Άρθρο 13 Ειδικά Επενδυτικά Σχέδια – Καθεστώς Ενισχύσεων

1. Τα ειδικά επενδυτικά σχέδια διακρίνονται στις ακόλουθες κατηγορίες :

α. Επιχειρηματικότητας των Νέων

Στην κατηγορία αυτή ανήκουν επενδυτικά σχέδια που υποβάλλονται για την ίδρυση και τη λειτουργία μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, στο εταιρικό κεφάλαιο των οποίων συμμετέχουν με ποσοστό άνω του 50% φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν υπερβεί το τεσσαρακοστό έτος της ηλικίας τους και ασκούν αποκλειστικά την διαχείριση της Εταιρίας.

β. Μεγάλων Επενδυτικών Σχεδίων.

Στην κατηγορία αυτή ανήκουν επενδυτικά σχέδια ύψους τουλάχιστον πενήντα εκατομμυρίων (50.000.000) ευρώ, υπολογιζόμενες με συναλλαγματικές ισοτιμίες που ισχύουν κατά το χρόνο χορήγησης της ενίσχυσης.

γ. Ολοκληρωμένων  Πολυετών  Επιχειρηματικών  Σχεδίων

Στην κατηγορία αυτή υπάγονται επενδυτικά σχέδια υλοποίησης ολοκληρωμένων  πολυετών (2-5 ετών) επιχειρηματικών  σχεδίων επιχειρήσεων, για τις οποίες έχει παρέλθει τουλάχιστον πενταετία από τη σύσταση τους, ελάχιστου συνολικού κόστους 2.000.000 ευρώ, που περιλαμβάνουν τον τεχνολογικό, διοικητικό, οργανωτικό και επιχειρησιακό εκσυγχρονισμό και ανάπτυξη, καθώς και τις αναγκαίες ενέργειες κατάρτισης των εργαζομένων, με έναν η περισσότερους από τους επόμενους στόχους:

– Ενίσχυση της ανταγωνιστικής τους θέσης.

– Παραγωγή και προώθηση επώνυμων προϊόντων ή και υπηρεσιών.

– Καθετοποίηση παραγωγής, ανάπτυξη ολοκληρωμένων συστημάτων προϊόντων, υπηρεσιών ή συμπληρωματικών προϊόντων και υπηρεσιών.

– Παραγωγή προϊόντων ή και παροχή υπηρεσιών σημαντικά βελτιωμένων ή τελείως διαφοροποιημένων , σε σχέση με  τα υφιστάμενα βασικά προϊόντα ή υπηρεσίες της επιχείρησης.

Με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού, ορίζονται προδιαγραφές, όροι και προϋποθέσεις για την εξειδίκευση επενδυτικών σχεδίων της κατηγορίας αυτής.

δ. Συνέργειας και Δικτύωσης.

Στην κατηγορία αυτή ανήκουν επενδυτικά σχέδια που υποβάλλονται από σχήματα συνέργειας και δικτύωσης 10 τουλάχιστον επιχειρήσεων, υπό μορφή Κοινοπραξίας, και αποσκοπούν στην υλοποίηση προγραμμάτων, τα οποία είτε αξιοποιούν ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα των επιχειρήσεων, είτε αξιοποιούν υποδομές που δημιουργούνται με εθνική και κοινοτική χρηματοδότηση, είτε συντελούν στην προσαρμογή στο σύγχρονο οικονομικό και τεχνολογικό περιβάλλον συγκεκριμένων και γεωγραφικά προσδιορισμένων παραγωγικών δραστηριοτήτων και υπηρεσιών.

Τα ενισχυόμενα επενδυτικά σχέδια περιλαμβάνουν κοινές δράσεις, όπως κοινές εγκαταστάσεις και εξοπλισμό παραγωγής, ελέγχου ποιότητας, αποθήκευσης, διακίνησης, έκθεσης και πώλησης  εμπορευμάτων και κατά περίπτωση υπηρεσιών, κοινό εμπορικό σήμα και σύστημα διαδικτυακού εμπορίου, κοινή πιστοποίηση και σήμα ποιότητας, κοινή εκπαίδευση ανθρώπινου δυναμικού κ.α.

2. Καθεστώς Ενισχύσεων  Επιχειρηματικότητας των Nέων.

α. Στα επενδυτικά σχέδια της κατηγορίας αυτής παρέχεται ενίσχυση, σε εφαρμογή του Γενικού    Κανονισμού Απαλλαγής κατά Κατηγορία (άρθρο 14) το ύψος της οποίας, για το σύνολο των  επενδυτικών  σχεδίων  που υποβάλλονται κάθε έτος, καθορίζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και  Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας.

β. Η παραπάνω ενίσχυση παρέχεται κατά τα πρώτα πέντε, μετά την ίδρυσή της, έτη  λειτουργίας της επιχείρησης και μέχρι του ποσού του ενός εκατομμυρίου (1.000.000) ευρώ συνολικά, σε περίπτωση που γίνεται χρήση χρηματοδοτικής μίσθωσης εγκαταστάσεων και εξοπλισμού. Σε κάθε άλλη περίπτωση, παρέχεται επιχορήγηση, το ύψος της οποίας δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό των πεντακοσίων χιλιάδων (500.000) ευρώ συνολικά. Το κατ’ έτος χορηγούμενο ποσό δεν δύναται να υπερβαίνει το 33% του συνόλου της χορηγούμενης ενίσχυσης.

γ. Η ενίσχυση αυτή παρέχεται για δαπάνες που  αφορούν  αμοιβές για νομικές υπηρεσίες και υπηρεσίες διοικητικής υποστήριξης και παροχής συμβουλών που έχουν άμεση σχέση με τη δημιουργία της επιχείρησης, καθώς και  δαπάνες που πραγματοποιούνται κατά τα πρώτα πέντε έτη μετά την ίδρυση της επιχείρησης και  αφορούν:

ι. τόκους εξωτερικής χρηματοδότησης με επιτόκιο που δεν υπερβαίνει το επιτόκιο αναφοράς,

ιι.  δαπάνες για μίσθωση εγκαταστάσεων και εξοπλισμού παραγωγής,

ιιι. δαπάνες για ενέργεια, ύδρευση και θέρμανση καθώς και  διοικητικές επιβαρύνσεις και   φόρους  (εκτός του Φ.Π.Α. και των εταιρικών φόρων),

iv. δαπάνες για  χρηματοδοτική μίσθωση εγκαταστάσεων και εξοπλισμού παραγωγής.

v. δαπάνες για μισθοδοσία,  όπου περιλαμβάνονται και οι  εισφορές  κοινωνικής ασφάλισης,  με την προϋπόθεση ότι γι’ αυτές δεν έχουν δοθεί άλλου είδους ενισχύσεις.

δ. Τα ποσοστά ενίσχυσης  δεν μπορούν να υπερβαίνουν :

i. Στις περιφέρειες του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο α’ της Συνθήκης Ε.Ε. το 35% των ενισχυόμενων δαπανών που πραγματοποιούνται κατά τα τρία πρώτα έτη μετά την ίδρυση της επιχείρησης και το 25% κατά τα δύο επόμενα έτη. Τα ποσοστά αυτά μπορούν να προσαυξάνονται κατά 5% στις περιφέρειες όπου το κατά κεφαλήν Α.Ε.Π. είναι μικρότερο του 60% του μέσου όρου των 25 Κρατών – Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς στα μικρά νησιά με πληθυσμό μικρότερο των πέντε χιλιάδων (5.000) κατοίκων.

ii. Στις περιφέρειες του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ’ της Συνθήκης Ε.Ε. το 25% των ενισχυόμενων δαπανών που πραγματοποιούνται κατά τα τρία πρώτα έτη μετά την ίδρυση της επιχείρησης και το 15% κατά τα δύο επόμενα έτη.

ε. Οι μικρές επιχειρήσεις που ελέγχονται από μετόχους επιχειρήσεων που έκλεισαν κατά το προηγούμενο δωδεκάμηνο δεν δύνανται να λάβουν ενίσχυση, εφόσον δραστηριοποιούνται στην ίδια σχετική αγορά ή σε όμορες αγορές.

στ. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας καθορίζονται οι περιοχές της Επικράτειας στις οποίες παρέχονται οι ενισχύσεις της παραγράφου αυτής, οι τομείς στους οποίους δραστηριοποιούνται οι ενισχυόμενες επιχειρήσεις, η διάρκεια του καθεστώτος, τα ποσοστά των χορηγούμενων κατ΄ έτος ενισχύσεων, το σύνολο ή μέρος των οριζόμενων στην περίπτωση γ΄ δαπανών, και μπορούν να ορίζονται οι αναγκαίες παρεκκλίσεις από τις διατάξεις του παρόντος νόμου σε σχέση με τη νομική μορφή των επιχειρήσεων, το περιεχόμενο και το ελάχιστο κόστος ενισχυόμενου επενδυτικού σχεδίου, την ιδία συμμετοχή, τον τρόπο και τα κριτήρια αξιολόγησης, τη διαδικασία παροχής των ενισχύσεων, το χρόνο και τις υπηρεσίες στις οποίες υποβάλλονται οι σχετικές αιτήσεις και τα όργανα εξέτασης και έγκρισης αυτών καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια.

3. Καθεστώς Ενισχύσεων  Μεγάλων Επενδυτικών Σχεδίων.

α. Στα επενδυτικά σχέδια της κατηγορίας αυτής μπορούν να παρέχονται μεμονωμένα ή  συνδυαστικά  όλα τα είδη των ενισχύσεων του άρθρου 4 του παρόντος νόμου,  το  ύψος των  οποίων,  για το σύνολο των  επενδυτικών  σχεδίων  που υποβάλλονται κάθε έτος, καθορίζεται  με  απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και  Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας.

β. Για τα επενδυτικά σχέδια της παραπάνω κατηγορίας το χορηγούμενο ποσοστό ενίσχυσης προσδιορίζεται ως εξής:

i. για το τμήμα μέχρι πενήντα εκατομμύρια (50.000.000) ευρώ παρέχεται το 100% του κατά περίπτωση ανώτατου ορίου περιφερειακής ενίσχυσης,

ii. για το τμήμα που υπερβαίνει τα πενήντα εκατομμύρια (50.000.000) ευρώ μέχρι και εκατό εκατομμύρια (100.000.000) ευρώ παρέχεται το 30% του κατά περίπτωση ανώτατου ορίου περιφερειακής ενίσχυσης,

iii. για το τμήμα που υπερβαίνει τα εκατό εκατομμύρια (100.000.000) ευρώ παρέχεται το 20% του κατά περίπτωση ανώτατου ορίου περιφερειακής ενίσχυσης.

Το ποσό των ενισχύσεων που χορηγούνται με τη μορφή επιχορήγησης  ή και επιδότησης χρηματοδοτικής μίσθωσης δεν μπορεί να υπερβαίνει για κάθε επενδυτικό  σχέδιο το 60% της συνολικής ενίσχυσης.

γ. Για τον προσδιορισμό του ποσοστού ενισχύσεων της προηγούμενης περίπτωσης, ένα μεγάλο επενδυτικό σχέδιο θεωρείται ενιαίο όταν η επένδυση πραγματοποιείται εντός μιας τριετούς περιόδου εκ μέρους μιας ή περισσοτέρων επιχειρήσεων και αποτελείται από πάγια στοιχεία ενεργητικού συνδυαζόμενα κατά αδιαίρετο από οικονομική άποψη τρόπο.

δ. Στα επενδυτικά σχέδια της παραγράφου αυτής δεν παρέχονται οι προσαυξήσεις των ποσοστών ενίσχυσης που χορηγούνται στις Μικρές και Μεσαίες επιχειρήσεις.

ε. Τα επενδυτικά σχέδια της παραγράφου αυτής υποβάλλονται καθόλη τη διάρκεια του έτους στη Γενική Διεύθυνση Ιδιωτικών Επενδύσεων του Υπουργείου Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, αξιολογούνται σύμφωνα με τα κριτήρια του άρθρου 10 του παρόντος νόμου και, εφόσον ο συνολικός βαθμός αξιολόγησης υπερβαίνει το ελάχιστο όριο βαθμολογίας που τίθεται με την κανονιστική απόφαση της παραγράφου 2 του άρθρου 10 του παρόντος, εντάσσονται στο καθεστώς ενισχύσεων της παρούσας παραγράφου μέχρι εξαντλήσεως των  οριζομένων κατ’ έτος ενισχύσεων.

Για τα επενδυτικά σχέδια της παραγράφου αυτής δεν έχουν εφαρμογή οι ρυθμίσεις της παραγράφου 8 του άρθρου 5 του παρόντος νόμου.

Οι αποφάσεις υπαγωγής των επενδυτικών σχεδίων της παραγράφου αυτής με συνολικό ενισχυόμενο κόστος άνω των εκατόν πενήντα εκατομμυρίων (150.000.000), τελούν υπό την προϋπόθεση της κύρωσής τους με νόμο.

στ. Οι επενδυτικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα για μεγάλα επενδυτικά σχέδια  κοινοποιούνται  μεμονωμένα προς έγκριση στην Επιτροπή εάν το συνολικό ποσό της ενίσχυσης από όλες τις πηγές υπερβαίνει το 75% του μέγιστου ορίου ενίσχυσης που θα μπορούσε να λάβει μία επένδυση με επιλέξιμες δαπάνες ύψους 100.000.000 ευρώ, εφαρμόζοντας το ισχύον πάγιο όριο ενίσχυσης για μεγάλες επιχειρήσεις στον εγκεκριμένο χάρτη περιφερειακών ενισχύσεων την ημερομηνία χορήγησης της ενίσχυσης από την έκδοση της απόφασης υπαγωγής. Οι επενδυτικές ενισχύσεις που δεν κοινοποιούνται βάσει του προηγουμένου εδαφίου γνωστοποιούνται στην Επιτροπή εντός 20 ημερών από την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης υπαγωγής τους με υποβολή των περιληπτικών πληροφοριών που απαιτούνται στο τυποποιημένο έντυπο του Παραρτήματος II του Γενικού Κανονισμού Απαλλαγής κατά κατηγορία, μέσω της εγκατεστημένης ηλεκτρονικής εφαρμογής της Επιτροπής.

ζ. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας μπορούν να καθορίζονται ειδικά ή και πρόσθετα κριτήρια υπαγωγής στο καθεστώς ενισχύσεων της παρούσης παραγράφου, οι ειδικότερες ή και πρόσθετες υποχρεώσεις των ενισχυόμενων επιχειρήσεων πριν και μετά την υπαγωγή τους στο καθεστώς ενισχύσεων, οι περιοχές της Επικράτειας στις οποίες παρέχονται οι ενισχύσεις της παραγράφου αυτής, οι τομείς στους οποίους δραστηριοποιούνται οι ενισχυόμενες επιχειρήσεις, η διάρκεια του καθεστώτος και τα ποσοστά των χορηγούμενων ενισχύσεων, το είδος δαπανών που ενισχύονται  και μπορούν να ορίζονται  παρεκκλίσεις από τις διατάξεις του παρόντος νόμου σε σχέση με  τη νομική μορφή των επιχειρήσεων, το περιεχόμενο και το ελάχιστο κόστος του ενισχυόμενου επενδυτικού σχεδίου, την ιδία συμμετοχή, τον χρόνο διατήρησης της επένδυσης, τον τρόπο και τη διαδικασία αξιολόγησης και παροχής των ενισχύσεων, το χρόνο  και  τις υπηρεσίες στις οποίες υποβάλλονται οι  αιτήσεις υπαγωγής στο καθεστώς ενίσχυσης παρούσης παραγράφου και τα όργανα εξέτασης και έγκρισης  αυτών,  καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια.

4. Καθεστώς Ενισχύσεων  Ολοκληρωμένων Πολυετών Επιχειρηματικών Σχεδίων.

Στην κατηγορία αυτή παρέχονται φορολογικές απαλλαγές κατά το ποσοστό του πίνακα του άρθρου 5 παρ.5 και σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 12 παρ. 2 του παρόντος.

5. Καθεστώς Ενισχύσεων  Συνέργειας και Δικτύωσης.

α. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας μπορούν να προκηρύσσονται ειδικά προγράμματα που αφορούν συγκεκριμένες δραστηριότητες της περίπτωσης δ της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου.

β. Στα επενδυτικά σχέδια της κατηγορίας αυτής παρέχονται οι προβλεπόμενες από το Γενικό Απαλλακτικό Κανονισμό ενισχύσεις, το  ύψος  των οποίων,   για το σύνολο των  επενδυτικών  σχεδίων  που υποβάλλονται κάθε έτος,  καθορίζεται  με  απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και  Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας.

γ. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας καθορίζονται περιοχές της Επικράτειας, στις οποίες παρέχονται οι ενισχύσεις της παραγράφου αυτής,  η διάρκεια του καθεστώτος, το είδος και τα ποσοστά των χορηγούμενων ενισχύσεων, το είδος και τα ποσοστά των ενισχυόμενων  δαπανών, και μπορούν να ορίζονται οι αναγκαίες παρεκκλίσεις από τις διατάξεις του παρόντος νόμους σε σχέση με τη νομική μορφή των επιχειρήσεων, το περιεχόμενο και το ελάχιστο κόστος ενισχυόμενου επενδυτικού σχεδίου, την ιδία συμμετοχή, τον τρόπο και τα κριτήρια αξιολόγησης, τη διαδικασία παροχής των ενισχύσεων, το χρόνο και  τις υπηρεσίες στις οποίες   υποβάλλονται οι σχετικές αιτήσεις και τα όργανα εξέτασης και έγκρισης  αυτών,  καθώς και κάθε άλλη σχετική  λεπτομέρεια.

  • 24 Δεκεμβρίου 2010, 17:53 | EOMMEX A.E.

    * Γενικότερα, για Clusters ο αριθμός δέκα (10) είναι μάλλον μικρός, όμως για τα συγκεκριμένα εν δυνάμει Clusters που περιγράφει το σχέδιο είναι αντιθέτως μάλλον μεγάλος. Αυτό δεδομένου ότι χωρίς εξειδικευμένο πρόγραμμα clustering και συμβουλευτικές υπηρεσίες στους εν δυνάμει μετασχηματισμούς, είναι πολύ δύσκολο να συγκεντρωθεί ο αριθμός δέκα. Το εφτά ή οκτώ είναι αρκετό(Αντίθετα, για ουσιαστική δραστηριότητα clustering, ο αρχικός αριθμός που ενδείκνυται είναι πιο κοντά στις 20-30 επιχειρήσεις).

    – Προτείνεται ο αριθμός των συμμετεχόντων στα προτεινόμενα clusters να είναι κατ’ ελάχιστον οκτώ (8).

    * Ένα Cluster πρέπει εξ ορισμού να έχει και εμπορική διάσταση και εξαγωγικό προσανατολισμό. Ο αποκλεισμός εμπορικών επιχειρήσεων, όπως και δικτύων διανομής που συνδέονται με εξαγωγική δραστηριότητα, σε ένα βαθμό αντιφάσκει με την έννοια του Cluster.

    – Προτείνεται σε clusters να μπορεί να συμμετέχουν εμπορικές επιχειρήσεις και δίκτυα διανομής με εξαγωγική δραστηριότητα.

    * Δεδομένης της σημασίας του τουρισμού και του πρωτογενούς τομέα γενικότερα, και για τα Clusters ειδικότερα, ο αποκλεισμός τους δημιουργεί επιπλέον προβλήματα στη δημιουργία ουσιαστικών σχηματισμών – Clusters. Από τη μεριά του αυτό συνάδει με την άποψη περί υιοθέτησης μικρότερου αριθμού συμμετεχόντων για «Micro-Clusters».

    – Προτείνεται η δυνατότητα συμμετοχής σε Clusters και επιχειρήσεων του Πρωτογενούς τομέα, καθώς και του τομέα του Τουρισμού.

    * Ο ορισμός των clusters εμπεριέχει τη συμμετοχή Φορέων, ΜΜΕ, Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων, ΝΠΙΔ (όταν αυτές δεν αποτελούν πλειοψηφία σε ένα εν δυνάμει cluster). Τα παραπάνω είναι συμβατά και με τη πολιτική Cluster της ΕΕ.

    – Προτείνεται η δυνατότητα συμμετοχής σε Clusters, με ποσοστό έως 20%, Ανωτάτων Ιδρυμάτων, Ερευνητικών Φορέων, ΜΜΕ και ΝΠΙΔ.

    Πιτέλης Χρήστος (Πρόεδρος ΔΣ ΕΟΜΜΕΧ ΑΕ)
    Λάζου Αθηνά (Διευθύνουσα Σύμβουλος)

  • Στο Άρθρο 13 «Ειδικά Επενδυτικά Σχέδια-Καθεστώς Ενισχύσεων», να προστεθεί στην παράγραφο 1. νέα κατηγορία ως εξής: «ε. Επιχειρηματικότητας των ατόμων με αναπηρία. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν επενδυτικά σχέδια που υποβάλλονται για την ίδρυση και τη λειτουργία μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, στο εταιρικό κεφάλαιο των οποίων συμμετέχουν με ποσοστό άνω του 50% φυσικά πρόσωπα που είναι άτομα με αναπηρία ή γονείς/κηδεμόνες ατόμων με αναπηρία ή συλλογικοί φορείς των ατόμων με αναπηρία, όπως είναι η Ε.Σ.Α.μεΑ. και οι φορείς – μέλη αυτής. Ουδείς συσχετισμός των από τον παρόντα νόμο προβλεπόμενων ενισχύσεων (θετικός ή αρνητικός) επιτρέπεται με τα προνοιακά επιδόματα που τα άτομα αυτά λαμβάνουν.».

    Αξίζει να επισημανθεί ότι αυτή η πρότασή μας αποσκοπεί στην προώθηση της ένταξης των ατόμων με αναπηρία στην παραγωγική διαδικασία μέσω της προώθησης της επιχειρηματικής δραστηριότητας των ίδιων, των γονέων ή νομίμων κηδεμόνων τους και των συλλογικών τους φορέων. Ένας σοβαρός ανασταλτικός παράγοντας για την ανάπτυξη επιχειρηματικής δράσης από τα άτομα με αναπηρία – η οποία εξάλλου συνεπάγεται από τη φύση της και οικονομικό ρίσκο – είναι η απώλεια των αναπηρικών επιδομάτων και των συντάξεων που λαμβάνουν και παραδοσιακά αποτελούν τις πιθανότερες πηγές του εισοδήματός τους. Η αποσύνδεση λοιπόν των οποιονδήποτε κινήτρων από τα προνοιακά εισοδήματα των ατόμων με αναπηρία αποτελεί θετικό μέτρο δράσης για την προώθηση της επιχειρηματικότητας των ατόμων με αναπηρία.

    Λόγω της προαναφερθείσας προτεινόμενης προσθήκης, στο ίδιο άρθρο θα πρέπει να προστεθεί η παρακάτω παράγραφος κατ’ αναλογία της παραγράφου 2 του Άρθρου 13:

    «6. Καθεστώς Ενισχύσεων Επιχειρηματικότητας Ατόμων με Αναπηρία
    α. Στα επενδυτικά σχέδια της κατηγορίας αυτής παρέχεται ενίσχυση, σε εφαρμογή του Γενικού Κανονισμού Απαλλαγής κατά Κατηγορία (άρθρο 14) το ύψος της οποίας, για το σύνολο των επενδυτικών σχεδίων που υποβάλλονται κάθε έτος, καθορίζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας.
    β. Η παραπάνω ενίσχυση παρέχεται κατά τα πρώτα πέντε, μετά την ίδρυσή της, έτη λειτουργίας της επιχείρησης και μέχρι του ποσού του ενός εκατομμυρίου (1.000.000) ευρώ συνολικά, σε περίπτωση που γίνεται χρήση χρηματοδοτικής μίσθωσης εγκαταστάσεων και εξοπλισμού. Σε κάθε άλλη περίπτωση, παρέχεται επιχορήγηση, το ύψος της οποίας δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό των πεντακοσίων χιλιάδων (500.000) ευρώ συνολικά. Το κατ’ έτος χορηγούμενο ποσό δεν δύναται να υπερβαίνει το 33% του συνόλου της χορηγούμενης ενίσχυσης.
    γ. Η ενίσχυση αυτή παρέχεται για δαπάνες που αφορούν αμοιβές για νομικές υπηρεσίες και υπηρεσίες διοικητικής υποστήριξης και παροχής συμβουλών που έχουν άμεση σχέση με τη δημιουργία της επιχείρησης, καθώς και δαπάνες που πραγματοποιούνται κατά τα πρώτα πέντε έτη μετά την ίδρυση της επιχείρησης και αφορούν:
    ι. τόκους εξωτερικής χρηματοδότησης με επιτόκιο που δεν υπερβαίνει το επιτόκιο αναφοράς,
    ιι. δαπάνες για μίσθωση εγκαταστάσεων και εξοπλισμού παραγωγής,
    ιιι. δαπάνες για ενέργεια, ύδρευση και θέρμανση καθώς και διοικητικές επιβαρύνσεις και φόρους (εκτός του Φ.Π.Α. και των εταιρικών φόρων),
    iv. δαπάνες για χρηματοδοτική μίσθωση εγκαταστάσεων και εξοπλισμού παραγωγής.
    v. δαπάνες για μισθοδοσία, όπου περιλαμβάνονται και οι εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, με την προϋπόθεση ότι γι’ αυτές δεν έχουν δοθεί άλλου είδους ενισχύσεις.
    δ. Τα ποσοστά ενίσχυσης δεν μπορούν να υπερβαίνουν :
    i. Στις περιφέρειες του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο α’ της Συνθήκης Ε.Ε. το 35% των ενισχυόμενων δαπανών που πραγματοποιούνται κατά τα τρία πρώτα έτη μετά την ίδρυση της επιχείρησης και το 25% κατά τα δύο επόμενα έτη. Τα ποσοστά αυτά μπορούν να προσαυξάνονται κατά 5% στις περιφέρειες όπου το κατά κεφαλήν Α.Ε.Π. είναι μικρότερο του 60% του μέσου όρου των 25 Κρατών – Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς στα μικρά νησιά με πληθυσμό μικρότερο των πέντε χιλιάδων (5.000) κατοίκων.
    ii. Στις περιφέρειες του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ’ της Συνθήκης Ε.Ε. το 25% των ενισχυόμενων δαπανών που πραγματοποιούνται κατά τα τρία πρώτα έτη μετά την ίδρυση της επιχείρησης και το 15% κατά τα δύο επόμενα έτη.
    ε. Οι μικρές επιχειρήσεις που ελέγχονται από μετόχους επιχειρήσεων που έκλεισαν κατά το προηγούμενο δωδεκάμηνο δεν δύνανται να λάβουν ενίσχυση, εφόσον δραστηριοποιούνται στην ίδια σχετική αγορά ή σε όμορες αγορές.
    στ. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας καθορίζονται οι περιοχές της Επικράτειας στις οποίες παρέχονται οι ενισχύσεις της παραγράφου αυτής, οι τομείς στους οποίους δραστηριοποιούνται οι ενισχυόμενες επιχειρήσεις, η διάρκεια του καθεστώτος, τα ποσοστά των χορηγούμενων κατ΄ έτος ενισχύσεων, το σύνολο ή μέρος των οριζόμενων στην περίπτωση γ΄ δαπανών, και μπορούν να ορίζονται οι αναγκαίες παρεκκλίσεις από τις διατάξεις του παρόντος νόμου σε σχέση με τη νομική μορφή των επιχειρήσεων, το περιεχόμενο και το ελάχιστο κόστος ενισχυόμενου επενδυτικού σχεδίου, την ιδία συμμετοχή, τον τρόπο και τα κριτήρια αξιολόγησης, τη διαδικασία παροχής των ενισχύσεων, το χρόνο και τις υπηρεσίες στις οποίες υποβάλλονται οι σχετικές αιτήσεις και τα όργανα εξέτασης και έγκρισης αυτών καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια».

  • 23 Δεκεμβρίου 2010, 15:13 | ΝΙΚΟΣ ΣΠ. ΦΙΛΙΠΠΟΥ. ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΔΟΜΙΚΑ ΕΡΓΑ – «ΝΕΟ ΡΕΥΜΑ – ΝΕΟ ΟΡΑΜΑ»

    Α.13, παρ.1, β: Να δύνανται να εξετάζονται τα μεγάλα επενδυτικά σχέδια και στην Ε.Μ.Α.

    Α.13, παρ.3, β: Να μην μειώνεται το ποσοστό ενίσχυσης για τις μεγάλες επενδύσεις. Αντίθετα, και αν ακόμη υπάρχει περιορισμός των επιχορηγήσεων, να ορίζεται σε αυτήν την περίπτωση το υπόλοιπο ποσοστό σε φορολογικές απαλλαγές να είναι διπλάσιο.

    Α.13, παρ.3, ε: Να μπορούν να υποβληθούν τα σχέδια της παραγράφου αυτής, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και στην Ε.Μ.Α.

  • 23 Δεκεμβρίου 2010, 05:38 | Alkis

    Καταρχάς θα πρέπει να δημιουργηθεί μία υποκατηγορία στις επενδύσεις νεανικής επιχειρηματικότητας άμεσα συνδεδεμένη με τις επενδύσεις καινοτομίας και υψηλού ρίσκου. Επενδύσεις του ίδιου τομέα δεν μπορούν να λειτουργήσουν στο ίδιο πλαίσιο π.χ. μία μονάδα εκτροφής σαλιγκαριών με μία μονάδα βιοτεχνολογίας για παραγωγή νέων φαρμακευτικών φυτών. Η πρώτη είναι δοκιμασμένη και καλά τεκμηριωμένη επιχειρηματική δράση, ενώ η δεύτερη έχει 90% πιθανότητα αποτυχίας. Ούτε μια εταιρεία παροχής διαδικτυακών υπηρεσιών/λογισμικού, με μια εταιρία σχεδιασμού και παραγωγής μικρο-ηλεκτρονικών συσκευών. Οι επενδύσεις καινοτομίας και υψηλού ρίσκου θα πρέπει να έχουν κρατική επιχορήγηση 70% όπως σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου καλύπτονται συνήθως σε ποσοστό 50% οι υπηρεσίες ανάπτυξης προϊόντων/αγορές κτλ, με 35% τα λειτουργικά, με 70% οι ερευνητικές δραστηριότητες υψηλού ρίσκου και υπεργολαβίες, και τέλος πολύ σημαντικό, με 100% οι δράσεις δικτύωσης-προώθησης σε εκθέσεις, μελέτες/δράσεις έρευνας αγοράς, εξωστρέφειας και κατοχύρωσης των αποτελεσμάτων. Μια κατοχύρωση ενός προϊόντος «made in Greece» στην ΕΕ κοστίζει τουλάχιστον 35.000 μαζί με την ειδική μελέτη που απαιτείται.
    Στο ερώτημα το ποιος κρίνει αν μία επένδυση ανήκει σε αυτήν την κατηγορία, μπορεί να απαντηθεί με την άμεση σύσταση επιτροπών εξωτερικών τομεακών εμπειρογνωμόνων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη για την απαραίτητη τεχνολογική, και οικονομική αξιολόγηση. Στον προηγούμενο αναπτυξιακό αυτή η αξιολόγηση γινόταν με γνωμάτευση της ΓΓΕΤ με καθυστερήσεις διψήφιου αριθμού μηνών.

    Επειδή τέτοιες δράσεις ανήκουν στην αρμοδιότητα της ΓΓΕΤ γενικότερα από κονδύλια του ΕΠΑΝ ΙΙ, χρειάζεται άμεσα και απαραίτητα συντονισμός της κυβερνητικής πολιτικής για την Καινοτομία μεταξύ Υπουργείου Ανάπτυξης και Υπουργείου Παιδείας. Η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας έχει πληθώρα ανενεργών και απίστευτα αργοκίνητων προγραμμάτων για Spin-off, Spin-out, Νέες Καινοτόμες Επιχειρήσεις με ποσοστά επιχορήγησης μέχρι και 70%. Επίσης προγράμματα ανάπτυξης νέων προϊόντων για υφιστάμενες ΜΜΕ, ομάδες ΜΜΕ, τα Κουπόνια Καινοτομίας, την ελάχιστη εθνική συμμετοχή στα EUREKA και EUROSTARS, τις Εθνικές Δράσεις για Τεχνολογίες Διαστήματος κτλ. Βέβαια η χρόνια δυσλειτουργία με τις καθυστερήσεις στην αξιολόγηση των προτάσεων μέχρι και 15 μήνες, η καθυστέρηση των πληρωμών μέχρι και 2 χρόνια, η γραφειοκρατία, το δυσλειτουργικό πλαίσιο, αλλά και οι απαιτήσεις για εγγυητικές και κεφάλαια είναι απαγορευτικές για το 99% των νέων επιστημόνων (το spin-off απαιτούσε ιδίους πόρους 30% σε μετρητά στο 1.000.000 από νέους που μόλις αποφοίτησαν από το πανεπιστήμιο και το οποίο ποσό υποχρεωτικά μετατρέπεται σε εταιρικό κεφάλαιο με ότι αυτό σημαίνει για μία νέα εταιρεία).

    Επίσης χρειάζεται απαραίτητα συντονισμός των εθνικών και περιφερειακών δράσεων, βλέπε Πόλους Καινοτομίας, Ζώνες Καινοτομίας, Τεχνολογικά Πάρκα και λοιπές κυψέλες ή «κυψέλες», εικονικές ή μή. Οι «απαρχαιωμένες» (όπως εφαρμόστηκαν) αυτές ιδέες και δράσεις υπολειτουργούν, δεν προσφέρουν και κυρίως δεν προάγουν την καινοτομία και την εξωστρέφεια (με ελάχιστες εκλάμψεις). Υποδομές που έχουν πληρωθεί ακριβά, με υψηλά λειτουργικά κόστη και χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα στην τοπική ανάπτυξη.
    Προτείνω λοιπόν να δώσετε την δυνατότητα σε νέους ανθρώπους να επιχειρήσουν ΔΩΡΕΑΝ για 1+2 χρόνια σε αυτές τις υποδομές με αντάλλαγμα ίσως την παροχή από αυτούς δωρεάν υπηρεσιών στην ευρύτερη κοινότητα (σκανδιναβικό μοντέλο), όπου αυτό είναι δυνατόν, π.χ. οι εταιρίες λογισμικού να αναλάβουν την υποστήριξη μιας κρατικής υποδομής, του ΟΤΑ της περιοχής. Πέρα από τους επερχόμενους Πόλους Καινοτομίας (με έναν ΚΑΙ μοναδικό τομέα καινοτομίας ανά περιφέρεια – ελληνική πατέντα), οι νέες περιφέρειες καλούνται να χειριστούν από μόνες τους (ή θα έπρεπε να είναι στα σχέδιά τους τουλάχιστον) και τα Ευρωπαϊκά Κονδύλια Υποστήριξης της Καινοτομίας και Δικτύωσης των ΜΜΕ (CIP, PSP, Open Innovation, CBC κτλ) σε τομείς που είναι κρίσιμη για την περιφερειακή τους μικρο-οικονομία. Δεν γνωρίζω αν έχουν την υποδομή και τους ανθρώπους, αλλά μία συντονισμένη δράση θα είναι απαραίτητη για να μην πληρώνονται οι ίδιες και ίδιες ανούσιες μελέτες (μία παλιότερη έλεγε ότι θα γίνουμε «κήπος της Εδέμ» στην τεχνολογία).

    Το 1+2 ή 2+3 μοντέλο (αναλόγως τον κλάδο και την πολυπλοκότητα της επένδυσης) μπορεί να τεθεί γενικά για τις επενδύσεις νεανικής καινοτομίας υψηλού ρίσκου, οι οποίες έχουν ποσοστό αποτυχίας παγκοσμίως άνω του 70%. Απευθύνονται σε μια αγορά άκρως ανταγωνιστική, πρέπει να λειτουργούν ευέλικτα όπως με τα venture capitals, να είναι συνεχώς στην πρώτη γραμμή της ενημέρωσης και να προασπίζουν δυναμικά τα πνευματικά τους δικαιώματα. Με την μορφή του σημερινού αναπτυξιακού, αν κάτι δεν πετύχει στα 5 χρόνια οι νέοι επιστήμονες θα μπλέξουν σε ένα ανελέητο κυνήγι από εφορία και λοιπές υπηρεσίες εξαιτίας της αποτυχίας τους. Με το μοντέλο Χ+Υ, οι υποψήφιοι νέοι επενδυτές μπορούν να υποβάλλουν ένα αρχικό επιχειρηματικό σχέδιο με βραχυπρόθεσμη στοχοθεσία ανάπτυξης ενός προ-βιομηχανικού προτύπου προϊόντος (beta αν πρόκειται για λογισμικό) ή υπηρεσίας (σε 1 μέχρι το πολύ 2 χρόνια) το οποίο θα αξιολογηθεί στην πράξη μαζί με την συνολική δράση με αντικειμενικά κριτήρια (τεχνολογικά, πατέντα, ανταγωνισμός, λειτουργικότητα ή πωλήσεων). Στην συνέχεια οι νέοι επενδυτές-επιστήμονες επανέρχονται με αναπροσαρμοσμένη πρόταση, είτε τα παρατάνε χωρίς σοβαρές συνέπειες (έχουν χάσει την ιδία συμμετοχή), είτε συνεχίζουν την εταιρία μόνοι τους, είτε κάνουν μια νέα προσπάθεια χωρίς την σφραγίδα του αποτυχημένου στο TAXIS ή οπουδήποτε αλλού.

    Αν δεν μπορεί το Υπουργείο να υπερβεί συνολικά το 50%, τότε μπορεί να προταθεί ένα μοντέλο 50% εθνικοί πόροι, τουλάχιστον 30% χαμηλότοκο σχεδόν μηδενικού επιτοκίου επιδοτούμενο δάνειο (Jeremie?) και το υπόλοιπο ιδία συμμετοχή.

    Τον μίτο της Αριάδνης των πολιτικών καινοτομίας στην Ελλάδα τον συμπληρώνει και το Εθνικό Σχέδιο Ενίσχυσης της Έρευνας και Τεχνολογίας σε παραγωγικές επιχειρήσεις και βιομηχανία που είναι και αυτό σε συνεχή διαβούλευση από το καλοκαίρι.

    Στην παραπάνω ειδική κατηγορία υψηλού ρίσκου μπορεί να προστεθούν υποστηρικτικά και τα ακόλουθα:
    • ένα κοινό σημείο επαφής για την «made in Greece» καινοτομία (το βραβευμένο http://www.spaintechnology.com, εξαιρετική προσπάθεια της Ισπανίας σε συνεργασία με το ΜΙΤ)
    • ένα κοινό onestopshop εικονικών θερμοκοιτίδων με έξυπνες υπηρεσίες (advisors) στημένο πάνω στο κρατικό cloud, μειώνοντας δραματικά τα λειτουργικά και συμβουλευτικά κόστη των νέων επιχειρηματιών, το οποίο για να λειτουργήσει σωστά μπορεί να γίνει και με ΣΔΙΤ
    • ευελιξία στην πώληση ή μεταβίβαση μετοχών επιτυχημένων επιχειρήσεων και των προϊόντων που θα παράγουν, παραχώρηση της πατέντας κτλ πριν την πενταετία, ίσως με επιστροφή από τον αγοραστή ενός σημαντικού ποσοστού ή όλης της κρατικής ενίσχυσης για ανατροφοδότηση του Εθνικού Επενδυτικού Κεφαλαίου Καινοτομίας

    Επειδή κάπου είδα εγκεκριμένο ένα κονδύλι 4.500.000 ευρώ για το portal της Γ.Γ. Βιομηχανίας, μπορείτε να συμπεριλάβετε εκεί αρκετές τέτοιες υπηρεσίες.

    Υπάρχουν εξαίρετοι έλληνες επιστήμονες εντός και εκτός των συνόρων που θα ενδιαφέρονταν να αναπτύξουν σε προϊόντα και υπηρεσίες «Μade in Greece»τις ιδέες τους. Εργάζονται αυτήν την στιγμή σε κορυφαίες επιχειρήσεις και οργανισμούς του εξωτερικού αναπτύσσοντας παγκοσμίως καινοτόμα προϊόντα, από φάρμακα, βιοτεχνολογία, αεροπλάνα, αυτοκίνητα, ρομπότ, νανο-τεχνολογίες, υλικά, ηλεκτρονικές συσκευές, λογισμικά, υπηρεσίες, κ.α., κ.α., κ.α.

    Ας βρούμε έναν τρόπο να τους προσελκύσουμε, να μείνουν, να γυρίσουν, να δημιουργήσουν μια καθαρά εξωστρεφή νέα οικονομία, χωρίς να υποθηκεύσουν (ως είναι σήμερα η κοινή τους αντίληψη) το μέλλον τους.

    Ας αποφασίσει το Ελληνικό κράτος να ρισκάρει μαζί τους. Με 10% επιτυχία, τα οφέλη θα είναι πολλαπλάσια από τις κλασικές «σίγουρες» επενδύσεις, όπου το 60-70% της τεχνολογίας είναι εισαγόμενη.

    Ευχαριστώ για την υπομονή σας,

    Άλκης Πούλης
    Ιωάννινα

  • 15 Δεκεμβρίου 2010, 15:32 | ΓΔΥΣΗΣ ΣΤΡΑΤΗΣ

    Άρθρο 13, παρ. 3 (καθεστώς ενισχύσεων μεγάλων επενδυτικών σχεδίων)
    ε. Τα επενδυτικά σχέδια της παραγράφου αυτής υποβάλλονται καθόλη τη διάρκεια του έτους στη Γενική Διεύθυνση Ιδιωτικών Επενδύσεων του Υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, αξιολογούνται …….. και εφόσον ο συνολικός βαθμός αξιολόγησης υπερβαίνει το ελάχιστο όριο βαθμολογίας ….., εντάσσονται στο καθεστώς ενισχύσεων της παρούσας παραγράφου μέχρι εξαντλήσεως των οριζομένων κατ’ έτος ενισχύσεων.

    ΣΧΟΛΙΟ: Αυτό σημαίνει ότι αν παρουσιαστούν κάποια μεγάλα επενδυτικά σχέδια, με απόφαση του ΥΠΟΙΑΝ και χωρίς να ερωτηθεί η Περιφέρεια, δεσμεύονται οι διαθέσιμοι πόροι και μένουν όλα τα υπόλοιπα επενδυτικά σχέδια απέξω, ακόμα και αν η βαθμολογία τους είναι υψηλότερη. Πέρα όμως από τη βαθμολογία, το θέμα είναι πιο σημαντικό. Η σημασία μιας επένδυσης για μια περιοχή δεν έχει πάντοτε άμεση σχέση με το ύψος της. Ποιος θα ελέγχει τη σημασία της; Ποιος θα αποφασίζει για τον αν μια επένδυση 50 εκατομμυρίων μπορεί να αφήσει απέξω 50 επενδύσεις του 1 εκατομμυρίου; Από το Νόμο προκύπτει ότι αυτό είναι αρμοδιότητα του ΥΠΟΙΑΝ και τα Περιφερειακά Συμβούλια, που πανηγυρικά εγκαταστάθηκαν με τον Καλλικράτη σαν οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού, που θα αποφασίζουν για την ανάπτυξη της περιοχής τους, δεν θα έχουν κανένα λόγο.

  • 14 Δεκεμβρίου 2010, 21:29 | Φίλιππος Ι. Καρυπίδης

    1(α). Συγχαρητήρια για τα κίνητρα προς νέους.
    1(δ). Ο έλληνας δε διακρίνεται γενικά για τη συνεργασιμότητά του. Τα μικρά όμως μεγέθη επιχειρήσεων, σε συνδυασμό με την ανάγκη για εξωστρέφεια (εξαγωγές), δυσκολεύονται να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν, χωρίς στρατηγικές συνεργασίες. Οι συνεργασίες όμως έχουν υψηλό κόστος διαχείρισης στην Ελλάδα. Σε ένα πρώτο στάδιο, είναι πολύ ωφέλιμο νομίζω να δημιουργηθούν έστω και μικρά σχήματα συνεργασίας. Μήπως λοιπόν ενδείκνυται να μειωθεί ο αριθμός των συνεργαζόμενων επιχειρήσεων σε πέντε αλλά με χαμηλότερα κίνητρα; Αυτές, αφού επιτύχουν σε ένα πρώτο βαθμό τη διοικητική/εμπορική αποτελεσματικότητα που εξασφαλίζει την επιβίωση του συλλογικού σχήματος, ανεβαίνουν πιο εύκολα σε δεύτερο επίπεδο συνεργασίας, με μεγαλύτερο αριθμό επιχειρήσεων.

  • Στην παράγραφο 5 του εν λόγω άρθρου, ίσως θα ήταν χρήσιμη η ενσωμάτωση και μιας επιτυχημένης πρακτικής στο εξωτερικό και ιδιαίτερα στη Γαλλία αναφορικά με την αποκαλούμενη «πολιτική υποδοχής μη γεωργικών δραστηριοτήτων σε αγροτικό χώρο». Πρόκειται για μια κατ’εξοχήν ολοκληρωμένη πολιτική δικτύωσης και συνέργειας σε φθίνουσες αγροτικές περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίες ακολουθούν μια έντονα βολονταριστική πολιτική αναζωογόνησης της υπαίθρου μέσα από την προσέλκυση πληθυσμών και μικρο-επιχειρηματικότητας ως απάντηση στην αυξανόμενη αγροτική απερήμωση. Παραπέμπουμε σε ένα συγκεκριμένο κοινοτικό έργο Φιλοξενία («Εφαρμογή ενός κοινού λειτουργικού μηχανισμού για την υποδοχή δραστηριοτήτων σε μεσογειακό αγροτικό χώρο»), το οποίο υλοποιείται στην περιοχή Κερκίνης – Πετριτσίου – Ηράκλειας και σε άλλες τέσσερις μεσογειακές αγροτικές περιοχές από Ιταλία, Σλοβενία, Μάλτα και Κύπρο. Για περισσότερες σχετικές πληροφορίες, συμβουλευτείτε τον παραπάνω ιστότοπο. Επιπρόσθετα η μεγάλη γαλλική περιοχή του Massif central έχει συμπεριλάβει και της έχει εγκριθεί από το ΕΤΠΑ ολόκληρος άξονας με επιμέρους μέτρα και υπομέτρα πάνω στην αποκαλούμενη πολιτική υποδοχής.
    Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2310228833

  • 13 Δεκεμβρίου 2010, 11:47 | Γιάννης Κολοβός

    1. Σχετικά με τα επενδυτικά σχέδια συνέργειας και δικτύωσης

    Δεν ειναι αντιληπτό γιατί στα επενδυτικά σχέδια συνέργειας και δικτύωσης θα πρεπει να συμμετάσχουν τουλάχιστον 10 επιχειρήσεις. Προκύπτει ίσως απο κάποια μελέτη ή εμπειρία λειτουργίας συνεργατικών σχηματισμών στην Ελλάδα.
    Αξιοποιείται στον συνολικό σχεδιασμό της δράσης η προηγούμενη εμπειρία στην Ελλάδα.
    Και εν πάσει περιπτώσει αν σε κάποια περιοχή η σε κάποιο αντικείμενο μπορεί να λειτουργήσει ένας συνεργατικος σχηματισμος με 8 επιχειρήσεις ( γιατί ίσως δεν υπάρχουν περισσότερες)_θα αποκλείεται γιατί υφίσταται ως minimum προυπόθεση οι 10 επιχειρήσεις.

    Δεν θα μπορούσε για παράδειγμα ο ελάχιστος αριθμός επιχειρήσεων να είναι 5 και ο μεγαλύτερος αριθμός συμμετεχουσών επιχειρήσεων να προσθέτει bonus στην αξιολόγηση.

    2. Σχετικά με την επιχειρηματικότητα των νέων

    Προφανώς πρόκειται για επιχειρηματικότητα νέων ανθρώπων και όχι για νεοεισερχόμενη (για πρώτη φορά) επιχειρηματικότητα.
    Γνώμη μου είναι οτι θα πρέπει να προσεχθεί και η δεύτερη περίπτωση.
    Η ένταση της κρίσης και η παρατεταμένη ανεργία αναμένεται να κινητοποιήσει και συμπολίτες μας μεγαλύτερης ηλικίας στην ανάληψη πρώτης επιχειρηματικής δράσης. Υπο αυτήν την έννοια λοιπόν και αυτοί νέοι επιχειρηματίες είναι.
    Στις κατηγορίες αυτές (νέα και νεοεισερχόμενη επιχειρηματικότητα)η πολιτεία θα πρέπει να υπολογίσει οτι πρόκειται κυρίως για επιχειρηματικότητα ανάγκης και όχι ευκαιρίας.
    Απαιτείται λοιπόν ένας καλύτερος σχεδιασμός στην υποδοχή και υποστήριξη της επιχειρηματικότητας αυτής τουλάχιστον κατά τα πρώτα στάδια της εκδήλωσής της.

  • Στό εδάφιο 2γ νά συμπεριληφθούν οι δαπάνες γιά μισθώματα καί υπηρεσίες από εγκατάσταση σέ τεχνολογικά πάρκα καί ζώνες καινοτομίας στήν Ελλάδα (π.χ. Αλεξάνδρεια Ζώνη Καινοτομίας) καί στό εξωτερικό (π.χ. Silicon Valley)

  • Η επιχειρηματικότητα Νέων μέχρι 40 ετών είναι ζητούμενο, απλός το ηλικιακό εύρος θα έπρεπε να ανέρχεται στα 45. Είναι άδικο να αποκλείουμε νέους ανθρώπους που περιμένουν την τελευταία πενταετία ένα επενδυτικό νόμο να τους βοηθήσει και τώρα μετά από τόσες παλινωδίες απλός μεγάλωσαν… και δεν υπάγονται στις ευεργετικές διατάξεις του.

    Εν γένει ο ορισμός της επιχειρηματικότητας νέων θα έπρεπε να αφορά περισσότερο την νέα επιχειρηματικότητα με την έννοια του νέου της ιδέας και όχι αυστηρά της ηλικίας των φορέων, ή τέλος πάντων αν η ηλικία είναι τόσο σημαντική το εύρος να έφτανε μέχρι τα 45 έτη, μιας και ο παραγωγικός χρόνος ενός ενεργού επιχειρηματία είναι από τα 30 έως τα 45.

    Νομίζω πως είναι ποιο σημαντικό να έχουμε περισσότερες βιώσιμες δράσεις παρά περισσότερες δράσεις απλά νέων. Οι επιχειρηματίες που είναι μεταξύ τον 35 – 45 ετών λόγο εμπειριών έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι βιώσιμοι, καλό θα ήταν να μην τους αποκλείουμε.