Αρχική Ενίσχυση Ιδιωτικών ΕπενδύσεωνΆρθρο 13 Ειδικά Επενδυτικά Σχέδια – Καθεστώς ΕνισχύσεωνΣχόλιο του χρήστη Alkis | 23 Δεκεμβρίου 2010, 05:38
  • Σχόλιο του χρήστη 'Alkis' | 23 Δεκεμβρίου 2010, 05:38

    Καταρχάς θα πρέπει να δημιουργηθεί μία υποκατηγορία στις επενδύσεις νεανικής επιχειρηματικότητας άμεσα συνδεδεμένη με τις επενδύσεις καινοτομίας και υψηλού ρίσκου. Επενδύσεις του ίδιου τομέα δεν μπορούν να λειτουργήσουν στο ίδιο πλαίσιο π.χ. μία μονάδα εκτροφής σαλιγκαριών με μία μονάδα βιοτεχνολογίας για παραγωγή νέων φαρμακευτικών φυτών. Η πρώτη είναι δοκιμασμένη και καλά τεκμηριωμένη επιχειρηματική δράση, ενώ η δεύτερη έχει 90% πιθανότητα αποτυχίας. Ούτε μια εταιρεία παροχής διαδικτυακών υπηρεσιών/λογισμικού, με μια εταιρία σχεδιασμού και παραγωγής μικρο-ηλεκτρονικών συσκευών. Οι επενδύσεις καινοτομίας και υψηλού ρίσκου θα πρέπει να έχουν κρατική επιχορήγηση 70% όπως σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου καλύπτονται συνήθως σε ποσοστό 50% οι υπηρεσίες ανάπτυξης προϊόντων/αγορές κτλ, με 35% τα λειτουργικά, με 70% οι ερευνητικές δραστηριότητες υψηλού ρίσκου και υπεργολαβίες, και τέλος πολύ σημαντικό, με 100% οι δράσεις δικτύωσης-προώθησης σε εκθέσεις, μελέτες/δράσεις έρευνας αγοράς, εξωστρέφειας και κατοχύρωσης των αποτελεσμάτων. Μια κατοχύρωση ενός προϊόντος «made in Greece» στην ΕΕ κοστίζει τουλάχιστον 35.000 μαζί με την ειδική μελέτη που απαιτείται. Στο ερώτημα το ποιος κρίνει αν μία επένδυση ανήκει σε αυτήν την κατηγορία, μπορεί να απαντηθεί με την άμεση σύσταση επιτροπών εξωτερικών τομεακών εμπειρογνωμόνων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη για την απαραίτητη τεχνολογική, και οικονομική αξιολόγηση. Στον προηγούμενο αναπτυξιακό αυτή η αξιολόγηση γινόταν με γνωμάτευση της ΓΓΕΤ με καθυστερήσεις διψήφιου αριθμού μηνών. Επειδή τέτοιες δράσεις ανήκουν στην αρμοδιότητα της ΓΓΕΤ γενικότερα από κονδύλια του ΕΠΑΝ ΙΙ, χρειάζεται άμεσα και απαραίτητα συντονισμός της κυβερνητικής πολιτικής για την Καινοτομία μεταξύ Υπουργείου Ανάπτυξης και Υπουργείου Παιδείας. Η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας έχει πληθώρα ανενεργών και απίστευτα αργοκίνητων προγραμμάτων για Spin-off, Spin-out, Νέες Καινοτόμες Επιχειρήσεις με ποσοστά επιχορήγησης μέχρι και 70%. Επίσης προγράμματα ανάπτυξης νέων προϊόντων για υφιστάμενες ΜΜΕ, ομάδες ΜΜΕ, τα Κουπόνια Καινοτομίας, την ελάχιστη εθνική συμμετοχή στα EUREKA και EUROSTARS, τις Εθνικές Δράσεις για Τεχνολογίες Διαστήματος κτλ. Βέβαια η χρόνια δυσλειτουργία με τις καθυστερήσεις στην αξιολόγηση των προτάσεων μέχρι και 15 μήνες, η καθυστέρηση των πληρωμών μέχρι και 2 χρόνια, η γραφειοκρατία, το δυσλειτουργικό πλαίσιο, αλλά και οι απαιτήσεις για εγγυητικές και κεφάλαια είναι απαγορευτικές για το 99% των νέων επιστημόνων (το spin-off απαιτούσε ιδίους πόρους 30% σε μετρητά στο 1.000.000 από νέους που μόλις αποφοίτησαν από το πανεπιστήμιο και το οποίο ποσό υποχρεωτικά μετατρέπεται σε εταιρικό κεφάλαιο με ότι αυτό σημαίνει για μία νέα εταιρεία). Επίσης χρειάζεται απαραίτητα συντονισμός των εθνικών και περιφερειακών δράσεων, βλέπε Πόλους Καινοτομίας, Ζώνες Καινοτομίας, Τεχνολογικά Πάρκα και λοιπές κυψέλες ή «κυψέλες», εικονικές ή μή. Οι «απαρχαιωμένες» (όπως εφαρμόστηκαν) αυτές ιδέες και δράσεις υπολειτουργούν, δεν προσφέρουν και κυρίως δεν προάγουν την καινοτομία και την εξωστρέφεια (με ελάχιστες εκλάμψεις). Υποδομές που έχουν πληρωθεί ακριβά, με υψηλά λειτουργικά κόστη και χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα στην τοπική ανάπτυξη. Προτείνω λοιπόν να δώσετε την δυνατότητα σε νέους ανθρώπους να επιχειρήσουν ΔΩΡΕΑΝ για 1+2 χρόνια σε αυτές τις υποδομές με αντάλλαγμα ίσως την παροχή από αυτούς δωρεάν υπηρεσιών στην ευρύτερη κοινότητα (σκανδιναβικό μοντέλο), όπου αυτό είναι δυνατόν, π.χ. οι εταιρίες λογισμικού να αναλάβουν την υποστήριξη μιας κρατικής υποδομής, του ΟΤΑ της περιοχής. Πέρα από τους επερχόμενους Πόλους Καινοτομίας (με έναν ΚΑΙ μοναδικό τομέα καινοτομίας ανά περιφέρεια – ελληνική πατέντα), οι νέες περιφέρειες καλούνται να χειριστούν από μόνες τους (ή θα έπρεπε να είναι στα σχέδιά τους τουλάχιστον) και τα Ευρωπαϊκά Κονδύλια Υποστήριξης της Καινοτομίας και Δικτύωσης των ΜΜΕ (CIP, PSP, Open Innovation, CBC κτλ) σε τομείς που είναι κρίσιμη για την περιφερειακή τους μικρο-οικονομία. Δεν γνωρίζω αν έχουν την υποδομή και τους ανθρώπους, αλλά μία συντονισμένη δράση θα είναι απαραίτητη για να μην πληρώνονται οι ίδιες και ίδιες ανούσιες μελέτες (μία παλιότερη έλεγε ότι θα γίνουμε «κήπος της Εδέμ» στην τεχνολογία). Το 1+2 ή 2+3 μοντέλο (αναλόγως τον κλάδο και την πολυπλοκότητα της επένδυσης) μπορεί να τεθεί γενικά για τις επενδύσεις νεανικής καινοτομίας υψηλού ρίσκου, οι οποίες έχουν ποσοστό αποτυχίας παγκοσμίως άνω του 70%. Απευθύνονται σε μια αγορά άκρως ανταγωνιστική, πρέπει να λειτουργούν ευέλικτα όπως με τα venture capitals, να είναι συνεχώς στην πρώτη γραμμή της ενημέρωσης και να προασπίζουν δυναμικά τα πνευματικά τους δικαιώματα. Με την μορφή του σημερινού αναπτυξιακού, αν κάτι δεν πετύχει στα 5 χρόνια οι νέοι επιστήμονες θα μπλέξουν σε ένα ανελέητο κυνήγι από εφορία και λοιπές υπηρεσίες εξαιτίας της αποτυχίας τους. Με το μοντέλο Χ+Υ, οι υποψήφιοι νέοι επενδυτές μπορούν να υποβάλλουν ένα αρχικό επιχειρηματικό σχέδιο με βραχυπρόθεσμη στοχοθεσία ανάπτυξης ενός προ-βιομηχανικού προτύπου προϊόντος (beta αν πρόκειται για λογισμικό) ή υπηρεσίας (σε 1 μέχρι το πολύ 2 χρόνια) το οποίο θα αξιολογηθεί στην πράξη μαζί με την συνολική δράση με αντικειμενικά κριτήρια (τεχνολογικά, πατέντα, ανταγωνισμός, λειτουργικότητα ή πωλήσεων). Στην συνέχεια οι νέοι επενδυτές-επιστήμονες επανέρχονται με αναπροσαρμοσμένη πρόταση, είτε τα παρατάνε χωρίς σοβαρές συνέπειες (έχουν χάσει την ιδία συμμετοχή), είτε συνεχίζουν την εταιρία μόνοι τους, είτε κάνουν μια νέα προσπάθεια χωρίς την σφραγίδα του αποτυχημένου στο TAXIS ή οπουδήποτε αλλού. Αν δεν μπορεί το Υπουργείο να υπερβεί συνολικά το 50%, τότε μπορεί να προταθεί ένα μοντέλο 50% εθνικοί πόροι, τουλάχιστον 30% χαμηλότοκο σχεδόν μηδενικού επιτοκίου επιδοτούμενο δάνειο (Jeremie?) και το υπόλοιπο ιδία συμμετοχή. Τον μίτο της Αριάδνης των πολιτικών καινοτομίας στην Ελλάδα τον συμπληρώνει και το Εθνικό Σχέδιο Ενίσχυσης της Έρευνας και Τεχνολογίας σε παραγωγικές επιχειρήσεις και βιομηχανία που είναι και αυτό σε συνεχή διαβούλευση από το καλοκαίρι. Στην παραπάνω ειδική κατηγορία υψηλού ρίσκου μπορεί να προστεθούν υποστηρικτικά και τα ακόλουθα: • ένα κοινό σημείο επαφής για την «made in Greece» καινοτομία (το βραβευμένο http://www.spaintechnology.com, εξαιρετική προσπάθεια της Ισπανίας σε συνεργασία με το ΜΙΤ) • ένα κοινό onestopshop εικονικών θερμοκοιτίδων με έξυπνες υπηρεσίες (advisors) στημένο πάνω στο κρατικό cloud, μειώνοντας δραματικά τα λειτουργικά και συμβουλευτικά κόστη των νέων επιχειρηματιών, το οποίο για να λειτουργήσει σωστά μπορεί να γίνει και με ΣΔΙΤ • ευελιξία στην πώληση ή μεταβίβαση μετοχών επιτυχημένων επιχειρήσεων και των προϊόντων που θα παράγουν, παραχώρηση της πατέντας κτλ πριν την πενταετία, ίσως με επιστροφή από τον αγοραστή ενός σημαντικού ποσοστού ή όλης της κρατικής ενίσχυσης για ανατροφοδότηση του Εθνικού Επενδυτικού Κεφαλαίου Καινοτομίας Επειδή κάπου είδα εγκεκριμένο ένα κονδύλι 4.500.000 ευρώ για το portal της Γ.Γ. Βιομηχανίας, μπορείτε να συμπεριλάβετε εκεί αρκετές τέτοιες υπηρεσίες. Υπάρχουν εξαίρετοι έλληνες επιστήμονες εντός και εκτός των συνόρων που θα ενδιαφέρονταν να αναπτύξουν σε προϊόντα και υπηρεσίες «Μade in Greece»τις ιδέες τους. Εργάζονται αυτήν την στιγμή σε κορυφαίες επιχειρήσεις και οργανισμούς του εξωτερικού αναπτύσσοντας παγκοσμίως καινοτόμα προϊόντα, από φάρμακα, βιοτεχνολογία, αεροπλάνα, αυτοκίνητα, ρομπότ, νανο-τεχνολογίες, υλικά, ηλεκτρονικές συσκευές, λογισμικά, υπηρεσίες, κ.α., κ.α., κ.α. Ας βρούμε έναν τρόπο να τους προσελκύσουμε, να μείνουν, να γυρίσουν, να δημιουργήσουν μια καθαρά εξωστρεφή νέα οικονομία, χωρίς να υποθηκεύσουν (ως είναι σήμερα η κοινή τους αντίληψη) το μέλλον τους. Ας αποφασίσει το Ελληνικό κράτος να ρισκάρει μαζί τους. Με 10% επιτυχία, τα οφέλη θα είναι πολλαπλάσια από τις κλασικές «σίγουρες» επενδύσεις, όπου το 60-70% της τεχνολογίας είναι εισαγόμενη. Ευχαριστώ για την υπομονή σας, Άλκης Πούλης Ιωάννινα