1. Σκοπός του παρόντος νόμου είναι η προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας με την διαμόρφωση καθεστώτων ενίσχυσης των επενδύσεων, με τα οποία βελτιώνεται η τεχνολογική ανάπτυξη, η περιφερειακή συνοχή και η επιχειρηματικότητα και ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και προωθούνται η πράσινη οικονομία, η αποτελεσματική λειτουργία των διαθέσιμων υποδομών και η αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας.
2. Οι διατάξεις του παρόντος νόμου εφαρμόζονται σε συμφωνία με τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 800/2008 της Επιτροπής της 6ης Αυγούστου 2008 (L214 της 9/8/2008) για την κήρυξη ορισμένων κατηγοριών ενισχύσεων ως συμβατών με την κοινή αγορά κατ΄ εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της Συνθήκης (Γενικός Κανονισμός Απαλλαγής κατά Κατηγορία).
3. Στον παρόντα νόμο δύνανται να υπάγονται και επενδυτικά σχέδια για ενισχύσεις που διέπονται από ειδικούς κανόνες, οι οποίοι έχουν τεθεί με άλλες νομοθετικές πράξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.), κατόπιν προηγούμενης έγκρισης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εφόσον τέτοια έγκριση απαιτείται από τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
4. Ο Υπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας κοινοποιεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή προς έγκριση, επανεξέταση ή τροποποίηση τον Χάρτη Περιφερειακών Ενισχύσεων. Με απόφαση του ίδιου Υπουργού εξειδικεύονται ως εθνικό καθεστώς ο παραπάνω εγκεκριμένος Χάρτης, καθώς και οι κατευθυντήριες Γραμμές και οι Κανονισμοί σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις Περιφερειακού Χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΣΕΡΡΩΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2010
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ Ν/Σ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ
Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ,
Σας υποβάλλουμε τις προτάσεις μας για το Ν/Σ του νέου Επενδυτικού Νόμου που θέσατε σε δημόσια διαβούλευση μέχρι τις 24/12/2010, προτάσεις οι οποίες προέκυψαν ύστερα από ευρεία σύσκεψη των αναπτυξιακών φορέων του Νομού Σερρών, τους οποίους προσκαλέσαμε ως επίσημοι εκπρόσωποι της επιχειρηματικής κοινότητας.
Καταρχάς, να αναφερθούμε σε δύο βασικά από τα θετικά στοιχεία του Νομοσχεδίου που διαπιστώθηκαν, όπως το κριτήριο του κατά κεφαλήν ΑΕΠ κατά Νομό ως προς το ποσοστό ενίσχυσης, καθώς και η δυνατότητα υποβολής των προτάσεων της Βόρειας Ελλάδας στην Επιχειρησιακή Μονάδα Ανάπτυξης του ΥΠΟΙΑΝ με έδρα τη Θεσσαλονίκη.
(Οι ενδιάμεσες προτάσεις έχουν υποβληθεί στα ειδικά άρθρα της διαβούλευσης)
Δ. Σχετικά με τη μη ύπαρξη ποσόστωσης στα κονδύλια των επενδύσεων του κέντρου (Αθήνας και Θεσσαλονίκης) έναντι των επενδύσεων της περιφέρειας.
• Η μη ύπαρξη ποσόστωσης στα κονδύλια τα οποία είναι δεσμευμένα για το κέντρο και την Περιφέρεια θεωρούμε ότι είναι ένα από τα αρνητικά του Ν/Σ/ για το νέο Επενδυτικό Νόμο. Θα μπορούσε να υπάρξει μία ποσόστωση για τις επιχειρήσεις οι οποίες θα εγκατασταθούν ή θα επιδοτηθούν στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, όπως αντιμετωπιζόταν αυτό σε προηγούμενους Αναπτυξιακούς Νόμους και στις επιχειρήσεις που θα εγκατασταθούν ή που θα ενισχυθούν ή που θα επενδύσουν στην υπόλοιπη Περιφέρεια. Ειδικά στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, για την άρση της ενδοπεριφερειακής ανισότητας, προτείνουμε διαφοροποίηση για το νομό Σερρών, ως το νομό της Περιφέρειας με το χαμηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Να υπάρχουν δεσμευτικά κονδύλια, γνωστά εξαρχής για το Νομό Σερρών, σε συνδυασμό με τα υψηλότερα ποσοστά ενίσχυσης.
Ε. Σχετικά με τη μη διαφοροποίηση επιχειρήσεων που εγκαθίστανται σε ΒΙ.ΠΕ. και ΒΙΟ.ΠΑ. – Άρση του ανώτατου ποσοστού 40% στις κτιριακές επενδύσεις.
• Αυξημένα κίνητρα για εγκατάσταση και μετεγκατάσταση σε ΒΙΠΕ- ΒΙΟ.ΠΑ.
Να υπάρχουν ιδιαίτερες ενισχύσεις, κυρίως σ’ αυτές τις επιχειρήσεις που εγκαθίστανται ή μετεγκαθίστανται στις ΒΙΠΕ και στα ΒΙΟΠΑ. Το ανώτατο πλαφόν του 40% στα κτιριακά αποτελεί γράμμα κενό για μια επιχείρηση που πρέπει να μετεγκατασταθεί από ένα οποιονδήποτε χώρο σε ΒΙΠΕ και σε ΒΙΟΠΑ, όταν υπάρχει αυτός ο περιοριστικός όρος του 40%. Γιατί το μεγαλύτερο κομμάτι αυτής της επένδυσης σε μία τέτοια μετεγκατάσταση είναι το κτιριακό. Άλλωστε, η πολιτική του Υπουργείου, όπως έχει διαμορφωθεί τη τελευταία δεκαετία στο χωροταξικό, στη χωροθέτηση και στη δημιουργία, πλέον, ζωνών επιχειρηματικότητας, έρχεται σε αντίθεση με τον περιορισμό του 40% των κτιριακών επενδύσεων. Ιδιαίτερα για τις επιχειρήσεις που πρέπει να μεταγκατασταθούν – και για λόγους άδειας λειτουργίας και για να νομιμοποιήσουν την υπόστασή της μόνο με μετεγκατάσταση σε ΒΕΠΕ, δηλαδή σε ΒΙΠΕ και ΒΙΟΠΑ, μπορούν να το κάνουν, το πλαφόν του 40% είναι αντικίνητρο και είναι προφανές ότι κανείς δεν πρόκειται να ενταχθεί στον Αναπτυξιακό, με μόλις το 40% των κτιριακών.
ΣΤ. Σχετικά με τη σαφήνεια των κριτηρίων κατάταξης των κατηγοριών επενδύσεων.
• Με εξαίρεση τα κριτήρια κατάταξης στη γενική επιχειρηματικότητα, δηλαδή αν μια επένδυση δεν είναι τεχνολογικής ανάπτυξης ή περιφερειακής συνοχής είναι γενικής επιχειρηματικότητας, τα κριτήρια κατάταξης στις άλλες δύο κατηγορίες επενδύσεων, δηλαδή αν είναι τεχνολογικής ανάπτυξης ή αν είναι περιφερειακής συνοχής, δεν είναι σαφή, με αποτέλεσμα να μην είναι εξαρχής ξεκάθαρο το είδος της επένδυσης που θα προταθεί και τα ανάλογα κίνητρα. Να ενταχθούν ξεκάθαρα κριτήρια στα είδη αυτά των επενδυτικών σχεδίων.
Ζ. Σχετικά με το ελάχιστο ύψος επένδυσης.
• Θεωρούμε ότι το ελάχιστο ύψος επένδυσης των 200.000 € είναι απαγορευτικό για επενδυτικά σχέδια σε νομούς της περιφέρειας, όπως ο Νομός Σερρών, που έχει μικρές επιχειρήσεις που προτίθενται να αναπτύξουν δραστηριότητες μικροκλίμακας. Πιστεύουμε ότι λόγω των ειδικών κοινωνικοοικονομικών δεικτών του Νομού Σερρών (χαμηλό κατά κεφαλήν ΑΕΠ, υψηλή ανεργία, απώλεια αγροτικού εισοδήματος, παραμεθόριος περιοχή) το ελάχιστο ύψος επένδυσης θα πρέπει να είναι 100.000 €.
Η. Σχετικά με το ποσοστό υλικών και άυλων επενδύσεων.
• Θεωρούμε ότι το ανώτατο ποσοστό των άυλων επενδύσεων στο 50% είναι ιδιαίτερα υψηλό. Ζητάμε τη μείωση του ποσοστού αυτού, στο 30% ως μέγιστου ποσοστού άυλων επενδύσεων.
Επιτρέψτε μας, τέλος, Κύριε Υπουργέ, να καταθέσουμε την άποψή μας για την ανάγκη απλούστευσης και επίσπευσης των διαδικασιών αξιολόγησης, καθώς και επίσπευσης του χρόνου έκδοσης των Υπουργικών Αποφάσεων και των Προεδρικών Διαταγμάτων, ώστε να τεθεί σε ισχύ ο νέος Επενδυτικός Νόμος όσο το δυνατόν γρηγορότερα, για να ξεκινήσει η αναπτυξιακή πορεία που τόσο ανάγκη έχει ο τόπος μας.
Στη διάθεσή σας για κάθε πρόσθετη πληροφορία ή διευκρίνηση.
Με τιμή
Ο Πρόεδρος
Αριστείδης Δρογαλάς
Επιστημονικός Συνεργάτης της ΚΕΕΕ σε θέματα Βιομηχανικής Χωροθεσίας και ανάπτυξης Επιχειρηματικών Πάρκων, Πολιτικός Μηχανικός
ΥΠΑΓΩΓΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΠΑΡΚΩΝ ΣΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥ ΝΟΜΟΥ
Από τη μελέτη των στοιχείων του προτεινόμενου Αναπτυξιακού Νόμου, σε συνδυασμό με το Ν/Σ για τα Επιχειρηματικά Πάρκα, επισημαίνουμε τον κίνδυνο της μη υπαγωγής των επιχειρηματικών πάρκων σε καθεστώς δημόσιας επιχορήγησης. Νομίζουμε ότι αν δεν υπάρξει ειδική διάταξη στον υπό διαβούλευση παρόντα νόμο και συγκεκριμένα στο άρθρο 13, δηλαδή αν δεν προβλεφθεί η υπαγωγή των Επιχειρηματικών Πάρκων στα «Ειδικά Επενδυτικά Σχέδια», τότε οι διατάξεις του άρθρου 51 του Ν/Σ για τα ΕΠ, που ρυθμίζουν τη διαδικασία χρηματοδότησης θα καταστούν ανενεργές. Η πρόταση μας για την υπαγωγή των ΕΠ στο καθεστώς «Ειδικών Επενδυτικών Σχεδίων» βασίζεται στην άποψη ότι πρέπει τα αντίστοιχα επενδυτικά σχέδια να επιχορηγούνται με μεγαλύτερο ποσοστό ενισχύσεων από τα προβλεπόμενα του άρθρο 5 του παρόντος. Αν τα ποσοστά ενισχύσεων παραμείνουν όπως αυτά που προβλέπονται στο άρθρο 5 τότε κανένα πάρκο δεν θα κατασκευαστεί, ειδικά στην Αττική. Τα ποσοστά του ύψους 15% έως 25%, ανάλογα με τη φύση – μέγεθος των επιχειρήσεων που θα μετέχουν στους φορείς ΕΑΝΕΠ είναι αποτρεπτικά. Η υπαγωγή στο καθεστώς των «Ειδικών Επενδυτικών Σχεδίων» θα επιτρέψει να συντελεστεί η αναγκαία διαπραγμάτευση προκειμένου τα παραπάνω ποσοστά να ενισχυθούν και στην Αττική να ισχύσει γενικός δείκτης τουλάχιστον 35%, ανεξαρτήτως της φύσης, της σύνθεσης και του μεγέθους της ΕΑΝΕΠ.
Η παραπάνω προτεινόμενη διαπραγμάτευση ευσταθεί απολύτως και τεκμηριώνεται από το γεγονός ότι η «επένδυση» ανάπτυξης Επιχειρηματικού Πάρκου δεν αποτελεί μία ιδιωτική κερδοφόρα επιχειρηματική δραστηριότητα αλλά μία πρωτίστως κοινωνική, περιβαλλοντική, πρόσκαιρη με ορατό τέλος πρωτοβουλία.
Κύριοι του ΥΠΑΑΝ σκεφτείτε πως θα προωθήσετε στον ΝΕΝ το διεθνές ανταγωνιστικό πλεονέκτημα όποιας μορφής, Ευρωπαϊκές Πατέντες, παραδοσιακά αγροτοδιατροφικά προϊόντα, τουριστικό προϊών, όπως μαρίνες παντού, αεροδρόμια, υδροπλάνα, υποδομές ιντερνέτ δωρεάν παντού, υποδομές ανάδειξης πολιτιστικής κληρονομιάς, ανταγωνιστικού κόστους αξιοποίηση του προϊόντος που λέγετε παραλία (όχι με 7 ευρώ την ομπρελά!), έλξη τουρισμού θέλουν στην περιφέρεια, (πελάτες δηλαδή) όχι βιομηχανικές μονάδες υψηλής τεχνολογίας, ποσοστώσεις και επιδοτήσεις ξενοδοχείων.
Ο στόχος είναι το ισοζύγιο πληρωμών να έχει πλεόνασμα…
Χρηματοδότηση εξωστρέφειας και υποκατάστασης εισαγωγών.
Οι ποσοστώσεις χρηματοδότησης πρέπει να γίνουν βάση τοπικών ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων, στοχευμένες και όχι βάση περιφερειών και ΑΕΠ.
Θέλουμε νέα επιχειρηματικότητα, όχι ηλικιακά αλλά προϊοντικά, θέλουμε Nέα προϊόντα και υπηρεσίες, αμιγώς εξαγώγιμα με πιστοποιημένο το Νέο.
Δεν είναι δυνατόν να κεφαλαιοποιούν οι φορτηγατζήδες τις άδειες τους και οι Ευρωπαϊκές εφευρέσεις να μην μπορούν να κεφαλαιοποιήθουν και αντ’αυτού να μας ωθείτε στην παράλογη εικονική αγοραπωλησία…
Δεν είναι δυνατών να πρέπει να κάνουμε έναρξη στο Διδυμότειχο για να πάρουμε υψηλή ποσόστωση και να παράγουμε προϊόντα υψηλής τεχνολογίας/υψηλού ρίσκου και ταυτόχρονα να πρέπει να υπονομεύουμε την δράση με την έλλειψη υποδομών, δυο με τρεις ημέρες επιπλέον καθυστέρηση σε κάθε αποστολή ή εισαγωγή/εξαγωγή με Courier και τόσα άλλα αντικίνητρα… τέλος πάντων δεν θέλουμε να μας ωθείτε να στήνουμε εικονικές έδρες! πως να το κάνουμε… δεν το θέλουμε…!!!
Επιπλέον οι νέοι δεν έχουν ιδία κεφάλαια βάλτε το επιτελούς στο μυαλό σας!!!
Δεν πρέπει να ενισχύσουμε αυτή την επιχειρηματικότητα:
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=124&artId=371960&dt=08/12/2010
Θέλουμε να εισρεύσει Νέος Πλούτος στην χώρα, να αναδιανεμηθεί και να αντικαταστήσει ton δανεισμό, ο ΝΕΝ πρέπει να στοχεύει μόνο σε αυτό.
Στο εδάφιο 1 θα ήταν σκόπιμο να συμπεριληφθεί και «η αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πόρων».
Το περιεχόμενο αυτού του σχεδίου έχει καλές προθέσεις όμως μου έχει δώσει και την εντύπωση έλλειψης συλλογικής εργασίας με άλλα υπουργεία για τη δημιουργία ενός ποιο ολοκληρωμένου επενδυτικού σχεδίου.
Πρέπει να καταλάβετε κι εσείς οι ίδιοι ποιοι είναι οι βασικοί κλάδοι της Ελληνικής οικονομίας που θα μπορούσαν να αναπτυχθούν περισσότερο αξιοποιόντας ουσιαστικά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που ήδη έχουν, οπότε η οποιαδήποτε επενδυτική στήριξη από το Κράτος θα συμβάλει στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας, στην καινοτομία, στις εξαγωγές, στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, στην παροχή ποιοτικότερων προϊόντων και υπηρεσιών στην εγχώρια αγορά και στο εξωτερικό και άρα στην αύξηση του ΑΕΠ! Πρέπει να ξέρετε εκ των προτέρων ότι τα χρήματα που δίνετε θα πιάσουν τόπο! Με αυτόν τον τρόπο θα μπορείτε θα θέσετε και κάποια ποιο συγκεκριμένα κριτήρια ως πρός τό τί θα χρηματοδοτήσετε σε κάθε κλάδο/τομέα παρά να λέτε γενικά εξοπλισμός ή επέκταση κτιριακών υποδομών.
Για παράδειγμα, εαν υποθέσουμε ότι η ζυθοποιία και ο κλάδος καλλυντικών έχουν κάποια συγκριτικά πλεονεκτήματα που αν στηριχθούν σωστά θα μπορούσαν να συμβάλουν και στην αύξηση των εξαγωγών, τότε θα καταλάβετε ότι είναι σημαντικό να ενθαρρύνετε τις επιχειρήσεις αυτές να δραστηριοποιηθούν και στον τομέα της έρευνας και της ανάπτυξης. Άρα θα πρέπει να χρηματοδοτήσετε τη δημιουργία ερευνητικών εργαστηρίων μέσα στις επιχειρήσεις (όλα αυτά, βέβαια, εξαιρούνται από το παρόν σχέδιο νόμου)! Διαφορετικά πώς θα επέλθει η καινοτομία και η ανταγωνιστικότητα; Το ίδιο ισχύει και με τα γεωργικά προϊόντα. Σε συνεργασία με το υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης θα έπρεπε να καταγράψετε τις δράσεις εκείνες οι οποίες θα οδηγούσαν στην αγροτική ανάπτυξη και, επομένως, στην ευρύτερη οικονομική ανάπτυξη της χώρας ώστε να γνωρίζετε τί ακριβώς πρέπει να χρηματοδοτήσετε στον συγκεκριμένο κλάδο!
ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΟ ΝΟΜΟ.
Ερώτηση προς τον Υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας για την αναγκαιότητα υπαγωγής των μικρών επιχειρήσεων στο νέο επενδυτικό νόμο κατάθεσε από κοινού με την υπεύθυνη του Τομέα Τουρισμού, Όλγα Κεφαλογιάννη, κατέθεσε ο Νίκος Δένδιας. Αναλυτικά, το κείμενο της ερώτησης: Το σχέδιο του νέου επενδυτικού νόμου παρουσιάστηκε από τον αρμόδιο Υπουργό ως μέρος των δράσεων της Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Ωστόσο, κατά την δυσμενή οικονομικοκοινωνική συγκυρία που διέρχεται η χώρα, το σχέδιο δεν περιλαμβάνει στις διατάξεις του τις μικρές και μεσαίες τουριστικές επιχειρήσεις, οι οποίες αποτελούν, αναμφίβολα, σημαντικότατο μέρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και τη ραχοκοκαλιά της τουριστικής οικονομίας, ιδίως σε νομούς όπως αυτός της Κέρκυρας, που η οικονομική δραστηριότητα εν πολλοίς στηρίζεται στον τουρισμό. Η παράλειψη του συγκεκριμένου κλάδου από το σχέδιο νόμου συνιστά ατόπημα από μέρους της Κυβέρνησης, καθώς αποκλείει από οποιαδήποτε αναπτυξιακή προοπτική χιλιάδες μικρομεσαίες οικογενειακές τουριστικές επιχειρήσεις σε καιρούς οικονομικής δυσπραγίας και τους οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον οικονομικό μαρασμό, ενώ, ταυτόχρονα, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το περί δικαίου αίσθημα, καθώς περιλαμβάνει τα πολυτελή ξενοδοχεία. Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάται ο κ. υπουργός: Σε τι ενέργειες προτίθεται να προβεί ώστε να αποκαταστήσει την αδικία που συντελείται με την εξαίρεση των μικρομεσαίων τουριστικών επιχειρήσεων από το υπό κατάθεση στη Βουλή σχέδιο του νέου επενδυτικού νόμου; Οι ερωτώντες βουλευτές Νίκος Δένδιας Όλγα Κεφαλογιάννη.
Όλοι σήμερα παραδέχονται ότι ο τουρισμός είναι η σημαντικότερη βιομηχανία της χώρας μας. Μάλιστα οι πάγιες επενδύσεις στον τουρισμό ενεργοποιούν και την δεύτερη σημαντικότερη βιομηχανία της χώρας δηλαδή την κατασκευαστική βιομηχανία.
Τα ξενοδοχειακά καταλύματα της χώρας διακρίνονται σε κύρια και μη κύρια. Τα μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα (ενοικιαζόμενα δωμάτια, επιπλωμένα διαμερίσματα, επαύλεις κ.λπ.) απαρτίζουν περίπου το 50% των πάγιων τουριστικών υποδομών διανυκτέρευσης της χώρας μας.
Ως αντικειμενικός παρατηρητής και με την κοινή λογική σκεπτόμενος άνθρωπος , δεν μπορώ να αντιληφθώ ποίου είδους σκοπιμότητα επέβαλλε τον αποκλεισμό του ημίσεως των τουριστικών καταλυμάτων διαμονής , όπως προαναφέραμε από τις ευεργετικές αναπτυξιακές ρυθμίσεις.
Ένας τέτοιος αποκλεισμός θα έχει άμεσες αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα των υπηρεσιών του τουρισμού και στη βιωσιμότητα των ιδίων επιχειρήσεων, οι οποίες συνεισφέρουν σημαντικά στο τουριστικό εισόδημα, στηρίζουν την περιφερειακή οικονομία της χώρας αποτελώντας έναν από τους κύριους μοχλούς εξόδου της από την κρίση.
Παράλληλα ο αποκλεισμός τους , μειώνει στο μισό την δυνατότητα ενεργοποίησης του κατασκευαστικού κλάδου (για να μην αναφέρουμε πολλούς άλλους τομείς της οικονομίας που θα επηρεάζονταν θετικά) που θα ωφελούνταν άμεσα από επενδύσεις εκσυγχρονισμού, επέκτασης , ή ίδρυσης τέτοιων επιχειρήσεων.
Ελπίζω να επικρατήσει η κοινή λογική και στο τελικό κείμενο του αναπτυξιακού Νόμου να συμπεριληφθούν και αυτές οι τουριστικέ ς επιχειρήσεις
Βασιλείου Θεόδωρος
Πρόεδρος
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΩΝ ΟΡΕΙΝΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΚΑΙ ΕΝΔΟΧΏΡΑΣ «ΠΙΝΔΟΣ»
ΕΔΡΑ ΚΑΣΤΟΡΙΑ Λεωφόρος Κύκνων 2 ΤΚ 52 100
ΤΗΛ. +30 24670 21480 ΦΑΞ +30 24670 21489, κινητό 6944715275
e-mail: pindos.fed@gmail.com
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ «ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΣΥΝΟΧΗ».
Σύνοψη προτάσεων και επισημάνσεων – executive summary.
1. Ο ΝΕΝ 2010 περιέχει πολλές επαινετές πρωτοβουλίες.
2. Η εξέλιξη του ΑΕΠ/κεφαλήν την τελευταία δεκαετία μεταξύ Θεσσαλονίκης και Αττικής (στοιχεία Eurostat & ΚΕΠΥΟ, εισηγητική έκθεση νομοσχεδίου), έχει παρουσιάσει μια σημαντική υστέρηση ~ 50%, αμέσως μετά την υποβάθμιση στον αναπτυξιακό νόμο το 1998, που είχε σαν αποτέλεσμα την μείωση των επενδύσεων κατά 80%, την μείωση της βιομηχανίας κατά 50% και την αντίστοιχη μείωση του ΑΕΠ/κεφαλήν.
3. Έως εκ τούτου, προτείνεται η συγκεκριμενοποίηση και η σοβαρή περιφερειοποίηση των επιχορηγήσεων και των κινήτρων που θα διατίθενται από το ΝΕΝ 2010.
4. Είναι επιθυμητή η βελτίωση των διατιθεμένων ενισχύσεων δια επιχορηγήσεων, γιατί έχουν μόχλευση 1/10.
5. Προτείνεται η υπαγωγή στα αφορολόγητα να είναι αυτόματη, χωρίς διαδικασία έγκρισης – έλεγχος από τα ΠΕΚ, όπως και στους παλιότερους αναπτυξιακούς νόμους.
6. Να υπάγονται και να μοριοδοτούνται στον αναπτυξιακό νόμο, οι επενδύσεις που προσφέρουν καινούργιο ΑΕΠ, αλλά και σοβαρή μείωση του κόστους λειτουργίας της οικονομίας (βιομηχανικές επενδύσεις, μείωση κόστους λιανεμπορικής αλυσίδας, εξοικονόμηση ενέργειας, καινοτομίας, κλπ.).
7. Να συσταθεί το ταχύτερο η Ε.Μ.Α. – 30 ημέρες για ΠΔ και 60 για στελέχωση, να υπαχθούν στην έγκριση της όλες οι επενδύσεις έως 50,000,000 €, ακόμη και οι επενδύσεις τεχνολογικής ανάπτυξης.
8. Όπου, λόγω μεγέθους και περιορισμού του προϋπολογισμού, υπάρχει μείωση επιχορηγήσεων, αυτές να αντικαθίστανται με διπλάσιο ποσοστό φορολογικών απαλλαγών.
9. Προτείνεται να προβλεφθούν επιχορηγήσεις και στις 3 κατηγορίες επενδύσεων.
Γενικές επισημάνσεις
1. Ο ΝΕΝ 2010, περιέχει πολλές επαινετές πρωτοβουλίες, που δεν υπήρξαν ποτέ σε αναπτυξιακό νόμο, όπως τα κριτήρια προσελκυσιμότητας, ο νέος κατάλογος περιφερειακών ενισχύσεων, τα αφορολόγητα, τα μεγάλα επενδυτικά σχέδια, την κατανομή ανά κατηγορία γενικής επιχειρηματικότητας, τεχνολογικής ανάπτυξης και περιφερειακής συνοχής, το συγκεκριμένο του προϋπολογισμού και βέβαια την καθιέρωση Υπουργού Επενδύσεων και της Επιχειρησιακής Μονάδας Ανάπτυξης με έδρα την Θεσσαλονίκη με τον Αναπληρωτή Υπουργού Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, κ.α.
2. Στην εισηγητική έκθεση του νόμου, αναφέρεται πίνακας ΑΕΠ και κατά κεφαλήν ΑΕΠ, όπου στην ανάλυση της εξέλιξης ΑΕΠ της τριακονταετίας, κάνει μια «εφευρετική» συνάθροιση Αττικής και δορυφόρων, όπου μεταξύ άλλων περιλαμβάνεται η Βοιωτία, η Κορινθία και … η Θεσσαλονίκη, έτσι ώστε να εμφανίζεται το ΑΕΠ/κεφαλήν στο 128% του μέσου όρου της χώρας. Η ομαδοποίηση αυτή, περιγράφει την εκτίναξη του ΑΕΠ της Αττικής την τελευταία δεκαετία, αλλά με τη γεωγραφική διεύρυνση των «συνόρων της Αττικής», απεικονίζεται η διαφορά «μειωμένη», λόγω εφευρετικκης διεύρυνσης του πληθυσμιακού παρονομαστή. Η αλήθεια στην ανάπτυξη των περιφερειών, είναι ότι μέχρι και το 1998, ο νομός Θεσσαλονίκης είχε ΑΕΠ/κεφαλήν ~ 15% πάνω από τον εθνικό μέσο όρο και τον αντίστοιχο της Αττικής, που βρισκόταν τότε στον εθνικό μέσο όρο. Το 2008, το ΑΕΠ/κεφαλήν της Αττικής βρίσκεται στο ~ 150% του εθνικού μέσου όρου και η Θεσσαλονίκη στο ~ 58% του νομού Αττικής και στο ~ 80% του εθνικού μέσου όρου – 29,000 € /κεφαλήν στην Αττική, ~ 17,000 € στη Θεσσαλονίκη, δηλαδή σχετική μη αύξηση ~50%. Στον αναπτυξιακό νόμο 1998, υποβιβάστηκε ο νομός Θεσσαλονίκης από την Β’ Ζώνη στην Α’, αντί να αναβαθμιστεί στη Γ’ . Ο νομός Βοιωτίας αντίστοιχα, από Β’ Ζώνη έγινε Γ’, όπως και το Λαύριο. Από μόνο του αυτό το γεγονός, άλλαξε έκτοτε την πληθυσμιακή και αναπτυξιακή πορεία της χώρας. Από έρευνα του Οργανισμού Ρυθμιστικού Θεσσαλονίκης και του ΥΠΕΧΩΔΕ το 2009, μετρήθηκε ότι η βιομηχανική παραγωγή στο νομό Θεσσαλονίκης μειώθηκε στο 50%, που ήταν και η αντίστοιχη μη αύξηση και συγκριτική υποχώρηση του ΑΕΠ/κεφαλήν στη περιοχή, ενώ ακόμη διατηρεί η βιομηχανία το ~ 30% της προστιθέμενης αξίας του νομού. Σημειώστε ότι στους 2 προηγούμενους αναπτυξιακούς νόμους ~ 68-72% των εγκρίσεων αφορούσαν το κέντρο, με αποτέλεσμα ο νομός Θεσσαλονίκης που ήταν το δεύτερο βιομηχανικό κέντρο, να έχει πτώση επενδύσεων ~ 80%. Ως εκ των παραπάνω, θεωρούμε χρήσιμο για την ανάπτυξη της χώρας, να αναγνωριστεί η δραστική «τεχνητή» παραγωγική αποεπένδυση του νομού και η διόρθωση της με ποσοτικό προσδιορισμό ή ποσοστιαίο προσδιορισμό κάθε συγκεκριμένου προϋπολογισμού, που θα κατευθύνεται στη περιφέρεια και στην Ε.Μ.Α. (για τη Θεσσαλονίκη και όλη τη Βόρεια Ελλάδα).
Προτείνουμε να οριστούν συγκεκριμένα ποσά, που θα κατευθυνθούν στην περιοχή της Θεσσαλονίκης και της Βόρειας Ελλάδας, δια της Επιχειρησιακής Μονάδας Ανάπτυξης του Υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας. Προτείνεται η κατανομή ενισχύσεων ιδιωτικών επενδύσεων, με επιχορηγήσεις ~ 500 εκατ. € το χρόνο x 4 χρόνια = 2 δις € για την περίοδο αυτή. Για το σύνολο δε της χώρας, χρήσιμο είναι να προβλέπονται επιχορηγήσεις ~ 2 δις € το χρόνο, οι όποιες μπορούν να δημιουργήσουν συνολικές επενδύσεις ~ 6 δις € το χρόνο. Εκτιμούμε και προτείνουμε τα αφορολόγητα όρια, είτε εις το τριπλάσιο, είτε ελεύθερα (χωρίς διαδικασία αξιολόγησης, αλλά με φορολογικό έλεγχο από τα ΠΕΚ), ότι μπορούν να προσελκύσουν επενδύσεις. Προτείνουμε κατανομή της χρηματοδότησης κατά περιφέρεια και νομό στην αναλογία της παραγωγικής τους υποδομής και των γνωστών αναγκών για ανάπτυξη. Οι ανωτέρω υπολογισμοί και προτάσεις ποσών έγιναν με βάση εγγραφής στον προϋπολογισμό 500 εκατ. € το χρόνο στην Επιχειρησιακή Μονάδα Ανάπτυξης στη Θεσσαλονίκη, με άξονα κατανομής των ποσών ~ 80% στην περιφέρεια. Δηλαδή, από το προταθέν προϋπολογιζόμενο ετήσιο ποσό των 2 δις € το χρόνο x 80% και x 50%, που είναι η αναλογία της Βόρειας Ελλάδας στο σύνολο της περιφέρειας πλην της Αττικής.
3. Τα διατιθέμενα ποσά από τον προϋπολογισμό για επιχορηγήσεις του αναπτυξιακού νόμου, έχουν μόχλευση ~ 1 προς 10, που σημαίνει την μεγαλύτερη δυνατή απόδοση, σχεδόν από οποιαδήποτε άλλη δαπάνη κρατικού προϋπολογισμού, και μάλιστα, προς τη σωστή αναπτυξιακή κατεύθυνση. Εκτιμώντας την δυσκολία της κρατικής ενίσχυσης, οποιαδήποτε «οικονομία» στο πιο ελπιδοφόρο τμήμα της οικονομίας, έχει και αυτό την αντίστοιχη περιοριστική μόχλευση. Ως εκ τούτου, προτείνεται και στις επενδύσεις γενικής επιχειρηματικότητας, να υπάρχουν και επιχορηγήσεις.
4. Ο κατάλογος περιφερειακών ενισχύσεων, εννοιολογικά είναι σωστός. Επειδή όμως οι νομοί της χώρας μας είναι πάρα πολλοί, προτείνεται να πριμοδοτηθούν με κάποιο τρόπο, ευρύτερες περιοχές προτεραιοποίησης υποδοχής επενδύσεων, όπου υπάρχουν και οι απαραίτητες κοινωνικές υποδομές, ειδικά για τις βιομηχανικές επενδύσεις, όπως είναι ο νομός Θεσσαλονίκης, η περιοχή Κομοτηνής, η περιοχή Κοζάνης – Γρεβενών, η Βοιωτία, η Δυτική Αττική-Κορινθία.
5. Προτείνεται να προβλεφθεί η υπαγωγή στα αφορολόγητα, να είναι «αυτόματη», χωρίς διαδικασία έγκρισης, όπως ήταν σε προηγούμενους αναπτυξιακούς νόμους και χωρίς ετήσιο πλαφόν ορίων, που να καθορίζεται από τον αναπτυξιακό νόμο (με έλεγχο από ΠΕΚ). Κύριος στόχος η προσέλκυση και δημιουργία επενδύσεων, χωρίς γραφειοκρατικούς περιορισμούς και δυσκαμψίες.
6. Στις όποιες επιτροπές καθιερωθούν, να περιλαμβάνονται εκπρόσωποι που γνωρίζουν και έχουν υλοποιήσει επενδύσεις στην πραγματική οικονομία και ανάπτυξη (να περιοριστεί η επιρροή από απόψεις που υπηρετούν οριζόντιες και μη παραγωγικές δράσεις).
Προτάσεις κατά άρθρο
1. Αρ.2, παρ.1, α, i: Οι επενδύσεις που από τη φύση της τεχνολογίας τους, έχουν μεγάλο ποσοστό κτιριακών εγκαταστάσεων, να μην υπάγονται στον περιορισμό του 40%.
2. Α.2, παρ.3, η: Να μην εξαιρούνται στις υποκατηγορίες -47, οι αναπτύξεις urban development που συμπεριλαμβάνουν τη λιανεμπορική αλυσίδα, γιατί περιορίζει και βελτιώνει το εσωτερικό κοστολόγιο της οικονομίας και μπορεί να προσελκύσει κεφάλαια εξωτερικού.
3. Α.2, παρ.4: Να προσδιοριστεί ότι υπάγεται όποια επένδυση παράγει νέο παραγωγικό ΑΕΠ και προσφέρει τεχνολογική εξοικονόμηση κόστους λειτουργίας, πέραν των όποιων περιορισμών της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου. Π.χ., το ευρωπαϊκό στάνταρ για τα mall center είναι 189μ2/1000 κατοίκους, ο ελληνικός μέσος όρος είναι 47μ2/1000 κατοίκους, προτείνεται να υπαχθεί η δραστηριότητα αυτή, μέχρι του ορίου του ευρωπαϊκού μέσου όρου.
4. Α.5, παρ.8: Προκειμένου για μεγάλες επενδύσεις, π.χ. 100,000,000 € με δικαιούμενη επιχορήγηση 25%, να μη μειώνεται το ποσοστό στο όριο των 10,000,000 € ή 10%.
5. Α.6: Να περιγραφούν ακριβέστερα τι θα περιλαμβάνει η γενική επιχειρηματικότητα, η τεχνολογική ανάπτυξη, η περιφερειακή συνοχή, προς αποφυγή συγχύσεων και εμπλοκών.
6. Α.7: Στο καθορισμό του καθολικού ποσού της επιχορήγησης να περιγράφονται ακριβώς τα ποσά και σε ποιες περιφέρειες και νομούς, καθώς και το διατιθέμενο ποσό ή ποσοστό στην Ε.Μ.Α.
Επίσης, να καθοριστεί «αυτοματισμός» στις φορολογικές απαλλαγές (με έλεγχο ΠΕΚ), χωρίς περιορισμό γραφειοκρατικού ελέγχου.
7. Α.8, παρ.1: Προτείνεται ο χρόνος υποβολής αιτήσεων για επενδυτικά σχέδια, να γίνεται τρεις φορές το χρόνο.
Α.8, παρ.2: Έναρξη επένδυσης να θεωρείται η μέρα υποβολής της αίτησης, να μπορούν όμως να υπάγονται τιμολόγια αγορών, παγίων, τεχνογνωσίας ή αρχικών δαπανών, ειδικά για το έτος 2010, λόγω μη λειτουργίας του νόμου (με έλεγχο τιμολογίων από ΠΕΚ).
Α.8. παρ.3: Να περιλαμβάνονται επενδυτικά σχέδια, που προσφέρουν καινούργιο παραγωγικό ΑΕΠ ή οικονομία λειτουργίας κόστους σε όλες τις οικονομικές ενέργειες (λιανεμπόριο, βιομηχανική παραγωγή, μείωση κόστους λιανεμπορικής αλυσίδας, εξοικονόμηση ενέργειας, κλπ).
Α.8. παρ.7,δ: Έγγραφο τραπεζικής έγκρισης, να μπορεί να υπάρχει και μετά την αίτηση, γιατί οι τράπεζες δυστοκούν στην εκ προοιμίου έγκριση, λόγω στενότητας της αγοράς, αν δεν υπάρχει προηγουμένως έγκριση του επενδυτικού προγράμματος (προτείνεται προσκόμιση τραπεζικής έγκρισης μέχρι έναρξης του έργου).
8. Α.9, παρ.1: Να εξαιρεθούν οι ενημερότητες και ο Τειρεσίας. Μέσα στην κρίση, πολλές εταιρίες είναι στην διαδικασία ρυθμίσεων, κλπ.
9. Α.10: Στα κριτήρια αξιολόγησης, να οριστεί η βαρύτητα κάθε δράσης με την έναρξη του νόμου.
10. Α.11, παρ.1,β & γ: Στην Ε.Μ.Α. να υπαχθούν όλες οι εγκρίσεις επενδύσεων, ακόμη και της τεχνολογικής ανάπτυξης. Επίσης, να υπάγονται όλες οι εγκρίσεις άνω των 3,000,000 € έως και μέχρι του ορίου των 50,000,000 € για τις μεγάλες επενδύσεις. Επίσης, στις περιφέρειες να μεγαλώσει το όριο στα 6,000,000 € . Να καθοριστούν τα ποσά ή ποσοστιαία κατανομή ενισχύσεων.
Α.11, παρ.5, η: Το γραφείο εξυπηρέτησης επενδυτών, να έχει πλήρη ουσιαστική περιγραφή αρμοδιοτήτων και χρόνο ανταπόκρισης.
11. Α.13, παρ.1, β: Να δύνανται να εξετάζονται τα μεγάλα επενδυτικά σχέδια και στην Ε.Μ.Α.
Α.13, παρ.3, β: Να μην μειώνεται το ποσοστό ενίσχυσης για τις μεγάλες επενδύσεις. Αντίθετα, και αν ακόμη υπάρχει περιορισμός των επιχορηγήσεων, να ορίζεται σε αυτήν την περίπτωση το υπόλοιπο ποσοστό σε φορολογικές απαλλαγές να είναι διπλάσιο.
Α.13, παρ.3, ε: Να μπορούν να υποβληθούν τα σχέδια της παραγράφου αυτής, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και στην Ε.Μ.Α.
12. Α.16, παρ.10: Προτείνεται η στελέχωση και οργάνωση της Ε.Μ.Α., να ολοκληρωθεί σε 30 μέρες με σχετικό Π.Δ. και η υλοποίηση – στελέχωση του σε άλλες 30 μέρες, αλλιώς η διατύπωση, «μέχρι …», μπορεί να καθυστερήσει την επαινετή θέσπιση και την τόσο απαραίτητη Ε.Μ.Α.
Νίκος Σπ. Φιλίππου,
Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος
ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΔΟΜΙΚΑ ΕΡΓΑ Α.Ε.
«ΝΕΟ ΡΕΥΜΑ – ΝΕΟ ΟΡΑΜΑ»
Ν. Μοναστηρίου 114, Τ.Κ.56334
Θεσσαλονίκη, Ελλάδα
Τ/Φ: 2310/763925-7
Τ/Ο: 2310/764883
e-mail: fil-sa@hol.gr
Συμφώνως με όλες τις εξαγγελίες και υποσχέσεις του Πρωθυπουργού αλλά και του υπουργού ανάπτυξης ,η οικονομική κρίση ταυτόχρονα με το συμμάζεμα της χώρας , θα πρέπει να πλαισιώνεται παράλληλα και από ανάπτυξη.Ο τουρισμός μας κατά γενική παραδοχή είναι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας μας.Τα ενοικιαζόμενα δωμάτια και διαμερίσματα τα οποία είναι 40000 τουριστικές επιχειρήσεις ,αποκλείονται ρητώς από το σχέδιο νόμου.Η εύλογη απορία μας λοιπόν είναι.ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΝΆΠΤΥΞΗ Η ΟΧΙ ? Διότι αν δεν βοηθηθούν οι μικρές,πολύ μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις ,που αλλού μπορεί να στοχεύει η ανάπτυξιακή πολιτική της σοσιαλιστικής κυβέρνησής μας εκτός από την ανάπτυξη του κεφαλαίου και των τραπεζών?
Οι πάσης φύσης νόμοι και παρεμβάσεις που στόχο έχουν την ανάπτυξη, περιλαμβανομένης της ανταγωνιστικότητας, θα πρέπει να είναι «δεμένοι» στο άρμα των πραγματικών αναγκών της Ελληνικής οικονομίας.
Θα ήταν χρήσιμο, δηλαδή, να υπάρχει στρατηγική ανάπτυξης, με συγκεκριμένο όραμα, στη συνέχεια ένα road map υλοποίησης, και μετά να διαμορφωθούν και να εξειδικευθούν τα εργαλεία επίτευξης των στόχων.
Για παράδειγμα, εάν επιδειώκουμε την εξυγίανση του εμπορίου των οπωροκηπευτικών (τελείως τυχαίο παράδειγμα), θα πρέπει να υπάρχουν:
1) Το όραμα της περιφερειακής ανάπτυξης, σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, όχι μόνο της οικονομικής περιφερειακής ανάπτυξης, αλλά και της δημιουργίας συνθηκών ώστε η περιφέρεια να είναι ελκυστική ακόμα και για μερίδα των κατοίκων των αστικών κέντρων. Καταλαβαίνουμε τί θα μπορούσε να σημαίνει αυτό.
2) Ο στρατηγικός στόχος της ενίσχυσης, όχι μόνο των εισοδημάτων των αγροτών, αλλά και να καταστούν ελκυστικά τα αγροτικά και τα συναφή με αυτά επαγγέλματα.
3) Ο παραπάνω στρατηγικός στόχος για να επιτευχθει, θα πρέπει για παράδειγμα: (α) να εκπαιδευθούν κάποιες ομάδες στόχων, (β) να εξετασθεί γιατί ένα κιλό τομάτες πουλιέται 0,5 λεπτά απο τον παραγωγό και φθάνει 2 ευρώ στον τελικό καταναλωτή – μήπως το μεγαλύτερο μέρος της διαφοράς του 2-0,5=1,5 πρέπει να πηγαίνει στον παραγωγό; Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα περισσότερες επενδύσεις από τους παραγωγούς για τη βελτιστοποίηση της παραγωγικής διαδικασίας, κλπ, κλπ. (γ) να οργανωθεί το τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και εξαγωγικό εμπόριο. Αυτό θα απαιτήσει μεταξύ άλλων, και ειδικευμένο δυναμικό σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό επίπεδο, γεγονος που με τη σειρά του σημαίνει αύξηση των θέσεων εργασίας, κυρίως στην περιφέρεια. (δ)…., (ε)…., κλπ
4) κλπ, κλπ
Ο στόχος του παραδείγματος δεν είναι να προτείνει λύσεις για το συγκεκριμένο τομέα που θίγει, αλλά να δώσει μια εικόνα για το πώς πρέπει να σχεδιάζονται και να υλοποιούνται τα χρηματοδοτικά εργαλεία, ώστε να είναι περισότερο αποτελεσματικά στην αντιμετώπηση των πραγματικών αναγκών της οικονομίας της χώρας.
ΣΧΟΛΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΥΠO ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΕΝΙΣΧΥΣΕΩΝ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ
Παρακαλούμε όπως δεχθείτε σχόλια και παρατηρήσεις επί του σχεδίου αυτού, αναφορικά κυρίως για έργα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), όπου εκτιμούμε ότι η υιοθέτησή τους θα επιταχύνει τις επενδύσεις στον κρίσιμο για τις ημέρες μας τομέα της «πράσινης» ανάπτυξης, προκαλώντας επίσης και θετικές συνεργιστικές επιπτώσεις και στην οικονομία της χώρας.
Ως γενική παρατήρηση για τις ΑΠΕ αναφέρουμε ότι ορισμένες προσθήκες διατάξεων στον προηγούμενο Ν. 3299/04 μάλλον αρνητικό και όχι θετικό περιβάλλον για την ανάπτυξη δημιουργούν.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν το περιορισμένο εύρος δυνατοτήτων της οικονομίας της χώρας μας την παρούσα χρονική περίοδο, θεωρούμε ότι ειδικά στον τομέα των ΑΠΕ θα πρέπει να γίνει σαφές ότι τα επενδυτικά σχέδια τα οποία επιλέγουν να μην επιχορηγηθούν τυγχάνουν της δυνατότητας της φορολογικής απαλλαγής γεγονός που προβλέπεται στο Νόμο του ΥΠΕΚΑ 3851/2010 (αρθρο 5 παραγραφ. 2γ).
Η διαδικασία της φορολογικής απαλλαγής γινόταν με τους προηγούμενους αναπτυξιακούς νόμους μόνο και μόνο γιατί ο επενδυτής δεν έμπαινε στη ίδια διαδικασία εγκρίσεων με το αίτημα για επιχορήγηση των παγίων ή των θέσεων απασχόλησης, με στόχο την επιτάχυνση των επενδύσεων. Η επιλογή του κινήτρου αυτού γινόταν με απλή δήλωση της επιχείρησης, χωρίς να αναμένεται οποιαδήποτε έγκριση, ο δε έλεγχος τήρησης των όρων και προϋποθέσεων του εκάστοτε αναπτυξιακού νόμου γινόταν μέσω των φορολογικών δηλώσεων από τις αρμόδιες φορολογικές αρχές ή άλλους φορείς .Αν η διαδικασία αυτή καταργηθεί και ισχύει η ίδια με τα άλλα κίνητρα, δε διαφαίνεται για ποιο λόγο θα επιλέξει κάποιος το κίνητρο του αφορολόγητου αποθεματικού, χωρίς πρόσθετα κίνητρα.
Θα πρέπει επίσης να είναι σαφές ότι στα έργα ΑΠΕ ενισχύεται και το σύνολο της διασύνδεσης με το ηλεκτρικό Σύστημα της χώρας διότι είναι συνοδά έργα και αδειοδοτούνται μαζί. (Άρθρο 2 § 3).
Τέλος πρέπει να αναφερθεί ότι βασικές ρυθμίσεις του νέου αναπτυξιακού νόμου θα καθορισθούν με υπουργικές αποφάσεις και προεδρικά διατάγματα. Υπάρχουν εξουσιοδοτήσεις για έκδοση 25 υπουργικών αποφάσεων και 3 Προεδρικών Διαταγμάτων για ρύθμιση θεμάτων ορισμένα από τα οποία κρίνονται καθοριστικά (π.χ. έκδοση Π.Δ. για τον καθορισμό του τρόπου καταβολής των επιχορηγήσεων). Είναι φανερό ότι η ουσιαστική εφαρμογή του νέου αναπτυξιακού νόμου θα καθυστερήσει πάρα πολύ ακόμη, αν αναλογισθούμε ότι για το σχολιαζόμενο νομοθέτημα χρειάσθηκαν περίπου 10 μήνες από τη διακοπή του προηγούμενου.
Αναφορικά με τις Μεταβατικές Διατάξεις πρέπει να καθίσταται με σαφήνεια ότι επενδυτικά σχέδια τα οποία έχουν ήδη υπαχθεί στις διατάξεις του Ν. 3299/2004 καθώς και αυτά που υποβλήθηκαν στις αρμόδιες αρχές μέχρι την 29-01-2010 χωρίς ωστόσο να έχει εκδοθεί ακόμη η απόφαση υπαγωγής τους, διέπονται από τις ισχύουσες διατάξεις του 3299/2004 και τις κανονιστικές αποφάσεις αυτού κατά την ημερομηνία υπαγωγής τους και κατά την ημερομηνία υποβολής τους αντίστοιχα.
Στη συνέχεια παραθέτουμε ειδικότερα σχόλια επί του σχεδίου νόμου.
• Άρθρο 2 § 3 και άρθρο 3 § 1β
Όπως προκύπτει από τις εξαιρέσεις υπαγωγής στο καθεστώς ενισχύσεων του σχολιαζόμενου νόμου διαφόρων κλάδων όπως αυτοί προσδιορίζονται από τους ΚΑΔ 2008, ο υποκωδικός 35.11.10.09 – Παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκά συστήματα εξαιρείται ρητά, συνάγεται ότι οι υπόλοιπες δραστηριότητες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ, που περιλαμβάνονται στον ΚΑΔ 35 δεν εξαιρούνται. Ωστόσο επειδή στο συνολικά εξαιρούμενο ΚΑΔ 42 «έργα πολιτικού μηχανικού», περιλαμβάνει και ο ΚΑΔ 42.22 «Κατασκευή κοινωφελών έργων ηλεκτρικής ενέργειας και τηλεπικοινωνιών», υπάρχει κίνδυνος να εξαιρεθούν έμμεσα οι δαπάνες κατασκευής «δικτύου σύνδεσης» των λοιπών έργων ΑΠΕ με το «δίκτυο» ή το «σύστημα» θεωρούμενα έργα δημόσιας ωφέλειας, σύμφωνα με τον Ν. 2941/2001, ανεξάρτητα του φορέα υλοποίησής τους. Επειδή αφενός τα έργα αυτά αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα ενός έργου ΑΠΕ που, με βάση νόμο μετά την κατασκευή τους μεταβιβάζονται στον κύριο του δικτύου ή του συστήματος, αφετέρου συνιστούν σημαντικό τμήμα του επενδυτικού κόστους και επειδή δεν προκύπτει ότι είναι στις προθέσεις του νομοθέτη να τις εξαιρέσεις, παρακαλούμε να γίνει νομοτεχνική τακτοποίηση.
Επειδή, όπως προαναφέρθηκε, τελείως αναγκαία δαπάνη σε έργα ΑΠΕ είναι η κατασκευή διασύνδεσης με το «δίκτυο ή το σύστημα» το οποίο στη συνέχεια μεταβιβάζεται (κατ’ επιταγή νόμου) στον «κύριο» αυτού, πρέπει να αναφερθεί σαφώς, για την άρση αμφισβητήσεων, ότι στα άυλα περιουσιακά στοιχεία περιλαμβάνεται – ως δικαίωμα χρήσης – η κατασκευή και μεταβίβαση στον κύριο του δικτύου ή του συστήματος, «μη ιδιόκτητου δικτύου» αναγκαίου για τη μεταφορά της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας από εγκαταστάσεις ΑΠΕ.
• Άρθρο 2
Για πρώτη φορά Ελληνικός Αναπτυξιακός Νόμος ευνοεί τις εισαγωγές (έναντι των εγχώριων προϊόντων) και τιμωρεί τις εξαγωγικές προσπάθειες!
πχ δεν υπάγονται στο καθεστώς ενισχύσεων του παρόντος νόμου:
……….στ. Επενδυτικά σχέδια δραστηριοτήτων που συνδέονται άμεσα με τις εξαγόμενες ποσότητες, με τη συγκρότηση και λειτουργία δικτύου διανομής ή με άλλες τρέχουσες δαπάνες που συνδέονται με την εξαγωγική δραστηριότητα.
ζ. Επενδυτικά σχέδια που εξαρτώνται από την κατά προτίμηση χρήση εγχώριων προϊόντων έναντι των εισαγόμενων.
• Άρθρο 3, § 2δ
Σημαντικό στοιχείο ουσίας για την εγκατάσταση έργων ΑΠΕ είναι η εξασφάλιση της γης όπου σε αρκετές περιπτώσεις τυγχάνει να είναι ιδιωτική και η εμπειρία δείχνει ότι το κόστος της αγοράς της είναι σημαντικό μέρος του συνολικού κόστος του έργου. Προτείνεται η απάλειψη της εν λόγω παραγράφου για τα έργα ΑΠΕ.
• Άρθρο 4 § 1α (σε συνδυασμό με τα άρθρα 5 § 5, 12 § 2 και 14 §§11 και 12).
Δεν κατανοούμε τη σκοπιμότητα επιβολής της ίδιας διαδικασίας έγκρισης των επιχειρηματικών σχεδίων που επιλέγουν το κίνητρο της φορολογικής απαλλαγής αν μάλιστα ληφθεί υπόψη (συνδυαστικά με τις λοιπές διατάξεις που προαναφέρθηκαν) ότι ουσιαστικά δεν συνιστά «απαλλαγή» από τη φορολογία αλλά αναστολή καταβολής του φόρου (βλ. άρθρο 14 § 11).
Λαμβανομένου υπόψη ότι α) ο συντελεστής φόρου εισοδήματος σήμερα είναι 20% και β) η απαλλαγή κερδών από το φόρο εισοδήματος ανέρχεται στα ίδια ποσοστά με την επιχορήγηση ή / και την επιδότηση της χρηματοδοτικής μίσθωσης, συνάγεται ότι το «υπό αναστολή καταβολής» όφελος φόρου (ακόμη και στην περίπτωση εξάντλησης του, κατά περίπτωση, προβλεπόμενου ποσοστού), ανέρχεται στο 1/5 (20%) των λοιπών κινήτρων.
Από την εισηγητική έκθεση δεν προκύπτει η σκοπιμότητα της σημαντικής αυτής δυσμενούς διαφοροποίησης του κινήτρου της φορολογικής απαλλαγής σε σχέση με τα άλλα δύο κίνητρα.
Η άποψή μας είναι, λαμβανομένου υπ’ όψιν του γεγονότος ότι το κίνητρο αυτό αφενός δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό με άμεσες εκταμιεύσεις, αφετέρου το όποιο όφελος του επενδυτή θα προκαλέσει μείωση των εσόδων από φόρο εισοδήματος (που θα υπερκαλυφθούν από την αύξηση του ΦΠΑ και των λοιπών παρακρατούμενων φόρων) που θα κατανεμηθεί στις επόμενες έως και οκτώ χρήσεις, θα πρέπει να ενισχυθεί περισσότερο από τις δύο άλλες κατηγορίες κινήτρων.
• Άρθρο 5, § 8 και 9
Τα έργα των ΑΠΕ (εκτός Φ/Β) στην παρούσα χρονική συγκυρία και με σκοπό την εμπρόθεσμη επίτευξη του στόχου για το 2020, αποτελούνται από συστοιχίες μεγάλων έργων (κυρίως Αιολικών Πάρκων) τα οποία διασυνδέονται με το Σύστημα με κοινή διασύνδεση που κατασκευάζεται από τον ιδιώτη επενδυτή.
Το κόστος κατασκευής ενός Αιολικού Πάρκου είναι της τάξης των 1.200.000€ / MW χωρίς να συμπεριλαμβάνονται τα σύνθετα έργα με μεγάλες γραμμές διασυνδέσεων. Με τον περιορισμό των ενισχύσεων στα 10.000.000 € ανά φορέα, οδηγεί τους επενδυτές σε αιολικά πάρκα εγκατεστημένης ισχύος έως 10MW το πολύ και μάλιστα χωρίς να μπορεί ο ίδιος φορέας να υποβάλλει επενδυτικό σχέδιο για νέο Αιολικό Πάρκο στην ίδια Περιφέρεια για μια τετραετία! Νομίζουμε ότι στόχος του Υπουργείου στην κρίσιμη περίοδο που διανύουμε δεν μπορεί να είναι ο περιορισμός των επενδυτικών σχεδίων. Αντίθετα πιστεύουμε (σύμφωνα και με τις κατά καιρούς διακηρύξεις), ότι πολιτική βούληση είναι η όσο το δυνατό μεγέθυνση των Ιδιωτικών Επενδύσεων, προκειμένου να αναστραφεί το κλίμα της επενδυτικής άπνοιας που επικρατεί στη χώρα μας. Και η διάταξη αυτή δε βοηθά καθόλου στην υλοποίηση της βουλήσεως αυτής.
Κατά συνέπεια από την συγκεκριμένη παράγραφο για να εξακολουθεί να αποτελεί ρεαλιστική επενδυτική προσέγγιση είναι αναγκαίο να εξαιρεθούν τα έργα των ΑΠΕ όπως ακριβώς ίσχυε και στον ν. 3299/2004.
Προτείνουμε να συμπληρωθεί ως εξής:
«Τα όρια των προηγούμενων εδαφίων δεν ισχύουν για τα επενδυτικά σχέδια εκμετάλλευσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που ενισχύονται με τον παρόντα νόμο καθώς και για επενδυτικά σχέδια που ενισχύονται με το κίνητρο της φορολογικής απαλλαγής.»
• Άρθρο 6
Η κατηγοριοποίηση των γενικών επιχειρηματικών σχεδίων (Γενικής Επιχειρηματικότητας, Τεχνολογικής Ανάπτυξης, . Περιφερειακής Συνοχής) είναι ιδιαίτερα ασαφής και πιθανότατα θα δημιουργήσει υποκειμενικές κρίσεις και παρερμηνείες.
• Άρθρο 8 § 1
Η υποβολή των επενδυτικών προτάσεων ανά εξάμηνο, μπορεί να καθυστερήσει την έναρξη κατασκευής της επένδυσης (π.χ. λόγω λήψης ενός, αναγκαίου για την υποβολή, αδειοδοτικού εγγράφου με τη λήξη της προθεσμίας υποβολής)από έναν (1) έως και έξη (6) ολόκληρους μήνες. Στις κρίσιμες στιγμές που περνά ο τόπος μας, η καθυστέρηση έστω και μιας ημέρας στην έναρξη κατασκευής επενδύσεων είναι ανεπίτρεπτη ενέργεια και έρχεται σε αντίθεση με τις αγωνιώδεις προσπάθειες της Κυβέρνησης για προσέλκυση επενδύσεων.
Η δυνατότητα συνεπώς υποβολής αιτήσεων υπαγωγής πρέπει να μπορεί να γίνεται, όπως με τους προηγούμενους επενδυτικούς νόμους, οποτεδήποτε.
• Άρθρο 12
Η ενίσχυση μέσω φορολογικής απαλλαγής στην περίπτωση των ΑΠΕ, για να έχει ρεαλιστικό νόημα υπαγωγής, θα πρέπει να δίνει ισχυρότερο κίνητρο στον επενδυτή έναντι της επιχορήγησης, η οποία καταβάλλεται στο συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό της με την έναρξη λειτουργίας της επένδυσης.
Το κίνητρο λοιπόν της φορολογικής απαλλαγής εκτιμάται ότι μπορεί να αποτελέσει βασικότατο μοχλό ανάπτυξης και στόχευση του παρόντος νομοσχεδίου, προσελκύοντας σοβαρότατες επενδύσεις στον τομέα των ΑΠΕ και κυρίως των αιολικών πάρκων, όπου οι δεσμεύσεις της χώρας για την αιολική ενέργεια για το 2020 (8.500MW) απέχουν πολύ από την υφιστάμενη κατάσταση των 1.100 MW.
Επιπροσθέτως, η φορολογική απαλλαγή δημιουργεί συγκριτικό πλεονέκτημα και για το κράτος διότι δημιουργούνται νέες επενδύσεις, νέες θέσεις εργασίας, δεν απαιτείται άμεση εκταμίευση και επιβάρυνση του ετήσιου κρατικού προϋπολογισμού, καθώς και ενισχύονται τα φορολογικά έσοδα μετά τη λήξη της εν λόγω απαλλαγής. Προτείνεται λοιπόν :
• η αύξηση του ποσοστού της φορολογικής απαλλαγής στο 100% για τα νέα επενδυτικά σχέδια των ΑΠΕ ανεξαρτήτως νομού υλοποίησή τους και μεγέθους του φορέα, όπως ίσχυε στη νομοθεσία μέχρι τώρα.
• η θέσπιση ευνοϊκότερων φορολογικών διατάξεων, και πάντως όχι δυσμενέστερων από αυτές που ισχύουν για τη φορολογία σε περίπτωση της καθ’ οιονδήποτε τρόπο διανομής της επιχορήγησης ή και της επιδότησης της χρηματοδοτικής μίσθωσης, όπως πχ κατάργηση της φορολογίας κατά την διανομή του αφορολόγητου αποθεματικού, καθώς και απαλλαγή από παντός είδους έκτακτων εισφορών.
• η κατάργηση των ανώτατων, ανά χρήση, ποσοστών φορολογικής απαλλαγής, αφετέρου η αύξηση των ετών σε 10 (τόσο για νεοϊδρυόμενες, όσο και για υφιστάμενες επιχειρήσεις), όπως ίσχυε στον προηγούμενο αναπτυξιακό νόμο.
• Άρθρο 12 § 2β
Πάρα πολλές επιχειρήσεις υποχρεούμενες από άλλους, αδειοδοτικούς κυρίως, νόμους, συστήνονται γνωρίζοντας ότι η εξασφάλιση των αναγκαίων αδειών για την έναρξη του επόμενου σταδίου διαρκεί άνω των 5 ετών. Με τη διάταξη αυτή, το σχέδιο νόμου τις «τιμωρεί» για καθυστερήσεις για τις οποίες αφενός η ίδια δεν έχει καμία ευθύνη αφετέρου, λόγω ακριβώς αυτών των καθυστερήσεων, έχει υποβληθεί σε πολλαπλά ετήσια έξοδα.
Για λόγους «χρηστής διοίκησης» νεοϊδρυόμενη θα πρέπει να θεωρείται η επιχείρηση που έχει συμπληρώσει 2 έτη από την έναρξη της παραγωγικής της λειτουργίας.
Για την «ΕΛΙΚΑ Α.Ε.»
Ι. ΣΑΜΑΡΑΣ Σ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
Πρόεδρος Δ.Σ. Δ/νων Σύμβουλος
ΠΑΣΕΓΕΣ
Επισημάνσεις – προτάσεις στο σχέδιο νόμου για την «Ενίσχυση ιδιωτικών επενδύσεων για την Οικονομική Ανάπτυξη, την Επιχειρηματικότητα και την Περιφερειακή Συνοχή»
Ι. Εισαγωγή
Η ΠΑΣΕΓΕΣ έχει ήδη υποβάλλει, από την 1η Νοεμβρίου 2010 στο Γενικό Γραμματέα Επενδύσεων και Ανάπτυξης του Υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας αναλυτικό κείμενο με τις προτεραιότητες και τις πολιτικές για τις επενδύσεις στον αγροτικό τομέα, ενόψει του υπό έκδοση νέου αναπτυξιακού νόμου. Από το κείμενο του σχεδίου νόμου που δημοσιεύτηκε δεν προκύπτει ότι οι παραπάνω προτεραιότητες περιλαμβάνονται στο πλαίσιο πολιτικής του νέου αναπτυξιακού νόμου.
ΙΙ. Επισημάνσεις ανά άρθρο του σχεδίου νόμου
Άρθρο 2
(1) Εκφράζεται η απόλυτη αντίθεση της ΠΑΣΕΓΕΣ αναφορικά με τον αποκλεισμό από τον νέο αναπτυξιακό νόμο επενδυτικών σχεδίων που συνδέονται άμεσα με τις εξαγόμενες ποσότητες με τη συγκρότηση και λειτουργία δικτύου διανομής, ή με άλλες τρέχουσες δαπάνες που συνδέονται με την εξαγωγική δραστηριότητα (περίπτωση στ της παραγράφου 2 του άρθρου 2).
Εκτιμάται ότι η συγκεκριμένη περίπτωση (στ) περί μη υπαγωγής θα πρέπει να απαλειφθεί, θεωρώντας ως απόλυτα αναγκαία την στήριξη των εξαγωγικών προσπαθειών του αγροτικού και ειδικότερα του τομέα παραγωγής διατροφικών προϊόντων.
Επισημαίνεται ότι κατά την πενταετία 2005-2009 τα αγροτικά προϊόντα αποτελούσαν, κατά μέσο όρο, το 24% της αξίας των συνολικών εξαγωγών της χώρας παρουσιάζοντας σχετική σταθερότητα, τόσο ως προς το μέγεθος, όσο και προς τον προορισμό τους (70% σε χώρες – μέλη της Ε.Ε.).
(2) Η περίπτωση ζ της παραγράφου 2 του άρθρου 2, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την απόλυτη ανάγκη της κατά προτεραιότητα αξιοποίησης των ελληνικών αγροτικών προϊόντων για την επίτευξη της διατροφικής επάρκειας της χώρας μας. Αρκεί να υπενθυμισθεί το σημαντικό έλλειμμα όλα τα τελευταία έτη στο εμπορικό ισοζύγιο των αγροτικών – διατροφικών προϊόντων της χώρας μας (-2,4 δις € το 2009).
Άρθρο 3
Στην υποπερίπτωση ii της περίπτωση α της παραγράφου 1 του άρθρου 3 κρίνεται απαραίτητο στην έννοια της παραγωγικής μονάδας να συμπεριλαμβάνονται και οι εγκαταστάσεις συγκέντρωσης και αξιοποίησης γεωργικής βιομάζας (υπολείμματα ζωικής ή φυτικής ή δασικής παραγωγής) δεδομένης της ζωτικής ανάγκης προώθησης – ανάπτυξης της συγκεκριμένης δραστηριότητας για την χώρα μας.
Άρθρο 6
(1) Στην κατηγορία των επενδυτικών σχεδίων για την περιφερειακή συνοχή, θα πρέπει να ενταχθούν κατά προτεραιότητα και τα επενδυτικά σχέδια για την αξιοποίηση Α.Π.Ε. (πλην φωτοβολταϊκών συστημάτων) και ειδικότερα οι επενδύσεις σε σταθμούς συγκέντρωσης και αξιοποίησης βιομάζας από υπολείμματα και υποπροϊόντα φυτικής ή/και ζωικής παραγωγής, για την παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας. Πρόκειται για ένα κρίσιμο περιβαλλοντικό ζήτημα, που επισύρει συχνά δυσμενείς επιπτώσεις και κυρώσεις από ευρωπαϊκά όργανα και οφείλεται άμεσα να αντιμετωπιστεί. Κρίνεται συνεπώς αναγκαία η ένταξη επενδυτικών σχεδίων που αποβλέπουν στην αξιοποίηση ενός ευρέως φάσματος οργανικών αποβλήτων και υπολειμμάτων (απόβλητα χοιροτροφίας, αγελαδοτροφείας, παραπροϊόντα και υποπροϊόντα αγροτικών-κτηνοτροφικών δραστηριοτήτων, απόβλητα σφαγείων, λάσπες βιολογικών καθαρισμών κ.α.) με διαδικασία που επιτρέπει την παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας (π.χ. βιοαέριο), αλλά και εδαφοβελτιωτικού υλικού (κομπόστ), με σημαντικά περιβαλλοντικά και οικονομικά οφέλη. Οι σταθμοί αυτοί, εκτός των ωφελειών που παρέχουν με την παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας και τη συμβολή τους στον περιορισμό των αερίων θερμοκηπίου, προσφέρουν εξαιρετικά σημαντικές δυνατότητες περιορισμού της ρύπανσης που προκαλούν τα οργανικά απόβλητα, δυνατότητες περιορισμού παθογόνων οργανισμών, δραστικής μείωσης των οσμών, αλλά και απόδοσης εδαφοβελτιωτικών. Η ίδρυση και η λειτουργία παρόμοιων σταθμών μπορεί να εφαρμοστεί με πρωτοβουλία αγροτικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων, σε συνεργασία και με ενδιαφερόμενες δημοτικές επιχειρήσεις.
(2) Προσθήκη 4ης κατηγορίας γενικών επενδυτικών σχεδίων : δ. Διατροφικής ασφάλειας και επάρκειας
Στις τρεις κατηγορίες των γενικών επενδυτικών σχεδίων του άρθρου 6 θα πρέπει να προστεθεί μια τέταρτη κατηγορία υψηλής προτεραιότητας αυτή της διατροφικής ασφάλειας και επάρκειας.
Στην κατηγορία αυτή θα πρέπει να υπάγονται επενδυτικά σχέδια που θα αξιοποιούν υψηλής ποιότητας αγροτικά προϊόντα των περιφερειών της χώρας για την παραγωγή πιστοποιημένων τροφίμων.
Στα επενδυτικά σχέδια της κατηγορίας αυτής θα πρέπει να παρέχεται επιχορήγηση και επιδότηση χρηματοδοτικής μίσθωσης σε ποσοστό 100% του πίνακα του άρθρου 5 παρ. 5.
Να σημειωθεί ότι στην πρόσφατη Ανακοίνωση της Επιτροπής για την ΚΑΠ μετά το 2013 (COM 672 final, 18.11.2010) υπογραμμίζεται ως στρατηγικός στόχος η ανάγκη “Να διατηρηθεί σε βιώσιμη βάση το δυναμικό παραγωγής τροφίμων σε όλη την ΕΕ, ώστε να εξασφαλιστεί μακροπρόθεσμα η επισιτιστική ασφάλεια για τους ευρωπαίους πολίτες και να αντιμετωπιστεί η αυξανόμενη παγκόσμια ζήτηση σε τρόφιμα, η οποία, σύμφωνα με τις προβλέψεις του FAO αναμένεται να αυξηθεί κατά 70% έως το έτος 2050. Τα πρόσφατα κρούσματα αυξημένης αστάθειας της αγοράς, που συχνά επιδεινώνεται λόγω της κλιματικής αλλαγής, εντείνουν περαιτέρω αυτές τις τάσεις και πιέσεις. Η ικανότητά της να διασφαλίσει την παροχή επισιτιστικής ασφάλειας αποτελεί σημαντική επιλογή μακροπρόθεσμα, η οποία δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη”.
Στην ίδια εξάλλου Ανακοίνωση της Επιτροπής επισημαίνεται ότι μεταξύ των προκλήσεων που πρέπει να αντιμετωπιστούν, κυρίαρχη θέση καταλαμβάνει η ασφάλεια και η επάρκεια τροφίμων, τονίζοντας ότι “Πρωταρχικός ρόλος της γεωργίας είναι η παραγωγή τροφίμων. Δοθέντος ότι η ζήτηση παγκοσμίως θα συνεχίσει να αυξάνεται στο μέλλον, η ΕΕ πρέπει να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στην παγκόσμια ζήτηση τροφίμων. Συνεπώς, είναι σημαντικό η γεωργία στην ΕΕ να διατηρήσει την παραγωγική της ικανότητα και να τη βελτιώσει με παράλληλη τήρηση των δεσμεύσεων της ΕΕ στο πλαίσιο του διεθνούς εμπορίου και όσον αφορά τη συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής, Ένας ισχυρός γεωργικός τομέας είναι ζωτικής σημασίας για τον εξαιρετικά ανταγωνιστικό κλάδο των τροφίμων ώστε αυτός να διατηρήσει τη σημαντική του θέση στην οικονομία και στο εμπόριο της ΕΕ (δεδομένου ότι η ΕΕ αποτελεί τον πρώτο εξαγωγέα, σε παγκόσμιο επίπεδο, γεωργικών προϊόντων τα οποία, ως επί το πλείστον, έχουν υποστεί μεταποίηση και είναι υψηλής προστιθέμενης αξίας).”
Εξάλλου, μεταξύ των τριών στόχων της μελλοντικής ΚΑΠ, σύμφωνα πάντοτε με την αναφερόμενη Ανακοίνωση, την πρώτη θέση (Στόχος I) καταλαμβάνει η βιώσιμη παραγωγή τροφίμων.
Τονίζεται ότι η αναφερόμενη στην παράγραφο 5 του άρθρου 2 Κ.Υ.Α. θα προσδιορίζει τα είδη και τις επιλέξιμες δαπάνες των επενδυτικών σχεδίων της γεωργίας, τα οποία θα υπάγονται στον νέο αναπτυξιακό νόμο και όχι τις βασικές πολιτικές προτεραιότητες, οι οποίες θα πρέπει κατά την άποψή μας, ρητά να περιλαμβάνονται στο κείμενο του υπό ψήφιση νομοσχεδίου.
Σύμφωνα με τα παραπάνω η διάθεση δημόσιων πόρων για την αξιοποίηση ποιοτικών αγροτικών-διατροφικών προϊόντων οφείλεται να αποκτήσει την απαιτούμενη πρόσβαση και προτεραιότητα στο νέο αναπτυξιακό νόμο, έτσι ώστε να διασφαλίζονται οι προϋποθέσεις άσκησης μιας ιδιαίτερα σημαντικής πολιτικής τοπικού και περιφερειακού χαρακτήρα.
Με την έννοια αυτή κρίνεται αναγκαία η διατύπωση σαφών κριτηρίων αξιολόγησης μεταξύ των επενδυτικών σχεδίων του πρωτογενούς τομέα, αλλά και εκείνων που αφορούν στη μεταποίηση γεωργικών προϊόντων, διακρίνοντας τρεις κατηγορίες προτεραιότητας (υψηλή, μέση, χαμηλή).
Στην πρώτη κατηγορία (υψηλή προτεραιότητα), εντάσσονται επενδυτικά σχέδια που αφορούν στην αξιοποίηση αγροτικών προϊόντων που προορίζονται για διατροφή, τα οποία διαθέτουν συγκριτικό πλεονέκτημα, τόσο ως προς τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά, όσο και ως προς τον εξαγωγικό τους προσανατολισμό, πριν ή και μετά τη μεταποίησή τους, που συνδυάζονται και με ορισμένες ιδιαίτερα αναγκαίες δράσεις και ενέργειες.
Επισημαίνεται ότι οι σύγχρονες τάσεις στην αγορά διατροφικών προϊόντων συνδέονται με την παραγωγή τροφίμων που είναι ασφαλή, υψηλής ποιότητας, υγιεινά και εύγευστα, αλλά και με την προτίμηση των καταναλωτών σε τρόφιμα που προέρχονται από συστήματα παραγωγής φιλικά προς το περιβάλλον. Οι τάσεις αυτές συμβαδίζουν με τη στήριξη προϊόντων αναγνωρισμένης ποιότητας, τα οποία προσφέρουν στον καταναλωτή διακριτές απαιτήσεις (γεύση, προέλευση, μέθοδος παραγωγής). Συμβαδίζουν επίσης με την αξιοποίηση προϊόντων με ονομασία “γεωγραφικής ένδειξης” στοιχείο που αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα στη χώρα μας, που παράγει σήμερα ένα σημαντικό αριθμό προϊόντων ΠΟΠ και ΠΓΕ, τα οποία διαθέτουν στο σύνολό τους διατροφικό χαρακτήρα, αλλά και ευρύτατη γεωγραφική αναφορά παραγωγής .
Στο πλαίσιο αυτό προτεραιότητα αποκτά η στήριξη επενδυτικών σχεδίων, τα οποία περιλαμβάνουν ορισμένες επιλέξιμες δράσεις που αφορούν : α) Σε δαπάνες μελετών και επενδύσεων που αποσκοπούν στην ασφάλεια και υγιεινή των αγροτικών-διατροφικών προϊόντων, σε όλο το φάσμα της εφοδιαστικής αλυσίδας, β) Στο σχεδιασμό, την ανάπτυξη, την εγκατάσταση, την τεχνική υποστήριξη και τον εξοπλισμό (λογισμικό) ολοκληρωμένων πληροφοριακών συστημάτων ιχνηλασιμότητας επιχειρησιακού χαρακτήρα σε όλα τα στάδια παραγωγής, μεταποίησης και διανομής τροφίμων (και ζωοτροφών), γ) Στο σχεδιασμό και την εφαρμογή συστημάτων περιβαλλοντικής διαχείρισης που προβλέπουν την υποχρεωτική εφαρμογή μέτρων πρόληψης της ρύπανσης, την εφαρμογή κανόνων και συστημάτων διασφάλισης ποιότητας, τη δυνατότητα ανίχνευσης των επιβλαβών ουσιών σε κάθε στάδιο της παραγωγικής διαδικασίας και τη λήψη μέτρων προστασίας των αγροτών από τη χρήση αγροχημικών και δ) Σε επενδυτικές δράσεις εξοικονόμησης ενέργειας που αφορούν στον εξοπλισμό κίνησης και λειτουργίας παραγωγικών μονάδων, εφόσον προκύπτει μείωση της καταναλισκόμενης ενέργειας.
Ανάλογη βαρύτητα και πρόσβαση στην κατηγορία υψηλής προτεραιότητας αποκτά η ενίσχυση για τη συνέργεια επιχειρήσεων παραγωγής και αξιοποίησης αγροτικών-διατροφικών προϊόντων (αγροτικοί συνεταιρισμοί) με επιχειρήσεις τουριστικού χαρακτήρα (π.χ. ξενοδοχειακές μονάδες, ξενώνες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ταβέρνες, παραδοσιακά καφενεία, επιχειρήσεις τουρισμού, τουριστικά γραφεία, δημοτικές επιχειρήσεις τουρισμού – πολιτισμού, κλπ.) με σκοπό την εκπόνηση και την υλοποίηση επιχειρηματικών σχεδίων παροχής προϊόντων και υπηρεσιών ποιότητας. Στις περιπτώσεις αυτές κρίνεται αναγκαία η υιοθέτηση ενός Τοπικού Συμφώνου Ποιότητας, που αποτελεί νομικό πρόσωπο (αστική, μη κερδοσκοπική εταιρεία) στο οποίο μετέχουν οι εκπρόσωποι των ενδιαφερόμενων επιχειρήσεων.
Στη δεύτερη κατηγορία (μέση προτεραιότητα) εντάσσονται επενδυτικά σχέδια που αφορούν στην αξιοποίηση αγροτικών προϊόντων που προορίζονται για διατροφή, τα οποία δεν διαθέτουν, κατ’ ανάγκη, ειδικό πλεονέκτημα ως προς τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά, ή ως προς τον εξαγωγικό τους προσανατολισμό.
Στην τρίτη κατηγορία (χαμηλής προτεραιότητας) εντάσσονται όλοι οι υπόλοιποι κλάδοι των μη-εδώδιμων προϊόντων.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, μεταξύ των δύο αυτών κατηγοριών προτεραιότητα αποκτούν επενδυτικά σχέδια που περιλαμβάνουν μια ή και περισσότερες από τις συγκεκριμένες επενδυτικές δράσεις και ενέργειες που αναφέρθηκαν προηγούμενα.
Άρθρο 8
(1) Στην παράγραφο 4 του άρθρου 8 προτείνεται (δεδομένης και της μακροχρόνιας οικονομικής κρίσης – ύφεσης στον αγροτικό τομέα) το ελάχιστο ύψος επένδυσης για πολύ μικρές επιχειρήσεις του αγροτικού τομέα να ορισθεί το ποσό των 100.000 € και για τις μικρές το ποσό των 200.000 €.
(2) Στην υποπερίπτωση iii της περίπτωσης α της παραγράφου 5 του άρθρου 8 προτείνεται να αναγράφεται «Συνεταιρισμού, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι ΑΣΟ του Ν 2810/2000».
Όπως γνωρίζετε το Υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας έχει δημοσιοποιήσει για διαβούλευση Σχέδιο Νόμου με τον τίτλο ‘Ενίσχυση Ιδιωτικών Επενδύσεων για την Οικονομική Ανάπτυξη, την Επιχειρηματικότητα και τη Περιφερειακή συνοχή’.
Με έκπληξη διαπιστώνουμε ότι, στο ως άνω Σχέδιο Νόμου, αποκλείονται ρητά από κάθε είδους ενίσχυση τα ενοικιαζόμενα επιπλωμένα διαμερίσματα και ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Σας είναι γνωστό ότι ο Τουρισμός αποτελεί τη «Βαριά Βιομηχανία» του τόπου, δεδομένου ότι συνεισφέρει περίπου στο ένα πέμπτο του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος και της απασχόλησης στην πατρίδα μας.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση ο Τουρισμός αντιπροσωπεύει την τρίτη μεγαλύτερη κοινωνική και οικονομική δραστηριότητα, με συνεισφορά (λαμβανομένων υπ όψη των τομέων που συνδέονται μαζί του) πάνω από το 18% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος και περίπου το 16% του συνόλου της απασχόλησης.
Σε παγκόσμιο επίπεδο ο Τουρισμός είναι μία από τις πλέον αναπτυσσόμενες οικονομικές και κοινωνικές δραστηριότητες και παράλληλα «σκληρό» πεδίο ανταγωνισμού.
Τα ενοικιαζόμενα διαμερίσματα και δωμάτια στο Ν. Ηρακλείου αντιπροσωπεύουν το 39% του συνόλου των κλινών του Νομού και στην Κρήτη αντιπροσωπεύουν το 42% του συνόλου των κλινών της Κρήτης . Στο σύνολο της χώρας οι κλίνες των ενοικιαζομένων διαμερισμάτων και δωματίων αποτελούν περίπου το 50% του συνόλου των τουριστικών κλινών της Ελλάδας. Με έκπληξη επίσης διαπιστώνουμε ότι ενώ αποκλείονται απολύτως οι μικρομεσαίες τουριστικές επιχειρήσεις, τα μεγάλα επενδυτικά σχέδια, Προϋπολογισμού άνω των 50.000.000 Ευρώ, απολαμβάνουν το σύνολο των ευεργετημάτων του Αναπτυξιακού Νόμου (επιχορηγήσεις, φορολογικές απαλλαγές, επιδότηση χρηματοδοτικής μίσθωσης), όταν είναι γνωστό ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ανάπτυξης στην Ελλάδα, την Ευρώπη και διεθνώς.
Εμείς πιστεύουμε ότι θα πρέπει τα ενοικιαζόμενα επιπλωμένα διαμερίσματα και δωμάτια να τύχουν του συνόλου των ευεργετημάτων του Αναπτυξιακού Νόμου, αντιστοίχως με τις άλλες επιχειρήσεις για τους εξής λόγους:
1. Αποτελούν μία δυναμική και βιώσιμη μορφή τουριστικής ανάπτυξης, που προσφέρουν απασχόληση σε εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, συμβάλλουν καθοριστικά στην περιφερειακή ανάπτυξη και τη κοινωνική συνοχή, προβάλλουν την ελληνική φιλοξενία στην Ευρώπη και διεθνώς, στηρίζουν και στηρίζονται στην ελληνική οικογένεια και υποβοηθούν καθοριστικά και άλλους επιχειρηματικούς κλάδους (εστίαση, μεταφορές, εκδρομές, κλπ.) λόγω του τρόπου λειτουργίας τους (χωρίς all inclusive και προπληρωμένες στο εξωτερικό υπηρεσίες).
2. Στη χώρα μας μία μεγάλη πλειοψηφία των ξενοδοχείων αυτού του τύπου, αποτελούν μονάδες με ποιοτικές κατασκευές , όπου παρέχονται υψηλού επιπέδου υπηρεσίες από έμπειρους επιχειρηματίες και προσωπικό, με κυρίαρχο το στοιχείο της προσωπικής επαφής με τους πελάτες, με μεγάλο ποσοστό επαναλαμβανόμενων επισκεπτών (που είναι και οι καλύτεροι πρεσβευτές της χώρας στο εξωτερικό), με μεγάλη γεωγραφική διασπορά στην περιφέρεια.
3. Οι ραγδαία αναπτυσσόμενες εναλλακτικές μορφές τουρισμού, πολύ συχνά έχουν αναπτυχθεί από μικρομεσαίες τουριστικές επιχειρήσεις της ως άνω μορφής.
4. Σε κάθε περίπτωση η υφιστάμενη κατηγοριοποίηση των ενοικιαζομένων διαμερισμάτων και δωματίων (κλειδιά) και τα άλλα στοιχεία που αφορούν π.χ. τον τόπο εγκατάστασης, την οικονομική βιωσιμότητα κλπ, δίδουν τη δυνατότητα της ενίσχυσης με κίνητρα εκείνων των μονάδων που έχουν βιωσιμότητα και δυνατότητα να αντιμετωπίσουν τον οξύ ανταγωνισμό. Δεν πρέπει λοιπόν οι μικρομεσαίες τουριστικές επιχειρήσεις της ως άνω μορφής, που είναι διάσπαρτες σε όλη την ηπειρωτική και νησιωτική χώρα, να παραμείνουν βιώσιμες και ανταγωνιστικές, προκειμένου να στηρίξουν την τοπική οικονομία και την απασχόληση;
Θεωρούμε ότι δεν είναι δυνατόν ο βασικός Αναπτυξιακός Νόμος της χώρας να αποκλείει μεροληπτικά και αναίτια το μεγαλύτερο μέρος της Εθνικής Βιομηχανίας του Τουρισμού.
Πιστεύουμε επομένως ότι στο Τελικό Σχέδιο Νόμου που θα ψηφισθεί από τη Βουλή των Ελλήνων, ο τομέας θα αντιμετωπισθεί ΙΣΟΤΙΜΑ με τους λοιπούς κλάδους και επιχειρήσεις που λειτουργούν στην πατρίδα μας, δηλαδή τα ενοικιαζόμενα διαμερίσματα και δωμάτια θα συμπεριληφθούν στις ενισχύσεις του Νέου Αναπτυξιακού Νόμου και δεν θα αποκλεισθούν.
ΘΕΜΑ: Απόψεις – προτάσεις του ΕΒΕΘ για το σχέδιο νόμου «Ενίσχυση ιδιωτικών επενδύσεων, για την οικονομική ανάπτυξη, την επιχειρηματικότητα και την περιφερειακή συνοχή»
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Η Διοίκηση του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης μελέτησε το σχέδιο νόμου για την «Ενίσχυση ιδιωτικών επενδύσεων, για την οικονομική ανάπτυξη, την επιχειρηματικότητα και την περιφερειακή συνοχή» και θεωρεί ότι κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Το εν λόγω νομοθέτημα έρχεται – επιτέλους – να βάλει ένα τέλος στην αναβολή επενδυτικών πρωτοβουλιών, λόγω προσμονής ενός νέου ευνοϊκότερου πλαισίου, για περισσότερο από ένα χρόνο και μάλιστα τη χρονική αυτή στιγμή που η ελληνική οικονομία προσπαθεί απεγνωσμένα να επιβιώσει επιστρέφοντας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Πρέπει ωστόσο να επισημάνουμε ότι και το νέο σχέδιο νόμου έχει αδυναμίες που είναι ανάγκη να αντιμετωπιστούν και συγκεκριμένα:
1. Απαιτείται να αποσαφηνιστεί ο όρος «πράσινη επιχειρηματικότητα» ούτως ώστε να μην αποτελέσει πεδίο σύγχυσης και δημιουργήσει στρεβλώσεις.
2. Για την πιο άμεση παραγωγή αποτελεσμάτων στην οικονομία, πρέπει οι αξιολογήσεις των προτάσεων να γίνονται συχνότερα από δύο φορές το χρόνο (τουλάχιστον τρεις αν όχι τέσσερεις)
3. Θα πρέπει να αποσυνδεθεί η δημιουργία θέσεων εργασίας από την αξιολόγηση του αναπτυξιακού αποτελέσματος της επενδυτικής πρότασης. Στη σημερινή εποχή της υψηλής τεχνολογίας και ιδιαίτερα στο μοντέλο ανάπτυξης που ταιριάζει στην ελληνική πραγματικότητα, που ο παγκόσμιος ανταγωνισμός και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ελληνικής οικονομίας επιβάλλουν παραγωγή υψηλής τεχνολογίας, εντάσεως γνώσης, εντάσεως κεφαλαίου και όχι εντάσεως εργασίας, το κριτήριο αυτό είναι ξεπερασμένο και αναποτελεσματικό, γιατί μπορεί να κατευθύνει πόρους σε μη βιώσιμες παραγωγικές διαδικασίες, σε βάρος επενδύσεων σε σύγχρονες διεθνώς ανταγωνιστικές μονάδες.
4. Θα πρέπει να υπάρξει ρύθμιση για επιπλέον ενίσχυση της επένδυσης, εφόσον η εγκατάστασή της γίνεται εντός των ορίων των ΒΙΠΕ/ΒΙΠΑ.
5. Θα πρέπει να γίνει απλοποίηση των διαδικασιών που αφορούν στην αγορά ακινήτου από αλλοδαπό, εφόσον πρόκειται για σοβαρή επενδυτική πρόταση. Με την ισχύουσα νομοθεσία προβλέπονται εξαιρετικά χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες, για την αγορά ακινήτου από αλλοδαπούς, υπηκόους τρίτων, μη κοινοτικών χωρών. Το πρόβλημα εντοπίζεται με ιδιαίτερη ένταση σε περιοχές της Β. Ελλάδας, ακόμη και στη Θεσσαλονίκη, που, σύμφωνα με παρωχημένα πλέον Προεδρικά Διατάγματα, χαρακτηρίζονται ως παραμεθόριες και ως εκ τούτου εμπίπτουν στις διατάξεις του Ν. 1892/90, ο οποίος αφορά στις δικαιοπραξίες σε παραμεθόριες περιοχές.
6. Η δημιουργία της Επιχειρησιακής Μονάδας Ανάπτυξης (ΕΜΑ), με έδρα τη Θεσσαλονίκη είναι θετική, θα πρέπει ωστόσο να επισημάνουμε ότι η γεωγραφική διεύρυνση της υπηρεσίας αυτής, προκειμένου να καλύπτει το σύνολο της Βόρειας Ελλάδας, είναι αναγκαία, προκειμένου να αποσυμφορηθεί η κεντρική υπηρεσία στην πρωτεύουσα και να γίνει πράξη η πολυπόθητη αποκέντρωση προς όφελος της ανταγωνιστικότητας.
7. Θα πρέπει τέλος να τονισθεί ότι, γενικότερα, η γραφειοκρατία που συνδέεται με την υλοποίηση επενδυτικών πρωτοβουλιών (αδειοδοτήσεις, προσδιορισμός χρήσεων γης, ίδρυση επιχειρήσεων κλπ.) αλλά και η πολυπλοκότητα και μη φιλικότητα που χαρακτηρίζει το επιχειρηματικό περιβάλλον, παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην προσέλκυση επενδύσεων. Όσο δεν μειώνεται η γραφειοκρατία και δεν γίνεται φιλικότερο το επιχειρηματικό περιβάλλον, κανένας επενδυτικός νόμος δεν θα μπορέσει να αποδώσει τα προσδοκόμενα αποτελέσματα. Για την επίλυση των ανωτέρω, το ΕΒΕΘ έχει υποβάλει στο Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου σας κ. Γιάννη Δρυμούση, υπόμνημα με προτάσεις του, καθώς και τα αποτελέσματα σχετικής έρευνας που διεξήγαγε μεταξύ των μελών του, αντίγραφα των οποίων επισυνάπτονται.
Κύριε Υπουργέ, ελπίζοντας ότι θα λάβετε υπόψη σας τα προαναφερόμενα, ευχόμαστε ο υπό ψήφιση νόμος για την «Ενίσχυση ιδιωτικών επενδύσεων, για την οικονομική ανάπτυξη, την επιχειρηματικότητα και την περιφερειακή συνοχή» να κατορθώσει, στην τελική του μορφή, να αναστρέψει το υφιστάμενο επιχειρηματικό και επενδυτικό κλίμα στη χώρα μας.
To Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο της Ελλάδος κατανοεί τις δημοσιονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα μας και την συνεπακόλουθη στενότητα πόρων, παράγοντες που οδήγησαν σε ένα νέο μοντέλο αναπτυξιακού νόμου ο οποίος όμως θα λειτουργήσει στην πράξη περισσότερο ως φορολογικός νόμος με κίνητρα και λιγότερο ως αναπτυξιακός που χαράσσει στρατηγική και κατευθύνει τις επενδύσεις στις πλέον προσοδοφόρες για την εθνική οικονομία δραστηριότητες. Βεβαίως η μείωση των χρηματοδοτικών ενισχύσεων σε ένα τομέα κυρίως εντάσεως κεφαλαίου, όπως ο ξενοδοχειακός, θα οδηγήσει σε στασιμότητα της επενδύσεις για την αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος . Η εμπειρία της τελευταίας δεκαετίας δείχνει ότι ο τουρισμός συνέβαλλε καθοριστικά στην αύξηση της προστιθέμενης αξίας της οικονομίας και στην περιφερειακή ανάπτυξη.
Παρόλα αυτά με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο υπάρχουν κάποιες σημαντικές παράμετροι και παρατηρήσεις που πρέπει να ληφθούν υπόψη ώστε το νομοσχέδιο να λειτουργήσει υπέρ της επιχειρηματικότητας και της ανάπτυξης της χώρας μας. Η βασικότερη παρατήρηση μας είναι ότι απουσιάζει κάθε κλαδική πολιτική και πρόνοια για τον τουριστικό τομέα, ο οποίος στην παρούσα φάση κατά κοινή διαπίστωση είναι ο πλέον αναπτυξιακός και δυναμικός κλάδος της οικονομίας.
Παρατηρήσεις
της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων
επί του Σχεδίου Νόμου για την
“Ενίσχυση Ιδιωτικών Επενδύσεων για την Οικονομική Ανάπτυξη, την Επιχειρηματικότητα και την Περιφερειακή Συνοχή”
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Ως προς τον Νέο Επενδυτικό Νόμο, που δόθηκε στη δημοσιότητα, καταρχήν σημειώνουμε τα εξής:
• Δεν συμφωνούμε με την οριζόντια αντιμετώπιση όλων των τομέων και κλάδων της οικονομίας και όλων των δραστηριοτήτων σε όλες τις περιοχές της χώρας. Παρά την σχετική διαφοροποίηση στην αξιολόγηση των επενδυτικών προτάσεων που αναμένεται να προκύψει μέσα από τα διάφορα «κριτήρια αξιολόγησης», δεν διασφαλίζεται ο επιδιωκόμενος στόχος του προσανατολισμού των επενδύσεων κατά προτεραιότητα σε εξωστρεφείς τομείς που ταυτόχρονα αυξάνουν την απασχόληση. Κατά συνέπεια, η προσπάθεια για περιφερειακή σύγκλιση θα αποφέρει λιγότερα από τα επιθυμητά αποτελέσματα. Θεωρούμε ότι ο τουρισμός πρέπει να αντιμετωπίζεται στις αξιολογήσεις, μέσα από τα κριτήρια που σχετίζονται με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του αλλά και τους μεσομακροπρόθεσμους στόχους ανάπτυξής του, στη βάση βιώσιμων μοντέλων, αλλά και σε αρμονία με το «Ειδικό Χωροταξικό Τουρισμού», την θεσμοθέτηση του οποίου, ευελπιστούμε, να επισπεύσει η Υπουργός ΠΕΚΑ.
• Σχετικά με τις ενισχύσεις του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου παρατηρείται ότι αποκλείεται από τα επενδυτικά κίνητρα η ίδρυση ή η επέκταση ξενοδοχειακών μονάδων, καθώς και ο εκσυγχρονισμός ολοκληρωμένης μορφής ξενοδοχειακών μονάδων, εφόσον δεν ανήκουν ή δεν αναβαθμίζονται σε κατηγορία τουλάχιστον τεσσάρων αστεριών. Περιορίζεται δηλαδή η δυνατότητα εκσυγχρονισμού ξενοδοχειακών μονάδων στις κατηγορίες τεσσάρων και πέντε αστεριών, σε σχέση με τη δυνατότητα εκσυγχρονισμού μονάδων δύο, τριών, τεσσάρων ή πέντε αστεριών του, μέχρι πρότινος, ισχύοντος καθεστώτος. Μία τέτοια αλλαγή, δεδομένου ότι αποστερεί την δυνατότητα εκσυγχρονισμού από 8115 ξενοδοχεία επί συνόλου 9559, ήτοι του 85% (στοιχεία ΞΕΕ, 2009), θα οδηγήσει σε δημιουργία ξενοδοχειακού προϊόντος δυο ταχυτήτων. Περαιτέρω σημειώνεται ότι η Ελλάδα, χώρα που δέχεται 16.000.000, περίπου, αλλοδαπούς επισκέπτες και εξυπηρετεί και περισσότερους από 4.000.000 Έλληνες ετησίως πρέπει να προσφέρει υπηρεσίες υψηλής ποιότητας για κάθε κατηγορία και κάθε βαλάντιο, με άλλα λόγια η χώρα χρειάζεται ποιοτικό ξενοδοχειακό δυναμικό όλων των κατηγοριών, ώστε να προσελκύει πελάτες από ολόκληρο το φάσμα της τουριστικής ζήτησης.
• Ο χρόνος (οκταετία) που μια ξενοδοχειακή μονάδα μπορεί να ενταχθεί στις διατάξεις του Αναπτυξιακού Νόμου από την προηγούμενη υπαγωγή, κακώς, παραμένει πολύ μεγάλος. Οι σύγχρονες διεθνείς προδιαγραφές εκσυγχρονισμού των ξενοδοχειακών υποδομών είναι τα πέντε έτη. Επομένως, κάθε απόκλιση από το εν λόγω χρονικό όριο οδηγεί σε μείωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής Ξενοδοχειακής υποδομής.
• Τα κίνητρα των φοροαπαλλαγών ενώ πρέπει να διατηρούν την πρόβλεψη της διαδικασίας υποβολής επενδυτικού σχεδίου κλπ., πρέπει να γίνουν πιο ευέλικτα και ελκυστικά σε σχέση με τα κίνητρα των επιδοτήσεων. Επομένως στην περίπτωση των φορολογικών απαλλαγών δεν θα πρέπει να ισχύουν οι περιορισμοί ι) της κατηγορίας των αστεριών, ιι) της οκταετούς περιόδου που πρέπει να παρέλθει, από προηγούμενη υπαγωγή, προκειμένου μια ξενοδοχειακή μονάδα να μπορεί να ενταχθεί στις διατάξεις του Αναπτυξιακού Νόμου και ιιι) του εκσυγχρονισμού ολοκληρωμένης μορφής. Κατ’ αυτόν τον τρόπο τα κίνητρα των φοροαπαλλαγών θα διαφοροποιηθούν και θα γίνουν πιο ευέλικτα και ελκυστικά σε σχέση με τα κίνητρα των επιδοτήσεων. Τα ανωτέρω επιτάσσει η παγκόσμια ξενοδοχειακή πρακτική σύμφωνα με την οποία μία ανταγωνιστική ξενοδοχειακή επιχείρηση, σχεδόν αμέσως μετά την έναρξη λειτουργίας της ή μετά την τελευταία ανακαίνιση, πρέπει να προχωρήσει σε συμπληρωματικές επενδύσεις παγίων, είτε γιατί απαιτούνται συμπληρωματικές βελτιώσεις και προσθήκες, σε μια έξοχα ανταγωνιστική και ταχύτατα εξελισσόμενη τουριστική παγκόσμια αγορά, είτε γιατί ο κύκλος ζωής σημαντικού τμήματος των παγίων π.χ. υφάσματα, λινά, έπιπλα, μηχανήματα, διακοσμήσεις, κινητός η τεχνολογικός εξοπλισμός, στολές προσωπικού κλπ είναι σήμερα πολύ μικρότερος, δηλαδή κατά μέγιστο 2-4 χρόνια. Άλλωστε η πολιτεία έχει κάθε λόγο να υποστηρίξει με φοροαπαλλαγές τέτοιες επενδύσεις αιχμής που θα βελτιώνουν περαιτέρω την ανταγωνιστικότητα των πλέον δυναμικών, άρα των κερδοφόρων ξενοδοχειακών επιχειρήσεων της χώρας. Ο δε έλεγχος θα μπορεί να πραγματοποιείται κατ’ έτος από την αρμόδια ΔΟΥ ή από τον τακτικό φορολογικό έλεγχο.
• Δεν υπάρχει πρόβλεψη για την έκδοση Κοινής Υπουργικής Απόφασης μέσω της οποίας καθορίζονται τα τμήματα της Επικράτειας στα οποία δεν έχουν εφαρμογή οι ενισχύσεις του Επενδυτικού Νόμου για τα επενδυτικά σχέδια ίδρυσης ή επέκτασης ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων. Πρωτίστως για τις περιοχές Αθηνών και Θεσσαλονίκης, οι οποίες ανέκαθεν εξαιρούντο από τα επενδυτικά κίνητρα, μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί από άκρως αρνητική έως και καταστροφική. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι οι εν λόγω περιοχές δεν υπήχθησαν στα επενδυτικά κίνητρα ούτε κατά την περίοδο προετοιμασίας για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών αγώνων!
Σ.Ε.Ε.Δ.Δ.Ε. ΑΘΗΝΑ 20-12-2010
ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ
ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΩΜΑΤΙΩΝ
ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΤΗΛ.210-6422418, ΦΑΞ.210-6429725.
ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΙΓΙΝΗΤΟΥ 7, Τ.Κ. 11528 ΙΛΙΣΙΑ.
Email : seedde98@otenet.gr
Παρά τις αντίθετες υποσχέσεις, οι οποίες αποδείχθηκαν κενές περιεχομένου, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις του Τουρισμού μένουν και πάλι εκτός αναπτυξιακής προοπτικής. Η Σ.Ε.Ε.Δ.Δ.Ε. εκφράζει την έντονη διαμαρτυρία της για τον αποκλεισμό των επιχειρήσεων του κλάδου που εκπροσωπεί από το Νέο Αναπτυξιακό Πλαίσιο το οποίο τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση την Παρασκευή 10/12/2010.
Ο αποκλεισμός των επιχειρήσεων Ενοικιαζομένων Δωματίων και Διαμερισμάτων από τις ευεργετικές αναπτυξιακές ρυθμίσεις, θα έχει άμεσες αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα των υπηρεσιών του τουρισμού και στη βιωσιμότητα των ιδίων επιχειρήσεων, οι οποίες συνεισφέρουν σημαντικά στο τουριστικό εισόδημα, στηρίζουν την περιφερειακή οικονομία της χώρας αποτελώντας έναν από τους κύριους μοχλούς εξόδου της από την κρίση.
Εκτιμούμε ότι η ονομαστική εξαίρεση του συνόλου των επιχειρήσεων μας από την αναπτυξιακή προοπτική εν μέσω της οξύτατης οικονομικής κρίσης, θα οδηγήσει στην επέκταση άνευ όρων της οικονομικής δυσπραγίας 40.000 επιχειρήσεων και των οικογενειών τους.
Δηλώνουμε την πρόθεσή μας να συμπράξουμε με όλες τις δυνάμεις μας για να υπάρχει ισότιμη και άνευ όρων προοπτική βιωσιμότητας του κλάδου.
Απαιτούμε από το υπουργείο περιφερειακής ανάπτυξης να εγκαταλείψει την κοντόφθαλμη άποψή του για τον τουρισμό και να εντάξει το σύνολο των επιχειρήσεών μας στα νέα αναπτυξιακά κίνητρα.
Πίστευα ότι ο νέος αναπτυξιακός νόμος, που τον αναμένουμε εδώ και έναν ολόκληρο χρόνο σχεδόν, θα μπορούσε να δώσει μια αμυδρή ελπίδα για έξοδα από την κρίση που ταλανίζει τη Χώρα μας. Φρούδες ελπίδες όμως. Μετά την ανάγνωσή του πολύ φοβάμαι ότι το μέλλον προδιαγράφεται ακόμη χειρότερο, αφού το τελευταίο και σοβαρότερο εργαλείο για την έξοδα από την ύφεση το χρησιμοποιούν με αυτό τον τρόπο.
Η προχειρότητα, μιζέρια και ατολμία που διαπνέει όλο το νομοθέτημα αλλά και η ύπαρξη διατάξεων τόσο ασαφών που επιδέχονται υποκειμενικές ερμηνείες και ανοίγουν διάπλατα, για μια ακόμη φορά, όχι απλά παράθυρα αλλά ολόκληρες πόρτες στην ασχετοσύνη (στην καλύτερη περίπτωση) και στη συναλλαγή (στη χειρότερη), δεν αφήνουν περιθώρια να αισιοδοξώ.
Για το λόγο αυτό αποφάσισα να συμμετάσχω στη δημόσια διαβούλευση όχι γιατί πιστεύω ότι θα με ακούσει κανείς αρμόδιος αλλά κυρίως για να μοιραστώ, μαζί με τους συνδιαβουλευόμενους, την απογοήτευσή μου.
Με αυτό το σκεπτικό παραθέτω τις σοβαρότερες, κατά τη γνώμη μου, αδυναμίες του σχεδίου νόμου και συγκεκριμένα τις γενικές στο άρθρο 1, τις αντιαναπτυξιακές στο άρθρο 2 και τις ασαφείς στο άρθρο 6.
1. Γενικές παρατηρήσεις για την προχειρότητα, μιζέρια και ατολμία που διαπνέουν όλο το σχέδιο νόμου.
1.1. Ενώ το αρμόδιο υπουργείο (και ο Υπουργός) έχει μετονομασθεί σε Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, όλες οι αποφάσεις προβλέπεται να εκδοθούν από τον Υπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας.
1.2. Στο άρθρο 8 § 6δ’ προβλέπεται η έκδοση Προεδρικού Διατάγματος, με το οποίο θα «ορίζονται οι όροι, οι προϋποθέσεις και ο τρόπος σύστασης και υπολογισμού της ίδιας συμμετοχής του επενδυτή, αναλόγως της νομικής μορφής του φορέα της επένδυσης και του είδους της ενίσχυσης, καθώς και οι υποχρεώσεις αυτού ως προς την ίδια συμμετοχή».
Στην αμέσως επόμενη § ε’ αναφέρεται ότι «Η παράβαση της υποχρέωσης διατήρησης των αποθεματικών που συνιστούν ίδια συμμετοχή κατά τις διατάξεις του Προεδρικού Διατάγματος του προηγούμενου εδαφίου επιφέρει τις κυρώσεις του άρθρου 14 του παρόντος νόμου».
Τι είδους νομοθέτημα είναι αυτό που αναφέρεται σε διατάξεις Προεδρικού Διατάγματος που δεν έχει ακόμη εκδοθεί;
1.3. Σε πολλά σημεία του σχεδίου νόμου, παραλείπεται η φράση «πολύ μικρές επιχειρήσεις»
1.4. Σε πολλά επίσης σημεία του σχεδίου νόμου ενώ αναφέρεται ο όρος «νέα επιχείρηση», ορισμός δίδεται για τον όρο «νεοϊδρυόμενη επιχείρηση».
1.5. Η γενική μιζέρια που διατρέχει όλη την Ελληνική Κοινωνία χαρακτηρίζει απόλυτα και το σχολιαζόμενο σχέδιο νόμου. Ποιος ταλαίπωρος επενδυτής θα τολμήσει να επενδύσει όταν δεν ξέρει αν, πως και πότε θα εισπράξει την πιθανή επιχορήγηση (γνωρίζοντας επιπροσθέτως την «στάση πληρωμών» που έχει ατύπως κηρύξει η Κυβέρνηση);
Και ενώ το μόνο πιθανό κίνητρο (της φορολογικής απαλλαγής) είναι αυτό που θα μπορούσε να βοηθήσει την κατάσταση (δεδομένου ότι δε στηρίζεται σε εκταμιεύσεις που επιβαρύνουν το σκέλος των δαπανών αλλά σε πιθανή μείωση εσόδων που εκτείνεται σε περίοδο 8 ετών), με το νομοθέτημα το έχετε καταστήσει «μη κίνητρο» για τους λόγους που αναφέρω παρακάτω.
α) Το έχετε υπαγάγει στην ίδια διαδικασία έγκρισης με τα υπόλοιπα κίνητρα επιχορήγησης και επιδότησης της χρηματοδοτικής μίσθωσης, με όλες τις αρνητικές συνέπειες που αυτό συνεπάγεται. Σε όλους τους προηγούμενους αναπτυξιακούς νόμους αρκούσε μια δήλωση (με συνημμένα τα προβλεπόμενα δικαιολογητικά) μετά την ολοκλήρωση της επένδυσης για τη χρήση και τον έλεγχο του κινήτρου αυτού. Και προς Θεού, μη φανταστεί κανείς ότι είμαι υπέρ της ασυλίας των σκοπίμως παρανομούντων (όπως τακτικότατα γίνεται με τις «περαιώσεις»). Θα πρότεινα μάλιστα οι ποινές να είναι εξοντωτικές για όλους τους παρανομούντες.
β) Το περιορίζετε στο 1/5 (20%) των δύο άλλων κινήτρων (όσος και ο συντελεστής φόρου εισοδήματος σήμερα) αφού δεν διαφοροποιείτε (προς τα πάνω) τα ποσοστά ενίσχυσης αυτού του κινήτρου.
γ) Το περιορίζετε ακόμη περισσότερο, εισάγοντας ετήσιες ποσοστώσεις και μειώνοντας σε 8 έτη τη δυνατότητα χρησιμοποίησής του, όταν γνωρίζετε ότι υπό τις σημερινές κρίσιμες συνθήκες η κερδοφορία των επιχειρήσεων είναι επισφαλής.
δ) Και τέλος, οποτεδήποτε και καθ’ οιονδήποτε τρόπο διανεμηθεί, φορολογείται κανονικά και όχι με τον ίδιο τρόπο (με μειωμένους συντελεστές για διανομή μετά την 10ετία) που ισχύει για τα κίνητρα των δύο άλλων κατηγοριών.
Ενισχύστε σημαντικά το κίνητρο αυτής της κατηγορίας έτσι ώστε να καταστεί ισοδύναμης αξίας με τα άλλα δυο, μήπως με αυτό τον τρόπο προσελκυστεί καμιά επένδυση ειδάλλως όλο το νομοθέτημα θα μείνει «γράμμα κενό περιεχομένου».
1.6. Σε ένα τόσο κρίσιμο και καθοριστικό για την έξοδο της Χώρας από την ύφεση νομοθέτημα, μέτρησα εξουσιοδοτικές διατάξεις για έκδοση 25 υπουργικών αποφάσεων και 3 Προεδρικών Διαταγμάτων για ρύθμιση θεμάτων, ορισμένα από τα οποία κρίνονται καθοριστικά (π.χ. έκδοση Π.Δ. για τον καθορισμό του τρόπου καταβολής των επιχορηγήσεων).
Φαντάζομαι ότι κάποιο χρονοδιάγραμμα (του μνημονίου; της Κυβέρνησης;) υποχρέωσε το Υπουργείο να καταθέσει άρον-άρον το σχολιαζόμενο σχέδιο νόμου. Είναι αδιανόητο όμως, το σοβαρότερο εργαλείο για την έξοδο από την χειρότερη μεταπολεμική ύφεση που βιώνουμε, να είναι ένα τόσο προχειρογραμμένο και ασαφές κείμενο και μάλιστα μετά από 15 μήνες από τη νέα διακυβέρνηση.
Επίσης, τι είδους σοβαρή και εποικοδομητική διαβούλευση (λόγος για τον οποίο εισήχθη η διαβούλευση) μπορεί να γίνει σε σχέδιο νόμου, όταν λείπουν κρίσιμες και ουσιαστικές διατάξεις;
Το νομοσχέδιο υπόσχεται πολλά θετικά σημεία. Οι επενδύσεις προϋποθέτουν όμως και ένα κράτος, το οποίο να συντονίζει τη σωστή λειτουργία όλου του μηχανισμού. Να μην εξαρτάται η λειτουργία μιας επιχείρησης π.χ. από το χάος της Αθήνας ή άλλων μεγάλων πόλεων, επειδή απεργούν όλα τα ΜΜΜ για πολλές μέρες.
Επιτελους εχουμε μπροστα μας ενα νομοσχεδιο περι της Αναπτυξης για να το σχολιασουμε.
Οι επενδυσεις-ξενες και ντοπιες-ουτε γινονται εν μια νυκτι,ουτε και αποδιδουν εν μια νυκτι.Θελουν χρονο ωριμανσης και στο τελος(μετα απο αρκετο χρονικο διαστημα)θα κανουμε τον λογαριασμο-ταμειο για να καταλαβουμε τελικα τι καναμε.
Η αναπτυξη και το νομοσχεδιο περι αυτης για να ειναι αποδοτικο θα πρεπει να ειναι συνδιασμενο με τις διαδικασιες ιδρυσης μιας εταιρειας καθως και με το ξεκαθαρο και δει σταθερο φορολογικο πλαισιο,το καταλληλο και δει ελκυστικο εργασιακο πλαισιο,την εξασφαλιση για απεμπλοκη καθε αλλου οργανισμου και δει εκ των υστερων στην πορεια της επενδυσης.Γι’αυτο το τελευταιο συνηθιζεται να οριζονται περιοχες και βιομηχανικα παρκα περι του τι μπορει να γινεται και τι οχι.Δεν εχω την εντυπωση οτι ολα αυτα εχουν ευθυγραμμιστει προς τον σκοπο και αρα τωρα μπορουμε να περιμενουμε τους επενδυτες !Χλωμα τα πραγματα.Δεν εχουμε αποφασισει τι ειδους οικονομια θελουμε και δεν εχουμε επιλεξει τα συκρητικα μας πλεονεκτηματα για να τα προωθησουμε με αναπτυξιακο νομοσχεδιο.Το νομοσχεδιο αυτο καλει οποιον νανε να κανει οτι ναναι αρκει να βαλει τα λεφτα του για να ξεκινησει…κατι.Δηλ,να απασχοληθουν η εργαστουν εστω και καποιοι ανεργοι.Ουτε καν γνωριζουμε αν θελουμε ντοπιους η ξενους επενδυτες,γιατι το καλεσμα θα ηταν διαφορετικο.Γιατι να επιλεξει ενας ξενος να ερθει και να επενδυσει στην χωρα μας?Τι ειδους δηλαδη πλεονεκτημα θα αποκτησει?Οι Κινεζοι ξερουν σαφως τι θελουν.Λιμανια για εισοδο των προιοντων τους στην Ευρωπη.Μα γι’αυτους δεν χρειαζομαστε αναπτυξιακο νομο,απλως θα πρεπει να διευρυνουμε την υπαρχουσα συνεργασια μας,που φυσικα δεν εγκατασταθηκε με αναπτυξιακο νομο.Ολοι εκεινοι οι λογοι που μεχρι το 1985-1990 εγιναν αιτια να φυγουν σχεδον ολες οι μεχρι τοτε υπαρχουσες παραγωγικες ξενες επενδυσεις στην χωρα μας,αραγε σημερα εχουν εκληψει?Φυσικα και οχι.Για ντοπιους επενδυτες ουτε λογος διοτι ειμαστε ισως η μονη χωρα παγκοσμιως που εχει ξεμεινει και απο επιχειρηματιες.Οι κρατικοδιαιτοι τωρα τα πινουν στην υγεια μας.!Σε μια χωρα που δεν επενδυουν οι ντοπιοι γιατι να επενδυσουν οι ξενοι?Κοροιδα ψαχνουμε?Αλλα μαλλον τυχοδιωκτες θα μας προκυψουν.Σε μια χωρα πρωτα απ’ολα θα πρεπει να επενδυουν οι ντοπιοι με καθαρες διαδικασιες(οχι offshore εταιριες).Να μην ανγκαζονται δηλ.σε πονηρες σκεψεις για οποιαδηποτε αποφυγη.Οι ξενοι αν επενδυσουν μετα απο καιρο θα τα μαζεψουν και θα φυγουν…και θα παραμεινουμε με το προβλημα και παλι.Το νομοσχεδιο αυτο θα πρεπει να δωσει κατευθυνσεις για το ποιες επενδυσεις θελουμε λιγοτερο και ποιες περισσοτερο.Και να ειναι ποιο τολμηρο ως προς την αναγνωρισει εξοδων που προκυπτουν στο εξωτερικο.Το καλο του νομοσχεδιου ειναι οτι οι οφελειες προκυπτουν μεσα απο την φορολογια δια της απαλλαγης(αρα η επενδυση θα πρεπει να λειτουργει)και την επιδοτηση των επιτοκιων δανεισμου(αρα και παλι η επενδυση θα πρεπει να λειτουργει).Θα πρεπει να υπαρχουν ελαστικοτητες και κοινη λογικη για να μην αποκτωνται μηχανολογικοι εξοπλισμοι-οπου αυτοι εμπλεκονται-προκαταβολικα μονο και μονο για να ικανοποιειται το επενδυτικο σχεδιο.Και φυσικα ειμαστε πολυ περιεργοι να διαβασουμε τα κριτηρια επιλογης των αξιολογητων και να μαθουμε για το σχετικο μητρωο τους.
Δυστυχώς, παρότι θα το ήθελα πολύ δυστυχώς δεν είχα το διαθέσιμο χρόνο να μελετήσω το πλαίσιο του Νόμου.
Παρόλα αυτά απλά θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή στους υπεύθυνους ώστε ο Νόμος αυτός να μη λειτουργήσει όπως άλλοι στο παρελθόν, ως μέσο για τη χρηματοδότηση «υποτιθέμενων» εταιρειών. Τα παράθυρα πρέπει να είναι ερμητικά κλειστά, ενώ η σωστή και τακτική εποπτεία μπορεί να βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση.
Είναι προτιμότερο να υπάρχουν λίγες αιτήσεις και ουσιαστικές παρά «σκόρπισμα» των χρημάτων απλά για να πούμε ότι τροφοδοτούμε την αγορά, ενώ παράλληλα διαταράσσουμε ακόμα περισσότερο το αίσθημα δικαίου στους πολίτες.
Θετικές οι διατάξεις του νόμου.
Πρέπει να υπάρχουν δικλείδες ασφαλέιας για τις επιχειρήσεις που θα επιχορηγηθούν.Να υπάρχουν ρήτρες επιστροφής στην περίπτωση που απλά πάρουν χρήματα και δεν προβούν σε επενδύσεις
Η Ελλαδα πρεπει να βγει απο τη μιζερια και την υφεση. Η περικοπη μισθων και επιδοματων σε ΔΕΚΟ και Δημόσιο ειναι μια αναγκαια και εν μερη σωστη αποφαση. Η περικοπη δαπανων και ο περιορισμος ης σπαταλης επισης ειναι αναγκαια αποφαση. Αναγκαια προυποθεση επιβιωσης της χωρας ομως, ειναι ο συνδιασμος των παραπανω με την δημιουργια και την αναπτυξη. Για να επιβιωσει το κρατικο συστημα (ασφαλιστικα ταμεια, νοσοκομεια, δημ. επενδυσεις, ΔΕΗ, ΟΤΕ, Δημοι κλπ) ειναι απαραιτητο να λειτουργησει και η πραγματικη οικονομια. Αυτο μπορει να συμβει με προωθηση της υγειους επιχειρηματικοτητας, την (επιτελους) διασπορα κεφαλαιων στην περιφερεια, την αποκεντρωση, τη δημιουργια θεσεων εργασιας (το πλεον σημερινο και σημαντικο ζητημα. Σε μια περιοδο κατα την οποια λειπει η Τραπεζικη προσβαση, η στηριξη επενδυσεων με στοχευση στη περιφερεια και στη δημιουργια θεσεων εργασιας ειναι πρωτευων. Εκει πρεπει να εστιασει ο νεος νομος. Εκει ομως σημαντικο ρολο παιζει η επιχορηγηση και οχι τα φορολογικα κινητρα. Μια τουριστικη επενδυση στην περιφερεια προσφερει αυξηση του συνολικου παραγωμενου προιοντος της περιοχης, θεσεις εργασιας. Μπορει να εχει περιορισμενη κερδοφορια σε σχεση με μια αλλη υψηλης ασ πουμε τεχνολογιας επιχειρηση αλλα προσθετει αθροιστικα πολλα περισσοτερα στην εθνικη και τοπικη οικονομια με τη δημιουργια θεσεων εργασιας, αποδοσης ασφαλιστικων εισφορων, μεταφορας της μισθοδοσιας στην τοπικη αγορα (κατοικια, ενδυση, διατροφη κλπ). Θεωρω λοιπον οτι πρεπει να επικρατησει αυτου του ειδους η λογικη στην τελικη διαμορφωση του νεου νομου. Επιπροσθετα αυτου του ειδους οι επενδυσεις δεν μπορουν κατα κανενα τροπο να μεταφερθουν οπουδηποτε αλλου. Ακομη αυτου του ειδους οι επενδυσεις εχουν υψηλο ποσοστο κτιριακου κοστους σε σχεση με τον εξοπλισμο, οποτε ενισχυοντες αυτες ενισχυοθμε και τον κατασκευαστικο κλαδο που καταρρεει. Επιβεβλημενο λοιπον ειναι οτι δεν πρεπει στα Ξενοδοχεια να ισχυσει το πλαφον του 40% για τα παγια. Επισης θεωρω δεδομενο οτι τα παραπανω πρεπει να ισχυσουν ΜΟΝΟ σε ΜΗ κορεσμενες τουριστικα περιοχες, προκειμενου να πετυχουμε την περιφερειακη συγκλιση και να μην ξοδευψουμε τον κρατικο προυπολογισμο σε ανακαινισεις ξενοδοχειων, που δεν συνεπαγονται νεες θεσεις εργασιας.
Αναπτυξιακός νόμος…
Θα δώσετε λεφτά από επιδοτήσεις σε αυτούς που δεν τα χρειάζονται, αφού πληρούν τα κριτήρια έχοντας το ποσό της ιδίας συμμετοχής. Στη συνέχεια θα τους τα πάρετε πίσω με λογιστικές διαφορές που θα τους βγάλει ένας τακτικός φορολογικός έλεγχος, ως ασώματες ακινητοποιήσεις. Οι δε πολύ μεγάλες εξαγωγικές επιχειρήσεις, έτσι και αλλιώς, δεν έχουν την απόλυτη ανάγκη τέτοιων νόμων.
Το ζήτημα είναι πως θα βοηθήσετε μικρές παραγωγικές μονάδες, οι οποίες δεν τολμούν να σηκώσουν τα μάτια τους προς την διεθνή αγορά και τις ευκαιρίες για εξαγωγική δραστηριότητα.
Και ξέρετε γιατί δεν σηκώνουν τα μάτια τους? Διότι ο φοβισμένος μικρός επιχειρηματίας είναι σε σύγχυση. Και βρίσκεται σε σύγχυση διότι δεν ξέρει τι του κοστίζει αυτό που παράγει, δεν ξέρει που θα βρει τα χρήματα για να πληρώσει τέλος του μήνα, δεν ξέρει αν θα έχει δουλειά τον επόμενο μήνα, δεν ξέρει αν θα πληρωθεί από τους πελάτες του, δεν ξέρει αν θα τον καταγγείλουν οι εργαζόμενοί του για τις αλχημείες που κάνει με τους όρους εργασίας προκειμένου να επιβιώσει, δεν ρωτάει δικηγόρους γιατί δεν γνωρίζει ότι μπορούν να τον διαφωτίσουν και το κυριότερο, ο λογιστής του, δεν παίζει το ρόλο του οικονομικού συμβούλου, αλλά ενός απλού βοηθού λογιστή που απλώς κάνει καταχωρήσεις παραστατικών, λες και αντί για οικονομικός σύμβουλος, είναι ένας άβουλος βοηθός λογιστή, η τελευταία τρύπα του ζουρνά δηλαδή, σε ένα λογιστήριο.
Και τώρα, θέλετε να δώσετε χρήματα σε αυτόν τον επιχειρηματία, για να τα κάνει τι? Απλώς να βουλώσει προσωρινά καμιά τρύπα, να πληρώσει μερικούς προμηθευτές που αγωνιούν και ωρύονται, να δώσει με μεγαλύτερη άνεση μερικές δόσεις από ρυθμίσεις ΙΚΑ, εφορίας, κ.λ.π. στις οποίες έχει ήδη υπαχθεί, και μερικούς μήνες μετά, όταν θα του προκύψουν μερικές ακόμα ακάλυπτες επιταγές πελατών του, να επανέλθει στην προ επιδότησης ζοφερή κατάσταση που βρισκόταν.
Αντί λοιπόν να σκορπάτε χρήματα με ισοπεδωτικές γενικεύσεις κριτηρίων, δημιουργείστε ένα «Εθνικό Σύστημα Υγείας Επιχειρήσεων – ΕΣΥΕ».
Το σύστημα αυτό να αποτελείται από οικονομολόγους και φοροτεχνικούς, δικηγόρους, κοστολόγους και μηχανικούς παραγωγής, ειδικούς στο μάρκετινγκ, γραφίστες και σχεδιαστές ιστοσελίδων, ειδικούς σε συστήματα ποιότητας όπως ISO, HACCP, κ.λ.π. και άλλες επιστημονικές ή μη ειδικότητες με εμπειρία στους ανωτέρω τομείς. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας Επιχειρήσεων θα πρέπει να έχει συνεχή συνεργασία με τον Οργανισμό Προώθησης Εξαγωγών, τους εμπορικούς ακολούθους σε Ελληνικές πρεσβείες ανά τον κόσμο και τα Υπουργεία Οικονομικών, Εργασίας και Ανάπτυξης.
Έτσι, ένας μικρός επιχειρηματίας που παραπαίει όντας «ασθενής», να μπορεί να υποβληθεί σε μία σειρά γενικών εξετάσεων, δεκαπενθήμερης διάρκειας, αρχικά από έναν οικονομολόγο. Στη συνέχεια, το πόρισμα του οικονομολόγου θα τον παρέπεμπει σε άλλες ειδικότητες ανάλογα με τα σημεία-όργανα της επιχείρησης που θα δει ότι πάσχουν. Κατόπιν, σε ένα μήνα μετά την διάγνωση θα πρέπει να καταρτιστεί το σχέδιο ανάταξης του ασθενούς που θα περιλαμβάνει μία σειρά κοστολογημένων ενεργειών και μετρήσιμου αποτελέσματος εγχειρημάτων. Για την δε εκπόνηση του σχεδίου, θα μπορούσε να γίνει χρήση κάποιων διατάξεων του άρθρου 99 για προστασία από πάσης φύσεως πιστωτές, τράπεζες, ακόμα και το Δημόσιο.
Την πορεία της ανάταξης της επιχείρησης και των προοπτικών της θα παρακολουθούσε βάσει προϋπολογισμού ο εντεταλμένος γι’ αυτήν υπάλληλος της ΕΣΥΕ, ο οποίος και θα αναφέρεται, εκτός στη Υπηρεσία του και στα 3 εμπλεκόμενα υπουργεία.
Υπάρχουν έντιμοι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που προσφέρουν άριστης ποιότητας προϊόντα. Μόνο που αυτό το ξέρουν οι ίδιοι, οι 50 πελάτες τους, η οικογένειά τους και 5 φίλοι τους. Μα επειδή το ξέρουν μόνο αυτοί, ενώ ταυτόχρονα οι 10-15 από τους 50 πελάτες τους δεν τους πληρώνουν, οι μικροί έντιμοι επιχειρηματίες αρχίζουν με τη σειρά τους να μην πληρώνουν κανονικά τους φόρους και προσωπικό τους, τους ασφαλιστικούς οργανισμούς, μετά τους προμηθευτές τους και τις τράπεζες. Μέσα στην αγωνία τους, εξακολουθούν να μην έχουν παρουσία στο ίντερνετ, να είναι αόρατοι σε δυνητικούς τους πελάτες και μοιραία να υποβαθμίζουν την ποιότητα των προϊόντων τους σε μία απέλπιδα προσπάθεια να διατηρηθούν στη ζωή ως επιχείρηση, μερικούς μήνες επιπλέον.
Αντιστρέψτε όλα τα ανωτέρω, δώστε χρήματα με προϋπολογισμένη κατά περίπτωση φειδώ, προστατέψτε το κάθε εύθραυστο εγχείρημα με ανάλογα νομοθετήματα και για το Θεό, παρακολουθείτε στενά την πορεία του προϋπολογισμού του κάθε σχεδίου σωτηρίας της κάθε μικρής επιχείρησης που θα περάσει το κατώφλι του ΕΣΥΕ ζητώντας βοήθεια.
Ευχαριστώ.
Καλησπέρα λέγομαι Παπαδόπουλος Ιωάννης και θα ήθελα και έγω με την γνώμη μου να βοηθήσω…έχω να επισημάνω τα εξής:
1) Γενικό σχόλιο:
Θα πρέπει ο αναπτυξιακός νόμος της πατρίδας μας να επικεντρωθεί α)στην στήριξη της παραγωγής ελληνικών προιόντων, β)στην ποιότητα και ασφάλεια λειτουργίας της επιχείρησης , γ)στην απασχόληση μια που η ανεργία μαστίζει δ) στην εξωστρέφια της επιχείρησης και ε) στην αποκέντρωση από την πόλη στην περιφέρεια. Πρέπει να αποσυνδεθεί ό αναπτυξιακός από απλή παροχή λεφτών αγύριστων δεδομένου ότι μια επιχείρηση ακολουθεί ένα κύκλο ζωής και κλείνει μετά από χρόνια ή φεύγει από την ελλάδα. Ναι να βοηθήσουμε την νέα εταιρεία στα πρώτα τις βήματα ή την υφιστάμενη εταιρεία στην επέκταση της άλλα όχι με παροχές αγύριστες. Αυτό μπορούμε να το επιτύχουμε με μικρές παρεμβάσεις στον πολύ καλό σχέδιο νόμου που έχουμε στα εξής άρθρα και παραγράφους:
Αρθρο 3 παράγραφος 1 (αi): Αν το αδιάθετο προς ενοικίαση κτιριακό απόθεμα των πόλεων είναι μεγάλο όταν δίνεις 40% λεφτά να φτιάξει κάποιος καινούργιο κτίριο είναι φανερό πώς δεν τον συμφέρει να νοικιάσει και θά πάει να κάνει δίκο του κτίριο! Αν η στρατηγική είναι να πάει στο ΒΙΟΠΑ και να φύγει από τον πυκνό αστικό ιστό καλά κάνεις και το έχεις 40%. Άρα πρέπει να δείς τη θέλεις. Να βοηθήσεις τους ιδιώτες που έχουν επαγγελματικούς χώρους ξενοίκιαστους ή να γίνουν νέες οικοδομές. Έγω νομίζω στην παρούσα φάση συμφερει το πρώτο. Αυτό που προτείνω είναι να δίνεται 20% σε αυτόν που θα μεταφέρει ή θα ιδρύση την επιχείρηση του στο ΒΙΟΠΑ και το υπόλοιπο με leasing ακινήτων που θα επιδοτήται το επιτόκιο. Αντίθετα αυτός που είναι έκτος ΒΙΟΠΑ να παίρνει μόνο το επιτόκιο leasing ακινήτων ή για ενοικίαση επιδότηση ενοικίου. Έτσι σπρώχνεις τις μεγάλες εταιρείες με μεγάλους τζίρους και όχληση σε ΒΙΟΠΑ και τις μικρές να νοικιάσουν.
Το καινοτόμο που θέλω να προτείνω είναι τα χρήματα αυτά για πάγια να μην είναι αγύριστα. Όταν η εταιρεία περάσει το νεκρό σημείο στο οικονομικό σχέδιο που θα υποβάλει πχ. τον 3 χρόνο αρχίζουν τα κέρδη για την εταρεία, τότε τα 2 επόμενα χρόνια να επιστρέψει το 10% του ποσού επιχορήγησης που πήρες τα άλλα 2 χρόνια το 20%, τα άλλα 2 30% και τα άλλα 2 40%. Έτσι και βοηθά το κράτος την εταιρεία την στιγμή που θέλει άτοκα να κτίσει ή να καλύψη το ενοίκιο της και όταν αρχίσει να αποκτά κέρδη επιστρέφει τα λεφτά στο χαρτοφυλάκιο του κράτους για να βοηθήσει μια άλλη επιχείρηση. Σε περίπτωση που δεν φτάνει στο νεκρό σημείο την χρονιά που πρόβλεψε να έχει κυρώσεις κάποιο πρόστιμο ώστε να παραδίδει σωστη οικονομοτεχνική μελέτη προς αξιολόγηση στο κράτος. Σε κάθε περίπτωση η επιστροφή των χρημάτων να αρχίζει από τότε που θα βγάλει τα πρώτα της κέρδη.
Αρθρο 3 παράγραφος 1 (αiii):»H αγορά εγκατάστασης καινούργιων μηχανημάτων και λοιπού εξοπλισμού» .Πρέπει να διαχωρίσουμε την επιδότηση μηχανημάτων &εξοπλισμού σε ελληνικό και ξένο! Πάλι θα πληρώνει το κράτος τον επενδυτή που θα αγοράζει ξένο εξοπλισμό! Πάλι τα λεφτά μας θα πηγαίνουν έξω!Προτείνω η επιδότηση να είναι καθαρό ποσό για ελληνικό εξοπλισμό και με επιδότηση επιτοκίου για ξένο. Αυτό θα κάνει του επενδυτές να ψάχνουν την ελληνική μηχανή και μετά την ξένη αν δεν μπορούν. Επίσης θα δημιουργηθούν νέες ελληνικες επιχειρήσεις κατασκευής ελληνικών μηχανών λόγω του νόμου.
Αρθρο 3 παράγραφος 2 (ζ): «Μελέτες αμοιβές συμβούλων» Το μόνο πράγμα που πρέπει να επιδοτεί το κράτος χωρίς να ζητά τα λεφτά του πίσω ανεξάρτητα επενδυτικού σχεδίου είναι οι αμοιβές α)οικονομοτεχνικής μελέτης β) περιβαλλόντικης άδειας, γ)πιστοποιητικού πυρασφάλειας και εγκατάστασης δ) τεχνικού ασφαλείας ε) γιατρού ασφαλείας όπου χρειάζεται στ)ISO, HAASP, CE z) πιστοποιητικό ενεργειακής επιθεώρησης. Είναι χαρτιά που χρειάζεται κάθε νέα εταιρεία. Αφορούν την ασφάλεια,ποιότητα,αδεια σωστής λειτουργίας και όλοι λειτουργούν χωρίς αυτά για να γλυτώσουν τα έξοδα. Πρέπει η χώρα μας να αποκτήσει μητρώο καλής λειτουργείας και ασφάλειας επιχειρήσεων όπου θα υπάρχουν όλα αυτά τα χαρτιά και θα ανανεώνονται και θα παρακολουθούνται απο το κράτος. Μπράβο στο νόμο που ορίζεται μέγιστη τιμή αμοιβής γιατί και οι μηχανικοί ζητούν ότι θέλουν. Μπράβο που βάζεται μόνο 5% να πληρώνει ο ιδιώτης. Πρέπει επίσης κάθε εταιρεία με την περιβαλλόντική μελέτη να καταθέτει πλάνο συλλογής και διαχωρισμού των αποβλήτων της ώστε να συνδέεται με τις μελλόντικες εταιρείες μεταφοράς και επεξεργασίας των αποβλήτων. Ο αναπτυξιακός νόμος πρέπει να ζητά πιστοποιητικό συλλόγης και διαχωρισμού αποβλήτων έτοιμα προς μεταφορα και διάθεση. Θα μου πείτε άμα περιμένουμε να μαζευτούν όλα αυτά τα χαρτιά δεν θα πάρει ποτέ επιχορήγηση ο επενδυτής.Λάθος! Μπορεί η επιχείρηση μετά την σύσταση της και την αυτοψία από εφορία καταθέτοντας τους φακέλους στις αρμόδιες υπηρεσίες και παίρνοντας μόνο τα πρωτόκολα να πάρει προσωρινή άδεια λειτουργιας και μέχρι να ελεγχθούν να μπορεί να πάρει προκαταβολή επιχορήγησης και μέσα σε 1 χρόνο να ελεγχθούν οι φάκελοι και να πάρει την τελική άδεια λειτουργίας. Ώς τότε όμως να μπορεί να δουλέψει όχι όπως τώρα να περιμένει ένα χαρτι από κάθε γραφειοκράτη και να μην βγάζει άδεια ποτέ και να λειτουργεί τελικά παράνομα.
άρθρο 4 παράγραφός 1: Μετά τα ά, β, και γ θα πρέπει να προστεθεί και ένα δ που να αφορά επιδότηση εισφορών εργοδότη για κάθε πρόσληψη υπαλλήλου. Να μπορεί ένας επιχειρηματίας αντί να πάρει επιδότηση πάγιου ακίνητου ή εξοπλισμού να πάρει εργαζομένους που το κράτος θα πληρώνει την εισφορά του ιδιοκτήτη προς τα ασφαλιστικά ταμεία για 2 χρόνια για παράδειγμα. Καλύτερα από το να πληρώνει το κράτος επιδομα ανεργίας και να μην εργάζεται ο άνθρωπος. Μια επιδότηση απασχόλησης λοιπόν. Εχει σημασιά να δίνεται τόσα χρόνια ώστε ο εργαζόμενος να περνά τον ένα χρονο που θα απολύεται χωρίς αποζημίωση. ειδικά άν η επιχείρηση είναι εξωστρεφής (εξαγωγές) η επιδότηση εργαζομένου πρέπει να δίνει και ποσό αμοίβής του για ένα χρόνο να σπρώξουμε εργαζομένους σε απασχόληση εξαγωγικών επιχειρήσεων και για απόκτηση τεχνογνωσίας.
Τελος θα ήθελα να προτείνω και τρία άλλα θέματα που πρέπει να τα περιέχει ο αναπτυξιακός νόμος για να σωθεί η ελλάδα
α)Να δωθεί επιδότηση άτοκων δανείων (επιχορήγηση μόνο το επιτόκιο από το κράτος) για την τουριστική κατοικία!! Πρέπει να μπεί η οικοδομή πάλι μπροστά! Προσοχη με την μεταβίβαση ή πώληση της τουριστικής κατοικίας στην τιμή που θα πωληθεί το κράτος θα εισπράτει και το επιτόκιο που είχε επιχορηγήσει ώς εκείνη την χρονική στιγμή!
β)Να δωθεί επιδότηση παγίων σε εταιρείες αγροτίκης μεταποίησης όταν και μόνο όταν απέχουν κάτω από 500 μέτρα από κτήματα παραγωγής προιόντων που μεταποιούνται. Επίτέλους να γίνουν βιοτεχνίες αγροτικής μεταποίησης στην επαρχία εκεί που παράγονται!
γ)Να επιδοτηθούν έργα του στρατού! Πόσα νέα παιδιά μορφωμένα ή και με εξειδίκευση τεχνίτη από 21-25 χρονών που κάνουν το στρατιωτικό τους στην αρχή της σαδιοδρομίας τους μετά θα μπορούσαν να δώσουν τις γνώσεις τους και την δωρεάν εργασία τους για δημόσια έργα που θα μείνουν στην πατρίδα τους. 6 μήνες πραγματική θητεία και ΄6 μήνες εθελοντικά όσοι θέλουν σε αποχετευτικά, ύδρευσης, κτιριακά, συντήρησης, διαμόρφωσης πλατείων, φύτευση) και όταν βγουν στην κοινωνία θα έχουν προυπηρεσία σε δημόσιο έργο. Το κράτος θα επιδοτεί τα υλικά αφού η εργασιά θα είναι δωρεάν από τους δημιουργήκους νέους μας που έτσι θα αγαπήσουν και την προσπάθεια για κοινό καλό. Το κράτος όπου μπορεί από την χρήση θα πέρνει ανταποδοτικό τέλος για το έργο από τους πολίτες μέχρι να ξοφληθούν τα υλικά και μετά θα μένει το έργο δωρεάν σε όλους μας.
Σας ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρία να πω και εγώ την γνώμη μου. Νέος είμαι , αγαπώ και εγώ την πατρίδα μου και θέλω εδώ να ζήσω και ο αναπτυξιακός νόμος πρέπει να δίνει όραμα! ελπίζω να βοήθησα σε κάτι….
ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ
(από Φίλιππο Ι. Καρυπίδη, Καθηγητή Αλεξάνδρειου ΤΕΙ Θεσσαλονίκης)
Ι. ΓΕΝΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ
Οι φορείς χάραξης πολιτικής και επικοινωνίας, ασκούν σοβαρή παιδευτική επιρροή στην κοινωνία. Γι αυτό, δε μπορούν να μη χειρίζονται με λεπτότητα κάθε θέμα που σχετίζεται με την επιχειρηματική δραστηριότητα, αφού με την αίσθηση και τις προσδοκίες που καλλιεργούν, παρουσιαζόμενοι ως σωτήρες ή υπερασπιστές του επιχειρείν, κάνουν τους επιχειρηματίες να γαντζώνονται στις αποφάσεις του κράτους, κάτι που οδηγεί σε απώλεια ευκαιριών και σε χαμηλότερα επίπεδα επιδόσεων. Έτσι, λιγοστεύουν και οι ελπίδες για τη βιώσιμη ανάπτυξη του τόπου.
Βασικό ζητούμενο με επείγοντα χαρακτήρα είναι ένα περιβάλλον ευνοϊκό για την επιχειρηματικότητα και την ανάπτυξη που πέρα από τις πολλές κοινωνικές ωφέλειες απελευθερώνει δημιουργικές δυνάμεις και κάνει τους ανθρώπους ευτυχισμένους από την επιχειρηματική τους προσφορά και την επαγγελματική τους δραστηριότητα. Φυσικά πρέπει να γίνει λόγος και για μια άλλη πλευρά της πολιτικής και συνδικαλιστικής ζωής που βλέπει την επιχειρηματική δραστηριότητα ως δαίμονα που καραδοκεί να αρπάξει, ως αιτία των οικονομικών δεινών και ως δεξαμενή για άντληση φόρων και πόρων για κάθε χρήση (Ιδού και πάλι η επίκληση του: «μέτρον άριστον»). Η επιρροή της, από ένα σημείο και μετά, είναι ίσως καταστροφική.
Συγχαρητήρια γιατί το νέο Σχέδιο Νόμου φαίνεται αισθητά βελτιωμένο, τεκμηριωμένο και διαφορετικό από κάθε προηγούμενο. Στη συνέχεια, παρουσιάζονται παρατηρήσεις και προτάσεις επί ορισμένων σημείων του, ως εκπλήρωση ελάχιστης υποχρέωσης ενός πολίτη.
ΙΙ. ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΑΝΑ ΣΗΜΕΙΟ
ΑΡΘΡΟ 2
3. (στ). Γιατί εξαιρούνται δραστηριότητες και δαπάνες συνδεόμενες με εξαγωγική δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένων δαπανών για συγκρότηση δικτύου διανομής; Εξαιρούνται π.χ. επιχειρήσεις που αναπτύσσουν εμπορικό όνομα και δίκτυο διανομής, συγκεντρώνουν προϊόντα και τα διαθέτουν με δικό τους εμπορικό σήμα σε αγορές του εξωτερικού ή σε συγκεκριμένους τουριστικούς προορισμούς; Αν ναι γιατί;
5. Τα επενδυτικά σχέδια στη Γεωργία και Δασοκομία, αναφέρεται ότι θα υπάγονται με ΚΥΑ των δύο Υπουργών. Προτείνω να τροποποιηθεί σε: Με ΚΥΑ των δύο Υπουργών καθορίζονται οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα υπάγεται ένα επενδυτικό σχέδιο στις διατάξεις του νέου Επενδυτικού Νόμου (και όχι το επενδυτικό σχέδιο). Έτσι, δεν θα αναμένει μια επενδυτική πρωτοβουλία τις υπογραφές δύο Υπουργών, τουλάχιστον μέχρις ενός οικονομικού ύψους!
ΑΡΘΡΟ 3
1 (β). Στα άυλα περιουσιακά στοιχεία προτείνω να συμπεριληφθούν η ανάπτυξη ονόματος σήματος (επωνυμίας). Συνδέεται με δραστηριότητες μάρκετινγκ που δεν αναπτύσσονται επαρκώς από τις ελληνικές επιχειρήσεις, παρόλο που αποτελούν προϋπόθεση για τη βιώσιμη επιχειρηματική επιτυχία. Αυτό αποτελεί ένα αδύνατο σημείο της ελληνικής παραγωγής, με αμέτρητα παραδείγματα προϊόντων που πωλούνται μέσω ξένων δικτύων διανομής, με ξένα εμπορικά ονόματα, έχοντας ως επακόλουθο τη «διαφυγή αξίας» και τον εύκολο εκτοπισμό από την αγορά.
1(γ). Αναφέρεται: …με Ανώτατα και Ανώτερα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Ελλάδας και της ΕΕ. Προτείνω:
α) να προστεθεί «και Ερευνητικά Ιδρύματα»,
β) να απαλειφθεί το Ανώτερα γιατί αυτά που ονομάζονται Ανώτερα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, π.χ. στην Αγγλία (Higher), ονομάζονται Ανώτατα στην Ελλάδα (Πανεπιστήμια και ΤΕΙ), εκτός εάν συμπεριλαμβάνεται και κάτι άλλο.
ΑΡΘΡΟ 4
1(α) Μήπως πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο κάλυψης των ασφαλιστικών εισφορών, όπως αναφέρεται αμέσως παρακάτω;
1(β). Θα πρότεινα να εξεταστεί το ενδεχόμενο η επιχορήγηση να παίρνει και μορφή: α) κάλυψης ασφαλιστικών εισφορών, ώστε να απαλλάσσεται η επιχείρηση για ένα χρονικό διάστημα από την καταβολή τους και β) επιδότησης επιτοκίου δανεισμού (εκτός αν καλύπτεται από την περίπτωση 4 του άρθρου 4 του παρόντος).
ΑΡΘΡΟ 5
1(α). Αναρωτιέμαι μήπως σε ορισμένες περιπτώσεις, πρέπει να προστίθεται το κριτήριο ανεργίας, αφού υπάρχουν πολλοί θύλακες ανεργίας. Επίσης, αναρωτιέμαι μήπως είναι χρήσιμη η προσθήκη γεωγραφικών κριτηρίων, π.χ. ορεινές ή απομακρυσμένες ζώνες που έχουν φυσικό ή και ανθρωπογενή πλούτο για αξιοποίηση αλλά τα γεωγραφικά εμπόδια δυσκολεύουν κάτι τέτοιο. Εκτός εάν θεωρούνται επαρκώς ενσωματωμένα τα κριτήρια στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ ή θα ενταχθούν σε τομεακές, θεματικές ή περιφερειακές πολιτικές.
ΑΡΘΡΟ 6
(β). Προτείνω να προστεθεί καινοτομίας και να γίνει τεχνολογικής ανάπτυξης και καινοτομίας, αφού στον 21ο αιώνα τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα δεν αρκεί να βασίζονται σε ένα τεχνολογικό επίτευγμα αλλά κτίζονται πάνω σε πλήθος από στοιχεία, όπως διανοητικό κεφάλαιο (γνώσεις, μάθηση, εμπειρία, δημιουργικά ταλέντα, εμπορικά μυστικά, πρωτόκολλα, βάσεις δεδομένων), διαδικασίες, συστήματα. Είναι εξ άλλου κάτι που αναφέρεται με άλλες φράσεις και με άλλη οπτική, στο σημείο αυτό.
ΑΡΘΡΟ 8
6(α). Επειδή υπάρχουν αξιόλογοι άνθρωποι με διεθνή διπλώματα ευρεσιτεχνίας, μήπως ενδείκνυται να συνεκτιμηθεί η ελάχιστη εμπορική αξία (δύσκολη η εκτίμησή της) τους στα ίδια κεφάλαια, όταν πρόκειται για μικρές -ατομικές επιχειρήσεις;
ΑΡΘΡΟ 10
1(α) Θα πρότεινα να προστεθεί ένα ακόμη κριτήριο για τα λοιπά στοιχεία του διανοητικού κεφάλαιου της εταιρείας και της θέσης της στην παγκόσμια αγορά. (μικρή διόρθωση στα σημεία στίξης….όπως και παρακάτω)
1(β) Θα πρότεινα να προστεθεί ένα ακόμη κριτήριο για τις προοπτικές τους προϊόντος ή της υπηρεσίας σε μακροχρόνιο ορίζοντα που μπορεί να μην αποτυπώνεται επαρκώς στα οικονομικά αποτελέσματα αλλά και να είναι διαφορετικές από του κλάδου.
1(γ) Εάν στον τίτλο προστεθεί καινοτομίας ( δηλαδή γίνει τεχνολογικής ανάπτυξης και καινοτομίας) αντανακλάται καλύτερα το περιεχόμενο.
1(γ)(ii) Αντί νέων δραστηριοτήτων να γραφεί νέων υπηρεσιών, αφού αυτό εννοείται.
1(γ)(iv) Εάν στην προστιθέμενη αξία, όπως χρησιμοποιείται ο όρος, δεν εμπεριέχεται η μείωση κόστους, να προστεθεί ένα ακόμη κριτήριο που θα προσμετρά την προσδοκώμενη μείωση κόστους (η δημιουργία αξίας, ως άξονας ανταγωνιστικότητας, κατά μια θεωρία εμπεριέχει τις ωφέλειες προς πελάτες που οδηγούν σε υψηλή τιμή (ή αφοσίωση) και το κόστος που οδηγεί σε χαμηλότερες τιμές).
ΑΡΘΡΟ 10
1(δ)(ii) Αναφορικά με την περιοχή εγκατάστασης έγιναν σχόλια στο άρθρο5, 1(α).
1(δ)(v) Μήπως το ύψος επένδυσης δε χρειάζεται να είναι κριτήριο αξιολόγησης αλλά ελάχιστο/μέγιστο προαπαιτούμενο για αποδοχή ή απόρριψη της πρότασης ή χαρακτηριστικό κατηγοριοποίησης;
1(δ)() Μήπως είναι χρήσιμο να προστεθεί και ένα ακόμη κριτήριο για πιθανές συνέργειες τοπικού/περιφερειακού χαρακτήρα;
ΑΡΘΡΟ 13
1(α). Συγχαρητήρια για τα κίνητρα προς νέους.
1(δ). Ο έλληνας δε διακρίνεται γενικά για τη συνεργασιμότητά του. Τα μικρά όμως μεγέθη επιχειρήσεων, σε συνδυασμό με την ανάγκη για εξωστρέφεια (εξαγωγές), δυσκολεύονται να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν, χωρίς στρατηγικές συνεργασίες. Οι συνεργασίες όμως έχουν υψηλό κόστος διαχείρισης στην Ελλάδα. Σε ένα πρώτο στάδιο, είναι πολύ ωφέλιμο νομίζω να δημιουργηθούν έστω και μικρά σχήματα συνεργασίας. Μήπως λοιπόν ενδείκνυται να μειωθεί ο αριθμός των συνεργαζόμενων επιχειρήσεων σε πέντε αλλά με χαμηλότερα κίνητρα; Αυτές, αφού επιτύχουν σε ένα πρώτο βαθμό τη διοικητική/εμπορική αποτελεσματικότητα που εξασφαλίζει την επιβίωση του συλλογικού σχήματος, ανεβαίνουν πιο εύκολα σε δεύτερο επίπεδο συνεργασίας, με μεγαλύτερο αριθμό επιχειρήσεων.
ΟΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΤΙΘΕΝΤΑΙ ΤΜΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΠΙ ΜΕΡΟΥΣ ΑΡΘΡΑ
Ο παρών νόμος είναι στο πνεύμα παλαιότερων «αναπτυξιακών νόμων». Τέτοιοι νόμοι με τις παραπομπές τους και τις κυρώσεις τους τρομάζουν τους επενδυτές. Τρέφουν τα «γραφεία μελετών» που βγάζουν όλες τις επενδύσεις βιώσιμες. Τρέφουν γραφειοκρατία που είτε είναι ευθυνόφοβη και με το δίκιο της, είτε «ζητάει ποσοστό» αφού κινδυνεύει να διωχθεί και με το δίκιο της. Και το είδαμε, οδηγεί σε «κουφάρια».
Η επιχειρηματικότητα πρέπει να έχει ευελιξία και προσαρμοστικότητα δεν μπορεί να κυνηγάει ανούσια χαρτιά. Για παράδειγμα:
1. Ποιο «επιχειρηματικό σχέδιο» νέας επιχείρησης μπορεί να εγγυηθεί τον αριθμό των εργαζομένων σε δεδομένη χρονική στιγμή στο μέλλον?
2. Γιατί θα πρέπει μία επιχείρηση (υπό την πίεση να πάρει την επιδότηση) να προμηθευτεί από την αρχή μηχανήματα που θα της χρειαστούν αργότερα όταν βρει την θέση της στην αγορά?
3. Δημιουργείται στρέβλωση στον ανταγωνισμό μεταξύ επιχειρήσεων που επιδοτήθηκαν και αυτών που δεν, και …….. πολλά άλλα.
Αυτό που απαιτείται είναι πλήρης αλλαγή νοοτροπίας απέναντι στην επιχειρηματικότητα. ΑΠΛΟΠΟΊΗΣΗ όλων των νόμων, διατάξεων και διαδικασιών του Δημοσίου, από την φορολόγηση έως τον έλεγχο των επιχειρήσεων. Στηρίξτε φορολογικά αν θέλετε όλες τις νέες επενδύσεις όμοια και αφήστε τους επιχειρηματίες να βρουν τα κεφάλαια μόνοι τους. Κατά την άνοδό τους θα μάθουν και χωρίς μελέτες αν είναι βιώσιμοι.
ΔΕΝ ΖΗΤΏ ΑΣΥΔΟΣΊΑ, ΠΡΟΤΕΊΝΩ ΑΠΛΟΠΟΊΗΣΗ ΤΆΞΗ ΚΑΙ ΔΙΑΦΆΝΕΙΑ.
Για άλλη μια φορά, την 3η αυτό το έτος, το Υπουργείο ολισθαίνει σε τρομερά σφάλματα. Η διαμόρφωση καθεστώτων ενίσχυσης περνά από την διασφάλιση συνθηκών κατάλληλων για τη διεξαγωγή επενδυτικών ενεργειών η οποία γίνεται σε πρώτο χρόνο κυρίως από την Πολιτεία. Και για να είμαι σαφής:
Ο νόμος στοχεύει στην ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας τη στιγμή που:
1)η ίδρυση της επιχείρησης και η αδειοδότησή της είναι Οδύσσεια
2)Η λήψη ασφαλιστικής και φορολογικής ενημερότητας δεν μπορεί να γίνει υπηρεσιακά ως προβλέπεται σε ΦΕΚ από το 2005 αλλά ζητείται από τον επενδυτή
3)Ακόμα δεν έχει αποφασιστεί τί γίνεται με τις ΒΙΠΕ και τα ΒΙΟΠΑ. Εντός Αττικής μόνο για το Λαύριο και το Σχιστό έχει εκδοθεί διαπιστωτική πράξη και όλες οι άλλες -παρότι επιδοτημένες από ΕΕ- είναι βιομηχανικές περιοχές στα χαρτιά.
4)Δεν υπάρχει σαφές φορολογικό καθεστώς για την επόμενη πενταετία. Ωστόσο ο υπολογισμός ταμειακών ροών προϋποθέτει τη «μαντεψιά» για τα χρόνια αυτά.
Στοχεύει ο νόμος στην πράσινη οικονομία τη στιγμή που:
1)Η «Εξοικονόμηση κατ’οίκον» χρειάστηκε 2 χρόνια σχεδόν για να ενεργοποιηθεί και ακόμα τίποτα…
2) Ο τραγέλαφος με τις αιτήσεις για φωτοβολταϊκά σε αγρότες και ιδιώτες δεν ξέρουμε πόσα χρόνια θα απαιτήσει για την αξιολόγηση από τη ΔΕΗ (παλιά είχαμε τη ΡΑΕ, τώρα τη ΔΕΗ)
3) Δεν έχουν ολοκληρωθεί θέματα που αφορούν στην αποσαφήνιση του επιχειρηματικού κόσμου για τις δυνατότητες της πράσινης οικονομίας. Πράσινο εδώ κι εκεί και πουθενά οι επεξηγήσεις. Όλοι νομίζουν πως φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες είναι η «πράσινη οικονομία»
4) 6 μήνες μετά το Συνέδριο για τις Πράσινες Δημόσιες Συμβάσεις και ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ του Δημοσίου δεν έχει θέσει κριτήρια ΠΡΑΣΙΝΑ.
Στοχεύει στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων που:
1)Έχουν φορολογικό καθεστώς δυσχερέστερο από ανταγωνιστές.
2) Ο ΟΠΕ παραπαίει ως φορέας και δεν λειτουργεί ουσιαστικά σοτν επιχειρηματία.
3)Οι εμπορικοί ακόλουθοι όλων των πρεσβειών μας σε όλο τον κόσμο, δεν ιδρώνουν το κουστούμι τους για την προώθηση αν μη τι άλλο των ελληνικών παραδοσιακών αγροτικών προϊόντων που εξ ορισμού δεν έχουν ανταγωνισμό (παίζουμε μόνοι μας και τρώμε γκολ, για να μιλήσω την καθομιλουμένη).
Αποτελεσματική λειτουργία των διαθέσιμων υποδομών σημαίνει:
1) Καλολαδωμένα γρανάζια που γυρνούν τους άξονες της μηχανής και όχι διαδικασίες γραφειοκρατίας απλά για να μην καταφέρνεις τους στόχους σου
2) Σημαίνει ηλεκτρονική γέφυρα σε όλες τις Δημόσιες Υπηρεσίες από το ΙΚΑ και τον ΟΑΕΕ ως τη Δ.Ο.Υ. και τα Δημοτολόγια.
3)Σημαίνει το Κράτος να ανταποκρίνεται στα αιτήματά σου και να μην γυρνάει την πλάτη του όπου είναι εκτεθειμένο στον πολίτη.
4)Σημαίνει Κράτος που αναγνωρίζει τις ευθύνες και αποκαθιστά τη ζημία που προξένησε στον πολίτη και τον επιχειρηματία.
Στα υπόλοιπα άρθρα η συνέχεια…
• Δεν υπάρχει ούτε μια καινοτόμος ιδέα.
• Βασίζεται κυρίως στο προηγούμενο επενδυτικό νόμο της ΝΔ. (Αυτό δεν είναι κατ΄ ανάγκη κακό , κακό είναι η διαφήμιση ότι επινοήθηκε κάτι καινούργιο).
• Οι υπάλληλοι που τον ανάρτησαν δεν έλαβαν υπόψη το γεγονός ότι ενώ το υπουργείο και ο υπουργός άλλαξαν τίτλο, αυτοί εμφάνισαν το σχέδιο νόμου, για διαβούλευση με πρόνοιες έκδοσης αποφάσεων του υπουργού .
• Επισημαίνουμε την ανάγκη διόρθωσης των σημείων που αναφέρονται στον καταργηθέντα τίτλο του υπουργείου στον ορθό τίτλο.
Συγχαρητήρια για την προσπάθειά σας, αλλά να γίνουν επενδύσεις σε τομείς που οι υπάρχουσες επιχειρήσεις κλείνουν είναι δύσκολο. Για να βγούμε από τον φαύλο κύκλο φορολογίας-ύφεσης-ανεργίας-νέας φορολογίας-κοινωνικής αναταραχής χρειαζόμαστε μια πολύ ισχυρή αναπτυξιακή ώθηση.
Απαιτείται να ανοίξουν νέοι τομείς που εδώ απαγορεύονται και αλλού ευδοκιμούν. Δραστηριότητες που αποβλέπουν στην ζήτηση του εξωτερικού και όχι στην μειούμενη του εσωτερικού.
Πρέπει να προσδιοριστούν αυτοί οι τομείς και να υπάρξει το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο για την ανάπτυξή τους και οι σχετικές προβλέψεις στις επιτρεπόμενες χρήσεις γης και την λοιπή νομοθεσία ώστε να μη σκοντάφτουν στο ΣΤΕ.
Ο νόμος για τις ιχθυοκαλλιέργειες για παράδειγμα επέτρεψε την ανάπτυξη ενός καινούργιου κλάδου στην οικονομία.
Πρόσφορους τομείς θεωρώ:
Ένα δίκτυο μαρινών από την Αδριατική μέχρι την Τουρκία και την Κύπρο. Με δαντελωτές ακτές, νησιά σε μικρές αποστάσεις και θαυμάσιο κλίμα είμαστε η καταλληλότερη χώρα για θαλάσσιο τουρισμό και δεν το εμεταλλευόμαστε.
Οι μαρίνες μπορούν να αντιμετωπισθούν ως δημόσια έργα τα οποία κατόπιν διεθνούς διαγωνισμού ο ανάδοχος θα κατασκευάσει και θα εκμεταλλευθεί για ορισμένα χρόνια όπως την γέφυρα Ρίου-Αντίρριου.
Ομοίως μπορούν να γίνουν λιμενικές εγκαταστάσεις για την εξυπηρέτηση την βαλκανικής ενδοχώρας.
Κατάλληλα σημεία είναι το Καλοχώρι Θεσσαλονίκης, το Οφρύνιο στον Στρυμονικό και η περιοχή των Φωσφορικών λιπασμάτων στην Καβάλα.
Και τα τρία βρίσκονται σε επαφή με την Εγνατία Οδό.
Παράλληλα να χωροθετηθούν ανεκμετάλλευτες περιοχές και ακατοίκητα νησιά για ολοκληρωμένη τουριστική ανάπτυξη. Ενδεικτικά αναφέρω την λωρίδα Σαγιάδας στα σύνορα με την Αλβανία και την Ρήνεια δίπλα στην Μύκονο.
Δεν είμαι υπέρ της πώλησης δημόσιας γης. Πιστεύω ότι είναι εφικτές επενδύσεις στον τουρισμό και με μακροχρόνια μίσθωση της έκτασης. Προσοχή πρέπει να δοθεί στην αποφυγή μονοπωλιακών καταστάσεων. Όχι πολλές επενδύσεις από συγγενή συμφέροντα. Βασικό κριτήριο θα πρέπει επίσης να είναι η άμεση και έμμεση απασχόληση κατά την κατασκευή και την λειτουργία της μονάδος.
Τέλος θα αναφέρω ότι ο τουρισμός είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος στις εντάσεις. Επενδύσεις ισχυρών συμφερόντων στον τουρισμό του Αιγαίου εξασφαλίζουν την ειρήνη καλύτερα από υποβρύχια.
Ακόμη ότι το ΦΠΑ και οι ειδικοί φόροι (καύσιμα, ποτά) σε ότι καταναλώνουν οι ξένοι εισπράττονται εδώ σε αντίθεση με τα εξαγόμενα προϊόντα.
Για να προοδεύσει η χώρα χρειάζεται άμεσα επενδύσεις, με το μέγιστο δυνατό ώφελος, με τη διατήρηση της ομαλής ροής παραγωγής με συναίνεση εργοδοτών και εργαζομένων, χωρίς απεμπόληση των θεμελιωδών εργασιακών κατακτήσεων, για να έχουμε πραγματικά ένα συνεκτικό κοινωνικό ιστό.
Σε γενικές γραμμές το νομοσχέδιο βαδίζει σε σωστή κατεύθυνση, επιφύλαξη μόνο για την εξαίρεση των φωτοβολταϊκών, πιστεύω όμως μπορεί να είναι ακόμη περισσότερο δυναμικός. Γι΄αυτό πιστεύω ότι επιβάλεται να δοθούν σ΄αυτόν τον νόμο κάποια κίνητρα για την εισαγωγή κεφαλαίων από το εξωτερικό. Εφόσον κάποιος επιχειρηματίας έλληνας ή ξένος επιθυμεί να επενδύσει στην Ελλάδα να απαλλάσεται από τον ΦΠΑ κατά την φάση στησίματος της επιχείρησης. Η ΦΠΑ θα καλυφθεί αν όχι όλη από την μη καταβολή επιδόματος ανεργίας στο προσωπικό που θα απασχοληθεί, από την καταβολή των ασφαλιστικών τους εισφορών, από τον ΦΜΥ και το βασικότερο θα συμβάλει στην μείωση της ανεργίας. Επίσης κατά την έναρξη της παραγωγικής διακκασίας να απαλλάσεται η επιχείρηση από την καταβολή φόρου κατά 75% τον πρώτο χρόνο με μειούμενο κατά 25% ανά χρόνο έτσι που να αρχίσει να καταβάλει το 100% από τον τέταρτο χρόνο και μετά. Τα οφέλη της πρότασης αυτής είναι πολλαπλά α) μείωση των επιδομάτων ανεργίας β) αύξηση των εσόδων στα ασφαλιστικά ταμεία γ) αύξηση των από τον ΦΜΥ δ) μείωση της ανεργίας. Απαραίτητη προπροϋπόθεση η εισαγωγή του 100% του κεφαλαίου της επένδυσης. Σε περίπτωση που το κεφάλαιο το οποίο θα εισαχθεί δεν θα είναι στο 100% τότε τα παραπάνω μέτρα θα εφαρμόζονται αναλογικά σύμφωνα με την αναλογία την εισαγόμενων κεφαλαίων. Ολοι λέμε ότι βρισκόμαστε σε οικονομικό πόλεμο γι΄αυτό πρέπει να ληφθούν και άλλα μέτρα το ίδιο σκληρά όπως στους εργαζόμενους και συνταξιούχους. Ο λαός έχει δείξει μέχρι στιγμής μεγάλη ανοχή και αντοχή. Αν όμως δεν δη να πληρώνουν και άλλοι που έχουν συμμετάσχει με τον τρόπο τους κάποια στιγμή θα επαναστατήσει. Ολοι ξέρουμε ότι πάνω από 1500 επιχειρήσεις έχουν μεταφέρει την δραστηριότητα τους σε βαλκανικές χώρες. Επίσης όλοι γνωρίζουμε ότι πολλές από τις επιχειρήσεις αυτές έχουν επιδοτηθεί για να στηθούν δηλ. έχουν πάρει τσάμπα χρήμα του Ελληνικού λαού. Γι΄ αυτό όσες επιχειρήσεις έχουν επιδοτηθεί και έχουν μεταφέρει την δραστητιότητα τους σε άλλες χώρες επιβάλλεται να επαναπατρισθούν εντός 6 μηνών. Σε διαφορετική περίπτωση να δεσμεύονται ισόποσα με την επιδότηση τραπεζικοί λογαριασμοί ή ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα.
Ο βασικός σκοπός είναι οι επενδύσεις να βγένουν απο «μια πύλη» και να καταλήγουν σε πολλούς «προοριζμούς» και οχι στούς ίδιους….
δεκαετες σταθερο οικονομικο περιβαλον.
Χαίρετε
Πράσσινα νησιά, πράσιννα νησιά -Σάμος- για παράδειγμα.
Επενδύσεις σε χειμερινό τουρισμό μιας και υπάρχει βουνό και δάσος για τους λάτρεις της εξοχής, εκτός από ήλιο και θάλασσα που αφθονεί την θερινή περίοδο.
Επενδύσεις σε αιολική και ηλιακή ενέργεια με δυνατότητα και σε οικογενειακές επιχειρήσεις να οφελειθούν από τα προγράμματα.
Επενδύσεις σε δράσεις σχετικά με την εκμετάλευση της ξυλείας για τοπική χρήση, για καύση σε λέβητεςκαι άλλες γνωστές χρήσεις.
Θα ήθελα να δημοσιευθούν τα ονόματα και τα βιογραφικά των συντακτών του νόμου. Ευχαριστώ. Για να ξέρουμε τι opengov έχουμε, όχι μόνο τα μισά να ξέρουμε. Όλα!
Πρέπει να ετοιμασθούν την υφιστάμενη χρονική περίοδο οι κρίσιμες υπουργικές αποφάσεις (π.χ. βαθμολογία κριτηρίων αξιολόγησης, ενισχύσεις σε τομείς γεωργίας, αλιείας, μεγάλων επενδυτικών σχεδίων, εξειδίκευση των ενισχυόμενων δαπανών, το καθεστώς των ενισχύσεων στα ειδικά επενδυτικά σχέδια κλπ) και να τεθούν σε δημόσια διαβούλευση, διότι θα επηρεάσουν καταλυτικά το ύφος της αναπτυξιακής παρέμβασης του νόμου στην ελληνική οικονομία.
Νικόλαος τάτλης
Διευθυντής Χρηματοδοτικών Προγραμμάτων
Οι γενικές αναφορές σε νομοθετικές διατάξεις για τους σκοπούς του παραμένουν ευχολόγια εάν δεν υπάρχει σαφές νομοθετικό πλαίσιο σε μια σειρά ξεκάθαρων στόχων. Αντί υποδείξεων, σας εκθέτω κε Υπουργέ την παρακάτω πραγματική περίπτωση ως παράδειγμα μηδαμινής πιθανότητας ανάπτυξης μιας μικρής επιχείρησης στην περιφέρεια για λόγους που ασφαλώς και πρέπει να θεραπευθούν προς άρση των σχετικών προβλημάτων:
Μικρής δυναμικότητας ιχθυοτροφείο στην Χαλκιδική λειτουργεί σε θέση που το Δημόσιο υπέδειξε από 20ετίας. Ομάδα ευκατάσταστων ιδιοκτητών εξοχικών κατοικιών της περιοχής οργανώθηκε σε εξωραϊστικό σύλλογο που με αναφορές και καταγγελίες στις αρχές αντιμάχεται εξ αρχής την επιχείρηση. Με την συνεχή καταδίωξη αυτής της ομάδας και την αμέλεια ή και δολιότητα δημοσίων υπηρεσιών συνέβησαν τα εξής: Η μονάδα, παρόλο που οι θαλάσσιες εγκαταστάσεις της βρίσκονται 500 μέτρα από την ακτή, δεν πήρε ποτέ άδεια για τις αναγκαίες χερσαίες εγκαταστάσεις μέχρι και σήμερα. Προκειμένου αυτό να μην καταστεί δυνατόν και να εξαναγκαστεί ο επιχειρηματίας σε φυγή, το Δασαρχείο της περιοχής κήρυξε αναδασωτέες εκτάσεις που με παλαιότερες αυτοψίες του ίδιου του Δασαρχείου ήταν χέρσες από το 1945, ενώ η τελευταία απόφαση περιβαλλοντικών όρων λειτουργίας του ιχθυοτροφείου εξεδόθη μετά 3 ολόκληρα χρόνια από την υποβολή της σχετικής αίτησης!!! Στο μεσολαβήσαν χρονικό διάστημα ο επιχειρηματίας καταδικάστηκε επανειλημένως για λειτουργία χωρίς άδεια χωρίς υπαιτιότητά του. Σήμερα, καλείται να μετεγκατασταθεί σε άλλη θέση, η νομιμότητα της οποίας είναι σε αμφισβήτηση γιατί το ελληνικό κράτος δεν έχει θεσπίσει ακόμη τις προβλεπόμενες από το έτος 1999 Περιοχές Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών και το ΣτΕ νομολογεί σταθερά υπέρ της ακυρότητας της εγκατάστασης σε θέση μη χαρακτηρισμένη ως ΠΟΑΥ!! Εν όψει του ότι η υδατοκαλλιέργεια είναι ένας δυναμικός κλάδος της ελληνικής οικονομίας και πρέπει κατά τα λεγόμενα των εκάστοτε αρμοδίων Υπουργών να ενισχυθεί, τι πρέπει να πράξει αυτός ο επιχειρηματίας και πολλοί άλλοι σαν αυτόν που βρίσκονται αντιμέτωποι με παράλογα προβλήματα σαν αυτά;;;
Χρειάζεται νά διευκρινισθεί ο όρος «πράσινη οικονομία» στό 1ο εδάφιο ώστε νά μήν υπάρχει η οποιαδήποτε σύγχιση ή αμφιβολία.
Στό εδάφιο 4, νά αντικατασταθεί η ονομασία τού Υπουργείου μέ τήν αληθή πού είναι «Υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης & Ανταγωνιστικότητας».
1. Απαραίτητη προϋπόθεση για την «προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας με την διαμόρφωση καθεστώτων ενίσχυσης των επενδύσεων» είναι η ύπαρξη και έγκριση από τη Βουλή εθνικού αναπτυξιακού σχεδιασμού και η στοχευμένη υποστήριξη επενδύσεων οι οποίες υπάγονται σε αυτόν.
2. Η βελτίωση της τεχνολογικής ανάπτυξης, εκτός από αναπτυξιακό αποτέλεσμα, είναι και προϋπόθεση για την επίτευξή του.
Ομοίως, η περιφερειακή συνοχή δεν διασφαλίζεται per se με την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης σε εθνικό επίπεδο.
3. Οι επενδύσεις δημιουργούν μεγέθυνση (growth), όχι απαραιτήτως ανάπτυξη (development).
4. Δεν υφίσταται σε εθνικό επίπεδο μηχανισμός στρατηγικής υποστήριξης επενδύσεων (συλλογή εξειδικευμένης πληροφόρησης, τεχνοκρατική ανάλυση, υποστήριξη μηχανισμού λήψης αποφάσεων και συνεχής ανατροφοδότησή του, σχεδιασμός εξέλιξης).