• Σχόλιο του χρήστη 'πέτρος' | 23 Αυγούστου 2010, 20:47

    Άρθρο 7 Πρέπει να ληφθεί πρόνοια για κεφάλαια κίνησης όλοι οι επενδυτικοί νόμοι απέτυχαν διότι δεν προέβλεπαν κεφάλαια κίνησης. Ποιος σήμερα έμπορος ή βιοτέχνης θα διαθέτει το 25% ως ιδία συμμετοχή σε μία μικρή επιχείρηση και θα του μείνουν και κεφάλαια κίνησης για να λειτουργήσει η επιχείρηση , ειδικά αυτά τα χρόνια. Εκτός του ότι πρέπει και το 10% να καταβληθεί αμέσως με το τέλος της επένδυσης πρέπει να υποχρεωθούν οι τράπεζες να χορηγούν τουλάχιστο ένα 20% με 25% σε κεφάλαια κίνησης. Αφού πιστεύουν στην επένδυση και την χρηματοδοτούν με μακροπρόθεσμη δανειοδότηση πρέπει να δίνουν και τα αναγκαία κεφάλαια κίνησης για να κρατηθεί η επένδυση και να μην παρουσιάζει προβλήματα από ιδρύσεως. Καλύτερα είναι να μην γίνει η επένδυση όταν δεν υπάρχουν αποδεδειγμένα κεφάλαια κίνησης, διότι εκτός του ότι θα καταστραφεί ο επενδυτής θα δημιουργήσει προβλήματα και με τις άλλες επιχειρήσεις που θα συνεργασθεί. Αλλά το τελειωτικό κτύπημα έρχεται από το ίδιο το Ελληνικό Δημόσιο που ποτέ μέχρι σήμερα δεν ήταν συνεπής ως προς τις υποχρεώσεις του έναντι των επενδυτών και ούτε πρόκειται πιστεύω που αναγκάζει τις επιχειρήσεις να δανεισθούν έναντι μελλοντικών επιχορηγήσεων με υψηλότοκα επιτόκια και πολλοί επιχειρηματίες φτάνουν μέχρι και στη τοκογλυφία. Συμπέρασμα υποχρεωτική δανειοδότηση με χαμηλό επιτόκιο για κεφάλαιο κίνησης από την χρηματοδοτούσα τράπεζα και τήρηση με θρησκευτική ευλάβεια των πληρωμών των επιχορηγήσεων και σε περίπτωση καθυστέρησης την αποζημίωση του επιχειρηματία και την αυτόματη διαγραφή από τον Τειρεσία.