• Σχόλιο του χρήστη 'mariel tagini' | 16 Δεκεμβρίου 2010, 02:04

    Ένα πολύ δυνατό σημείο - κλειδί ενίσχυσης της οικονομίας , φαίνεται πως είναι η ενίσχυση της αλιείας. Κατά κοινή παραδοχή η Ελλάδα είναι το μόνο μέρος που έχει την τύχη να ''παράγει'' ψάρι ασύγκριτης ποιότητας σε σχέση με εκείνο των υπόλοιπων θαλασσών παγκοσμίως. Επειδή ήδη υφίσταται μια οργανωτική δομή στον τομέα, το καλύτερο για την παρούσα φάση της οικονομικής κρίσης θα μπορούσε ίσως να είναι η μεγαλύτερη ενίσχυση του τομέα της αλιείας σε σχέση με κάποιους άλλους τομείς π.χ. φωτοβολταϊκά. Ο τομέας της αλιείας έχει συγκριτικό πλεονέκτημα με την έννοια ότι τα ''προιόντα'' της παραγωγής είναι πολλά ,διαφορετικά και πολύ καλής ποιότητας . 'Εαν η κατανάλωση αυτών των προϊόντων για τον 'Ελληνα θεωρείται δεδομένη θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτό είναι θέμα κουλτούρας την οποία δεν γνωρίζουν κατ' ανάγκη οι φίλοι μας Ευρωπαίοι ,Αμερικάνοι ,Κινέζοι κλπ ακριβώς για τον ίδιο λόγο . Για να διασαφηνίσω την άποψη αυτή ,πάρτε ως παράδειγμα την περίοδο της νηστείας η οποία απαιτεί εκτός από την αποχή από τις βλαβερές και παχυντικές τροφές και την κατανάλωση των θαλασσινών.Το ίδιο ισχύει και για όλες τις μεγάλες θρησκευτικές γιορτές του Χριστιανισμού. Αυτό είναι ωστόσο ένα θέμα : Για κάποιο λαό ο οποίος δεν ασπάζεται το ίδιο θρήσκευμα, η κατάναλωση προιόντων αλιείας ακολουθεί φθίνουσα πορεία μια και η επιλογή παραμερίζεται εκ των πραγμάτων . Επίσης έχει συνδεθεί άρρηκτα με τον τομέα της υγείας και τα προτεινόμενα διαιτολόγια για μια καλύτερη φυσική κατάσταση . Πρόκειται τελικά για προϊόν το οποίο για δύο ''τυχαίους και ανεξάρτητους λόγους '' (θρησκεία-Υγεία) προωθείται επιτυχημένα στην εγχώρια αγορά.Το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και στην ξένη αγορά ,αν η προώθηση βασιστεί σε κάποιο παραπλήσιο σχήμα ενδιαφέροντος για τον καταναλωτή. 'Εχω την αίσθηση ότι η ενίσχυση των ιδιωτικών επενδύσεων στον συγκεκριμένο τομέα θα μπορούσε να επιφέρει σημαντικά οικονομικά οφέλη αντίθετα από τομείς των οποίων η αποδοτικότητα προς το παρόν παραμένει άγνωστη και μη προβλέψιμη .