• Σχόλιο του χρήστη 'N. INKA' | 3 Νοεμβρίου 2009, 14:16

    ΑΡΘΡΟ 5 (6) Σ.σ. Είναι απαραίτητο από κάθε άποψη να καταργηθεί ο ορισμός συνδίκου. Ο καθένας είναι υπεύθυνος για την συμπεριφορά του και δεν μπορεί να ελέγχεται διαρκώς από τον κηδεμόνα σύνδικο που διαχειρίζεται τα πενιχρά του εισοδήματα. Αλλωστε πως θα πληρωθούν επί τόσα έτη οι αμοιβές του συνδίκου ; είναι τεράστιο το κόστος και δεν μπορεί να το αντέξει μια μαστιζόμενη οικογένεια στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Σύνδικοι ορίζονται εκεί που υπάρχει αντικείμενο μεγάλης εταιρικής περιουσίας και όχι πένητες. Τέλος , ο ορισμός συνδίκου επιβαρύνει την κοινωνία με σημαντικό κοινωνικό κόστος δράσης: χάνονται χιλιάδες ώρες διαθέσιμες για πιο δημιουργικά πράγματα. 1. Ο οφειλέτης μπορεί με αίτησή του προς το Δικαστήριο, ασκούμενη σύμφωνα με τις ανωτέρω διατάξεις να ζητήσει την εξαίρεση της ρευστοποίησης ή εκπλειστηριασμού ακινήτου που χρησιμεύει ως κύρια κατοικία του, εφόσον δεν υπερβαίνει σε έκταση το προβλεπόμενο από τις ισχύουσες διατάξεις όριο αφορολόγητης απόκτησης πρώτης κατοικίας, προσαυξανόμενο κατά είκοσι επί τοις εκατό. Στην περίπτωση αυτή το δικαστήριο ρυθμίζει την ικανοποίηση απαιτήσεων των πιστωτών, πέραν αυτών που αναφέρονται στην παράγραφο 3 του προηγούμενου άρθρου, μέχρι συνολικό ποσόν που ανέρχεται στο ογδόντα πέντε επί τοις εκατό της εμπορικής αξίας του ακίνητου, όπως αυτή αποτιμάται κατά την κρίση του δικαστηρίου. Η ρύθμιση μπορεί να προβλέπει περίοδο χάριτος για όσο διαρκεί η αποπληρωμή του υπολοίπου των οφειλών σύμφωνα με την παράγραφο 8 του προηγούμενου άρθρου. Η εξυπηρέτηση της οφειλής γίνεται με επιτόκιο που δεν υπερβαίνει αυτό της ενήμερης οφειλής ή το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με κυμαινόμενο επιτόκιο που ίσχυε σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος κατά τον τελευταίο μήνα για τον οποίο υφίσταται μέτρηση, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Για τον προσδιορισμό της περιόδου τοκοχρεολυτικής εξόφλησης της κατά τα παραπάνω οριζόμενης συνολικής οφειλής συνυπολογίζεται η διάρκεια των συμβάσεων δυνάμει των οποίων χορηγήθηκε η πίστωση, σε κάθε δε περίπτωση δεν μπορεί να υπερβαίνει τα είκοσι έτη. Οι απαιτήσεις εντάσσονται στην παραπάνω ρύθμιση και ικανοποιούνται κατά τη τάξη εξασφάλισης. Μη τήρηση των υποχρεώσεων της παρούσας παραγράφου επιτρέπει στον πιστωτή την έναρξη διαδικασιών αναγκαστικής εκτέλεσης. 2. Με αίτησή του που ασκείται κατά τις ανωτέρω διατάξεις, ο οφειλέτης μπορεί εναλλακτικά να προσφέρει στον πιστωτή τα έσοδα από την εκμετάλλευση ακινήτου του ή προσοδοφόρου πράγματος για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα διατηρώντας την κυριότητά του. Το Δικαστήριο κρίνοντας σύμφωνα με τις ανωτέρω διατάξεις και κατ’ αναλογία των ανωτέρω οριζομένων μπορεί να ορίσει αντί της εκποίησης του περιουσιακού στοιχείου το μέτρο αυτό. Σ.σ. Η διάταξη αυτή είναι μια επιπλέον ρύθμιση που προσφέρει την δυνατότητα να παρεμποδιστεί η απώλεια της περιουσίας και η ενθυλάκωσή της από τις τράπεζες. Η προσφορά εσόδων είναι άλλωστε αυτό που πρέπει να ενδιαφέρει και τις τράπεζες.