Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 3. Αρμόδιο δικαστήριο – ΔιαδικασίαΣχόλιο του χρήστη Θεόδωρος Θανόπουλος | 4 Νοεμβρίου 2009, 16:33
  • Σχόλιο του χρήστη 'Θεόδωρος Θανόπουλος' | 4 Νοεμβρίου 2009, 16:33

    Κατά κανόνα, ο δανειολήπτης που αδυνατεί να αποπληρώσει το δάνειό του, αδυνατεί και να καλύψει το κόστος του δικηγόρου. Το καλύτερο που πρέπει να γίνει, είναι ο κάθε δανειολήπτης να μεταβεί στην Τράπεζά του προσκομίζοντας παραστατικά που αποδεικνύουν την αδυναμία του να πληρώσει και αυτά να αξιολογηθούν, χωρίς να απαιτούνται σύνδικοι και πτωχεύσεις. Γιατί οι δανειολήπτες να προσφύγουν στη γραμματεία του Δικαστηρίου, αφού μπορεί να γίνει εξωδικαστικός συμβιβασμός με την Τράπεζα; Ανθρωποι που πεινάνε και ζουν από απορρίμματα λαϊκών αγορών ή από συσσίτια, θα μπορέσουν να πληρώσουν δικηγόρους; Οι Τράπεζες μπορούν να δώσουν λύσεις σε όλους όσους αποδεδειγμένα βρίσκονται σε αδυναμία διότι οι ίδιες γνωρίζουν πολύ καλά ότι είναι εκτεθειμένες και θα προβούν από μόνες τους σε διαγραφές χρεών, διότι δεν έχουν να εισπράξουν τίποτα από τον μη έχοντα. Σε ότι αφορά στο ποιοί θα απαλλαγούν, αυτό έχει προβλεφθεί από τον Αστικό Κώδικα, Άρθρα 363, 336, 338 περί διαγραφής χρεών.