Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 4. Σχέδιο Διευθέτησης ΟφειλώνΣχόλιο του χρήστη Κωνσταντίνου Ιωνάθαν, Δικηγόρος | 27 Οκτωβρίου 2009, 22:39
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κωνσταντίνου Ιωνάθαν, Δικηγόρος' | 27 Οκτωβρίου 2009, 22:39

    με βάση την εμπειρία μου από την μαχόμενη Δικηγορία και την ως συνδίκου πείρα μου επισημαίνω: α) Πρέπει με την αναστολή των μέτρων εκτέλεσης κατά του οφειλέτου 1) να κεφαλαιοποιούνται οι οφειλές και να υπολογίζεται μόνον ο νόμιμος τόκος υπερημερίας από της ημέρας υποβολής της αιτήσεως. Ειναι γνωστό ότι με τον ανατοκισμό και τα κρυφά έξοδα, οι δαπάνες του δανειολήπτη για κρυφές χρεώσεις συχνά ξεπερνάνε τα τοκοχρεωλύσια 2)Με την αναστολή των μέτρων εκτέλεσης πρέπει υποχρεωτικά να αναστέλλονται και να ΜΗΝ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ τα συνεχή προγραμματα πλειστηριασμού, που επισης αποτελούν κρυφή πύλη υπερχρεώσεων, αφού μάλιστα γνωρίζουν πολύ καλά όσοι συνάδελφοι ασχολούνται με τον κλάδο ότι οι χρεώσεις αυτές δεν φτάνουν ποτέ στους υποτιθέμενους συντάκτες τους συμβ/φους αλλά από αυτές θησαυρίζουν οι Τράπεζες. 3) Πρέπει να απαγορευθεί στις Τράπεζες κυρίως να καταγγέλουν τις όποιες συμβάσεις εξυπηρετούνται κανονικά και για όσο διάστημα κρατά η διαδικασία του Νόμου έστω και αν υπάρχουν οφειλές σε άλλα Τραπεζικά ιδρύματα ή ιδιώτες. Είναι συχνό φαινόμενο να πληρώνει, πχ. κάποιος το στεγαστικό αλλά να του έχουν καταγγελθεί πχ δύο καταναλωτικά. Γιατί να επιβαρυνθεί, έξοδα, τόκους υπερημερίας για δάνειο που εξυπηρετείται, έστω με μικρές καθυστερήσεις, απλά επειδή μπήκε Τειρεσία. Εξ' άλλου ο σκοπός του Νόμου υπό διαβούλευση είναι να υπαχθούν σε αυτόν όλα τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, όχι μόνον οι εντελώς αναξιόχρεοι. 4) Είναι χείριστη πρακτική των Τραπεζών, εν όψει αναστολής πλειστηριασμών να προβαίνουν σε ρυθμίσεις με "γερές" προκαταβολές, μεγάλες δόσεις τον μήνα αλλά με διάρκεια της ρύθμισης 2-3 μηνών, μέχρις της επομένης πάλι "εκβιαστικής" κοινοποίησης προγράμματος πλειστηριασμού - Μάλιστα συνήθως και μετά την ρύθμιση μάλλον τα χρέη αυξάνονται, παρά τις μεγάλες καταβολές, αφού πρώτα οι Τράπεζες εισπράττουν τις παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις, το δε κεφάλαιο παραμένει στα ίδια επίπεδα. Προτείνω την εξής προσθήκη: "Εάν κατά την διαδικασία του εξώδικου συμβιβασμού του παρόντος νόμου ή κατά την διαδικασία οιουδήποτε εξώδικου συμβιβασμού υπάρξει συμφωνία των δανειστή και οφειλέτη, η διάρκεια του χρόνου αποπληρωμής δεν δύναται να είναι κατώτερη της διετίας, αναστέλλονται δε όσο ισχύει η ρύθμιση αυτή αυτοδικαίως όλα τα ατομικά καταδιωκτικά μέτρα των πιστωτών κατά του οφειλέτη προς ικανοποίηση ή εκπλήρωση των απαιτήσεών τους, χωρίς να απόλλυται οιαδήποτε προθεσμία ως προς τους δανειστές, παρατεινομένης κατά ίσον με την σύμβαση ρύθμισης της προθεσμίας αναγκαστικής εκτελέσεως. Επιτόκιο θα καθορίζεται το εκάστοτε βάσει ΠΔΥΤ ισχύον επιτόκιο υπερημερίας." Με αυτόν τον τρόπο θα γλιτώσουν οι δανειολήπτες από τις περισσότερες καταχρηστικές και παράνομες χρεώσεις. β) πρέπει όμως και για να ελέγχεται και ο ρόλος των ιδιότυπων αυτών ¨συνδίκων" να αποκτούν αυτοδικαίως και "ανακριτικά" καθήκοντα όσον αφορά τον έλεγχο της ακρίβειας των δηλώσεων των υπερχρεωμένων δανειοληπτών. Στο πτωχευτικό δίκαιο, ο σύνδικος διορίζεται από την Πολιτεία, από πίνακα, έχει δε πρωτεύοντα ανακριτικό λόγο αφού ουσιαστικά αυτός αποφαίνεται άν πρόκειται περί δολίας ή όχι χρεωκοπίας και αν υπάρχει απόκρυψη περιουσιακών στοιχείων του πτωχού. Εν προκειμένω, πιθανότατα να έχουμε "συνδίκους" της επιλογής των πελατών μας, δικηγόρους ή και λογιστές ενδεχομένως και να υπάρχει σαφής σχέση εξάρτησης και "άτυπη προσπάθεια" του συνδίκου να συνεργήσει σε απόκρυψη στοιχείων. Μόνη προστασία των δανειστών σε αυτήν την περίπτωση αφ' ενός ώς προς τις Τράπεζες είναι η δυστυχώς υπερβολικά εύκολη πρόσβασή τους στα προσωπικά δεδομένα όλων μας, όμως μένουν έκθετοι οι ιδιώτες πιστωτές που θα έχουν ελάχιστες δυνατότητες. Πρέπει να θεσμοθετηθεί υποχρεωτικά α) ποινική ευθύνη του συνδίκου σε περίπτωση διαπίστωσης μετα από αμετάκλητη καταδίκη φυσικά συνέργειας σε απόκρυψη στοιχείων, τούτο δε ως ιδιώνυμο ποινικό αδίκημα, πρέπει να υπάρξει σε συνεργασία με τους τοπικούς Δικηγορικούς Συλλόγους κατάρτιση πινάκων υποψήφιων συνδίκων μόνον μετά από φοίτηση στα σεμινάρια που θα διοργανωθούν και μόνον από Δικηγόρους που θα το επιλέξουν, μάλιστα δε θα ήταν χρήσιμο να θεσπισθεί και ανώτατο όριο συνδικιών (2-3 το πολύ) ανα έτος και ανα συνάδελφο για να μην παρουσιασθούν φαινόμενα που θα δυσφημήσουν τον κλάδο. Είναι πάντως ένα καλό νομοσχέδιο, πρέπει όμως να αντιμετωπισθεί άμεσα το πρόβλημα της στελέχωσης των Ειρηνοδικείων που σε καμμία περίπτωση δεν είναι έτοιμα να δεχτούν τον φόρτο εργασίας που θα συνεπάγεται αυτή η ρύθμιση - αφού ήδη σε Ειρηνοδικεία τα ασφαλιστικά προσδιορίζονται σε 5μηνο και η Τακτική πάει 2 χρόνια μετά - στα περισσότερα δε Ειρηνοδικεία δεν υπάρχει μηχανογράφηση!! Ιωναθαν Κωνσταντίνου