• Σχόλιο του χρήστη 'Σωκράτης Γεωργαντέας' | 26 Αυγούστου 2011, 12:32

    Κυρίες , Κύριοι, Κατανοώντας την μεγάλη προσπάθεια για την (επιτέλους) εξυγίανση και απλοποίηση των Δημόσιων Προμηθειών θα ήθελα να προτείνω τα ακόλουθα : 1) οι προτεινόμενες αλλαγές πρός διαβούλευση του 118, είναι ικανοποιητικές αλλά δεν απλουστεύει τις διαδικασίες για τους κάτωθι λόγους : α) τα διακαιολογητικά για περίπτωση αλλοδαπών εταιρειών (συμμετοχής) δεν εκδίδονται από μερικές χώρες της ΕΕ και δεν υπάρχει μνοία για αντικατάσταση αυτών από υπεύθυνη δήλωση του νόμιμου εκπροσώπου β) στις περισσότερες χώρες του εξωτερικού (ΕΕ και τρίτες) όλα τα δικαιολογητικά αντικαθίστανται από ένα πιστοποιητικό το "certificate of good standing" το οποίο δεν εκδίδεται εάν η εταιρεία δεν είναι σε καλή κατάσταση (χρωστάει στην εφορία, ΙΚΑ κλπ) αφού όλα τα συστήματα στο εξωτερικό είναι ενοποιημένα και ελέγχονται οι εταιρείες συνέχεια γ) η έκδοση τέτοιων δικαιολογητικών είναι χρονοβόρα και στις περισσότερες περιπτώσεις (συμμετοχής σε περισσότερους των ενός διαγωνισμών ακόμα και για την ίδια υπηρεσία) η εταιρεία πρέπει να εκδίδει συνέχεια τέτοια δικαιολογητικά δ) η έκδοση εγγυητικών συμμετοχής αποτρέπει πολλές ξένες εταιρείες να συμμετάσχουν αφού πρέπει να καταθέσεουν χρήματα χωρίς να έχουν κάποια παραγγελία. Η εγγυητική καλής εκτέλεσης (10%) είναι σωστή. Πέραν τούτου , προτρέπεται εμμέσως η ΄ξένη εταιρεία να χρησιμοποιήσει Ελληνική εταιρεία και ως εκ τούτου το κόστος αυτό να αντικατοπτρίζεται στην οικονομική προσφορά. ε) για την κατάθεση (συμμετοχή) προσφοράς οι διαδικασίες θα πρέπει να είναι ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ απλουστευμένες - μόνο έτσι θα καταφέρει το Ελληνικό ΄Δημόσιο να΄έχει οικονομίες κλίμακος 2) Υπάρχει ακόμα εντός του Ν118 το πνεύμα της μη εμπιστοσύνης πρός τις εταιρείες και δεν υπάρχει πουθενά μνοία για τις υποχρεώσεις του αγοραστή (ελληνικού δημοσίου) πχ για άμεση πληρωμή, ρήτρες σε περίπτωση μη έγκαιρης πληρωμής κλπ - στοιχεία σημαντικά στο παγκόσμιο εμπόριο (incoterms κλπ) 3) Στις περισσότερες χώρες του εξωτερικού (ΗΠΑ, Σουηδία , ΕΕ κλπ) οι διαδικασίες γίνονται μόνο ηλεκτρονικά , είναι απλουστευμένες και υπάρχει μόνο ένας υπάλληλος του δημοσίου που χείρίζεται (και γνωρίζει) το θέμα το οποίο φέρνει σε πέρας με τις εξής διαδικασίες : α) έκδοση RFI ηλεκτρονικά στο οποίο ζητείται τεχνική προσφορά και Π/Υ προσφορά για το ζητούμενο είδος χωρίς να καθορίζονται συγκεκριμένα οι τεχνικές προδιαγραφές. Κατ'αυτόν τον τρόπο ο υπάλληλος του Δημοσίου έχει την δυνατότητα να συλλέξει τις τελευταίες τάσεις της παγκόσμιας αγοράς προς διάθεση για την κάλυψη των αναγκών του. Με την τεχνική προδιαγραφή - μπορεί άθελα να αποκλειστούν προμηθευτές με καλύτερο προϊόν , προϊόν με καλύτερο κόστος κύκλου ζωής κλπ. β) συλλογή των RFI , σύνταξη των Προδιαγραφών απο αρμόδια επιτροπή , χωρίς να φωτογραφίζεται κάποιος προμηθευτής γ) έκδοση RFP (Request for Proposal) κατά την οποία ζητούνται τα απαιτούμενα δικαιολογητικά και οι λεπτομερείς προσφορές. Η ανωτέρω διαδικασία (3) είναι η μόνη η οποία εγγυάται την διαφάνεια, δεδομένου ότι α) όλες οι απαντήσεις των πιθανών προμηθευτών κατά την διαδικασία του RFI πρωτοκολλούνται και αποτελούν δεσμευτικά στοιχεία, β) δίνει την δυνατότητα στην Υπηρεσία να είναι ανοικτή στην παγκόσμια αγορά και σε τεράστιες εταιρείες που σε άλλες περιπτώσεις αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό την διαδικασία της συμμετοχής σε έναν διαγωνισμό που ήδη βλέπουν δημοσιευμένες τις τεχνικές προδιαγραφές (το πιο πιθανό είναι κάπως να έχουν επηρεαστεί ακόμα και λόγω της μη καλής γνώσης της αγοράς απο την σχετική επιτροπή) γ) το Ελληνικό Δημόσιο εξοικονομεί από σύνθεση επιτροπών, υποεπιτροπών , μετακινήσεις κλπ Με τιμή Σωκράτης Γεωργαντέας Οικονομολόγος