Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 4. Σχέδιο Διευθέτησης ΟφειλώνΣχόλιο του χρήστη N. INKA | 3 Νοεμβρίου 2009, 14:17
  • Σχόλιο του χρήστη 'N. INKA' | 3 Νοεμβρίου 2009, 14:17

    H ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΝΚΑ (Ν.ΙΝΚΑ) για το ΑΡΘΡΟ 4 ΑΡΘΡΟ 3 (4) Σ.σ Στο άρθρο αυτό επιχειρούμε την απλούστευση των διαδικασιών με την συγχώνευση τους σε μία κύρια διαδικασία διαβούλευσης, η οποία λαμβάνει χώρα μετά την αίτηση (προστατεύεται έτσι και ο αιτών – οφειλέτης) και μία κύρια διαδικασία δικαστικής κρίσης. Εκμηδενίζουμε την γραφειοκρατία, μειώνουμε το κόστος και τις διαδικασίες για όλους, χωρίς να αφαιρούνται δικαιώματα από κανένα. Το κέρδος από την άποψη του χρόνου και του κόστους (και για το Δημόσιο) είναι σημαντικότατο. Αλλωστε μην ξεχνάμε ότι τα Δικαστήρια δύσκολα θα έχουν τις ουσιαστικές δυνατότητες να εξυπηρετήσουν είτε προδικαστικά είτε κατά την κύρια διαδικασία και σε σύντομο χρόνο τις προβλεπόμενες διαδικασίες που είναι πολυδαίδαλες και χρονοβόρες. Είναι κρίμα χιλιάδες άνθρωποι σε όλη την χώρα να διαθέσουν τόσες πολλές ώρες για διαδικασίες που μπορούν να απλουστευτούν. Τι προτείνουμε: 1. Για την έναρξη της διαδικασίας απαλλαγής από τα χρέη ο οφειλέτης καταθέτει αίτηση στον γραμματέα του κατά τόπον αρμόδιου, σύμφωνα με το προηγούμενο άρθρο Ειρηνοδικείου. Η αίτηση πρέπει υποχρεωτικά να περιέχει: α) Αναφορά στις γενικές προϋποθέσεις εφαρμογής του νόμου αυτού στο πρόσωπό του, όπως ορίζονται στο άρθρο 1 του παρόντος. β) Σαφή και αναλυτική αναφορά της υπάρχουσας περιουσίας και των εισοδημάτων του οφειλέτη. {από την εργασία του, σ.σ. το νομοσχέδιο δεν αφορά μόνο εργαζόμενους και συνεπώς η φράση «από την εργασία» του πρέπει κατά τη γνώμη μας να απαλειφθεί.}. Στην αναφορά αυτή δεν περιλαμβάνονται τα απαραίτητα για την αξιοπρεπή διαβίωση του ιδίου και της οικογενείας του κινητά περιουσιακά στοιχεία που ευρίσκονται στην οικία του, ακόμα και εάν αυτά δύνανται να κατασχεθούν κατά τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Σ.σ. Κατά τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας μπορούν να κατασχεθούν πράγματα τα οποία είναι στοιχειωδώς απαραίτητα για τον σύγχρονο άνθρωπο όπως η τηλεόραση, το ψυγείο, ο καναπές κλπ… . Αυτά δεν πρέπει να έχει την υποχρέωση να τα δηλώσει ο οφειλέτης. γ) Κατάσταση των πιστωτών με τα πλήρη στοιχεία και τις διευθύνσεις τους και των απαιτήσεών τους, κατά αιτία κεφάλαιο, τόκους, έξοδα και λοιπές δαπάνες με τις οποίες έχει επιβαρυνθεί ο οφειλέτης. Τα πιστωτικά ιδρύματα υποχρεούνται εντός οκτώ εργασίμων ημερών από την κοινοποίηση σε αυτά αίτησης του οφειλέτη να του παραδώσουν πλήρη αναλυτική κατάσταση των οφειλών του διαχωρισμένες σύμφωνα με τα παραπάνω, από την οποία να προκύπτει ξεχωριστά και σε ειδική στήλη κάθε χρέωση κεφαλαίου, τόκων, εξόδων και δαπανών, οι καταβολές του οφειλέτη και το σύνολο αυτών. Σ.σ. Είναι αναγκαίο για να υπάρχει σαφής εικόνα (ακόμα και στατιστικής χρήσης) προκειμένου να διευκολυνθεί το Δικαστήριο στην κρίση του. Εννοούμε και το προτείνουμε κατωτέρω ότι πρέπει να τυγχάνει διαφορετικής αντιμετώπισης π.χ. ο κάτοχος πιστωτικής κάρτας που έχει χρεώσεις κεφαλαίου 3.500 Ευρώ, έχει καταβάλλει 4.000 Ευρώ και εξακολουθεί να οφείλει λόγω υπέρμετρης αισχροκερδούς τοκοφορίας (το φαινόμενο είναι συχνότατο). δ) Σχέδιο διευθέτησης οφειλών, σύμφωνο με {τα συμφέροντα των πιστωτών}, την περιουσία, τα έσοδα και την οικογενειακή κατάσταση του οφειλέτη. Τα «συμφέροντα των πιστωτών» ως προϋπόθεση παραδεκτού της αίτησης δεν μπορούν να υφίστανται. Σ.σ Απλουστεύεται η διαδικασία και τα απαραίτητα στοιχεία που πριν αποτελούσαν τμήμα της δεύτερης σε σειρά συμβιβαστικής προσπάθειας αναφέρονται ήδη στην αίτηση προς το Δικαστήριο. Ετσι μπορεί να τα έχει υπόψη του και ο δικαστής εξαρχής. 2. Η αίτηση του πιστωτή υπέχει θέση και υπεύθυνης δήλωσής του προς την αρχή, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.1599/1984 για την ακρίβεια των στοιχείων της περιουσίας του. Σ.σ. Γλυτώνουμε από ένα επιπλέον έγγραφο και την διαδικασία που αυτό συνεπάγεται. 3. Σε περίπτωση που δεν περιληφθεί στην παραπάνω κατάσταση πιστωτής και αυτός δεν ενημερωθεί, η απαίτησή του δεν επηρεάζεται από την πορεία της παρούσας διαδικασίας, μπορεί όμως ο οφειλέτης να υποβάλλει διακριτή αίτηση που να αφορά την αντίστοιχη οφειλή του προς τον πιστωτή αυτόν. Θα παρουσιαστεί σίγουρα το φαινόμενο κάποιου πιστωτή που παραλήφθηκε. Ας υπάρχει συνεπώς η δυνατότητα νέας αίτησης για αυτόν. 4. Σ.σ. Στην παράγραφο αυτή επιχειρείται και εκφράζεται η συγχώνευση της διαδικασίας διαβούλευσης και μάλιστα με μία μέθοδο απλή και σαφή που ήδη την γνωρίζουν οι δικηγόροι. Ετσι επιτυγχάνονται οι σκοποί του νόμου και καταργείται το πολυδαίδαλο καθεστώς που προβλέπει το νομοσχέδιο. Τηρούνται παράλληλα, οι βασικές αρχές του νομοσχεδίου. α) Της εκδίκασης της αίτησης προηγείται υποχρεωτικά στάδιο απόπειρας συμβιβαστικής εξώδικης επίλυσης της διαφοράς, κατ’ ανάλογη εφαρμογή των οριζόμενων στο άρθρο 214Α του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, χωρίς την οποία είναι απαράδεκτη η συζήτηση της υπόθεσης από το Δικαστήριο. β) Στο στάδιο απόπειρας συμβιβαστικής εξώδικης επίλυσης της διαφοράς ο οφειλέτης μπορεί αντί δικηγόρου να εκπροσωπείται από τον «Συνήγορο του Καταναλωτή, Ένωση Καταναλωτών, ή άλλο δημόσιο ή ιδιωτικό μη κερδοσκοπικό φορέα που συντρέχει τους καταναλωτές σε ζητήματα υπερχρέωσης. Με απόφαση του Υπουργού {Ανάπτυξης} Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως εγκρίνονται οι αρμόδιοι για την παραπάνω δραστηριότητα φορείς πέραν του Συνηγόρου του Καταναλωτή και των πιστοποιημένων ενώσεων καταναλωτών. Ο υπουργός Οικονομικών ορίζει με απόφασή του τη νόμιμη αμοιβή για τους δικηγόρους που θα παρίστανται στο σύνολο των διαδικασιών του νόμου αυτού. Πέραν της αμοιβής που ορίζεται με τον ανωτέρω τρόπο, ουδεμία περαιτέρω αμοιβή δύνανται να ζητήσουν τα εμπλεκόμενα στις διαδικασίες του νόμου αυτού, πρόσωπα και φορείς. Σ.σ. Εξυπηρετείται και ο φόβος για υπέρογκα έξοδα και είναι πολλοί οι νέοι άνθρωποι κυρίως δικηγόροι που θα ασχοληθούν με μία αμοιβή π.χ. 200 Ευρώ για την διαβούλευση και 300 ή 400 Ευρώ για την εκδίκαση της υπόθεσης. Περαιτέρω αποφεύγεται η κερδοσκοπία κάποιων «οργανισμών» και φεύγει από πάνω τους η υποψία επαγγελματικής ενασχόλησης με το θέμα. Τέλος, για να εφαρμοστεί η μεσολάβηση εκ μέρους των ενώσεων καταναλωτών θα πρέπει να υπάρξει τροποποίηση των διατάξεων του Ν. 2251/1994. γ) Κατά το στάδιο συμβιβαστικής εξώδικης επίλυσης της διαφοράς τα μέρη υποχρεούνται να παραστούν και να συντάξουν πρακτικό που να περιλαμβάνει συνοπτικά τις προτάσεις τους. Οι πιστωτές μπορούν να συμφωνήσουν ή να διαφωνήσουν ή να προτείνουν τροποποιήσεις του σχεδίου. Το πρακτικό αυτό υποχρεωτικά προσκομίζεται στο Δικαστήριο του παρόντος νόμου, το αργότερο μέχρι την συζήτηση της αίτησης του οφειλέτη. Σε περίπτωση απουσίας του πιστωτή κατά την απόπειρα συμβιβαστικής εξώδικης επίλυσης της διαφοράς τεκμαίρεται ότι αυτός συμφωνεί με την πρόταση του οφειλέτη. Στην πρόσκληση του εδαφίου α’ του παρούσας παραγράφου γίνεται μνεία για τη συνέπεια αυτή. Ο πιστωτής δύναται να αποδείξει ενώπιον του δικάζοντος την αίτηση Δικαστηρίου, ότι η απουσία του οφειλόταν σε λόγους ανωτέρας βίας, όποτε και με την αποδοχή της βασιμότητας των αιτιολογιών του από το Δικαστήριο, αίρεται και το ανωτέρω τεκμήριο. Σ.σ Πρόκειται για συγκερασμό και σύμπτυξη διατάξεων που βρίσκονται στο νομοσχέδιο. 5. Από την κοινοποίηση της αίτησης και μέχρι την ολοκλήρωση των διαδικασιών και των καταβολών που προβλέπει ο παρών νόμος, αναστέλλονται αυτοδικαίως όλα τα ατομικά καταδιωκτικά μέτρα των πιστωτών κατά του οφειλέτη προς ικανοποίηση ή εκπλήρωση των απαιτήσεών τους. Από την αυτή ημερομηνία παύουν να εκτοκίζονται τα χρέη του οφειλέτη. Σ.σ Πρόκειται επίσης για συγκερασμό και σύμπτυξη διατάξεων που βρίσκονται στο νομοσχέδιο. 6. α. Αν κανένας πιστωτής δεν προβάλει αντιρρήσεις στο σχέδιο ρύθμισης που περιλαμβάνεται στην αίτηση ή αν συγκατατεθούν όλοι σε αυτό, θεωρείται ότι ο συμβιβασμός έχει γίνει αποδεκτός και καταρτίζεται πρακτικό συμβιβασμού. Το δικαστήριο επικυρώνει τον παραπάνω συμβιβασμό με την συνυπογραφή από τον προϊστάμενο του αρμοδίου Ειρηνοδικείου του πρακτικού συμβιβασμού, οπότε η αίτηση για την απαλλαγή από τα χρέη θεωρείται ανακληθείσα. Σ.σ. Με την απλή προσυπογραφή από τον προϊστάμενο εξοικονομείται μία ακόμα διαδικασία: μία ακόμα δικάσιμος από το πινάκιο του Δικαστηρίου. β) Σε περίπτωση αίτησης για την ρύθμιση περισσοτέρων της μίας απαιτήσεων έναντι περισσοτέρων δανειστών, καταρτίζεται ειδικό πρακτικό για την τυχόν συμβιβασθείσα απαίτηση και αυτή δεν εισάγεται προς εκδίκαση, αλλά το σχετικό πρακτικό επικυρώνεται ως στο ανωτέρω εδάφιο. Η συμβιβασθείσα με τον τρόπο αυτό απαίτηση λογίζεται στο σύνολο των απαιτήσεων και των πιστωτών κατά την εκδίκαση της αίτησης από το αρμόδιο Δικαστήριο. Παράσταση του ήδη συμβιβασθέντος διαδίκου-πιστωτή δεν απαιτείται, αλλά ο οφειλέτης έχει το βάρος να προσκομίσει στο Δικαστήριο που δικάζει την αίτησή του, νόμιμο αντίγραφο του επικυρωθέντος κατά τα ανωτέρω πρακτικού συμβιβασμού. Σ.σ. Εχουμε και πάλι οικονομία της δίκης και σημαντική ελάφρυνση του κόστους, ιδίως για τους πιστωτές, που ωθούνται έτσι να συμφωνήσουν σε μία εξωδικαστική επίλυση της διαφοράς. γ) Αλλως και σε περίπτωση μη εμφάνισης πιστωτή κατά την διαδικασία εξωδικαστικής επίλυσης της διαφοράς, το Δικαστήριο, δικάζοντας την αίτηση, αποφασίζει και εκδίδει απόφαση συμπεριλαμβάνοντας και την κατά τεκμήριο αποδοχή του σχεδίου από το απόντα κατά την προηγούμενη διαδικασία πιστωτή. 7. Οι πιστωτές δεν έχουν απαίτηση κατά του οφειλέτη για τα έξοδα και δαπάνες που υποβάλλονται με βάση το σχέδιο συμβιβασμού. 8. . Με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης και Διαφάνειας και Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως δύναται να εκδίδονται υποδείγματα των απαιτούμενων πιστοποιητικών, καταλόγων και σχεδίων διευθέτησης των οφειλών με σκοπό την απλοποίηση της διαδικασίας και τη διευκόλυνση της αξιοποίησής της.