• Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννης Παπαθεοδώρου (Ιωάννης)' | 12 Νοεμβρίου 2021, 12:36

    Άρθρο 8 στο πεδίο στ αναφέρεται ότι επιτρέπεται η 15ετής μίσθωση οικοπέδου που ανήκει στο ΔΗΜΟΣΙΟ προς φυσικά ή νομικά πρόσωπα και στη συνέχεια να γίνεται μεταγραφή της σύμφωνα με το άρθρο 618. Σύμφωνα με το άρθρο 618 ΑΚ «Η μίσθωση ακινήτου για χρονικό διάστημα μακρότερο από εννέα έτη ισχύει απέναντι στο νέο κτήτορα μόνο αν καταρτιστεί με συμβολαιογραφικό έγγραφο και το έγγραφο αυτό μεταγραφεί.». Από την εν λόγω διάταξη προκύπτει ότι μεταγράφεται μόνο συμβολαιογραφικά καταρτισμένη μίσθωση. Η εν λόγω ρύθμιση αφορά την προστασία του μισθωτή απέναντι στον νέο κτήτορα που αποκτά την κυριότητα του ακινήτου, δεν αφορά όμως την εγκυρότητα της μίσθωσης η οποία μπορεί απόλυτα νόμιμα να συναφθεί με ιδιωτικό έγγραφο ανεξαρτήτως διάρκειας. Επιπρόσθετα, Σύμφωνα με τα άρθρα 1192-1208 ΑΚ του ένατου κεφαλαίου του ΑΚ που αφορούν στη μεταγραφή, στα Υποθηκοφυλάκεια και Κτηματολογικά γραφεία μεταγράφονται και καταχωρούνται αντιστοίχως συγκεκριμένες πράξεις που αναφέρονται περιοριστικά, δεν μεταγράφονται όμως ιδιωτικά συμφωνητικά και ειδικότερα ιδιωτικά συμφωνητικά μίσθωσης. Εκτιμώ ότι θα πρέπει η αρμόδια υπηρεσία να ξαναδεί την συγκεκριμένη πρόβλεψη για τα ακίνητα του ΔΗΜΟΣΙΟΥ. Η αλλαγή κυριότητας σε ακίνητα που ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο ή σε φορέα της Γενικής Κυβέρνησης είναι εν τοις πράγμασι αδύνατη, κατά συνέπεια η συγκεκριμένη πρόβλεψη περί μεταγεγραμμένου συμφωνητικού μίσθωσης ώστε αυτό να έχει ισχύ έναντι τρίτων νέων κτητόρων, είναι ουσιαστικά άνευ αντικειμένου αφού τα ακίνητα που ανήκουν κατά κυριότητα στο Ελληνικό Δημόσιο ή σε φορέα της Γενικής Κυβέρνησης ουσιαστικά δεν αλλάξουν κυριότητα. Άρθρο 13: Δικαιούχοι ενισχύσεων Για πιο λόγο εξαιρούνται οι ατομικές επιχειρήσεις? Αφού υπήρχε πρόβλεψη για μετατροπή τους σε νομική μορφή πάνω από επενδυτικά σχέδια ποσού 500.000€. Θα μπορούσε αυτό το όριο να διαμορφωθεί στις 300.000€, όσο και το όριο για μετατροπή των βιβλίων από Β΄ κατηγορίας σε Γ κατηγορίας βιβλία)και να μην αποκλειστούν οι ατομικές. Το κυριότερο θέμα που αντιμετωπίζεται με τις ατομικές κατά τη γνώμη μου είναι η καταβολή της ίδιας συμμετοχής εφόσον προβλέπεται, που όμως και σε αυτό το σημείο θα μπορούσε να βρεθεί λύση (π.χ. να κατατίθεται αναγκαστικά το 50% και μετά το άλλο 50% της ίδιας συμμετοχής στον όψεως από τον οποίο πραγματοποιούνται οι πληρωμές). Άρθρο 17 Η έκθεση πιστοποίησης των επενδυτικών σχεδίων άνω του 1.000.000 € υπογράφεται από οικονομολόγους μέλη του ΕΜΠΑ. Παρότι είμαι οικονομολόγος μέλος του ΕΜΠΑ δεν καταλαβαίνω τη διάκρισή αυτή. Οι συνάδελφοι από τις υπόλοιπες ειδικότητες των μελών του μητρώου γιατί αποκλείονται? Εφόσον ισχύσει η διαδικασία της έκθεσης πιστοποίησης θα πρέπει η επιλογή να είναι από το μητρώο του ΕΜΠΑ ανεξαρτήτου ειδικότητας (συμφωνώ με τη κα Ευγενία Οικονομίδη). Άρθρο 18 Περιεχόμενο Αξιολόγησης. Μήπως θα ήταν σκόπιμο να τεθεί ποσοστό βαρύτητας στα κριτήρια αξιολόγησης? Άρθρο 19: Διαδικασίες αξιολόγησης Φτιάξατε το ΕΜΠΑ, αφήνατε απλήρωτους για μεγάλο χρονικό διάστημα του αξιολογητές, χωρίς καμία υποστήριξη και έρχεστε τώρα να το απαξιώσετε τελείως. Αντί να το ενισχύσετε και να τα υποστηρίξετε ώστε να βοηθά τις επιτροπές αξιολόγησης θεωρείτε ότι η επιτροπή αξιολόγησης (παρόλο που όπως αναφέρεται μπορεί να χρησιμοποιεί και το ΕΜΠΑ) θα αξιολογεί το πλήθος των επενδυτικών σχεδίων που θα υποβάλλονται. Μάλιστα, με τον περιορισμό του ύψους ενός επενδυτικού σχεδίου που υποβάλλεται στην περιφέρεια από 3.000.000€ στο 1.000.000€ ήτοι στη ΓΔΙΕ θα υποβάλλεται σημαντικός αριθμός επενδυτικών σχεδίων εκτιμάται ότι η επιτροπή αξιολόγησης θα ολοκληρώνει μέσω σε 45 μέρες την αξιολόγησή τους. Μήπως τελικά οι ορκωτοί ελεγκτές έπαιξαν και κέρδισαν? Χρησιμοποιήσατε το ΕΜΠΑ μέχρι εκεί που θέλατε, βασικά όπως σας βόλευε για να το απαξιώσετε. Θεωρώ ότι θα ήταν σκόπιμο να ξαναδείτε το θεσμό του ΕΜΠΑ και να τον ενισχύσετε παρά τον απαξιώσετε. Παρακαλώ τα μέλη του ΕΜΠΑ να σχολιάσουν και να μην μείνουν αμέτοχα. (άρθρο 21 παρ. 3). Έλεγχος επενδυτικών σχεδίων άνω των 700.000 € από ορκωτούς λογιστές Γιατί ο φορέας του επενδυτικού σχεδίου να μην έχει τη δυνατότητα να επιλέξει να ελεγχθεί είτε από το μητρώο ελεγκτών (ΕΜΠΕ) είτε από τους ορκωτούς λογιστές? Γιατί οι πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις να πρέπει να πληρώσουν τα σημαντικά ποσά αμοιβών που ζητούν οι ορκωτοί ελεγκτές πλέον τα ποσά των μηχανικών που πρέπει να δώσουν την έκθεσή τους στους ορκωτούς ελεγκτές? Εναλλακτικά μπορείτε να κάνετε την πρόβλεψη για μεσαίες ή ακόμη καλύτερα για τις μεγάλες επιχειρήσεις. Επίσης, δεν κατανοώ τη σκοπιμότητα του άρθρου 26 παρ. 1 για την υποχρεωτική πιστοποίηση των μακροχρόνιων υποχρεώσεων για έργα άνω των 700.000 € από τους ορκωτούς λογιστές. Αντί να βοηθήσατε και να εκπαιδεύσετε τα μητρώα ΕΜΠΑ -ΕΜΠΕ και μάλιστα εάν θέλετε με τη βοήθεια των ορκωτών λογιστών τα απαξιώνετε. Γιατί εμπλουτίζεται τα μητρώα ΕΜΠΑ -ΕΜΠΕ αφού όπως φαίνεται δεν θα αποτελούν σημαντικό εργαλείο υποβοήθησης του έργου των επιτροπών? Θα συμφωνήσω με τον κο Τζανάκη ότι δημιουργείται στρέβλωση της αγοράς και δημιουργία μονοπωλίου. Άρθρο 25 (παράγραφος 4) Αναφέρομαι κυρίως στην περίπτωση Θ, μήπως να επανεξετασθεί το περιθώριο ενημέρωσης αντί 2μήνου στο εξάμηνο ή στο έτος. Επίσης, μήπως αλλαγές που συντελούνται αλλά δεν επηρεάζουν την επένδυση όπως π.χ αλλαγή ποσοστών συμμετοχής μεταξύ των ίδιων μετόχων να μην επιφέρουν πρόστιμο? Ευχαριστώ