Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 2. Διαδικασία εξωδικαστικού συμβιβασμούΣχόλιο του χρήστη Κωνσταντίνος Ν. Στρατηλάτης | 28 Οκτωβρίου 2009, 20:33
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κωνσταντίνος Ν. Στρατηλάτης' | 28 Οκτωβρίου 2009, 20:33

    Το άρθρο πρέπει να εμπλουτιστεί, διαφορετικά δεν θα έχει κανένα νόημα ολόκληρος ο νόμος. Δηλαδή:1) Να οριστεί λεπτομερώς η διαδικασία της απόπειρας συμβιβασμού, στα πρότυπα του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, 2) Όταν λέει "με τους πιστωτές" εννοεί απόπειρα συμβιβασμού με όλους μαζί ταυτόχρονα; Μάλλον κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. 3) Από την άλλη πλευρά, εάν πρόκειται να επιδιωχθεί απόπειρα συμβιβασμού με καθέναν από τους πιστωτές ξεχωριστά, είναι αδύνατον για τον οφειλέτη να προσδιορίσει το ύψος οφειλής που μπορεί να καλύψει για τον καθένα, καθώς ο καθορισμός αυτού του ύψους θα εξαρτάται από το εάν και κατά πόσο θα γίνουν δεκτές οι προτάσεις του από τους άλλους πιστωτές. Τελικά, θα είναι αδύνατον να αιτιολογηθεί η αποτυχία της απόπειρας συμβιβασμού, εκτός αν γίνει δεκτή ως αιτιολογία η δυστροπία των άλλων κάθε φορά πιστωτών να δεχθούν τους προτεινόμενους όρους, κάτι που οδηγεί σε αδυναμία συμβιβασμού και με τον πιστωτή που προτίθεται να συμφωνήσει. Νομίζω γενικά ότι το νομοσχέδιο είναι πρόχειρο από τεχνοκρατική (δηλαδή νομοτεχνική) σκοπιά. Ελπίζω η προχειρότητα να μην οφείλεται σε πρόθεση μη πραγματικής λειτουργίας του μέτρου στην πράξη. Αν και φοβάμαι ότι τα περισσότερα πρόχειρα νομοσχέδια αυτόν τον σκοπό έχουν.