1. Για την έναρξη της διαδικασίας απαλλαγής από τα χρέη ο οφειλέτης καταθέτει αίτηση στον γραμματέα του κατά τόπον αρμόδιου, σύμφωνα με το προηγούμενο άρθρο Ειρηνοδικείου. Με την αίτηση ή εντός δεκαπέντε (15) ημερών από την υποβολή της ο οφειλέτης προσκομίζει:
α) Βεβαίωση Συνηγόρου του Καταναλωτή, Ένωσης Καταναλωτών, δικηγόρου ή άλλου δημόσιου ή ιδιωτικού φορέα που συντρέχει τους καταναλωτές σε ζητήματα υπερχρέωσης, από την οποία να προκύπτει η πραγματοποίηση της προσπάθειας εξωδικαστικού συμβιβασμού του άρθρου 2 και η αποτυχία αυτής και στην οποία να εκτίθεται το σχέδιο συμβιβασμού καθώς και οι λόγοι της αποτυχίας του. Με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως εγκρίνονται οι αρμόδιοι για την παραπάνω δραστηριότητα φορείς.
β) Κατάσταση της υπάρχουσας περιουσίας και των εισοδημάτων του οφειλέτη από την εργασία του, κατάσταση των πιστωτών, με τα πλήρη στοιχεία και τις διευθύνσεις τους και των απαιτήσεών τους, κατά κεφάλαιο και τόκους και υπεύθυνη δήλωση του οφειλέτη για την ακρίβεια των παραπάνω στοιχείων. Σε περίπτωση που δεν περιληφθεί στην παραπάνω κατάσταση πιστωτής και αυτός δεν ενημερωθεί, η απαίτησή του δεν επηρεάζεται από την πορεία της παρούσας διαδικασίας. Τα πιστωτικά ιδρύματα υποχρεούνται εντός οκτώ εργασίμων ημερών από την κοινοποίηση σε αυτά αίτησης του οφειλέτη να παραδώσουν αναλυτική κατάσταση των οφειλών του σύμφωνα με τα παραπάνω.
γ) Σχέδιο διευθέτησης οφειλών, σύμφωνο με τα συμφέροντα των πιστωτών, την περιουσία, τα έσοδα και την οικογενειακή κατάσταση του οφειλέτη.
2. Σε περίπτωση μη υποβολής των απαιτούμενων στοιχείων, το δικαστήριο διατάσσει την υποβολή τους εντός ενός μηνός, μετά την άπρακτη πάροδο του οποίου η αίτηση θεωρείται ανακληθείσα.
3. Η διαδικασία εξέτασης της αιτήσεως ρύθμισης ή απαλλαγής από τα χρέη σύμφωνα με το άρθρο 5 του παρόντος νόμου αναστέλλεται μέχρι την έκδοση απόφασης από το δικαστήριο για την επιβεβαίωση του σχεδίου διευθέτησης των οφειλών. Η απόφαση αυτή εκδίδεται το αργότερο μέσα σε τέσσερις μήνες από την υποβολή της αίτησης, εκτός αν το δικαστήριο κρίνει, μετά από ακρόαση του οφειλέτη ότι το σχέδιο δεν πρόκειται να γίνει δεκτό, οπότε διατάσσει τη συνέχιση της διαδικασίας, μη εφαρμοζομένων στην περίπτωση αυτή των επόμενων παραγράφων του παρόντος άρθρου.
4. Ο οφειλέτης κοινοποιεί αντίγραφα της αίτησης, της κατάστασης της υπάρχουσας περιουσίας και των εισοδημάτων του οφειλέτη και του σχεδίου διευθέτησης των οφειλών στους πιστωτές, με την πρόσκληση του δικαστηρίου να λάβουν θέση εντός αποκλειστικής προθεσμίας ενός μηνός για το προτεινόμενο σχέδιο διευθέτησης των οφειλών. Εφόσον συντρέχουν στο πρόσωπο του οφειλέτη οι προϋποθέσεις της πρώτης παραγράφου του άρθρου 194 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας ο αρμόδιος Ειρηνοδίκης μπορεί να αναθέσει την κοινοποίηση των παραπάνω εγγράφων στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή του Υπουργείου Ανάπτυξης. Από την κοινοποίηση της αίτησης αναστέλλονται αυτοδικαίως όλα τα ατομικά καταδιωκτικά μέτρα των πιστωτών κατά του οφειλέτη προς ικανοποίηση ή εκπλήρωση των απαιτήσεών τους. Οι πιστωτές μπορούν να συμφωνήσουν ή να διαφωνήσουν ή να προτείνουν τροποποιήσεις του σχεδίου. Με την πάροδο απράκτου της προθεσμίας αυτής, τεκμαίρεται ότι ο πιστωτής συμφωνεί με το σχέδιο ρύθμισης των οφειλών. Στην πρόσκληση γίνεται μνεία για τη συνέπεια αυτή.
5. Μετά την πάροδο της μηνιαίας προθεσμίας αξιολόγησης της προηγούμενης παραγράφου, ο οφειλέτης μπορεί, εντός αποκλειστικής προθεσμίας που τάσσει το δικαστήριο, να επιφέρει μεταβολές στο αρχικό σχέδιο, προκειμένου να επιτευχθεί ομοφωνία όλων των πιστωτών. Οι πιστωτές ενημερώνονται για τις παραπάνω μεταβολές και καλούνται να λάβουν θέση επί του σχεδίου, όπως πλέον διαμορφώνεται. Η παράγραφος 4 εφαρμόζεται αναλόγως.
6. Αν κανένας πιστωτής δεν προβάλει αντιρρήσεις στο σχέδιο ρύθμισης ή αν συγκατατεθούν όλοι σε αυτό, θεωρείται ότι ο συμβιβασμός έχει γίνει αποδεκτός. Το δικαστήριο επιβεβαιώνει το παραπάνω με απόφαση του, οπότε η αίτηση για την απαλλαγή από τα χρέη θεωρείται ανακληθείσα.
7. Σε περίπτωση μη ένταξης στο σχέδιο διευθέτησης των οφειλών απαίτησης πιστωτή στον οποίο κοινοποιήθηκε το σχέδιο, η απαίτηση θεωρείται αποσβεσθείσα αν ο πιστωτής δεν αναγγείλει και αυτή την απαίτηση εντός της προθεσμίας της παραγράφου 4.
8. Αν συγκατατίθενται στο σχέδιο περισσότεροι από τους μισούς πιστωτές, με απαιτήσεις που υπερβαίνουν το ήμισυ του συνολικού ποσού των απαιτήσεων, το πτωχευτικό δικαστήριο, μετά από αίτηση του οφειλέτη ή κάποιου από τους πιστωτές, υποκαθιστά τη συγκατάθεση πιστωτή που αντιτίθεται στο συμβιβασμό, αφού προηγηθεί ακρόαση αυτού, στην οποία εκθέτει τους λόγους για τους οποίους αρνείται να συγκατατεθεί. Στην περίπτωση αυτή θεωρείται ότι επήλθε ο συμβιβασμός και η αίτηση για την απαλλαγή από τα χρέη θεωρείται ομοίως ανακληθείσα.
9. Η υποκατάσταση της συγκατάθεσης του πιστωτή δεν μπορεί να γίνει όταν:
α) η απαίτηση του πιστωτή που αντιτίθεται δεν ικανοποιείται στο βαθμό που ικανοποιούνται οι λοιπές απαιτήσεις ή
β) σε περίπτωση εφαρμογής του σχεδίου, ο πιστωτής που αντιτίθεται είναι βέβαιο ότι θα περιέλθει σε δυσμενέστερη οικονομικά θέση από αυτή στην οποία θα περιερχόταν σε περίπτωση έναρξης της διαδικασίας απαλλαγής από τα χρέη.
10. Την απόφαση υποκατάστασης μπορούν να προσβάλουν ο οφειλέτης και ο πιστωτής του οποίου η συγκατάθεση υποκαθίσταται.
11. Οι πιστωτές δεν έχουν απαίτηση κατά του οφειλέτη για τα έξοδα και δαπάνες που υποβάλλονται με βάση το σχέδιο συμβιβασμού.
12. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως δύναται να εκδίδονται υποδείγματα των απαιτούμενων πιστοποιητικών, καταλόγων και σχεδίων διευθέτησης των οφειλών με σκοπό την απλοποίηση της διαδικασίας και τη διευκόλυνση της αξιοποίησής της.
Κυρία Υπουργέ,
Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ – ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ (ΕΣΕΕΔΑ) θεωρεί ότι η καθιέρωση, με το Νομοσχέδιο αυτό, πτωχευτικών διατάξεων σε ιδιώτες (ιδιώτες οφειλέτες μη έμποροι) είναι ιδιαίτερα χρήσιμη και καλύπτει σημαντικές ανάγκες της κοινωνίας μας. Αλλωστε παρόμοιες διατάξεις ισχύουν ήδη σε πολλές χώρες του εξωτερικού (ΗΠΑ,Ευρωπαϊκές χώρες κ.α.).
Ο Σύνδεσμός μας έχει ως μέλη Εταιρείες Ενημέρωσης Οφειλετών για Ληξιπρόθεσμες Απαιτήσεις, οι οποίες πληρούν όλες τις προϋποθέσεις και τα προαπαιτούμενα του νόμου 3758/5-5-2009, εφαρμόζουν δε πιστά τις διατάξεις του ανωτέρου νόμου και του Κώδικα Δεοντολογίας μας και έχουν υποβάλει αιτήσεις και φακέλους για την εγγραφή στο Μητρώο των Εταιρειών Ενημέρωσης Οφειλετών για Ληξιπρόθεσμες Απαιτήσεις, που τηρείται στην Γενική Γραμματεία Καταναλωτή του (πρώην) Υπουργείου Ανάπτυξης, σύμφωνα με τον ανωτέρω νόμο και την σχετική Υπουργική απόφαση 1/8-7-2009 του κ.Υφυπουργού Ανάπτυξης (ΦΕΚ 1461/20-7-2009).
Προτείνουμε λοιπόν οι Εταιρείες Ενημέρωσης Οφειλετών για Ληξιπρόθεσμες Απαιτήσεις, οι οποίες θα έχουν εγγραφεί στο ανωτέρω Μητρώο, να συμπεριληφθούν στους φορείς, οι οποίοι, σύμφωνα με το υπό διαβούλευση Νομοσχέδιο, θα χορηγούν βεβαίωση, από την οποία θα προκύπτει η πραγματοποίηση της προσπάθειας για την επίτευξη εξωδικαστικού συμβιβασμού του άρθρου 2 και το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας, δηλαδή η επιτυχία ή η αποτυχία αυτής και στην οποία (βεβαίωση) να εκτίθεται το σχέδιο συμβιβασμού, καθώς και σε περίπτωση αποτυχίας, οι λόγοι της αποτυχίας της.
Αθήνα 4-11-2009
ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΨΑΡΑΚΗΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΣΕΕΔΑ
ΚΥΡΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΑΥΤΟ.ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΕΩΣ ΟΤΟΥ ΨΗΦΙΣΘΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΚΑΙ ΓΙΝΕΙ ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΝΑ ΜΗΝΑ.ΣΤΙΣ 31.12.2009 ΛΗΓΕΙ Η ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΠΡΟΣ ΕΜΑΣ,ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΗΔΗ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΘΕΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΛΗΣΤΕΙΡΙΑΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ 13.01.2010.ΜΗΠΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΤΗΣ ΜΗ ΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΠΛΗΣΤΕΙΡΙΑΣΜΩΝ ΩΣΠΟΥ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΟΡΙΖΕΙ Ο ΠΡΟΣ ΨΗΦΙΣΗ ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ
ΝΑ ΜΗΝ ΧΡΕΩΘΟΥΜΕ ΜΕ ΝΕΑ ΕΞΟΔΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΓΙΑ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΠΛΗΣΤΕΙΡΙΑΣΜΩΝ;
ΦΙΛΙΚΑ
Α.ΨΗΜΙΔΗΣ
Συγκέντρωση οφειλών.
Οι πιστωτές να δέχονται αιτήσεις για συγκέντρωση οφειλών από οφειλέτες με ληξιπρόθεσμες δόσεις και χωρίς υποθήκη σπιτιού αν το ποσό είναι κάτω των 100.000 ευρώ.
Έτσι θα υπάρχει οφειλή σε μία μόνο τράπεζα, με χαμηλότερο επιτόκιο.
Αναφορικά με το άρθρο 4: Εάν στο Νομό όπου κατοικεί ο καταναλωτής υπάρχει πιστοποιημένη Ένωση Καταναλωτών, τότε αρμόδια για την βεβαίωση του 4§1α΄ να είναι μόνον η Ένωση Καταναλωτών. Το σημείο αυτό το θεωρούμε εξαιρετικά κρίσιμο για την αναβάθμιση του ρόλου των Ε.Κ..
ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΜΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΜΕΘΩΔΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΕΞΟΔΑ , ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΟΥΝ ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΕ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΑΒΑΝΙ ΣΤΑ ΠΑΝΩΤΟΚΙΑ. ΤΟ ΑΠΑΙΤΗΘΕΝ ΠΟΣΟ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΙ ΤΟ 100% ΤΟΥ ΕΚΤΑΜΙΕΥΘΕΝΤΟΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ.
κ. Καβαλιώτη,
Ειλικρινά προτιμάτε την αναγκαστική εκτέλεση (!) από τις δύο δυνατότητες που δίνει στον οφειλέτη ο νόμος, δηλ. α) τη δυνατότητα διευθέτησης των οφειλών του είτε εξωδικαστικά είτε δικαστικά με σχέδιο διευθέτησης οφειλών στο οποίο θα συντελέσει ειδική δημόσια ή ιδιωτική υπηρεσία ή έστω δικηγόρος ή ένωση καταναλωτών και β) (στην χειρότερη περίπτωση) την διαδικασία απαλλαγής από τα χρέη, και μάλιστα με ιδιαίτερα ευνοϊκότερους όρους από τη γερμανική (προστασία της 1ης κατοικίας, *μη* υποχρέωση για εργασία ή αποδοχή οποιασδήποτε «εύλογης» απασχόλησης από τον οφείλετη κ.λπ.) που είναι αρκετά επαχθέστερη; Με εκπλήσσει ειλικρινά η υποστήριξη του επιχειρήματος ότι η αναγκαστική εκτέλεση, το να αφεθεί ο οφειλέτης έρμαιο στην ατομική καταδίωξη των πιστωτών του («διαμερίσατο τα ιμάτιά μου και επί τον ιματισμόν μου έβαλον κλήρον») είναι προτιμότερο από μια αξιοπρεπή πτωχευτική διαδικασία.
Όσον αφορά τις ιστορικές καταβολές της νομοθέτησης της πτώχευσης των καταναλωτών / απαλλαγής από χρέη στη Γερμανία, η θέση σας (υποστηρίζετε ότι «Το θεσπισμένο αλλοδαπό δίκαιο προήλθε από πιέσεις των πιστωτικών ιδρυμάτων στις εκάστοτε κυβερνήσεις, με στόχο να μεταφέρουν μία οιονεί «κατάσταση πτώχευσης» από το εμπορικό δίκαιο, που αφορούσε αποκλειστικά τους εμπόρους, στους ιδιώτες.») ΔΕΝ είναι ορθή. Προς επίρρωση τούτου, παραθέτω το παρακάτω απόσπασμα από την επιστημονική δημοσίευση (1999) της ερευνήτριας Δρ. J. Niemi-Kiesiläinen, (τότε) Λέκτορος στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι της Φινλανδίας ( http://www.ohlj.ca/archive/articles/37_12_niemi_article.pdf ) με τίτλο «CONSUMER BANKRUPTCY IN COMPARISON: DO WE CURE A MARKET FAILURE OR A SOCIAL PROBLEM?» (Η ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΑΠΟ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΣΚΟΠΙΑ: ΘΕΡΑΠΕΥΟΥΜΕ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ Η’ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ;», σελ. 485-486 (μετάφραση δική μου):
«Η συζήτηση σχετικά με την αναθεώρηση του Γερμανικού πτωχευτικού δικαίου του 1877 συνεχιζόταν για δεκαετίες. Η απαλλαγή από τα χρέη δεν ήταν κεντρικό θέμα στις συζητήσεις για τη μεταρρύθμιση. Η Επιτροπή Αναθεώρησης του Πτωχευτικού Δικαίου (1986) είχε τις επιχειρηματικές χρεωκοπίες υπ’ όψιν της όταν πρότεινε ότι οι συμβιβασμοί από τους πτωχεύσαντες οφειλέτες θα έπρεπε να καταστούν ευκολότεροι. […]
Το τελικό νομοσχέδιο για τον νέο Πτωχευτικό Νόμο (Insolvenzgesetz), που υιοθετήθηκε από την ενωμένη [πλέον] Γερμανία το 1991, συμπεριελάμβανε μια λεπτομερή ρύθμιση της απαλλαγής και του σχεδίου πληρωμών, αλλά μόνο για τις πτωχεύσασες επιχειρήσεις. Έως τότε, οι αναθεωρητικές συζητήσεις λίγη προσοχή είχαν δώσει στις συμβουλευτικές υπηρεσίες για χρέη (debt counselling) που ασκούσαν οργανώσεις καταναλωτών και φιλανθρωπικές οργανώσεις, εκκλησίες και συνδικάτα. Αυτές οι οργανώσεις προσπαθούσαν να πείσουν τους πολιτικούς να κατανείμουν περισσότερη χρηματοδότηση για συμβουλευτικές υπηρεσίες, και για να θεσπιστεί μια ξεχωριστή διαδικασία επαναχρονοπρογραμματισμού του χρέους (debt rescheduling) για τους καταναλωτές. Κατά τη διάρκεια των κοινοβουλευτικών συνεδριάσεων περί του Πτωχευτικού Κώδικα (Insolvency Act [Insolvenzordnung]), το αντιπολιτευόμενο Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα υπόβαλε πρόταση επί τη βάση αυτών της γραμμής. Τα βασικά στοιχεία αυτής της πρότασης ενσωματώθηκαν τελικά στον Πτωχευτικό Κώδικα [του 1994 – ίσχυσε από το 1999].»
Βλέπετε λοιπόν ότι οι εικασίες σας, ουδεμία σχέση έχουν με την ιστορική πραγματικότητα της εξέλιξης του πτωχευτικού δικαίου των καταναλωτών στη Γερμανία. Παρατηρήστε δε ότι εκεί που βρισκόταν η Γερμανία το 1991 (πρόταση του SPD – Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος στο σχέδιο νόμου του CDU – Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος για Πτωχευτικό Κώδικα – για θέσπιση ατομικής πτώχευσης και απαλλαγής από χρέη), βρισκόμαστε εμείς το… 2009 – 18 χρόνια ύστερα (πρόταση νόμου του ΠΑΣΟΚ – Σοσιαλιστικού κόμματος, και τώρα ήδη σχέδιο νόμου)!
Μάλιστα, η κατάλληλη στιγμή για να την εισαγωγή του θεσμού θα ήταν *μαζί* με τον Πτωχευτικό Κώδικα του 2007 – ίσως εδώ να χρειάζεται (και το «ίσως» είναι υποτονισμός…) η γνώμη της ακαδημαϊκής κοινότητας των εμπορικολόγων. Είναι ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ η αλλαγή στο πτωχευτικό δίκαιο. Τι έχουν να πούν οι καθηγητές Κοτσίρης, Ρόκας, κ.ά. βασικοί συντάκτες του Πτωχευτικού Κώδικα του 2007; Υπάρχει διαβούλευση με τη νομική επιστήμη για αυτό που γίνεται; Για να είναι άρτιος ο νόμος εξ αρχής και να μην μπαλώνουμε μετά.
Γιά την παρ. 1 εδάφιο α.
α) Βεβαίωση Συνηγόρου του Καταναλωτή, Ένωσης Καταναλωτών, δικηγόρου ή άλλου δημόσιου ή ιδιωτικού φορέα που συντρέχει τους καταναλωτές σε ζητήματα υπερχρέωσης, από την οποία να προκύπτει η πραγματοποίηση της προσπάθειας εξωδικαστικού συμβιβασμού του άρθρου 2 και η αποτυχία αυτής και στην οποία να εκτίθεται το σχέδιο συμβιβασμού καθώς και οι λόγοι της αποτυχίας του. Με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως εγκρίνονται οι αρμόδιοι για την παραπάνω δραστηριότητα φορείς.
Να προστεθεί και ο Μεσολαβητής Τραπεζικών & Επενδυτικών Υπηρεσιών. Όλες οι Τράπεζες διαθέτουν τμήματα Σχέσεων με Πελάτες, τμήματα Ληξιπροθέσμων Οφειλών, τμήματα Τραπεζικού Μεσολαβητή, με δημοσιευμένα τηλέφωνα και email, στις ιστοσελίδες των, στους Γ.Ο.Σ. καθώς και ταχυδρομικές διευθύνσεις. Θα μπορούσε να προκύπτει η πραγματοποίηση της προσπάθειας εξωδικαστικού συμβιβασμού του άρθρου 2 με επί αποδείξει αποστολή εγγράφου αιτήματος ως ανωτέρω, η και να προβλεφθεί και θεσπισθεί διά του νόμου, διαδικασία υποβολής των αιτημάτων εγγράφως και επί αποδείξει, στα κατά τόπους υποκαταστήματα των Τραπεζών.
Γιά το άρθρ. 1, εδάφιο β.
Ο οφειλέτης των καταγγελθεισών συμβάσεων, δεν δύναται να γνωρίζει το συνολικό ύψος της οφειλής του διότι οι τράπεζες δεν χορηγούν στοιχεία μετά την καταγγελία. Επίσης δεν προβλέπεται συνέπεια γιά την περίπτωση κατά την οποίαν τα πιστωτικά ιδρύματα δεν παραδώσουν εντός οκτώ εργασίμων ημερών από την κοινοποίηση σε αυτά της αίτησης του οφειλέτη, αναλυτική κατάσταση των οφειλών σύμφωνα με τα παραπάνω.
Το σχέδιο Νόμου είναι ανεπιτυχής μεταφορά αλλοδαπού δικαίου σε ελληνικά δεδομένα. Το θεσπισμένο αλλοδαπό δίκαιο προήλθε από πιέσεις των πιστωτικών ιδρυμάτων στις εκάστοτε κυβερνήσεις, με στόχο να μεταφέρουν μία οιονεί «κατάσταση πτώχευσης» από το εμπορικό δίκαιο, που αφορούσε αποκλειστικά τους εμπόρους, στους ιδιώτες. Υπ’ αυτή την έννοια τα πιστωτικά ιδρύματα στόχευσαν και επέτυχαν την επιδρομή τους, έστω και σε ποσοστό 10 – 20% ή όποιο άλλο σε οικονομικά δεδομένα του οφειλέτη, που μέχρι τότε δεν είχαν τη δυνατότητα να αγγίξουν. Συγκεκριμένα, το σχέδιο Νόμου διαπνέεται από το πνεύμα ειλικρίνειας που πρέπει να έχει ο οφειλέτης (που τιμωρείται αντί του θύτη – πιστωτικού ιδρύματος), ο οποίος με την μέγιστη ειλικρίνεια και τις συνέπειες που επιβάλλει η μη τήρησή της, θα δηλώσει (μεταξύ άλλων περιουσιακών στοιχείων, π.χ. ακινήτων, κινητών, – που τα πιστωτικά ιδρύματα γνωρίζουν και κατάσχουν εάν είναι δεκτικά κατάσχεσης) και τα εισοδήματά του από το βιοποριστικό του επάγγελμα. Έτσι, προσφεύγοντας στο αρμόδιο Ειρηνοδικείο, θα ζητήσει από αυτό να διακανονίσει το ύψος, τον τρόπο και τη διαδικασία καταβολής του ποσού της οφειλής (όπως αυτό θα καθορισθεί), από τα μόνη πηγή εσόδου του, δηλαδή από τις αμοιβές του βιοποριστικού του επαγγέλματος. Είναι μία εκπληκτική ανατροπή σε βάρος του οφειλέτη. Ας μη ξεχνάμε ότι το συγκεκριμένο περιουσιακό στοιχείο (αμοιβές του βιοποριστικού του επαγγέλματος) ήταν ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΟ μέχρι σήμερα και συνεπώς κανένα πιστωτικό ίδρυμα δεν είχε πρόσβαση σ’ αυτό. Ξαφνικά, τα πιστωτικά ιδρύματα, επιτέλους, αποκτούν πρόσβαση και σ’ αυτό με μία νομιμοφανή διαδικασία. Είναι βέβαιο ότι το σχέδιο νόμου θα ψηφισθεί. Η άποψή μου είναι κανείς μα κανείς οφειλέτης , που δεν έχει ΚΑΤΑΣΧΕΤΑ περιουσιακά στοιχεία, δεν πρέπει να κάνει χρήση του Νόμου. Το «τυράκι» της δήθεν διαγραφής μετά την πάροδο κάποιων χρόνων από τον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» είναι άνοστο, αφού αφενός το πιστωτικό ίδρυμα δεν πρόκειται να χορηγήσει ποτέ κάποιο πιστωτικό «προϊόν» στον οφειλέτη, αλλά το, κυριότερο, δεν προβλέπεται στο σχέδιο Νόμου ποινή για τη μη διαγραφή από τις βάσεις δεδομένων «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» και πιστωτικών ιδρυμάτων.
Προτείνουμε να δοθεί μια ημερομηνία έναρξης διαπραγματεύσεων και ο δανειολήπτης που θα ανταποκριθεί, να προσφύγει στις Τράπεζες προς διευθέτηση. Αυτό αποτελεί ουσιαστικό μέτρο, δεδομένου ότι στο Ειρηνοδικείο δεν πρόκειται να πάει κανένας.
Ο Σύλλογός μας –Δανειοληπτών και Καταναλωτών– μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στην όλη διαδικασία, αφού η Βεβαίωση που χορηγεί στους δανειολήπτες –ύστερα από το σχετικό έλεγχο των στοιχείων τους- δίνει την πραγματική εικόνα της οικονομικής και περιουσιακής τους κατάστασης. Η Βεβαίωση αυτή μπορεί να αξιοποηθεί ουσιαστικά στο πρώτο στάδιο συζητήσεων δανειοληπτών και Τραπεζών.
Γραφω για πρωτη φορα.
Ειναι πολυ σοβαρη αυτη η προσπαθεια επικοινωνιας με τον κοσμο.Δεν σας κρυβω οτι ανηκω πιο αριστερα απο το ΠΑΣΟΚ.
Για να ξαναγινει Σοσιαλιστικο το ΠΑΣΟΚ, πρεπει να βρεθουν κι αλλοι τροποι να συμμετεχει ο κοσμος στις πολιτικες κατευθυνσεις και πρακτικες.
Ειμαι στο επάγγελμα Αστυνομικος και μαλιστα χαμηλοβαθμος.
Δεν προσδοκω τιποτα ρουσφετολογικο απλα ως πολιτης θελω να ειμαι ενεργος.
Επειδη δεν μπορουμε ολοι να ειμαστε ειδημονες επι παντος επιστητου, θελω μονο να σας ενημερωσω για κατι πολυ απλο που συμβαινει στην ΕΛ.ΑΣ και τυχον διορθωση αυτου θα εξοικονομησει περιπου 250 Αστυνομικους σε ολη την ελλαδα.
ΜΕΤΡΗΣΤΕ ΠΟΣΟΙ ΚΑΦΕΤΖΗΔΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΖΗΤΗΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΕΣΑΝ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ. ΔΕΙΤΕ ΣΕ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΕΠΙΜΑΧΕΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΤΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΑΝ. ΜΗΝ ΕΠΑΝΑΠΑΦΘΕΙΤΕ ΣΤΙΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΤΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΩΝ, ΖΗΤΗΣΤΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ, Ή ΣΤΕΙΛΤΕ ΝΑ ΤΑ ΔΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥΣ.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΞΕΤΡΥΠΩΜΑ.
Παρακαλω για να μην υπαρχει σχολιο το οποιο ειναι εκτος θεματος στην δημοσια διαβουλευση, αν εσεις το κρινετε σωστο, μην το δημοσιευσετε. ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΛΕΤΕ ΜΙΑ ΣΑΦΗ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΕΛ. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΤΕ ΤΟ ΜΟΥ ΣΤΟ MAIL ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ ΘΑ ΣΑΣ ΓΡΑΦΩ ΤΑ ΚΑΚΩΣ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗΣ.
Δημήτρη SOS,
Επειδή αναφέρεσαι στην ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗ ΟΦΕΙΛΩΝ:
Η ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗ ΟΦΕΙΛΩΝ είναι το 1ο στάδιο προς την χρεωκοπία και δεν καλύπτεται καθόλου από το παρόν νομοσχέδιο.
Το επόμενο στάδιο (2ο) είναι η ΠΑΡΟΧΗ ΠΙΣΤΩΤΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ και η ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗΣ ΟΦΕΙΛΩΝ και καλύπτεται.
Το 3ο και τελικό στάδιο είναι η ΠΤΩΧΕΥΣΗ αυτή καθ’ αυτή που επίσης καλύπτεται.
Στην Ελλάδα νομοθετική ρύθμιση για το 2ο και 3ο στάδιο για τους καταναλωτές και τους μη-εμπόρους επαγγελματίες ουδέποτε είχαμε.
Στην Γερμανία απέκτησαν το 1999 και αυτό, με μικροπαραλλαγές ακολουθεί το παρόν σχέδιο νόμου. Δηλ., με 11 χρόνια υστέρηση, ακολουθούμε τους Γερμανούς.
Στις ΗΠΑ, νομοθετική ρύθμιση για την πτώχευση καταναλωτών υπήρχε «από αμνημονεύτων χρόνων», ήδη από τον πρώτο «Πτωχευτικό Κώδικα» των ΗΠΑ (Bankruptcy Act) του 1898.
Σχετικά με τη ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗ ΟΦΕΙΛΩΝ, αλλά και τα άλλα στάδια, μπορείς να δεις το site Bankruptcy America http://www.bankruptcy-america.com που έχω ήδη παραθέσει. Εκεί αναφέρονται τα τρία στάδια «οικονομικής ασθένειας» και τα φάρμακα, από τη συσσώρευση οφειλών (Debt Consolidation) που είναι για τις ελαφρύτερες περιπτώσεις, μέχρι την πτώχευση (Bankruptcy), που είναι πλέον για το τερματικό στάδιο.
Η Αμερικανική και Γερμανική νομοθετική ρύθμιση για το 2ο στάδιο (της παροχής συμβουλών και κατάρτισης σχεδίου διαχείρισης των οφειλών – Debt Management Plan το λένε οι Αμερικανοί) είναι παρόμοια. Οι Αμερικανοί έχουν ιδιωτικές εταιρείες παροχής πιστωτικών συμβουλευτικών υπηρεσιών για να σε βοηθήσουν να αντιμετωπίσεις το χρέος. Αυτές οι ίδιες εταιρείες ασχολούνται και με τη σύνταξη του σχεδίου διαχείρισης των οφειλών. Η διάρκεια του πλάνου είναι 5 χρόνια. Στη Γερμανία, ο Πτωχευτικός Κώδικας καταλίπει την επιλογή των κατάλληλων προσώπων και υπηρεσιών προς συμβουλευτικές υπηρεσίες και κατάρτιση του σχεδίου στα κρατίδια. Π.χ. στη Βαυαρία είναι η τοπική κυβέρνηση που δίνει την έγκριση σε υπηρεσίες συμβουλών προς οφειλέτες προς αυτό το σκοπό (αλλά υπάρχουν και σχετικές κρατικές υπηρεσίες). Η μόνη διαφορά με ΗΠΑ είναι ότι στη Γερμανία (π.χ. Βαυαρία), κατάλληλα πρόσωπα θεωρούνται και οι δικηγόροι και οι συμβολαιογράφοι. Γενικά, η Ηπειρωτική Ευρώπη είναι πιο «νομικά προσανατολισμένη». Όμως, υπάρχει και το ορθό επιχείρημα ότι με τις νομικές τους γνώσεις και εμπειρία στο πτωχευτικό, τραπεζικό κ.λπ. δίκαιο μπορούν να δώσουν καλές συμβουλές, καθώς και είναι καλοί στη σύνταξη των σχεδίων, εγγράφων κ.λπ. Το Ελληνικό σχέδιο νόμου επέλέξε «τον Συνήγορο του Καταναλωτή, τις Ενώσεις Καταναλωτών, τους δικηγόρους ή άλλου δημόσιου ή ιδιωτικού φορέα που συντρέχουν τους καταναλωτές σε ζητήματα υπερχρέωσης», δηλ. άφησε έξω τους συμβολαιογράφους και έβαλε μέσα (πιθανόν – δεν κοίταξα μία-μία τις υπηρεσίες) και τον Συνήγορο και τις Ενώσεις Καταναλωτών, εν σχέσει με τη Βαυαρία τουλάχιστον που κοίταξα.
Όσον αφορά ειδικά τη ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗ ΟΦΕΙΛΩΝ (δηλ. το 1ο στάδιο – το «απλό») που σε ενδιαφέρει, το ανωτέρω Αμερικανικό site αναφέρει:
«ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗ ΟΦΕΙΛΩΝ είναι το να πάρεις ένα και μόνο δάνειο για να αντικαταστήσεις πολλά δάνεια χωρίς ασφάλεια, όπως π.χ. υπόλοιπα πιστωτικών καρτών. Αν πληροίς τα κριτήρια για δάνειο συσσώρευσης οφειλών (debt consolidation loan), αυτό θα μπορούσε να περικόψει τα επιτοκιακά σου κόστα και να απλοποιήσει τις μηναίες σου πληρωμές, βοηθώντας σε να ελέγξεις τα οικονομικά σου.
Με ένα δάνειο συσσώρευσης οφειλών, θα είσαι εις θέσιν να διατηρήσεις σταθερή ή και να βελτιώσεις την πιστωτική σου αξιολόγηση (credit rating) και να αποφύγεις την πτώχευση, χωρίς την ανάγκη για πιστωτική συμβουλευτική.»
Η πιστωτική συμβουλευτική («το Σχέδιο») και η Πτώχευση είναι τα βήματα 2 και 3 και γι’ αυτά χρειάζεται να υπαχθείς σ’ αυτόν εδώ το νόμο (άμα γίνει νόμος τέλος πάντων). Για το βήμα της ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗΣ ΟΦΕΙΛΩΝ, παρέλκει κατ’ εμέ νομοθετική ρύθμιση. Ας με διορθώσει κάποιος, αν στο εξωτερικό υπάρχει νομοθετική ρύθμιση του Debt Consolidation.
1β. Ο χρόνος είναι πολύ μικρός, τουλάχιστον 15- 20 ημέρες.
Οι χρεώσεις και οι πιστώσεις πρέπει να φαίνονται αναλυτικά και χρονολογικά και όχι υπό μορφή βεβαιώσεως που δίνονται σήμερα « αυτό είναι το κεφάλαιο αυτοί οι τόκοι αυτά τα έξοδα ». με αυτόν τον τρόπο θα φανούν οι ανατοκισμοί και τα υπέρογκα δικαστικά έξοδα.
Επίσης πρέπει να ορίσετε εάν πρέπει να καταβάλουν αντίτιμο για να πάρουν τα έγγραφα και ποιο , διότι σήμερα κάθε τράπεζα ζητάει ότι θέλει.
4. Εάν έπέλθει ο συμβιβασμός με τους πιστωτές τότε αυτοδικαίως πρέπει να απαλάσσεται και να διαγράφεται από την Τειρεσία ΑΕ και ο εγγυητής.
9β. Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι περισσότερες τράπεζες έχουν πουλήσει μεγάλα πακέτα με τεράστιες εκπτώσεις πάνω από 60% σε εισπρακτικές εταιρίες. «Η Εθνική Τράπεζα, ακολουθώντας πρακτική ευρέως διαδεδομένη διεθνώς και με προηγούμενα και στη χώρα μας, εξέτασε το ενδεχόμενο εκχώρησης απαιτήσεων από πιστωτικές κάρτες και καταναλωτικά δάνεια που είχαν περιέλθει σε οριστική καθυστέρηση πριν από την 31/12/2006, στο πλαίσιο των διατάξεων του νόμου 3156/2003 για την τιτλοποίηση απαιτήσεων».
9γ. Να προστεθεί παράγραφος που να εξετάζονται με τι κριτήρια δόθηκαν τα δάνεια και εάν δεν υπήρχαν οι προϋποθέσεις να διαγράφονται αυτόματα, διότι πριν μερικά χρόνια οι τράπεζες έδιναν τα δάνεια στο πεζόδρομο της Βουκουρεστίου μόνο με την ταυτότητά σου , διότι έπρεπε να πάρουν mponus τα στελέχη και δεν τους ένοιαζε ποιοι τα παίρνουν, σήμερα επικαλούνται ότι λόγω επισφαλειών κρατάνε ψηλά τα επιτόκια.
Επανέρχομαι διότι σήμερα ακούσαμε πολλά π.χ. αυτοκίνητα – φόρος στα καύσιμα κτλ ( δηλ. πληρώνει ο συνήθης ύποπτος , ο ΜΙΣΘΩΤΟΣ ) .
Εύχομαι να μην έχει την ίδια τύχη και αυτό το νομοσχέδιο ( ΞΕΡΩ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ , ο κωστάκης κατέστρεψε την Ελλάδα και την ΝΔ ) .
Κυρία Κατσέλη , όλοι οι άνθρωποι έχουν μια αξιοπρέπεια , δεν πιστεύω ότι δανείζεται το σύνολο του πληθυσμού για ταξίδια κτλ όπως αναφέρθηκε σε προηγούμενα άρθρα (υπάρχουν πάντα εξαιρέσεις ) .
Με τρεις κινήσεις απλές πιστεύω ότι θα επιτύχετε τον στόχο σας :
1. Απλούστευση διαδικασιών .
2. Εξωδικαστική λύση .
3. Ρύθμιση .
Εγώ από το 90 ψηφίζω ΝΔ φέτος μαζί με πολλούς άλλους (10%) είπαμε να σας στηρίξουμε γιατί με τα όσα λέγατε δώσατε ελπίδα ,σας παρακαλώ μην μας πάρετε την ελπίδα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα . Οι τράπεζες κλέβουν και το ξέρουν όλοι , είναι ώρα να βοηθήσουν τους Έλληνες .
ΝΑ είστε καλά .
ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΠΟΛΥΠΛΟΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΑΥΤΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΘΑ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ..
ΕΔΩ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΟΦΕΙΛΕΤΩΝ
1. ΟΦΕΙΛΕΤΕΣ ΜΕ ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΑ ΑΡΚΕΤΩΝ ΜΗΝΩΝ ΜΕ ΕΞΩΔΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
2. ΟΦΕΙΛΕΤΕΣ ΜΕ ΑΙΤΗΣΗ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΟΦΕΙΛΩΝ ΑΛΛΑ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΠΛΗΡΩΜΩΝ
3. ΟΦΕΙΛΕΤΕΣ ΜΕ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ
4. ΟΦΕΙΛΕΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ
5. ΟΦΕΙΛΕΤΕΣ ΥΨΗΛΩΝ ΠΟΣΩΝ ΚΑΙ ΟΦΕΙΛΕΤΕΣ ΜΙΚΡΩΝ ΠΟΣΩΝ.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ;Η ΙΔΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΡΥΘΜΙΣΗΣ
ΜΕ ΑΠΛΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΝΑΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΟΦΕΙΛΩΝ ΣΕ 1 Ή 2 ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΥΠΟΘΗΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΟΦΕΙΛΩΝ ΜΕ ΡΕΥΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΑΞΙΑ 80% ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΟΦΕΙΛΩΝ ΜΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΧΑΡΙΤΟΣ …ΠΑΓΩΜΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΓΙΑ 2-3 ΧΡΟΝΙΑ – ΧΑΜΗΛΟ ΕΠΙΤΟΚΙΟ 3,5- 6% .. ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ .
ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ : ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΟΦΕΙΛΕΣ 500.000,00 ΕΥΡΏ (ΥΠΟΘΗΚΗ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΑΞΙΑΣ 800.000,00) ΑΝ Η ΔΟΣΗ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ ΕΙΝΑΙ 2500,00 ΕΥΡΏ Χ 12 ΜΗΝΕΣ Χ 25 ΧΡΟΝΙΑ = 750.000,00 ευρώ.
ΝΑ ΜΠΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΟΤΙ ΤΟ ΟΦΕΙΛΩΜΕΝΟ ΔΑΝΕΙΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΥΞΗΘΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 50% Ή 60% ΤΟΥ ΑΡΧΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΝΙΓΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΑΛΙ…
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΜΗΝΕΣ ΙΣΩΣ ,ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΡΟΝΟΒΟΡΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ, ΒΕΒΑΙΩΣΕΙΣ,ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΡΕΞΙΜΟ ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΕΞΟΔΑ ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΛΥΦΘΟΥΝ ΟΙ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΕΣ ΑΠΟ ΕΞΩΔΙΚΑ ΚΑΙ ΠΙΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ;
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΔΕΝ ΤΟ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ;
ΤΕΛΙΚΑ ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΑΠΕΥΘΥΝΕΣΤΕ;….
ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙ ΤΡΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ …
ΑΣ ΜΗ ΘΡΥΝΗΣΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΘΥΜΑΤΑ …
Αναφέρετε:
«1. Για την έναρξη της διαδικασίας απαλλαγής από τα χρέη ο οφειλέτης καταθέτει αίτηση στον γραμματέα του κατά τόπον αρμόδιου, σύμφωνα με το προηγούμενο άρθρο Ειρηνοδικείου. Με την αίτηση ή εντός δεκαπέντε (15) ημερών από την υποβολή της ο οφειλέτης προσκομίζει:
«Βεβαίωση Συνηγόρου του Καταναλωτή, Ένωσης Καταναλωτών, δικηγόρου ή άλλου δημόσιου ή ιδιωτικού φορέα που συντρέχει τους καταναλωτές σε ζητήματα υπερχρέωσης, από την οποία να προκύπτει η πραγματοποίηση της προσπάθειας εξωδικαστικού συμβιβασμού του άρθρου 2 και η αποτυχία αυτής και στην οποία να εκτίθεται το σχέδιο συμβιβασμού καθώς και οι λόγοι της αποτυχίας του. Με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως εγκρίνονται οι αρμόδιοι για την παραπάνω δραστηριότητα φορείς.»
Δημιουργούνται λοιπόν οι εξής απορίες: Η βεβαίωση αυτή στην οποία αναφέρεστε εκδίδεται δωρεάν; Ποια θα είναι η αμοιβή ενός δικηγόρου για την έκδοση του σχετικού εντύπου; Ποια η αμοιβή του για την συμμετοχή του στην διαδικασία εξωδικαστικού συμβιβασμού; Ποια τα έξοδα εάν προσφύγουμε σε ένα σύνδεσμο καταναλωτών; Εάν προσφύγουμε στον συνήγορο καταναλωτή πόσος χρόνος θα απαιτηθεί γα τη διαδικασία; Η απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης με ποια κριτήρια θα εκδοθεί; Πως θα προστατευθούμε από συλλόγους καταναλωτών που είναι σφραγίδες ή που θα παρουσιασθούν ως φορείς; Θα συμπεριλάβει εκτός των συλλογικών φορέων και ατομικά δικηγόρους; Εταιρείες δικηγορικές; Οι λόγοι αποτυχίας θα έχουν συμφωνηθεί ή το δικαστήριο θα εξετάσει τους διαφορετικούς λόγους αποτυχίας που θα επικαλεσθεί ο δανειολήπτης και η τράπεζα; Για να επιτύχει ο συμβιβασμός ποιος θα εξετάσει εάν η Τράπεζα έχει καταχρηστικές χρεώσεις, δεδομένου ότι η Τράπεζα χρεώνει ότι θέλει και πάντα λέει ότι είναι νόμιμα; Ο ειρηνοδίκης εξάλλου δεν εξετάζει τους πραγματικούς ισχυρισμούς.
«Κατάσταση της υπάρχουσας περιουσίας και των εισοδημάτων του οφειλέτη από την εργασία του, κατάσταση των πιστωτών, με τα πλήρη στοιχεία και τις διευθύνσεις τους και των απαιτήσεών τους, κατά κεφάλαιο και τόκους και υπεύθυνη δήλωση του οφειλέτη για την ακρίβεια των παραπάνω στοιχείων. Σε περίπτωση που δεν περιληφθεί στην παραπάνω κατάσταση πιστωτής και αυτός δεν ενημερωθεί, η απαίτησή του δεν επηρεάζεται από την πορεία της παρούσας διαδικασίας. Τα πιστωτικά ιδρύματα υποχρεούνται εντός οκτώ εργασίμων ημερών από την κοινοποίηση σε αυτά αίτησης του οφειλέτη να παραδώσουν αναλυτική κατάσταση των οφειλών του σύμφωνα με τα παραπάνω.»
Γιατί δεν περιλαμβάνεται στο νόμο ότι τα εισοδήματα είναι αυτά που δηλώνονται στην εφορία καθώς και η περιουσία; Σε περίπτωση που ο δανειολήπτης ,μπροστά στην ανάγκη του να πετύχει διακανονισμό του δανείου, δηλώσει διαφορετικά εισοδήματα ή περιουσία από την εφορία, δεν θα αντιμετωπίσει μετά πρόστιμα από την εφορία τα οποία ,συν την επιβολή προστίμου για ψευδή δήλωση, υπάρχει περίπτωση να προσαυξηθούν αφού δεν θα έχει να πληρώσει μαζί με το πρόστιμο μέχρι 120% της συνολικής οφειλής; Και τότε εκτός της τοκογλυφίας των τραπεζών θα έχει να αντιμετωπίσει και την τοκογλυφία του κράτους; Όταν θα δώσει πλήρη κατάσταση των πιστωτών του και μάλιστα με υπεύθυνη δήλωση δεν θα υπολογισθεί ο τζίρος του από την εφορία; Δεν έχετε ακούσει ποτέ ότι ,ότι και να δηλώσει κάποιος στην εφορία, η εφορία τον θεωρεί εκ των προτέρων ψεύτη ,ιδίως στις μικρές εταιρείες ΟΕ, ΕΕ και ελεύθερους επαγγελματίες και κάθε φορά τους στέλνει σε διακανονισμό; Διορθώσατε τις εφορίες για να προτείνετε ένα τέτοιο μέτρο. Σταματήσατε τον χρηματισμό, τα φακελάκια και λοιπά ώστε να καλείται τους δανειολήπτες να τα δηλώσουν όλα σαν να τους λέτε ότι αυτά που δηλώνουν στην εφορία είναι ψεύτικα; ΄Η θα πρέπει να σφαγούμε πρώτα εμείς όλοι προτού τα διορθώσετε; Και εάν δεν παραδώσουν την κατάσταση τα πιστωτικά ιδρύματα μέσα σε οκτώ μέρες τι θα πάθουν ; Γιατί δεν προβλέπεται ποινή; Η κατάσταση που θα παραδώσει η Τράπεζα από ποιόν θα ελεγχθεί αφού ο ειρηνοδίκης δεν ανακατεύεται με τους πραγματικούς ισχυρισμούς;
«Σχέδιο διευθέτησης οφειλών, σύμφωνο με τα συμφέροντα των πιστωτών, την περιουσία, τα έσοδα και την οικογενειακή κατάσταση του οφειλέτη.»
Το σχέδιο δηλαδή μας λέτε θα είναι σύμφωνο με τα συμφέροντα των τραπεζών, των εισπρακτικών εταιρειών, των πανωτοκίων, τον τόκων υπερημερίας, των εξόδων φακέλου, των δικαστικών εξόδων και των συμφερόντων του οφειλέτη και της οικογενειακής του καταστάσεως. Μόνο κάποιος που προσπαθεί να πιαστεί από τα μαλλιά του θα σας πιστέψει, δηλαδή κάποιος που βρίσκεται σε απόγνωση και δεν σκέπτεται.
Αναφέρετε:
«2. Σε περίπτωση μη υποβολής των απαιτούμενων στοιχείων, το δικαστήριο διατάσσει την υποβολή τους εντός ενός μηνός, μετά την άπρακτη πάροδο του οποίου η αίτηση θεωρείται ανακληθείσα.»
Εδώ μπορεί να την σταματήσει άμα νευριάσουμε για την ανάκληση θα στεναχωρηθούμε. Και φυσικό είναι να ρωτήσει κανείς. Αν την ανακαλέσει λόγου λάθους ας πούμε τι κάνουμε ,δεν έχουμε προσφυγή; Εναντίον της λάθος αποφάσεως του ειρηνοδίκου τι κάνουμε; Γιατί δεν αναφέρετε τίποτα. περί τούτου. Το ξεχάσατε; Δεν κάνουν λάθη οι ειρηνοδίκες; Εξαφανίζετε έτσι ένα δικαίωμά μας; Μήπως τελικά δεν είναι δικαίωμα;
Αναφέρετε:
«3. Η διαδικασία εξέτασης της αιτήσεως ρύθμισης ή απαλλαγής από τα χρέη σύμφωνα με το άρθρο 5 του παρόντος νόμου αναστέλλεται μέχρι την έκδοση απόφασης από το δικαστήριο για την επιβεβαίωση του σχεδίου διευθέτησης των οφειλών. Η απόφαση αυτή εκδίδεται το αργότερο μέσα σε τέσσερις μήνες από την υποβολή της αίτησης, εκτός αν το δικαστήριο κρίνει, μετά από ακρόαση του οφειλέτη ότι το σχέδιο δεν πρόκειται να γίνει δεκτό, οπότε διατάσσει τη συνέχιση της διαδικασίας, μη εφαρμοζομένων στην περίπτωση αυτή των επόμενων παραγράφων του παρόντος άρθρου.»
Τι να κάνει ο οφειλέτης για να δεχθεί το σχέδιο διευθέτησης; Να δεχθεί το σύνολο της οφειλής του από μία τράπεζα η οποία δεν ελέγχεται ως προς τις χρεώσεις της; Στην οποία ουδείς έλεγχος γίνεται προηγουμένως για να εξετασθεί αν οι χρεώσεις της είναι απλά σύννομες; Οπότε θα πηγαίνει από τετράμηνο σε τετράμηνο εκτός αν η τράπεζα αποφασίσει ότι εκεί που δεν θα πάρει τίποτα ας μειώσει λίγο τις απαιτήσεις της. Αν δεν το κάνει η υπόθεση θα τρέχει στα τέρμηνα. Γιατί δεν βάζετε μία απλή διαταξούλα η οποία θα λέει ότι το ύψος της χρεώσεως της τράπεζας ελέγχεται από κάποιο αντικειμενικό όργανο. Θα μου πείτε που να το βρείτε. Σωστά. Θα μπορούσατε να το δημιουργήσετε, αλλά να μην κουράζεστε να σχεδιάζετε καινούργια πράγματα.
Αναφέρετε:
«4. Ο οφειλέτης κοινοποιεί αντίγραφα της αίτησης, της κατάστασης της υπάρχουσας περιουσίας και των εισοδημάτων του οφειλέτη και του σχεδίου διευθέτησης των οφειλών στους πιστωτές, με την πρόσκληση του δικαστηρίου να λάβουν θέση εντός αποκλειστικής προθεσμίας ενός μηνός για το προτεινόμενο σχέδιο διευθέτησης των οφειλών. Εφόσον συντρέχουν στο πρόσωπο του οφειλέτη οι προϋποθέσεις της πρώτης παραγράφου του άρθρου 194 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας ο αρμόδιος Ειρηνοδίκης μπορεί να αναθέσει την κοινοποίηση των παραπάνω εγγράφων στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή του Υπουργείου Ανάπτυξης. Από την κοινοποίηση της αίτησης αναστέλλονται αυτοδικαίως όλα τα ατομικά καταδιωκτικά μέτρα των πιστωτών κατά του οφειλέτη προς ικανοποίηση ή εκπλήρωση των απαιτήσεών τους. Οι πιστωτές μπορούν να συμφωνήσουν ή να διαφωνήσουν ή να προτείνουν τροποποιήσεις του σχεδίου. Με την πάροδο απράκτου της προθεσμίας αυτής, τεκμαίρεται ότι ο πιστωτής συμφωνεί με το σχέδιο ρύθμισης των οφειλών. Στην πρόσκληση γίνεται μνεία για τη συνέπεια αυτή.»
Η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή είναι έτοιμη να δεχθεί τέτοια πληθώρα εγγράφων. Και τι σημαίνει κοινοποίηση; Απλή διεκπεραίωση; Πόσος είναι ο χρόνος για τη διαδικασία αυτή; Ο οφειλέτης κατά την κοινοποίηση πώς εξασφαλίζεται έναντι της στρεψοδικίας των πιστωτών. Πως θα κρίνετε η βεβαιότητα της κοινοποίησης; Με την σφραγίδα του ταχυδρομείου; Θα τα κοινοποιήσει με δικαστικό επιμελητή μέσω δικηγόρου; Άλλα έξοδα δηλαδή; (100 ευρώ θέλει η κοινοποίηση με δικαστικό επιμελητή χώρια ο δικηγόρος). Και εάν το δεχθούν με αυτά και με αυτά, εντάξει. Αλλά εάν προτείνουν νέα ρύθμιση άντε πάλι από την αρχή; Πόσο χρόνο μπορεί να διαρκέσει αυτή η νέα διαδικασία. Ξανά ειρηνοδικείο, ξανά προθεσμίες, ξανά κοινοποιήσεις; Και εάν πάλι δεν δεχθούν την νέα ρύθμιση; Μια φορά μπορεί να γίνει αυτό; Πολλές φορές; Γιατί δεν αναφέρεται; Είναι μυστικό;
Αναφέρετε:
«5. Μετά την πάροδο της μηνιαίας προθεσμίας αξιολόγησης της προηγούμενης παραγράφου, ο οφειλέτης μπορεί, εντός αποκλειστικής προθεσμίας που τάσσει το δικαστήριο, να επιφέρει μεταβολές στο αρχικό σχέδιο, προκειμένου να επιτευχθεί ομοφωνία όλων των πιστωτών. Οι πιστωτές ενημερώνονται για τις παραπάνω μεταβολές και καλούνται να λάβουν θέση επί του σχεδίου, όπως πλέον διαμορφώνεται. Η παράγραφος 4 εφαρμόζεται αναλόγως.»
Καλά αυτός ο οφειλέτης πρέπει να είναι δικηγόρος εξειδικευμένος στο εμπορικό δίκαιο άλλο πράγμα. Θα επιφέρει μεταβολές στο αρχικό σχέδιο. Μωρέ μπράβο του. Και επειδή δεν μπορεί θα προσφύγει σε δικηγόρο. Μήπως οι δικηγόροι λέω μήπως κάτι «κακοί» δικηγόροι, γιατί θα υπάρχουν δεν θα υπάρχουν κακοί, έρθουν σε συμφωνία με τις τράπεζες στην επαρχία όλοι γνωρίζονται, -στην Αθήνα οι οφειλέτες δεν γνωρίζουν ποιους γνωρίζουν οι δικηγόροι- και συμφωνήσουν να πιούν το υπόλοιπο αίματάκι μας; Λέω μήπως. ΄Η θα είναι όλοι οι δικηγόροι ηθικοί αγγελικά πλασμένοι; Θα πείτε ας πρόσεχες. Μα ο σκοπός μιας σοσιαλιστικής κυβέρνησης είναι να απαλλάξει τον απλό λαό από τα τερτίπια; ΄Ετσι δεν είναι; Ενώ εσείς απλά οργανώνετε τα τερτίπια.
Αναφέρετε:
«6. Αν κανένας πιστωτής δεν προβάλει αντιρρήσεις στο σχέδιο ρύθμισης ή αν συγκατατεθούν όλοι σε αυτό, θεωρείται ότι ο συμβιβασμός έχει γίνει αποδεκτός. Το δικαστήριο επιβεβαιώνει το παραπάνω με απόφαση του, οπότε η αίτηση για την απαλλαγή από τα χρέη θεωρείται ανακληθείσα.»
΄Εχετε ακούσει για μεταχρονολογημένες επιταγές; Δεν μπορεί θα έχετε ακούσει. Τακτοποιείτε λοιπόν το χρέος και μετά ένα εξάμηνο παρουσιάζετε μια οφειλή η οποία κατά τον πιστωτή δολίως παρουσιάζετε ότι δημιουργήθηκε μετά την διευθέτηση. Τι γίνεται τότε; Γιατί δεν εισάγετε μία διάταξη για μεταχρονολογημένες επιταγές. Θα μου πείτε δεν μπορείτε να τα τακτοποιήσετε όλα. Μα για αυτό γίνατε κυβέρνηση για να τα τακτοποιήσετε και εμείς να διαβάζουμε τα αριστουργήματά σας.
Αναφέρετε:
«7. Σε περίπτωση μη ένταξης στο σχέδιο διευθέτησης των οφειλών απαίτησης πιστωτή στον οποίο κοινοποιήθηκε το σχέδιο, η απαίτηση θεωρείται αποσβεσθείσα αν ο πιστωτής δεν αναγγείλει και αυτή την απαίτηση εντός της προθεσμίας της παραγράφου 4.»
Ισχύει ότι και πιο πάνω. Αλλά εάν ο πιστωτής είναι στο νοσοκομείο και δεν μπορεί να το μάθει; Θα πρέπει να είναι σε δημόσιο νοσοκομείο σε κλινική σε ιδιωτικό για να θεωρείται ως επαρκής λόγος για την μη γνώση της διευθέτησης; Οφείλει ο πιστωτής όταν του κοινοποιηθεί να είναι εδώ; Και εάν λείπει σε ταξίδι για εμπορικές δουλειές στην Αλάσκα; Πόσο καιρό δικαιούται να λείπει; Θεωρείται λοιπόν ή είναι αποσβεσθείσα. Προσβάλετε αυτή η θεώρηση. Και για ποιους λόγους μπορεί να προσβληθεί; Πολλά μυστικά μαζεύονται.
Αναφέρετε:
«8. Αν συγκατατίθενται στο σχέδιο περισσότεροι από τους μισούς πιστωτές, με απαιτήσεις που υπερβαίνουν το ήμισυ του συνολικού ποσού των απαιτήσεων, το πτωχευτικό δικαστήριο, μετά από αίτηση του οφειλέτη ή κάποιου από τους πιστωτές, υποκαθιστά τη συγκατάθεση πιστωτή που αντιτίθεται στο συμβιβασμό, αφού προηγηθεί ακρόαση αυτού, στην οποία εκθέτει τους λόγους για τους οποίους αρνείται να συγκατατεθεί. Στην περίπτωση αυτή θεωρείται ότι επήλθε ο συμβιβασμός και η αίτηση για την απαλλαγή από τα χρέη θεωρείται ομοίως ανακληθείσα.»
΄Ομορφα. Πόσες φορές μπορεί να κληθεί για ακρόαση και να μην παρουσιασθεί για λόγους ανωτέρας βίας; Μία και τέλειωσε; Δύο; Τρείς; Είναι υποχρεωμένος να ορίσει πληρεξούσιο; Οι παρακάτω λόγοι δείχνουν ότι απλά τακτοποιείται ορισμένες εκκρεμότητες. Πολλοί πιστεύουν των τραπεζών, ο χρόνος θα δείξει. Και τέλος αυτή η απόφαση των Υπουργών σε πόσο χρόνο θα εκδοθεί μετά την δημοσίευση του νόμου. Εδώ ο κόσμος καίγεται και εσείς δεν ορίζεται απλά ένα χρόνο περιοριστικό για την έκδοση της απόφασης. Όσο για το υπόλοιπο άρθρο και το επόμενο όλα έχουν την ευτυχή κατάληξη. Αυτήν που τονίζετε: «Μη τήρηση των υποχρεώσεων της παρούσας παραγράφου επιτρέπει στον πιστωτή την έναρξη διαδικασιών αναγκαστικής εκτέλεσης.» Προτείνω δε συμπληρωματικά να θεωρείτε ρευστοποιήσιμη και η οικοσκευή, κατσαρόλες, τεντζερέδες, καφετιέρες και μηχανικά αυτοκινητάκια παιχνίδια.
Είναι αδύνατο κάποιος να ασχολείται μέχρι τέλους με τέτοια νομοθετήματα χωρίς να τον καταλάβει κάτι σαν κατάθλιψη. Απλά επειδή διστάζετε ή δεν θέλετε να πάρετε μια πολιτική απόφαση για ρύθμιση ζητάτε ουσιαστικά να υποκατασταθείτε σε αυτή την απόφαση από τα δικαστήρια και ποια δικαστήρια, τα ειρηνοδικεία, αντί τα πρωτοδικεία και μάλιστα πολυμελή που εξετάζουν το πτωχευτικό δίκαιο, χωρίς να αλλάζετε επί της ουσίας τίποτα προς όφελος των δανειοληπτών. Απλά εκεί που οι Τράπεζες δεν θα εισέπρατταν τίποτα τώρα με τη βοήθειά σας κάποιος ίσως στυφτεί για να δώσει κάτι. Κρίμα. Επίσης θα ήταν καλό να καλέσετε δύο ικανούς δικηγόρους και να κάνετε μια προσομοίωση της διαδικασίας για να δείτε τι ακριβώς δημιουργείτε. Τότε θα έχετε μια ακριβή εντύπωση του τι πρόκειται να υποστεί ένας δανειολήπτης και μάλιστα σε δυσχερή οικονομική θέση. Να συγκρίνεται αυτό με την υπάρχουσα κατάσταση και πιστεύω τότε θα τροποποιήσετε πλήθος διατάξεων.
Συμφωνώ με την πρόβλεψη για δυνατότητα χορήγησης της «βεβαίωσης» και από τις Νομαρχίες της χώρας μας μέσω των Επιτροπών Φιλικού Διακανονισμού που λειτουργούν σε αυτές. Όπως έμαθα, αυτές εποπτεύονται από το Συνήγορο του Καταναλωτή που είναι Ανεξάρτητη Αρχή και άρα έγκυρος φορέας για τη χορήγηση αυτών των βεβαιώσεων.Ωστόσο, ο Συνήγορος του Καταναλωτή λειτουργεί στην Αθήνα κι εμείς που μένουμε στην επαρχία θέλουμε να υπάρχει και η δυνατότητα να μπορούμε να απευθυνθούμε σε υπηρεσία κοντά μας. Θα πρέπει να προστεθεί ρητά η σχετική πρόβλεψη όπως επισήμανε και ο «Γιώργος από Χανιά». Διότι Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα.
Σε ότι αφορά τη χορήγηση βεβαιώσεων από το Συνήγορο Καταναλωτή, Ενώσεις Καταναλωτών κ.λπ., όπως προβλέπεται στην περ. α της παρ. 1 του άρθρου 4, προτείνουμε τη χορήγηση βεβαιώσεων και από της Ε.Σ.Α.μεΑ. και τους Φορείς – Μέλη της για τους παρακάτω λόγους:
α) τα άτομα με αναπηρία ανήκουν στις οργανώσεις του αναπηρικού κινήματος, οι οποίες έχουν σαφή γνώση και εμπειρία επί των γενικών και ειδικών θεμάτων που αφορούν στην αναπηρία,
β) στην παρούσα χρονική περίοδο η Ε.Σ.Α.μεΑ. έχει εμπλακεί σε περιπτώσεις εξωδικαστικών συμβιβασμών μεταξύ των οφειλετών, οι οποίοι είναι είτε οι ίδιοι άτομα με αναπηρία είτε γονείς ατόμων με βαριά αναπηρία, και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων,
γ) ο υποστηρικτικός και συμβουλευτικός ρόλος των οργανώσεων των ατόμων με αναπηρία έχει αναγνωριστεί, τόσο από την Πολιτεία, όσο και από τα ίδια τα άτομα με αναπηρία.
H ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΝΚΑ (Ν.ΙΝΚΑ) για το ΑΡΘΡΟ 4
ΑΡΘΡΟ 3 (4)
Σ.σ Στο άρθρο αυτό επιχειρούμε την απλούστευση των διαδικασιών με την συγχώνευση τους σε μία κύρια διαδικασία διαβούλευσης, η οποία λαμβάνει χώρα μετά την αίτηση (προστατεύεται έτσι και ο αιτών – οφειλέτης) και μία κύρια διαδικασία δικαστικής κρίσης. Εκμηδενίζουμε την γραφειοκρατία, μειώνουμε το κόστος και τις διαδικασίες για όλους, χωρίς να αφαιρούνται δικαιώματα από κανένα. Το κέρδος από την άποψη του χρόνου και του κόστους (και για το Δημόσιο) είναι σημαντικότατο. Αλλωστε μην ξεχνάμε ότι τα Δικαστήρια δύσκολα θα έχουν τις ουσιαστικές δυνατότητες να εξυπηρετήσουν είτε προδικαστικά είτε κατά την κύρια διαδικασία και σε σύντομο χρόνο τις προβλεπόμενες διαδικασίες που είναι πολυδαίδαλες και χρονοβόρες.
Είναι κρίμα χιλιάδες άνθρωποι σε όλη την χώρα να διαθέσουν τόσες πολλές ώρες για διαδικασίες που μπορούν να απλουστευτούν.
Τι προτείνουμε:
1. Για την έναρξη της διαδικασίας απαλλαγής από τα χρέη ο οφειλέτης καταθέτει αίτηση στον γραμματέα του κατά τόπον αρμόδιου, σύμφωνα με το προηγούμενο άρθρο Ειρηνοδικείου. Η αίτηση πρέπει υποχρεωτικά να περιέχει:
α) Αναφορά στις γενικές προϋποθέσεις εφαρμογής του νόμου αυτού στο πρόσωπό του, όπως ορίζονται στο άρθρο 1 του παρόντος.
β) Σαφή και αναλυτική αναφορά της υπάρχουσας περιουσίας και των εισοδημάτων του οφειλέτη. {από την εργασία του, σ.σ. το νομοσχέδιο δεν αφορά μόνο εργαζόμενους και συνεπώς η φράση «από την εργασία» του πρέπει κατά τη γνώμη μας να απαλειφθεί.}. Στην αναφορά αυτή δεν περιλαμβάνονται τα απαραίτητα για την αξιοπρεπή διαβίωση του ιδίου και της οικογενείας του κινητά περιουσιακά στοιχεία που ευρίσκονται στην οικία του, ακόμα και εάν αυτά δύνανται να κατασχεθούν κατά τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.
Σ.σ. Κατά τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας μπορούν να κατασχεθούν πράγματα τα οποία είναι στοιχειωδώς απαραίτητα για τον σύγχρονο άνθρωπο όπως η τηλεόραση, το ψυγείο, ο καναπές κλπ… . Αυτά δεν πρέπει να έχει την υποχρέωση να τα δηλώσει ο οφειλέτης.
γ) Κατάσταση των πιστωτών με τα πλήρη στοιχεία και τις διευθύνσεις τους και των απαιτήσεών τους, κατά αιτία κεφάλαιο, τόκους, έξοδα και λοιπές δαπάνες με τις οποίες έχει επιβαρυνθεί ο οφειλέτης. Τα πιστωτικά ιδρύματα υποχρεούνται εντός οκτώ εργασίμων ημερών από την κοινοποίηση σε αυτά αίτησης του οφειλέτη να του παραδώσουν πλήρη αναλυτική κατάσταση των οφειλών του διαχωρισμένες σύμφωνα με τα παραπάνω, από την οποία να προκύπτει ξεχωριστά και σε ειδική στήλη κάθε χρέωση κεφαλαίου, τόκων, εξόδων και δαπανών, οι καταβολές του οφειλέτη και το σύνολο αυτών.
Σ.σ. Είναι αναγκαίο για να υπάρχει σαφής εικόνα (ακόμα και στατιστικής χρήσης) προκειμένου να διευκολυνθεί το Δικαστήριο στην κρίση του. Εννοούμε και το προτείνουμε κατωτέρω ότι πρέπει να τυγχάνει διαφορετικής αντιμετώπισης π.χ. ο κάτοχος πιστωτικής κάρτας που έχει χρεώσεις κεφαλαίου 3.500 Ευρώ, έχει καταβάλλει 4.000 Ευρώ και εξακολουθεί να οφείλει λόγω υπέρμετρης αισχροκερδούς τοκοφορίας (το φαινόμενο είναι συχνότατο).
δ) Σχέδιο διευθέτησης οφειλών, σύμφωνο με {τα συμφέροντα των πιστωτών}, την περιουσία, τα έσοδα και την οικογενειακή κατάσταση του οφειλέτη.
Τα «συμφέροντα των πιστωτών» ως προϋπόθεση παραδεκτού της αίτησης δεν μπορούν να υφίστανται.
Σ.σ Απλουστεύεται η διαδικασία και τα απαραίτητα στοιχεία που πριν αποτελούσαν τμήμα της δεύτερης σε σειρά συμβιβαστικής προσπάθειας αναφέρονται ήδη στην αίτηση προς το Δικαστήριο. Ετσι μπορεί να τα έχει υπόψη του και ο δικαστής εξαρχής.
2. Η αίτηση του πιστωτή υπέχει θέση και υπεύθυνης δήλωσής του προς την αρχή, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.1599/1984 για την ακρίβεια των στοιχείων της περιουσίας του.
Σ.σ. Γλυτώνουμε από ένα επιπλέον έγγραφο και την διαδικασία που αυτό συνεπάγεται.
3. Σε περίπτωση που δεν περιληφθεί στην παραπάνω κατάσταση πιστωτής και αυτός δεν ενημερωθεί, η απαίτησή του δεν επηρεάζεται από την πορεία της παρούσας διαδικασίας, μπορεί όμως ο οφειλέτης να υποβάλλει διακριτή αίτηση που να αφορά την αντίστοιχη οφειλή του προς τον πιστωτή αυτόν.
Θα παρουσιαστεί σίγουρα το φαινόμενο κάποιου πιστωτή που παραλήφθηκε. Ας υπάρχει συνεπώς η δυνατότητα νέας αίτησης για αυτόν.
4.
Σ.σ. Στην παράγραφο αυτή επιχειρείται και εκφράζεται η συγχώνευση της διαδικασίας διαβούλευσης και μάλιστα με μία μέθοδο απλή και σαφή που ήδη την γνωρίζουν οι δικηγόροι. Ετσι επιτυγχάνονται οι σκοποί του νόμου και καταργείται το πολυδαίδαλο καθεστώς που προβλέπει το νομοσχέδιο. Τηρούνται παράλληλα, οι βασικές αρχές του νομοσχεδίου.
α) Της εκδίκασης της αίτησης προηγείται υποχρεωτικά στάδιο απόπειρας συμβιβαστικής εξώδικης επίλυσης της διαφοράς, κατ’ ανάλογη εφαρμογή των οριζόμενων στο άρθρο 214Α του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, χωρίς την οποία είναι απαράδεκτη η συζήτηση της υπόθεσης από το Δικαστήριο.
β) Στο στάδιο απόπειρας συμβιβαστικής εξώδικης επίλυσης της διαφοράς ο οφειλέτης μπορεί αντί δικηγόρου να εκπροσωπείται από τον «Συνήγορο του Καταναλωτή, Ένωση Καταναλωτών, ή άλλο δημόσιο ή ιδιωτικό μη κερδοσκοπικό φορέα που συντρέχει τους καταναλωτές σε ζητήματα υπερχρέωσης. Με απόφαση του Υπουργού {Ανάπτυξης} Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως εγκρίνονται οι αρμόδιοι για την παραπάνω δραστηριότητα φορείς πέραν του Συνηγόρου του Καταναλωτή και των πιστοποιημένων ενώσεων καταναλωτών. Ο υπουργός Οικονομικών ορίζει με απόφασή του τη νόμιμη αμοιβή για τους δικηγόρους που θα παρίστανται στο σύνολο των διαδικασιών του νόμου αυτού. Πέραν της αμοιβής που ορίζεται με τον ανωτέρω τρόπο, ουδεμία περαιτέρω αμοιβή δύνανται να ζητήσουν τα εμπλεκόμενα στις διαδικασίες του νόμου αυτού, πρόσωπα και φορείς.
Σ.σ. Εξυπηρετείται και ο φόβος για υπέρογκα έξοδα και είναι πολλοί οι νέοι άνθρωποι κυρίως δικηγόροι που θα ασχοληθούν με μία αμοιβή π.χ. 200 Ευρώ για την διαβούλευση και 300 ή 400 Ευρώ για την εκδίκαση της υπόθεσης. Περαιτέρω αποφεύγεται η κερδοσκοπία κάποιων «οργανισμών» και φεύγει από πάνω τους η υποψία επαγγελματικής ενασχόλησης με το θέμα. Τέλος, για να εφαρμοστεί η μεσολάβηση εκ μέρους των ενώσεων καταναλωτών θα πρέπει να υπάρξει τροποποίηση των διατάξεων του Ν. 2251/1994.
γ) Κατά το στάδιο συμβιβαστικής εξώδικης επίλυσης της διαφοράς τα μέρη υποχρεούνται να παραστούν και να συντάξουν πρακτικό που να περιλαμβάνει συνοπτικά τις προτάσεις τους. Οι πιστωτές μπορούν να συμφωνήσουν ή να διαφωνήσουν ή να προτείνουν τροποποιήσεις του σχεδίου. Το πρακτικό αυτό υποχρεωτικά προσκομίζεται στο Δικαστήριο του παρόντος νόμου, το αργότερο μέχρι την συζήτηση της αίτησης του οφειλέτη. Σε περίπτωση απουσίας του πιστωτή κατά την απόπειρα συμβιβαστικής εξώδικης επίλυσης της διαφοράς τεκμαίρεται ότι αυτός συμφωνεί με την πρόταση του οφειλέτη. Στην πρόσκληση του εδαφίου α’ του παρούσας παραγράφου γίνεται μνεία για τη συνέπεια αυτή. Ο πιστωτής δύναται να αποδείξει ενώπιον του δικάζοντος την αίτηση Δικαστηρίου, ότι η απουσία του οφειλόταν σε λόγους ανωτέρας βίας, όποτε και με την αποδοχή της βασιμότητας των αιτιολογιών του από το Δικαστήριο, αίρεται και το ανωτέρω τεκμήριο.
Σ.σ Πρόκειται για συγκερασμό και σύμπτυξη διατάξεων που βρίσκονται στο νομοσχέδιο.
5. Από την κοινοποίηση της αίτησης και μέχρι την ολοκλήρωση των διαδικασιών και των καταβολών που προβλέπει ο παρών νόμος, αναστέλλονται αυτοδικαίως όλα τα ατομικά καταδιωκτικά μέτρα των πιστωτών κατά του οφειλέτη προς ικανοποίηση ή εκπλήρωση των απαιτήσεών τους. Από την αυτή ημερομηνία παύουν να εκτοκίζονται τα χρέη του οφειλέτη.
Σ.σ Πρόκειται επίσης για συγκερασμό και σύμπτυξη διατάξεων που βρίσκονται στο νομοσχέδιο.
6.
α. Αν κανένας πιστωτής δεν προβάλει αντιρρήσεις στο σχέδιο ρύθμισης που περιλαμβάνεται στην αίτηση ή αν συγκατατεθούν όλοι σε αυτό, θεωρείται ότι ο συμβιβασμός έχει γίνει αποδεκτός και καταρτίζεται πρακτικό συμβιβασμού. Το δικαστήριο επικυρώνει τον παραπάνω συμβιβασμό με την συνυπογραφή από τον προϊστάμενο του αρμοδίου Ειρηνοδικείου του πρακτικού συμβιβασμού, οπότε η αίτηση για την απαλλαγή από τα χρέη θεωρείται ανακληθείσα.
Σ.σ. Με την απλή προσυπογραφή από τον προϊστάμενο εξοικονομείται μία ακόμα διαδικασία: μία ακόμα δικάσιμος από το πινάκιο του Δικαστηρίου.
β) Σε περίπτωση αίτησης για την ρύθμιση περισσοτέρων της μίας απαιτήσεων έναντι περισσοτέρων δανειστών, καταρτίζεται ειδικό πρακτικό για την τυχόν συμβιβασθείσα απαίτηση και αυτή δεν εισάγεται προς εκδίκαση, αλλά το σχετικό πρακτικό επικυρώνεται ως στο ανωτέρω εδάφιο. Η συμβιβασθείσα με τον τρόπο αυτό απαίτηση λογίζεται στο σύνολο των απαιτήσεων και των πιστωτών κατά την εκδίκαση της αίτησης από το αρμόδιο Δικαστήριο. Παράσταση του ήδη συμβιβασθέντος διαδίκου-πιστωτή δεν απαιτείται, αλλά ο οφειλέτης έχει το βάρος να προσκομίσει στο Δικαστήριο που δικάζει την αίτησή του, νόμιμο αντίγραφο του επικυρωθέντος κατά τα ανωτέρω πρακτικού συμβιβασμού.
Σ.σ. Εχουμε και πάλι οικονομία της δίκης και σημαντική ελάφρυνση του κόστους, ιδίως για τους πιστωτές, που ωθούνται έτσι να συμφωνήσουν σε μία εξωδικαστική επίλυση της διαφοράς.
γ) Αλλως και σε περίπτωση μη εμφάνισης πιστωτή κατά την διαδικασία εξωδικαστικής επίλυσης της διαφοράς, το Δικαστήριο, δικάζοντας την αίτηση, αποφασίζει και εκδίδει απόφαση συμπεριλαμβάνοντας και την κατά τεκμήριο αποδοχή του σχεδίου από το απόντα κατά την προηγούμενη διαδικασία πιστωτή.
7. Οι πιστωτές δεν έχουν απαίτηση κατά του οφειλέτη για τα έξοδα και δαπάνες που υποβάλλονται με βάση το σχέδιο συμβιβασμού.
8. . Με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης και Διαφάνειας και Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως δύναται να εκδίδονται υποδείγματα των απαιτούμενων πιστοποιητικών, καταλόγων και σχεδίων διευθέτησης των οφειλών με σκοπό την απλοποίηση της διαδικασίας και τη διευκόλυνση της αξιοποίησής της.
ΕΛ. Ι. ΔΑ.
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ
Σωματείο αναγνωρισμένο με την υπ’ αριθμ. 1.209/2004 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών
—————–
ΔΙΔΟΤΟΥ 37, 3ος ορ. – ΑΘΗΝΑ 106 80
Τηλ: 210.3819927 – 3801423 Fax: 210.3633676 κιν: 6932.327362
Website: http://www.anastassakos.gr e-mail: sefis_a@otenet.gr
Αθήνα, 3η Νοεμβρίου 2009
Αξιότιμοι κύριοι,
Ονομάζομαι Πάρις Αναστασάκος είμαι δικηγόρος Αθηνών και νομικός σύμβουλος του ΕΛ.Ι.ΔΑ. [ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ]. Οι δέκα συνεργάτες του γραφείου μου και εγώ ειδικευόμαστε στα θέματα των πανωτοκίων και της προστασίας των δανειοληπτών από τις Τράπεζες.
Με την εμπειρία που έχουμε αποκτήσει από την εφαρμογή των προηγούμενων νομοθετικών παρεμβάσεων [άρθρο 30 ν.2789/2000, άρθρο 42 ν.2912/2001 και άρθρο 39 ν.3259/2004], τόσο για την οριστική διαγραφή των παράνομων επιβαρύνσεων, όσο και για το δικαίωμα τμηματικής αποπληρωμής όλων ανεξαιρέτως των παλαιών (ληξιπροθέσμων) οφειλών, έχουμε κωδικοποιήσει κάποιες διαπιστώσεις μας από την επεξεργασία της νέας Πρότασης για Σχέδιο Νόμου για τη Ρύθμιση των Χρεών των Υπερχρεωμένων Καταναλωτών. Ειδικότερα οι διαπιστώσεις μας κατ’ άρθρο έχουν ως εξής:
Άρθρο 4: [Σχέδιο Διευθέτησης Οφειλών]
§ 1α: Στα έγγραφα που πρέπει να προσκομίσει ο οφειλέτης στο αρμόδιο Ειρηνοδικείο συμπεριλαμβάνεται και μία Βεβαίωση Ένωσης Καταναλωτών περί της πραγματοποίησης της απόπειρας εξωδικαστικού συμβιβασμού και περί της περιγραφής των λόγων της αποτυχίας αυτού. Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι αυτή η Βεβαίωση θα έχει την ίδια ισχύ ανεξαρτήτως του αν η αποτυχία οφείλεται στη στάση των Τραπεζών ή του ιδίου του δανειολήπτη. (σενάριο πολύ πιθανό, αν αναλογιστεί κανείς το παζάρεμα που θα γίνει με κάθε έναν από τους πιστωτές)
§ 1γ: Τι εννοούμε με τη φράση «σχέδιο διευθέτησης οφειλών, σύμφωνο με τα συμφέροντα των πιστωτών !!!!»; Πως είναι δυνατόν ο οφειλέτης να προσδιορίσει τα συμφέροντα των δανειστών του; Πρέπει οπωσδήποτε να απαλειφθεί ο ανωτέρω απαράδεκτος όρος.
§ 4: Με τη διατύπωση αυτής της παραγράφου, κάθε πιστωτής αφού του κοινοποιηθούν η αίτηση, η κατάσταση υπάρχουσας περιουσίας και εισοδημάτων καθώς και το σχέδιο διευθέτησης οφειλών, έχει δικαίωμα να λάβει θέση εντός προθεσμίας ενός μηνός, ήτοι να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει ή να προτείνει τροποποιήσεις στο σχέδιο.
Είναι προφανές ότι θα δημιουργηθεί σωρεία προβλημάτων, καθώς κανένας πιστωτής δεν θα δέχεται να περιορίσει τις αξιώσεις του.
§ 5: Τα ίδια δικαιώματα των πιστωτών διατηρούνται και εδώ. Πάλι έχουν το τελευταίο λόγο να εγκρίνουν ή να απορρίψουν το σχέδιο, όπως αυτό διαμορφώθηκε.
Απο τα σχολια βλεπω οτι πολλοι μπερδευουν το δικαιο με τη δυσκολη θεση που πολλοι εχουν βρεθει λογω των δανειων (τους οποιους καταλαβαινω, διοτι πουλησα το σπιτι μου για να αποπληρωσω τα δανεια).
Πολλοι λενε, ας πληρωσουν οι τραπεζες (αρκει να μη πληρωσω εγω)
αλλα ξεχνανε οτι οι μεγαλομετοχοι των τραπεζων ειναι τα ασφαλιστικα ταμεια. Αρα οτι χασουν οι τραπεζες θα χασουν τα ταμεια. (βεβαια εκει περιμενουν το κρατος να πληρωσει τη διαφορα)
Το κρατος περνει τα χρηματα απο φορους. Εκει παλι η λυση ειναι φορολογια μονο για τους κατεχοντες. Οποτε οι κατεχοντες εχουν δυο λυσεις. Να παψουν να ειναι κατεχοντες (φοροδιαφυγη) οι να παψουν να ειναι κατεχοντες στην Ελλαδα (φυγη).
Το κρατος θα πρεπει καποια στιγμη να οριμασει και να αρχιζει να θεωρει τους πολιτες του ενηλικες.
Η διαφορα ενος ενηλικα απο ενα ανηλικο ειναι στο ποιος πληρωνει μια λαθος επιλογη.
οταν ειμαστε ανηλικοι πληρωνουν συνηθως οι γονεις μας
ως ενιλικες θα επρεπε να τα πληρωνουμε εμεις.
Δε διαφωνω με το νομο και με το οτι πρεπει να υπαρχουν σαφεις κανονες και για τους καταναλωτες και για τις τραπεζες. Διαφωνω με τις παραγραφους που δεν αντιμετωπιζουν τους πολιτες ως ενηλικες.
Θα επρεπε να υπαρχει καποιος λογος να ειναι καποιος συνεπεις με τις υποχρεωσεις του και αυτος ο νομος δε νομιζω καλλιεργει τη σωστη συνειδηση.
10% πληρωμη του χρεους δε ειναι σε καποια περιπτωση δικαιη.
Κ. ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕ, ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΒΗΜΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΝΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΕΠΩΔΥΝΟ ΘΕΜΑ. ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΙ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΕΠΙΠΟΛΑΙΩΝ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΤΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΖΥΓΩΝ ΚΑΙ ΠΕΙΘΟΥΝ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΟΔΟΤΗΣΟΥΝ ΕΝΩ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΝΙΧΡΑ. ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΟΛΗ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΑ ΛΑΘΗ ΕΝΟΣ ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ;;;ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Nov. 3 Irish debt is no longer considered the riskiest in the 16-nation euro region as the government cuts spending, raises taxes and moves to clean up the banking system.
The CHART OF THE DAY shows the cost of hedging against losses on Irish government debt has plunged 257 basis points since February to 139 basis points, according to CMA DataVision prices for credit-default swaps. Greece’s bonds are now the most expensive to insure with the swaps at 141 basis points.
Ireland is setting up a so-called bad bank to purge souring real-estate assets and Finance Minister Brian Lenihan has said spending will be cut by about 4 billion euros ($5.9 billion) in the budget on Dec. 9, as he seeks to keep the deficit at about
12 percent of gross domestic product. In Greece, the government said last month that the 2009 budget shortfall will be double the previous administration’s estimate, prompting Fitch Ratings to question the country’s “credibility.”
“People sometimes compare Greece and Ireland, but the trust in Greece has been destroyed just as it’s coming back to Ireland,” said David Keeble, the London-based head of fixed- income strategy at Calyon, the investment-banking unit of Credit Agricole SA. With Ireland preparing a “tough budget,” the nation’s credit will continue to improve “as people jump on the Irish bandwagon,” he said.
Credit-default swaps tied to Ireland’s bonds soared to 396 basis points in February after the government was forced to pump
7 billion euros into the country’s two largest banks and to nationalize a third, CMA prices show. The increase signaled a deterioration in investors’ perceptions of Irish credit quality and meant it cost $396,000 to insure $10 million of the nation’s debt from default for five years.
Credit-default swaps pay the buyer face value in exchange for the underlying securities or the cash equivalent should a country or company fail to adhere to its debt agreements.
Με προβληματίζει το γεγονός ότι στα δύο μεταβατικά στάδια που προβλέπονται, το ένα είναι η μετάβαση από τη αναζήτηση εξωδικαστικής λύσης στην υποβολή της αίτησης και η δεύτερη η μετάβαση με απόφαση του δικαστηρίου από τη δικαστική διαδικασία στη διαδικασία απαλλαγής από τα χρέη, ο αιτών την απαλλαγή από τα χρέη δεν έχει να χάσει τίποτα από την εμμονή του στη παράταση της διαδικασίας. Η τράπεζα όσο προχωράει η διαδικασία έχει να χάσει – θα διαγραφούν οι απαιτήσεις αποπληρωμής του δανείου που έχει εκταμιεύσει ουσιαστικά με βάση συζήτησης τις προτάσεις του οφειλέτη και οι δικές της παρατηρήσεις κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ουσιαστικά, στη τωρινή μορφή τους, ανήκουν στην κατηγορία «…θα ληφθούν σοβαρά υπόψη…». Αλλά αν όσο προχωράει η διαδικασία δεν έχει να χάσει κάτι από την αρχική θέση του, δηλαδή να πληρώσει το ελάχιστο, και αυτός που ζητάει τη διαγραφή των χρεών, τότε λογικά δεν έχει κανένα απολύτως κίνητρο να αναζητήσει συμβιβασμό πριν τη λήξη της διαδικασίας. Θα μπορούσε για παράδειγμα σε κάθε ένα από τα δύο αυτά μεταβατικά βήματα να μειώνεται το προσδοκώμενο όφελος του αιτούντος. Έτσι, θα μπορεί να περιμένει λίγο χειρότερη για αυτόν έκβαση, σε σχέση με τις αρχικές προτάσεις του, αν επέλθει συμβιβασμός στο δικαστήριο αντί στο εξωδικαστικό στάδιο, και ακόμα λίγο χειρότερη για αυτόν έκβαση στην απόφαση απαλλαγής από αυτή που θα μπορούσε να πετύχει στο στάδιο πριν τη διαδικασία απαλλαγής – πχ εξωδικαστικά να μπορεί να διαγραφεί έως το 90% του χρέους, στο στάδιο του δικαστηρίου έως το 75% και στο τελικό στάδιο μόνο έως το 50% ενώ αντίστοιχα να υπάρχουν και επιβαρύνσεις σε τόκους πχ ειδικά αν η στάση του αιτούντος είναι ιδιαίτερα αδιάλλακτη απέναντι στο δικαστήριο. Πιστεύω ότι αν και τα δύο μέρη έχουν να χάσουν από την παράταση της διαδικασίας, οι τράπεζες έχουν σε κάθε περίπτωση μόνο να χάσουν ενώ με τη πρόταση μου θα έχει και ο αιτών να χάσει κάτι, τότε θα ενθαρρυνθούν πολύ περισσότερο οι συμβιβασμοί στα αρχικά στάδια – ειδικά στις περιπτώσεις που πράγματι οι τράπεζες αντιλαμβάνονται ότι δεν θα έχουν να εισπράξουν τίποτα περισσότερο από έναν πραγματικά αναξιοπαθούντα – , ενώ αν δεν έχει να χάσει τίποτα ο ένας (εν προκειμένω ο αιτών) τότε όλες οι υποθέσεις θα πάνε αναπόφευκτα στο τελευταίο στάδιο επιβαρύνοντας υπερβολικά και τη δικαιοσύνη. Στην πρώτη περίπτωση ένας μηχανισμός που να επιτρέπει την ταχεία εκκαθάριση περιπτώσεων προσωπικής πτώχευσης πράγματι θα είναι μια σημαντική και χρήσιμη προσθήκη στο υφιστάμενο πτωχευτικό δίκαιο και θα ωφελήσει το σύνολο της οικονομίας και τους πραγματικά αναξιοπαθούντες, ενώ στη δεύτερη περίπτωση μάλλον δεν θα έχει πρακτική χρησιμότητα ενώ κινδυνεύει να αποτελέσει άλλο ένα λόγο υπερφόρτωσης και επιβράδυνσης της δικαιοσύνης – γεγονός που μάλιστα θα επιβαρύνει τους πραγματικά αναξιοπαθούντες ενώ θα ωφελήσει μόνο όσους κακόπιστα καταφεύγουν στη διαδικασία αυτή.
Καταρχήν συγχαίρω τη νέα Κυβέρνηση για την πρωτοβουλία που πήρε με αυτό το νομοσχέδιο. Ωστόσο θέλω να επισημάνω την ανάγκη αποκέντρωσης της διαδικασίας στο πρώτο στάδιο δηλαδή του εξωδικαστικού συμβιβασμού με την τράπεζα. Ζω στην επαρχία και δεν έχω τη δυνατότητα όταν αδυνατώ να πληρώσω τα δάνειά μου να μεταβώ στην Αθήνα για να πάρω αυτήν τη «βεβαίωση». Ο Συνήγορος του Καταναλωτή κάνει πολύ καλή δουλειά, είναι όμως μακριά. Εγώ ξέρω τη Νομαρχία μου και την Επιτροπή Φιλικού Διακανονισμού που λειτουργεί σ΄αυτήν για την προστασία του καταναλωτή. Πήγα για άλλο θέμα στο παρελθόν και το έλυσα. Γιατί δεν προβλέπετε αρμόδιες και τις Επιτροπές Φιλικού Διακανονισμού των Νομαρχιών για την εξυπηρέτηση του κόσμου που δε μένει στην Αθήνα;
Ευχαριστώ πολύ για το δικαίωμα συμμετοχής.
Κε Φεβρωνίδη
Ίσως για την ερώτηση «που απευθύνεται;» να βοηθάει η παράθεση ΚΑΙ του εδαφίου β’ της § 308 του γερμανικού Πτωχευτικού Κώδικα (το οποίο για ευνοήτους λόγους παραλείπεται από την παράγραφο 6)
«§ 308 Αποδοχή του Σχεδίου Διευθέτησης Οφειλών
(1) […] Το σχέδιο διευθέτησης οφειλών έχει την ισχύ συμβιβασμού υπό την έννοια της § 794 παρ. 1 αρ. 1 του (γερμανικού) Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.»
§ 794 Περαιτέρω Τίτλοι Εκτελεστοί
(1) Η αναγκαστική εκτέλεση λαμβάνει περαιτέρω χώρα:
1.επί συμβιβασμών, οι οποίοι έχουν συναφθεί μεταξύ των μερών ή μεταξύ ενός μέρους και ενός τρίτου προς διευθέτηση της αντιδικίας στην πλήρη της έκταση ή όσον αφορά ένα μέρος του αντικειμένου της αντιδικίας ενώπιον Γερμανικού δικαστηρίου […], καθώς επίσης και επί συμβιβασμών, οι οποίοι σύμφωνα με την § 118 παρ. 1 εδ. 3 ή § 492 παρ. 3 περιέχονται σε δικαστικά πρακτικά.
το οποίο είναι διαφορετικό από το δικό μας 904 2γ) φυσικά.
Και μιλάει καθαρά για αντιδικία (Rechtsstreit, des Streitgegenstandes), ενώ εδώ ο νόμος ρητά αναφέρει εκουσία δικαιοδοσία.
Μήπως τα παραπάνω βοηθάνε να δοθούν απαντήσεις στα ερωτήματά σας; Μήπως δηλ. το άρθρο 4, παρ. 10, ως εδάφιο γ’, παράγραφος (3), επίσης της γερμανικής § 309 ζούσε πολύ ωραία στον κόσμο του γερμανικού Πτωχευτικού Κώδικα και της γερμανικής Πολιτικής Δικονομίας, αλλά βάζοντάς το μέσα σε μια εκουσία δικαιοδοσία και στον ελληνικό ΚΠολΔ είναι έξω από τα νερά του και θέλει προσαρμογή;
————————————————————–
Ǥ 308 Annahme des Schuldenbereinigungsplans
(1) Hat kein Gläubiger Einwendungen gegen den Schuldenbereinigungsplan erhoben oder wird die Zustimmung nach § 309 ersetzt, so gilt der Schuldenbereinigungsplan als angenommen; das Insolvenzgericht stellt dies durch Beschluß fest. Der Schuldenbereinigungsplan hat die Wirkung eines Vergleichs im Sinne des § 794 Abs. 1 Nr. 1 der Zivilprozeßordnung.»
Ǥ 794 Weitere Vollstreckungstitel
(1) Die Zwangsvollstreckung findet ferner statt:
1.aus Vergleichen, die zwischen den Parteien oder zwischen einer Partei und einem Dritten zur Beilegung des Rechtsstreits seinem ganzen Umfang nach oder in Betreff eines Teiles des Streitgegenstandes vor einem deutschen Gericht oder vor einer durch die Landesjustizverwaltung eingerichteten oder anerkannten Gütestelle abgeschlossen sind, sowie aus Vergleichen, die gemäß § 118 Abs. 1 Satz 3 oder § 492 Abs. 3 zu richterlichem Protokoll genommen sind;»
————
«από ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΕΒΡΩΝΙΔΗΣ – ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ – — 29 Οκτωβρίου 2009 @ 12:54
Αρθρο 4 παρ. 10: Σχετικά με την προσβολή της απόφασης υποκατάστασης: Που απαυθύνεται, που εκδικάζεται και εντός ποιας προθεσμίας πρέπει να υποβληθεί;»
Όπως και τα προηγούμενα άρθρα του παρόντος νομοσχεδίου, το άρθρο αυτό βασίζεται στο Ένατο Μέρος (§§ 304-314) του Γερμανικού Πτωχευτικού Κώδικα του 1994/1999 (Insolvenzordnung), με τίτλο «Διαδικασία Πτωχεύσεως Καταναλωτών και άλλες Μικροδιαδικασίες» («Verbraucherinsolvenzverfahren und sonstige Kleinverfahren»).
Ολόκληρο το Δεύτερο Τμήμα αυτού του Ενάτου Μέρους έχει τίτλο «Σχέδιο Διευθέτησης Οφειλών» («Schuldenbereinigungsplan»), δηλ. τον ίδιο τίτλο με το παρόν άρθρο.
* Η παράγραφος 1 του παρόντος άρθρου αντιστοιχεί στην παράγραφο (1) της γερμανικής § 305 που φέρει τον τίτλο «Αίτηση Ενάρξεως από τον Οφειλέτη»(«Eröffnungsantrag des Schuldners»). Οι διαφοροποιήσεις που εμφανίζει η δική μας διάταξη έχουν ως εξής:
– Η γερμανική διατάξη ορίζει ότι τα δικαιολογητικά (βεβαίωση «φορέα», κατάσταση περιουσίας, σχέδιο) προσκομίζονται είτε με την αίτηση είτε *αμέσως / χωρίς αναβολή* (unverzüglich) μετά την υποβολή της. Η προθεσμία των 15 ημερών είναι μια «αυθαίρετη» χρονική διάρκεια που πρωτότυπα επέλεξε ο Έλληνας νομοθέτης και, θα μπορούσε να είναι και 7 ημέρες, αλλά (ίσως) μέχρι και 30 ημέρες.
– Η γερμανική διάταξη δεν ορίζει ρητά τις αρχές (και όχι «φορείς» – ο «Träger» μεταφράζεται ως «φορέας» – δηλ. «φορέας δημόσιας εξουσίας» – η «Stelle» μεταφράζεται ως «αρχή») που εκδίδουν τη βεβαίωση. Μιλάει γενικά για «κατάλληλα πρόσωπα ή αρχές» («einer geeigneten Person oder Stelle») καταλίποντας ρητά την επιλογή των καταλλήλων προσώπων ή αρχών στις κατά τόπους Χώρες (Länder, «κρατίδια»). Ο Έλληνας νομοθέτης επέλεξε κατά πρωτότυπο (;) τρόπο να ορίσει ως «κατάλληλα πρόσωπα ή αρχές» τον Συνήγορο του Καταναλωτή, τις Ενώσεις Καταναλωτών, δικηγόρους ή άλλες δημόσιες ή ιδιωτικές αρχές που συντρέχουν τους καταναλωτές σε ζητήματα υπερχρέωσης. *** Σίγουρα ένα σημαντικό σημείο της παρούσας διαβούλευσης είναι εάν αυτό αυτό το σύνολο είναι ελλιπές, δηλ. εάν πρέπει να προστεθούν σ’ αυτό και άλλα πρόσωπα ή αρχές ή εάν είναι μαξιμαλιστικό, δηλ. περιέχει και πρόσωπα ή αρχές που δεν χρειάζονται να είναι εκεί.***
– Παραλείπει την περίπτωση 2 της γερμανικής § 305, παρ. (1), [και αναριθμεί τις υπόλοιπες], η οποία περίπτωση 2 κάνει αναφορά στο θεσμό της Απελευθέρωσης από Υπολειμματικό Χρέος (Restschuldbefreiung) ένα θεσμό που δεν υπάρχει στο ελληνικό δίκαιο.
* Η παράγραφος 2 του παρόντος άρθρου προερχεται από την παράγραφο (3) επίσης της γερμανικής § 305.
============================================================
* Η παράγραφος 3 του παρόντος άρθρου προέρχεται από την παράγραφο (1) της γερμανικής § 306 που φέρει τον τίτλο «Αναστολή της Διαδικασίας»(«Ruhen des Verfahrens»). Η διαφοροποίηση που εμφανίζει η δική μας διάταξη είναι ότι ορίζει χρονική προθεσμία τεσσάρων (4) μηνών από την υποβολή της αίτησης για την έκδοση της απόφασης, ενώ η πρωτότυπη γερμανική διάταξη ορίζει προθεσμία τριών (3) μηνών. Δεδομένων των ρυθμών απονομής δικαιοσύνης στην Ελλάδα εν σχέσει προς τη Γερμανία η μεταβολή αυτή κρίνεται ως ορθή.
============================================================
* Η παράγραφος 4 του παρόντος άρθρου ακολουθεί τις παραγράφους (1) [το 1ο εδάφιο της παρ. 4] και (2) [τα τελευταία 3 εδάφια της παρ. 4] της γερμανικής § 307 που φέρει τον τίτλο «Κοινοποίηση στους Πιστωτές» («Zustellung an die Gläubiger»). Το 2ο εδάφιο της παρ. 4 εμπνέεται από την γερμανική § 305 παρ. (4), η οποία ορίζει ότι «ο οφειλέτης μπορεί να αντιπροσωπευθεί ενώπιον του πτωχευτικού δικαστηρίου από κατάλληλο πρόσωπο ή από μέλος κατάλληλος ανεγνωρισμένης αρχής υπό την έννοια της παρ. 1, αρ. 1», αλλά περιορίζει στο σύνολο των καταλλήλων εν προκειμένω αρχών στην Γενική Γραμματεία Καταναλωτή του Υπουργείου Ανάπτυξης [sic] και μάλιστα δυνητικά κατά τη διακριτική ευχέρεια του Ειρηνοδίκη και μόνον. Το 3ο εδάφιο (αναστολή ατομικών καταδιωκτικών μέτρων) μοιάζει πρωτότυπο.
* Η παράγραφος 5 του παρόντος άρθρου προέρχεται από την παράγραφο (3) επίσης της γερμανικής § 307. Παραλείφθηκε το «αν αυτό είναι απαραίτητο επί τη βάσει των σχολίων ενός των πιστωτών» και έμεινε το «προκειμένου να επιτευχθεί ομοφωνία όλων των πιστωτών» ως μοναδικός δυνατός λόγος για να επιφερθούν μεταβολές στο αρχικό σχέδιο. Επίσης, στο γερμανικό κείμενο, οι πιστωτές ενημερώνονταν «αν ήταν αναγκαίο», ενώ ο Έλληνας νομοθέτης έκρινε ότι έπρεπε να ενημερώνονται σε κάθε περίπτωση.
============================================================
* Η παράγραφος 6 του παρόντος άρθρου προέρχεται από την παράγραφο (1), εδάφιο α’, ημιεδάφιο 1ο της γερμανικής § 308 που φέρει τον τίτλο «Αποδοχή του Σχεδίου Διευθέτησης Οφειλών» («Annahme des Schuldenbereinigungsplans»): «Hat kein Gläubiger Einwendungen gegen den Schuldenbereinigungsplan erhoben oder wird die Zustimmung nach § 309 ersetzt, so gilt der Schuldenbereinigungsplan als angenommen», όσον αφορά το 1ο εδάφιο αυτής, από την παράγραφο (2) δε της ιδίας διατάξεως 308 όσον αφορά το 2ο εδάφιό της.
* Η παράγραφος 7 του παρόντος αποτελεί απλουστευμένη / συμπτυγμένη διατύπωση της παραγράφου (3) επίσης της γερμανικής § 308
============================================================
* Η παράγραφος 8 του παρόντος άρθρου προέρχεται από το εδάφιο α’ της παραγράφου (1) της γερμανικής § 309 με τίτλο «Υποκατάσταση Συγκατάθεσης» («Ersetzung der Zustimmung») («Αν συγκατατίθενται στο σχέδιο περισσότεροι από τους μισούς πιστωτές, με απαιτήσεις που υπερβαίνουν το ήμισυ του συνολικού ποσού των απαιτήσεων, το πτωχευτικό δικαστήριο, μετά από αίτηση του οφειλέτη ή κάποιου από τους πιστωτές, υποκαθιστά τη συγκατάθεση πιστωτή που αντιτίθεται στο συμβιβασμό,»), τα εδάφια α’ και β’ της παραγράφου (2) της ιδίας διατάξεως («αφού προηγηθεί ακρόαση αυτού, στην οποία εκθέτει τους λόγους για τους οποίους αρνείται να συγκατατεθεί.»). Το τελευταίο εδάφιο («Στην περίπτωση αυτή θεωρείται ότι επήλθε ο συμβιβασμός και η αίτηση για την απαλλαγή από τα χρέη θεωρείται ομοίως ανακληθείσα.») μοιάζει πρωτότυπο και προστεθέν προς άρσιν πάσης αμφιβολίας.
* Η παράγραφος 9 του παρόντος άρθρου προέρχεται από τους αριθμούς 1 και 2, επίσης της γερμανικής § 309, με μία διαφοροποίηση που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον: ο Έλληνας νομοθέτης παραλείπει το 2ο εδάφιο του αριθμού 2, το οποίο διευκρινίζει τι ισχύει σε περίπτωση αμφιβολίας για το εάν ο πιστωτής περιέρχεται σε οικονομικά μειονεκτική θέση με σχέδιο εν σύγκρισει με τη δικαστική διαδικασία: «σε περίπτωση αμφιβολίας, το εισόδημα, η περιουσία και η οικογενειακή κατάσταση του οφειλέτη τη χρονική στιγμή της αιτήσεως σύμφωνα με το εδάφιο α’ θα λαμβάνονται ως βάση για όλη τη διάρκεια της διαδικασίας». Θεωρώ προτιμότερο να διευκρινίζεται αυτό στο επίπεδο του νόμου, δηλ. να αίρονται τέτοιου είδους αμφιβολίες στο επίπεδο του θετικού δικαίου, για να υπάρχει ασφάλεια δικαίου.
* Παράγραφος 10 παρόντος άρθρου = εδάφιο γ’, παράγραφος (3), επίσης της γερμανικής § 309
============================================================
* Παράγραφος 11 παρόντος άρθρου = γερμανική § 310 («Kosten» – «Έξοδα και Δαπάνες»)
============================================================
* Η παράγραφος 12 του παρόντος άρθρου προέρχεται από το 1ο εδάφιο της παραγράφου (5) της γερμανικής § 305 («Αίτηση Ενάρξεως από τον Οφειλέτη» – «Eröffnungsantrag des Schuldners»).
– Υπάρχει ένα παρόραμα («Ανάπτυξης» αντί «Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας»
– Να σημειώσουμε επίσης μια διαφορά με το γερμανικό κείμενο: δεν περιλαμβάνονται τα υποδείγματα για αιτήσεις στο Ελληνικό κείμενο. Μάλιστα, στο 2ο εδάφιο της παραγράφου (5) της γερμανικής § 305 η χρήση των τυποποιημένων υποδειγμάτων ορίζεται ως υποχρεωτική για τον οφειλέτη, για το ομοιόμορφο και την εξ αυτού επιτάχυνση της διαδικασίας.