• Σχόλιο του χρήστη 'Σούλης' | 21 Φεβρουαρίου 2010, 12:01

    Πάσχω από χρόνια πάθηση (αρθρίτιδα) και δεν μπορώ να ζήσω χωρίς την λήψη ισχυρών αντιφλεγμονωδών/παυσίπονων φαρμάκων, τα οποία μπορώ να προμηθευτώ από το Ελληνικά φαρμακεία χωρίς συνταγή γιατρού και μου στοιχίζουν περίπου 25 Ευρώ το μήνα. Αν τα έπαιρνα με συνταγή θα πλήρωνα μόνο το 10%, δηλ. 2,5 Ευρώ. Δεν τα παίρνω με συνταγή γιατρού γιατί ο γιατρός θα μου στοίχιζε 50 Ευρώ από τα οποία θα έπαιρνα τα 20 Ευρώ πίσω μετά από τρίωρη "μάχη", ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΗΔΕΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ, στα κλισέ του ασφαλιστικού μου ταμείου και πεντάωρη απουσία από το χώρο εργασίας μου. ΑΥΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ του 2010. Οταν πριν 24 χρόνια βρέθηκα για σπουδές στη Βρεταννία, πήγα στο φαρμακείο της γειτονιάς για να προμηθευτώ το αντίστοιχο αντιφλεγμονώδες φάρμακο. Μου απάντησαν ότι αυτό χορηγείται μόνο με συνταγή γιατρού. Αρχικά αγχώθηκα στην ιδέα της αναζήτησης γιατρού και των αντίστοιχων χρημάτων που έπρεπε να πληρώσω στον γιατρό για την συνταγογράφηση. Τελικά, αφού ενημερώθηκα από Βρεταννούς πολίτες, πήγα σε ένα Ιατρείο της περιοχής που διέμενα και ένας γιατρός μου έδωσε την επιθυμητή συνταγή, χωρίς να πληρώσω τίποτε για αυτή την ιατρική υπηρεσία. Με την συνταγή (όχι συνταγολόγιο) πήγα στο φαρμακείο και πήρα το φάρμακό μου, αφού πλήρωσα το 25% της αξίας του φαρμάκου. Εκείνη την εποχή δεν ήμουν ασφαλισμένος σε κανένα ασφαλιστικό ταμείο, αλλά ούτε και χρειάστηκε να αποδείξω ότι ήμουν ιατρο/φαρμακευτικά ασφαλισμένος. ΑΥΤΑ ΣΤΗΝ ΒΡΕΤΑΝΝΙΑ ΤΟΥ 1986. Για την παραπάνω αλλά και για πολλές άλλες υπηρεσίες (ακόμη και νοσοκομειακή περίθαλψη) που μου πρόσφερε ΔΩΡΕΑΝ το Εθνικό Σύστημα της Βρεταννίας θα ήθελα μέσα από αυτή την σελίδα να πω από τα βάθη της καρδιάς μου ΧΙΛΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΒΡΕΤΑΝΝΙΑ. Πίσω στην Ελλάδα του 2010. Η θεραπεία με αντιφλεγμονώδη είναι φθηνή. Ολοι οι γιατροί (ρευματολόγοι) μου συνιστούν να αλλάξω θεραπεία και να ακολουθήσω αυτή με τα λεγόμενα βιολογικά φάρμακα, η οποία θα κόστιζε στο ασφαλιστικό μου ταμείο πάνω από 1.000 Ευρώ τον μήνα! Μάλιστα ένας γιατρός γνωστού κρατικού νοσοκομείου αρνήθηκε να με παρακολουθεί επειδη δεν ήθελα να ακολουθήσω την θεραπεία με βιολογικά φάρμακα. Αλλά η διαδικασία της συνταγογράφησης των φαρμάκων και η επιστροφή των χρημάτων από το ασφαλιστικό μου ταμείο, αλλά και η μη κάλυψη του ιατρικών δαπανών από το ασφαλιστικό μου ταμείο με εξοργίζουν σε τέτοιο βαθμό που στο τέλος θα με αναγκάσουν να ακολουθήσω την θεραπεία με τα βιολογικά φάρμακα και να χρεώνεται το ασφαλιστικό μου ταμείο με υπέρογκα ποσά. Η ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ, εκτός από την μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης από τα ασφαλιστικά ταμεία, ΝΑ ΣΥΜΒΑΛΛΕΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΩΡΗΤΑΙ ΩΣ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΟΤΙ Ο ΚΑΘΕ ΑΣΘΕΝΗΣ ΕΧΕΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΩΡΕΙ ΟΤΙ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΝΑΣ ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΟΣ ΕΠΑΙΤΗΣ ΓΥΦΤΟΣ ΜΕ ΠΛΗΘΩΡΑ ΑΔΕΛΦΩΝ ΚΑΙ ΚΟΥΜΠΑΡΩΝ! Θα πρέπει να γίνει, επιτέλους, θεσμός ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ο οποίος θα βρίσκεται στην γειτονιά μας για την αποσυμφόρηση των εξωτερικών ιατρείων των νοσοκομείων αλλά και για την αξιοπρέπεια των ασθενών. Σήμερα, όταν εισέρχεται ένας ασθενής σε Ελληνικό νοσοκομείο αρρωσταίνει περισσότερο μόνο και μόνο με την εικόνα που αντικρύζει και την "εξυπηρέτηση" που δέχεται. Η χώρα μας έχει περισσότερη ανάγκη όχι από τα (γενικά) Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ) αλλά από ΙΑΤΡΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ (ΙΚΕΠ). Και εφ' όσον γίνει αυτό θα πρέπει ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ ΝΑ ΧΟΡΗΓΟΥΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΜΕ ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ. ΤΕΛΟΣ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΗ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΚΑΙ Ο ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΣΤΗΝ ΙΑΤΡΟ-ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΠΟΥ ΠΑΡΕΧΕΙ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ! ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΩΣ ΖΗΤΙΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΑΖΟΥΝ ΤΡΥΚΛΟΠΟΔΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΙΑΤΡΟΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ ΔΑΠΑΝΗΣ!