Αρχική Ενίσχυση Ιδιωτικών ΕπενδύσεωνΆρθρο 1. Σκοπός – Πλαίσιο ΕφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη ΠΑΣΕΓΕΣ - Ιωάννης Τσιφόρος | 21 Δεκεμβρίου 2010, 21:11
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΣΕΓΕΣ - Ιωάννης Τσιφόρος' | 21 Δεκεμβρίου 2010, 21:11

    ΠΑΣΕΓΕΣ Επισημάνσεις – προτάσεις στο σχέδιο νόμου για την «Ενίσχυση ιδιωτικών επενδύσεων για την Οικονομική Ανάπτυξη, την Επιχειρηματικότητα και την Περιφερειακή Συνοχή» Ι. Εισαγωγή Η ΠΑΣΕΓΕΣ έχει ήδη υποβάλλει, από την 1η Νοεμβρίου 2010 στο Γενικό Γραμματέα Επενδύσεων και Ανάπτυξης του Υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας αναλυτικό κείμενο με τις προτεραιότητες και τις πολιτικές για τις επενδύσεις στον αγροτικό τομέα, ενόψει του υπό έκδοση νέου αναπτυξιακού νόμου. Από το κείμενο του σχεδίου νόμου που δημοσιεύτηκε δεν προκύπτει ότι οι παραπάνω προτεραιότητες περιλαμβάνονται στο πλαίσιο πολιτικής του νέου αναπτυξιακού νόμου. ΙΙ. Επισημάνσεις ανά άρθρο του σχεδίου νόμου Άρθρο 2 (1) Εκφράζεται η απόλυτη αντίθεση της ΠΑΣΕΓΕΣ αναφορικά με τον αποκλεισμό από τον νέο αναπτυξιακό νόμο επενδυτικών σχεδίων που συνδέονται άμεσα με τις εξαγόμενες ποσότητες με τη συγκρότηση και λειτουργία δικτύου διανομής, ή με άλλες τρέχουσες δαπάνες που συνδέονται με την εξαγωγική δραστηριότητα (περίπτωση στ της παραγράφου 2 του άρθρου 2). Εκτιμάται ότι η συγκεκριμένη περίπτωση (στ) περί μη υπαγωγής θα πρέπει να απαλειφθεί, θεωρώντας ως απόλυτα αναγκαία την στήριξη των εξαγωγικών προσπαθειών του αγροτικού και ειδικότερα του τομέα παραγωγής διατροφικών προϊόντων. Επισημαίνεται ότι κατά την πενταετία 2005-2009 τα αγροτικά προϊόντα αποτελούσαν, κατά μέσο όρο, το 24% της αξίας των συνολικών εξαγωγών της χώρας παρουσιάζοντας σχετική σταθερότητα, τόσο ως προς το μέγεθος, όσο και προς τον προορισμό τους (70% σε χώρες – μέλη της Ε.Ε.). (2) Η περίπτωση ζ της παραγράφου 2 του άρθρου 2, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την απόλυτη ανάγκη της κατά προτεραιότητα αξιοποίησης των ελληνικών αγροτικών προϊόντων για την επίτευξη της διατροφικής επάρκειας της χώρας μας. Αρκεί να υπενθυμισθεί το σημαντικό έλλειμμα όλα τα τελευταία έτη στο εμπορικό ισοζύγιο των αγροτικών – διατροφικών προϊόντων της χώρας μας (-2,4 δις € το 2009). Άρθρο 3 Στην υποπερίπτωση ii της περίπτωση α της παραγράφου 1 του άρθρου 3 κρίνεται απαραίτητο στην έννοια της παραγωγικής μονάδας να συμπεριλαμβάνονται και οι εγκαταστάσεις συγκέντρωσης και αξιοποίησης γεωργικής βιομάζας (υπολείμματα ζωικής ή φυτικής ή δασικής παραγωγής) δεδομένης της ζωτικής ανάγκης προώθησης – ανάπτυξης της συγκεκριμένης δραστηριότητας για την χώρα μας. Άρθρο 6 (1) Στην κατηγορία των επενδυτικών σχεδίων για την περιφερειακή συνοχή, θα πρέπει να ενταχθούν κατά προτεραιότητα και τα επενδυτικά σχέδια για την αξιοποίηση Α.Π.Ε. (πλην φωτοβολταϊκών συστημάτων) και ειδικότερα οι επενδύσεις σε σταθμούς συγκέντρωσης και αξιοποίησης βιομάζας από υπολείμματα και υποπροϊόντα φυτικής ή/και ζωικής παραγωγής, για την παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας. Πρόκειται για ένα κρίσιμο περιβαλλοντικό ζήτημα, που επισύρει συχνά δυσμενείς επιπτώσεις και κυρώσεις από ευρωπαϊκά όργανα και οφείλεται άμεσα να αντιμετωπιστεί. Κρίνεται συνεπώς αναγκαία η ένταξη επενδυτικών σχεδίων που αποβλέπουν στην αξιοποίηση ενός ευρέως φάσματος οργανικών αποβλήτων και υπολειμμάτων (απόβλητα χοιροτροφίας, αγελαδοτροφείας, παραπροϊόντα και υποπροϊόντα αγροτικών-κτηνοτροφικών δραστηριοτήτων, απόβλητα σφαγείων, λάσπες βιολογικών καθαρισμών κ.α.) με διαδικασία που επιτρέπει την παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας (π.χ. βιοαέριο), αλλά και εδαφοβελτιωτικού υλικού (κομπόστ), με σημαντικά περιβαλλοντικά και οικονομικά οφέλη. Οι σταθμοί αυτοί, εκτός των ωφελειών που παρέχουν με την παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας και τη συμβολή τους στον περιορισμό των αερίων θερμοκηπίου, προσφέρουν εξαιρετικά σημαντικές δυνατότητες περιορισμού της ρύπανσης που προκαλούν τα οργανικά απόβλητα, δυνατότητες περιορισμού παθογόνων οργανισμών, δραστικής μείωσης των οσμών, αλλά και απόδοσης εδαφοβελτιωτικών. Η ίδρυση και η λειτουργία παρόμοιων σταθμών μπορεί να εφαρμοστεί με πρωτοβουλία αγροτικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων, σε συνεργασία και με ενδιαφερόμενες δημοτικές επιχειρήσεις. (2) Προσθήκη 4ης κατηγορίας γενικών επενδυτικών σχεδίων : δ. Διατροφικής ασφάλειας και επάρκειας Στις τρεις κατηγορίες των γενικών επενδυτικών σχεδίων του άρθρου 6 θα πρέπει να προστεθεί μια τέταρτη κατηγορία υψηλής προτεραιότητας αυτή της διατροφικής ασφάλειας και επάρκειας. Στην κατηγορία αυτή θα πρέπει να υπάγονται επενδυτικά σχέδια που θα αξιοποιούν υψηλής ποιότητας αγροτικά προϊόντα των περιφερειών της χώρας για την παραγωγή πιστοποιημένων τροφίμων. Στα επενδυτικά σχέδια της κατηγορίας αυτής θα πρέπει να παρέχεται επιχορήγηση και επιδότηση χρηματοδοτικής μίσθωσης σε ποσοστό 100% του πίνακα του άρθρου 5 παρ. 5. Να σημειωθεί ότι στην πρόσφατη Ανακοίνωση της Επιτροπής για την ΚΑΠ μετά το 2013 (COM 672 final, 18.11.2010) υπογραμμίζεται ως στρατηγικός στόχος η ανάγκη “Να διατηρηθεί σε βιώσιμη βάση το δυναμικό παραγωγής τροφίμων σε όλη την ΕΕ, ώστε να εξασφαλιστεί μακροπρόθεσμα η επισιτιστική ασφάλεια για τους ευρωπαίους πολίτες και να αντιμετωπιστεί η αυξανόμενη παγκόσμια ζήτηση σε τρόφιμα, η οποία, σύμφωνα με τις προβλέψεις του FAO αναμένεται να αυξηθεί κατά 70% έως το έτος 2050. Τα πρόσφατα κρούσματα αυξημένης αστάθειας της αγοράς, που συχνά επιδεινώνεται λόγω της κλιματικής αλλαγής, εντείνουν περαιτέρω αυτές τις τάσεις και πιέσεις. Η ικανότητά της να διασφαλίσει την παροχή επισιτιστικής ασφάλειας αποτελεί σημαντική επιλογή μακροπρόθεσμα, η οποία δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη”. Στην ίδια εξάλλου Ανακοίνωση της Επιτροπής επισημαίνεται ότι μεταξύ των προκλήσεων που πρέπει να αντιμετωπιστούν, κυρίαρχη θέση καταλαμβάνει η ασφάλεια και η επάρκεια τροφίμων, τονίζοντας ότι “Πρωταρχικός ρόλος της γεωργίας είναι η παραγωγή τροφίμων. Δοθέντος ότι η ζήτηση παγκοσμίως θα συνεχίσει να αυξάνεται στο μέλλον, η ΕΕ πρέπει να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στην παγκόσμια ζήτηση τροφίμων. Συνεπώς, είναι σημαντικό η γεωργία στην ΕΕ να διατηρήσει την παραγωγική της ικανότητα και να τη βελτιώσει με παράλληλη τήρηση των δεσμεύσεων της ΕΕ στο πλαίσιο του διεθνούς εμπορίου και όσον αφορά τη συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής, Ένας ισχυρός γεωργικός τομέας είναι ζωτικής σημασίας για τον εξαιρετικά ανταγωνιστικό κλάδο των τροφίμων ώστε αυτός να διατηρήσει τη σημαντική του θέση στην οικονομία και στο εμπόριο της ΕΕ (δεδομένου ότι η ΕΕ αποτελεί τον πρώτο εξαγωγέα, σε παγκόσμιο επίπεδο, γεωργικών προϊόντων τα οποία, ως επί το πλείστον, έχουν υποστεί μεταποίηση και είναι υψηλής προστιθέμενης αξίας).” Εξάλλου, μεταξύ των τριών στόχων της μελλοντικής ΚΑΠ, σύμφωνα πάντοτε με την αναφερόμενη Ανακοίνωση, την πρώτη θέση (Στόχος I) καταλαμβάνει η βιώσιμη παραγωγή τροφίμων. Τονίζεται ότι η αναφερόμενη στην παράγραφο 5 του άρθρου 2 Κ.Υ.Α. θα προσδιορίζει τα είδη και τις επιλέξιμες δαπάνες των επενδυτικών σχεδίων της γεωργίας, τα οποία θα υπάγονται στον νέο αναπτυξιακό νόμο και όχι τις βασικές πολιτικές προτεραιότητες, οι οποίες θα πρέπει κατά την άποψή μας, ρητά να περιλαμβάνονται στο κείμενο του υπό ψήφιση νομοσχεδίου. Σύμφωνα με τα παραπάνω η διάθεση δημόσιων πόρων για την αξιοποίηση ποιοτικών αγροτικών-διατροφικών προϊόντων οφείλεται να αποκτήσει την απαιτούμενη πρόσβαση και προτεραιότητα στο νέο αναπτυξιακό νόμο, έτσι ώστε να διασφαλίζονται οι προϋποθέσεις άσκησης μιας ιδιαίτερα σημαντικής πολιτικής τοπικού και περιφερειακού χαρακτήρα. Με την έννοια αυτή κρίνεται αναγκαία η διατύπωση σαφών κριτηρίων αξιολόγησης μεταξύ των επενδυτικών σχεδίων του πρωτογενούς τομέα, αλλά και εκείνων που αφορούν στη μεταποίηση γεωργικών προϊόντων, διακρίνοντας τρεις κατηγορίες προτεραιότητας (υψηλή, μέση, χαμηλή). Στην πρώτη κατηγορία (υψηλή προτεραιότητα), εντάσσονται επενδυτικά σχέδια που αφορούν στην αξιοποίηση αγροτικών προϊόντων που προορίζονται για διατροφή, τα οποία διαθέτουν συγκριτικό πλεονέκτημα, τόσο ως προς τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά, όσο και ως προς τον εξαγωγικό τους προσανατολισμό, πριν ή και μετά τη μεταποίησή τους, που συνδυάζονται και με ορισμένες ιδιαίτερα αναγκαίες δράσεις και ενέργειες. Επισημαίνεται ότι οι σύγχρονες τάσεις στην αγορά διατροφικών προϊόντων συνδέονται με την παραγωγή τροφίμων που είναι ασφαλή, υψηλής ποιότητας, υγιεινά και εύγευστα, αλλά και με την προτίμηση των καταναλωτών σε τρόφιμα που προέρχονται από συστήματα παραγωγής φιλικά προς το περιβάλλον. Οι τάσεις αυτές συμβαδίζουν με τη στήριξη προϊόντων αναγνωρισμένης ποιότητας, τα οποία προσφέρουν στον καταναλωτή διακριτές απαιτήσεις (γεύση, προέλευση, μέθοδος παραγωγής). Συμβαδίζουν επίσης με την αξιοποίηση προϊόντων με ονομασία “γεωγραφικής ένδειξης” στοιχείο που αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα στη χώρα μας, που παράγει σήμερα ένα σημαντικό αριθμό προϊόντων ΠΟΠ και ΠΓΕ, τα οποία διαθέτουν στο σύνολό τους διατροφικό χαρακτήρα, αλλά και ευρύτατη γεωγραφική αναφορά παραγωγής . Στο πλαίσιο αυτό προτεραιότητα αποκτά η στήριξη επενδυτικών σχεδίων, τα οποία περιλαμβάνουν ορισμένες επιλέξιμες δράσεις που αφορούν : α) Σε δαπάνες μελετών και επενδύσεων που αποσκοπούν στην ασφάλεια και υγιεινή των αγροτικών-διατροφικών προϊόντων, σε όλο το φάσμα της εφοδιαστικής αλυσίδας, β) Στο σχεδιασμό, την ανάπτυξη, την εγκατάσταση, την τεχνική υποστήριξη και τον εξοπλισμό (λογισμικό) ολοκληρωμένων πληροφοριακών συστημάτων ιχνηλασιμότητας επιχειρησιακού χαρακτήρα σε όλα τα στάδια παραγωγής, μεταποίησης και διανομής τροφίμων (και ζωοτροφών), γ) Στο σχεδιασμό και την εφαρμογή συστημάτων περιβαλλοντικής διαχείρισης που προβλέπουν την υποχρεωτική εφαρμογή μέτρων πρόληψης της ρύπανσης, την εφαρμογή κανόνων και συστημάτων διασφάλισης ποιότητας, τη δυνατότητα ανίχνευσης των επιβλαβών ουσιών σε κάθε στάδιο της παραγωγικής διαδικασίας και τη λήψη μέτρων προστασίας των αγροτών από τη χρήση αγροχημικών και δ) Σε επενδυτικές δράσεις εξοικονόμησης ενέργειας που αφορούν στον εξοπλισμό κίνησης και λειτουργίας παραγωγικών μονάδων, εφόσον προκύπτει μείωση της καταναλισκόμενης ενέργειας. Ανάλογη βαρύτητα και πρόσβαση στην κατηγορία υψηλής προτεραιότητας αποκτά η ενίσχυση για τη συνέργεια επιχειρήσεων παραγωγής και αξιοποίησης αγροτικών-διατροφικών προϊόντων (αγροτικοί συνεταιρισμοί) με επιχειρήσεις τουριστικού χαρακτήρα (π.χ. ξενοδοχειακές μονάδες, ξενώνες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ταβέρνες, παραδοσιακά καφενεία, επιχειρήσεις τουρισμού, τουριστικά γραφεία, δημοτικές επιχειρήσεις τουρισμού - πολιτισμού, κλπ.) με σκοπό την εκπόνηση και την υλοποίηση επιχειρηματικών σχεδίων παροχής προϊόντων και υπηρεσιών ποιότητας. Στις περιπτώσεις αυτές κρίνεται αναγκαία η υιοθέτηση ενός Τοπικού Συμφώνου Ποιότητας, που αποτελεί νομικό πρόσωπο (αστική, μη κερδοσκοπική εταιρεία) στο οποίο μετέχουν οι εκπρόσωποι των ενδιαφερόμενων επιχειρήσεων. Στη δεύτερη κατηγορία (μέση προτεραιότητα) εντάσσονται επενδυτικά σχέδια που αφορούν στην αξιοποίηση αγροτικών προϊόντων που προορίζονται για διατροφή, τα οποία δεν διαθέτουν, κατ’ ανάγκη, ειδικό πλεονέκτημα ως προς τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά, ή ως προς τον εξαγωγικό τους προσανατολισμό. Στην τρίτη κατηγορία (χαμηλής προτεραιότητας) εντάσσονται όλοι οι υπόλοιποι κλάδοι των μη-εδώδιμων προϊόντων. Σε κάθε περίπτωση πάντως, μεταξύ των δύο αυτών κατηγοριών προτεραιότητα αποκτούν επενδυτικά σχέδια που περιλαμβάνουν μια ή και περισσότερες από τις συγκεκριμένες επενδυτικές δράσεις και ενέργειες που αναφέρθηκαν προηγούμενα. Άρθρο 8 (1) Στην παράγραφο 4 του άρθρου 8 προτείνεται (δεδομένης και της μακροχρόνιας οικονομικής κρίσης – ύφεσης στον αγροτικό τομέα) το ελάχιστο ύψος επένδυσης για πολύ μικρές επιχειρήσεις του αγροτικού τομέα να ορισθεί το ποσό των 100.000 € και για τις μικρές το ποσό των 200.000 €. (2) Στην υποπερίπτωση iii της περίπτωσης α της παραγράφου 5 του άρθρου 8 προτείνεται να αναγράφεται «Συνεταιρισμού, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι ΑΣΟ του Ν 2810/2000».