• Σχόλιο του χρήστη 'Βλάσης Μανθογιάννης' | 3 Μαρτίου 2010, 11:08

    Οι επιχειρήσεις που αποφεύγουν την έκδοση αποδείξεων είναι εκείνες στις οποίες το περιθώριο κέρδους είναι μεγάλο. Σε αντίθεση οι επιχειρήσεις που εξ αντικειμένου έχουν μικρά περιθώρια κέρδους δεν διακινδυνεύουν την μη έκδοση απόδειξης αφού το πρόστιμο στην περίπτωση ελέγχου είναι υπερπολλαπλάσιο του κέρδους από την πώληση. Παράδειγμα η μη έκδοση αποδείξεων συναντάται στα είδη ένδυσης όχι όμως στα supermarket. Τα πρατήρια έχουν μάλλον μικρά περιθώρια κέρδους. Σε όλα τα πράγματα οι απλές λύσεις είναι οι σωστές λύσεις.Έτσι: Τα πρατήρια υποχρεούνται στην έκδοση αποδείξεων λιανικής πώλησης (ταμειακές μηχανές) Η απόδειξη μπορεί να περιέχει τα παρακάτω στοιχεία: 1.ποσότητα, είδος καυσίμου (δεδομένα από αντλία) 2.τιμή πώλησης και κωδικός αντλίας (δεδομένα από αντλία) 3.Ημερομηνία και ΑΦΜ επιχείρησης (δεδομένα ταμειακής) 4.Αριθμός κυκλοφορίας οχήματος (δεδομένα με το χέρι ή άλα τούρκα όπως προτείνεται παρακάτω) Θεσμοθετείται ένα αντικίνητρο στην μη έκδοση αποδείξεων (πχ ένα μεγάλο πρόστιμο) Θεσμοθετείται ένα κίνητρο προκειμένου οι καταναλωτές να ζητούν την απόδειξη (πχ φοροαπαλλαγή) Με βάση αυτά όποιος ψωνίζει καύσιμα κίνησης θα παίρνει αποδείξεις. Από τις συγκεντρωτικές καταστάσεις πώλησης (Ζ) με έλεγχο των στοιχείων μπορούν να ελέγχονται οι εκροές και να συγκρίνονται με τις εισροές. Στα καύσιμα θέρμανσης το πράγμα αλλάζει και εκεί πρέπει να υπάρξει μια ρύθμιση που δεν αφορά τόσο τα πρατήρια όσο τα κοινόχρηστα των πολυκατοικιών που είναι και ο μεγάλος όγκος στην κατανάλωση καυσίμων θέρμανσης.