• Σχόλιο του χρήστη 'ΣΕΣΜΑ' | 9 Σεπτεμβρίου 2021, 20:11

    Με το άρθρο αυτό αυξάνεται το επιτρεπόμενο ποσοστό (από 10% που ήταν) για την αύξηση μιας κατηγορίας δαπάνης σε ένα αίτημα τροποποίησης φυσικού και οικονομικού αντικειμένου. Αναλυτικά προβλέπει: Όταν το ποσοστό της αύξησης μιας κατηγορίας δαπάνης, το οποίο προκύπτει από το ποσό της αύξησης στη συγκεκριμένη κατηγορία δαπάνης διαιρούμενο με το αρχικό συνολικό κόστος της επένδυσης και πολλαπλασιαζόμενο με το εκατό, είναι μικρότερο ή ίσο με το ποσοστό δεκαπέντε τοις εκατό (15%) για κτιριακές δαπάνες, με το ποσοστό είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) για τη δαπάνη του μηχανολογικού εξοπλισμού και για τη δαπάνη των ειδικών-τεχνικών εγκαταστάσεων, με το ποσοστό είκοσι τοις εκατό (20%) για τη δαπάνη διαμόρφωσης εξωτερικού χώρου και με το ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%) για τις λοιπές κατηγορίες δαπανών. Για τα επενδυτικά σχέδια ίδρυσης, επέκτασης και εκσυγχρονισμού ξενοδοχειακών μονάδων, το ως άνω ποσοστό των κτιριακών δαπανών ορίζεται σε είκοσι πέντε τοις εκατό (25%). Προτάσεις Προς εναρμόνιση των διατάξεων όλων των αναπτυξιακών νόμων προτείνεται οι ανωτέρω ρυθμίσεις να ισχύουν και για τον ν. 4399/2016 και τον ν. 2601/1998. Επίσης, σε περιπτώσεις ίδρυσης νέας μονάδας, προτείνεται να αναθεωρηθεί το ποσοστό του κόστους του αθροίσματος των Κτηριακών και του Περιβάλλοντος χώρου σε σχέση με το σύνολο του επενδυτικού σχεδίου, λαμβάνοντας υπόψη τις δραματικές αυξήσεις στο κόστος των υλικών κατασκευής (π.χ. σίδηρος +40%). Για παράδειγμα το 60% που αφορούσε την περίπτωση της ίδρυσης μιας ξενοδοχειακής μονάδας να γίνει 70%. Η τροποποίηση αυτή προτείνεται, μάλιστα, να έχει αναδρομικό χαρακτήρα για όλα τα επενδυτικά σχέδια του ν. 4399/2016.