Αρχική Ενσωμάτωση της Οδηγίας ΕΕ-2020/1828 του ΕΚ και του Συμβ. της 25ης Νοεμβρ.2020 σχετικά με τις αντιπροσωπευτικές αγωγές για την προστασία των καταναλωτών,ενίσχυση της προστασίας των καταναλωτών...Άρθρο 22 – Περιορισμός της ευθύνης του πληρωτή για μη εγκεκριμένες πράξεις πληρωμής («phishing») – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 74 ν. 4537/2018Σχόλιο του χρήστη ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΟΥΤΣΗ | 13 Ιανουαρίου 2023, 12:48
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΟΥΤΣΗ' | 13 Ιανουαρίου 2023, 12:48

    Καταρχήν να σας συγχαρώ για την συγκεκριμένη τροποποίηση. Θα έπρεπε να είχε εφαρμοστεί εδώ και χρόνια. Επιτρέψτε μου να σας μιλήσω ως επαγγελματίας (οικονομολόγος-φοροτεχνικός) που χρησιμοποιεί τις κάρτες και τις ηλεκτρονικές συναλλαγές για περισσότερο από 13 χρόνια. Επιτρέψτε μου να σας μιλήσω και ως θύμα ηλεκτρονικής απάτης μέσω phising, που είχε ολική απώλεια χρημάτων. Έχασα 22.000€ (τον 03/2022), τις οικονομίες μιας ζωής, o κόπος δύο οικογενειών και δουλειά χρόνων. Είναι σκληρός όλος αυτός ο ψυχικός πόνος που νιώθει κάποιος όταν έχει χάσει δεδουλευμένα χρήματα, τα προβλήματα υγείας που του δημιουργούνται, οι στερήσεις που αναγκάζεται να έχει, η οικονομική ανασφάλεια, κυρίως όταν έχει ανήλικα παιδιά και ένα μέλος της οικογένειας με αναπηρία (όπως στη δική μου περίπτωση) και επιπρόσθετα να μπαίνει σε επιπλέον έξοδα όπως ο δικηγόρος για να δικαιωθεί, επειδή βρέθηκε ένας επιτήδειος να τον κλέψει (σημειωτέο: είναι ένα καλά οργανωμένο κύκλωμα πανελλαδικώς). Έκανα αυτόν τον πρόλογο για να σας παραθέσω τα εξής πολύ σημαντικά: 1) Η εφαρμογή του νόμου πρέπει να ισχύει αναδρομικά και για περιπτώσεις απάτης παλαιότερων ετών ή έστω από 1/1/2022, καθώς είναι τρομακτικό το μέγεθος των υποκλοπών και των παράνομων συναλλαγών που έγιναν μέσα στο 2022. Εξαπατήθηκαν χιλιάδες επαγγελματίες και πολίτες και θεωρώ άδικο να μην ισχύει η συγκεκριμένη τροποποίηση και για αυτούς. Άλλωστε όλα είναι δούναι και λαβείν. Όταν ο πολίτης νιώθει ότι το κράτος τον υποστηρίζει, τον προστατεύει και τον δικαιώνει, τότε γίνεται σύμμαχος του. 2) Το σύστημα των τραπεζών αφήνει τόσα πολλά κενά στην ασφάλεια των συναλλαγών, που πραγματικά είναι πολύ εύκολο να λάβει με δόλο κάποιος τους κωδικούς i-banking και να κλέψει χρήματα. Ο καταναλωτής/πελάτης μένει εκτεθειμένος και πιστέψτε με πραγματικά μπορεί να ξεγελαστεί ο οποιοσδήποτε. Επομένως το βάρος της απόδειξης για βαριά αμέλεια πρέπει να βαρύνει αποκλειστικά και μόνο την τράπεζα. Αλλιώς είναι σαν να λέμε πως φταίει ο ιδιοκτήτης που εισέβαλλε ο κλέφτης στο σπίτι του και τον έκλεψε. 3) Λόγω του παραπάνω, η τράπεζα πρέπει να καλύπτει όλο το ποσό στον πελάτη/καταναλωτή, εφόσον ο δεύτερος αποδείξει με χαρτιά πως έπεσε θύμα απάτης. Αυτό δίνει κίνητρο στις τράπεζες να έχουν ένα πιο ασφαλές περιβάλλον συναλλαγών ώστε να προστατευθούν και άλλοι πολίτες στο μέλλον.