστω «συμβιβασμού» ο οφειλέτης που βρίσκεται σε ανέχεια να μην εξευτελίζεται από τις εισπρακτικές εταιρείες. Δεν συσχετίζεται τον «συμβιβασμό» με το μηνιαίο εισόδημα ως γενική αρχή οπότε θα κρίνει ο κάθε ειρηνοδίκης τελικά με πόσα μπορεί κάποιος να ζει. Δεν παίρνετε το κόστος της έκφρασης μιας γενικής αρχής (να πληρώνει ας πούμε το 30% ή το 40% των μηνιαίων εισοδημάτων του ή ότι άλλο κρίνετε εσείς) και αφήνετε κάθε δανειολήπτη ατομικά να συμβιβαστεί με τις τράπεζες. Ταυτόχρονα δεν ρυθμίζεται με νόμο τι θα γίνει με τις καταχρηστικές χρεώσεις των τραπεζών-μάλιστα ορισμένες έχουν χαρακτηρισθεί έτσι από δικαστήρια- οπότε ο δανειολήπτης «διαπραγματεύεται» ακόμη και αυτές. Μήπως τελικά αυτό που προσπαθείτε να κάνετε είναι να βάλετε σε τάξη τα δάνεια τα οποία δεν μπορούν να εισπράξουν οι τράπεζες, για να εισπράξουν έστω κάτι; Και από την άποψη του κράτους πιο φθηνά γιατί πλέον δεν πάνε οι υποθέσεις στο πολυμελές πρωτοδικείο-( «Η πτώχευση κηρύσσεται με απόφαση του "πτωχευτικού δικαστηρίου", του πολυμελούς δηλ. πρωτοδικείου, που εδρεύει στον "τόπο των κύριων συμφερόντων" του οφειλέτη.») που είχε τη διαδικασία πτώχευσης στην Ελλάδα αλλά στον ειρηνοδίκη. Και ο ειρηνοδίκης θα αντιμετωπίσει τους εξειδικευμένους δικηγόρους των τραπεζών. Υπέροχα.