Αρχική Απλούστευση του πλαισίου άσκησης οικονομικών δραστηριοτήτωνΆρθρο 1 Πλαίσιο ίδρυσης και λειτουργίας ψυχαγωγικών δραστηριοτήτωνΣχόλιο του χρήστη AVE ΑΕ - ΑΗΔΟΝΑΚΙΑ ΑΕ | 29 Ιανουαρίου 2021, 14:12
  • Σχόλιο του χρήστη 'AVE ΑΕ - ΑΗΔΟΝΑΚΙΑ ΑΕ' | 29 Ιανουαρίου 2021, 14:12

    ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ Απλούστευση του πλαισίου άσκησης οικονομικών δραστηριοτήτων αρμοδιότητας Υπουργείων Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Υποδομών και Μεταφορών Αθήνα 29/01/2021 Αξιότιμοι κύριοι/ες , Με την επιστολή μας αυτή, οι υπογραφόμενες εταιρείες που εκπροσωπούμε τις κυριότερες επιχειρήσεις μονίμων εγκαταστάσεων Ψυχαγωγικών Παιγνίων (Λούνα Παρκ), επιθυμούμε να σας μεταφέρουμε τις θέσεις μας επί του σχεδίου νόμου που είναι οι ακόλουθες. Στο άρθρο 109 του σχεδίου νόμου ορίζεται ότι εξαιρούνται από τις διατάξεις του τα ψυχαγωγικά θεματικά πάρκα , οι χώροι παιδικής αναψυχής και οι παιδότοποι. Θα πρέπει οπωσδήποτε να διευκρινισθεί η έννοια των ψυχαγωγικών θεματικών πάρκων που εξαιρούνται από τις διατάξεις του σχεδίου νόμου, καθώς για τις λοιπές αναφερόμενες δραστηριότητες υφίσταται ειδική νομοθεσία, δεδομένου μάλιστα ότι η έννοια του θεματικού πάρκου απαντάται διάσπαρτα στην νομοθεσία και αναφέρεται και σε δραστηριότητες Λουνα Παρκ (π.χ Ν 3342/2005 / Α-131 άρθρο 9 α. «Θεματικό πάρκο»: υπαίθριος χώρος αναψυχής, ο οποίος προορίζεται για την παρουσίαση ενός ή περισσότερων θεμάτων, σε μία ή περισσότερες περιοχές του όπως ενυδρείο, ζωολογικός κήπος, λούνα πάρκ, υδροπάρκο, μίνι γκολφ.) ενώ συναντάται επίσης ιδιαίτερα στην νομοθεσία σχετικά με τον θεματικό τουρισμό. Στο άρθρο 111 παρ. 1 του σχεδίου νόμου ακολουθείται για τις επιχειρήσεις του κλάδου μας η διαδικασία έγκρισης του άρθρου 7 του νόμου 4442/2016, αντί όπως και θα ήταν το ορθό , της διαδικασίας γνωστοποίησης του άρθρου 6 που ακολουθείται στις λοιπές επιχειρήσεις (θέατρα και κινηματογράφοι) που μέχρι πρόσφατα αδειοδοτούντο με το ίδιο νομικό καθεστώς με τις επιχειρήσεις μας (άρθρο 81 του νόμου 3463/2006 (Α’ 114) , διαδικασία η οποία και με τη συμμόρφωση των επιχειρήσεων μας στης διατάξεις της ΥΑ 50116/2020 που διασφαλίζει πλήρως την ασφαλή λειτουργία του εξοπλισμού τους, απλοποιούσε πλήρως την όλη διαδικασία και απέτρεπε τον κίνδυνο δυσερμηνειών και προβλημάτων εκ των μέρους των τοπικών αρχών . Κατά συνέπεια στη περίπτωση μας θα έπρεπε να ακολουθείται η διαδικασία έγκρισης της γνωστοποίησης ήτοι του άρθρου 6 του νόμου 4442/2016. Στο άρθρο 111 παρ. 2 προβλέπεται ότι η έγκριση εγκατάστασης χορηγείται από την αδειοδοτούσα αρχή έπειτα από αίτηση του φορέα της δραστηριότητας, η οποία συνοδεύεται από τα απαραίτητα δικαιολογητικά, βάσει των οποίων είναι δυνατή η διερεύνηση των υφιστάμενων χρήσεων γης και τυχόν άλλων χωρικών περιορισμών. Δεδομένου ότι ακόμη και η έκδοση αδείας οικοδομής εκδίδεται σήμερα με δήλωση του αρμόδιου πολιτικού μηχανικού προτείνουμε για να αποφευχθεί η γραφειοκρατία και η καθυστέρηση να ορισθεί ως μόνο απαιτούμενο δικαιολογητικό υπεύθυνη δήλωση αρμόδιου μηχανικού ότι επιτρέπεται η εγκατάσταση της επιχείρησης βάσει των υφιστάμενων χρήσεων γης και δεν υπάρχουν άλλοι χωρικοί περιορισμοί . Στο άρθρο 111 παρ. 7 προβλέπεται ότι εξαιρούνται από την υποχρέωση εφοδιασμού με έγκριση εγκατάστασης οι δραστηριότητες που ασκούνται προσωρινά σε δημόσιο κοινόχρηστο χώρο που έχει παραχωρηθεί από την αρμόδια υπηρεσία. Στη ίδια παράγραφο ορίζεται ως προσωρινή άσκηση δραστηριότητας αυτή που δεν υπερβαίνει τις 30 ημέρες και τίθεται ανώτατο όριο χρήσης ετησίως του χώρου αυτού για δύο (2) φορές . Η διάταξη αυτή έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις διατάξεις του άρθρου 39 του νόμου 4497/2017, αλλά και το άρθρο 2 της ΥΑ 50116/2020 σύμφωνα με τις οποίες ως περιοδεύουσα διάταξη ψυχαγωγίας καθορίζεται η διάταξη ψυχαγωγίας που έχει σχεδιαστεί για εγκατάσταση και αποσυναρμολόγηση, η περίοδος εγκατάστασης της οποίας δεν υπερβαίνει το χρονικό διάστημα που ορίζει η ισχύουσα νομοθεσία, χρονικό διάστημα το οποίο το ίδιο το σχέδιο νόμου στο άρθρο 119 αυτού καθορίζει σε τέσσερεις (4) μήνες επαναλαμβάνοντας την δόκιμη θέση του άρθρου 39 του προαναφερθέντος νόμου 4497/2017. Κατά συνέπεια ο χρόνος της προσωρινής εγκατάστασης πρέπει να διορθωθεί σε τέσσερεις (4) μήνες . Στην ίδια διάταξη αναφέρεται ότι η προσωρινή εγκατάσταση διατάξεων ψυχαγωγίας επιτρέπεται μόνο σε κοινόχρηστους δημόσιους χώρους . Αυτό δημιουργεί ένα τεράστιο πρόβλημα , καθώς φαίνεται να εμποδίζεται η προσωρινή εγκατάσταση σε ιδιωτικούς χώρους και ενώ την ίδια στιγμή οι δημόσιοι κοινόχρηστοι χώροι που μπορεί να διατεθούν σε όλη την χώρα είναι ελάχιστοι . Δεν φαίνεται να έχει λογική και να εξυπηρετεί τη προστασία του περιβάλλοντος η απαγόρευση λειτουργίας επιχείρησης σε ιδιωτικό χώρο όμορο σε δημόσιο. Απαιτείται λοιπόν η προσθήκη των λέξεων «ή ιδιωτικό» μετά τις λέξεις δημόσιο κοινόχρηστο στη δεύτερη γραμμή της παραγράφου 7. Στην ίδια παράγραφο γίνεται αναφορά στην ΚΥΑ 7034/1298/2000 με την οποία ορίσθηκαν ελάχιστες αποστάσεις ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων και η οποία ορίζει ότι δεν εφαρμόζεται στις προσωρινές εγκαταστάσεις . Το θέμα της μη εφαρμογής της ΚΥΑ 7034/1298/2000 στις προσωρινές εγκαταστάσεις έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα κατά το παρελθόν και έχει επιλυθεί οριστικά με την εγκύκλιο 49/2000 του ΥΠΕΧΩΔΕ με την οποία διευκρινίστηκε ότι δεν έχει εφαρμογή στις προσωρινές εγκαταστάσεις (έως 4 μήνες) αλλά αφορούσε μόνο τις μόνιμες (σταθερές ή στάσιμες ) εγκαταστάσεις που τοποθετούνται μόνιμα σε ακίνητο (για πενταετή διάρκεια). Σχετικά η αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου , Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου στα με αριθμό πρωτοκόλλου 58504/29-3-2018 και 222311/23-10-2019 έγγραφα της έχει απαντήσει επί του θέματος αυτού ότι « ότι η ψυχαγωγική δραστηριότητα που αναφέρετε (λούνα παρκ), όταν πρόκειται για προσωρινή εγκατάσταση είτε σε κοινόχρηστο, είτε σε ιδιωτικό χώρο, δεν υπόκειται στους περιορισμούς των ελαχίστων αποστάσεων που προβλέπονται από την ΚΥΑ 7034/1928/00 (ΦΕΚ 368 Β’), σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. 49/2000 εγκύκλιο του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. (αριθμ. πρωτ. 84803/25-07-2000).» Θεωρούμε όμως σκόπιμο να διευκρινισθεί ρητά με το νόμο ότι δεν έχει εφαρμογή η ΚΥΑ 7034/1298/2000 σε προσωρινές εγκαταστάσεις είτε αυτές εγκαθίστανται σε δημόσιους είτε σε ιδιωτικούς χώρους δεδομένου ότι η μη εφαρμογή της αποτέλεσε πολλές φορές αντικείμενο παρερμηνειών και διενέξεων με τις δημοτικές αρχές . Στο άρθρο 112 παρ. 1 αναφέρεται η υπαγωγή της λειτουργίας στην έγκριση του άρθρου 7 του νόμου στην οποία έχουμε ήδη αναφερθεί ότι θα έπρεπε να ακολουθείται η διαδικασία της γνωστοποίησης . Στο άρθρο 112 παρ. 2 αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο αυτού η διενέργεια αυτοψίας από την αδειοδοτούσα αρχή πριν την χορήγηση της αδείας λειτουργία η οποία και δεν έχει κανένα λόγο να είναι υποχρεωτική, αφού η αδειοδοτούσα αρχή έχει την δυνατότητα να την πραγματοποιήσει όποτε θέλει . Η υποχρεωτική αυτοψία θα δημιουργήσει τεράστια καθυστέρηση στην χορήγηση των αδειών λειτουργίας, καθώς θα απαιτηθούν κοινές ενέργειες πολλών δημοτικών υπαλλήλων για να διενεργήσουν αυτοψία σε εγκαταστάσεις η πληρότητα και η ασφαλής λειτουργία των οποίων έχει τεκμηριωθεί με βάση τις μελέτες που έχουν εκπονηθεί και υλοποιηθεί σύμφωνα με τις διατάξεις της ΥΑ 50116/2020 και του εναρμονισμένου ευρωπαϊκού προτύπου ΕΛΟΤ ΕΝ 13814:2019 . Θα προτείναμε σε περίπτωση που δεν γίνει δεκτή η διαγραφή του την διατύπωση του άρθρου 111 παρ . 2 ώστε η αδειοδοτούσα αρχή να δύναται και να μην υποχρεούται να διενεργήσει αυτοψία . Στο άρθρο 112 παρ. 3 προτείνεται ο χρόνος χορήγησης της έγκρισης λειτουργίας να μειωθεί σε δεκαπέντε (15) ημέρες . Στο άρθρο 119 παρ. 2 προβλέπεται ότι η υπ’ αρ. 7034/1298/2000 κοινή απόφαση των Υφυπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Ανάπτυξης - Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (Β΄ 368) δεν εφαρμόζεται στις δραστηριότητες του παρόντος κεφαλαίου, που ασκούνται σε στεγασμένο χώρο . Δεν εφαρμόζεται επίσης στις προσωρινές εγκαταστάσεις, όπως προαναφέραμε, άρα εξ αντιδιαστολής εφαρμόζεται μόνο στις μόνιμες εγκαταστάσεις . Δεν αντιλαμβανόμεθα, μετά την εφαρμογή της παραγράφου 6 του άρθρου 111 του σχεδίου νόμου με την οποία ορίσθηκαν οι περιοχές στις οποίες βάσει χρήσεων γης μπορούν να εγκατασταθούν επιχειρήσεις Λουνα Παρκ, τον λόγο διατήρησης σε ισχύ της προαναφερόμενης ΚΥΑ 7034/1298/2000. Οι διατάξεις της εν λόγω ΚΥΑ αποτύπωναν μία εμπειρική και παρωχημένη προσέγγιση επί του ζητήματος της προστασίας από το θόρυβο. Ενώ ο νομοθέτης παρέχει στην κανονιστικώς δρώσα Διοίκηση την ευχέρεια επιλογής ανάμεσα σε διαφορετικούς τρόπους αντιμετώπισης του προβλήματος, όπως είναι ιδίως η θέσπιση οριακών τιμών στάθμης θορύβου, η χρήση τεχνικών μέσων μείωσής του ή η εγκατάσταση οργάνων παρακολούθησης με την ΚΥΑ υιοθετήθηκε το πλέον απόλυτο και ατελές μέσο, δηλαδή η επιβολή γενικής ελάχιστης απόστασης από κατοικίες ή άλλες χρήσεις που χρήζουν ειδικής ακουστικής προστασίας. Σημειωτέον ότι ο καθορισμός της απόστασης στα 150 μέτρα δεν στηρίχθηκε σε επιστημονικά κριτήρια ή σε συγκεκριμένη τεχνική μελέτη ούτε μνημονεύεται σχετική μελέτη στο προοίμιο της ΚΥΑ. Τέθηκε με τρόπο αυθαίρετο και αντίθετο προς τη θεμελιώδη αρχή του δικαίου του περιβάλλοντος περί χρήσης των βέλτιστων τεχνικών και των πλέον σύγχρονων επιστημονικών δεδομένων (state of the arts). Ακόμη, η απαγόρευση των 150 μέτρων θεσπίσθηκε με τρόπο γενικό, χωρίς καμία εξειδίκευση. Αφενός, ανόμοιες ως προς τα επί μέρους χαρακτηριστικά τους δραστηριότητες, όπως είναι οι πίστες αυτοκινήτων, τα Water Parks ή τα λούνα Παρκ υπόκεινται στην ίδια ακριβώς αντιμετώπιση. Αφετέρου, δεν τίθενται διακρίσεις εντός της κάθε μίας από τις δραστηριότητες αυτές, ανάλογα με τα πραγματικά τους χαρακτηριστικά και την ικανότητά τους να παράγουν ηχητικούς ρύπους. Έτσι, δεν συνυπολογίζονται το εμβαδόν και η δυναμικότητα των εν λόγω εγκαταστάσεων. Το αποτέλεσμα όμως είναι να μην υπολογίζεται καθόλου το κυρίαρχο στοιχείο που είναι οι χρήσεις γης, αλλά να ρυθμίζεται με το ίδιο κριτήριο της απόστασης η λειτουργία είτε πρόκειται για περιοχή αμιγούς κατοικίας είτε για περιοχή πολεοδομικού κέντρου είτε για βιομηχανική ζώνη είτε η επιχείρηση λειτουργεί σε οδό ευρείας κυκλοφορίας είτε σε πεζόδρομο . Η διοίκηση σε πολλές περιπτώσεις με διασταλτική ερμηνεία έκρινε πολύ ορθά ότι όπου πολεοδομικά επιτρέπεται η λειτουργία της δραστηριότητας, η απόσταση από τις λοιπές εγκαταστάσεις θα λαμβάνεται υπόψη μόνο ως ένα από τα μέσα για την επίτευξη ορίου θορύβου που θα είναι συμβατός με την περιοχή , ενώ πρωταρχικά η επίτευξη του ορίου θα πρέπει να επιτυγχάνεται με μέτρα ηχοπροστασίας . Ενδεικτικά αναφέρουμε την υπ’ αρ.πρωτ.2052/23-6-2014 γνωμοδότηση της Διεύθυνσης ΠΕ.ΧΩ.Σ. της αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης όπου επί λέξει αναφέρεται «.... ότι εφόσον σχετικές μετρήσεις από πιστοποιημένο εργαστήριο, οι οποίες θα πραγματοποιηθούν σε πλήρη λειτουργία του πάρκου και σε διάφορες θέσεις στα όρια του γηπέδου του, αποδείξουν ότι τα επίπεδα του θορύβου, προερχομένου αποκλειστικά από τις εγκαταστάσεις του πάρκου, δεν ξεπερνούν το όριο των 50 dB (προς την κατεύθυνση των εγκαταστάσεων όπου πρέπει να ληφθούν μέτρα ηχοπροστασίας) τότε η επιτρεπόμενη απόσταση των εγκαταστάσεων του πάρκου από τα όρια του γηπέδου είναι δυνατόν να καθοριστεί αποκλειστικά από τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις. Εάν είναι απαραίτητο, για την επίτευξη του ορίου θορύβου μπορούν να εφαρμοστούν μέτρα ηχοπροστασίας , όπως κατάλληλα ηχοπετάσματα ή φυτεύσεις ή άλλα....» και σωρεία άλλων αποφάσεων που επέτρεψαν την λειτουργία σχετικών εγκαταστάσεων σε πολύ μικρές αποστάσεις (10-30 μέτρα ) από προστατευόμενες δραστηριότητες. Σήμερα το σχέδιο νόμου και πολύ ορθά προέβλεψε για πρώτη φορά τις περιοχές στις οποίες βάσει των χρήσεων γης μπορούσαν να λειτουργήσουν επιχειρήσεις Λουνα Παρκ ικανοποιώντας ένα πάγιο αίτημα του κλάδου μας . Αντί όμως να καταργήσει άμεσα την ΚΥΑ με αριθμό 7034/1298/15-3-2000 (ΦΕΚ 368 Β'/2000) η οποία μετά την θέσπιση χρήσεων γης για την λειτουργία των δραστηριοτήτων μας κανένα λόγο ύπαρξης πλέον δεν είχε , την διατήρησε σε ισχύ δημιουργώντας στην πραγματικότητα μεγαλύτερο πρόβλημα από αυτό που προσπάθησε να επιλύσει . Κατ΄ αρχάς θα επισημάνουμε την εξής μεγάλη αντίφαση που υπάρχει σχετικά με την διάρκεια της άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας των επιχειρήσεων μας που σύμφωνα με το σχέδιο νόμου (άρθρο 112 παρ. 4) είναι αόριστη, ενώ σύμφωνα με την ΚΥΑ 7034 / 1298/2000 είναι πενταετούς διάρκειας, χρονικό διάστημα μετά το οποίο απαιτείται νέα άδεια εγκατάστασης, άρα εκ νέου όλη η διαδικασία. Είναι αδύνατη η εύρεση οποιουδήποτε οικοπέδου στην Ελλάδα στον αστικό ιστό χωρίς την ύπαρξη σε μικρή απόσταση είτε κατά την έναρξη λειτουργίας της επιχείρησης είτε στο μέλλον , εγκατάστασης που μπορεί να απαιτεί ειδική ακουστική προστασία όπως κατοικία (νόμιμης η νομιμοποιηθείσας) , ξενοδοχείο κλπ ενώ ακόμη και αν έχει βρεθεί και αδειοδοτηθεί ένα τέτοιο ακίνητο μετά την πάροδο πέντε (5) ετών η εγκατεστημένη επιχείρηση κινδυνεύει να απωλέσει την άδεια λειτουργίας της, καθώς μπορεί να νομιμοποιηθεί μία αυθαίρετη οικία , η οποία δεν τηρούσε τον πολεοδομικό σχεδιασμό όταν ανεγέρθηκε εν αντιθέσει με την νομίμως εγκατασταθείσα επιχείρηση στην περιοχή ή να ανεγερθεί σύμφωνα με τον πολεοδομικό σχεδιασμό μία νέα κατοικία καταστρέφοντας με τον τρόπο αυτό επιχειρήσεις αξίας εκατομμυρίων ευρώ και κάνοντας εκατοντάδες εργαζόμενους να χάσουν την εργασία τους . Κατά συνέπεια με την προτεινόμενη ρύθμιση και περιορίζονται οι δυνατότητες εγκαταστάσεως των επιχειρήσεων μας βάσει των χρήσεων γης των περιοχών στις οποίες μπορούμε να εγκατασταθούμε και να λειτουργήσουμε και ταυτόχρονα διατηρούνται τα ίδια προβλήματα τα οποία προσπάθησε να επιλύσει ο νομοθέτης. Δηλαδή η ρύθμιση αυτή επιδεινώνει την κατάσταση των επιχειρήσεων μας και πλήττει βαρύτατα όλο τον κλάδο των επιχειρήσεων λούνα-παρκ που ήδη έχει πληγεί πάρα πολύ από την πανδημία έχοντας μείνει (παρότι υπαίθριος) κλειστός για σχεδόν ένα χρόνο με αποτέλεσμα να καταστραφούν οικονομικά εκατοντάδες επιχειρηματίες και να μείνουν άνεργοι χιλιάδες εργαζόμενοι . Όπως προαναφέραμε πρόσφατα εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 50116/2020 απόφαση του Υφυπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων (Β΄ 2065) με την οποία εναρμονίστηκε η νομοθεσία με το ευρωπαϊκό πρότυπο ασφαλείας για την εφαρμογή της οποίας στις επιχειρήσεις μας απαιτούνται επενδύσεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ που προϋποθέτει την λειτουργία των επιχειρήσεων μας που με το σχέδιο νόμου είναι αδύνατη . Η άποψη και το αίτημα μας είναι να καταργηθεί ρητά η ΚΥΑ 7034/1298/15-3-2000 (ΦΕΚ 368 Β'/2000) και να επιτρέπεται η λειτουργία των λούνα παρκ, εφόσον τηρούνται συγκεκριμένα όρια θορύβου τα οποία και μπορούν να ορισθούν όπως ορίζονται και στα καταστήματα υγειονομικού ελέγχου σχετικά με τον θόρυβο (μουσική) που εκπέμπεται από αυτά . Με αυτό το τρόπο μπορούν να λειτουργούν νόμιμα και να μην περιορίζονται από κριτήρια απόστασης τα οποία ουδεμία πραγματικά πρακτική χρησιμότητα έχουν και καμία προστασία στο περιβάλλον προσφέρουν. Σήμερα και με τα τεχνικά μέσα που υπάρχουν είναι δυνατή και εύκολη η εκπόνηση ακουστικής μελέτης για τις μόνιμες εγκαταστάσεις που να επιτρέψουν την λειτουργία τους . Επειδή κινδυνεύει η ύπαρξη των επιχειρήσεων μας και ελλοχεύει ο κίνδυνος εκατοντάδες άνθρωποι να μείνουν χωρίς εργασία παρακαλούμε να λάβετε υπόψη σας τα ανωτέρω. Μετά τιμής, ΓΙΑ ΤΑ ΑΗΔΟΝΑΚΙΑ ΑΕ ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ ΤΑ ΑΗΔΟΝΑΚΙΑ ΑΕ Λ. Διονύσου 155 -15124 ΜΑΡΟΥΣΙ ΤΗΛ 2106198274-2106196941FAX 2106196940 ΑΡΜΑΕ36962/01ΑΤ/Β/96/348 ΑΦΜ 094494505-ΔΟΥ ΦΑΕ ΑΘΗΝΩΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΗΔΟΝΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ALLOU! FUN PARK AVE AE ΧΟΝΔΡΙΚΟ ΕΜΠΟΡΙΟ – ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ ΕΔΡΑ : ΠΑΡΝΩΝΟΣ 3 – ΜΑΡΟΥΣΙ - ΤΚ 151 25 ΤΗΛ 2108092000- FAX 2108092550 ΑΦΜ:094115374 – Δ.Ο,.Υ ΦΑΕ ΑΘΗΝΩΝ ΑΡ ΓΕΜΗ :353601000 ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ – ΔΙΕΥΘΥΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ