• Σχόλιο του χρήστη 'Γιαννης Νικου' | 13 Δεκεμβρίου 2010, 16:34

    Οι ενισχυόμενες δαπάνες εμφανίζουν ανεξήγητες αστοχίες και προχειρότητες 1. Η πρόβλεψη ανωτάτου ορίου (έως 40%) στις κτιριακές εγκαταστάσεις μιας επένδυσης αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία για γενικούς επενδυτικούς Νόμους (τέτοια όρια υπάρχουν μόνο στα Ευρωπαϊκά προγράμματα που έχουν πιο στοχευμένους σκοπούς). Το όριο αυτό, που εξηγεί ο νομοθέτης ότι αποφασίσθηκε για να αντιμετωπίσει τις υπερτιμολογήσεις (sic!!), είναι εξόχως δυσμενές για όλες τις ξενοδοχειακές επενδύσεις, όπου ο μέσος όρος στα κτιριακά είναι από 50 ως 70%. Συνεπώς από 10 έως 30% μιας επένδυσης ξενοδοχειακής μονάδας δεν λογίζεται ως ενισχυόμενη δαπάνη. Το ίδιο αφορά και σε πολλές επενδύσεις στην βιομηχανία, όπως εκσυγχρονισμός σε αποθήκες logistics, silo κ.α. 2. Ως ενισχυόμενες δαπάνες αναφέρονται επίσης τα έργα ή προγράμματα Έρευνας και Ανάπτυξης. Η διατύπωση είναι εξαιρετικά ασαφής. Τι χρηματοδοτείται; Οι υποδομές του πανεπιστημιακού εργαστηρίου; Οι ερευνητές; Τα αναλώσιμα; Οι δοκιμές; Στην μόνη παράγραφο που θα αναμένετο να προβλέπεται η εφαρμογή της με Υπουργική Απόφαση κάτι τέτοιο παραλείπεται, γεγονός που καταδεικνύει προχειρότητα του συντάκτη.