• Σχόλιο του χρήστη 'Επαμεινώνδας Χριστόπουλος' | 23 Φεβρουαρίου 2010, 18:39

    Δεν καταλαβαίνω γιατί στην Ελλάδα πρέπει να αγοράζει ο ασθενής ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ όλο το κουτί με τον προκαθορισμένο αριθμό πχ χαπιών. Κανονικά ο ιατρός καθορίζει τη δοσολογία (πχ 1 χάπι 3 φορές την ημέρα) και για πόσες ημέρες (πχ 8 ημέρες). Χρειάζονται δηλαδή 3Χ8=24 χάπια. Αν δηλαδή ένα κουτί έχει μέσα 20 χάπια, τότε συμβαίνει πρακτικά ένα από τα παρακάτω: 1/ο ασθενής παίρνει ένα κουτί και δε συμπληρώνει σωστά τη θεραπεία του. Άρα δε θα υπάρξει πλήρης ίαση και θα επανέλθει, μετά από λίγο χρόνο, για νέα φαρμακευτική αγωγή ή και για επιδείνωση της υγείας του. Άρα νέα έξοδα, είτε για τον ίδιο, έιτε για τον ασφαλιστικό του φορέα, 2/ο ασθενής παίρνει 2 κουτιά, λαμβάνει κανονικά τα 24 χάπια και τα υπόλοιπα 16 θα τα πετάξει ή θα λήξουν, άρα πάλι θα τα πετάξει. Άρα σπατάλη χρημάτων, είτε δικιά του, είτε του ασφαλιστικού του φορέα, 3/ο ασθενής παίρνει 2 κουτιά, λαμβάνει, αντί για 24 χάπια, και τα 40 χάπια. Άρα δε λαμβάνει τη σωστή φαρμακευτική αγωγή, με απρόβλεπτες συνέπειες για την υγεία του. Άρα με απρόβλεπτη εξέλιξη και έξοδα, είτε για τον ίδιο, είτε για τον ασφαλιστικό του φορέα. Και όπως και να έχει, όταν έχουν πληρωθεί αντί για 24 χάπια, 40, είναι σπατάλη. Το αντίστοιχο συμβαίνει εαν το κουτί είναι των 30 τεμαχίων. Και πάλι έχουμε σπατάλη. Σε άλλες χώρες του εξωτερικού το πρόβλημα έχει λυθεί με 2 διαφορετικά συστήματα: 1ο/Ο ασθενής λαμβάνει ατομικό φυαλίδιο, με το όνομά του, το όνομα του φαρμάκου και τον ακριβή αριθμό χαπιών, από το φαρμακοποιό. 2ο/Τα κουτιά των φαρμάκων (ιδίως αυτά που είναι ακριβά), δεν έχουν επάνω τους ένα κουπόνι μόνο, αλλά έχουν κουπόνια πχ ανά τετράδες. Έτσι ο φαρμακοποιός μπορεί να ανοίξει το κουτί και να κόψει 4 χάπια και να τα δώσει στον ασθενή και να κρατήσει το κουπόνι των τεσσάρων. Αν ο ασθενής πάρει όλο το κουτί, τότε ό φαρμακοποιός παίρνει όλα τα κουπόνια των τετράδων.