• Σχόλιο του χρήστη 'ΤΣΑΠΡΑΖΗΣ' | 19 Δεκεμβρίου 2010, 22:40

    Πίστευα ότι ο νέος αναπτυξιακός νόμος, που τον αναμένουμε εδώ και έναν ολόκληρο χρόνο σχεδόν, θα μπορούσε να δώσει μια αμυδρή ελπίδα για έξοδα από την κρίση που ταλανίζει τη Χώρα μας. Φρούδες ελπίδες όμως. Μετά την ανάγνωσή του πολύ φοβάμαι ότι το μέλλον προδιαγράφεται ακόμη χειρότερο, αφού το τελευταίο και σοβαρότερο εργαλείο για την έξοδα από την ύφεση το χρησιμοποιούν με αυτό τον τρόπο. Η προχειρότητα, μιζέρια και ατολμία που διαπνέει όλο το νομοθέτημα αλλά και η ύπαρξη διατάξεων τόσο ασαφών που επιδέχονται υποκειμενικές ερμηνείες και ανοίγουν διάπλατα, για μια ακόμη φορά, όχι απλά παράθυρα αλλά ολόκληρες πόρτες στην ασχετοσύνη (στην καλύτερη περίπτωση) και στη συναλλαγή (στη χειρότερη), δεν αφήνουν περιθώρια να αισιοδοξώ. Για το λόγο αυτό αποφάσισα να συμμετάσχω στη δημόσια διαβούλευση όχι γιατί πιστεύω ότι θα με ακούσει κανείς αρμόδιος αλλά κυρίως για να μοιραστώ, μαζί με τους συνδιαβουλευόμενους, την απογοήτευσή μου. Με αυτό το σκεπτικό παραθέτω τις σοβαρότερες, κατά τη γνώμη μου, αδυναμίες του σχεδίου νόμου και συγκεκριμένα τις γενικές στο άρθρο 1, τις αντιαναπτυξιακές στο άρθρο 2 και τις ασαφείς στο άρθρο 6. 1. Γενικές παρατηρήσεις για την προχειρότητα, μιζέρια και ατολμία που διαπνέουν όλο το σχέδιο νόμου. 1.1. Ενώ το αρμόδιο υπουργείο (και ο Υπουργός) έχει μετονομασθεί σε Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, όλες οι αποφάσεις προβλέπεται να εκδοθούν από τον Υπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας. 1.2. Στο άρθρο 8 § 6δ’ προβλέπεται η έκδοση Προεδρικού Διατάγματος, με το οποίο θα «ορίζονται οι όροι, οι προϋποθέσεις και ο τρόπος σύστασης και υπολογισμού της ίδιας συμμετοχής του επενδυτή, αναλόγως της νομικής μορφής του φορέα της επένδυσης και του είδους της ενίσχυσης, καθώς και οι υποχρεώσεις αυτού ως προς την ίδια συμμετοχή». Στην αμέσως επόμενη § ε’ αναφέρεται ότι «Η παράβαση της υποχρέωσης διατήρησης των αποθεματικών που συνιστούν ίδια συμμετοχή κατά τις διατάξεις του Προεδρικού Διατάγματος του προηγούμενου εδαφίου επιφέρει τις κυρώσεις του άρθρου 14 του παρόντος νόμου». Τι είδους νομοθέτημα είναι αυτό που αναφέρεται σε διατάξεις Προεδρικού Διατάγματος που δεν έχει ακόμη εκδοθεί; 1.3. Σε πολλά σημεία του σχεδίου νόμου, παραλείπεται η φράση «πολύ μικρές επιχειρήσεις» 1.4. Σε πολλά επίσης σημεία του σχεδίου νόμου ενώ αναφέρεται ο όρος «νέα επιχείρηση», ορισμός δίδεται για τον όρο «νεοϊδρυόμενη επιχείρηση». 1.5. Η γενική μιζέρια που διατρέχει όλη την Ελληνική Κοινωνία χαρακτηρίζει απόλυτα και το σχολιαζόμενο σχέδιο νόμου. Ποιος ταλαίπωρος επενδυτής θα τολμήσει να επενδύσει όταν δεν ξέρει αν, πως και πότε θα εισπράξει την πιθανή επιχορήγηση (γνωρίζοντας επιπροσθέτως την «στάση πληρωμών» που έχει ατύπως κηρύξει η Κυβέρνηση); Και ενώ το μόνο πιθανό κίνητρο (της φορολογικής απαλλαγής) είναι αυτό που θα μπορούσε να βοηθήσει την κατάσταση (δεδομένου ότι δε στηρίζεται σε εκταμιεύσεις που επιβαρύνουν το σκέλος των δαπανών αλλά σε πιθανή μείωση εσόδων που εκτείνεται σε περίοδο 8 ετών), με το νομοθέτημα το έχετε καταστήσει «μη κίνητρο» για τους λόγους που αναφέρω παρακάτω. α) Το έχετε υπαγάγει στην ίδια διαδικασία έγκρισης με τα υπόλοιπα κίνητρα επιχορήγησης και επιδότησης της χρηματοδοτικής μίσθωσης, με όλες τις αρνητικές συνέπειες που αυτό συνεπάγεται. Σε όλους τους προηγούμενους αναπτυξιακούς νόμους αρκούσε μια δήλωση (με συνημμένα τα προβλεπόμενα δικαιολογητικά) μετά την ολοκλήρωση της επένδυσης για τη χρήση και τον έλεγχο του κινήτρου αυτού. Και προς Θεού, μη φανταστεί κανείς ότι είμαι υπέρ της ασυλίας των σκοπίμως παρανομούντων (όπως τακτικότατα γίνεται με τις «περαιώσεις»). Θα πρότεινα μάλιστα οι ποινές να είναι εξοντωτικές για όλους τους παρανομούντες. β) Το περιορίζετε στο 1/5 (20%) των δύο άλλων κινήτρων (όσος και ο συντελεστής φόρου εισοδήματος σήμερα) αφού δεν διαφοροποιείτε (προς τα πάνω) τα ποσοστά ενίσχυσης αυτού του κινήτρου. γ) Το περιορίζετε ακόμη περισσότερο, εισάγοντας ετήσιες ποσοστώσεις και μειώνοντας σε 8 έτη τη δυνατότητα χρησιμοποίησής του, όταν γνωρίζετε ότι υπό τις σημερινές κρίσιμες συνθήκες η κερδοφορία των επιχειρήσεων είναι επισφαλής. δ) Και τέλος, οποτεδήποτε και καθ’ οιονδήποτε τρόπο διανεμηθεί, φορολογείται κανονικά και όχι με τον ίδιο τρόπο (με μειωμένους συντελεστές για διανομή μετά την 10ετία) που ισχύει για τα κίνητρα των δύο άλλων κατηγοριών. Ενισχύστε σημαντικά το κίνητρο αυτής της κατηγορίας έτσι ώστε να καταστεί ισοδύναμης αξίας με τα άλλα δυο, μήπως με αυτό τον τρόπο προσελκυστεί καμιά επένδυση ειδάλλως όλο το νομοθέτημα θα μείνει «γράμμα κενό περιεχομένου». 1.6. Σε ένα τόσο κρίσιμο και καθοριστικό για την έξοδο της Χώρας από την ύφεση νομοθέτημα, μέτρησα εξουσιοδοτικές διατάξεις για έκδοση 25 υπουργικών αποφάσεων και 3 Προεδρικών Διαταγμάτων για ρύθμιση θεμάτων, ορισμένα από τα οποία κρίνονται καθοριστικά (π.χ. έκδοση Π.Δ. για τον καθορισμό του τρόπου καταβολής των επιχορηγήσεων). Φαντάζομαι ότι κάποιο χρονοδιάγραμμα (του μνημονίου; της Κυβέρνησης;) υποχρέωσε το Υπουργείο να καταθέσει άρον-άρον το σχολιαζόμενο σχέδιο νόμου. Είναι αδιανόητο όμως, το σοβαρότερο εργαλείο για την έξοδο από την χειρότερη μεταπολεμική ύφεση που βιώνουμε, να είναι ένα τόσο προχειρογραμμένο και ασαφές κείμενο και μάλιστα μετά από 15 μήνες από τη νέα διακυβέρνηση. Επίσης, τι είδους σοβαρή και εποικοδομητική διαβούλευση (λόγος για τον οποίο εισήχθη η διαβούλευση) μπορεί να γίνει σε σχέδιο νόμου, όταν λείπουν κρίσιμες και ουσιαστικές διατάξεις;